ဆာနေရင်မမကိုစား

ဂွင်းထုနေတာ တန်းလန်းကြီး မိနေတော့ ဘာဖြေရမှန်းလဲမသိဘူး မဆွေကအခန်းဂျက်ကိုပိတ်ပြီး အနားရောက်လာတော့ ပီုလန် ့သွ့ားတယ်။ မဆွေက ကုတင်ပေါ်ကို တက်လာပြီးတော့ ပုဆိုးကို ပြန်လှန်တယ်။ ပြီးတော့ လီးကိုကိုင်ပြီး ` ကြည့်ပါအုံး အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေတာ မှန်မှန်ပြောနော် စော် ဘယ်နှပွေချပြီးပြီလဲ` မဆွေကို ကြည့်ပြီး ခေါင်းပဲ ယမ်းပြနိုင်တယ်။ မဆွေက လီးကိုင်နေတာကနေပြီးတော့အပေါ်ကတက်ပြီး နခမ်းတွေကို စုပ်ရင်း ပါးစပ်ထဲ လျှာပါထိုးပေးတော့လဲ အလိုက်သင့် မဆွေ လျှာကို ပြန်စုပ်ရင်းက ဖင်လုံးကြီးပါ ကိုင်မိနေတော့ မဆွေက အနမ်းကိုရပ်ပြီး ` စော် စားချင်နေတာမလား မဆွေကိုစားလေ` မဆွေ နားမှာကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောပြီး အပေါ်ကနေ သူ့အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပလိုက်ပြီး ဘေးမှာ ပက်လက်အိပ်ရင်း။

“လာလေ အပေါ်တက်” မဆွေက ခေါ်တာနဲ့ အဝတ်တွေ ချွတ်ပြီး မဆွေ အပေါ် တက်တော့တာပဲ ဘာမှ အတွေ့အကြုံလဲမရှိတော့ အပေါ်ကနေ စောက်ပတ်နေရာ အတင်းထိုးတော့ မဆွေက စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာနဲ့ ကြည့်ပြီး သူုပေါင်တွေကိုထောင်ပြီးကားတယ် ” ဒီကိုလုပ်မှ စောက်ပတ်ထဲဝင်မှာပေါ့ လာ ကြားထဲကို ” မဆွေ ပေါင်ကြားကို ဝင်လိုက်တော့ မဆွေက လီးကိုကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ကို ထည့်ပေးတယ် အဲဒီတော့မှ လိုးထည့်တာ ဝင်တော့တယ်။ စောက်ပတ်ထဲ လိုးရတာ သေချာတောင်မသိလိုက်ခဲ့ပါဘူး။ ရင်ထဲက တဒုန်းဒုန်းတောင်မြည်နေလားမသိဘူး အားကုန်ကို လိုးတာ အဲတာ သိပ်ပြီးမလိုးရဘူး လရည်တွေ ထွက်ကုန်တာပဲ လရည်ထွက်ကုန်ပြီး ဆက်လိုးနေရင်း လီးက ပျော့သွားတာပဲ ” ကဲ ဘေးဖယ်တော့လေ ပြီးပြီမလား ဘယ်လိုလဲ ဖြုတ်လို့ ကောင်းလား ဟင်း ဟင်း တကယ့် နသိုးကြိုးပြတ်ကလေး ကဲ ကဲ ဖယ်တော့ မဆွေ သွားတော့မယ် ညကြမှ မဆွေ လာခဲ့မယ် သိလား စောင့်နေနော် မအိပ်နဲ့” မဆွေ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ပြီး ထွက်သွားတော့မှ ခုန လိုးတာကို ပြန်တွေးမိတယ်။ ဘာမှ သေချာမလုပ်လိုက်ရဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိစ္စတော့ မရှိပါဘူး ညဆို မဆွေ လာမယ်ပြောသွားတာပဲ။

မဆွေ က သူ့တို့အိမ် စရောက်ပြီးကတည်းက သူ့ကို ရောနေတာပဲ။ သင်တန်းလာတက်တယ် ဆိုပေမယ့် အားနေတာများပါတယ်။ ကိုယ်လဲ စာမေးပွဲ ပြီးကတည်းက ကွန်မျူတာ နဲ့ အင်္ဂလိပ် သင်တန်း သွားတာပဲရှိတာ။ အိမ်မှာ မဆွေက နေ့လည်ဆို စားစရာ လုပ်တယ်။ အဲတာ တော်တော် ရင်းနှီး နေတာ။ မဆွေ ကိုလဲ ကြည့်မိတာပဲ။ လည်ဟိုက် ဆိုတော့ မြင်ရတာပေါ့။ နို့ကတော့ ထားတော့ ဖင်လုံးကတော့ ကိုယ်လဲ ဒီလောက်တော့ နပ်ပါတယ်။ မဆွေ ဖင်က ခါးကနေ အောက်ကို ပြုတ်နေပြီ။ ဆော်ကြီး အမှန် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိသာတယ်။ အခုတော့ ရှင်းသွားပြီ။ ည ဆိုတာတွေးရင်း ညီအောင် ကို သတိရလိုက်တယ်။ ဒီကောင်က စော်တလိုင်းသမား ဆေးတွေ အကုန်ရှိတယ် ။ ည ဆိုတာ မရောက်ခင် ကတည်းက မဆွေ က ထမင်းစားခန်းမှာတင် မျက်စိနဲ့ အထာတွေ ပြနေတာ။ ကိုးနာရီလောက် အပေါ်တက်ပြီး အခန်းထဲရောက်တော့ ဟိုကောင် ပေးလိုက်တဲ့ ဆေးတွေ ပြန်ကြည့်ပြီး ပထမ ကိုယ်သောက်ရမယ့်ဟာကို အရင်သောက်လိုက်တယ်။

နေ့ခင်းက အကြောင်း ပြန်တွေးတော့ မဆွေ ကိုယ်လုံးကိုပြန်မြင်နေတယ်။ ပြီးတော့ နီလာ သူ့ကို စိတ်ကနေ ချွတ်တော့ သေချာ မသဲကွဲဘူး။ စော်လေး နို့ကတော့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်စို့ထားလို့ တွေးလို့ရတယ်။ စောက်ပတ်ကြတော့ သေချာမသဲကွဲပန်ဘူး မဆွေ စောက်ပတ်ကိုပဲ မြင်နေတာ မဆွေဟာကလဲ ပိုကြီးတာကိုး။ လီးက စပြီးတောင်နေပြီ ဆိုတော့ လက်နဲ့ စမ်းရင်း မဆွေ လာတာကို စောင့်ရတာ ကြာတယ်အောင်းမေ့တယ်။ မဆွေ တံခါးဖွင့်ဝင်လာပြီး ဂျက်ချထား တာကိုသေချာပြန်စစ်ပြီး ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်နေတယ်။ အဲတာနဲ့ မဆွေကို ကုတင်ပေါ် ဆွဲတော့ မဆွေက ခေါင်းခါပြီး မတ်တပ်ရပ်ဖို့ ဆွဲတာနဲ့ မတ်တပ်ဖြစ်တော့မှ ” တခါတည်း တနးပြီး လုပ်တော့မလို့လား အဲလို တကိုယ်ကောင်း မဆန်ရဘူးလေ မဆွေကိုလဲ နားလည်ပေးအုန်းပေါ့ နမ်းရအောင်နော် မဆွေကို စော်လေးလို့ အောက်မေ့ လာ မဆွေကို မျော့အောင် ကစ်ဆင်တွေပေးကွာ ” မဆွေ သူ့ကိုစပြီးဖက်တော့ မဆွေကိုပြန်ဖက်ပြီး မဆွေ ဆံပင်တွေကို သပ်လိုက်ပြီး နဖူးကနေ အသာ ဖွဖွ စနမ်းဖြစ်ပါတယ်။ မဆွေက မျက်လုံးတွေ မှေးလိုက်တော့ မျက်လုံး တွေပေါ်။ နောက် နခမ်းပေါ် ။

မဆွေ ပါးစပ်ဟပေးတော့ လှာခြင်း အပြန်ပြန် ကစားမိရင်း မဆွေ စောက်မတ်ကို ကော့ပြီး လီးကို ကစားတယ်။ အနမ်းတွေပေးရင်းပဲ မဆွေ အသံလေး တိုးတိတ်စွာ ပေးတယ်။ လည်တိုင်ကို နမ်းပြီး ယက်နေတုန်းမှာပဲ မဆွေ ရင်ဘတ်ကြယ်သီး ဖြုတ်ပေးတယ်။ ရင်ကို နမ်းဖို့ ခေါင်းငုံ့တော့ ” နောက်အလုံးတွေ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဖြုတ်ကွယ် ကြယ်သီးတော့ ဖြုတ်ဖူးတယ်မလား” လည်တိုင်ကိုပဲ ကြမ်းကြမ်း နမ်းပြီး စော်လေးကိုလဲ သတိရတယ်။ မဆွေ ကြယ်သီးကို မဖြုတ်ပဲ ဟနေတဲ့ နေရာတွေကို နမ်းရင်း လျှာနဲ့ ယက်ပေးမိနေတယ်။ မဆွေ က ရင်ကို ကော့ ကော့ ပေးရင်းကနေ သူ့ဟာသူပဲ ကြယ်သီးတွေကို ဖွင့်ချ လိုက်ပြီး ‘ စို့တော့ကွာ မောင်ရာ မဆွေ စို့တာ ခံချင်ပြီကွယ် အင် အင်း ကလေးလေးစို့ သလို စို့ပေးကွာ ‘ နေ့လည်က ဘာမှ သေချာ မသိလိုက်တဲ့ မဆွေ ရဲ့ နို့လုံးတွေက တော်တော် ကြီးတယ်။ ပြီးတော့ နို့တွေက ပူးနေတာ။ အလုံးကြီး နှစ်လုံးက ကပ်ပြီးမှ လုံးကြွနေတာ။ အားရစရာကြိး။ စော်လေး တုန်းကတော့ ပထမ တော်တော် သေးပါတယ်။ သေးဆို ကပ်တောင် ကပ်နေတာ။ ကိုယ် ကိုင်ကိုင်ပေး စို့ပေးတော့မှ နို့ တဖက်က စထွက်လာတာ။

အေးလေ သူလဲ အဲတော့မှ ဘယာ ၀တ်ရရှာတယ်။ သူပြောတာပါ။ အရင်က နို့ မထွက်တော့ ဘယာ ၀တ်ချင်တာ မ၀တ်ရဘူးတဲ့။ ဒါပေမယ့် အခု မဆွေလိုတော့ အရမ်းကြီး ကြီးနေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ‘ မဆွေ ဟို စားပွဲပေါ် ထိုင်လေ သေချာ စို့ရအောင်လို့ ‘ မဆွေ အကျၤီ ချွတ်ပြိး စားပွဲပေါ် တက်ထိုင်ပေးတယ်။ မဆွေ ရှေ့ကနေ ထိုင်ပြီး နို့စို့တော့ မဆွေ အပေါ်ကနေ ကိုယ်လေး ကိုင်းပြီး ခုံနောက်မှီကို လက်ထောက် ပေးတော့ မဆွေ နို့ တွေက အလုံးလိုက် စို့လို့ ကောင်းတဲ့ ပုံစံ ဖြစ်နေတာပေါ့။ စော်လေး ကိုတောင် ဒီလိုမျိုး မစို့ဘူးဖူး။ နောက်က ဖင်လုံးကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး တဘက်ပြီး တဘက် အားရ ပါးရ စို့ စို့ ပေးတော့ စော်လေးကိုလဲ နောက် ဒီလို စို့မယ် လို့ တေးထားတယ်။ မဆွေ တ အင်း အင်း နဲ့ နို့ စို့တာ ခံနေရင်းကနေ သူ့ကို မတ်တပ်ဖြစ်အောင် ထူတယ်။ သူ မတ်တပ်ရပ်တော့ သူ့ တီရှပ်ကို အပေါ်တင်ပြီး ရင်ဘတ်တွေကို မဆွေ အငမ်းမရ နမ်းတယ်။ လက်ကလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီး လီးကို စပြီး ကို်င်တော့တာပဲ။ လီး က တောင်နေပါပြီ။ ‘ အို မောင့် လီးက တော်တော် တောင်နေပြီ နေ့လည်ကထက် ပိုကြီး နေသလိုပဲကွယ် ဒစ် က ကားထွက်နေတာပဲ ‘ ‘ မဆွေ ကို အရမ်း လုပ်ချင်လို့ တအား ထန်နေတာပေါ့ ဟောဒိ ထဲကို ဂိုးသွင်းမလို့ ‘ မဆွေ စောက်ပတ် နေရာကို လက်နဲ့ ထိုးတော့ မဆွေ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ အဲတော့လဲ မဆွေကို ဖက်ပြီး ကိုယ်တုံးလုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖက်ထားရင်းကနေ မဆွေ အနောက်က ဖင်သားတွေကို ကိုင် ကိုင်ပြီး ပွတ်လိုက် ကိုင်လိုက် လုပ်ပေးနေတုန်း မဆွေက ဖက်ထားတာကို တပါတ် လှည့်လိုက်ပြီး ခုံပေါ်ထိုင်တယ်။

‘ မောင် စားပွဲပေါ် ကိုတက်လိုက်ကွာ ပေါင်တွေကို ကားပေး’ မဆွေ ပြောတဲ့ အတို်င်း စားပွဲပေါ် တက်ထိုင်ပြီး ပေါင်ကားလိုက်တာနဲ့ မဆွေ ပေါင်ကြားကို ငုံ့လိုက်ပြီး တောင်နေတဲ့ လီး ထိပ်ကို လျှာနဲ့ ထိုး ထိုး ပေးတာ။ လူကို တုန်တောင် တုန် တုန်သွားသလား အောင်းမေ့ရတယ်။ နောက်တော့ ဒစ်ကို ငုံပြီး ကစား တခါ လီး ကို စုပ်။ အောကားတွေထဲက အတိုင်းပါပဲ တကယ့် လက်တွေ့က ကောင်းလိုက်တာ။ လီးကတော့ အစွမ်းကုန်ကို တောင်နေပြီ။ ဖိုးညီ ပေးတဲ့ ဆေးကြောင့် မို့လို့ ထင်တယ်။ မဆွေ စိတ်ရှည်သလား မမေးနဲ့ လီး ကို အကုန် လုပ်ပေးတယ်။ နဲ နဲ ကြာတော့ မဆွေတောင်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ထားရင်း အပေါ်ပြန် မော့ကြည့်နေတယ်။ အင်းလေ သူ သဘောပေါက်ပါတယ်။ စားပွဲပေါ်ကနေ ဆင်းပြီး မဆွေကို အသာလေး စားပွဲပေါ် တင်ပေးပြီး ပေါင်ကြားမှာ နေရာ ၀င်ယူ လိုက်ပါတယ်။ သူ့ ကို လုပ်ပေးမယ်လို့ မဆွေ ထင်ထားပုံ မရဘူး။ သူ ခုံမှာ ထိုင်တော့မှ မဆွေ မျက်လုံးတွေ ၀မ်းသာသလိုလို ပျော်သလိုလို ဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်ရလေတော့တယ် ……… ပြီးပါပြီ။