အောင်မိုးတယောက်ဝက်သိုးသားတင်ဘို့ တဖက်ရွာက ကျော်ခင်တို့အိမ်ရှေ့ရောက်လာသည် ” ဟေ့ ကျော်ခင်ရေ ငါရောက်လာပီ ” နောက်ဖေးခန်းထဲမှာရေချိုးမလို့ပြင်နေတဲ့ မိချိုတယောက် အောင်မိုးအသံကြားတာနဲ့ ထမီရင်ရှားကို ပုဆိုးအဟောင်းလေးပတ်တင်ပြီး ထွက်လာတယ် ” ရှင့်လူ ကျော်ခင်က ကြက်ဝိုင်းသွားတယ် ကိုအောင်မိုးရေ လာ လာနောက်ဖေးခြံထဲမှာ ဝက်မက” မိချိုကရှေ့့ကနေကော့ပက်ကော့ပက်သွားနေတာများ တင်ပဆုံသားကောက်ကောက်တင်းတင်းများက အောင်မိုးကို ရင်ဖိုသွားစေတယ် အားပါးးးမိုက် မိချိုကဝက်ခြံတခါးဖွင့်ပေးတော့ အောင်မိုးသူ့ဝက်သိုး ကို ဝက်မအနားဆွဲသွားလိုက်တယ် “။
နင့်ဝက်မက ဝက်ပျိုမပဲဟ မိချိုရ ငါ့ကောင်ကြီးတော့ ပိုင်ပဟေ့ ” ” အမလေးတော် ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာတုန်း တင်မှာသာတင်စမ်းပါ ကျမဝက်မသားအောင်ဘို့ အဓိကပဲ မအောင်လို့ကတော့ ရှင့်တာဝန်ပဲ ” ” အေးပါဟာ ငါပါတင်အောင် လုပ်ပေးလိုက်မယ်” ” ခ်ခ် ကိုအောင်မိုးတယောက်ကတော့ တကယ် ” မိချိုကမရှက်တတ်ဘူးထင်ပါ့ ဝက်နှစ်ကောင် တအင်း အင်းးမိတ်လိုက်နေတာကို ခါးထောက်ကြည့်နေတယ် တချီပြီးတော့ ဝက်သိုးက ခဏနားနေကာဝက်မလေး နဲ့ဘေးချင်းကပ်နေတယ် မိချိုအကြည့်တွေက ဝက်မဖင်ကထွက်လျှံကျနေတဲ့သုတ်ရည်တွေဆီ ရောက်နေတာတွေ့ရတယ်။
အောင်မိုးလည်းဘေးတ စောင်းမြင်နေရတဲ့ ထမီရင်ရှားမိချိုရဲ့ရင်သားထွား ထွား တင်သားကားကားများကို အားပါးတရစိုက် ကြည့်နေရင်းက အိမ်သူမိန်းမပြောတာသွားသတိယ မိတယ်။ မိကောင်းနဲ့မိချိုတို့က သူငယ်ချင်းတွေလေ မိချိုတို့အိမ်ထောင်ကျတာလေးနှစ်ထဲရောက်နေပြီ ခလေးမရတာက သူ့ယောကျ်ားကျော်ခင့်ကြောင့်ဆိုပဲ ကျော်ခင်ကလူကောင်သေးသေးဖြစ်သလို သူ့ပစ္စည်းကလည်း လူစဉ်မမှီ ပဲမြစ်ဖြစ်နေသတဲ့ ပိုဆိုးတာကမိချိုကအပျိုဘဝထဲ နှာကြီးပီးဖြစ်ဖူး သမျှကောင်တွေတိုင်းနဲ့အလုပ်ခံတယ်… ” ကိုအောင်မိုးးးး တော် ကျမခေါ်နေတာမထူးပဲ လူကိုပြူးပြဲ ကြည့်နေပီး ပစ်မှားနေတာလား “။
“ဟင် ဟာ မဟုတ် မပစ်မှားပါဘူးဟာ နင်ကလည်း ” အောင်မိုးနဲနဲတော့ ရှက်သွားမိတယ် ငိငိ ဒီလိုနဲ့ဝက်နှစ်ကောင်သုံးချီမြောက်မိတ်လိုက်နေချိန်မှာ မိချိုကြည့်ရတာ အသက်ရှုမြန်နေသလိုပဲ… မို့မောက်နေတဲ့ရင်သားတွေက နိမ့်ချည်မြင့်ချီနဲ့လေ အောင်မိုးသိတာပေါ့ ဝက်တွေမိတ်လိုက်နေတာကြည့် နေရင်း မိချိုကာမစိတ်တွေထနေတယ်ဆိုတာ… ” ကဲ မိချိုရေ သုံးချီတင်ပြီးပြီ ငါ့ကောင်ကြီးလည်း နုံးခွေနေသလို နင့်ဝက်မလည်း မျော့သွားပီဟ မျိုးအောင်မှာပါ ” အောင်မိုးစကားကြားတော့မှ မိချိုလည်း အော် အင်းး အင်းးနဲ့ချာခနဲ့လှည့်ထွက်သွားကာ ” လာ ကိုအောင်မိုးအိမ်ပေါ်တက် ရေနွေးသောက်အုံး”။
မိချိုနောက်ကပ်ရပ်ကနေအောင်မိုးအိမ်ပေါ် တက်လိုက်လာခဲ့တယ် ” ခဏထိုင်အုံးနှော် ကျမ ပဲကြမ်းလေးသုပ်လိုက်မယ်” အောင်မိုးကို ကြည့်ရင်းပြောနေတဲ့မိချိုမျက်လုံးတွေ ထဲမှာ အရောင်တမျိုးထွက်နေသလို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူး လေးမှာလည်း အပြုံးတခုဖြစ်တည်နေတယ်။ မီးဖိုခန်းထဲမှာနောက်ကျောပေးရင်း တကုတ်ကုတ် လုပ်နေတဲ့အနား အမှတ်မထင်အောင်မိုးလိုက်သွား ပီးတော့ မိချိုကို နောက်ဖက်ကနေခပ်တင်းတင်းလေး သိုင်းဖက်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ…… ” အို…ကိုအောင်မိုး ဖယ်ပါရှင် မတော်ပါဘူး လူတွေမြင်မြင်…” မိချိုစကားဆက်မရတော့ သူမကိုယ်လုံးကိုဆွဲလှည့် ရင်ချင်းအပ်ပြီး အောင်မိုးကနှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ ငုံခဲပစ်လိုက်သည်။
ပီးနောက် ကပ်ရပ်ကအိပ်ခန်းကုတင် နားတရွေ့ရွေ့တွန်းခေါ်သွားလိုက်ပြီး မိချိုထမီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ကိုယ်လုံးတီးအလှကဘွားခနဲ အောင်မိုးက နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူထားသလို လက်တွေကလည်း ရင်သားတဝိုက်ပွတ်ချေကိုင်ဆွ နေတော့ရာ လူးလွန့်နေတဲ့ မိချိုအသာငြိမ်သွားတယ် အနမ်းများက လည်တိုင် နို့အုံ ဗိုက်သားပြင်အနှံ့ မရပ်မနားလျှာသွားများဖြင့် ခလေးနှစ်ယောက်အဖေ အောင်မိုးက ကျွမ်းကျင်စွာ မိချိုစိတ်ထလာအောင် ပြုစုပေးနေလေသည် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလက်နှစ်ဖက် ဖြင့် ကိုင်မြှောက်ခံထားရတဲ့ မိချို ခွဆုံအင်္ဂါအဟထဲ နွေးခနဲ ခံစားလိုက်ရတော့ အရသာထူးပြီး တင်သားကြီးများတုန်တက်ကာ ကြွလာတော့သည်။
အောင်မိုးတယောက်မရွံမရှာ သူမကိုနမ်းပေးနေတာ ပါလား ကျော်ခင်နဲ့များကွာပါ့ဟု တွေးနေတုန်းး ” အ အင်းးကျွတ်စ် ကျွတ်စ် ” အောင်မိုးထိုးထည့်လိုက်တာများ မိချိုတယောက် အသက်ရှုပင်မှားသွားတယ် အိမ်ထောင်သက်တမ်း တလျှောက်ဒီလို ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်မခံစားခဲ့ရဖူးပေ။ ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်အနေအထားနဲ့မိချို ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကိုပုခုံးထမ်းတင်ကာ တချက်ချင်း မတ်တပ်ရပ် လုပ်နေတဲ့အောင်မိုး အ့ံအားသင့်စွာ အပျိုတယောက်ကို ဆက်ဆံနေရသလိုခံစားနေရသည် အော် သူ့လင်ကျော်ခင့်ဟာက ပဲမြစ်သာသာဆိုတာ သွားသတိယမိတော့ စိတ်တွေထပီးအားကုန်စောင့်တာ။
“အင့် အ အ အမေ့ ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ဟင့် ကျပ်ပီး အောင့်အောင့်လို့ပါ ဟင့် အင့် ” မျက်ရည်များပင်ဝဲတက်လာတဲ့ မိချိုမျက်နှာမြင်တော့ မှ သနားစိတ်ဝင်လာကာ အောင်မိုးအရှိန်လျှော့လုပ် တော့သည် ထို့နောက်မိချိုအား ထစေလိုက်ခါ ဝက်သိုးသားတင်သလို လေးဖက်ထောက်လုပ်တော့ မိချိုတင်ပါးကြီးများခါယမ်းကာ တအီးးအီးး ဝက်မညည်းသလိုထွက်လာတယ် အင့်……အားးးးဟု အောင်မိုးပါးစပ်ဟအော်သံအဆုံး မိချိုကျောပေါ်မှောက်ချလိုက်ပီးနောက် မိချိုသားအိမ် ထဲ စေးစေးပျစ်ပျစ်အရည်တွေရောက်လာတာ ခံစားမိလိုက်ရင်းက မိချိုတွေးမိတယ် ငါလည်းမျိုးအောင်ပီး ခလေးရရင်ကောင်းမှာပဲ ကိုအောင်မိုးရယ်………ပြီးပါပြီ။