ထိမျးထားတဲ့ဆန်ဒ

အဖေ … အိမျရှေ့မှာ … ဧညျ့သညျ … အဖေ မိတျဆှမြေားလား ” ” အောျ …ဗဒေငျဆရာ မြားလား … ငါ့သူငယျခငြျး လှမောငျကို … ဟိုတနေ့က … အကူညီတောငျးထားသေးတယျ … တံခါး သှားဖှငျ့လိုကျကှာ ” ” ဟုတျ … အဖေ ” ကြုပျယောက်ခထီး ဘာစိတျကူးပေါကျလညျးမသိဘူး ဗဒေငျဆရာတဈယောကျကို အိမျခေါျမေးတာပါ။ကြုပျတို့အိမျက မွို့ငယျလေးတခုရဲ့ မွောကျဘကျ အစှနျဆုံးရပျကှကျလေးထဲမှာပါ။ရပျကှကျက အတောျကယြျတယျဗြ အရှေ့အနောကျ တောငျမွောကျလမျးဖေါကျထားပွီး ကြုပျတို့ရပျကှကျရဲ့အနောကျဖကျက မွဈကွီးပဲရှိတော့တာ။ကြုပျတို့အိမျက ရပျကှကျ တောငျခွမျးဘကျမှာ ပေ၃၀ ပေ၅၀ အကယြျရှိပွီး ထရံကာသှပျမိုး အောကျက အုတျခငျးဗြို့။အိမျရှေ့မှာ ရခြေိုးကနျလေးလုပျပွီး ရဘေုံဘိုငျလေး ဆငျထားလိုကျတယျ။ ၂၅ပေ ၃၅ပေ ပတျလယျလောကျ အိမျဆောကျပွီး နောကျဖေးက အိမျသာနဲ့ မကြီးပငျလေးရှိတယျဗြ။အိမျပတျပတျလညျ ဝါးထရံနဲ့ကာထားပွီး အိမျရှေ့က သဈသားဝနျးထရံနဲ့ သဈသားတံခါးပေါ့။ကြုပျနာမညျက နောငျနောငျပါ အသကျက ၂၆နှဈ ရတေိုငျကီလုပျတာ ဆရာ့ဆိုငျမှာပဲ ဒီနေ့ ဦးပုဒျနေ့မို့ ဆိုငျပိတျတာနဲ့ အိမျမှာကပျနတောပေါ့။ကြုပျမိနျးမ နာမညျက သငျးသငျးစိုးပါ အသကျက ၂၄နှဈ ကြုပျထကျ ၂နှဈငယျပါတယျ သားလေးတဈယောကျရှိတယျဗြို့ ၁နှဈကြောျပါပွီ။ယောက်ခမ ကတော့ ကြုပျ မသငျးနဲ့အိမျထောငျမကခြငျထဲက ဆုံးပါးသှားတာ ယောက်ခထီးကတော့ ဦးမြိုးမွငျ့တဲ့ အရပျမနိမျ့မမွငျ့နဲ့ ကြုပျထကျစာရငျ ပိနျတယျ။ ခု ယောက်ခထီးခေါျထားတဲ့ ဗဒေငျဆရာကို ကြုပျလညျးတံခါးဖှငျ့ ပွီးအိမျထဲခေါျလာခဲ့တယျ။သူစီးလာတဲ့စကျဘီးလေး အိမျဝငျးထဲတှနျးဝငျရငျး ဒေါကျထောကျနတော။စကျဘီးလကျကိုငျရှေ့က ခြိတျထားတဲ့ လှယျအိတျအနီကွီး ဖွုတျယူပွီး ကြုပျနောကျက ကပျပါလာတာပေါ့။

ဗဒေငျဆရာက ဦးကံသာတဲ့ မွို့ရဲ့ အရှေ့ပွငျအခွမျးကပွောပါတယျ။ယောက်ခထီးနဲ့ အသကျက မတိမျးမယိမျးလောကျပါပဲ လကျပွငျကိုငျးကိုငျးနဲ့ အသားမဲတယျ ကှမျးစားတော့ သှားတှကေ ကှမျးဂြိုးတှနေဲ့ ပါးစပျကလညျးရဲတှတျနတောဗြ။အိမျထဲရောကျတာနဲ့ သူ့ကိုယျသူ မိတျဆကျရငျး ယောက်ခထီးနဲ့ စကားပွောနကွေတာပါ။ ” ကိုလှမောငျ ပွောလို့ … ဒီက နောငျကွီးဆီ … လာခဲ့တာပါ … အိမျလိပျစာလညျး ကိုလှမောငျက တခါတညျး ပွောပွပါတယျ ” ” ဟုတျကဲ့ပါ ဆရာရယျ … ဗဒေငျမေးခငြျတာ ၂လလောကျရှိပါပွီ … တခါတခါ ဖြားခငြျသလို ဖွဈသေးတယျဗြ … နရေထိုငျရ အဆငျမပွတောနဲ့ … ကိုလှမောငျကို ပွောပွတော့ သူ့အသိ ဆရာတဈယောကျရှိတယျဆိုတာနဲ့ … ခေါျပေးဖို့ ပွောလိုကျမိတာ ” ” ကဲ … လကျဖကျနဲ့ … ရနှေေးကွမျးလေး … သုံးဆောငျပါဦးဆရာ ” ယောက်ခထီးနဲ့ ဗဒေငျဆရာ ဦးကံသာတို့ စကားပွောနတေုနျး ကြုပျမိနျးမ မသငျးက လကျဖကျပနျးကနျနဲ့ ရနှေေးကရား လာခပြေးနတောပါ။မသငျးက ရခြေိူးပွီးစမို့ သနပျခါးနံ့လေးက မှှေးနတေော့တာပဲ။အိမျတှငျနတေတျသူမို့ ဘောျလီမဝတျတာမြားတယျဗြ ကလေးရတော့ ပိုဆိုးတယျ လုံးလုံး မဝတျတော့တာ။မကြျနှာဝိုငျးဝိုငျး ပါးဖေါငျးဖေါငျးလေးနဲ့ ရုပျရညျက အခြောကွီးမဟုတျပမေယျ့ ကွညျ့ကောငျးပါတယျ။ထူးခွားခကြျက ပါးဖေါငျးသလောကျ ရီလိုကျရငျ ပါးခြိုငျ့လေးနဲ့ဗြို့။ကြုပျနဲ့အရပျအမောငျးက မတိမျးမယိမျးပါပဲ ခုခြိနျထိ တငျတှရေငျတှေ ထှားကွိူငျးသူမို့ တခါတလေ ဈေးသှားရငျး အပွနျဆို ကောငျလေးတှေ ကပျပါလာတတျသေးတယျ။ မသငျးကြုပျတို့ဘေးနားဝငျထိုငျတော့ ဧညျ့ခနျးထဲကဖြာပေါျမှာ ဖငျကွီးကား ကားထှကျနတောဗြ။အငျ်ကြ ီအပါးလေးအောကျက နို့သီးခေါငျးလေးကလညျး ခြှနျထှကျနတေော့ ကြုပျမပွောနဲ့ ဆရာဦးကံသာ မကြျလုံးတှပေါ မသငျးဆီ တခကြျတခကြျရောကျရောကျ လာတတျတာ။ခဏအကွာ ယောက်ခထီးကို နနေံဘာညာမေး သူ့လှယျအိပျထဲက ကြောကျသငျပုနျးနဲ့ ကြောကျတံထုတျပွီး ဗဒေငျတှကျပေးနတောဗြို့။ ဗဒေငျတှကျပွီးတော့ ယောက်ခထီးက ညာဘကျလကျအမွှောကျ အ ကနဲ့ အောျမိလို့ ဦးကံသာက ဘာဖွဈတာလဲမေးနတော။ယောက်ခထီးက လကျပွငျကွောညှပျတာကွာပွီဖွဈကွောငျးပွောတော့ ဆရာဦးကံသာက အဲလောကျတော့ သူနှိပျတတျကွောငျးပွောပွီး နှိပျပေးနတောဗြ။ အဲဒီခြိနျမှာပဲကြုပျတို့ အိပျခနျးဘကျက ကလေးငိုသံကွားတာနဲ့ ကြုပျလညျး အိပျခနျးထဲ ဝငျလာလိုကျတာ။မသငျးရယျ သူ့အဖရေယျ ဗဒေငျဆရာရယျက ဧညျ့ခနျးထဲမှာပဲ ကနြျနရေဈတာပါ။ကလေးကို ခြော့သိပျပွီး ဧညျ့ခနျးဘကျ ပွနျလာတော့ မသငျးက သူလညျး ညှောငျးကိုကျနလေို့ လကျစနဲ့အနှိပျခံခငြျကွောငျး ပွောဆိုနတောဗြို့။ယောက်ခထီးကလညျး နှိပျလကျစနဲ့ သမီးဖွဈသူပါ တခါထညျး နှိပျပေးဖို့ တောငျးဆိုနတောပေါ့။ ” ဟာ … ရပါတယျ … နောငျကွီးရယျ ” ဆရာဦးကံသာ က နှိပျပေးဖို့ ဝနျမလေးကွောငျးပွောတော့ မသငျးက အိမျရှေ့ ဧညျ့ခနျးထဲ အနှိပျမခံရဲကွောငျး ကြုပျတို့လငျမယားအိပျခနျးထဲ နှိပျဖို့ ထပျပွောနတောပဲ။ဒါနဲ့ ကြုပျတို့အိပျခနျးထဲ ကုတငျအောကျ ဖြာတခပြျခငျးပွီး မသငျးက အနှိပျခံနတောပါ။

ကြုပျက ကုတငျပေါျသားလေးနဲ့ အတူမှေးရငျး မသငျးတို့ကို ကွညျ့နလေိုကျတယျ။ယောက်ခထီးကတော့ ဧညျ့ခနျးနဲ့ကပျလကြျ သူ့အိပျခနျးထဲ ဝငျသှားတာပါ။သူ့အိပျခနျးနဲ့ကပျလကြျက ကြုပျတို့ အဝတျစားတှထေညျ့တဲ့ ဗီဒိုနဲ့ တခွား ပစ်စညျးအဟောငျးတှေ ထားပွီး အဲဒီအိပျခနျး အနောကျကမှ ကြုပျတို့ လငျမယား အိပျခနျးပေါ့။အမှနျကတော့ မသငျးဆန်ဒအတိုငျး သူ့အဖနေဲ့ အိပျခနျးခငြျးကပျလကြျ မနခေငြျလို့ အခနျးခွားတဲ့ သဘောပါပဲ။ ဖြာပေါျမှာ မသငျးကို အခနျးပေါကျဖကျ ခွဆေငျးထိုငျခိုငျးရငျး ဆရာဦးကံသာက မသငျးနောကျက ဒူးထောကျရငျး ပုခုံးတှစေနှိပျပေးနတောပါ။ပုခုံးတှနှေိပျရငျး မသငျးခေါငျးအပေါျခွမျးနဲ့ မေးဖြားကို နောကျက ကိုငျရငျး ဘယျညာ ခြိုးပေးနတော တဂြှတျဂြှတျနဲ့ဗြို့။မသငျးပါးစပျကလညျး ကောငျးလိုကျတာဆရာရယျနဲ့ စနှိပျပေးကတညျးက အတောျအညှောငျးပွနေပေုံပါ။တခုထူးခွားတာက မသငျးခါးလေး ကော့ကော့နတော။သခြောကွညျ့တော့မှ ဦးကံသာ ပုဆိုးထဲက ထောငျထှကျနတေဲ့အရာက ကြုပျမိနျးမ ကြောပွငျကို ထောကျမိနတောဗြ။မသငျးလကျမခံရငျ ရပွီပွောပွီး ရပျခိုငျးမှာပဲလဗြော။ခဏကွာတော့ ဦးကံသာက ဒူးထောကျနှပျပေးရငျးကနေ ဒူးတုတျထိုငျပွီး ကြောပွငျတှစေနှိပျပေးနပေါပွီ မသငျးက တအငျးအငျးနဲ့ ညညျးနတေုနျး ဦးကံသာလကျက မသငျးခါးဆီရောကျလာတာပေါ့။ ထမိနျအပေါျအနားစနဲ့ အငျ်ကြ ီအောကျနားစ ကွားပေါျနတေဲ့ အသားစိုငျဖှေးဖှေးလေးကို လကျနှဈဖကျနဲ့နှိပျတော့ မသငျးက ကုတငျပေါျလှဲနတေဲ့ ကြုပျဘကျ မသိမသာလေး လှညျ့ကွညျ့နတော။ထမိနျအညိုရောငျအပါးလေးအောကျက မသငျးဖငျကွီးက ကားထှကျနတေော့ ကြုပျလညျး ကွညျ့ရငျး ပေါငျကွားက ဆဈကနဲ့ဖွဈမိသှားရတယျ။ဦးကံသာ လကျက ခါးအောကျ ဖငျသားကွီးဆီ တခကြျတခကြျရောကျတိုငျး လကျမနဲ့ဖိခြရေငျး ကြုပျဘကျလှညျ့ကွညျ့တတျသေးတာဗြ။သူတို့လှညျ့ကွညျ့တိုငျး ကြုပျလညျး မကြျလုံးမိတျထားပွီး အိပျခငြျယောငျ ဆောငျနလေိုကျတယျ။အတောျလေးကွာတော့ ဦးကံသာဆီက စကားသံထှကျပေါျလာတယျဗြ။ ” ကဲ … သမီး … ဆရာ့ဘကျလှညျ့ … ပကျလကျလှဲအိပျလိုကျ … ခန်ဓာကိုယျရှေ့ပိုငျး နှိပျပေးမလို့ ” ” ဟုတျကဲ့ ” ကြုပျမိနျးမလညျး စကားသံဆုံးတော့ သူ့ကိုယျလုံးကို တပတျလှညျ့ပွီး ဦးကံသာရှေ့ ပကျလကျလေးလှဲအိပျနတောပေါ့။ဦးကံသာက ပထမ ကုတငျဘကျကို သူ့ကိုယျလုံးကပျပေးနတော နောကျပိုငျး သူ့ကိုယျလုံးနဲ့ ကုတငျဘောငျတိုကျနတေော့ နှိပျရတာ အဆငျမပွလေို့ ဟိုဘကျရှေ့ထိုငျပွီး နှပျနတောပါ။အစက ဦးကံသာကိုယျလုံးကှယျနတေော့ ကြုပျလညျး မသငျးကိုနှိပျနတော မမွငျရဘူးဗြ။

ဦးကံသာ ဟိုဘကျရှေ့နှိပျမှ ကြုပျမိနျးမပုံစံလေး ထငျးကနဲ့မွငျလိုကျရတာ။အငျ်ကြ ီအပါးလေးအောကျက စူထှကျနတေဲ့နို့အုံထိပျက နို့သီးခေါငျးလေးက ခြှနျထှကျနပွေီး ခါးအောကျ ပေါငျဂှတညျ့တညျ့ ဖေါငျးထှကျနတေဲ့စောကျဖုတျရာလေးကလညျး ထငျးနတောဗြ။ ထမိနျက ဟောငျးနတေဲ့အပွငျ ပါးလညျးပါးတော့ စောကျပတျအုံလေးကို ကပျနတောပါ။ဦးကံသာက ဘေးကနေ ပုခုံးအခှကျလေးထဲ လကျမလေးဖိနှိပျတော့ မသငျးဆီက အ ကနဲ့ ခပျတိုးတိုး အသံလေးထှကျလာတာပေါ့။ဦးကံသာက ခဏအောငျ့ခံဖို့ပွောရငျး ဘယျညာ နှိပျတော့ မသငျးကိုယျလုံးလေး တုနျလာပွီး ခါးကော့တကျလာတာ။ကြုပျဖွငျ့ မသငျးအနှိပျခံတာ ကွညျ့ရငျး လီးတောငျနရေတာဗြ။ဖနောငျ့လေးအားယူထောကျရငျး ကော့တကျလာတော့ ပေါငျကွားက စောကျဖုတျကို ကော့ပွသလိုဖွဈနတောလဗြေ။ ကြုပျတငျမဟုတျဘူးဗြ ဦးကံသာ ပုဆိုးအောကျက ဟာကွီးကလညျး ဆကျကနဲ့တုနျတုနျနတောဗြို့။ခဏကွာတော့ ဦးကံသာ လကျနှဈဖကျက ကြုပျမိနျးမပေါငျရငျး တဖကျဆီ အုပျကိုငျရငျး ပေါငျအတှငျးကွောတှကေို ဖိဆှဲနတေော့တာ။မသငျးဆီက အိကနဲ့ အိကနဲ့ ရှိုကျသံလေးထှကျလာပွီး ကြုပျဘကျကို ခိုးကွညျ့နတေယျ။ကြုပျလညျး သူ့မကြျလုံးမရောကျခငျ အိပျပြောျခငြျယောငျ ဆောငျပေးလိုကျတာပါ။သူစိမျးယောငျ်ကြားတဈယောကျလကျက ကြုပျမိနျးမ စောကျဖုတျနားထိ ရောကျနတောမို့ ဘာဆကျဖွဈမလညျး အတှေးက တရှိနျးရှိနျးနဲ့ဗြ။ဦးကံသာကွညျ့လိုကျတော့လညျး ပေါငျဂှတှနှေိပျရငျး သူ့မကြျလုံးတှကေ မသငျးစောကျပတျကို အရသာခံကွညျ့နတောဗြို့။ ” သမီး … ညာလကျလေး … ဆရာ့ပေါငျပေါျ ခဏတငျလိုကျ … ဒူးခေါငျးနဲ့မလှတျဘူးနမှော ” ပကျလကျအနထေားနဲ့အနှိပျခံနတေဲ့ မသငျးညာဖကျလကျကို ဆရာဦးကံသာ ဒူးခေါငျးနဲ့ဖိမိသလို ဖွဈနတောမို့ ဆရာက လှမျးပွောနတော။ပွောပွီးတာနဲ့ မသငျးပေါငျဂှနှိပျနတေဲ့ သူ့လကျတဖကျကို ခှာပွီး မသငျးညာဖကျလကျကို ဆှဲယူပွီး ဒူးကှေးထိုငျထားတဲ့ သူ့ပေါငျပေါျတငျပေးလိုကျတယျ။ပွီးမှ ပေါငျရငျးကနေ ဒူးအထပျနားထိ အသှားအပွနျ ဆကျနှိပျပေးနတောပေါ့။မသငျး မကြျလုံးလေး စငျးလာပွီး ဆရာဦးကံသာ ပေါငျပေါျတငျထားတဲ့ ညာဖကျလကျဖမိုးကို မှောကျခပြဈတာပဲ။ဦးကံသာ လကျခြောငျးတှကေလညျး ပေါငျဂှအရငျးနားရောကျတိုငျး လကျမလေး နှဈခုက ဖေါငျးကွှနတေဲ့ ကြုပျမိနျးမအဖုတျလေးကို မထိတထိလေး ပှတျပေးနတေယျ။

မကွာပါဘူး ဆရာဦးကံသာ ပေါငျကွားကထောငျထှကျနတေဲ့ အရာရဲ့ထိပျပိုငျးလေးကို ကြုပျမိနျးမလကျကလေးက အုပျကိုငျလိုကျတာဗြ။ကြုပျမိနျးမ လကျခြောငျးတှကေ အဲဒီမာတနျတနျဟာကွီးကို ပုဆိုးအပွငျကနေ ခပျဖှဖှ ညှဈခြရေငျး စငျးနတေဲ့မကြျလုံးတှကေ ကြုပျမကြျနှာကိုလှမျးကွညျ့နတောပေါ့။ကြုပျအိပျပြောျနတေယျထငျပုံရတယျဗြ ဦးကံသာ လကျမက ပေါငျရငျးရောကျတိုငျး အဖုတျအကျကှဲကွောငျးထဲကို သိသိသာသာ ထိုးစှနတော။မသငျးလကျတဖကျကလညျး ဦးကံသာပေါငျကွားထဲ တလှုပျလှုပျနဲ့ပေါ့။ကြုပျစိတျထဲ နားမလညျတဲ့ ခံစားမှု့တခုပေါျလာပွီး လီးကလညျး ခါတိုငျးထကျ တငျးနတောဗြ။ဖွဈနိုငျရငျ ဆရာဦးကံသာကို ပွနျခိုငျးပွီး ကြုပျမိနျးမကို တကျလိုးပဈခငြျမိတယျ။ ” သငျးသငျးရေ … သမီးတို့ နှိပျတာလညျး ကွာနပွေီ … နငျ့ယောငျ်ကြားကို … ဆရာစားဖို့ လကျဖကျရညျနဲ့ ပလာတာလေးဖွဈဖွဈ မုနျ့တခုခုလောကျ ဝယျခိုငျးလိုကျဦး ၁၂ကြောျနပွေီ ” ကြုပျစိတျကူးယဉျနတေုနျး အိပျခနျးလိုကျကာလေး ပှငျ့လာပွီး ကြုပျယောက်ခထီး စကားသံ ံကွားလိုကျရတော့တာပဲ။ကြုပျလညျး အိပျခငြျယောငျဆောငျနရောကနေ ထပွီး လကျဖကျရညျနဲ့မုနျ့ ပွေးဝယျပေးရတာပေါ့။လကျဖကျရညျဆိုငျက မဝေးပါဘူး ဆိုငျကယျနဲ့ ၁၀မိနဈလောကျမောငျးရငျ ရောကျပါတယျ။ဖွဈခငြျတော့ လကျဖကျရညျဆိုငျ မရောကျခငျ ဆိုငျကယျ ရှေ့ဘီးပေါကျပါလရေော ဥပုဒျနေ့ဆိုတော့ ဘယျဆိုငျမှ မဖှငျ့ဘူးဗြ။၅မိနဈလောကျ တှနျးလာရငျး လထေိုးကြှတျဖါဆိုငျ အသဈတခုတှေ့မှ အဆငျပွသှေားတယျ။ဒါပမေယျ့ ကြုပျမရောကျခငျ ရှေ့မှာ ၃စီးဗြ။ဘီးဖာတာနှေးတော့ နာရီဝကျ ကြောျကြောျလောကျမှ ဆိုငျကယျကပွီးတာ။လကျဖကျရညျနဲ့ မုနျ့ဝယျပွီးတော့ အိမျအမွနျမောငျးခဲ့လိုကျတယျ။အသှားအပွနျ မိနဈ ၄၀ကြောျကြောျလောကျ ကွာသှားတာပေါ့။ အိမျရောကျတော့ ဆရာဦးကံသာတောငျ ပွနျတော့မလို့ဗြ အိတျတှလှေယျထားပွီးပွီ အကြိုးကွောငျးပွောပွရငျး လကျဖကျရညျနဲ့မုနျ့ ဇှတျစားခိုငျးလိုကျရတယျ။ယောက်ခထီးဗဒေငျတှကျခပဲ ယူပွီး ကြုပျမိနျးမနှိပျခ မိတျဖွဈဆှဖွေဈ မယူတော့ဘူးပွောပွီးမှ စကျဘီးလေးနဲ့ပွနျသှားတာဗြို့။ခဏနတေော့ ယောက်ခထီးလညျး သူ့အိပျခနျးထဲဝငျနားတာနဲ့ ကြုပျလညျး ကြူပျတို့အိပျခနျးထဲ ဝငျလာခဲ့လိုကျတာ။

ကုတငျပေါျ သားလေးဘေးမှာ ခှခှေလေေး အိပျနတေဲ့ မသငျးကိုတှေ့လိုကျရတာပေါ့။ခကြျခငြျးပဲ စိတျတှပွေနျကွှလာပွီး ထမိနျအောကျနားစလေးကို ခါးပေါျဆှဲတငျလိုကျတယျ။ညာဖကျခွထေောကျဆနျ့ထားပွီး ဘယျဖကျခွထေောကျကှေးထားတဲ့ ကြုပျမိနျးမ ပေါငျကွားက စောကျပတျက ခါတိုငျးထကျ ဖေါငျးကွှစူထှကျနတောဗြ။မသငျးက ခကြျခငြျး ထမိနျစကို ပွနျဖုံးပွီး ပငျပနျးလို့ နောကျမှ လိုးဖို့ ပွောရငျး ပွနျအိပျနတော။ကြုပျအံအောနတောပေါ့ ခါတိုငျး အလုပျနားရကျဆို ကြုပျကစဖို့တောငျ မလိုဘူး သူ့ဘကျကပဲ ဦးဆောငျပွီး တနကေုနျနီးပါး လိုးကွတာပါ။အမှနျတိုငျးဆို ကြုပျလညျး ခုန မွငျလိုကျရတဲ့ မသငျးစောကျဖုတျကို မသငျ်ကာဘူးဗြ။ကြုပျတို့ အိမျထောငျကကြာစ ကြုပျလိုးထားတဲ့အတိုငျးပဲ စောကျပတျက ယောငျကားနတော။ကြုပျ လကျဖကျရညျသှားဝယျတုနျး ဆိုငျကယျဘီးပေါကျလို့ လမျးမှာ ကွာနတေဲ့အခြိနျ ဦးကံသာမြား လိုးသှားတာလား တှေးမိနတောပေါ့။စိတျထဲ သဝနျတိုမိသလို ဖွဈရပမေယျ့ လကျတှေ့မမွငျလိုကျတော့ သိပျမခံစားရပါဘူး။ ဒါပမေယျ့ သိခငြျစိတျက တနေ့တခွား ပွငျးပွလာတာဗြို့။မသငျးကိုမေးတော့လညျး မကြျစိမကြျနာပကြျပွီး ငွငျးနတောမို့ မမေးတော့ပါဘူး။၄လလောကျကွမှ မထငျမှတျပဲ မေးတော့ မသငျးက ပွနျပွောပွပါတယျ။သူ့ကို ခှငျ့လှတျပေးဖို့ အိမျထောငျရေးမပွိုကှဲဖို့ ကတိတောငျးပွီးမှ ပွောပွတာပါ။ ” ကတိပေးပါတယျ … မိနျးမရဲ့ … အိမျထောငျရေး မထိခိုကျစရေပါဘူး ” ” တကယျနောျ … ကိုနောငျ … မသငျးလညျး … မထငျမှတျပဲ … အထိတှေ့နောကျ သာယာခဲ့မိတာပါ ” ” အငျးပါ … နားလညျပါတယျ … မိနျးမရယျ ” ” အဲဒီနေ့က … ပထမဆုံးအကွိမျပေါ့ … ကိုနောငျ ပွနျမလာခငျလေး … မသငျး ဦးကံသာကို … အလိုးခံမိတာပဲ ” ” ဟမျ … ပထမဆုံး အကွိမျဆိုတော့ … ဒုတိယ … တတိယ အကွိမျမြား ” ” အားလုံး … လေးကွိမျ တိတိပဲ … ကိုနောငျ ” ကြုပျစကားမဆုံးခငျ မိနျးမက ကြုပျဆိုလိုတာကို ဖွတျပွောပဈတာဗြ။ ” ဟာ ” ” အထငျသေးသှားပွီမလား … မသငျးကို … အဟငျ့ဟငျ့ ” ကြုပျရဲ့ … ဟာ … ဆိုတဲ့စကားကွောငျ့ ကြုပျမိနျးမ ဝမျးနညျးပွီးငိုပါလရေောဗြာ။ဒါနဲ့ အံအောစိတျနဲ့ ဟာမိတာ ဖွဈကွောငျး ပွနျရှငျးပွရသေးတာ။အငိုတိတျမှ သူ့ဇတျလမျးကို ထပျပွောပွတာဗြို့။ကြုပျလညျး အသာငွိမျပွီး နားထောငျနရေတာပေါ့။ ” ကိုနောငျက … ဘာကို … အံအောတာလညျး ” ” ပွောရငျ … စိတျမခုရဘူးနောျ … မိနျးမ ” ” မခုပါဘူး … ဒီနေ့ … အကုနျလုံး အမှနျတိုငျးပွောပွမှာမို့ … သိခငြျတာမေးပါ ” ” ဒီလိုကှ မိနျးမရ … အသကျရှယျကလညျး ဖအလေောကျကွီး … ရုပျရညျကလညျး သာမနျလေ … မိနျးမက ဘာကို ကွညျ့ကွိုကျတာလညျး … နားမလညျလို့ပါ ” ” အစထဲက … ပွောပွီးသားလေ … အထိအတှေ့ပါဆို … ဦးကံသာက … ကိုနောငျ့ထကျ … အပွုစု အယုယ သာတာရယျ … ပွီးတော့ … အောကျကဟာကလညျး … ကိုနောငျ့ထကျ ထှားပွီး ကွာကွာလေး လုပျနိုငျတယျလေ ” ” အပွုစု အယုယ … ဆိုတာက ” ” အာ … အဲဒါ … ဟို ဟို … ဟိုဟာလေ ” ” ပွောပါ … မိနျးမရယျ ” ကြူပျလညျး မကြျနှာလေးရဲနတေဲ့ မိနျးမကို ဆှဲဖကျရငျး ဆကျပွောခိုငျးလိုကျတာ။

” အငျးပါ … အစကနေ ပွောပွပါ့မယျ ” နောငျနောငျတဈယောကျ လကျဖကျရညျသှားဝယျစဉျ အဖဖွေဈသူ ဦးမြိုးမွငျ့မှာ သမီးဖွဈသူဘေးနား ခဏထိုငျနသေေး၏။ဦးမြိုးမွငျ့ရှိခြိနျ ဦးကံသာမှာ ပုံမှနျပဲနှိပျပေးရငျး ဦးမြိုးမွငျ့အခနျးပွငျထှကျတော့မှ မသငျးအား ဝမျးလြားမှောကျခိုငျးလိုကျသညျ။ ခွသေလုံးကနေ ပေါငျရငျးထိ နှိပျပေးရငျး ပေါငျရငျးနား ရောကျတော့ မသငျးထမိနျလေး အပေါျကိုလိပျတငျပဈတော့၏။သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ သူစိမျးယောငျ်ကြားရှေ့ ဖငျကွီးက အပွောငျသားပေါျနပွေီမို့ ခငျပှနျးဖွဈသူနောငျနောငျပွနျလာရငျဆိုတဲ့အတှေး အဖနေောကျတခေါကျပွနျဝငျလာရငျ ဆိုတဲ့အတှေး … အတှေးပေါငျးစုံနဲ့ စိတျထဲ ရှုတျထှေးနမေိပွနျသညျ။ တှဝေနေရောက အသိစိတျဝငျပွီးကုနျးထတော့ ဦးကံသာက ရိပျမိပုံနှငျ့ ခကြျခငြျး မသငျးပေါငျရငျးနား တကျခှပဈလိုကျသ၏။ ခကြျခငြျးပဲ သငျးသငျးစိုးဖငျကွားထဲ ခပျနှေးနှေးဟာကွီး ထိကပျနပွေီး လှညျ့ကွညျ့တော့ ဦးကံသာက သူ့ပုဆိုးကို ဒူးဆဈထိဖုံးထားကာ အပွငျက လူဝငျလာရငျလညျး ဦးမြိုးမွငျ့့ကို ခှပွီးနှိပျပေးတဲ့ ပုံစံမြိုးပဲ မွငျရတော့မညျ။ ငွငျးဆနျခွငျးနဲ့ သာယာခွငျး တပွိုငျထဲ ခံစားမိရငျး စိတျနှဈခှဖွဈနတေုနျး သူမစောကျပတျလေးထဲ ဦးကံသာ ဒဈကွီး တိုးဝငျလာတော့သညျ။စဝငျဝငျခငြျး ကငြျကနဲ့ဖွဈပွီး နာပမေယျ့ အသံမထှကျရဲခဲ့ပေ။ အဖဖွေဈသူကွားသှားရငျ အရှကျကှဲပွီဆိုတဲ့ ခံစားခကြျက တိုးဝငျလာခဲ့ရ၏။အစပိုငျး နာကငြျပမေယျ့ တဖွညျးဖွညျး အရသာက ကောငျးလာသဖွငျ့ ဖွဈခငြျရာဖွဈ မွနျမွနျပွီး ပွီးရောဆိုပွီး ငွိမျနမေိသညျ။ဦးကံသာ ကလညျး သငျးသငျးစိုးငွိမျသှားသညျနှငျ့ ခပျပွငျးပွငျးလေး ကွိတျဆောငျ့ပဈ၏။တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာမို့ သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ အရငျပွီးသှားရငျး ခဏနမှေ သူမစောကျခေါငျးထဲ ပူကနဲ့ ခံစားရကာ ဦးကံသာ ပွီးမှနျး ရိပျမိလိုကျတော့သညျ။ ” သူက … တခါပဲ … လုပျသှားတာပေါ့ ” ” အငျး … တခါထဲပဲလုပျတာပါ … ဒါပမေယျ့ … သူ့ဟာက ထှားလို့ … မသငျးရသှေားဆေးတော့ … အောကျကဟာ ယောငျနတော မွငျလိုကျရတာ … ကိုနောငျ ပွနျလာတော့ တကယျကို အောကျက မခံနိုငျတော့တာ ကြိနျးနတောပေါ့ ” ” နောကျတကွိမျကရော ” ” နောကျတခါက … အဖလေညျး ရပျကှကျကထိနျကိစ်စနဲ့ … လှူဖို့ကြောငျးရှာတော့ ၂ညအိပျ ၃ရကျခရီး ထှကျတာလေ … ကိုနောငျကလညျး မနကျတညျးက အလုပျသှားတာဆိုတော့ … အိမျမှာ မသငျးနဲ့သားလေးပဲ … ရှိတာပေါ့ … နေ့ခငျးဘကျ သားလေးအိပျတော့ မသငျးလညျး ထမငျးစားပွီး အိမျရှေ့ဘုံပိုငျမှ အဝတျလြှောျတုနျး ဆရာဦးကံသာ ရောကျလာတာပေါ့ ” ” အောျ ” ” မသငျးလညျး … မကြျနှာပူပူနဲ့ … အဖေ မရှိသေးကွောငျး ပွောပွလိုကျတယျ ဦးကံသာက … တံခါးကို သူ့ပါသာဖှငျ့ပွီး စကျဘီးကို အိမျထဲသှငျးထားလိုကျတယျ … ပွီးတော့ မသငျးဘေးနား လာထိုငျးရငျး … ကိုနောငျ ဘယျခြိနျပွနျလာတတျလညျး မေးတော့တာပဲ ” ” အငျး ” ကြုပျလညျး မိနျးမဖွဈသူ ပွောကောငျးအောငျ အငျးအဲ ထောကျပေးတာပေါ့။

” မသငျး လညျး ညနစေောငျးမှ ပွနျလာတယျလို့ အမှနျတိုငျးပွောမိလိုကျတာ … ခကြျခငြျးပဲ စောငျ့ကွောငျ့ထိုငျပွီး အဝတျလြှောျနတေဲ့ မသငျးထမိနျအောကျနားစတညျး သူ့လကျက ရောကျလာတော့တာပဲ … အထဲက ဟာကို နိုကျကလိရငျး ကနြျလကျတဖကျက … သူ့ပုဆိုး အောကျနားစကို မပွီး ပွနတောပေါ့ ” မသငျးက ကြုပျဖွတျမေးတာတှေ ပွနျဖွရေငျး သူနဲ့ဦးကံသာတို့အကွောငျး ဆကျပွောပွပါတယျ။ အိုရျ … မပွပါနဲ့ ” ” ကွညျ့ပါ … သငျးသငျးရဲ့ … ဟိုနေ့က သငျးသငျး စောကျပတျလေးထဲ ဝငျထားတဲ့လီးကွီးလေ ” ဦးကံသာတဈယောကျ ပေါငျကွားမှ လီးအားပွနစေဉျ သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ မကြျနှာလေးရဲနတေော့၏။ ” ဟငျ့အငျ … အိမျအပွငျမှာ … ဖွတျသှားဖွတျလာ လူတှနေဲ့ ” ” ဒါဆို … အိမျထဲသှားရအောငျလေ … ဆရာက သငျးသငျးကို တှေ့ခငြျလို့ … အဝေးကွီးက လာရတာပါ ” ဦးကံသာစကား ဆုံးသညျနှငျ့ သငျးသငျးစိုး တဈယောကျ အိမျရှေ့လူမွငျမှာ ဆိုးသဖွငျ့ အိမျထဲပွေးဝငျလာမိသညျ။ရငျတှတေဒုနျးဒုနျး ခုနျကာ ဧညျခနျးစားပှဲခုံနား မတျတပျရပျနမေိသညျ။ခါးသေးကဉြျလေးအောကျ ဖငျသားကွီးမြားမှာ ရစေိုထမိနျအောကျတှငျ ကော့ထှကျနပွေနျ၏။သူမလကျလေးအားဆှဲကာ ဦးကံသာမှ ဧညျ့ခနျးမွောကျဖကျဒေါငျ့ထဲ ဆှဲခေါျခဲ့သညျ။တုနျတုနျရီရီဖွဈနသေော သငျးသငျးစိုး ထမိနျအား ဆှဲခြှတျကာ ပေါငျနှဈဖကျအား ဖွဲရပျခိုငျးထား၏။ရစေိုနသေော ဖငျကွီးအားဆုပျနယျကာ ဖငျကွားလေးအား လကျနှဈဖကျဖွငျ့ဖွဲရငျး ဖငျဝလေးအား လြှာဖွငျ့ ထိုးစှလိုကျသညျ။ ” အို့ … အမေ့ ” တသကျနဲ့တကိုယျ ဖငျအား အယကျမခံဘူးခဲ့ပေ လငျဖွဈသူ နောငျနောငျတောငျ စိတျတအားကွှခြိနျမှ စောကျပတျအားယကျပေးဘူးသညျ။ဖငျဝလေးထဲ လြှာနှေးနှေးကွီးမှာ အထကျအောကျကစားလိုကျ လြှာဖြားအား စုခြှနျ၍ သှငျးလိုကျ နောကျပိုငျး နူတျခမျးခငြျးတေ့စုပျသလို ဖငျဝအားတေ့စုပျခံရကာ သငျးသငျးစိုး ခါးလေးကော့တကျလာပွီး အနီးရှိ အိမျထရံအား လကျထောကျထားရတော့၏။ခဏအကွာတှငျ ပေါငျတနျမြား တုနျလာကာ စောကျပတျလေးထဲမှ စောကျရညျမြား ပနျးထှကျလာရငျ ပေါငျအတှငျးသားမြားမှ ခွဖြေားထိ စီးကလြာခဲ့သညျ။စောကျရညျမြား ကုနျမှ လှညျ့ကွညျ့ရာ သူမနောကျကြောဘကျတှငျ မတျတပျရပျအနထေားဖွငျ့ ပုဆိုးအား ခွရေငျးပုံထားသော ဦးကံသာအား တှေ့လိုကျရ၏။ ” ဟငျ … အကွီးကွီးပဲ ” သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ဦးကံသာပေါငျကွားမှ ဆကျကနဲ့ဆကျကနဲ့ တုနျနသေော လီးကွီးအားကွညျ့ရငျး မကြျလုံးလေးပွူးနမေိသညျ။ပထမတကွိမျ သူမက မှောကျယကျအနထေားမို့ အပေါျမှခှလိုးသော ဦးကံသာလီးမှာ လငျဖွဈသူ နောငျနောငျ့လီးထကျ ကွီးမှနျးရိပျမိပမေယျ့ သခြောမမွငျလိုကျရပေ။

” ကိုငျကွညျ့လေ … သငျးသငျး ” ” ဟငျ့အငျ ” ” ရော့လေ … မကွောကျပါနဲ့ … သငျးသငျး စောကျပတျလေးထဲ ဝငျဖူးပွီးသားကို ” ဦးကံသာမှာ သငျးသငျးစိုး လကျအားဆှဲကာ ထောငျမတျနသေော သူ၏ လီးပေါျသို့ တငျပေးလိုကျ၏။သငျးသငျးစိုးမှာ ကွောငျ၍ ဦးကံသာ လီးကွီးအား အုပျကိုငျထားမိတော့သညျ။သူစိမျးယောငျ်ကြားရှေ့ ထမိနျမပါပဲ မတျတပျရပျလကြျ အနထေားဖွငျ့ လီးအားကိုငျမိသဖွငျ့ မကြျနှာလေး ရဲတကျလာပွနျ၏။ထိုစဉျ ဦးကံသာမှာ ခန်ဓာကိုယျအား ရှေ့တိုးကပျရငျး သငျးသငျးစိုး နို့အုံမြားအား ညှဈခြပေေးနသေညျ။ထိုနောကျ့ သူမအငျ်ကြ ီနှငျ့ ဘောျလီ ခြှတျကာ နို့စို့ခံရငျး ဦးကံသာ လီးအား အလိုလြောကျ ပွနျလညျပှတျသပျ ပေးနမေိသညျ။လငျဖွဈသူ လီးထကျကွီးမားတုတျခိုငျသော လီးအား တကွိမျတညျးနှငျ့ စှဲလမျးနှဈခြိုကျ သှားတော့၏။ ဦးကံသာမှာ နို့သီးခေါငျးလေးအား ခဲရငျး မကြျနှာခငြျးဆိုငျအနထေားဖွငျ့ ကိုယျလုံးခငြျး ဆှဲကပျပဈသညျ။လီးထိပျမှာ သငျးသငျးစိုး ဆီးခုံးအား ထောကျမိပွီး သူမစောကျပတျလေးထဲ ဆဈကနဲ့ ခံစားလိုကျရပွနျ၏။သူမဖငျကွီးမြား ဆုပျနယျပေးစဉျ ခါးလေးကော့ကာ ဦးကံသာလီးအား အောကျသို့နိမျ့၍ စောကျပတျကွားထဲ ညှပျထားလိုကျသညျ။သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ကာမစိတျမြား ထကွှလာကာ ဦးကံသာလီးအား ခပျတငျးတငျးညှပျရငျး ဆီးခုံးခငြျးကပျနအေောငျ ကော့ထိုးနေ၏။ဦးကံသာ၏ အပှတျအသပျ အယုအယမြားအောကျ စီးမြောကာ တအီးအီး ညညျးငွူနတေော့သညျ။ ” ဆရာ့ လီးကွီး … ကွိုကျလား သငျးသငျး ” ” အငျး … ကွိုကျတယျ ” ” ညညျးယောငျ်ကြာလီးနဲ့ ဆရာ့လီး ဘယျသူက ကွီးလညျး ” ” ဆရာက ကွီးတာပါ … ကွာလညျး ကွာကွာ လုပျနိုငျပါတယျ ” ” ဘာကွာတာလဲ ကှဲ့ … ဆရာ့ သခြော ပွောပွပါဦး ” ” ဟို ဟို … ဟိုဟာ လုပျတာပါ ” ” ဘယျဟာ … လုပျတာလဲ ” ဦးဟံသာမှာ သငျးသငျးအား အရှကျကုနျလာစရေနျ ရမ်မကျကွှသော မေးခှနျးမြား တရစပျ မေးနပွေနျ၏။ ” လိုး … လိုး … လိုးတာပွောတာပါ … ဆရာ ” ” ခုန … သငျးသငျး ဖငျပေါကျထဲ ယကျပေးတော့ … ခံလို့ကောငျးလား ” ” ရှီးးး းးးးး …… ကြှတျ …… ဟုတျ …… တအားကို ကောငျးတာပဲ ဆရာ ” ” အဲဒါမြိုး … သငျးသငျး … စောကျပတျလေးကို ဖွဲယကျပေးမယျဆိုရငျရော ” ” အာ … ဆရာ ” သငျးသငျး ကိုယျလုံးလေးတုနျလာကာ မကြျလုံးလေးဖှငျ့ရငျး ဦးကံသာ မကြျနာအား စိုကျကွညျ့လိုကျသညျ။ဦးကံသာမှာ မကြျနှာခငြျးဆိုငျ ဒူးထောကျထိုငျခကြာ သငျးသငျးစိုး ပေါငျဂှအား မကြျနှာအပျပဈတော့သညျ။သငျးသငျးစိုးမှာ ပေါငျတနျမြား အနညျးငယျဖွဲကာ စောကျဖုတျနှငျ့ ဦးကံသာမကြျနာအား ကပျပေးလိုကျ၏။ဦးကံသာ၏ လြှာစှမျးအောကျ တကိုယျလုံးတှနျ့လိမျနကော ဦးကံသာမကြျနှာအား တှနျးထုတျရငျး အသကျဝအောငျရှုနလေိုကျတော့သညျ။ထိုစဉျ ဦးကံသာမှ ထရပျရငျး သူမမကြျနှာနားလေး တစုံတခု တောငျးဆိုဟနျဖွငျ့ ကပျပွောနေ၏။

သငျးသငျးစိုးမှာ တှဝေမေနပေဲ ခကြျခငြျး ဒူးထောကျထိုငျခလြိုကျသညျ။သူမမကြျနှာရှေ့ ထောငျမတျနသေော ဦးကံသာလီးကွီးအား စူးစိုကျကွညျ့ရငျး ဒဈဖူးအား ဆှဲစုပျပေး၏။ ” ပွှတျ ပွှတျ … ပွှတျ ” ” အားပါး … ကောငျးတာ သငျးသငျးရယျ … စုပျစုပျ ” သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ လငျဖွဈသူအား တခါတလမှေလုပျပေးသောအရာအား ဦးကံသာအား ကြကြေနေပျနပျ ပေးလိုကျပွနျသညျ။ဒဈဖူးအားစုပျသညျနှငျ့ လီးထိပျမှထှကျသော ညှီစို့စို့ အနံ့လေးကွောငျ့ သူမစိတျမြား ထကွှကာ အားရပါးရစုပျပေးနေ၏။ဒဈဖူးအားစုပျရငျး ဒဈအောကျ မေးသိုငျးကွိုးနရောလေးအား လြှာဖွငျ့စှကာ လီးအရငျးထိ လြှာဖွငျ့ ယကျပေးလိုကျသညျ။ဦးကံသာသငျပေးသညျ့အတိုငျး လီးအား ယကျလိုကျစုပျလိုကျဖွငျ့ စိတျပါလကျပါ လုပျပေးနေ၏။လီးစုပျရငျး သူမလကျလေးတဖကျမှာ လီးအရငျးအောကျဖကျမှ လဥနှဈလုံးအား ညှဈခြပေေးသဖွငျ့ ဦးကံသာတဈယောကျ အကွိုကျတှေ့နမေိသညျ။ လီးထိပျအပေါကျလေးအား လြှာဖြားနှငျ့ ထိုးစှတိုငျး တကိုယျလုံးအီစိမျ့ကာ သငျးသငျးစိုးပါးစပျလေးအား ရသလောကျ လီးအားသှငျး၍ လိုးမိသေး၏။ခဏအကွာတှငျ ဦးကံသာမှ သငျးသငျးစိုး ပါးစပျထဲမှ လီးအား ထုတျ၍ လိုးဖို့ ပွောဆိုလိုကျသညျ။ ” သငျးသငျး … ဆရာတို့ လိုးကွစို့ … ကွာရငျ ပါးစပျထဲ ပွီးသှားလိမျ့မယျ ” ” လိုးလေ … အိပျခနျးထဲ လိုးမလား … ဒီမှာပဲ လိုးမလား ” ” အထဲသှားလိုးမယျလေ ” ” အဲဒါဆို … လာလေ ” သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ဦးကံသာပေါငျကွားမှ လီးကွီးအား ပြောကျကှယျသှားမှာစိုးသညျ့အလား လကျဖွငျ့ဆုကျကိုငျကာ အိပျခနျးထဲ ခေါျလာခဲ့လိုကျသညျ။အိပျခနျးထဲရောကျသညျနှငျ့ ကုတငျပေါျ ပကျလကျလှနျလှဲကာ ပေါငျတနျမြား ဖွဲရငျး ကုတငျအောကျ မတျတပျရပျနသေော ဦးကံသာပေါငျကွားမှ လီးကွီးအား စူးစိုကျကွညျ့နတေော့၏။ ” ဆရာ … လုပျတော့လေ ” ” ဘာလုပျရမှာလညျး … သငျးသငျးရယျ ” ” လိုးရမှာလေ … ဟောဒီစောကျပတျလေးထဲ လီးကွီးသှငျးပွီး လိုးပေးရမှာ … ရပွီလား … ဟှနျ့ ” ပေါငျကွားလေးထဲ လကျညိုးထိုးကာ ပွောဆိုနသေော သငျးသငျးစိုး ကိုယျလုံးပေါျသို့ ဦးကံသာ မှောကျခလြိုကျသညျ။ထို့နောကျ စောကျခေါငျးပေါကျလေးအား ဒဈဖွငျ့တေ့ကာ ခါးအားဖွငျ့ ဖိခလြိုကျ၏။သငျးသငျးစိုး ခေါငျးလေး မော့တကျလာကာ ပါးစပျမှ တအားအား အောျဟဈနပွေနျ၏။ ” ဗစြျ … အ …… ဗစြျဗစြျ …… အမလေးးးး … ကြှတျကြှတျ ” ဦးကံသာလီးကွီးမှာ သငျးသငျးစိုး စောကျပတျလေးထဲ တရဈခငြျးတိုးဝငျသှားတော့သညျ။ဦးကံသာမှာ သငျးသငျးစိုး နို့အုံမြား ဆှဲစို့ကာ မကြျနှာခငြျးဆိုငျ မှောကျယကျအနထေားဖွငျ့ ဖိဖိလိုးနေ၏။

တခါခံဖူးပွီးသားမို့ သငျးသငျးစိုး တဈယောကျ အံကွိတျကာ ကောငျးလာမညျ့ အခြိနျအား စောငျ့နမေိသညျ။ခဏအကွာတှငျ လီးအဝငျအထှကျအား သခြောမှတျရငျး ဦးကံသာလီးကွီး အဝငျတှငျ သူမခါးလေးကော့ကာ ပငျ့ခံလိုကျ၏။ ” ရှီးးးး းးးး … ကောငျးလိုကျတာ ဆရာရယျ … မွနျမွနျလေး လိုးပေးပါ့လား ” သငျးသငျးစိုးစကားအဆုံး ဦးကံသာတဈယောကျ မနားတမျး ခပျကွမျးကွမျး ပဈလိုးတော့သညျ။လီးအဖြားထိထုတျကာ အရငျးထိ ပွနျဆောငျ့သဖွငျ့ သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ကော့ပြံနရေသညျ။လီးကွီးအား စောကျခေါငျး အတှငျးသားမြားနှငျ့ ညှဈရငျး စောကျရညျမြား ပနျးထှကျကုနျ၏။ဦးကံသာ ကြောပွငျအားဖကျကာ ဆီးခုံးခငြျးကပျနအေောငျ ကော့ထိုးရငျး တအီးအီး ညညျးရငျး အထှဋျထိပျရောကျရှိခဲ့သညျ။ဦးကံသာမှာ သငျးသငျးစိုး အမောဖွသေညျကို ခဏစောငျ့ပွီး သူအပွီးလိုးရနျ လေးဘကျကုနျးခိုငျးလိုကျ၏။ သငျးသငျးစိုးမှာလညျး ဦးကံသာပွောသမြှ အဆငျ့သငျ့ လိုကျလုပျပေးနမေိသညျ။ခုလညျး ပကျလကျအနထေားမှ ကုနျးထကာ ဦးကံသာရှေ့ လေးဘကျကုနျးပေးလိုကျ၏။သူမပေါငျကွားမှ ပွူးထှကျနသေော စောကျပတျအားကွညျ့ကာ ဦးကံသာ ရမ်မကျစိတျမြား ထိနျးမရသိမျးမရ ဖွဈလာရသညျ။သငျးသငျးစိုး ဖငျကွီးနောကျမှ ဒူးထောကျနရောယူကာ လီးအားအရငျးမကိုငျရငျး စောကျပတျအကျကှဲကွောငျးထဲ အထကျအောကျ ပှတျဆှဲပဈ၏။ပူပူနှေးနှေး အလိုးခံထားသော သငျးသငျးစိုးတယောကျ ခါးလေးခှကျကာ ဖငျအားရသလောကျထောငျးပေးနသေညျ။ခဏအကွာတှငျ ဦးကံသာတဈယောကျ သငျးသငျးစိုးခါးအား စုံကိုငျကာ မေးကြောမြားထောငျအောငျ မနားတမျး ပဈလိုးတော့၏။ လီးအရငျးထိ ဝငျသဖွငျ့ လီးထိပျမှ သားအိမျဝလေးအား ဆောငျ့မိတိုငျး စောကျပတျတအုံလုံး ကငြျတကျကာ အီစိမျ့အောငျ ခံစားနရေသညျ။ခုလို လေးဖကျထောကျ အလိုးခံရသညျမှာ ပိုပွီးကောငျးကွောငျး ခံစားသိရှိလိုကျရပွနျသညျ။ဦးကံသာ၏ မီးပှငျ့မတတျလိုးခကြျမြားအား ပွနျလညျတုံ့ပွနျရငျး ဦးကံသာနှငျ့အတူ အထှဋျထိပျရောကျကာ တတိယအခြီပွီးဆုံးသှားခဲ့၏။ဦးကံသာမှာ ပွီးသညျနှငျ့ သငျးသငျးစိုး စောငျပတျလေးအား ပွောငျစငျအောငျ ယကျပေးလိုကျပွနျသညျ။သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ လငျဖွဈသူထကျ အစစ အရာရာ သာလှနျသော ဦးကံသာအား စှဲလမျးနှဈခြိုကျကာ ပွနျခါနီးထိ လီးကွီးအား မလှတျတမျး ပှတျသပျဆုပျကိုငျထားလိုကျ၏။ကြုပျလညျး မိနျးမဖွဈသူ မသငျးစကားပွောအပွီး မနနေိုငျတာနဲ့ ဂှငျးထုပဈရသေးတယျ။မသငျးက ကြုပျရငျခှငျထဲကနပေဲ ကြုပျလကျကို ဖယျရငျး သူ့လကျလေးနဲ့ ထုပေးတာဗြို့။လရညျထှကျတော့ လီးထိပျကို ဆှဲစုပျပွီး လရညျတှေ တဂှတျဂှတျ မြိုခပြဈတာ။ ” ဟငျ … မသငျး … လရညျတှေ … မြိုပဈတာလား ” ” အငျးလေ … ဦးကံသာ … လရညျတှတေောငျ မြိုသေးတာပဲ … ကိုနောငျက မသငျးယောငျ်ကြားပဲ ” ” အောျ … ဦးကံသာက သငျပေးတာပဲပေါ့ ” ” အငျး … အဲဒါက … တတိယ အကွိမျပေါ့ ” ဦးကံသာနှငျ့ ဒုတိယအကွိမျလိုးပွီးကတညျးက သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ လငျဖွဈသူနောငျနောငျနှငျ့ လိုးတိုငျး ဆန်ဒမြား မပွညျ့ဝတော့ပေ။နောငျနောငျမှာ ထမိနျလှနျပွီး လိုးကာ လရညျထှကျသညျနှငျ့ ထိုးအိပျသှားတော့၏။

သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ကာမဆန်ဒမြား မပွညျ့ဝပဲ ရမ်မကျစိတျက အမွဲတောကျလောငျနသေညျ။အိမျရှေ့ စကျဘီးဖွငျ့ ဦးကံသာမြား လာမလား မြှောျနသေညျမှာ ၁လ ကြောျကွာခဲ့လပွေီ အရိပျအရောငျတောငျ မမွငျရခြေ။နောကျဆုံး ဖခငျဖွဈသူဦးမြိုးမွငျ့သူငယျခငြျး ဦးလှမောငျထံ ဦးကံသာ လိပျစာ စုံစမျးပွီး လိုကျသှားတော့သညျ။လိုငျးကားစီးကာ ဂိတျဆုံးရောကျမှ ဆိုငျကယျတက်ကစီငှားပွီး ဦးကံသာ အိမျသို့ရောကျရှိခဲ့သညျ။သူမစရောကျစဉျ ဗဒေငျလာရောကျ မေးမွနျးကွသော ဧညျ့သညျ၂ဦးအားစောငျ့၍ သူမအလှညျ့မှ ဝငျသှားလိုကျ၏။ ” ဟငျ … သငျးသငျး ” ” ဆရာ ” နှဈဦးသားစိုကျကွညျ့ကာ မကြျနှာခငြျးဆိုငျ ခပျတငျးတငျး ဖကျထားလိုကျကွသညျ။ထို့နောကျ ဦးကံသာမှာ အိမျဝငျးတံခါး ပိတျရငျး သငျးသငျးစိုးအား နောကျဖေး အိပျခနျးထဲ ခေါျလာခဲ့သညျ။ဦးကံသာအိမျမှာ ပေ၂၀ ပေ၄၀ မွအေကယြျအား ဝငျးပွညျ့ခွံပွညျ့ အိမျဆောကျထား၍ အိမျရှေ့ဧညျ့ခနျးနှငျ့ ဗဒေငျဟောခနျးအား ပူးတှဲထားကာ နောကျထဲ၌ အိပျခနျး တခနျးသာပါရှိသညျ။အိပျခနျးထဲရောကျသညျနှငျ့ သငျးသငျးစိုးမှာ ဟနျမဆောငျနိုငျတော့ပေ။သူမစှဲလမျးနှဈခြိုကျမိသော ဦးကံသာလီးကွီးအား တရှုံ့ရှုံ့ဖွငျ့နမျးရငျး ကာမမီးမြား တောကျလောငျနရှောသညျ။ ” အငျ့ … ပွှတျ … ပွှတျ ” ဦးကံသာမှာ ကုတငျပေါျခွတှေဲလောငျး ခထြိုငျလကြျ သူ့ပေါငျကွားထဲ ဒူးတုတျထိုငျကာ ပုဆိုးအတှငျးမှ လီးအား အငမျးမရ နမျးနသေော သငျးသငျးစိုးအား ခေါငျးလေးပှတျသပျပေးနလေိုကျ၏။ ” ဒီကို … ဘာလာလုပျတာလညျး … သငျးသငျး ” ” အာ … အလိုးခံဖို့လာတာ … အလိုးလာခံတာလေ ” ” ဘယျဟာနဲ့ ခံမှာလညျး ” ” ဟောဒီ … စောကျပတျနဲ့လေ ” ဦးကံသာ စကားအဆုံး သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ထရပျကာ ထမိနျခြှတျခလြိုကျသညျ။အရငျထဲက အတှငျးခံမဝတျတတျသူမို့ ပေါငျကွားတညျ့တညျ့မှ စောကျမှှေးပါးပါးဖွငျ့ ဖုံးထားသော စောကျပတျလေးက ပေါျထှကျလာ၏။ဦးကံသာနှငျ့ ညဈတီးညဈပတျပွောရငျး လိုးသညျ့အရသာလညျး စှဲလမျးမိနသေညျ။သူမကိုယျတိုငျဦးဆောငျကာ ညဈတီးညဈပတျပွောရငျး သူမပေါငျကွားအားကွညျ့နသေော ဦးကံသာမကြျနာအား စောကျဖုတျဖွငျ့ ဆှဲကပျပဈ၏။

” ကွညျ့မနနေဲ့ … ရော့ … သငျးသငျး စောကျပတျကို ယကျပေး ” ” ယကျပေးမှာပေါ့ … ပွီးမှ မရတော့ပါဘူး … မွနျမွနျလိုးပေးပါတော့လို့ … မအောျကွေး ” ” ဒါကတော့ … ယကျပေးတဲ့ပေါျ မူတညျမှာပဲ … တအားယားလာရငျတော့ … လီးကွီးနဲ့ ခပျကွမျးကွမျး လိုးပေးပေါ့ ” ဦးကံသာမှာ သငျးသငျးစောကျပတျအား ယကျရငျး ကုတငျပေါျ ဖငျပွနျခေါငျးပွနျ မကြျနှာခငြျးဆိုငျ အနထေားဖွဈအောငျ ပှေ့တငျလိုကျသညျ။ကုတငျပေါျရောကျသညျနှငျ့ သငျးသငျးမှာလညျး ဦးကံသာပေါငျကွားမှာလီးအား ပုဆိုးဆှဲခြှတျကာ မကျမကျမောမော စုပျပေးနေ၏။လီးအရညျပွားအား ဒဈကွီးပေါျအောငျဖွဲကာ ကားထှကျလာသော ဒဈဖူးအား ဆှဲစုပျပဈသညျ။လီးထိပျအားငုံရငျး လကျတဖကျက ဂှငျးထုပေးရာ ဦးကံသာတဈယောကျ တအီးအီး ညညျးနရေ၏။ ” ရှီးးးး းးးး …… ကောငျးလိုကျတာ … သငျးသငျးရယျ ” သငျးသငျးပါးစပျအား အလိုငျသငျ့လိုးရငျး စောကျပတျလေးအား အပွားလိုကျပငျ့ယကျပေးပွီး အစိလေးအား ဆှဲစုပျပဈသညျ။သငျးသငျးမှာလညျး မကြျနှာခငြျးဆိုငျ ဘေးတဈစောငျးအနထေားဖွငျ့ ဦးကံမကြျနှာအား ခှကာ စောကျဖုတျနှငျ့ပါးစပျအား ကပျပေးလိုကျ၏။သူမပါးစပျထဲဝငျရောကျလာသော လီးအားအလိုကျသငျ့မြိုရငျး ဦးကံသာမကြျနှာအနံ့ စောကျပတျဖွငျ့ ပှတျဆှဲနပွေနျသညျ။ဦးကံသာမှာလညျး စောကျခေါငျးအား လြှာထိုးကလိရငျး ဖငျပေါကျလေးအား လြှာထိပျဖွငျ့ စှပေးလိုကျ၏။သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ကာမဆန်ဒမြား ဆာလောငျနရော ဖငျရော အဖုတျရော တပွိုငျထဲ ယကျခံရသဖွငျ့ စောကျရညျမြား ပနျးထှကျခဲ့သညျ။ဦးကံသာတဈယောကျ စောကျရညျပနျးထှကျနသေော စောကျခေါငျးပေါကျအား ပါးစပျဖွငျ့ တေ့စုပျပဈ၏။ သငျးသငျးစိုးမှာစောကျရညျကုနျမှ ဦးကံသာပါးစပျအား သူမစောကျပတျလေးဖွငျ့ ဖိပှတျရငျး လီးထိပျအား ခပျဆကျဆကျလေး ကိုကျပေးလိုကျသညျ။ဦးကံသာ ပေါငျတနျမြား ဆကျကနဲ့တုနျလာကာ လီးတနျတလြှောကျ ကငြျတကျသှား၏။သငျးသငျးစိုးပါးစပျအား ခပျဖွညျးဖွညျးလိုးရငျး လရညျမြားပနျးထညျ့ပဈတော့သညျ။သငျးသငျးစိုးမှာ ပါးစပျထဲဝငျလာသော ညှီစို့စို့လရညျမြားကွောငျ့ ခေါငျးလေးနောကျလှနျရာ ဦးကံသာမှ ခေါငျးအားဖမျးကိုငျရငျး လီးအား ရသလောကျ ထိုးထဲ့လိုကျ၏။သငျးသငျးစိုးအား လရညျမြားကုနျစငျအောငျ မြိုခခြိုငျးပွီးမှ လီးအား ပါးစပျမှ ထုတျပေးလိုကျသညျ။ခဏအနားယူကာ စောကျရညျမြားရှှဲနှဈနသေော သငျးသငျးစိုးစောကျပတျအား ဦးကံသာမှပှတျခြနေသေလို လရညျထှကျပွီးကာစ ဦးကံသာလီးကွီးအား သငျးသငျးစိုးမှ ဂှငျထုပေးနတေော့သညျ။နှဈဦးသား တအီးအီးညညျးရငျး ခဏအကွာတှငျ စိတျလှတျကိုယျလှတျ လိုးနကွေ၏။သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ဦးကံသာ စိတျတိုငျးကြ ပုံစံအမြိုးမြိုး အလိုးခံရငျး စောကျရညျမြား အကွိမျကွိမျ ပနျးထှကျခဲ့ရသညျ။ဘေးဘကျထောကျကုနျးပေးရသညျမှာ သူမအကွိုကျဆုံးဖွဈ၏ျ။စောကျခေါငျးထဲ ဒငျပွညျ့ကွပျပွညျ့ ခြိတျဆှဲနသေော လီးကွီးအား နောကျပွနျဆောငျ့ကာ ကာမအရသာအား ထိထိမိမိလေး ခံစားပဈသညျ။

နားလိုကျလိုးလိုကျဖွငျ့ ၃ခြီမွှောကျတှငျ ဦးကံသာလီးအား စောကျပတျထဲမှ ခြှတျကာ ပါးစပျထဲ ပွောငျးထညျ့ရငျး သူမခေါငျးအား အထကျအောကျကစားပွီး ထှကျလာသမြှ လရညျမြားအား တဂှတျဂှတျမြိုခပြဈတော့၏။နှဈဦးသား မကြျနှာခငြျးဆိုငျလှဲခကြာ သငျးသငျးစိုးမှ ဦးကံသာလီးကွီးအား ဆုပျကိုငျရငျး အနားယူနကွေသညျ။ညနပေိုငျးမှ သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ အိမျပွနျရာ ဦးကံသာမှ အိမျပွနျလကျဆောငျဟုပွောကာ စောကျပတျအား တခြီပွီးအောငျ ယကျပေးလိုကျ၏။ ” အောျ … ၃ကွိမျမွောကျက … မိနျးမ ကိုယျတိုငျ … သှားအလိုးခံတာကိုး ” ” ဟုတျတယျ … ကိုနောငျ … အဲဒီတုနျးက အခြိနျပွညျ့ ဦးကံသာလီးကွီးပဲ မွငျယောငျနတော … သှား အလိုးခံလိုကျတော့မှ … နလေို့ထိုငျလို့ ရတာ ” ” ၄ကွိမျမွောကျကရော ” ” နောကျဆုံး အကွိမျက အိမျမှာပေါ့ … အဖရှေိရဲ့သားနဲ့ … မသငျးကို … မရ ရအောငျ လိုးသှားတာ ” ” ဟော … ဆရာဦးကံသာ လာတယျဟေ့ … သမီးရေ … လကျဖကျနဲ့ … ရနှေေးကွမျးလေး လုပျပါဦး ” မနကျပိုငျး ၁၀နာရီကြောျကြောျလောကျ ဦးကံသာတဈယောကျ သငျးသငျးစိုးအိမျသို့ ဆိုငျးမဆငျ့ ဘုံမဆငျ့ ရှောကျရှိလာသညျ။ဦးမြိုးမွငျ့နှငျ့ စကားပွောရငျး မကြျလုံးမြားက သငျးသငျးစိုး ခန်ဓာကိုယျပေါျဝဲနတေော့၏။အထူးသဖွငျ့ ဖြာပေါျအိကားထှကျနသေော ဖငျကွီးအား မကြျလုံးမြားက ကရြောကျနသေညျ။ ” လကျက သကျသာရဲ့လား … နောငျကွီး ” ” ကောငျးသှားပွီဗြို့ … ဆရာ့ကို ကြေးဇူးတငျလိုကျတာ … တခါတခါ ဖြားခငြျသလိုလိုတောငျ ဖွဈတာဗြ ” ” မလိုပါဘူး နောငျကွီးရယျ … လူရငျးတှေ ဖွဈသှားကွပွီပဲ ” သငျးသငျးစိုးမှာလညျး ဖအနှေငျ့ဦးကံသာ စကားပွောနသေညျကို နားထောငျရငျး သူမမကြျလုံးမြားက ဦးကံသာပေါငျကွားသို့ ရောကျရှိနသေညျ။ထိုစဉျ ရပျကှကျလူကွီးမြားရောကျလာက ကထိနျကိစ်စ ပွောဆိုနသေဖွငျ့ သငျးသငျးစိုးမှာ ရနှေေးထပျတညျရငျး ထပျဧညျ့ခံ ပေးရသညျ။သူမရနှေေး ထပျဖွညျ့ပေးအပွီး ဧညျ့ခနျးတှငျ လူပွညျ့သှားသဖွငျ့ ဦးကံသာ နောကျနားလေး ကပျထိုငျလိုကျ၏။သူမနောကျကြောတှငျ အိမျဝနျးထရံသာ ရှိတော့သညျ။ဦးမြိုးမွငျ့နှငျ့ ရပျကှကျလူကွီးမြား လကျဖကျစားလိုကျ ရနှေေးသောကျလိုကျဖွငျ့ စကားပွောဆိုနစေဉျ ဦးကံသာမှာ ကိုယျလုံးအား အနညျးငယျရှေ့ကာ ညာဘကျဒူးတဖကျ ထောငျထားလိုကျ၏။ သငျးသငျးစိုးမှာ သူမရှေ့တညျ့တညျ့ ခန်ဓာကိုယျဘေးတဈစောငျးအနထေားဖွငျ့ ဒူးတဖကျထောငျထားသော ဦးကံသာ အား မသိမသာ ကွညျ့နမေိသညျ။ထိုစဉျ ဦးကံသာ လကျတဖကျမှာ ထောငျထားသော ဒူးခေါငျးဘကျ ပုဆိုးအောကျနားစအား ဆှဲအား ဖငျအောကျညှပျထားလိုကျသညျ။သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ဦးကံသာပေါငျတနျကွားမှ ခုံးထနသေော လီးကွီးအား ကွမျးပွငျပေါျ စိုကျကလြကြျအနထေားဖွငျ့ တှေ့မွငျနေ၏။သူမကိုယျလုံးလေး မသိမသာ တိုးကပျကာ ဒူးထောငျဟထားသော ပေါငျတနျဘကျလကျသှငျးရငျး လီးအား ဆုပျကိုငျလိုကျသညျ။

တဖွညျးဖွညျး သငျးသငျးစိုးလကျထဲ ဦးကံသာ လီးကွီး မာထငျလာတော့၏။ ” ကဲ … ဦးမြိုးမွငျ့တို့ … စကားကောငျးနတော … နောကျဖေး အပေါ့လေး သှားခငြျလို့ … ခှငျ့ပွုဗြာ ” ” အောျ … ဒီက တညျ့တညျ့သာဖွတျသှား … ဆရာရေ … သမီးရေ … သငျးသငျး … အိမျသာ လိုကျပွပေးလိုကျပါဦး ” ဦးကံသာစကား အဆုံး ဦးမြိုးမွငျ့မှ သမီးဖွဈသူအား အိမျသာလိုကျပွခိုငျး နတေော့သညျ။ဦးကံသာမှာ ပုဆိုးကွားမှ ထောငျနသေော လီးအား လကျဖွငျ့ဖိကာ နောကျဖေးပေါကျသို့ ထှကျလာခဲ့လိုကျသညျ။နောကျဖေးတံခါးပေါကျနားအရောကျ တံခါးဘေးနားလေး အိမျထရံအား မှီကာ ရပျနလေိုကျသညျ။ဦးကံသာ နောကျကြောဘကျမှ ကပျပါလာသော သငျးသငျးစိုးမှာ အိမျရှေ့ဧညျ့ခနျးဘကျသို့ တခကြျလှညျ့ကွညျ့ရငျး ဦးကံသာရှေ့ ဒူးထောကျထိုငျခပြဈ၏။ပုဆိုးအောကျနားစအား ပေါငျရငျးထိလှနျတငျကာ ဦးကံသာပေါငျကွားမှ ထောငျမတျနသေော လီးအား တပွှတျပွှတျနှငျ့ ဆှဲစုပျလိုကျသညျ။ လီးကွီးအား ဘယျခြိနျတှေ့တှေ့ စုပျပေးခငြျသညျ့စိတျက ထကွှနေ၏။ဘယျလကျဖွငျ့ ပုဆိုးအောကျနားစအား ပငျ့ကိုငျပွီး ညာလကျက လီးအရငျးအား ဖမျးထိနျးကာ လြှာဖွငျ့ လီးအရညျပွားအား ပတျယကျလိုကျ လီးထိပျအား ဆှဲစုပျလိုကျနှငျ့ မကျမကျမောမောစုပျပေးလိုကျသညျ။တဖနျ လီးအားအပေါျသို့ပငျ့တငျကာ လီးအရငျးအောကျမှ တှဲကနြသေော လဥမဲမဲကွီး နှဈလုံးအား တလှညျ့ဆီဆှဲစုပျပွနျ၏။ဦးကံသာတဈယောကျ အိမျရှေ့ဧညျ့ခနျးဘကျ ကွညျ့ကာ လီးစုပျခံရငျး ခပျတိုးတိုး ညညျးနရေသညျ။ခဏအကွာတှငျ ဦးကံသာမှာ သငျးသငျးစိုးအား လီးစုပျတာရပျဖို့ ပွောဆိုလိုကျ၏။သငျးသငျးစိုးမှာ ဦးကံသာစကားကွောငျ့ စုပျ၍မဝသေးသောလီးကွီးအား တခကြျကွညျ့ကာ ဒဈဖူးအား ခပျပွငျးပွငျး တခကြျဆှဲစုပျပွီး ပါးစပျထဲမှ ထုတျပေးလိုကျသညျ။ ဦးကံသာတဈယောကျ သငျးသငျးစိုးပါးစပျမှ လီးကွီးကြှတျထှကျသညျနှငျ့ သငျးသငျးစိုးအား ဆှဲထူပွီး အိမျထရံဘကျ ကပျကာ မကြျနှာခငြျးဆိုငျ မတျတတျရပျလကြျအနထေားဖွငျ့ ထမိနျလှနျကာ တေ့လိုးပဈ၏။ပုဆိုးအား စလှယျသိုငျးကာ သငျးသငျးစိုး ခါးလေးအား ဖမျးကိုငျရငျး တခကြျခငြျး လိုးနရော အခကြျ၅၀ခနျ့တှငျ အိမျရှေ့ဧညျ့ခနျးမှ ခွသေံမြားကွားရသဖွငျ့ လူခငြျးခှဲလိုကျရသညျ။

သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ထမိနျပွငျဝတျရငျး ဧညျ့ခနျးဘကျ အရငျပွနျထှကျကာ ခဏအကွာမှ ဦးကံသာ ထှကျလာခဲ့၏။ဦးကံသာ ဧညျ့ခနျးတှငျးရောကျခြိနျ ရပျကှကျလူကွီးမြား ပွနျသှားသဖွငျ့ သငျးသငျးစိုးတို့ သားအဖနှဈဦးသာ တှေ့လိုကျရသညျ။ ” ဆရာ … အိမျသာသှားတာ အဆငျပွရေဲ့လားဗြ ” ” ပွပေါတယျဗြာ … မနေ့က ကုလားပဲဟငျးစားထားလို့ ဗိုကျက ရဈနတောပါ ” ” အောျ … အပွနျကြ လမျးဒုက်ခရောကျနေဦးမယျ … အိမျမှ နားနားနနေေ … နပွေီးမှ ပွနျပေါ့ ” ” ဟုတျ … နောငျကွီး ” ဦးကံသာမှာ ဦးမြိုးမွငျ့နှငျ့စကားပွောရငျး သငျးသငျးစိုးအား လိုးရနျ အကွံထုတျနသေညျ။သငျးသငျးစိုးမှာလညျး အလိုးခံကောငျးနစေဉျ လူခငြျးခှဲခဲ့ရသဖွငျ့ ဦးကံသာပေါငျကွားအား ခိုးကွညျ့ကာ စိတျထဲ မရိုးမယှ ခံစားနရေ၏။ ” အဖတေို့ … စကားပွောကွဦး … သမီး အိပျခနျးထဲ ခဏလှဲဦးမယျနောျ ” ” အေးအေး … သမီး ” ဦးကံသာမှာ ဦးမြိုးမွငျ့နှငျ့ ရောကျရာပေါကျရာ စကားပွောရငျး ခဏအကွာတှငျ ဗိုကျရဈလာသဖွငျ့ နောကျဖေးသှားရနျ ပွောဆိုလိုကျသညျ။ ” ကဲ … နောငျကွီးရေ … စကားတော့ ကောငျးပါရဲ့ဗြာ … ဗိုကျက ရဈလာပွနျပွီဗြို့ ” ” ဟား … သှားသှား … ဆရာ ” ဦးမြိုးမွငျ့အားပွောပွီးသညျနှငျ့ ဧညျ့ခနျးအနောကျလြှောကျလာကာ သငျးသငျးစိုး အိပျခနျးထဲဝငျရငျး တံခါးစိထားလိုကျ၏။ဦးကံသာ ဝငျလာသညျနှငျ့ သငျးသငျးစိုးမှာ ကုတငျပေါျအိပျခငြျယောငျဆောငျနရောမှ ဆငျးလာပွီး ဦးကံသာပုဆိုးအတှငျးမှ လီးအား အုပျကိုငျရငျး မကြျနှာခငြျးဆိုငျ ဒူးထောကျခလြိုကျသညျ။ ” နောကျမှ … စုပျတော့ … သငျးသငျး … ခု တအားလိုးခငြျနပွေီ ” ” အငျး … ဒါဆိုလညျး … လိုးလေ ” သငျးသငျးစိုးမှာ ဦးကံသာအား ပွောပွီးသညျနှငျ့ မတျတပျထရပျကာ ကုတငျဘကျပွနျလြှောကျသှားရငျး ကုတငျစောငျးတှငျ လေးဘကျကုနျးပေးထား၏။ဦးကံသာမှာလညျး ကုတငျအောကျကွမျးပွငျတှငျ မတျတပျရပျလကြျအနထေားဖွငျ့ သငျးသငျးစိုးပေါငျကွားမှ အရညျလဲ့နသေော စောကျပတျအားကွညျ့ကာ ပုဆိုးအားခွရေငျးပုံခလြိုကျသညျ။ထို့နောကျ စောကျဖုတျနူတျခမျးသားအား ဖွဲကာ စောကျခေါငျးပေါကျထဲ ဒဈဖူးအားဖိထညျ့ရငျး လီးတဝကျခနျ့ ထိုးသှငျးပဈ၏။လီးတဝကျလောကျသာ အထုတျသှငျးလုပျရငျး အခကြျ၃၀ခနျ့တှငျ လီးအရငျးထိ ဆောငျ့လိုးလိုကျတော့သညျ။ ” ဗစြျ …… အ …… ဖလှပျ …… ဘှတျ …… ရှီးးး းးးး …… အအ ” စောကျရညျမြားစိမျ့လာ၍ လီးအဖြားထိထုတျကာ လီးအရငျးထိ ဆောငျ့လိုးပဈ၏။တဖွညျးဖွညျး လီးဝငျလီးထှကျသံမြား ညညျးသံမြား ထှကျပေါျလာသဖွငျ့ လိုးအားလြှော့ကာ တခကြျခငြျးလိုးနတေော့သညျ။

” အာ … ဆောငျ့လိုးစမျးပါ … ဆရာရယျ ” သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ အလိုးခံကောငျးနစေဉျ လိုးခကြျမြားပြော့လာသဖွငျ့ စိတျထဲ အားမလိုအားမရ ဖွဈကာ ဦးကံသာအား လှညျပွနျကွညျ့ရငျး ပွောဆိုနသေညျ။ ” အသံတှေ တအားထှကျမဆိုးလို့ပါ … သငျးသငျးရဲ့ … ဧညျ့ခနျးထဲက … ညညျးအဖေ ကွားသှားလိမျ့မယျ ” ဦးကံသာ ပွောသညျကလညျး မှနျနသေညျမို့ သငျးသငျးတဈယောကျ မခငြျ့မရဲ ဖွဈကာ ဖငျကွီးအားနောကျပွနျပဈဆောငျ့ရငျး ရသလောကျလေး စညျးစိမျယူနလေိုကျ၏။ဦးကံသာမှာလညျး စိတျထဲရှိတဲ့အတိုငျး ဆောငျ့လိုးခငြျပမေယျ့ အခွနေနေဲ့ အခြိနျခါကွောငျ့ စိတျကို ခြိုးနှိမျကာ ပုံမှနျလေး ကွိတျလိုးနရေသညျ။ ” သမီးရေ … အိပျပြောျနလေား ” ” ရှငျ … အဖေ ” ရုတျတရကျ အိပျခနျးပွငျမှ ဖခငျဖွဈသူ အသံကွောငျ့ နှဈဦးသား တုနျသှားကွပွီး သငျးသငျးစိုးမှာ ဦးကံသာအား ကုတငျအောကျပုနျးခိုငျးလိုကျ၏။ ” အဖေ … ကထိနျကိစ်စနဲ့ ဓမ်မာရုံခဏသှားရဦးမယျ … လာခေါျနလေို့ … ဆရာဦးကံသာက ဝမျးပကြျပွီး အိမျသာတကျနလေို့ … သူလာရငျ ပွောလိုကျပါဦး … တောျကွာ အဖကေ ရှောငျတယျဖွဈမဆိုးလို့ ” ” ဟုတျ … အဖေ … သမီး ပွောပွလိုကျပါ့မယျ … သှားသှား ” ထို့နောကျ သငျးသငျးစိုးမှာ အိပျခနျးတံခါးဖှငျ့ကာ ဖခငျဖွဈသူ အိမျပွငျထှကျသညျနှငျ့ အိမျးဝငျးတံခါးအား ပိတျရငျး အိမျထဲပွနျဝငျလာခဲ့သညျ။သူအိပျခနျးထဲရောကျသညျနှငျ့ တခိခိ ရယျနတေော့၏။ကုတငျအောကျ ကှေးကှေးလေး ပုနျးနသေော ဦးကံသာမှာ ပွနျထှကျလာရငျး တခိခိရယျနသေော သငျးသငျးစိုးအား လှမျးမေးနသေညျ။ ” ဆရာဖွငျ့ … လနျ့နမေိတာ … သငျးသငျးက ဘာတှသေဘောကနြတောလညျး ” ” အောျ … အဖကေ … ဆရာ့ကို အိမျသာတကျတယျ ထငျနတော … သူ့သမီး ခိုးလိုးနတော မသိရှာဘူး … အဲဒါ တှေးမိလို့ပါ ” ” သငျးသငျးသားလေးကရော ” ” အဖေ့ အိပျခနျးထဲမှာပါ … ခုထိ မနိုးသေးဘူး … ကဲ … ခု လှတျလှတျလပျလပျ ဖွဈသှားပွီ … လီးကွီး လှနျပေးတော့ စုပျဦးမယျ ” ဦးကံသာလညျး သငျးသငျးစကားကွောငျ့ ပုဆိုးခြှတျကာ ကုတငျပေါျပကျလကျ လှနျပေးလိုကျတော့သညျ။သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ လောလောလတျလတျ သူမစောကျဖုတျအားလိုးထားသဖွငျ့ စောကျရညျမြားပကေပျနသေော ဦးကံသာလီးကွီးအား ကုတငျပေါျဒူးတုတျထိုငျကာ အားရပါးရ စုပျနမေိ၏။အတောျကွာကွာလေး စုပျပွီးမှ ဦးကံသာအား လိုးပေးရနျ ဘေးနားလေး လေးဖကျကုနျးပေးလိုကျသညျ။

ဒီတကွိမျတှငျ လှတျလပျသှားသညျမို့ ဦးကံသာမှာ ခုန ထိနျးထားသောကာမဆန်ဒမြား ဖှငျ့ခလြိုကျတော့၏။လေးဖကျကုနျးပေးထားသော သငျးသငျးစိုးခါးလေးအား စုံကိုငျကာ ဖငျကွီးနောကျမှဒူးထောငျနရောပွနျယူကာ မီးပှငျ့မတတျ ဆောငျ့လိုးပဈသညျ။ ” ဖှပျဖှပျ … ဇှိ … အမလေးးး …… ဘှတျဘှတျ … ကောငျးလိုကျတာ … ဆရာရယျ … အဲလို ခပျကွမျးကွမျးလေး … လိုးစမျးပါ … တအားခံလို့ ကောငျးတာပဲ …… အ …… ရှီးးးး းးးးးး ” ဦးကံသာ၏ မနားတမျး ဆောငျ့ခကြျမြားအောကျ အားရကြနေပျစှာ ခံယူရငျး နှဈဦးသား ပနျးတိုငျရောကျရှိခဲ့သညျ။သို့သောျ ဦးကံသာမှာ သငျးသငျးစိုးအား အနားမပေးတော့ပဲ ပကျလကျလှဲခကြာ ပူပူနှေးနှေး လိုးထားသော စောကျပတျအား ကုနျယကျတော့၏။သငျးသငျးစိုးမှာလညျး စောကျရညျထှကျပွီးကာစ ခကြျခငြျး အယကျခံရသဖွငျ့ အရသာသဈလေး ခံစားကာ ရမ်မကျစိတျမြားမကပြဲ တိုးပှားလာခဲ့သညျ။ဦးကံသာအား ပကျလကျလှနျခိုငျးပွီး မပြော့မမာ အနထေားဖွဈနသေော လီးအား တငျးမာလာအောငျ တပွှတျပွှတျ စုပျပေးလိုကျ၏။အကွောပွိုငျးပွိုငျးထကာ လီးကွီးထောငျမတျလာစဉျ ဦးကံသာမှ အပေါျက တကျဆောငျ့ခိုငျးတော့သညျ။ ပထမဆုံးအကွိမျ အပေါျက ခှလိုးသညျမို့ ဦးကံသာ လီးပေါျသို ဖွညျးဖွညျးခငြျး ခှထိုငျလိုကျ၏။လီးတခြောငျးလုံး စောကျခေါငျးထဲ တရဈပွီးတရဈ ဝငျသှားမှ ဖငျကွီးအားကွှကာ ပွနျဖိခသြညျ။အပေါျမှ ခှလိုးရသဖွငျ့ သူမလိုသလို လိုးခှငျ့ရကာ ဦးကံသာလီးအား စိတျတိုငျးကြ ဆောငျ့လိုးပဈသညျ။တဖွညျးဖွညျး ကငြျ့သားရလာကာ ဖငျသားကွီးမြား တုနျခါလာသညျအထိ ဖိဖိဆောငျ့ခပြဈသညျ။အရှိနျနှငျ့ဆောငျ့ခတြိုငျး ဦးကံသာ လီးထိပျက သားအိမျဝသို့ ထောကျမိသဖွငျ့ နာလညျးနာ ကောငျးလညျးကောငျး အရသာနှဈမြိုး ပူးတှဲခံစားနေ၏။ ဦးကံသာမှာ အရှိနျဖွငျ့ဆောငျ့ခသြဖွငျ့ ရမျးခါနသေော သူမနို့အုံမြားအား ပငျ့ခြပေေးသဖွငျ့ ခံစားမှု့အား ပိုကောငျးလာကာ အောကျနူတျခမျးလေးအား ဖိကိုကျရငျး အားရှိသလောကျ ဖိဆောငျ့ပဈသညျ။သူမ လိုးအားလြော့စဉျ ဦးကံသာမှ ပငျ့လိုးပေးသဖွငျ့ စောကျခေါငျးထဲ ဒငျပွညျ့ကပြျပွညျ့ ပှတျဆှဲနသေော လီးအရသာမှာ လြော့မသှားပဲ တိုးတိုးလာခဲ့၏။စောကျရညျမြားမှာလညျး ဦးကံသာ လဥကွားမှ စီးကား အိပျယာပေါျ ရှှဲနှဈကုနျသညျ။၂ခြီဆကျတိုကျ အကောငျးကွီးကောငျးကာ ဟနျမဆောငျနိုငျတော့ပဲ အားကနဲ့ ညညျးသံရှညျ ဆှဲရငျး ဦးကံသာ ရငျဘကျပေါျ သူမကိုယျလေး မှောကျခပြဈလိုကျ၏။ ” အားးးးး းးးးးးး … ထှကျ ထှကျ …… ထှကျပွနျပွီ …… ဆရာရယျ ……… အမလေးးးး …… အ အားးးးး ” ဦးကံသာမှာလညျး သငျးသငျးစိုးကိုယျလုံးလေး သူ့ပေါျမှောကျကလြာသညျနှငျ့ ကြောပွငျအား သိုငျးဖကျကာ အောကျမှ ပငျ့လိုးတော့သညျ။သငျးသငျးစိုး ဖငျကွီး လထေဲမွောကျသှားလိုကျ ပွနျကလြိုကျနှငျ့ အတောျကွာကွာတှငျ ဦးကံသာလညျး လီးတနျတခြောငျးလုံး ယားတကျလာကာ လရညျမြား သငျးသငျးစိုး စောငျခေါငျးထဲ ပနျးထညျ့လိုကျရ၏။ ” ရှီးးးး … ဘှတျ ဘှတျ ဘှတျ …… အား အားးး …… ဆရာလညျး ပွီးပွီ …… သငျးသငျးရယျ …… အငျးဟငျး ” ကြုပျမိနျးမ စကားဆုံးတော့ ဂှငျးတခါထုထားတဲ့ ကြုပျလီးက ထူးထူးခွားခွား ပွနျမာလာတယျ….ဆတျရနျ။

ဒါနဲ့ပဲ မသငျးကို ဆှဲလှဲပွီး ထမိနျလှနျ လိုးပဈလိုကျတာ။တသကျနဲ့တကိုယျဗြာ လီးက ခါတိုငျးလို ကမြသှားပဲ မာထငျနတောဗြ။မိနဈ ၂၀လောကျ မနားတမျး လိုးလိုကျနိုငျလို့ မိနျးမတောငျ အံအောယူရတယျ။နှဈနှဈခြိုကျခြိုကျအိပျပြောျရငျး မနကျ၅နာရီလောကျ မသငျးကို ထလိုးသေးတယျ မသငျးက အားရကြနေပျတဲ့အသံနဲ့ ကြုပျမကြျနာကို တရှုံ့ရှုံ့နမျးနတေော့တာ။ကလေးရပွီး အေးစကျသှားတဲ့ ကြုပျတို့ကာမဆကျဆံရေးက ဦးကံသာကွောငျ့ ပွနျလညျနှေးထှေးလာတာတော့ ဝနျခံပါတယျဗြ။ နောကျရကျတှလေညျး လိုးကာနီးတိုငျး ကြုပျမိနျးမ မသငျးကို ဦးကံသာနဲ့ လိုးခဲ့ပုံတှေ ပွနျပွနျပွောခိုငျးပွီးမှ လိုးကွတာ စိတျကြနေပျမှု့ အမြားကွီး ရတယျဗြ။မသငျးကလညျး ဦးကံသာ လိုးတဲ့အကွောငျးပွောတိုငျး ကြုပျတောငျ စှပေးစရာ မလိုဘူး စောကျပတျက အရညျတှေ အလိုလိုရှှဲနတောပဲ။ကြုပျလီးလညျး ဂှငျးထုစှစရာမလိုအောငျကို မာထငျနတောပါ။ဒီလိုနဲ့ ယောက်ခထီးက သွငျ်ကနျနီးလို့ သူ့မှေးရပျမွေ ပွနျတဲ့ခြိနျ သားလေးကိုခေါျသှားပါတယျ။ကြုပျနဲ့မိနျးမနဲ့ နှဈယောကျထဲ လှတျလှတျလပျလပျ နရေခြိနျ ကြုပျအလုပျနားရကျ မသငျးဈေးက ပွနျလာတော့ မကြျနှာလေးက ပနျးရောငျသနျးနတောဗြ။ ” ဈေးက ပွနျလာပွီလား … မိနျးမ ” ” အငျး … ကိုနောငျ ” ” ဒီနေ့ … ငါ့မိနျးမ မကြျနှာလေး … ရဲနပေါလား … မှနျးစမျး နမေကောငျးဖွဈပွီနဲ့ … တူတယျ ” ကြုပျလညျး ဧညျ့ခနျးထဲ ဈေးခွငျးလေးခရြငျး ခုံပေါျထိုငျနတေဲ့ မိနျးမ နဖူးလေး စမျးကွညျ့လိုကျတယျ။ကိုယျလညျး မပူဘူးဗြ။ဘာဖွဈတာလညျး မေးတော့လဲ မပွောဘူး။ထမငျးဟငျးခကြျပွီး နေ့လညျစာ စားသောကျပွီးတော့ ကြုပျလညျး လကျဖကျရညျပါဆယျ သှားဝယျလိုကျတာ။ယောက်ခထီးက ထမငျးစားပွီးတာနဲ့ သားလေးကို ခြီပွီး ရပျကှကျထဲ လညျနကွေတယျ။ကြုပျပွနျရောကျတော့ ယောက်ခထီးဖို့ လကျဖကျရညျ ဦးခပြွီး ကနြျတာ ကြုပျတို့လငျမယား သောကျဖို့ ဖနျခှကျထဲ ငှဲ့ပွီး ယူလာလိုကျတာပေါ့။ကုတငျပေါျ ဘေးတဈစောငျးအိပျနတေဲ့ ကြုပျမိနျးမ ဘေးနား လှဲခပြွီး ကော့ထှကျနတေဲ့ ဖငျကွီးကို ခှပဈလိုကျတယျ။

မိနျးမက အိပျခငြျယောငျ ဆောငျနတောပါ တခုခု စဉျးစားနပေုံနဲ့ သကျပငြျးခသြံတှေ ကြုပျကွားနရေတာ။သူ့ဂုတျသားလေးကို နမျးရငျး လကျတဖကျက သိုငျးဖကျပွီး နို့အုံတှေ အုပျကိုငျလိုကျတယျဗြာ။နို့တှကေိုငျနတေဲ့ ကြုပျလကျကို သူ့လကျတဖကျနဲ့ တှနျးထုတျရငျး ကြုပျနဲ့မကြျနှာခငြျးဆိုငျ လှညျ့လိုကျတာဗြ။မကြျနှာက စိတျရှုတျနတေဲ့ ပုံစံမို့ အသာကွညျ့နလေိုကျတာ။ကြုပျမကြျနှာ စိုကျကွညျ့နရေငျး မနကျက ဈေးအပွနျကြုပျမေးတဲ့ဟာကို ပွောပွပါတယျ။ ” ကိုနောငျ … မသငျး စိတျထဲ … စနိုး စနှောငျ့ ကွီး ဖွဈနလေို့ပါ … ခု … ဖှငျ့ပွောပွတာ ကောငျးမယျလို့ ဆုံးဖွတျလိုကျပွီ ” ” ဟမျ …… ပွောပါ … မိနျးမရ … တဈယောကျထဲ ခံစားနမေယျ့ အစား … ကိုနောငျ့ကို ပွောပွတော့ … ခံစားမှု့ လြော့တာပေါ့ ” ” မသငျး … ကိုနောငျ့ အပေါျကို … မတရား လုပျသလိုကွီး … ခံစားလာရလို့ပါ … အဟငျ့ ဟငျ့ ” ” အာ … ဘာလို့ ငိုတာလညျး … မိနျးမရယျ … ပွောမယျ့ဟာ ပွောပါ … ရိုးရိုးသားသား ဖှငျ့ပွောတဲ့ အတှကျ ဘာနနေေ … ကိုနောငျက ခှငျ့လှတျပွီးသားပဲ ” ” မသငျးမှာ ကိုနောငျနဲ့ လကျမထပျခငျ … ခစြျသူ ရှိခဲ့ဖူးတယျ ” ” အငျးလေ … မိနျးမ ပွောပွဖူးသားပဲ … မိနျးမနဲ့ လကျထပျဖို့ … ဖားကနျ့တကျပွီး အလုပျလုပျရာက … ပွနျမလာတော့တာဆို … ခုဆို ၅နှဈလောကျရှိပွီမလား ” ” ဟုတျတယျ … ကိုနောငျ … ၂နှဈလောကျ အဆကျသှယျမရပဲ … ငှကျဖြားမိပွီး သသေလိုလို သတငျးရခဲ့တာပါ ” ” အငျး … ခု ဘာဖွဈလို့လဲ … မိနျးမရဲ့ ” ” မနကျက … ဈေးသှားတော့ … သူနဲ့ ပွနျတှေ့တာ … သူမသဘေူး ကိုနောငျ … ငှကျဖြားမိပွီး ပွနျနကေောငျးလာရာကနေ သူတို့အုပျစု ကြောကျအောငျလာတယျ ပွောတာ … မသငျးအကွောငျးလညျး သူစုံစမျးပွီးပွီ ပွောတယျ ” ” ဟမျ ” ” ဟုတျတယျ … ကိုနောငျနဲ့ ကလေးတဈယောကျ ရနတောပါ … သူသိထားတယျ ” ” အောျ ” ” သူခှငျ့လှတျတယျတဲ့ … ကိုနောငျ့ကို ကှာပွီး … သူ့ကို လကျထပျပါတဲ့ … ကလေးကိုလညျး သူ့သှေးသားအရငျး လို စောငျ့ရှောကျပါမယျဆိုပွီး … ငိုယို ပွောနတေော့တာ ” ” ဟာ … အဲဒါနဲ့ … မိနျးမက … ဘာပွနျပွောလိုကျတာလညျး ” ကြုပျလညျး ဟနျမဆောငျနိုငျတော့ဘူးဗြာ မသငျးကို ကြုပျသိပျခစြျတာဗြ။မသငျးသာ ခေါငျးညိတျလိုကျရငျ ကြုပျ ကမ်ဘာပကြျပွီ။ခုကို ရငျထဲ မီးစနဲ့ထိုးသလို ခံစားလိုကျရတာပါ။ ” မငိုပါနဲ့ … ကိုနောငျရယျ … မသငျးက … ကိုနောငျနဲ့ သားလေးအပေါျ ခုထိ မတေ်တာ မပကြျပါဘူး ” ခကြျခငြျးလှိုကျတကျလာပွီး ကလြာတဲ့ ကြုပျမကြျရညျတှကေို မိနျးမက သူ့လကျနဲ့ သုတျပေးရငျး ဆကျပွောပွနတေယျဗြာ။

” ဈေးထဲကနေ … ဆိုငျကယျနဲ့ ခပျလှမျးလှမျးထိ ခေါျသှားပွီး … လူရှငျးတဲ့ နရောရောကျတော့ … မသငျးကို ဟိုဟာလုပျဖို့ … ကွိုးစားလာတာ … မသငျးက သူငိုယိုပွီး ဈေးထဲပွောနတေော့ ဘေးလူတှေ ဝိုငျးကွညျ့နတောနဲ့ … သူခေါျရာ လိုကျသှားမိတာပါ ” ” ဒါဆို … သူက … မိနျးမ ကို ” ” ဟငျ့အငျ … ကိုနောငျ … မသငျး ခှငျ့မပွုပါဘူး … ဦးကံသာ တုနျးကတောငျ မသငျး ကိုယျ့စိတျကိုယျ ခြိုးနိမျပွီး … ကငျးအောငျ နနေိုငျခဲ့တာ … ကိုနောငျ အသိပါ ” ” အငျးပါ … ကိုနောငျ စိတျလော သှားတာ … ဆောရီး ” ” ရပါတယျ … ကိုနောငျရယျ … ဒါပမေယျ့ … မသငျး … သူ့ကို … လကျနဲ့ အာသာဖွပေေးခဲ့ရတယျ … နောကျပွီး မသငျးတို့ … ထပျမပကျသကျကွဖို့ … ပွောတော့ သူ့ဘကျက … မသငျးနဲ့ အိပျဖို့ တောငျးဆိုလာတာပဲ ” ” ဟမျ … ဒါဖွငျ့ … သူက … မိနျးမနဲ့ အိပျပွီးရငျ … ထပျမပတျသကျတာ သခြောလား ” ” အဲဒါတော့ … သူ ကတိပေးတယျ … ဖားကနျ အပွီးပွနျတော့မယျ ပွောတယျ ” ” ဒါဆိုလညျး … ခှငျ့ပွုလိုကျပါလား မိနျးမရယျ … ကိုနောငျက … မသငျးနဲ့ သားလေးကို မခှဲရရငျ … ပွီးရောပဲ ” ” ကိုနောငျက … မသငျးပေါျ … အဲလို နားလညျပေးလေ မသငျးစိတျထဲ … မခြိအောငျ ခံစားရလေ ပါပဲ ” ” ဟာ … ရပါတယျ … မိနျးမရယျ … ဒါပမေယျ့ ဒီတခါ … တခုတော့ တောငျးဆို ပါရစေ ” ” ပွောပါ … ကိုနောငျ သဘောမတူရငျ … မသငျး ဘာမှ မလုပျဖို့ ဆုံးဖွတျပွီးသား ” ” အဖရေော … သားလေးရော … အိမျမှာ မရှိတော့ … မသငျး ခစြျသူဟောငျးကို အိမျပဲ ခေါျတှေ့ပါ့လား ” ” အငျ “” ဟုတျတယျ … ဦးကံသာနဲ့ ကတညျးက … ကိုနောငျ ကွညျ့ခငြျမိတာ … အသိနောကျကြ ခဲ့လို့ ” ” ဟို … ဟိုလေ … ကိုနောငျရှေ့ … တခွားယောငျ်ကြားကို … ခံဖို … မသငျး … စိတျမရဲဘူး ” ” စိတျအေးအေး ထားပွီး ပြောျပါ … မိနျးမရယျ … အရေးကွီးတာ … ကိုနောငျနဲ့ သားလေးကို … ပဈမသှားဖို့ပဲ … ပွီးတော့ … ကိုနောငျတို့ အိပျခနျးမှာပဲ လုပျကွ … ဒီဘကျ အဝတျစားထားတဲ့ အခနျးကနေ … ကိုနောငျ ခြောငျးကွညျ့မှာပါ ” ” အငျးပါ … ကိုနောငျ … ပွောတဲ့အတိုငျး လုပျပါ့မယျ ” ညပိုငျးရောကျတော့ ၂ခြီဆကျတိုကျ လိုးဖွဈတယျဗြ။ထူခွားတာကာ ကြုပျမိနျးမ ခါတိုငျးရကျထကျ စိတျပိုကွှနတောပါ။မနကျပိုငျးက ခစြျသူဟောငျးကို ဂှငျးထုပေးတော့ အဲဒီစိတျတှေ ပွနျပေါျလာတာနမေယျ။၃ရကျမွောကျကြ ကြုပျ အလုပျသှားကာနီး ဒီနေ့ ဈေးထဲ သူ့ခစြျသူဟောငျးနဲ့ ခြိနျးတဲ့နေ့မို့ ဘယျနေ့ ခေါျလိုကျရမလဲ မေးနတောဗြို့။

” ကိုနောငျ … ဒီနေ့ … သူ့ကို ဘယျရကျတှေ့ဖို့ ပွောလိုကျရမလညျး ” ” မွနျလေ ကောငျးလပေဲ … မိနျးမရယျ … နကျဖနျ ခြိနျးလိုကျ ” ” ဟငျ … မမွနျလှနျးဘူးလား ” ” မမွနျပါဘူး … ကိုနောငျလညျး ကွညျ့ခငြျတာရယျ … ပွီးတော့ သူ့ဆန်ဒပွညျ့ဝတာနဲ့ … ဒီမွို့က ထှကျသှား ပွီးရောပေါ့ ” ” သဘကျခါ … ခြိနျးလိုကျမယျလေ … နကျဖနျကြ … မသငျးဘကျက လောသလိုဖွဈသှားလိမျ့မယျ ” ” အငျးပါ … ဒါဆိုလညျး … သဘကျခါပေါ့ … တခုတော့ ကောငျးပါတယျ … ကိုနောငျလညျး နကျဖနျ နတေပိုငျး အိမျသနျ့ရှငျးရေး လုပျခငြျသေးတယျ ” မသငျးကို နူတျဆကျရငျး အလုပျထဲလာခဲ့လိုကျတယျ။ဆိုငျရောကျတော့ ဆရာက သွငျ်ကနျ ကွိုပိတျမှာမို့ အလုပျတှေ လကျစသတျဖို့ တပွညျ့တှကေို လိုကျပွောနတောပေါ့။ကြုပျကတော့ သဘကျခါ နားရဦးမှဗြ ကြုပျမိနျးမနဲ့ သူ့ခစြျသူဟောငျးတို့ လိုးပှဲကို ကွိုပွီး ရငျခုနျနတောပါ။ညနပေိုငျး လုပျအားခရှငျးပွီး အိမျပွနျတော့ မိနျးမက သနပျခါးအဖှေးသားနဲ့ ကြုပျကို ပွုံးပွနူတျဆကျနတောပဲ။ ” ဟော … ကိုနောငျ ပွနျလာပွီလား ” ” အငျး … မိနျးမရေ … အခွနေေ ဘယျလိုလဲ ” ” မယျ့လေး … ရခြေိုးထမငျးစားပါဦး … ပွီးမှ ပွောပွပါ့မယျ ” ကြုပျလညျး ဆေးလိပျတဈလိပျ ကုနျအောငျသောကျပွီး အိမျရှေ့ရခြေိုးလိုကျတယျ။ခဏနားပွီး မိနျးမနဲ့ ထမငျးအတူစားလိုကျတာပေါ့။ထမငျးစားပွီး မိနျးမဖြောျပေးတဲ့ ကောျဖီသောကျရငျး ဧညျ့ခနျးထဲမှာပဲ တီဗှီ အတူထိုငျကွညျ့နကွေတာ။တီဗှီကွညျ့နပေမေယျ စိတျက မိနျးမနဲ့သူ့ခစြျသူအကွောငျးပဲ သိခငြျနမေိတာပဲ။၈နာရီ သတငျးလာတော့ ကြုပျက စကားစလိုကျမိတယျ။ ” မိနျးမ … အခနျးထဲ … သှားစို့ … သတငျးက နာရီဝကျ ကွာဦးမယျ ” ” ချချ … ဟုတျပါပွီရှငျ ” မသငျးက ကြုပျအကွံ သိနတေဲ့ ပုံစံနဲ့ ခိကနဲ့ ရယျရငျး ဖငျကွီးတှရေမျးပွီး အိပျခနျးထဲ ဝငျသှားတော့တာ။ကြုပျလညျး အသာလေးကပျလိုကျသှားပွီး အိပျခနျးထဲရောကျတာနဲ့ ကုတငျပေါျပကျလကျလေးလှဲနတေဲ့ မိနျးမကို ဘေးတဈစောငျး ခှပွီး ကြုပျသိခငြျတာမေးတော့တာပဲ။ ” ပွောတော့လကှော ” ” ပွောပွမှာပါ ” ” မနကျက … ဈေးထဲ … ဟငျးခကြျစရာ ဝယျပွီးတော့ … သူနဲ့ တှေ့ဖွဈတာပဲ … အေးဆေးစကားပွောခငြျတယျဆိုလို့ … သူ့ဆိုငျကယျနဲ့ အအေးဆိုငျ တဆိုငျ သှားခဲ့ကွတာ ” ” အငျး ” ” အအေးဆိုငျက … တမြိုးပဲ ကိုနောငျ … ခွံဝငျးကွီးထဲမှာ … သကျကယျတဲလေးတှေ အမြားကွီးပဲ … ကိုယျ့အတှဲနဲ့ကိုယျ လာကွတာတှပေါ ” ” အောျ … သီးသနျ့ လုပျထားတာမြိုးလား ” ” ဟုတျတယျ ကိုနောငျရဲ့ … တဲတခုနဲ့တခုက နဲနဲဝေးတယျ … ၁၀ပပေတျလညျအကယြျကို စားပှဲခုံ အသေးလေးတလုံး ခငျးထားပွီး အောကျက ကွမျးက သဈသားအပွညျ့ခငျးပွီး ဖယောငျးပုဆိုး အုပျထားပေးတာ ” ” အောျ ” ” စားစရာက အစုံပဲ … ထမငျးရော အသုပျရော အပူအအေး … အကုနျရတယျ … တဲရဲ့ အဝငျတံခါးလေးမှာ လူခေါျဘဲလျလေး တပျထားပွီး ဘဲလျနှိပျမှ စားပှဲထိုးက ရောကျလာတာ … ။

လကျဖကျသုပျနဲ့ မသငျးအတှကျ အအေးတဈဗူး သူ့အတှကျ အာလူးကွောျနဲ့ ဘီယာတဈလုံး မှာလိုကျတယျ … စားစရာ ရောကျမလာခငျ … သူက စမေးတော့တာပဲ ” ” ဘယျလို မေးတာလဲ … မိနျးမရ ” ” အမျ … သူပွောတဲ့ ကိစ်စ ဆုံးဖွတျပွီးပွီလား ဘာညာပေါ့ ” ” သခြောလေး … ပွောပါ မိနျးမရယျ ဘာညာဆိုတာက ဘာလညျး ” ကြုပျက မိနျးမပါးစပျက တဈတဈခှခှ ပွောတာတှေ ကွားခငြျမိတာဗြ။အဲဒါမို့ စကားလမျးစကို လိုကျဖှငျ့ပေးနတောပါ။ ” ဒီလို … ကိုနောငျရေ … သူက … မသငျးကို လကျထပျမလား … အလိုးခံမလား မေးတာ … ရှငျးပွီလား … ဟှနျ့ ” ” အငျးပါ … အဲလိုလေး … သခြောပွောစမျးပါ … မိနျးမရယျ ” ” မသငျးလညျး … သားလေးနဲ့ မောငျ့ကို မခှဲနိုငျကွောငျး … ခစြျသူတဈယောကျအနနေဲ့ … ဆန်ဒတှလေိုကျလြောပေးမညျ ဖွဈကွောငျး … ကိစ်စပွီးတာနဲ့ နောကျနောငျ မပတျသကျကွဖို့ … ဒီမွို့က ထှကျသှားဖို့ ကတိတောငျးလိုကျတာပေါ့ ” ” သူက … ကြနေပျတယျပေါ့ ” ” ပထမတော့ … သူ အံအောသှားတာပေါ့ … ဒါပမေယျ့ သူ့ပိုငျဆိုငျမှု့ စညျးစိမျခမြျးသာမှု့တှေ ပွောပွပွီး လကျထပျဖို့ပဲ … ထပျပွောနတော … အဲဒီခြိနျ မှာထားတဲ့ စားစရာတှေ ရောကျလာလို့ သူလညျး ဘီယာသောကျ မသငျးလညျး လကျဖကျသုပျစားရငျး အအေးဗူးဖေါကျသောကျနလေိုကျတယျ ” ” ဘီယာကုနျတော့ သူက နောကျတဈလုံးထပျမှာရငျး … ခုန စကားတှပေဲ ထပျထပျပွောပွနတော … မသငျးကလညျး သဘောထား မပွောငျးကွောငျး ပွနျပွောတာပေါ့ ” ကြုပျလညျး နားထောငျရငျး မိနျးမပါးလေးကို ရှှတျကနဲ့ ဖိနမျးပဈလိုကျတယျ။ကြုပျနဲ့သားလေးအပေါျ တကယျ သံယောစဉျ ကွီးတာလဗြော။ရုတျတရကျ ကြုပျကို ပွနျနမျးပွီးမှ မိနျးမက စကားဆကျတာဗြ။ ” နောကျဆုံးကွ … မသငျးပွောတာ သူလကျခံပါတယျ … ဒါပမေယျ့ ဘီယာနှဈလုံးကုနျတော့ … သူမူးနတောပေါ့ … မသငျးနဲ့မတှေ့ခငျ သောကျထားပုံရတယျ … ဈေးထဲ စကားပွောတော့ အရကျနံ့ရနတော … စားပှဲခုံခွားပွီး မကြျနှာခငြျးဆိုငျထိုငျနရောက မသငျးဘကျကို တိုးကပျလာတော့တာပဲ ” ” အငျး … ဟုတျပွီ … သူက ဘာလုပျသေးလညျး ” ” အာ … ကိုနောငျကလညျး … အကုနျပွောပွမှာပါဆို … ဖွတျဖွတျ မေးနတေော့တာ ” ” ဆောရီးပါ … မိနျးမရယျ … အရမျးသိခငြျမိလို့ပါဟ ” ” မသငျး ညာလကျဘေးနား ကပျထိုငျပွီး … ပုခုံကို လာဖကျတယျ … ပွီးတော့ မသငျးနူတျခမျးကို အငမျးမရ နမျးတော့တာပဲ … မသငျးလညျး … အလိုကျသငျ့လေး တုံ့ပွနျပေးလိုကျပါတယျ … ဒါပမေယျ့ သူက အဲမှာတငျ ရပျမသှားဘူး ကိုနောငျ … မသငျးနို့တှပေါ ဆုပျနယျနတော … ဒီအထိလညျး မသငျး လကျခံပါသေးတယျ … ခဏကွာတော့ သူ့လကျတှကေ မသငျး ဗိုကျသားတှပှေတျရငျး ပေါငျကွားအရောကျ … မသငျးလညျး သူ့လကျတှကေို ပုတျထုတျလိုကျမိတာပဲ … သူက … ခဏ ငွိမျသှားပွီးတာနဲ့ သူ့ဘောငျးဘီ ဇဈဖွုတျရငျး အထဲက သူ့ဟာကို ဆှဲထုတျလိုကျတယျ … ။

ပထမနေ့က သခြောမကွညျ့လိုကျပမေယျ့ … ခုဟာ အနီးကပျမို့ မွငျလိုကျရတာ … လီးက … ဦးကံသာထကျ တုတျပွီး လီထိပျ အပေါျနဲ့ အောကျဘကျနား မှာ ဘုလေးတှေ ဖွဈနတောလေ ” ” ဟငျ … အဲဒါ … ဂေါျလီ လို့ ခေါျတယျ … မိနျးမရဲ့ ” ” အငျး … မသငျးလညျး မေးကွညျ့တော့ … သူက မသငျးလကျကို သူ့လီးပေါျတငျရငျး … ဂေါျလီ ၅လုံး ထညျ့ထားကွောငျး … လိုးတဲ့အခြိနျကြ … သူမတူတဲ့ ခံစားမှု့ ဖွဈပေါျစကွေောငျး ရှငျးပွပေးတယျ … မသငျးလညျး လီးကွီးကို အလိုကျသငျ့ ဂှငျးထုပေးရငျး အဖုတျထဲ တဆဈဆဈနဲ့ ခံရခကျနတောပေါ့ … သူမွနျမွနျပွီးဖို့ ဆုတောငျးနရေတာပဲ … ခဏကွာတော့ မသငျးလကျထဲ တဒုတျဒုတျနဲ့ သူ့လီးက တငျးကနဲ့တငျးတနဲ့ ဖွဈလာတော့တာ … မသငျးလညျး သူပွီးတော့မှာ သိတာနဲ့ လကျကို ခပျသှကျသှကျလေး ကစားပေးတော့ လရညျတှေ ပနျးထှကျလာတာ မသငျးထမိနျတှပေါ လာစငျတာပေါ့ … ပွနျကာနီးကြ သူတအား ပူဆာတာနဲ့ … မသငျးလညျး ထိုငျလကြျလေးပဲ ထမိနျကို ဟပွပေးခဲ့လိုကျတယျ ” ” ဟငျ … ဒါဆို … သူက မိနျးမကို မလိုးရသေးပမေယျ့ … စောကျဖုတျတော့ မွငျဖူးသှားပွီပေါ့ ” ” အကုနျတော့ ဘယျမွငျပါ့မလညျး … ကိုနောငျရဲ့ … ခဏလေးပဲ ထမိနျအပေါျစဖွညျပွီး ဟပွပေးတာပါ ” မသငျးစကားဆုံးတော့ ကြုပျတို့လညျး တခြီလိုးပွီး နှဈနှဈခြိုကျခြိုကျ အိပျပြောျသှားကွတာပဲ။မနကျလငျးတော့ ထမိနျအပေါျလှနျတကျနတေဲ့ ကြုပျမိနျးမကို ခှလိုးခငြျလိုကျတာဗြာ။စိတျကို မနဲထိမျးထားရတယျ။နကျဖနျကြ သူ့ခစြျသူဟောငျးနဲ့ တနကေုနျ လိုးကွမှာလေ ဒီနတေော့ မိနျးမအားရှိအောငျ မလိုးရကျတော့ပါဘူး။ကြုပျ တအိမျလုံး တံမကြျစညျးလှညျးနတေုနျး မိနျးမ နိုးလာတာဗြ။သူလညျး ဧညျခနျးတဲ့ မွငျမကောငျး တဲ့ ပစ်စညျးတှေ ကြုပျတို့ အခနျးပိုထဲ အကုနျသိမျးရငျး ဆေးကွောနတေယျ။အိပျခနျးတှေ အကုနျရှငျး ကွပျခိုးတှေ လှဲခရြငျး အနံသကျကောငျးအောငျ ပွတငျးတံခါးတှေ အကုနျဖှငျ့ထားလိုကျတယျ။ အောကျက အုတျခငျးကိုလညျး ရဆေေး လှဲကငြျးပွီး တတျနိုငျသမြှ သနျ့သနျ့ရှငျးရှငျးလေး လုပျလိုကျကွတာပေါ့။မနကျ ၁၀နာရီလောကျမှ အားလုံးပွီးစီးတာနဲ့ လငျမယား နှဈယောကျ ရခြေိုးပွီး မသငျးက ညက ကနြျတဲ့ ထမငျးကွမျးကွောျနတောပါ။ကြုပျက အလုပျဝတျလဲပွီး နတေပိုငျး ဆိုငျသှားရမှာဗြ။နကျဖနျ ခှငျတရကျယူဦးမှာ ဆိုတော့ ဆရာညိုညငျနမေဆိုးလို့။ဧညျ့ခနျးထဲ ထိုငျနတေုနျး အိမျရှေ့ ဆိုငျကယျ အဖွူလေး တဈစီး ထိုးရပျလာလို့ မီးဖိုခနျးထဲက မိနျးမကို သှားပွောလိုကျတယျ။

ကြုပျထငျတဲ့အတိုငျးပဲဗြ သူ့ခစြျသူ ဖွဈနတောပဲ ခြိနျးတာက နကျဖနျမှာပါ။ ” ဟောတောျ … အဲဒါ … သူပဲ … ကိုနောငျ ” ” ခေါျလိုကျပါ … ကိုနောငျ မီးဖိုခြောငျထဲ … ပုနျးနပေါ့မယျ ” ခဏကွာတော အသားလတျလတျ မကြျနှာသှယျသှယျ ပါးသိုငျးမှှေးပါးပါးနဲ့ လူတဈယောကျ ကြုပျမိနျးမ ခါးကိုဖကျပွီး ဧညျ့ခနျးထဲ ဝငျလာတာဗြို့။မီးဖိုခြောငျနဲ့ ဧညျခနျးက မကြျစောငျးထိုး အနထေားမို့ ဧညျ့ခနျးထဲ အကုနျမွငျနရေတာပါ။စားပှဲခုံဘေးနားက ခုံအလှတျတဈလုံးကို မိနျးမက ခါးကုနျးပွီး အနီးနားက အဝတျဟောငျးတခုနဲ့ ခါပေးတော့ ကြုပျမိနျးမ ဖငျကွားကို အဲဒီလူက လကျနဲ့နိုကျပှတျနတောဗြ။ ” ဒါဆို … စိုးယောငျ်ကြားက ညနမှေ ပွနျလာတတျတာပေါ့ ” အောျ … မသငျးက ကြုပျကို အလုပျသှားပွီ ပွောထားတာနမှော ဒါမို့ ဒီကောငျ လကျသရမျးနတောဗြ။ကြုပျမိနျးမကို စိုးလို့ခေါျတာဗြို့။ ” အာ … ငွိမျငွိမျနကှော … ကိုမငျး ” ” လူမရှိတုနျးလေး … ကိုငျရတာကို … စိုးကလညျး ” ” နကျဖနျမှ … ခြိနျးထားတာလေ … ဒီနေ့ ဘာလို့ လာတာလဲ ” ” ဟုတျပါတယျ စိုးရယျ … နရောလာကွညျ့ရငျး လူရှငျးနတောနဲ့ … ဝငျကွညျ့မိတာပါ ” ” စိုးဘကျက ကတိတညျမှာပါ … ကိုမငျး ဘကျကလညျး ကတိတညျပေးပါ ” ” အငျးပါ … စိုးရယျ … ခုတော့ တခြိနျက မငျးသူ ဆိုတဲ့ … ဒီကကောငျရဲ့ … အခစြျတှကေ အရာမထငျတော့တာ သိပါတယျကှာ ” မငျးသူ စကားဆုံးတော့ ကြုပျမိနျးမ မကြျနှာလေး မှိုငျသှားတာဗြ။အတိတျကို သတိရမိတာ ထငျတယျ။ ” စိုးလညျး ဖေါကျပွနျပွီ … အိမျထောငျပွုတာမဟုတျပါဘူး … ကိုမငျးရယျ … ၂နှဈလောကျ အဆကျသှယျမရတဲ့နောကျမှ … ခု လကျရှိ ယောငျ်ကြားကို လကျထပျခဲ့တာပါ ” ကြုပျမိနျးမ ဟတျထိသှားတာနမှော မငျးသူဘေးနား ကပျထိုငျးပွီး ပွနျရှငျးပွနတောဗြ။တဖွညျးဖွညျး စကားပွောရငျး မငျးသူပေါငျကွားထဲ မိနျးမလကျတဖကျက တလှုပျလှုပျနဲ့ပါ။ကြုပျနရောက စားပှဲခုံကှယျနတေော့ လကျလှုပျတာပဲ မွငျနရေတာ။နောကျပိုငျး သူတို့စကားသံတှကေ တိုးတော့ အသံသိပျမကွားရတော့ဘူး ခြောငျးရငျး အားမလိုအားမရ ဖွဈနမေိရတယျ။ကွညျ့နရေငျး မငျးသူဘယျလကျက ကြုပျမိနျးမ ပေါငျကွားထဲ ရောကျလာပွနျရော။မိနျးမက မီးဖိုခနျးတံခါးဘကျ မကြျလုံးဆှကွေညျ့ရငျး ကြုပျဘယျနရောက ခြောငျးနလေညျး သိခငြျနပေုံပဲတခကြျတခကြျ ခေါငျးလေးလနျတကျသှားသေးတယျဗြ။ သူပွောတော့ မငျးသူကို အကိုငျမခံဘူးပွောတာ ခုမငျးသူပုံစံက အရငျထဲက ကြုပျမိနျးမ စောကျပတျကို နိုကျဖူးတဲ့ပုံပါ။တကယျပါဗြာ အနားနားကပျပွီးကို ကွညျ့ခငြျမိတယျ။

ကြုပျမိနျးမက သူ့ခစြျသူကို ဂှငျးထုပေးတုနျး သူ့ခစြျသူကလညျး ကြုပျမိနျးမ အဖုတျကို ပွနျနိုကျပေးနတောလေ။နှဈယောကျ ဘေးတိုကျ နူတျခမျးခငြျးစုပျပွီး လကျတှပေဲ လှုပျနကွေတာ။ကြုပျလညျး ပေါငျကွားထဲက ထောငျထှကျလာတဲ့လီးကို ဆုပျကိုငျရငျး ဂှငျးထုနမေိတာပေါ့။ခဏကွာတော့ ကြုပျမိနျးမရဲ့ လှတျနတေဲ့ ဘယျဘကျလကျလေး မွောကျတကျလာပွီး မငျးသူခေါငျးကို ဆှဲဖကျလိုကျတယျဗြ။ခပျတငျးတငျးဖကျရငျး နူတျခမျးခငြျးတေ့စုပျထားတုနျး မိနျးမပေါငျကွားထဲက မငျးသူလကျက ခပျသှကျသှကျလေး လုပျပေးနတော။အဲဒီခြိနျမှာပဲ မိနျးမက ဘေးတိုကျ မကြျနှာခငြျးဆိုငျ နူတျခမျးခငြျးစုပျနရောက ခှာပွီး သူကိုယျလုံးကို မတျရငျး ခေါငျးလေးလနျတကျသှားတာပဲ။နို့အုံတှကေ နိမျ့လိုကျမွငျ့လိုကျနဲ့ အသကျကိုထိနျးရှုနတေဲ့ ပုံစံလေး။ကြုပျလညျး လီးထိပျက ယားတကျလာလို့ ကွညျ့လိုကျတော့ လရညျတှေ ထှကျနတောဗြို့။ ခဏနတေော့ မငျးသူက ကြုပျမိနျးမ နားနားလေး တီးတိုးကပျပွောလိုကျတယျ။မိနျးမက ကြုပျရှိတဲ့ မီးဖိုခနျး တံခါးကို လှမျးကွညျ့ရငျး ခေါငျးရမျးပွနတောဗြ။နောကျဆုံး မငျးသူက ကြုပျမိနျးမ ခေါငျးကို ဆှဲနိမျ့ရငျး သူ့ပေါငျကွားနရောလေး အရောကျ ဖိထားလိုကျတာ။သိပျမကွာပါဘူး ကြုပျမိနျးမခေါငျးလေး နိမျ့လိုကျ မွငျ့လိုကျနဲ့ ခဏအကွာမှ ရပျသှားတော့တယျ။မိနျးမခေါငျးလေး ပွနျမော့လာရငျး ကြုပျဘကျကွညျ့ပွီး သူ့ပါးစပျကို လကျခုံနဲ့ သုတျပဈနတောပါ။စကား ခဏ ပွောကွပွီး မငျးသူ ပွနျတာ သခြောမှ ကြုပျထှကျလာခဲ့တယျ။ကြုပျမိနျးမ မသငျးလညျး အိမျဝငျးတံခါး စိရငျး ဧညျ့ခနျးထဲ ပွနျဝငျလာပါပွီ။ ” ကိုနောငျ ” ” ပွောလေ … မိနျးမ ” ” ခုနက … ဟိုဟာလေ ” ” ဘယျဟာလဲ … မိနျးမရယျ … လုပျပွီ ” ” သူက … လိုးဖို့ တောငျးဆိုလို့ … မသငျးက ဒီနေ့လကျမခံကွောငျး ငွငျးရငျး … သူ့လီးကို စုပျပေးမိတာပါ ” ” ရပါတယျ … မိနျးမရာ … နကျဖနျကြ … ကွုံရဦးမှာပဲ … ကိုနောငျ့ကို အားနာမနနေဲ့ ” ကြုပျစကားဆုံးတော့ မိနျးမက ကြုပျနူတျခမျးလေး လာနမျးတာ သူ့ပါးစပျက ညှီစို့စို့ လရညျနံ့လေး ရနတောဗြ။မငျးသူ လရညျတှေ သောကျပဈတာ နမှော။နေ့တပိုငျး အလုပျဆငျးပွီး နကျဖနျ ခှငျ့ယူလိုကျတယျဗြာ။ကြုပျရော မသငျးရော မိုးခြုပျမှ အိပျပြောျသှားကွတာ။ကြုပျမိနျးမ မသငျးလညျး နကျဖနျ ကြုပျရှေ့ သူ့ခစြျသူကို အလိုးခံမှာမို့ ရငျခုနျနပေုံပါပဲ။

မနကျ အိပျရာထတော့ ဘေးနား မိနျးမကို မတှေ့ဘူးဗြ။ဧညျ့ခနျးထဲကွညျ့တော့မှ ကြုပျအတှကျ ထမငျးကွောျနဲ့ ကောျဖီတခှကျ ပွငျဆငျပေးထားတာ တှေ့တယျ။ကြုပျလညျး မကြျနှာသဈဖို့ အိမျရှေ့ရကေနျနား ရောကျတော့မှ ကြုပျမိနျးမကို တှေ့လိုကျရတာ။ရကေနျနဲ့ကှယျပွီး အိမျဝနျးထရံဘကျ ဒူးထောငျပေါငျကား ထိုငျလကြျအနထေားနဲ့ စောကျမှှေးတှေ ရိတျနတောဗြ။ ” ဟငျ … ကိုနောငျ ” အနားရောကျလာတဲ့ ကြုပျကို ရဲနတေဲ့မကြျနှာလေးနဲ့ မော့ကွညျ့နတောပါ။ ” ဘာလုပျနတောလဲ … မိနျးမ ရ ” ” ဟိုလေ … ကိုမငျးက … ပွနျကာနီး … စောကျမှှေးရိတျဖို့ မှာသှားလို့ … အဲဒါ … ရိတျနတော … အောကျထဲကြ ရိတျမရတော့ဘူး ” ” အောျ … တရကျထဲ အလိုးခံမယျ့ ခစြျသူပေါျကြ … စတေနာတှေ … ပိုနပွေီပေါ့ ” ” အိုရျ … ကိုနောငျကလညျး … အဲသဘောတော့ မဟုတျပါဘူးနောျ ” ” ကဲပါ … ဓါးထိနမေယျ … လာလာ … အိမျထဲသှားပွီး … ကိုနောငျ ရိတျပေးပါ့မယျ ” ကြုပျလညျး ပွောပွီး မိနျးမကို အိပျခနျးထဲ ပကျလကျလှနျအနထေားနဲ့ ပေါငျတနျတှေ ဒူးကှေးမွှောကျခိုငျးလိုကျတယျ။ပေါငျနှဈဘကျဖွဲပွီးမှ စောကျမှှေးတှေ သခြောရိတျပေးလိုကျတာ။စောကျမှှေးအုံလေးက စောကျခေါငျးဝအောကျဖကျ ဖငျဝနားထိ ထိစပျနလေို့ ဘယျလကျနဲ့ကိုငျပွီး ညာလကျနဲ့ ဖွညျးဖွညျးခငြျးရိတျပေးရတာဗြ။အားလုံးပွောငျသှားတော့ မိနျးမယူလာတဲ့ ဆပျပွာရညျတှနေဲ့ ပှတျဆေးပေးလိုကျတယျ။စောကျပတျနူတျခမျးသားလေးတှကေ ရဲပွီး ခကြျခငြျး ဖေါငျးကား လာတာဗြို့။စောကျခေါငျးထဲ အရညျကွညျလေးတှလေညျး အိုငျနတောပဲ။မနနေိုငျတာနဲ့ ၂ခါလောကျ လြှာနဲ့ ပငျ့ယကျပေးလိုကျမိတယျ။ ” ချချ … ဟိုးထား … ဆရာကွီး … ဒီနေ့ မရဘူးနောျ ” ” အငျးပါ … မိနျးမရယျ ” အိပျခနျးထဲက ပွနျထှကျရငျး နှဈယောကျသား ရခြေိုးပွီး ကြုပျက စှပျကယြျနဲ့ ပုဆိုးအဟောငျး တထညျလဲဝတျထားတယျ။မိနျးမက အညိုရောငျလကျတကိုငျးအငျ်ကြ ီလကျပွကျနဲ့ ထမိနျအနကျ ဗြောငျလေးဝတျပွီး ဧညျ့ခနျးထဲထိုငျနတော။ကြုပျလညျး ထမငျးကွောျစားပွီး ကောျဖီသောကျရငျး မိနျးမကို ကုတငျပေါျပဲ အလိုးခံဖို့ သတိပေးရတာဗြ။ခြောငျးဖို့ နရော၃ခုလောကျ ကွိုဖေါကျထားပွီး သခြောပွငျဆငျထားရတာပေါ့။စားသောကျပွီးတာနဲ့ ကြုပျက ကြုပျတို့အိပျခနျးနဲ့ ကပျလကြျ ပစ်စညျးဟောငျး ထားတဲ့အခနျးဝငျပွီး မိနျးမကို သော့ခတျခိုငျးလိုကျတယျ။ဒါမှ မငျးသူမွငျရငျ သံသရ မရှိမှာ။

ကြုပျ အခနျးထဲရောကျပွီး သိပျမစောငျ့ရပါဘူး မိနဈ၂၀လောကျပဲ စကားသံနဲ့ အတူ ကြုပျတို့လငျမယားခနျးဘကျက တံခါးဖှငျ့သံ ကွားလိုကျရပွီ။ကြုပျလညျး ကုတငျနဲ့ အလယျတညျ့တညျ့ အပေါကျက ခြောငျးကွညျ့လိုကျတယျ။မငျးသူက တီးရှပျ အစိမျးနဲ့ ဘကျဘီဘောငျးဘီဝတျထားတာဗြ။ဝငျလာတာနဲ့ ကုတငျစောငျးထိုငျပွီး နှဈယောကျသား ပွငျးပွငျးရှရှ နမျးနကွေတာ။မိနျးမ မကြျလုံးတှကေ ကြုပျရှိတဲ့ အိမျထရံဘကျတော့ တခကြျတခကြျ ကွညျ့နသေေးတယျ။ဒါပမေယျ့ သူ့ပေါငျကွားထဲ မငျးသူလကျဝငျတာနဲ့မကြျလုံးလေးစငျးပွီး ငွိမျကသြှားရောပဲ။ မငျးသူက နူတျခမျးခငြျးနမျးနရောက လညျပငျးတှပေါ လြှာနဲ့ပငျ့ယကျပေးသေးတာ။ကြုပျမိနျးမလညျး တအီးအီး ညညျးရငျး လကျတဖကျက မငျးသူပေါငျကွားကို ပွနျစမျးနပွေီ။ဘကျကီဘောငျးဘီအောကျ အမွှောငျးလိုကျထနတေဲ့ အရာကို မိနျးမလကျခြောငျးလေးတှကေ ခပျဖှဖှ အုပျကိုငျ ပှတျသပျပေးနတောပါပဲ။ခဏနတေော့ မိနျးမက သူ့လကျတကိုငျး အငျ်ကြ ီလေးကို ခေါငျးက လှနျခြှဈပဈတယျ။ဘောျလီက အစထဲက ဝတျမထားတော့ နို့အုံတှကေ အိတှဲကလြာတာပေါ့။မငျးသူဘယျလကျက မိနျးမပေါငျကွားထဲကလိနရေငျး ညာလကျက ခြိုငျးအောကျ ခါးနားထိ အထကျအောကျပှတျသပျပေးနတောပါ။ မိနျးမလကျတဖကျက မငျးသူခေါငျးကို နိမျ့ပွီး သူ့နို့တှနေဲ့ ကပျပေးနပွေီဗြ။မငျးသူလညျး ကြုပျမိနျးမ အလိုကြ နို့စို့ရငျး လကျနှဈဖကျကလညျး အဆကျမပွတျ လှုပျရှားပေးနတောပေါ့။ခဏကွာတော့ မိနျးမက မငျးသူကို စောကျပတျယကျပေးဖို့ ပွောလိုကျတာပဲ။ကြုပျတောငျ အံအောသှားရတာပါ ကြုပျကိုတောငျ အဲလို ပှငျ့ပှငျ့လငျးလငျး မပွောဖူးပါဘူးဗြာ။ ” ကိုမငျး ” ” ပွောလေ … စိုး ” ” စိုး … စောကျပတျကို … ယကျပေးတော့လေ ” ” ယကျပေးမှာပေါ … စောကျပတျရော ဖငျရော အကုနျယကျပေးမှာ ” ” အာ့ဆို … ခု ယကျ ” ကြုပျမိနျးမက ပွောပွီးတာနဲ့ ကုတငျစောငျးထိုငျနရောက ထရပျပွီး ထမိနျကို သူ့ဟာသူ ခြှတျပေးတာဗြ။စိတျတအား ကွှနတောနမှော။ထမိနျခြှတျပွီးတာနဲ့ ကုတငျပေါျ ကနျလနျ့ဖကြျ လှဲခတြော့ ခေါငျးက ကြုပျရှေ့ရောကျလာတာပေါ့။ထရံပဲ ခွားတော့တာပါ။မိနျးမပေါငျဂှထဲ မငျးသူက ဒူးကှေးထိုငျရငျး ကြုပျမိနျးမ အမှှေးရိတျထားတဲ့ စောကျဖုတျကို စိုကျကွညျ့နတော။ ” အားပါး … ခစြျလိုကျတာ စိုးရယျ … ဒီစောကျပတျနီတာရဲလေးက … ကလေး ထှကျထားတယျဆိုတာ … ယုံတောငျ မယုံခငြျစရာပဲ ” ” ခစြျရငျ … သကျသပွေပေါ့ ” ကြုပျမိနျးမ စကားဆုံးတာနဲ့ မငျးသူက စောကျပတျကို ကုနျးယကျတာဗြ။လြှာထိပျလေးနဲ့ အထကျအောကျ ထိုးယကျရငျး စောကျစိလေးပါ ထိုးကောျပဈတာ။

ကြုပျမိနျးမလညျး ခပျတိုးတိုးညညျးရငျး နဖူးကွောတှေ ထောငျတကျလာပွီ။စောကျပတျဘေးနူတျခမျးသား နှဈဖကျကို တခွမျးဆီ ဆှဲစုပျပွီး လြှာအပွားလိုကျ ပငျ့ယကျတော့ မိနျးမဆီက ညညျးသံလေး ကယြျလာတာပေါ့။ ” အားဟား … ဟုတျတယျ … အစိလေးပါ စုပျပေး ကိုမငျး …… အမလေး … ကောငျးလိုကျတာ ” မငျးသူ ပါးစပျထဲ ကြုပျမိနျးမ စောကျစိလေးရောကျသှားတာနဲ့ ခါးတှေ ဆကျကနဲ့တုနျနတောဗြ။သူ့လကျလေးနှဈဖကျနဲ့ သူ့နို့တှေ ညှဈခြရေငျး ခံရခကျနတေဲ့ပုံလေး။ ” အာ … အဲဒါ … ဖငျပေါကျကွီး … ကိုမငျး … အမလေး … အ အားးးး …… စောကျပတျပဲ ယကျပါ … ကိုမငျးရယျ … အမလေး …… အားးး အားးးး အားးးးး ” မငျးသူက ကြုပျမိနျးမ ဖငျဝကို ယကျလိုကျတာ နမှောဗြ။ပေါငျတှေ မွှောကျတကျလာရငျး လပေေါျမှာ တဇပျဇပျတုနျခါနရေောပဲ။ကြုပျကွညျ့နတေုနျးမှာပဲ မငျးသူက လြှာကို ဆနျ့ထုတျပွီး ဖငျဝလေးထဲ လြှာနဲ့လိုးပေးနတေယျ။လကျတဖကျကလညျး စောကျစိလေးကို ဖိခြနေတော။ခဏကွာတော့ ကြုပျမိနျးမ ပါးစပျက အသံပေါငျးစုံ ထှကျလာပွီး စောကျရညျတှထေောငျပနျးနတော မွငျမကောငျးဘူးဗြ။မငျးသူမကြျနှာ တပွငျလုံး ကြုပျမိနျးမ စောကျရညျတှေ ရှှဲနှဈနတောပဲ။စောကျပတျဘေးနူတျခမျးသားတှကေလညျး ဖေါငျးကားလာတာ ကြုပျမိနျးမ စောကျပတျမှ ဟုတျရဲလားဆိုပွီး သခြောကွညျ့နရေတယျ။ ” အမလေး … ကောငျးလိုကျတာ … ကိုမငျးရယျ … စိုးလေ … ဒီလို တခါမှ မခံစားဖူးသေးဘူး … အငျးဟငျး ” ကြုပျမိနျးမ ညညျးနတေုနျး မငျးသူက မတျတပျထရပျပွီး သူ့အဝတျစားတှေ ခြှတျပွဈနတော။ကိုယျတုံးလုံး အနထေားနဲ့ ကြုပျမိနျးမ ရငျဘတျပေါျ ဒူးထောကျခှလိုကျတယျ။မငျးသူ ပေါငျကွားက လီးကိုမွငျတော့ ကြုပျလနျ့သှားမိတယျဗြာ။လီးက အရှညျ ၇လက်မကြောျကြောျလောကျ တုတျကတုတျသေး လီးအရညျပွား တလြှောကျ အကွောပွိုငျးပွိုငျး ထနပွေီး ထိပျက ဒဈကွီးက ကားထှကျနတောဗြ။လီးထိပျကနေ တဝကျလောကျထိ ဂေါျလီက ၅လုံးထညျ့ထားတာဗြို့။ဒီလီးနဲ့ အလိုးခံရရငျ ကြုပျမိနျးမ စောကျပတျလေး ကှဲထှကျသှားမှာ ထငျတယျ။ ကွညျ့နတေုနျးလေး ဒဈကွီး အနားရောကျတာနဲ့ မိနျးမက ပါးစပျဟပေးနတော။မငျးသူဒဈဖူးက ကြုပျမိနျးမ ပါးစပျထဲ မဆနျ့မပွဲနဲ့ ဝငျနပေါပွီ။လီးထိပျကို အငမျးမရနဲ့ ဆှဲစုပျနတေော့ ကြုပျ ဘဝငျမကဘြူးဗြ။အရငျထဲက စုပျဖူးတဲ့ပုံစံမြိုးပဲ။ကြုပျလီးတောငျ ၆ကွိမျလောကျပဲ စုပျပေးဘူးတာ ဒါတောငျ ခုလို စိတျပါလကျပါ မစုပျပေးဘူး။ပါးစပျထဲငုံရုံလေးပဲ။ ” အားလား … ကောငျးလိုကျတာ … စိုးရယျ … စုပျစုပျ … ဒဈကွီးကို … ကိုကျပေးပါဦး ” မငျးသူလညျး တရှီးရှီး ညညျးရငျ အံကွိတျနရေတာဗြ။ကြုပျမိနျးမ လီးစုပျ ဒီလောကျကောငျးမှနျး မသိခဲ့ပါဘူး။

တခုတော့ ရှိတယျ ဦးကံသာမြား သငျပေးသှားလား မသိဘူး။ခဏနတေော့ မိနျးမက ပါးစပျကို ရသလောကျဟရငျး မငျးသူလီးကွီးကို ရသလောကျ မြိုကွညျ့နတောပါ။ဘယျလို မြိုမြို လီးကတုတျလညျးတုတျ ရှညျလညျးရှညျတော့ ၃ပုံ၁ပုံလောကျပဲ ဝငျတာ။မငျးသူက ကွညျ့ရငျး အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့ ကြုပျမိနျးမခေါငျးကို လကျနှဈဖကျနဲ့ ဆှဲမပွီး လီးကို ပါးစပျထဲ ဖွညျးဖွညျးခငြျး ဖိထညျ့ပဈတာ။တဝကျလောကျဝငျတာနဲ့ တရပျစပျ လိုးတော့တာပဲ။ ” အု … ဝူး ဖလူး … ပလောကျ … ပလှပျ … ဝူး ဖလူး ” ကြုပျမိနျးမလညျး ပါးစပျထဲ လီးက မဆနျ့မပွဲနဲ့ ဝငျထှကျနတေော့ မကြျလုံးလေးပွူးထှကျလာပွီး လညျပငျကွောတှပေါ ထောငျထှကျနတော။မငျးသူက သခြောစိုကျကွညျ့ပွီး မညှာဘူးဗြ လညျခြောငျးထဲ လီးတဝကျထိ သှငျးပွီး ဖိလိုးပဈတယျ။နောကျဆုံး ကြုပျမိနျမ ပါးတှဖေေါငျးတကျလာပွီး နူတျခမျးဒေါငျ့က အကြိအခြှဲတှေ လြှံထှကျရငျး မကြျနှာတပွငျလုံး ရဲတကျလာတာ။မငျးသူပေါငျကို လကျနှဈဖကျနဲ့ တှနျးရငျး ခါးတှကေော့ထိုးလိုကျ ဖနောငျ့နဲ့ ကုတငျကို တဗုနျးဗုနျး ပေါကျလိုကျနဲ့ ဖွဈတော့မှ မငျးသူက ပါးစပျထဲက လီးကို ထုတျပွီး ကြုပျမိနျးမ မကြျနှာကို လရညျနဲ့ ပနျးပဈတယျ။လီးထိပျ အပေါကျဝက လရညျပစြျပစြျတှကေ မိနျးမ နဖူးပေါျရော မကြျခုံးပေါျရော နှာခေါငျးထိပျကိုပါ ပကေပျကုနျတာ။ မိနျးမက လီးကွီးကြှတျထှကျတာနဲ့ ခြောငျးတဟှတျဟှတျ ဆိုးရငျး အသကျကို မြှငျးရှုနရေတာပါ။မကြျနှာလေး ပုံမှနျဖွဈလာတော့ မငျးသူက မိနျးမမကြျနှာပေါျက လရညျတှကေို လကျညိုးနဲ့ ကောျပွီး မိနျးမပါးစပျနား ကပျပေးလိုကျတယျ။ကြုပျမိနျးမကလညျးဗြာ ခုန သူမဟုတျတဲ့အတိုငျးပဲ မငျးသူလကျညိုးပေါျက လရညျတှကေို အငမျးမရ စုပျယူမြိုနတောဗြ။မကြျနှာပေါျက လရညျတှေ ကုနျတော့ မငျးသူလကျညိုးကို ခုန လီးစုပျပေးတဲ့ပုံစံနဲ့ တပွှတျပွှတျ ဆှဲစုပျနတော။ ” ကောငျးလား … စိုး ” ” အငျး … ကောငျးတယျ … ကွိုကျတယျ ” ကြုပျဖွငျ့ ဘယျလိုနားလညျရမှနျး မသိတော့ပါဘူး ခုန အသကျရှုမှားမတတျ ပါးစပျကို အလိုးခံထားရတာ။ခုကြ ကွိုကျတယျ ပွောနတောပဲ။မငျးသူက ကြုပျမိနျးမခေါငျးဘကျကို ခွဆေငျးအိပျရငျး နှဈယောကျသား ဖငျပွနျခေါငျးပွနျ အနားယူနကွေတယျ။ခဏနားပွီးတာနဲ့ မိနျးမက မငျးသူမကြျနှာပေါျ တကျခှပွီး စောကျပတျနဲ့ ပှတျပေးနတောဗြ။ပွီးမှ သူ့ကိုယျလုံးကို ရှေ့စိုကျခပြွီး မငျးသူလီးကို ပွနျစုပျပေးတာ။

မငျးသူလီးက တဖွညျးဖွညျး မာပွီး ထောငျထှကျလာတာပေါ့။မိနျးမက ထောငျနတေဲ့ လီးကို အရငျက အဖြားထိ ပငျ့ယကျလိုကျ ဂှငျးထုပေးလိုကျ လီးထိပျကို ဆှဲစုပျလိုကျနဲ့ လီးအရညျပွားတဈလြှောကျ အကွောတှထေလာပွီး လီးက ခါရမျးနတောပါ။ ခဏနတေော့ မငျးသူက ကြုပျမိနျးမကို ကုတငျဖြားနား ပေါငျနှဈခြောငျးထမျးပွီး ကုတငျအောကျ မတျတပျရပျအနထေားနဲ့ စလိုးပဈတာ။လီးဝငျတာနဲ့ ကြုပျထငျတဲ့အတိုငျးပဲ ကြုပျမိနျးမ ငယျသံပါအောငျအောျတယျ။မငျးသူက လှတျမပေးဘူးဗြ ပေါငျနှဈခြောငျး ဖမျးဆှဲပွီး တဖုနျးဖုနျး ပဈလိုးနတော။သူ့စိတျထဲ ကြုပျမိနျးမကို နောကျဆုံးအကွိမျလို့ သဘောထားပွီးလိုးတာလား အညိုးနဲ့လိုးတာလား မသိဘူး လိုးခကြျတှကေ ရကျစကျတယျဗြာ။ခဏရပျဖို့ ပွောနတောတောငျ မရပျဘူး မနားတမျး ပဈလိုးနတော။တဖွညျးဖွညျးမှ မိနျးမလညျး မငျးသူလီးဒဏျ ခံနိုငျလာတာပါ။ဒါပမေယျ့ ပါးစပျက အသံမထှကျတော့ပါဘူး။စောကျရညျတှကေတော့ ပနျးပနျးထှကျတာဗြ။ မငျးသူလီးကွီး အပွငျဆှဲထုတျတိုငျး စောကျရညျတှကေ မငျးသူ ဗိုကျကို ထောငျပနျးနတော။အရညျကုနျကာနီးမှ မငျးသူက လီးကို ပွနျသှငျးပွီး တရပျစပျ ပွနျလိုးတာဗြ။ခပျကွမျးကွမျးဆောငျ့လိုးရငျး လီးပွနျအထုတျ အရငျလိုပဲ စောကျရညျတှကေ ပနျးနတေုနျးပဲ။၅ကွိမျလောကျကြ လီးကိုထုတျပွီးတာနဲ့ စောကျစိကို လီးထိပျနဲ့ ကနျ့လနျ့ဖကြျ ဖိပှတျတာဗြို့။ကြုပျမိနျးမ ဖငျကွီး တုနျခါနရေငျး တကိုယျလုံး တှနျလိမျနတေော့တာ။အဲဒီကမြှ ထမျးထားတဲ့ပေါငျတှေ ပွနျခပြေးရငျး စောကျရညျတှနေဲ့ ဖေါငျးကွှနတေဲ့ ကြုပျမိနျးမ စောကျပတျပေါျ ဂှငျးထုရငျး လရညျတှေ ပနျးပဈတာပါ။ကြုပျလညျး မိနျးမနဲ့ မငျးသူတို့ လိုးပှဲကွညျ့ရငျး ၄ခြီလောကျ ထုလိုကျရတယျဗြာ။ ညနေ ၅နာရီလောကျထိ နားလိုကျ လိုးလိုကျနဲ့ ပုံစံမြိုးစုံပဲဗြာ။မိနျးမကလညျး အနာသကျသာတာနဲ့ အပေါျကခှလိုးသေးတာ။လီးက စံခြိနျမှီတဲ့အပွငျ ဂေါျလီလညျး ပါတော့ မငျးသူပွနျသှားပွီး နာရီဝကျလောကျမှ ကြုပျမိနျးမ ထနိုငျတာဗြို့။ကြုပျကို တံခါးလာဖှငျ့ပေးပွီး အိပျခနျးထဲပွနျဝငျသှားတာ ကုတငျပေါျခှခှေလေေးပဲ။အိပျခနျးတခုလုံးလဲ စောကျရညျနံ့လရညျနံ့တှနေဲ့ မှနျထူသှားတာပဲ။မိနျးမ စောကျပတျကို လှနျကွညျ့တော့ ယောငျကားနပွေီး စောကျခေါငျးအနားစလေးတှေ ကှဲထှကျသှားတာဗြ။၂ရကျလောကျ နမှေ ကြုပျမိနျးမလညျး လမျးကောငျးကောငျး လြှောကျနိုငျတာ။ မငျးသူက ကတိတညျပါတယျ အဲဒီထဲက ပြောကျသှားလိုကျတာ ခုဆို ၅လကြောျလာပွီ အသံမကွားရတော့ပါဘူး။

တခုဆိုးတာက ကြုပျတို့လငျမယားဗြ။ဒီတိုငျးတိုငျး လိုးရငျ အေးတိအေးစကျကွီး ဖွဈဖွဈနတော မသငျးကို ဦးကံသာတို့ မငျးသူတို့နဲ့ လိုးတဲ့အကွောငျးလေးတှေ မေးပွီး လိုးမှ နှဈယောကျလုံး အထှဋျထိပျ ရောကျကွတာ။ဒီလိုနဲ့ တရကျကြ ကြုပျမိနျးမဆီက ထူးဆနျးတဲ့စကားပွနျကွားရပါတယျ။ကောငျလေးက ကြုပျတို့ ရပျကှကျထဲ ပွောငျးလာတာ မကွာသေးဘူး ၃လကြောျလောကျပဲ ရှိမယျ။အထညျကွီးပကြျတှနေမှော နံကပျတိုကျ အဟောငျးလေးကို ဝယျပွီး ဆေးပွနျသုတျ သပျသပျရပျရပျလေး နကွေတာပါ။ဖအကေ ရုံးဝနျထမျးနမှော မနကျဆို ကားနဲ့ လာခေါျကွတယျ။ ကောငျလေးက ကြောငျးပွီးပုံတော့ မရပါဘူး သူ့နာမညျက စိုးမောငျတဲ့။ကြုပျမိနျးမ ပွောတော့ ၂ဝကြောျပွီပွောနတော။မနကျပိုငျး သူ့အမကေို ဈေးပို့ပွီးတာနဲ့ ရပျကှကျထဲ ဖူဆညျဘောလုံးကနျလိုကျ ပွီးတာနဲ့ ဆိုငျကယျနဲ့ထှကျလယျတော့တာပဲ။ကြုပျမိနျးမက အိမျပွငျသိပျမထှကျတတျဘူးဗြ။ဈေးဝယျတာရယျ အရပျထဲ ဟိုနားဒီနား သှားတာလောကျပဲ။တခုတော့ ရှိတယျ မငျးသူ ကြုပျတို့မွို့က မသှားခငျ မိနျးမကို ပိုကျဆံအနညျးကဉြျး ပေးသှားပုံရတယျ ရိုးရိုးအေးအေး နတေတျတဲ့ ကြုပျမိနျးမ ပွငျတတျဆငျတတျလာတယျ။အဝတျစားလညျး ဒီဇိုငျးမြိုးစုံ ဝတျတတျလာတာပေါ့။ အရငျကထကျ ပိုကွညျ့ကောငျးလာတယျဗြ။ကြုပျက မေးတော့ ငယျငယျထဲက အဝတျစား ဝါသနာပါတာတဲ့ ကြုပျအဆငျမပွလေို့ မပူဆာခဲ့တာတဲ့ဗြာ။ခုဟာ သူမြားပေးလို့ ဝတျရတာတဲ့ ကြုပျအတှကျလညျး စပို့ရှပျတှေ ပုဆိုးအသဈတှေ ဝယျပေးပါတယျ။ယောက်ခထီးအတှကျရော သားလေးအတှကျရောပဲ။ယောက်ခထီးက ကြုပျသွငျ်ကနျတုနျးက ဆိုငျက မုနျ့ဖိုးပေးတယျထငျနတောပါ။ကြုပျသားလေးနဲ့ သူ့မှေးရပျမွေ ရှာပွနျလိုကျ အရပျထဲ လူကွီးတှနေဲ့ဘုရားဖူးထှကျလိုကျပေါ့။ခုလညျး ယောက်ခထီးမရှိတုနျး အိမျမှာ အရကျတခါလိုလုပျဖို့ တိုငျပငျနကွေတာပါ။ ” ဖွဈပါ့မလား … ကိုနောငျရယျ ” ” ဖွဈပါတယျ … မိနျးမရ … အဲဒီကောငျလညျး … သူ့သိတျခါအကခြံပွီး … မိနျးမလိုကလေးအမနေဲ့ဖွဈတာ လြှောကျပွောပါ့မလား ” ” ဟုတျတော့ ဟုတျပါတယျ … လူရှေ့ကြ … မသငျးကို ရှိနျးနတေတျတယျ ” ” အဲဒါပွောတာပေါ့ … မိနျးမရဲ့ … ဟိုနေ့က … ကားပေါျက ကိစ်စဆို … မသငျး နဲနဲလေး … လိုကျလြောတာနဲ့ အိမျထိပါလာမှာ ” အရငျ ၅ရကျလောကျက ကြုပျမိနျးမ ဈေးသှားတော့ စိုးမောငျက လိုငျးကားပေါျတကျလိုကျလာတာ။

အသှားလူရှငျးတော့ ဘာမှမလုပျပမေယျ့ အပွနျကြ ကြုပျမိနျးမ ဖငျကို နောကျကနေ နိုကျတာတဲ့။မိနျးမက ရှကျလညျးရှကျတော့ ကိုယျလုံးကို တဈစောငျးပွငျရပျလိုကျတယျ။အဲကမြှ ပေါငျကို လီးနဲ့ထောကျပွီး ထမိနျခှဲဝတျတဲ့ဘကျလကျသှငျးပွီး စောကျပတျကို ကလိတာ။မိနျးမ အကငြျ့က အတှငျးခံမဝတျတတျတော့ စောကျပတျကို ထမိနျလေးပဲခွားပွီး အနိုကျခံရတော့တာ။အိမျရောကျတော့ ဖငျမှာကှကျနလေို့ ကြုပျမေးကွညျ့မှ ပွနျပွောပွတာပါ။ ထမိနျလှနျကွညျ့တော့ စောကျရညျစီးခြောငျးက ပေါငျကနေ ခွခေငြျးဝတျထိဗြို့။ဒီနေ့ မနကျပိုငျး သူတို့အိမျ အိမျတကျလုပျလို့ ကြုပျတို့လငျမယား ဝါးတီးသှားဆှဲကွတာပေါ့။စိုးမောငျက ကြုပျမိနျးမ မွငျတာနဲ့ အိမျရှေ့ ဧညျ့ခနျးထဲ လူအုပျထဲက ထှကျလာပွီး လာခေါျတာပါ။ ” လာ … အမ … အောျ အကိုရော ပါလာတာလား ” ပထမ ကြုပျမိနျးမကိုပဲ မွငျပုံရတယျ ပွီးမှ ကြုပျကို မွငျသှားပုံနဲ့ လှမျးနူတျဆကျနတော။တိုကျအောကျထပျ ဧညျခနျးကိုက ပေ၃၀ လောကျကယြျတာဗြ။ခပျသနျ့သနျ့ လူတှရေော ကြုပျတို့အရပျထဲက သာမနျလူတှရေော အစုံပေါ့။ထမငျးကြှေးဆိုတော့ လူဂုဏျထံတှကေ သိပျမစားကွပါဘူး ကြုပျတို့လို လူတနျးစားတှကေတော့ ခေါငျးမဖေါျတမျး စားကွတာပဲ။ဟငျးက ဝကျသား ကွကျသားဗြ ငံပွာရညျခကြျနဲ့ အတို့အမွုပျလေးဆိုတော့ စဉျးစားကွညျ့ဗြာ။ထမငျးစားပွီးတာနဲ့ ဧညျ့ခနျး အနောကျဘကျတံခါးနားရဲ့ အရှေ့ဘကျ အခနျးထဲ အခြိုပှဲ လိမ်မောျရညျ နဲ့ လကျဖကျရောပေါ့။ အခြိုရညျသောကျပွီး ကြုပျမိနျးမက သေးတအားပေါကျခငြျကွောငျး ပွောနတောဗြို့။ကြုပျလညျးသူမြားအိမျ အိမျသာက ဘယျနရောမှနျးမသိ။မကွာပါဘူး စိုးမောငျက ကြုပျမိနျးမနား ကိတျမုနျ့ပနျးကနျနဲ့ရောကျလာပွီး ဘာဖွဈတာလဲ မေးနတောပဲ။ကြုပျလညျး မိနျးမက အခြိုရညျသောကျပွီး အပေါ့သှားခငြျကွောငျး ပွောပွမိတယျ။ ” အောျ … လာလာ … အမ … အိမျသာက အနောကျဖကျ တံခါးကနေ သှားရတာ ” ဒါနဲ့ ကြုပျမိနျးမလညျး စိုးမောငျနဲ့ပါသှားတာ မိနဈ ၂၀ကြောျလောကျမှ ကြုပျမိနျးမ ပွနျရောကျလာတာဗြို့။စိုးမောငျပါမလာတော့ဘူး။မကြျနှာလညျး ခြှေးလေးတှေ စို့နတော။အငျ်ကြ ီလညျး ရှေ့ပိုငျး နဲနဲကြနေသေလိုပဲ။အိမျရောကျမှ အဝတျစားလဲပွီး ကြုပျမေးတော့ အမှနျတိုငျးပွောပွပါတယျ။ ” နောကျဖေးရောကျတော့ အိမျသာက လူတကျနတော … မသငျးရှေ့မှာလညျး … လူက ၂ယောကျလောကျ စောငျ့နကွေတယျ ” ” အဲတာကွောငျ့ … ကွာသှားတာလား ” ” မဟုတျဘူး … ကိုနောငျရဲ့ … စိုးမောငျက … လူမြားတယျ … အပေါျထပျက အိမျသာလိုကျပို့မယျ ဆိုပွီး လိုကျပို့တာပါ … အိမျပေါျရောကျတော့ ပရိဘောဂ ပစ်စညျးတှေ အပွညျ့ပဲ ” ” အိမျပေါျ … လူမရှိဘူးလား ” ” မရှိဘူး … သူ့အဖရေော အမရေော … အောကျမှ ဧညျ့ခံနတောလေ ” ” မိသားစု … ၃ယောကျထဲနမှောပေါ့ ” ” ဟုတျလောကျမယျ … အပေါျထပျ အိမျသာက … ဗိုလျထိုငျအိမျသာ … မသငျး လညျး သေးပေါကျဖို့ … ထမိနျကို ခါးထိဆှဲမပွီး အိမျသာခှကျထဲ ထိုငျပေါကျလိုကျရတယျ …။

သေးတောငျ မကုနျဘူး အိမျသာတံခါးက ပှငျ့လာပါလရေော ” ” ဟမျ … စိုးမောငျက … အိမျသာထဲ … ဝငျလာတာလား ” ” အငျးပေါ့ … မသငျးကို ခစြျမိနကွေောငျး ဖှဲ့နှဲ့ပွီး ပွောတာ စုံနတောပဲ … မသငျးလညျး ကလေးအမဖွေဈကွောငျး မသငျ့တောျကွောငျး ဘာညာပွနျပွောရတာပေါ့ ” ” အောျ ” ” ဒါပမေယျ့ … စိုးမောငျက ဇှတျကွီး ကိုနောငျရယျ … မသငျး နို့တှကေို အငျ်ကြ ီအပွငျကနေ … ညှဈကိုငျနတော … အဲဒီခြိနျ အောကျက လူတကျလာရငျ အရှကျကှဲမဆိုးလို့ … မသငျးလညျး ခဏ ကိုငျခိုငျးလိုကျတာ … နို့တှေ ကိုငျအားရတာနဲ့ … မသငျးရှေ့ ဒူးထောကျ ထိုငျခပြဈတော့တာပဲ ” ” တောငျးပနျနတောလား ” ” ဘယျကသာ … ကိုနောငျရယျ … ထမိနျအောကျနားစကို မပွီး မသငျးမဖုတျကို လှမျးယကျတော့တာပဲ … မသငျးလညျး အံအောရငျး သူ့ခေါငျးကို တှနျးပွီး နောကျဆုတျလိုကျတာပေါ့ … နောကျက အိမျသာခှကျဘေးနား မကြျနှာသဈတဲ့ဘစေငျနဲ့ ခါးနဲ့ ထောငျမိတော့ နောကျဆုတျလို့ မရတော့တာ … သေးမကုနျခငျ ဝငျလာတာမို့ အစိလေး စုပျတော့ ကငြျလာပွီး လကျကနြျသေးတှပေါ ပနျးထှကျကုနျတာ အဖုတျက ရလေညျးမဆေးရသေးဘူးလေ ” ” ဟာ … ဒါဆို … ငါ့မိနျးမက … စိုးမောငျကို မကြျနှာသဈပေးလိုကျတာပေါ့ … ခိခိ ” ” ချချ ချချ … အဲခြိနျ … စိုးမောငျကို အားနာစိတျတော့ ဝငျမိတာပေါ့ … အဲတာကို … သူကလညျး ထနျနတော ထငျတယျ … မသငျးစောကျပတျကို သေးတှရေော သူယကျလို့စို့လာတဲ့ အရညျတှရေော ပွောငျနအေောငျ ယကျပေးတာ ” ဟိတျ … အမလေး …… အိမျပေါျလူတကျလာလိမျ့မယျ …… ရှီးးးးး ကြှတျ ကြှတျ ” ” မလာပါဘူး မမရယျ … အမနေဲ့အဖကေ အောကျမှာ ဧညျ့ခံနတောပါ ” ” ဟူးးးး …… မငျးကှာ …… အတောျဆိုးတယျ … ငါ့ဟာက … သေးပေါကျရငျး တနျးလနျးရမေဆေးရ သေးဘူး ” ” ကနြောျ မရှံပါဘူး … ခစြျတာကိုးဗြ … ခုန မမ သေးတှေ ကနြောျ့ မကြျနှာပနျးနတောပဲ … ဘာဖွဈလညျး ” သငျးသငျးစိုး တဈယောကျ တကယျပငျအံအောနမေိသညျ။

စိုးမောငျလို လူခြောလေးက သူမလို ကလေးအမကေို စှဲလမျးနသေညျမှာ သူမအတှကျ ထူးခွားဆနျးကယြျနေ၏။မကြျလုံးလေးမိတျကာ ပေါငျနှဈခြောငျးဖွဲရငျး စိုးမောငျ စိတျတိုငျးကြ ယကျနိုငျရနျ စောကျဖုတျအား ကော့ထားပေးလိုကျတော့သညျ။စိုးမောငျကလညျး ခသေူတော့မဟုတျပေ အိမျထောငျသညျ ကလေးအမတေဈယောကျအား ကော့ပြံလာအောငျ ယကျပေးနိုငျ၏။စိုးမောငျလြှာစှမျးအောကျ သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ခပျတိုးတိုးညညျးကာ စိုးမောငျပါးစပျနှငျ့သူမစောကျပတျ လှတျထှကျမသှားအောငျ ဆှဲကပျထားရသညျ။ မကြျလုံးမိတျကာ အရသာခံနစေဉျ သူမအုပျကိုငျထားသော စိုးမောငျခေါငျးက အပေါျသို့ရှေ့လာကာ နူတျခမျးခငြျးတော့စုပျစဉျ စောကျခေါငျးအတှငျးသားလေး နှေးကနဲ့ဖွဈသှား၏။ခကြျခငြျးဆိုသလို စိုးမောငျ၏ မကြျနှာခငြျးဆိုငျ လိုးခကြျမြား ကရြောကျလာတော့သညျ။သငျးသငျးစိုးမှာလညျး စိုးမောငျ ဆောငျ့ခကြျမြားအား အလိုကျသငျ့ ကော့ခံရငျး လီးအရသာခံနမေိ၏။တဖွညျးဖွညျး အားပါသော လိုးခကြျမြားကွောငျ့ သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ နံရံကြောကပျကာ ပေါငျတနျမြား ရသလောကျထပျဖွဲပေးလိုကျရသညျ။အစပိုငျး စိုးမောငျအား လြော့တှကျခဲ့ရာ မီးပှငျ့မတတျ ဆောငျ့ခကြျမြားကွောငျ့ အနညျးငယျဖွုံသှားရ၏။ ” ဘှတျ … ဗွိဗွိ …… အ အ …… အသံတှေ ထှကျနပွေီ …… ထိနျးလုပျဟာ ” ” အငျ့ …… ဗစြျ …… ရှီးးးး းးးး …… ရပါတယျ မမရယျ … မမစောကျဖုတျက …… အိစကျနတေော့ …… လိုးလို့ တအားကောငျးလို့ပါ …… ဖှပျ ဘှတျ …… ရှီးးးး းးး ” စကားပွောလိုကျ လိုးလိုကျဖွငျ့ ခဏအကွာ စိုးမောငျမှာ သငျးသငျးစိုးအား နံရံဘကျ လကျထောကျခိုငျးလိုကျပွနျသညျ။ထို့နောကျ ခါးလေးအား ဖိကာ ကော့ထှကျလာသော ဖငျကွီးနောကျက နရောယူကာ မနားတမျး ဆောငျ့ဆောငျ့လိုး၏။သငျးသငျးစိုးမှာ လငျဖွဈသူနောငျနောငျနှငျ့ရော ဗဒေငျဆရာဦးကံသာနှငျ့ရော ဒီလိုပုံစံမြား အလိုးမခံဘူးသေးပေ။စိုးမောငျ စိတျတိုငျးကြ အလိုးခံရငျး သူမစောကျခေါငျးထဲ ပူကနဲ့ခံစားလိုကျရသဖွငျ့ စိုးမောငျပွီးသှားမှနျး သိရှိလိုကျတော့သညျ။

စိုးမောငျက လီးဆှဲထုတျပွီးသညျနှငျ့ သူမဖငျကွီးနောကျ ဒူးထောကျနရောယူကာ ဖငျဝလေးအား ယကျပေးနပွေနျ၏။ထို့နောကျ မပွီးသေးသော သူမစောကျပတျလေးထဲ လကျခြောငျးလေးနှငျ့ထိုးသှငျးကာ ကစားပေးနတေော့သညျ။ သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ဖငျဝအယကျခံရငျး စောကျခေါငျးပေါကျလေးထဲ မှှခေံရသဖွငျ့ ခဏအကွာတှငျ စောကျရညျမြား တဗွနျးဗွနျး ပနျးထုတျပဈရ၏။ညာဘကျလကျဖွငျ့ စိုးမောငျခေါငျးအား ဖမျးဆှဲကာ ဖငျနဲ့ကပျထားရငျး စောကျရညျမြားကုနျမှ လှတျပေးလိုကျသညျ။ ” အားးးး … ကောငျးလိုကျတာ … ရပွီရပွီ …… ရှီးးးး းးးး ” စိုးမောငျမှာ သငျးသငျးစိုးဖငျကွား ယကျပေးနရောမှ စောကျရညျမြားရှှဲနှဈနသေော စောကျဖုတျအား ပွောငျးယကျပေး၏။ပေါငျခွံတှငျး စီးကနြသေော စောကျရညျမြားယကျပေးရာ သူ့လရညျမြားပါ လြှံထှကျနသေညျကို မွငျလိုကျရသညျ။အားလုံးပွောငျစငျအောငျ ယကျပေးပွီးမှ ထမိနျအားဆှဲခပြေးကာ အောကျထပျပွနျဆငျးခဲ့ကွတော့သညျ။ မသငျးစကားဆုံးတော့ ကြုပျလီးလဲ ထောငျမတျနပွေီဗြ။မသငျးက လီးထိပျကို ဆုပျကိုငျရငျး လကျမလေးနဲ့ ဒဈဖူးမေးသိုငျးကွိုးလေး ဖိပှတျတော့ ခဏပဲဗြာ လရညျတှဗေစြျကနဲ့ဗစြျကနဲ့ ပနျးထှကျကုနျတာ။ညပိုငျးကြ မသငျးကို ဦးကံသာနဲ့လိုးတာမေးလိုကျ စိုးမောငျနဲ့လိုးတာမေးလိုကျဆိုတော့ သူကိုယျတိုငျလညျး စိတျကထနျလာတာပဲ။ကြုပျကို ပကျလကျလှနျခိုငျးပွီး အပေါျကနေ ကုတငျကြိုးမတတျ ခှလိုးနတောဗြ။၂ခြီဆကျတိုကျ အားရအောငျလိုးပွီးမှ ကြုပျတို့လညျး အိပျပြောျသှားကွတာ။ ၂ပတျလောကျနတေော့ ကြုပျတို့စောငျ့မြှောျနတေဲ့ နေ့ကို ရောကျလာတာပဲ။စိုးမောငျက ကြုပျမိနျးမကို အပွငျဒိတျတာဗြ မိနျးမက တိုငျပငျပွီးသားမို့ အိမျမှာပဲ ခြိနျးလိုကျတယျ။ကြုပျတို့အိပျခနျးလေး ရှငျးပွီး သပျသပျရပျရပျလေး လုပျထားလိုကျတယျ။စိုးမောငျက ကြုပျမိနျးမကို ဘယျလောကျမြား လိုးခငြျနလေညျး မသိဘူး မနကျ၉နာရီလောကျ ရောကျခလြာတော့တာပဲ။ကြုပျလညျး ကမနျးကတနျးနဲ့ အလုပျသှားခငြျယောငျဆောငျရတာပေါ့။ဒါနဲပဲ စိုးမောငျနဲ့မိနျးမကို နုတျဆကျပွီး ဆိုငျကယျထုတျ ခပျတညျတညျနဲ့ အိမျက ထှကျခဲ့လိုကျတယျ။

ရပျကှကျထဲ ခဏပတျမောငျးပွီး အိမျနားမရောကျခငျ ဆိုငျကယျစကျရပျလိုကျတာ။အိမျထိတှနျးလာရငျး ဆိုငျကယျကို အိမျဝငျးတံခါးပေါကျဘေးနား ဂှထောကျရပျလိုကျတာ။ပွီးမှ အိမျဝငျးတံခါးဖှငျ့ ပွနျစိပွီး အိမျထဲ ခွဖှေဖှနငျးရငျး ဝငျခဲ့တာပေါ့။ကွိုတငျပွငျဆငျပွီးသားမို့ ကြုပျတို့လငျမယားခနျးနဲ့ကပျလကြျအခနျးထဲ အသာလေးဝငျလိုကျတယျ။ထရံပေါကျလေးက ကွညျ့လိုကျတော့ ကြုပျမိနျးမ မသငျးနဲ့စိုးမောငျက ကုတငျစောငျးမှာ နမျးရငျး အဝတျစားတှေ ပွိုငျတူခြှတျနကွေတာဗြ။ ခဏကွာတော့ နှဈယောကျကိုယျတုံးလုံးနဲ့ ကုတငျပေါျတကျလိုကျကွတယျ။အိပျခနျးမီးပိတျထားပမေယျ့ ပွတငျးပေါကျဖှငျ့ထားတော့ ပွတငျးတံခါးကဝငျလာတဲ့ အလငျးရောငျကွောငျ့ ရှငျးရှငျးလငျးလငျး မွငျနရေတာပါ။ဒူးထောကျထိုငျလိုကျတဲ့ စိုးမောငျပေါငျကွားက လီးကို ကြုပျမိနျးမ မသငျးက လေးဘကျထောကျအနထေားနဲ့ အားရပါးရ စုပျပေးတော့တာပဲ။လီးထိပျကို ပွှတျကနဲ့ ဆှဲစုပျလိုကျ စိုးမောငျမကြျနာကို မော့ကွညျ့လိုကျပေါ့။စိုးမောငျကလညျး သူ့လီးကို မကျမကျမောမော စုပျပေးနဲ့တဲ့ ကြုပျမိနျးမ နို့တှကေို ညှဈပေးနတောဗြ။မိနျးမက သူ့တံတှေးတှနေဲ့ပွောငျလကျလာတဲ့ စိုးမောငျလီးကို လကျတဖကျနဲ့ကိုငျပွီးပါးပွငျကပျရငျး လီးအရငျးအောကျက လဥတှပေါ ဆှဲစုပျနပွေီ။ ” အ …… မမရယျ ” စိုးမောငျက လဥတှကြေ အစုပျမခံနိုငျဘူးထငျတယျ ဖငျတှကွှေတကျလာရငျး တအီးအီးနဲ့ အသံထှကျညညျးနတောဗြ။ကြုပျမိနျးမကလညျး စိုးမောငျအဲလို ခံစားရလေ သဘောကလြပေဲ သူ့ပါးကပျထားတဲ့ လီးကို အပေါျထောငျပွီး စိုးမောငျဗိုကျပေါျဖိကပျရငျး တှဲလောငျးကနြနေတေဲ့ လဥနှဈလုံးကို တလှညျ့စီ ဆှဲဆှဲစုပျတော့တာ။လဥတဈလုံးကို စုပျတိုငျး ပါးခှကျနအေောငျ ခပျပွငျးပွငျးစုပျပွီးမှ ပါးစပျထဲက ပလှပျကနဲ့ထုတျပဈတာ။ စိုးမောငျလညျး ကြုပျမိနျးမပါးစပျထဲက သူ့လဥပွနျထှကျလာတိုငျး အ…ကနဲ့ တကိုယျလုံးတုနျသှားရငျး မိနျးမခေါငျးကို ဆှဲခှာပဈတာ။ဒါပမေယျ့ မိနျးမက စိုးမောငျခှာမပဈခငျ နောကျထပျ လဥတဈလုံး ဆှဲငုံပွီးနပွေီ။စိုးမောငျ မေးကွောတှထေောငျလာရငျး ကြုပျမိနျးမကို တောငျးပနျနရေပါပွီ။ ” အားးးး …… မမရယျ …… အ ……… ခဏ ခဏ ရပျပေးပါဦးးး …… အ အ ” မိနျးမက မရပျဘူးဗြ လဥတှေ တဈလုံးပွီး တဈလုံး ပွောငျးစုပျပေးရငျး စိုးမောငျဗိုကျပေါျကပျထားတဲ့ လီးကို လကျဖဝါးနဲ့ အထကျအောကျ ပှတျပေးနတော။ ကြုပျမိနျးမလကျထဲ စိုးမောငျလီးကွီး အကွောတှထေောငျရငျး တဇပျဇပျတုနျနတောဗြ။သိပျမကွာပါဘူး စိုးမောငျလညျး ဒူးထောကျလကြျအနထေားနဲ့ တအီးအီးညညျးရငျး လရညျတှေ လီးထိပျအပေါကျက ထှကျကလြာတာ။

လီးက ဗိုကျပေါျထောငျကပျထားတာမို့ လီးထိပျကနေ ဒဈဖူးမေးသိုငျးကွိုးအောကျ စီးကနြတောပဲ။မိနျးမက လြှာနဲ့ခံပွီး ပငျ့ယကျရငျး ဒဈကို ဆှဲစုပျပဈတော့ စိုးမောငျတဈယောကျ တကိုယျလုံး တှနျ့လိမျ့နတောဗြို့။ ” အားးး …… မမရယျ …… ကောငျးလိုကျတာ …… ခစြျတယျဗြာ … အရမျးကို ခစြျမိသှားပွီ ” ကြုပျမိနျးမကို ခြုပျနတောဗြ။မိနျးမကလညျး သူလိုကလေးအမတေဈယောကျကို ခပျခြောခြောလူပြိုတဈယောကျက ခစြျတယျပွောတော့ သဘောကနြတောပေါ့။စိတျမလုံဘူးနမေယျ ကြုပျခြောငျးထဲ ထရံဘကျကို မကြျလုံးလေးက ခိုးခိုးကွညျ့နတောဗြို့။စိုးမောငျလီးကို မလှတျဘူးဗြ လရညျအကုနျထှကျအောငျ စုပျပေးပွီးကတညျးက လကျနဲ့ဆုပျကိုငျရငျး ပှတျသပျပေးနတောပဲ။ခဏနတေော့ စိုးမောငျက ကြုပျမိနျးမပါးလေး နမျးရငျ စကားပွောနတေယျ။အသံကတိုးတော့ မကွားရပါဘူး။ ကြုပျမိနျးမက ခကြျခငြျးပဲ ကုနျးထပွီး စိုးမောငျရှေ့ လေးဖကျကုနျးတော့တာပဲ။မိနျးမဖငျကွီးကလညျး ခါးလေးသေးပွီး ဝိုငျးစကျကော့ထှကျနတေော့ စိုးမောငျအတှကျ လိုးခငြျစဖှယျပေါ့ဗြာ။စိုးမောငျက ဒူးထောကျလကြျအနထေားကနေ သူရှေ့ကားထှကျနတေဲ့ မိနျးမဖငျနောကျ နဲနဲတိုးခှာပွီး မိနျးမဖငျကို မကြျနှာအပျလိုကျပွီဗြ။ပေါငျကွားထဲ စူထှကျနတေဲ့ မိနျးမစောကျဖုတျကို ယကျတော့မယျထငျတယျ။ ” အ …… ရှီးးးး းးးး … အဲဒါ ဖငျပေါကျကွီး … မောငျလေး ” ဟာ … အံအောမိတယျဗြာ။ကြုပျတောငျခုထိ မိနျးမဖငျကို ယကျမပေးဖူးသေးဘူး။စောကျဖုတျတော့ တခါတလေ ယကျပေးဖူးပါတယျ။ကြုပျမိနျးမလညျး အရသာအတောျတှေ့နပေုံပဲ။ခါးလေးညှတျလိုကျ ပွနျကွှလာလိုကျနဲ့ ဖငျနဲ့စိုးမောငျမကြျနာတော့ အခှာမခံဘူးဗြို့။မိနျးမလကျတဖကျက လေးဘကျထောကျအနထေားနဲ့ နောကျပွနျဆနျ့ထုတျပွီး စိုးမောငျခေါငျးကိုဖမျးဆှဲရငျး သူ့ဖငျနဲ့ကပျထားတာဗြ။စိုးမောငျကလညျး မိနျးမဖငျနှဈခွမျးကို ဘယျညာပှတျပေးရငျး ဖငျဝညိုညိုလေးကို လြှာထိပျနဲ့ ထိုးထဲ့လိုကျ ပငျ့ယကျလိုကျပေါ့။ မိနျးမပါးစပျကလညျး အသံပေါငျးစုံ ညညျးရငျ ဖငျကွီးကို ထောငျပေးနတော။ဒီခြိနျ ကြုပျတားရငျတောငျ မရလောကျတော့ဘူး။ ” အားးးး …… မောငျလေးရယျ ……… ရှီးးးး းးးး …… အအ ” မငျးတှပေါတှတေောငျ မသုံးတော့ပါဘူး မောငျလေးပဲခေါျနတောဗြို့။ခဏကွာတော့ စိုးမောငျက ဘယျလကျနဲ့ သူ့လီးကို ဂှငျးတိုကျရငျး ကြုပျမိနျးမဖငျပေါကျထဲ လကျခလယျ ထိုးသှငျးနပွေီ။

လကျခလယျကို ပွနျထုတျလိုကျ ဖငျပေါကျထဲ တံတှေးထှေးခလြိုကျနဲ့ ဖငျလိုးဖို့ လမျးကွောငျးနတောပေါ့။မိနျးမက ဖငျကို ထပျကားရငျး စိုးမောငျလကျနဲ့မှှတောကို အရသာခံနတေော့တာပဲ။တဖွညျးဖွညျး စိုးမောငျလီးကွီး ပွနျထောငျလာတော့ မိနျးမဖငျထဲ စိုးမောငျက လကျခလယျရော လကျသကွှယျရော နှဈခြောငျးပူးမှှနေတောပေါ့။ ” အားလား …… ရှီးးး းးးး …… ရှီးးးး ” မိနျးမဆီက ညညျးသံတှေ ကယြျလာတော့မှ စိုးမောငျက ဒူးထောကျခါးဆနျ့ရငျး သူမှှထေားတဲ့ ဖငျပေါကျထဲကို တံတှေးထှေးခရြငျး လီးထိပျကို တေ့သှငျးပဈတာ။လီးတဝကျလောကျ အထုတျသှငျး ပုံမှနျလေးလုပျရငျး ပွနျထုတျလိုကျ ဖငျထဲတံတှေးထှေးလိုကျ လီးပေါျတံတှေးထှေးလိုကျ ဖွညျးဖွညျးခငြျးလိုးနတေယျ။လီးအဆုံးထိ ပဈလိုးတော့ မိနျးမခေါငျးလေး မော့တကျသှားတာ။ ” အမလေး …… အ အားးး …… ဖွညျးဖွညျး ” မိနျးမ ဆီက တောငျးပနျသံလေး ထှကျလာတော့ စိုးမောငျကာ လီးကို အကုနျထုတျပွီး စောကျဖုတျထဲပွောငျးလိုးတာဗြ။ကြုပျမိနျးမ မသငျးက အဖုတျထဲလီးဝငျတာနဲ့ ခုနအောျတာ သူမဟုတျသလိုပဲ တဟငျးဟငျးနဲ့ ကြကြေနေပျနပျ အလိုးခံနတောဗြို့။စိုးမောငျက လူငယျပမေယျ့ တကယျပါးနပျတယျဗြာ။အဖုတျထဲလီးနဲ့လိုးတဲ့ခြိနျ လကျမက ဖငျပေါကျထဲသှငျးကလိပေးတာဗြ။ဖငျပွနျလိုးတော့ လီးတဈခြောငျးလုံး စောကျရညျတှနေဲ့ ဖငျပေါကျကလညျး လကျမနဲ့မှှပွေီးသားဆိုတော့ လြောလြောရှုရှုပဲပေါ့။ ဒီတခါ လီးအဆုံးထိဝငျတာတောငျ မိနျးမက နာကငြျဟနျမပွတော့ပါဘူး ခပျတိုးတိုးပဲ ညညျးပွနတော။စိုးမောငျက ဖငျရော အဖုတျရော စိတျကွိုကျလိုးရတာနဲ့ ခါးညှတျပွီး တှဲကနြတေဲ့ ကြုပျမိနျးမနို့အုံတှေ လှမျးဆှဲတော့တာပဲ။နို့တှညှေဈရငျး ကြုပျမိနျးမကို ဖငျရော အဖုတျရော တလှညျ့စီလိုးတော့တာပဲ။မိနျးမလညျး စိုးမောငျဆောငျ့ခကြျတှကေို အံကွိတျခံရငျး ပထမတခြီပွီးတာ ခဏရပျခိုငျးတာတောငျ စိုးမောငျက ရပျမပေးဘူးဗြို့။အဖုတျထဲက လီးကို ဆှဲနှုတျပွီး ဖငျထဲပွောငျးလိုးပဈတာ။မိနျးမက စောကျရညျပနျးထုတျရငျး ဖငျအလိုးခံနရေရှာတယျ။ စိုးမောငျကလညျး ဘယျခြိနျက လိုးခငြျနလေညျး မသိဘူး စောကျဖုတျက အရညျထှကျတာ ရပျတာနဲ့ ဖငျထဲကလီးပွနျထုတျပွီး စောကျဖုတျပွနျလိုးတော့တာ။လေးဖကျထောကျအနထေားနဲ့ပဲ မိနျးမကို ၂ခြီဆကျတိုကျ ပွီးအောငျလိုးတာဗြ။ခဏနမှေ မိနျးမဖငျထဲက လီးကိုထုတျပွီး ဖငျကွီးပေါျ လရညျတှေ ပနျးထုတျလိုကျတယျ။

နာရီဝကျလောကျနားပွီးတော့ ကြုပျမိနျးမက ရထေသောကျတာ။ပွနျဝငျလာတာနဲ့ ပကျလကျမှေးနတေဲ့ စိုးမောငျးလီးကို တပွှတျပွှတျ စုပျရငျး လီးကွီးထောငျမတျလာတော့ မိနျးမက အပေါျကခှလိုးတာဗြို့။ အပေါျက စိတျကွိုကျဆောငျ့ရတော့ မိနျးမမကြျနှာက ကြနေပျနတေဲ့ပုံပါပဲ။ကနျ့လနျ့ဖကြျအနထေားနဲ့ ကြုပျခြောငျးတဲ့ ထရံပေါကျလေးဘကျ လှညျ့ကွညျ့သေးတယျ။ခါးလေးလှုပျပွီး ဖငျကွီးဝိုကျလိုးလိုကျ ဖငျကွီးမွှောကျပွီး ဖိခလြိုကျနဲ့ သူ့စိတျကွိုကျ လိုးတော့တာပဲ။ခဏနေ စိုးမောငျက ဖငျထဲထညျ့လိုးဖို့ပွောတော့ မကြျနှာလေးရှုံ့ရငျး ဖငျကွီးကွှပွီး အဖုတျထဲက လီးကိုခြှတျလိုကျတယျ။စောကျရညျတှနေဲ့ပွောငျလကျနတေဲ့ စိုးမောငျးလီးကို သူ့ဖငျဝလေးနဲ့ တေ့ပွီး ဖွညျးဖွညျးခငြျး ထိုငျခနြတော။မကြျနှာလေးမဲ့နပေမေယျ့ စိုးမောငျလီးကွီးက တဗစြျဗစြျနဲ့ မိနျးမဖငျထဲ ဝငျသှားပါပွီ။ ခပျဖွညျးဆောငျ့ရငျး အရှိနျရလာတော့ မိနျးမက အရှိနျမွငျ့ဆောငျ့တာဗြ။ဖငျကလညျး လီးဒဏျခံနိုငျလာပုံပဲ။ပါးစပျကညညျးနပေမေယျ့ ဆောငျခကြျက ပွငျးပွငျးလာတာ။စိုးမောငျက မိနျးမဖငျကွီးကို ပေါငျကွားထဲလကျသှငျးရငျး ပငျ့ထိနျးပေးနရေပွီဗြို့။စိုးမောငျကလညျး လီးကြှတျမထှကျသှားအောငျထိနျးသလို မိနျးမလညျး လီးအဖြာထိထုတျပွီးမှ ပွနျဆောငျ့လိုးတာဗြ။တခကြျတခကြျ မိနျးမဖငျကွီးအကွှလှနျရငျ စိုးမောငျက လီးမကြှတျအောငျ အောကျကနေ ကော့လိုးပေးတယျ။မိနျးမဖငျကွီးပွနျအကြ လီးဝငျလကြျတနျးလနျးပါပဲ။ ဒုတိယတခြီပွီးတော့ မှေးနကွေရငျး မိနျးမနဲ့စိုးမောငျက နေ့လညျစာ စားကွတာ။ကြုပျလညျး အသငျ့ယူထားတဲ့ ဖီးကွမျးငှကျပြောသီး သုံးလုံးစားပွီး ရဗေူးထဲက ရပေဲ အဝသောကျပဈလိုကျတယျ။သူတို့လညျး နားလိုကျလိုးလိုကျနဲ့ ညနေ၅နာရီကြ စိုးမောငျက ပွနျကာနီးလေး သူ့လီးကို မိနျးမစုပျခိုငျးနတောဗြ။မိနျးမကလညျး မငွငျးပါဘူး တနကေုနျသူ့စောကျဖုတျ လိုးထားတဲ့လီးကို ပွောငျနအေောငျ စုပျပေးနတေယျ။နှဈယောကျသား အဝတျစားတှပွေနျဝတျပွီး မကြျနှာခငြျးဆိုငျ မတျတပျရပျလကြျအနထေားနဲ့ နူတျခမျးခငြျး စုပျကသြေးတယျ။ စိုးမောငျက နောကျတကွိမျလောကျ ခုလို စိတျလှတျကိုယျလှတျလေး လိုးခငြျသေးကွောငျး တဖှဖှပွောပွီးမှ ပွနျသှားတာပါ။

ခဏနတေော့မှ ကြုပျလညျး ခြောငျးနတေဲ့အခနျးထဲက ထှကျခဲ့လိုကျတယျ။ကြုပျတို့လငျမယားခနျးထဲ မိနျးမကို ဝငျကွညျ့တော့ လရညျနံ့စောကျရညျနံ့တှေ မှနျထူနရေောပဲ။မိနျးမက ကြုပျဝငျလာတော့ ပွုံးပွပွီး မှေးနတေော့တာ။မီးကုနျရမျးကုနျ လိုးထားကွတော့ ပငျပနျးပွီပေါ့ဗြာ။ ////////////////////// အဲဒီနောကျပိုငျး ကြုပျနဲ့မသငျးလညျး လိုးကာနီးကြ မသငျးခံစားရပုံလေး ကြုပျကပွနျမေးလိုကျ သူကပွနျပွောပွလိုကျနဲ့ အရငျထကျ ပိုပွီး လိုးရတာ အရသာလညျးရှိလာတယျ။မသငျးက နောကျပိုငျးပိုထနျလာတာဗြ။ရပျကှကျထဲ ဘယျသူက ဘယျသူ့ကို ကုနျးနတော ဘယျသူက လငျငယျထားနတော အစုံပဲဗြို့။ညတိုငျး ကြုပျမိနျးမ မသငျးဆီက သတငျးတှကေ လီးတောငျစတေယျ။ နောကျ၂လောကျကွာတော့ မိနျးမဆီက ကြုပျမြှောျနတေဲ့စကားတှေ ကွားရပွနျပွီ။ရသေနျ့ဗူးလိုကျပို့တဲ့ အေးကိုပေါ့ဗြာ။ဒီကောငျက မိနျးမရှိပါတယျ ကလေး၃ယောကျနဲ့ဗြ။အသကျက ကြုပျနဲ့မတိမျးမယိမျးလောကျပဲ အသားမဲမဲ ကိုယျလုံးတောငျ့တောငျ့နဲ့ ဦးထုပျအဝိုငျးလေး အမွဲစောငျးထားတတျတယျ။အငျ်ကြ ီကွယျသီးက ဘယျတော့မှ မတတျဘူး ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ ပေါငျကွားက လီးကတော့ အမွဲတရမျးရမျးနဲ့ပါ။သုံးဘီးဆိုကျတှဲလေး မောျတာနဲ့စငျပွီး ရဗေူး လိုကျရောငျးနတော။ ကြုပျတို့ သူဆီက ရဝေယျတာ ၄လလောကျတော့ရှိပွီ။ကြုပျတို့အိမျလညျး ရပေို့ရငျး ရကျခွား ဝငျထှကျနတောပဲ။တရကျကြ နေ့ခငျးဘကျ ယောက်ခထီးနဲ့ကလေး အိပျနတေုနျး ကြုပျမိနျးမ မသငျးပဲ ရှိနတေဲ့အခြိနျပေါ့။ မသငျးရေ … ရလောပို့တာဟေ့ ” ” အောျ … ဟုတျဟုတျ … လကျစနဲ့ … တခါထဲ လဲပေးပါ့လား ကိုအေးကို ” ” အေးပါဟာ … ဦးလေးတို့ မမွငျပါလား ” ” အဖနေဲ့ ကလေးက … ထမငျးစားပွီး အိပျနကွေတယျ … ကိုအေးကိုရေ … ကမြလညျး ခဏမှေးမလို့ ” သငျးသငျးစိုးမှာ ဧညျ့ခနျးတှငျး ခုံလေးပေါျမှ ကုနျနသေောရဗေူးနှငျ့ ရဗေူးအသဈ လဲပေးနသေော အေးကိုအား ကွညျ့ကာ ရဖေိုးပိုကျဆံရှငျးရနျ အိပျခနျးထဲဝငျလာလိုကျသညျ။နောကျကြောဘကျမှ သူမခါးအား လကျတဖကျက လာထိသဖွငျ့ လှညျ့ကွညျ့လိုကျမိ၏။ ” ဟငျ … ကိုအေးကို … အပွငျကပဲ စောငျ့လေ … မသငျးထှကျခဲ့မယျနောျ ” ” ခဏလေးပါ … မသငျးရယျ ” ” အိုရျ ” အေးကိုမှာ ပုဆိုးအတှငျးက ထောငျထှကျနသေော လီးဖွငျ့ သငျးသငျးစိုးခါလေးအား ကိုငျကာ ဖငျကွားထဲ ထောကျထားလိုကျသညျ။

အမှနျတော့ အေးကို အတငျးရဲနသေညျမှာ အရငျရကျမြားက ပုဆိုးခါဝတျတိုငျး ပေါငျကွားမှလီးအား သငျးသငျးစိုးတဈယောကျ ခိုးကွညျ့တတျသညျကို ရိပျမိလာရ၏။သငျးသငျးစိုးဘကျကလညျး အေးကိုရဗေူးထမျးဝငျလာလငြျ ဧညျခနျးတှငျးဒူးထောငျထားလကြျ ထမိနျအောကျစလှတျကာ စောကျဖုတျအား ဖွဲပွတတျသညျ။ နောကျပိုငျး အေးကိုမှာ သငျးသငျးစိုးရှေ့ ပုဆိုးဝတျတိုငျး လီးအား မမွငျမွငျအောငျ ပွတော့၏။သငျးသငျးစိုးကလညျး ခိုးကွညျ့ခဲ့ရာမှ ပေါျတငျ စိုကျကွညျ့တတျလာသညျ။အေးကိုတဈယောကျ ရဗေူးလဲပေးနစေဉျ ဖငျသားကွီးမြားရမျးကာ အိပျခနျးထဲဝငျသှားသော သငျးသငျးစိုး နောကျပိုငျးအားကွညျ့ရငျး ကပျလိုကျလာခဲ့တော့၏။ထို့နောကျ အိပျခနျးတှငျ ကုတငျခေါငျးရငျးဘကျ ကလပျတခုပေါျမှ သူမပိုကျဆံအိတျလေး လှမျးယူစဉျ အေးကိုမှ လီးဖွငျ့ဖငျကွားအား ထောကျလိုကျသညျ။ အေးကိုမှာ အတှေ့ကွုံမြားသူမို့ သငျးသငျးစိုး အမူယာကွညျ့ကာ ထမိနျအား ဆှဲလှနျကာ သူ့ပုဆိုးအား စလှယျသိုငျးပဈ၏။ထို့နောကျ စောကျခေါငျးဝထဲ လီးထိပျတေ့ကာ လိုးရနျ ကွိုးစားစဉျ သငျးသငျးစိုး အဖနေိုးလာကာ သငျးသငျးစိုးအား အောျခေါျသဖွငျ့ အေးကို ကွိုးစားမှုှု့က အရာမထငျတော့ပေ။သငျးသငျစိုးမှာ အိပျခနျးတှငျးမှ ပွေးထှကျခဲ့သညျ။ ” သမီး … ရဗေူးပို့တဲ့ သူငယျက ဘယျမှာတုနျး … အိမျရှေ့မှာ သူ့ဆိုကျတှဲက ” ” အိမျသာတကျခငြျလို့တဲ့ … အဖေ … သမီးက ရဖေိုးပိုကျဆံရှငျးဖို့ … အခနျးထဲ ပိုကျဆံဝငျယူနတောပါ ” နောကျမှ ကပျပါလာသော အေးကိုမှာ … သငျးသငျးစိုး စကားကွောငျ့ အသကျရှုခြောငျသှားရ၏။ ” အောျ … အေးအေး သမီး ” သငျးသငျးစိုးဖခငျမှာ စကားပွနျပွောရငျး ဧညျခနျးထဲ ထိုငျရငျး သတငျးစာ ဖတျနတေော့သညျ။အေးကိုမှာ သငျးသငျးစိုး လကျထဲမှ ရဖေိုးယူရငျး ပါးပွငျအား အလဈနမျးလိုကျ၏။

သငျးသငျးစိုးကလညျး ဖခငျဖွဈသူမမွငျအောငျ အေးကိုပေါငျကွားမှ မလိုးလိုကျရသဖွငျ့ မာနျဖီနသေော လီးအား လကျတဖကျဖွငျ့ လှမျးညှဈပွီးမှ လှတျပေးလိုကျသညျ။ ” အေးကိုက … အရငျလူတှထေကျ … စှာမယျထငျတယျ မိနျးမရေ ” မသငျးစကားအဆုံး ကြုပျလညျး မှတျခကြျပေးနမေိတယျ။မိနျးမကတော့ ပွုံးနတောပေါ့။ ” အတှေ့ကွုံမြားလောကျတယျ … ကိုနောငျ … အဖအေိပျနတောတောငျ … နောကျကနေ မသငျးကို လိုးမလို့ … အဖနေိုးလာလို့ … မလိုးဖွဈတော့တာ ” အေးကို ကို အိမျခေါျလိုးခိုငျးဖို့ မိနျးမနဲ့ကြုပျ တိုငျပငျနကွေတာဗြို့။အစီစဉျဆှဲပွီးမှ မသငျးကို တခြီလိုးပွီး နှဈယောကျသား နှဈနှဈခြိုကျခြိုကျ အိပျပြောျသှားကွတယျ။နောကျရကျတှကြေ အေးကို ကြုပျမိနျးမကို လာလိုးမယျ့အခြိနျ စောငျ့ရငျး နတေိုငျး ရငျခုနျနရေတာပေါ့ဗြာ။မိနျးမကလညျး အေးကိုအကွောငျးပွောရငျ စိတျပါလကျပါ ပွနျပွောတတျတာ။ယောက်ခထီးနဲ့ကလေး ထုံးစံအတိုငျး မှေးရပျမွအေလညျသှားခြိနျပေါ့ နောကျ၂ပတျကွာတော့ မိနျးမက အေးကို ကို နေ့ခငျးဘကျ အိမျခေါျထားတယျပွောတယျဗြ။ကြုပျလညျး အလုပျကို မနကျပိုငျးဆငျးပွီး နေ့လညျကြ အိမျကို ပွနျလာခဲ့လိုကျတယျ။အေးကိုမြားရောကျနပွေီလား ကြုပျမရောကျခငျ မိနျးမက ဘယျလိုမြား အလိုးခံနပွေီလညျး အတှေးပေါငျးစုံနဲ့ ရငျခုနျနမေိတယျဗြာ……ပွီး။