” ဟား….ပိန်းပန်းလေးကလှလိုက်တာနော် ” သော်က ပန်းအိုးလေးမြေဆွ..ပေါင်းသင် ပေးနေဆဲ..မတင်မြလာငုံ့ကြည့်ပြီးပြောသည်။ပိန်းပန်းကိုကြည့်ချင်လို့မဟုတ်..။ကိုသော်ကပန်းအိုးမြေဆွနေဆဲအောက်စ,လွတ်နေတာကိုမတင်မြအဝေးကပင်မြင်နေ ခဲ့သည်။
ခပ်လှမ်းလှမ်းဖြစ်နေတာမို့သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရ။ဒါကြောင့် အနီးကပ်လာပြီး အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာ သေသေချ ာချ ာလာကြည့်ခြင်းဖြစ်သည်။ကိုသော်က လီးကြီးကတွဲလောင်းစိုက်နေပြီးဒစ်ကြီးကပြဲနေကာမတောင်ပဲနဲ့ငိုက်စိုက်ကျနေတာတောင်မှခြောက်လက်မလောက်ရှိမည်။လီးအရင်းဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာလီးမွှေးနက်နက်လေးတွေကအစွယ်လေးတွေလိုရှည်ဆင်းနေပြီးဒစ်ကြီးကသန့်ရှင်းစွာပြူ းထွက်နေကာဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးနှင့်အချောင်းလိုက်ကြီးကပ်တင်နေသည်။အိမ်ကလူလီးတောင်နေတာထက်ကြီးနေသေး ။အားရစရာ…. ” အငုံလေးကလဲ..ပြူ းနေတာပဲနော်…” ” ပွင့်တော့မှာ.အစ်မရဲ့…..ပွင့်လာ အာလာရင်ဒီထက်ပိုလှပေါ့….” မတင်မြက ဒစ်ကြီးကိုကြည့်ပြီးပြောသလို သော်က မတင်မြ၏ နို့အုံကြီးကိုကြည့်ပြီးပြောသည်။မတင်မြ ဒူးလေးနှစ်လုံးပေါ်လက်ထောက်ပြီးငုံ့ကြည့်နေတာမို့ လည်ဟိုက်အကျႌကြားက နို့အုံကြီးကိုပြူ းပြဲနေအောင်ကြည့်သည်။ရင်ကြားမြောင်းစေ့နေတော့နို့လုံးကြီးတွေက ဖူးတစ်နေသည်။
ကလေးတစ်ယောက်မအေဆိုပေမယ့် ကလေးတောင်ကျေ ာင်းထားပြီးပြီမို့ နို့ကြီးကတင်းတင်းမို့မို့ရှိနေဆဲ။နျိအုံကြီးကြည့်နေရင်း သော်ကလီးကတဖြည်းဖြည်းတင်းလာသည်ကိုမတင်မြက မျက်စေ့မမှတ် မျက်တောင်မခတ်စတမ်းကြည့်နေသည်။ သော်က…မတော်ပါဘူးလေ..ဟုတွေးပြီးတခြားပန်းအိုးကိုနေရာရွှေ့သွားတော့အနေအထားပျက်ကာမတင်မြ အားမလိုအားမရဖြစ်သွားသည်။ထပ်မြင်ရဦးမလားဟူသောအတွေးဖြင့်တစ်စေ့တစ်စောင်းမျက်စေ့စွေကြည့်ပေမယ့် မမြင်ရတော့။ သော်ကဆိုတာက မတင်မြယောကျၤ ားကိုကျော်မြ ၏ညီအငယ်ဆုံး..။ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ပြင်ပကွန်ပျူ တာသင်တန်းလာတက်တော့ အိမ်မှာပဲ ထမင်းစားစရိတ်ပေးပြီးတည်းသည်။ထမင်းစရိတ်မယူပါဘူးဆိုလည်းမရ။
ရက်ကြာမှာမို့ မိဖတွေက အတင်းယူခိုင်းလို့ ငြင်းမရ။အိပ်ထာတော့ ကပ်လျက်အခန်းလွတ်မှာပဲနေရာပေးထားလိုက်လို့အခက်အခဲမရှိပါ။ ကလေးတစ်ယောက်အမေ..အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် မတင်မြကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အပျိူ ရှုံ းအောင်တောင့်သည်။ကလေးကငါးနှစ်ကျေ ာ်ပြီမို့..နို့ကြီးတွေကတင်းတင်း…ဖင်ကြီးတွေကဖုဖုကားကားခါးကမသေးလွန်းပေမယ့်..ဝမ်းပျဉ်းသားမထွက်တော့အပျိူ လိုထင်ရသည်။လက်မောင်း လက်ပြင်တွေကအသားပြည့်ပြီး အိအိဖြိုးဖြိုး…ချေ ာချေ ာမွတ်မွတ် ။အသားလတ်တော့ ဝင်းမွတ်နေသည်။အိမ်ထောင်ကျခဲ့တာ ခြောက်နှစ်လောက်ကြာခဲ့ပြီဆိုတော့ တည်ငြိမ်နေပြီ။တည်ငြိမ်တယ်ဆိုတာက တစ်ညတစ်ချီ…ဒါမှမဟုတ် နှစ်ညတစ်ချီ…ပေါ့။
ကိုကျေ ာ်မြကတစ်ညတစ်ချီကောင်းလောက်နှင့်ကျေ နပ်နေပေမယ့် မတင်မြကသိပ်အားရလှတယ် မဟုတ်ပါ။ဟိုလူကလည်းငါးနှစ်လုံးလုံးပုံမှန်ဆွဲလာတာဆိုတော့…အီနေပြီ။မတင်မြကသွေးသားတွေတက်ပြီး ပုံမှန်ထက်ပိုနေတယ်ဆိုတာကိုသူမသိ။သော်က၂ ခုတလော…မတင်မြ ပါးစပ်ဖျ ားမှာ သော်ကတွေမျ ားနေသည်။သီချင်းလဲဆိုလေ့မရှိပါပဲသော်ကသီချင်းတွေပဲဆိုနေသည်။နှင်းပန်းနဲ့သော်က စပယ်မွှေးတယ်…ဆိုပါလား။အစ,အဆုံးလည်းမရ..မဆို။ဒီနားမှာပဲဝေ့လည်..ဝေ့လည် ဆိုနေတတ်သည်။ကိုကျေ ာ်မြရှိနေလျင်တော့မဆိုပါ။သီချင်းဆိုလိုက်တိုင်းလည်း သော်ကလီးကြီးကို မြင်ယောင်ပြီးရွစိစိဖြစ်ရမြဲ။ကွန်ပျူ တာသင်တန်းကတစ်နေကုန်လုံးမှနှစ်နာရီတည်းသာသင်ရသည်။
မိဖတွေကသော်ကကို အိမ်မှာကွန်ပျူ တာအစုံလိုက်ဝယ်ထားပေးပြီးလေ့ကျင့်စေသည်။တစ်နေ့ရွာမှပဲဖြစ်ဖြစ် ကွန်ပျူ တာဆိုင်ဖွင့်ပေးသင့်ရင်ဖွင့်ပေးပြီး ဒီကောင့်ကိုနိုင်အောင်ထိန်းဖို့ရည်ရွယ်သည်။အိမ်ကစားပွဲမှာ သော်ကကွန်ပျူ တာလေ့ကျင့်နေတော့..မတင်မြက သူယောင်မယ် လာလုပ်ပြန်သည်။နို့မပေါ်လျင် ပေါ်အောင်လည်ဟိုက်အကျ်ႌ တွေချည့်ပဲနေ့တိုင်းဝတ်သည်။
သော်ကမကြည့်လျင်လဲ ကျေ ာ်မြကြည့်ပေါ့…သူ့အတွက်တော့အရှုံးမရှိပါဘူး။စားပွဲရှေ့မှာ တစ်တောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကိုစုံချထောက် ဖင်ကြီးကာ့တင်၍ကြည့်ပြီးမသိတဲ့လူက. မတတ်တဲ့လူကို နားမလည်နိုင်တာတွေလျှေ ာက်မေးသည်။သော်ကနို့ကိုကြည့်လျင်ကျေ ာ်မြဖင်ကိုကြည့်ပေါ့… ရည်မှန်းချက်ကအဆင့်မြင့်သည်။ ဆိုးပါဘူး..။ကျေ ာ်မြ ခုတလောမှပြင်းပြင်းလေးဆော်လာသည်ဆိုတော့…တိုက်ကွက်မှန်တယ်လို့ပဲပြောရမည်။ခါတိုင်းရက်ပျက်ရှိခဲ့ပေမယ့်..ခုတလောမှန်နေသည်။
ဆော်ချက်တွေနဲနဲပြင်းထန်လာတော့ဟိုဖက်ခန်းကသော်ကမျ ား ကြားသွားမလား..ကြားရင် သူဘယ်လိုနေမလဲ…ချေ ာင်းမျ ားကြည့်နေလေသလား…အနည်းဆုံးတော့ လီးကြီးတောင်နေမှာပဲအမျိူ းမျိူ းတွေးပြီးစိတ်လှုပ်ရှားကာ ပင့်လိုက်မြှောက်လိုက် ကော့လိုက် ထိုးလိုက် မွှေ့လိုက် ရမ်းလိုက် ဆိုတော့ ခါတိုးထက်ပိုကောင်းလာတာအမှန်..။အသံလေးတွေ ပိုပိုမိုမို လိုသလောက်ထည့်ပြီးမြူှ ဆွယ်ပေးလိုက်တော့…သော်ကဘယ်လိုနေနေ…ကိုယ့်အဖို့ကတော့ ကောင်းသွားသည်။ကျေ ာ်မြကလည်း ပုံမှန်တော့ထိန်းနိုင်သား..လေးဆယ့်ငါးမိနစ်..တစ်နာရီအနည်းဆုံးထိန်းသည်မို့ မတင်မြ အနိမ့်ဆုံး တစ်ချီ…နှစ်ချီတော့ပြီးသည်။လင်းဆွဲလေးမျ ားတောင် စားလို့ကောင်းကောင်း စားလိုက်ရသေး။
ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုပြီးပြီး…သော်ကလီးကြီးနဲ့ပဲပြီးတယ်လိုခံစားနေမိတာအဆန်းသား…။ ကျေ ာ်မြကလည်း မတင်မြအပေးကောင်းလာကြမ်းလာတာကိုကြိုက်ပြီး တစ်ပါတ်ကျေ ာ်ကျေ ာ် ဆယ်ရက်လောက်တော့ အသေနှိပ်သည်။နောက်တော့…တဖြည်းဖြည်းလျေ ာ့လာပြန်သည်။လင်းဆွဲလည်းမကျွေးတော့..။မတင်မြ မြင်းစီးလည်းကျေ ာ်မြက တောင်ပေးထားပြီး အသေလိုငြိမ်ခံနေတော့စိတ်လျှေ ာ့လိုက်ရတော့သည်။ကိုကျေ ာ်မြကတစ်နေကုန်ကားပေါ်မှာအညောင်းထိုင်..ညနေတော့နည်းနည်းမော့…ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့လေ….ရယ်လို့တွေးပြီး သူ့အပေါ်နားလည် ခွင့်လွှတ်နိုင်ပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကပြဿ နာ…။ ဒီတော့…နှင်းပန်းနဲ့သော်က စပါယ် မွှေးတယ်..သီချင်းလေးတစ်အေးအေးဖြစ်လာပြန်သည်။ကွန်ပျူတာစားပွဲနား တရစ်ဝဲဝဲ..။နားမလည်နိုင်တာတွေမျ ားလာပြန်ရော..။သော်ကထိုင်သည့် ကုလားထိုင်၏နောက်က ရပ်ပြီးကြည့်သည်။နို့အုံကြီးနှင့်နောက်စေ့ကိုပွတ်မိတာကအကြိမ်ကြိမ်..။ကုန်းပြီးလက်ညှိုးထိုးမေးတိုင်း အိကနဲ အိကနဲ နေအောင်ပွတ်ပစ်သည် ။
သော်က တစ်ခါကယောင်ယမ်းပြီးနောက်စေ့ကိုပွတ်လိုက်မိပါတယ်..နို့လုံးကြီး တည့်တည့်မှ လက်တွေဝင်သွားသည်။ဘော်လီလေး.ဘရာစီယာလေးတောင်မဝတ်ထား…အားပါး..ချက်ချင်း ပြန်ပစ်ထုတ်လိုက်ရသည်။နံဘေးထိုင်မေးပြန်တော့လည်း သော်ကတစ်တောင်ဆစ်တွေကမလွတ်လပ်။သူကဆွဆွ ပြီးထွက်သွားခဲ့ပေမယ့် သော်က လီးတောင်ပြီးဒုက္ခရောက်ရတော့သည်။ညက ချေ ာင်းကြည့်ထားတာ…ကြားခဲ့ရတာတွေကပူးပေါင်းခြောက်လှန့်တော့..ကြာကြာမခံနိုင်..။အိမ်သာပြေးပြီး လျှေ ာ့လိုက်ရတော့သည်..။ တစ်ရက်တော့…သော်က ပန်းအိုးတွေနေရာရွှေ့ပေါင်းသင် မြေဆွ ပြီးရေတွင်းမှာ ခြေလက်ဆေးနေတုန်း မတင်မြထမီရင်လျှ ားကြီးဖြင့်ရေချိူ းဖို့ထွက်လာသည်။တကယ်တော့ တိုက်ဆိုင်တာပါ..။ထွက်လာပြီးမှနောက်ပြန်ဆုတ်ဖို့တော့မတင်မြမစဉ်းစား။ရေတွင်းရောက်တော့ ကန်ထဲမှာရေကမရှိ။
တုန်ကင်နှိပ်ပြီးရေဖြည့်တော့ နို့လုံးကြီးတွေက ခုံလိုက်ပေါက်လိုက်။သော်က ဘေးဘီကိုမျက်စေ့ကစားပြီး မတင်မြနံဘေးကရပ်ပြီးရေတုန်ကင်နှိပ်ပေးလိုက်သည်။မတင်မြကပြုံးပြီး နေပါစေဟဲ့…ဟုဆိုကာမောင်းတန်ကိုလွှတ်မပေး။လက်တွေက ပူးနေပြီးတုန်ကင်မောင်းတန်နှင့်အတူတက်လိုက်ကျလိုက် ဖြစ်နေတော့ သော်ကတစ်တောင်ဆစ်ကမတင်မြနို့ကြီးကိုအတက်ပွတ်အဆင်းပွတ်….လေးငါးချက်ပဲရေတင်လိုက်ရပါတယ်…ထမီအထက်ဆင့်ပြေပြီး ကျွတ်ကျသည်။နို့လုံးကြီးတွေဖွေးကနဲပေါ်သွားပြီး သော်ကအိမ်ပြန်ပြေးပါလေရော။မတင်မြ တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး ထမီပြင်ဝတ် ရေထပ်တင်ကာ ရေချိူ းပြီး ထမီရင်လျှ ားနဲ့ပဲပြန်ခဲ့သည်။ ” ခ်ခ်…နင်ကမျ ားပြန်ရှက်ရတယ်ရှိသေး…ရှက်ရမှာက ငါပါဟဲ့..ခ်ခ်…”
” အွန်း…ကျုူ ပ်ရှက်လို့ထွက်ပြေးတယ်မျ ားထင်နေလို့လား…” ” ဟွန့်…မရှက်ရင် ဘာလို့ပြေးတာလဲ လို့…” မျက်နှာက မခို့တရို့….လက်တစ်ဖက်ကခါး ကိုထောက်ထားတော့ နို့လုံးကြီးတွေက မို့မို့ဝန်းဝန်းပြူ းပြူ းထွတ်ထွတ်…ဖင်အိုးကြီးကကောက်ချိတ်ပြီးကော့ထွက်နေသည်။သော်က ဟိုကြည့် ဒီကြည့် ..တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်ပြီး ” ကျူ ပ်က အစ်မနို့ကြီးညတိုင်းမြင်နေရတာနော်အခုပြေးတာက ဒါကြောင့်ပြေးတာ…” သော်က ပုဆိုးလှန်ပြတော့ မတင်မြ မျက်လုံးတွေ ဝိုင်းသွားသည်….ဟား…ကြီးလှချည့်လား…လီးကြီးကသော်က (၂..အဆက် ) လီးကြီးကရှေ့ကိုတစ်ထွာပိုပိုလောက် တောင်ပြီးထွက်နေသည်။လှုပ်စိ လှုပ်စိ ခေါင်းညိတ်ခေါ်နေသလိုလို။ ” အူး ဟူး….ဒါကြောင့်ကိုး….နင်ငါ့ကိုအုပ်ချင်နေတာကိုး….ခ်ခ်..”သော်က၃ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်က ဘာမှမဝေး။ခြေလှမ်းလေးငါးလှမ်းပေါ့..
။သော်က ခြေတစ်လှမ်းပဲရွှေ့လိုက်ရသေးသည်။မတင်မြ သူ့အနားရောက်နေပြီး သူ့လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ထားတာခံလိုက်ရသည်။လီးကြီးကမတင်မြလက်ထဲမှာသွေးတစ်ဒိတ်ဒိတ်တိုးနေပြီး ထိတ်ကနဲ ထိတ်ကနဲဆတ်ဆတ်ခုန်နေသည်။မတင်မြလက်နှင့်ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပေမယ့် မရ။လက်ဆုပ်ထက်ပိုကြီးနေသည် ။ဒစ်ကြီးကလည်း လက်ဆုပ်အပြင်ဖက်မှာ နီညိုညိုပြောင်တင်းတင်း…ပြူ းပြူ းကြီး။ ” အစ်မ…ကျူ ပ်အစ်မကို လိုးချင်တယ်ဗျ ာ..”. သော်က အာတွေခြောက်ပြီး အသံတွေအက်ကွဲကွဲ ဖြစ်နေသည်။လက်ကလည်းကယောင်ကတမ်းဖြင့်မတင်မြ ခါးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ပြီးခါရမ်းနေသည်။နို့ကိုင်ရကောင်းမှန်းတောင်မသိ..။မတင်မြဘေးဘီလိုက်ကြည့်ပြီး အိမ်ရှေ့တံခါးသွားပိတ်သည်။
သော်ကယောင်ချ ာချ ာ…။အားလုံးစိတ်ချရမှ သော်က လက်မောင်းကိုဆွဲပြီး အခန်းထဲခေါ် ကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းသည်။သော်က ဝတ်ထားသည့်စွပ်ကျယ်ကို အောက်ခြေမှမ,ပြီးချွတ်ပေးရင်း.. ” တုံးလုံးလိုးတာပဲကောင်းတယ်ဟဲ့..လိုးကောင်းနေတုန်းစွပ်ကျယ် ကျကျလာလာ ခုရင် အလွန်စိတ်တိုတာ ဇိမ်ပျက်တယ်…နင်မိန်းမလိုးဖူးလား…” ” မလိုးဖူးဘူးဗျ….ဂွင်းပဲတိုက်တတ်တယ်..လိုးတာဆိုအစ်မတို့လင်မယားလိုးတာပဲမြင်ဖူးတယ်…” ” အေးပါ…ဒီလောက်ဆိုရမှာပါ….ဖြေးဖြေးနဲ့မှန်မှန်လေးသာ ဆောင့်..ဟုတ်ပြီလား..” မတင်မြထမီရင်လျှ ားကိုဖြေလျေ ာ့ပြီးကွင်းလုံးကျွတ်ပုံချကာ သော်ကမျက်နှာကိုနို့လုံးကြီးတွေဖြင့်ဖိကပ်ပြီးဖက်လိုက်သည်။ ” နို့စို့ပေး…စို့လဲစို့..နယ်လဲနယ် ပေး ” သော်က နို့ကြီးကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲဝင်သလောက်ထည့်ပြီးစို့သည်။ကျန်လက်တစ်ဖက်က နို့အုံကြီးတစ်လုံးကို ဆုပ်ယူချေ မွပစ်သည်။
ဒီနို့ကြီးတွေ မြင်နေတွေ့နေရပြီး မကိုင်ရ မထိရဖြစ်ခဲ့သမျှ အတိုးချ ပြီးအားရပါးရဆုပ်ချေသည်။နို့စို့သံတစ်ပြွတ်ပြွတ်ထွက်နေပြီး မတင်မြစောက်ပတ်ထဲရွစ်ရွစိဖြစ်လာသည်။လီးကြီးကိုကိုင်စမ်းကြည့်တော့သံချေ ာင်းတမျှ မာနေပြီမို့သော်ကကိုကုတင်ပေါ်ပက်လက်ဖြစ်အောင်ဖိလိုက်ပြီး သူပါမှောက်တက်လိုက်သွားသည်။လူးရင်းလှိမ့်ရင်းနှင့် သော်ကသူ့အပေါ်ရောက်သွားတော့ ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ဖြင့်သော်ကခါးကိုခွလိုက်ပြီး လီးကိုကိုင်ကာစောက်ခေါင်းပေါက်ဝ,တေ့ပေးလိုက်သည်။
သော်က ဖိထည့်တော့ ဒစ်ကြီးပြည့်ပြည့်သိပ်သိပ်ထိုးဝင်လာတာ အရသာခံလိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေပြူ းထွက်လာသည်.. ” ဖြည်းဖြည်းထည့်နော် သော်က…တစ်ခါတည်းဆောင့်မထည့်နဲ့. ” ဟုပြောပြီးလက်နှစ်ဖက်ကဘေးကနေခါးကိုတွန်းပြီးထောက်ထားသည်။သော်က မတင်မြကိုယ်ပေါ်မှာဖိပြီးမှောက်နေရတာအားမရသဖြင့်…လက်ထောက်ပြီးကိုယ်ကိုမြှင့်ကာ လီးကိုဆက်သွင်းသည်။စောက်ရည်မျ ားအိနေသဖြင့် စေးစေးပိုင်ပိုင် ဝင်သွားသည်။မတင်မြမှာလည်း ကျေ ာ်မြလီးဝင်တာနှင့် သော်ကလီးဝင်တာ…ကွာခြားမှုကိုထိထိမိမိ သိသွားပြီးရမက်ရှိန်တွေတက်လာသည်။ ရမက်ရှိန်တွေတက်လာတော့ ဖင်ကြီးဆက်ကာဆက်ကာပင့်ပြီး ” ဆောင့်တော့သော်က…ဖြည်းဖြည်းဆောင့်..မြန်မြန်ဆောင့်ရင် နင်ပြီးသွားလိမ့်မယ်…” သော်က သူ့လီးကြီးကိုမတင်မြစောက်ပတ်ကြီးဖြင့်ရစ်နွယ်ဆွဲစုပ်ထားသည့်နူးညံ့မှုအရသာထူးကိုအလွန်ကြိုက်နေပြီ။
ဒီအရသာမျိူ းဘယ်တုန်းကမှာမှမရခဲ့ဖူးသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲမှာပဲစိမ်ထားချင်တော့သည်။မြန်မြန်ဆောင့်လျင်ပြီးသွားမည် ဆိုတော့ ဖြည်းဖြည်းလေးထုတ်ပြီးဆောင့်သည်။ဆောင့်လိုက်တိုင်းမတင်မြလည်ချေ ာင်းက အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသံထွက်လာသည်။အစ်ကိုနဲ့လိုးတုန်းကလည်း ဒီအသံထွက်တာပါပဲ..။ကိုယ့်ကျ မှဒီအသံကဆွဲဆောင်အား ပိုပြီးကောင်းနေသလိုလို..။
စိတ်တွေကြွလာပြီး လိုးတဲ့အရသာကောင်းကောင်းမခံစားရသေးခင် ကောင်းတဲ့အရသာကို အရင်ခံစားမိပြီး အမြန်ဆုံးအပြင်းဆုံးတစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့်ပစ်မိသည်။ဆောင့်လို့မှအားမရသေး လီးရည်တွေတစ်ပျစ်ပျစ်ပန်းထွက်ပါလေရော.။လီးရည်တွေပန်းထွက်တော့ တစ်အားအားအော်ပြီးဆက်ဆောင့်သည်။မတင်မြက တစ်ခစ်ခစ်ရယ်ပြီးပါးစပ်ကိုလက်ဝါးနဲ့လိုက်ပိတ်သည်။သော်က အံတွေကြိတ်ပြီးအသေဆောင့်သဖြင့်လည်ပင်းကြောကြီးတွေ..မေးကြောကြီးတွေ..နားထင်ကြောကြီးတွေထောင်ထ,နေသည်။လီးရည်တွေဗွက်ပေါက်နေပြီဖြစ်သော်လည်း ဗြွတ် ဇွိ.စွတ် ဖုန်း..ဗြွတ်ဇွိစွတ်..ဇွိဆက်ဆက်ဆောင့်သည်။
လီးကအတောင်မကျ…။အတော်ကြာကြာဆောင့်ပြီးမှ လီးရည်ထပ်မထွက်တော့ပဲ မတင်မြကိုယ်ပေါ်မှောက်ကျသွားသည်။မတင်မြလည်း ဒီလိုဖြစ်လာမည်ကိုကြို၍ခန့်မှန်းပြီးအစောကြီးကတည်းကစိတ်ကိုလွှတ်ထားလိုက်သည်။လီးကြီးကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးခံနေရတာကိုအာရုံသွင်းပြီးဖင်ကြီးကော့ကာကော့ကာညှစ်စုပ်ပေးရင်း သူတစ်ချီ ပြီးအောင်ယူသည်။သော်ကလီးရည်တွေပန်း.ထုတ်တော့ မြန်လွန်းသည့်ဆောင့်လိုးချက်မျ ားနှင့်အညီ သူလည်းလိုက်၍ပြီးသည်။သော်က ၏ဆံပင်တွေအကြားလက်ချေ ာင်းမျ ားထိုးသွင်းဆုပ်ဆွဲခပင့်သက်ပူကြီး ဟူး….ကနဲမှုတ်ထုတ်လိုက်ပါသည်။
” ကောင်းလား…သော်က..” ” ဟူး….ကောင်းလိုက်တာအစ်မရာ…စောက်ပတ်လိုးတာဒီလောက်ကောင်းတယ်ဆိုတာ..လက်တွေ့မို့ယုံလိုက်ရတယ်…အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ဆိမ့်သွားတာပဲ…” ” ခ်ခ်…ထပ်လိုးဦးမလား..” ” လိုးမယ်အစ်မ….ဆက်လိုးမယ်…”. “. နေဦး…နင့်အစ်ကိုလာတော့မယ်…နောက်မှထပ်လိုး….ညငါတို့လိုးရင် နင်ချေ ာင်းကြည့်ထား ” ” ဟာဗျ ာ….အစ်မတို့ကလိုးနေ…ကျူ ပ်ကလီးတောင်နေတာဗျ….အစ်ကိုနဲ့လိုးပြီးရင်ထွက်ခဲ့ဗျ ာ..အိမ်သာဖက်သွားလိုးမယ်…” ” ခ်ခ်….ခ်ခ̴်သော်က၄ ညရောက်တော့ ကိုကျေ ာ်မြကမူးနေပြီ။ထမင်းမစားနိုင်ပဲတန်းအိပ်ပါလေရော..။မတင်မြကစောင်လေး အသေအချ ာခြုံပေးပြီး သော်ကအခန်းဖက်လှည့််ခါအပြင်ဖက်လက်ညှိုးထိုးပြသည်။သော်က ကလည်းချေ ာင်းကြည့်နေသူမို့အသာအယာခြေဖွပြီးထွက်သည်။မတင်မြအနောက်ကလိုက်ထွက်လာပြီးရေတွင်းဖက်သို့ဦးဆောင်ခေါ်သွားသည်။
” နင်အနောက်ကလိုးတတ်တယ်မလား ” ” ရပါတယ်အစ်မကလဲ..အစ်မတို့လိုးနေတာကျွန်တော်ချေ ာင်းကြည့်ဖူးတာပဲ..” ” လာ…အနောက်ကပဲလိုးတော့..” မတင်မြ ထမီကိုခါးပေါ်တင်ရေချိူ းအုတ်ကန်ကိုလက်ထောက်ပြီးကုန်ပေးတော့စောက်ဖုတ်ကြီးပြူ းကနဲထွက်လာတာမြင်ရသည်။သော်ကအချိန်သိပ်မဆွဲပါ..။ပုဆိုးကွင်းလုံးကျွတ်ပုံချပြီး လက်တစ်ဖက်ကမတင်မြခါးကိုကိုင်…လက်တစ်ဖက်ကစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖွဖွပွတ်ပြီး လီးကိုကိုင်၍တေ့သွင်းသည်။ အကြောနားလည်သွားပြီဖြစ်၍ ဖြေးဖြေးချင်းသာထိုးထဲ့တော့ မတင်မြအလွန်အရသာတွေ့သွားပြီးခါးကိုချိူင့်ကာဖင်ကိုကော့ပေးသည်။
လီးအဆုံးထည့်ပြီးတော့ခဏငြိမ်နေကြည့်သေးသည်။မတင်မြက ဆောင့်လေလိုးတော့…ပြင်းပြင်းသာဆောင့်လိုး…ဟုသမင်လည်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြောရင်း ဖင်ကိုနောက်သို့တွန်းတွန်းဆောင့်သည်။ဖင်လုံးကြီးတွေနှင့်ဆီးပုံး…ပေါင်ရင်းတွေ ထိကပ်နေသဖြင့် အတွေ့အရသာထူးနေသည်။ဇိမ်ခံလိုးချင်သော်လည်း မတင်မြကအလွန်အဆောင့်ခံချင်နေပြီဖြစ်၍ လီးကိုခပ်ရှည်ရှည်လေးဆွဲထုတပြီးဆောင့်လိုးတော့အသံတွေအကျယ်ကြီးထွက်လာသည်။ဘွတ်…ဖူး..ဘလတ်တပ်တပ်တပ်တပ်..ဘူ..ဖူး…ဘွတ်…ဖုန်း…ဇွိ…ဘွတ်..ဖူး…အသံအလွန်ကျယ်ပြီး စောက်ရည်တွေရွှဲလိုက်လာသည်။ ” အား..ဆောင့်စမ်း…အင့်..ဆောင့်..အား..အားရပါးရဆောင့်…နို့ဆွဲလိုးကွာ..ဆောင့်..ဆောင့်အင့်..အား…အား..” မတင်မြကလည်း အသည်းအသန်ဆောင့်ခိုင်းသည့်အပြင် လီးဆွဲထုတ်တိုင်းသူကပြန်ဆောင့်နေပြန်သေးသည်။
ပါးစပ်ကလည်းပိတ်နေသည်ဟူ၍မရှိတတွတ်တွတ်ဆောင့်ခိုင်းသည်။သော်ကမှာမိန်းမ မလိုးဖူးပေမယ့် နေ့လည်ကလည်းတစ်ချီလိုးထားပြီးဖြစ်၍ စိတ်တုန်လှုပ်ခြင်းလျေ ာ့ပါးနေပြီး လီးကြောကတင်းနေသည်။လီးကိုရှည်ရှည်ဆွဲထုတ်လိုက်..တိုတိုဆွဲထုတ်ကြည့်လိုက်ဖြင့်အရသာထူးခြားမှုကိုစူးစမ်းရင်းအားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးသည်။မတင်မြကောင်းတောင်းကြီးအရသာတွေ့နေပြီး အလီလီပြီးသည်။သော်ကလီးကကျေ ာ်မြထက်အပုံကြီးတုတ်ပြီးအရှည်ကြီးရှည်သဖြင့် ကျေ ာ်မြလိုပေးတုန်းကမရခဲ့ဖူးသည့်အရသာတွေကိုရနေပြီးမူးမူးမေ့မေ့ခံစားနေရသည်။
တစ်နာရီကျေ ာ်ကျေ ာလောက်လိုးတော့မတင်မြမခံနိုင်တော့..။ ” အောက်မှာလိုးရအောင်သော်က…ငါပက်လက် ပေးမယ်..နင်စိတ်ကြိုက်လိုး…” လီးကိုဆွဲချွတ်တော့ မတင်မြကခါးကထမီချွတ်ပြီးသံမံတလင်းမှာဖြန့်ခင်းသည်။ပြီးမှ ထမီပေါ်ပက်လက်လန်အိပ်ပြီး သော်ကလက်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲတော့သူ့အပေါ်မှောက်ကျသွားသည်။မျက်နှာကိုလက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နှင့်ဖိညှပ်ထားပြီး မျက်လုံးချင်းဆိုင်အောင်ကြည့်ပြီးမှမေးသည်။ ” လိုးလို့ကောင်းလားမောင်လေး…” ” ကောင်းလိုက်တာအစ်မရယ်..နေ့တိုင်းလိုးချင်နေပြီ…” ” အစ်မနေ့တိုင်းခံပေးမှာပေါ့မောင်လေးရယ်..အစ်မလဲကောင်းတယ်….မောင်လေးလီးကြီးကိုလဲကြိုက်သွားပြီ…နေ့တိုင်းလိုးရမယ်..စိတ်ချ ” ပြောပြီးတော့ သော်ကနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းသည်။
လက်တစ်ဖက်ကသော်ကလီးကိုကိုင်ပြီးသူ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကိုပွတ်လိုက်..စောက်ခေါင်းထဲမွှေလိုက်..စောက်စေ့ကိုပွတ်လိုက် အတက်မပြတ်လုပ်နေသည်။အတန်ကြာမှအနမ်းရပ်ပြီး ” လိုးတော့မောင်လေး..မမအရမ်းခံချင်သွားပြီ…ဒူးထောက်လိုက်…” မတင်မြဖင်ကြီးတွေနှင့်ကပ်ပြီးဒူးထောက်လိုက်တော့ မတင်မြကပေါင်လုံးကြီးတွေကွေးပြီးမြှင့်တင်ပေးသည်။ဖင်ဆုံကြီးမှာကြီးမားကားထွက်နေပြီးစောက်ပတ်နခမ်းသားတွေဖူးတက်လာခါဟ,ပြဲပြဲလေးဖြစ်သွားသည်။လီးဒစ်ကြီးနှင့်စောက်ခေါင်းကကွက်တိတည့်နေပြီးနည်းနည်းဖိလိုက်တော့ဒစ်ဖျ ားဝင်သွားသည်။
” ရှီး…..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်…ကောင်းထာမောင်လေးရာ…နို့ကိုဆွဲလိုး…”. မတင်မြနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဆွဲပြီး သော်က ဇိမ်နှင့်ဆောင့်လိုးသည်။ဆောင့်လိုက်တိုင်း လီးကြီးကတနင့်တပိုးဝင်ဆောင့်သွားပြီး စောက်ရည်တွေရွှဲနေသဖြင့်တစ်စွပ်စွပ် အသံတွေထွက်နေသည်။စွပ်..ပြွတ်..ဖတ်စွပ်..ပွတ်…ဖတ်…အကြာကြီးလိုးတော့မတင်မြအားရသွားသည်။အချိန်တွေလဲတော်တော်ကြာနေပြီ.။ ” မောင်လေး…အပြီးလိုးတော့…နောက်မှဇိမ်ခံနင့်အစ်ကိုနိုးနေမယ်…လိုး..လိုး..ဆောင့်..”. သော်က အားမရသေး..။မတင်မြဖင်ဆုံကြီးတွေကိုခွပြီးဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ခြေဖျ ားထောက်ကာလိုးတော့ မတင်မြကိုယ်လုံးကြီးအပေါ်ဖက်တက်ပြေးသည်။လေးငါးချက်ဆောင့်လိုးတော့ အခင်းထမီကတစ်ခြား လူကတစ်ခြားဖြစ်သွားပြီ။
မတင်မြ အားမရတော့ သော်ကခြေကျင်းဝတ်ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆြပ်ဆွဲအားပြုပြီး ဖင်ကော့ခံသည်။လိုးသံဆောင့်သံလည်ချေ ာင်းသံ အော်ညည်းသံတွေဆူညံနေသည်။သော်က အံကြိတ်ဆောင့်သည်။သွေးကြောတွေထောင်ထနေပြီးချွေးသီးတွေစီးကျနေသည်။ ” ဆောင့်..ဆောင့်..မောင်လေးဆောင့်..ပြီးရအောင်..ပြီးရအောင် ဆောင့်..ဆောင့်..အင့် အင့်..ဟုတ်ပြီ..ဟုတ်တယ်..ထိတယ်..ဆောင့်..”. အချက်သုံးလေးဆယ် အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးပေး ပြီးလီးရည်တွေပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့မတင်မြကော့လန်ကောက်ကွေးသွားသည်။သော်က၅ အိပ်ခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ကိုကျေ ာ်မြအိပ်လို့ကောင်းနေဆဲ..။
အရက်ရှိန်တက်ပြီး ကိုယ့်မိန်းမသူမျ ားလိုးနေတာကိုမသိ။သူလည်းမလိုးနိုင်တော့..။သူမလိုးပေမယ့်..မတင်မြစောက်ဖုတ်ကြီး ကျိမ်းထွက်သွားသည်။ဒီလောက်လီးကြီးကြီးနှင့်ဒီလောက်ကြာအောင်အလိုးမခံခဲ့ဖူးတော့ ကျိမ်းတက်သွားသည်။မနက်လင်းတော့ဟန်မဆောင်နိုင်။ဒီနေ့ဆက်အလိုးခံဖို့တောင် လန့်နေသည်။ဒါကလည်းခဏပါ.။သော်က အိပ်ယာကနိုးလာပြီး မျက်နှာသစ်ဖို့မီးဖိုချေ ာင်ကိုအဖြတ်..မတင်မြမျက်နှာလေးကြည့်..ပါးလေးတစ်ချက် ရွှတ်ကနဲနမ်း…လက်ကိုဆွဲကာ လီးတောင်တောင်ကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့….အားရပါးရညှစ်ဆုပ်ပစ်လိုက်ပြီး အခုပဲကုန်းရ ကုန်းရ ဆိုတဲ့စိတ်တွေဖြစ်လာပြန်သည်။သော်က ကခံမလားမေးတော့..မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင် ခံမယ် လို့တောင်ပြန်ဖြေလိုက်ပါသေး။
ယုံရတာမဟုတ်….အရူးအမဲသားကျွေးတော့နွားမြင်တိုင်းလက်ညှိုးထိုးတယ် ဆိုသလို မီးဖိုချေ ာင်ထဲကုန်းခိုင်းနေမှအခက် ဟုတွေးမိပြီးဧည့်ခန်းထဲထွက်လာတုန်း ကိုကျေ ာ်မြနိုးလာသည်..။သူလဲ လိုးသာမလိုးရတာ…မနက်ထ,တော့ လီးတောင်နေပြန်ပါသည်။လီးကိုလက်ညှိုးထိုးပြပြီးတစ်ခစ်ခစ်ရယ်နေတော့ ကိုကျေ ာ်မြကပါးကလေးဆွဲလိမ်ပြီး ” မြရယ်…ကိုယ်မနေ့ညက မျ ားပြီးလွတ်သွားတယ်…ဒီညပြန်ဆပ်မယ်နော်….” ” ခ်ခ်….မြကဆာနေတာ…ကိုယ်ကသိပ်မမိုက်ပါဘူး…အငတ်ခံလိုက်ရတာ နာတယ်..ခ်ခ် “. ” ဆောရီး မြရာ…ဒီည..ဒီည နော် မြ….”
” ရတယ်…ရတယ်…နေ့လားညလား..ကြိုက်သလိုပြော…ရတယ်…ခ်ခ်….ပြီးမှမူး…” ” ခ်ခ်….မသောက်တော့လဲ ဒါကသိပ်စိတ်မလာဘူးကွ…နဲနဲတော့သောက်မယ် မြရာ….ဒါမှ မိန်းမလိုးနိုင်တာ…”. ” သောက်ပါရှင်…သောက်ပါ….တော်ရုံသင့်ရုံဆိုဆေးပါပဲ….” ” အိုကေ….ဒါမှ ငါ့မိန်းမ…” စကားပြောနေတုန်းပဲ သော်ကဝင်လာပါသည်။ဘာမှမသိ…ဘာမှမဖြစ်သလို..။ဒီပညာက မသင်ပဲတတ်သည် ..။ နံနက်စာ စားသောက်ပြီးတော့ ကိုကျေ ာ်မြကားထွက်သလို..သားလေးကိုလဲတစ်ခါတည်းခေါ်သွားပြီးကျေ ာင်းပို့သည်။သော်က သင်တန်းသွားပေါ့ ။မီးဖိုအလုပ်တွေရှု ပ်နေ၍ အနားမရနိုင်ပါ။နေ့လည်မှပဲနဲနဲ အိပ်တော့မည်….။ နေ့လည်ပိုင်းတော့ခဏနားမှရမည်ဆိုပါမှ အိပ်၍မရ..။
မျက်စေ့ထဲ သော်ကလီးကြီးပဲမြင်နေသည်။လီးကြီးကြီးဖြင့်စောက်ပတ်ထဲထိုးသွင်းဝင်လာသည့်အချိန်ခံစားလိုက်ရမှုမျ ားက ဝေဒနာအသစ်ဖြစ်ခါနောက်တစ်ခါထပ်ခံစားချင်လာပြန်သည်။တနှာပိုးတွေကြွပြီးအိပ်ယာထက်မှာတစ်လူးလူးတစ်လိမ့်လိမ့်။စောက်ရည်တွေစိမ့်ထွက်သဖြင့်ထမီစ,နှင့်စောက်ပတ်ကြားညှပ်ထားလည်းမနိုင်။ထမီမှာစိုစိုအိနေသည်။လက်ဝါးဖြင့်စောက်ပတ်ကြီးကိုအုပ်ထားမိပါမှပိုဆိုး။တဖြည်းဖြည်းလက်ညှိုးဝင်သွားသည်။တစ်ချက်..နှစ်ချက်..သုံးလေးချက်ဆောင့်ပြီးတော့…လက်ခလယ်ပူးလိုက်လာသည်။လက်ဘယ်နှစ်ချေ ာင်းထည့်ထည့်..သောကလီးကြီးလိုအရသာထူးကိုမပေးနိုင်…။သော်ကလီးကြီးကိုပဲတမ်းတသည်။လာပါတော့ကွယ်…. မှေးခနဲ မိန်းမောနေခိုက် သော်ကအခန်းထဲဝင်လာသလိုလို…မို့မျက်စေ့ဖွင့်ကြည့်သည်။အမှန်ပါပဲ..ကိုယ်တော်ကပုဆိုးကိုကွင်းလုံးပုံချွတ်ချထားပြီးအကျႌုကြယ်သီးတွေဖြုတ်နေသည်။အမောတကောစိတ်ဖြင့်လီးကြီးကိုလှမ်းဆွဲပဝ်တော့သော်ကကုန်းပြီးပါလာသည်။
” အစ်မကလဲ…အဝတ်ကလေးတော့ချွတ်ပါရစေဦး…ဇွတ်ကြီးပဲ…” ” မစောင့်နိုင်ဘူး…လာ..” လီးဒစ်နီညိုညိုပြောင်ပြောင်ကြီး မျက်စေ့ရှေ့ကိုရောက်နေတော့ ဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်းနိုင်။ဒစ်ဖျ ားကိုသွားလေးတွေဖြင့်ဆတ်ခါဆတ်ခါ ကိုက်ပစ်လိုက်သည်။သူ နာသွားမှာလည်းစိုးပါရဲ့..။ဒီလိုဖြင့်လည်းအားမရ။နှုတ်ခမ်းထဲသွင်းပြီး ပြွန်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ သုံးလေးချက်စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ပိုဆိုး….။ခေါင်းငလေးဆတ်ဆတ်ခါပြီး ဒစ်ကြီးကိုငုံခဲကာနှုတ်ခမ်းတွေလျှ ာတွေအားကိုးပြီးစုပ်ယူရစ်ဆွဲမိတော့သည်မှာအကြာကြီး။အသက်ပင်မရှူ မိတော့..။နောက်မှသက်ပြင်းကလေးချု ပြီးလီးချေ ာင်းကြီးကိုပါ ပါးစပ်ထဲမဆန့်မပြဲသွင်းပြီး ပလွတ်လပလွတ်အသံမည်အောင်စုပ်ပစ်သည်။အားရပြီလားဆိုတော့..အားမရသေး။
လီးကြီးတစ်ချေ ာင်းလုံးကိုစုပ်ချင်လာသည်။အာခေါင်ထဲထိတစ်မြေ့ တစ်မြေ့ ထိုးသွင်းပြီးစုပ်…စုပ်ရင်းထိုးသွင်းသည်။မျိုချ လို့ရရင်မျိုချ ပစ်မည်မှာအမှန်..။မျို ချ လို့လဲမရ..အာခေါင်ထဲ ဒစ်ကြီးထောက်နေသည်။မရ မရှိရအောင်သွင်းတော့မျက်ရည်တွေလည်ပြီး နှာရည်တွေထွက်ချင်သလိုဖြစ်လာသည်။ သော်က လည်းအငြိမ်မနေနိုင်။မတင်မြခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ဆွဲကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကိုဆောင့်ဆောင့်လိုးပစ်သည်။မတင်မြက မျက်လုံးလေးဝင့်ကြည့်ပြီးခေါင်းလေးညိတ်ခါညိတ်ခါဖြင့်ဆက်လိုးခိုင်းတော့စိတ်တွေကြွတက်လာပြီးအားရပါးရဆောင့်လိုးသည်။ဆောင့်ချက်တွေသွက်လာပြီး လီးရည်တွေပန်းပန်းထွက်သည်။မတင်မြ ရုတ်တရက်ပါးစပ်ကအစုပ်ရပ်သွားပြီးပါးစပ်ဟ,တတလေးဖြစ်သွားသေးသည်။
နောက်တော့..သော်ကလီးရည်တွေကို တစ်စက်မကျန်စုပ်ယူမျိူ ချပစ်လိုက်သည်။လီးကြီးမှာမတင်ပြ၏လျှ ာရည်..တံတွေးတို့ဖြင့်စိုရွှဲပြောင်လက်နေသည်။တော်တော်လေးကြာပြီး မာတာတာလေးကျန်တော့မှလီးကိုပါးစပ်ထဲကဆွဲထုတ်ပြီး သော်ကကိုမော့ကြည့်ကာပြုံးသည်..။
” ကောင်းလား မောင်လး..” ” ကောင်းလိုက်ထာ….အစ်မကလီးစုပ်လဲတော်တာပဲနော်…ကျူ ပ်မအောင့်ထားနိုင်လို့ပြီးလိုက်ရတာစောက်ပတ်လိုးချင်သေးတာ…” ” အစ်မ ဒီတစ်ခါပဲ လီးကိုပြီးအောင်စုပ် ဖူးသေးတာ..လီးရည်လဲအခုမှမျို ချ ဖူးတာ….မောင်လေးလီးရည်တွေကဆိမ့်လိုက်ထာ…အစ်မကြိုက်သွားပြီ..မျ ားလဲမျ ား..သန်လဲသန်…”–
