လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်း ဆယ်နှစ်ခန့်က ကွဲကွာနေခဲ့ကြသော မျိုးလွင်နှင့်လီလီသန်းတို့သည် မမျှော်လင့်ပဲ စကော့ဈေးတွင်တွေ့ကြရာမှ.. “ ဟင် … ကိုမျိုးမဟုတ်လား” “ဟာ ….လီလီပါလား.. ဟုတ်ပါတယ်.. ကိုမျိုးပါ” တဦးနဲ့တဦးဖက်လှဲတကင်းနှုတ်ဆက်ကြလေသည်။ “ကိုမျိုးနဲ့လီလီအခုလို မမျှော်လင့်ပဲတွေ့ကြရတာ လီလီတော့တော်တော်၀မ်းသာမိတယ် ကိုမျိုးရယ်” “ကိုမျိုးလဲလီလီ့လိုပါပဲ” “အခု ကိုမျိုးဘယ်မှာနေသလဲဟင်” “ကိုမျိုးအိမ်ထောင်ကျသွားပြီလေ.. လီလီရောအိမ်ထောင်ကျပြီလား”။
“လီလီကတော့ အသက်(၅၀)ကျော်အဖိုးကြီးတယောက်နဲ့ အိမ်ကအတင်းပေးစားတာနဲ့ မကြိုက်ပဲနဲ့ယူလိုက်ရတယ်လေ” အခုလိုကိုမျိုးနဲ့ပြန်တွေ့တော့ လီလီတို့အချစ်ပန်းတွေ ပြန်ပွင့်ပြီပေါ့ကိုမျိုးရယ်” “ဒါဆိုလီလီဘယ်နေ့အားလဲဟင်.. အားတဲ့တနေ့ ဒီစကော့ဈေးထဲက လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ဆုံကြရအောင်” “ကောင်းသားပဲကိုမျိုး လီလီနောက်တနင်္ဂနွေနေ့မှာ ကိုမျိုးပြောတဲ့နေရာကို မနက်(၉)နာရီလောက် အရောက်လာခဲ့မယ်လေ။ ကိုမျိုးစောင့်နေနော်” “ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ စောင့်နေပါ့မယ်”။
နောက်တပတ်တနင်္ဂနွေနေ့မနက်မှာတော့ မျိုးလွင်စောင့်နေတဲ့နေရာကို (၉)နာရီကျော်ကျော်လောက်မှာ လီလီသန်းရောက်လာလေသည်။ “ကိုမျိုး စောင့်နေရတာကြာပြီလား” “မကြာသေးပါဘူး လီလီဘာစားဦးမလဲ” “တော်ပြီ အိမ်ကစားလာခဲ့တယ်ကိုမျိုး” “ဒါဖြင့်လာ ကိုမျိုးသူငယ်ချင်းအိမ်သွား၇အောင်” ဟုဆိုကာ လီလီသန်းပုခုံးကိုဖက်ပြီးဗတာ့ သူငယ်ချင်းဇော်ဇော်အိမ်ကို ခေါ်သွားလေတော့သည်။ ဇော်ဇော်ကတော့ လူပျိုကြီးတယောက်ဖြစ်ပြီး အိမ်တွင်တဦးတည်းနေထိုင်သူလည်း ဖြစ်ပေသည်။
“ဇော်ဇော် မင်းရှိပါ့မလားလို့စိတ်ပူနေတာကွာ မင်းကိုတွေကလိုက်မှပဲ ဘ၀င်ကျသွားတော့တယ်” “လာ သူငယ်ချင်းတို့ မင်းတို့ဘယ်ကလာကြတာလဲ ငါ့ဆီကိုတမင်သက်သက်လာတာလား” “မင်းဆီကိုပဲ တမင်လာခဲ့တာပေါ့သူငယ်ချင်းရာ” “မေး ဒါဖြင့်အတော်ပဲ အခုအပြင်သွားမလို့ မင်းတို့ကိုပဲထားခဲ့တော့မယ် ရော့ ဒီမှာအိမ်သော့”။ ဇော်ဇော်ထွက်သွားပြီးနောက် “ခုမှပဲ ကိုမျိုးနဲ့လီလီ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ကြ ရတော့တယ်” မျိုးလွင်မှာ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ လီလီသန်းပုခု့းကို တင်းကျပ်စွာဆုတ်ကိုင်ပြီး ကုလားထိုင်မှဆွဲ၍ ထူလိုက်လေသည်။
နှစ်ယောက်သားယှဉ်လျက် မတ်တပ်ရပ်အနေအထားဖြစ်သွားခိုက် မျိုးလွင်က လီလီသန်း၏ခါးကိုဖက်ကာ တဘက်က ကျောပြင်ကိုဖက်ထားပြီး လီလီသန်းပါးပြင်ကို နမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။ ထိုမှတဖန် လီလီသန်း၏ နီထွေးပါးလျသည့် နှုတ်ခမ်းလေးကို အနောက်တိုင်းဆန်သည့် အနမ်းလေးများဖြင့် စုတ်ယူနေလေသည်။ အနောက်တိုင်းဆန်လှသည့် အနမ်းမျိုးကိုကျင်လည်နေသည့် လီလီသန်းမှာ မျိုးလွင်၏အနမ်းကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်၍ ကျင်လည်စွာစုပ်ယူလိုက်သဖြင့် မျိုးလွင်မှာရမက်များ ပိုမိုတက်ကြွလာခဲ့သည်။
လီလီသန်းမှာလည်း ယောက်ျားတယောက်၏ရင်ခွင်၀ယ် ထွေးပိုက်ခံရပြီး ပူနွေးသောအနမ်းများကိုလည်း ရရှိနေသဖြင့် သူမ၏ရမက်ဆန္ဒများလည်း ပိုမိုကျယ်ပြန့် နက်ရှိုင်းလာရပြန်လေသည်။ နှစ်ဦးစလုံးအနမ်းများ၏နောက်၀ယ် နစ်မြောနေကြပြီးမှ မောဟိုက်ပန်းလျစွာဖြင့် လူချင်းခွာလိုက်လေသည်။ သို့ရာတွင် မျိုးလွင်ကလီလီသန်း၏ လက်တဖက်ကိုဆွဲ၍ ကုတင်ရှိရာသို့ခေါ်လာပြီး ကုတင်ပေါ်သို့လီလီသန်းကို အသာယာ ညင်သာစွာလှဲတင်လိုက်လေသည်။
မျိုးလွင်၏ကိုယ်ကလည်း လီလီသန်းအနီးတွင် ကိုယ်တဘက်စောင်းကာ ထိုင်လေတော့သည်။ ကုတင်ပေါ်သို့အခန့်သားပက်လက်ကလေးကျသွားလေတော့သည်။ လီလီသန်းမှာပရိယာယ်ကြွယ်၀စွာဖြင့် အပေါ်အကျီင်္ကြယ်သီးများကို ချွတ်လိုက်လေသည်။ အတွင်းခံဘရာစီယာလေးသာကျန်ရစ်တော့သဖြင့် လီလီသန်း၏နို့နှစ်လုံးမှာ မခို့တရို့လေးပေါ်လွင်လျက်ရှိသည်။ မျိုးလွင်ကတော့လီလီသန်းရဲ့ ဘရာစီယာကိုချိတ်တချောင်းချင်းဖြုတ်လိုက်သဖြင့်။
လီလီသန်း၏ရင်သားအပေါ်ပိုင်းမှာ တံခါးဖွင့်လိုက်သလို ဘရာစီယာလေးကကွာကျသွားသဖြင့် ခုံးခုံးမို့မို့နို့နှစ်လုံးက အတားအဆီးမရှိမြင်ကွင်းကျယ်အဖြစ် ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် လီလီသန်းမှာအသားညိုသူဖြစ်၍ ၀င်း၀င်းဝါဝါစိုစိုပြေပြေမရှိလှသဖြင့် မျိုးလွင်အဖို့ရာကတော့ ကျေနပ်မှုရှိသင့်သလောက်မရှိပေ။ နို့နှစ်လုံးမှာထွားထွားမို့မို့ကြီး မဟုတ်သော်ငြား ကိုင်တွယ်ကစားရာတွင်မူ မာမာကျစ်ကျစ်နှင့်ခပ်လုံးလုံးလေးရှိနေသည့်အတွက် မျိုးလွင်အဖို့ကတော့ တနည်းအားဖြင့်ကျေနပ်မိသလိုလည်း ရှိလေတော့သည်။
နို့သီးခေါင်းထိပ်ဖျားလေးမှာ မကြီးစေ့ခန့်ရှိပြီးတော့ မဲမဲညိုညိုနှင့်ခေါင်းထောင်ပြီးထလာသည့်အခါတွင်မူ မျိုးလွင်အဖို့တလုံးပြီးတလုံးစို့လိုက် လက်ညိုးနှင့် လက်မညှပ်ကိုင်ကာ ပွတ်ချေလိုက်ဖြင့်ကစားနေလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် လီလီသတ်းအပေါ်စိတ်ကြွလာသလို လီလီသန်းမှာလည်းမျိုးလွင်က အပေါ်ပိုင်းကိုနှိုးဆွကလိနေသည်မို့ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့်နှင့်စိတ်ထလာလေသည်။ မျိုးလွင်တယောက်အပေါ်ပိုင်းကို လက်ကမြင်းပြီးနောက်တွင်တော့ လီလီသန်းခါး၀တ်ထဘီကို ကျင်လည်စွာဖြင့်ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။
၀မ်းဗိုက်သားပါးပါးလေးအောက်မှ ပြေပြေကလေးဆင်းသွားသောဆီးစပ်တွင်မူ ထူးထူးကဲကဲမို့မောက်ပြီး ခုံးထနေသည့်စောက်ဖုတ်ကလေးက မျိုးလွင်အာရုံကို လှုပ်ရှားသွားအောင်ဆွဲဆောင်လိုက်လေသည်။ အမွှေးမျှင်ဟူ၍တပင်မျှမရှိ ပြောင်သလင်း ခါနေပြီးတော့ ညိုမဲမဲအကွဲကြောင်း၏ထိပ်ဖျား၀ယ် စောက်စိမဲမဲလေးက လက်သန်းလုံး ထိပ်မျှပြူထွက်လျက်ရှိနေလေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်သေးသေးသွယ်သွယ်ရှိနေသော်ငြား။
လီလီသန်း၏ စောက်ဖုတ်မှာမူ လူနှင့်မလိုက်အောင် လက်ဝါးကြီးတအုပ်မျှုခုံးခုံးမို့မို့နှင့် ကြွကြွရွရွကြီးဖြစ်နေလေသည်။ မျိုးလွင်မှာမြင်တွေ့ရသောအာရုံများကြောင့် သူ၏လီးကြီးမှာလည်းမာတောင်လျက် ငေါက်တောက်တောက်ကြီး ဖြစ်လာလေသည်။ လီလီသန်း၏စောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးဖြင့်အုပ်၍ဆုပ်ယူလိုက် စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ပွတ်သပ်လိုက်လုပ်နေရာမှ ငေါက်တောက်တောက်ပြူးထွက်နေသည့် စောက်စိညိုမဲမဲလေးကိုလည်းပွတ်သပ်ပြီးတော့ ကစားနေပြန်သည်။
လီလီသန်းမှာကိုမျိုးနှိုးဆွမှုများကြောင့် အကြောများတဖျင်းဖျင်းနှင့်ဖြစ်လာပြီး တကိုယ်လုံးမှာလည်း ထိုးထိုးထွန့်ထွန့်နှင့် တလှုပ်လှုပ်တရွရွဖြင့် စောက်ပတ်အတွင်းမှ ယားကျိကျိဖြင့် မနေနိုင်အောင်ယားယံလာရသလို ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးတွေက စိမ့်ထွက်လာပြီးတော့ရွှဲရွှဲစိုကာ ဖင်ကြားတိုင်အောင်စီးကျလာလေတော့သည်။ လီလီသန်း၏စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်တွယ်ကစားနေသော မျိုးလွင်အဖို့သူ့လက်မှာချွဲကျိနေသောအရည်များ ပေကျံလာသည့်အတွက်ကြောင့်။
မိမိလီလီသန်းကို ကိုင်တွယ်ရန်အချိန်ကျရောက်လာပြီဟု သိရှိသွားလေသည့်အတွက် ခါးမှလုံချည်ကိုချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ မဲမဲတုတ်တုတ်နှင့်သာမန်လီးများထက် ထွားကြိုင်းကြီးမားပြီးထောင်ထနေသော လီးကြီးကိုတွေ့မြင်ရ သောလီလီသန်းမှာ ရင်ကလေးများဖိုသွားပေမဲ့ အရသာထူးကိုတော့တောင့်တလျက်ရှိပေသည်။ မျိုးလွင်တယောက်လီလီသန်းပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲပြီးတော့ကားလိုက်သည့်အခါတွင်တော့။ လီလီသန်း တယောက်အလိုက်သိစွာဖြင့် ဒူးနှစ်ချောင်းကိုထောင်ပစ်လိုက်လေသည်။
မျိုးလွင်သည်ထောင်ထားသော လီလီသန်းကိုယ်ပေါ်သို့တက်ပြီးတော့ ခွလိုက်လေသည်။ ထို့နောက်သူ၏လီးကြီးကို လီလီသန်း စောက်ပတ်အ၀တွင်တေ့ပြီးတော့ အသာလေးဖိသွင်းလိုက်လေသည်။ “အမလေး… ကျွတ် ကျွတ် နာလိုက်တာ ကို ကိုမျိုးရယ်” ကွမ်းသီးခေါင်းမြုပ်ရုံမျှ လီးကြီးက၀င်သွားသည့်အခါ လီလီသန်းမှာနာကျင်လှသဖြင့် မျိုးလွင်ရင်ဘတ်ကို အသာဆီးတွန်းလိုက်ရုံမက မျက်နှာလေးလည်းရှုံ့မဲ့ပြီးတော့ ပါးစပ်မှငြီးတွားကာစုတ်ထိုးမိသည်ထိ ဖြစ်သွားရလေသည်။
လီးထိုးသွင်းလိုက်မိသည်နှင့် စောက်ခေါင်းလေးမှာ ၁၅နှစ် ၁၆နှစ်အပျိုလေး များစောက်ခေါင်းကဲ့သို့ ကျဉ်းကျဉ်းလေးရှိနေသည်ကိုထိတွေ့ခံစားလိုက်ရသဖြင့် မျိုးလွင်မှာ အတော်ပင်ကျေနပ်သွားလေသည်။ မိမိလင်ဖြစ်သူမှာ သာမန်လူတို့လောက်ပင်ရှိမည်မဟုတ်ပဲ ခပ်လှီလှီဖြင့်သေးသွယ်သောလီးဖြစ်နေသဖြင့်။ လီလီသန်းတယောက်ကာမအရသာခံစားရာတွင် တင်းတိမ်ကျေနပ်မှုမရှိပဲအားမရအောင်ဖြစ်ခဲ့သဖြင့် အသစ်အဆန်းတွေတွေ့ကြုံလိုသည့် ဆန္ဒများရှိနေခဲ့ရာယောက်ျားတဦးနှစ်ဦးမျှဖြင့် နောက်မီးလင်းခဲ့ဘူး လေသည်။
သို့ရာတွင်သူမအဖို့ တင်းတိမ်ကျေနပ်မှုမရရှိခဲ့ပေ။ ယခုမူမိမိမျှော်မှန်းထားသည်ထက် လွန်ကဲသည့်အဖြစ်မျိုးလာကြုံနေရသဖြင့် စိတ်ထဲတွင်မတော့ကျေနပ်နေလေသည်။ မိမိဟာကြးကလီလီသန်းစောက်ဖုတ်အတွင်း နစ်မြုပ်ပြီးတော့သာသာလေး၀င်သွားရုံမျှဖြင့် လီလီသန်းခမျာ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး မိမိရင်ဘတ်ကိုဆီးတွန်းလိုက်သဖြင့် မျိုးလွင်မှာအသာငြိမ်လိုက်ရာမှ “နာသလားဟင်” ဟုမေးလိုက်လေသည်။ “နာတယ်ကိုမျိုးရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ” “အစပထမမို့ပါ အသန်းရယ် ကိုမျိုးဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ့မယ်”။
ပြောရင်းနှင့်သူ၏လီးကို လီလီသန်းစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပြန်ပြီးတော့သွင်းလိုက်လေသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲကားထားသဖြင့် နဂိုအနေထားအရလီးလီသန်းစောက်ဖုတ်မှာပြဲသွားသည့်အပြင်။ တံတွေးများဆွတ်ထားသဖြင့် ချွဲနေသောမျိုးလွင်လီးကြီးမှာ ယခုတကြိမ်တွင်မူ လီလီသန်း စောက်ဖုတ်ထဲသို့ကျပ်ကျပ်ညပ်ညပ်ဖြင့် ၀င်ထွက်နေလေတော့ရာ မျိုးလွင်သည်စိတ်ဇောအဟုန်များ ပြင်းသထက်ပြင်းထန်လာပြီး လီလီသန်းစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ သူ၏လီးကိုဒလကြမ်းပင်ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ လိုးသွင်းနေတော့သည်။
စီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြင့် လီလီသန်းစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ မျိုးလွင်လီးချောင်းကြီး၀င်ထွက်လှုပ်ရှားနေရသဖြင့် မကြာခင်အချိန်မှာပင် လီးတံတလျှောက်ထူပူလာကာ လီလီသန်းမှာလည်းစံချိန်မီလီးကြီး၏အလိုးကို ခံစားနေရသဖြင့်အရသာများ ထူးကဲစွာခံစားရင်းအောက်မှနေ၍ ကော့ကာကော့ကာပင့်ပင့်တင်ပေးနေလေသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ မျိုးလွင်သည်အရသာများအီဆိမ့်စွာခံစားလာပြီး မနားတမ်းပင်လီလီသန်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့လီးကြီးကိုထိုးဆောင့်ကာ သုက်ရည်များကိုပန်းထုတ်လိုက်သလို။
လီလီသန်းသည်လည်း ကာမစိတ်အမြင့်ဆုံးရောက်ရှိသွားပြီးတော့ သုက်ရည်များကလည်းဒလဟော ပန်းထွက်လာလေသည်။ “ပြွတ် ဘွတ် ပလပ် စွတ်” “အိုး အီး ရှီး အား ဟင်း ဟင်း အီး အား..” နှစ်ယောက်သားမှာ ဖက်လျက်သားကုတင်ပေါ်တွင် ငြိမ်သက်သွားလေတော့သည်။ ညနက်ပိုင်းတွင် ဒေါ်လေးမြစိတ်ကျေနပ်သည်အထိ စခန်းသွားရမည့်အရေးကို မျိုးလွင်အဖို့ရင်လေး နေလေသည်။ တစတစနှင့်ညနက်လာသည့်အခါတွင် အိပ်ယာသို့၀င်လာရလေသည်။
သူ့မိန်းမခင်ခင်မှာ အိပ်ရာထက်တွင်လဲလျောင်းကာ သူ့ကိုစောင့်ဆိုင်းနေပေသည်။ ခင်ခင်မှာညစဉ်တကြိမ်တခါမျှ စခန်းသွားရသည်ကိုပင်ကျေနပ်နေသည့် မိန်းမဖြစ်ကာမျိုးလွင်မှာအချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ စိတ်မပါ့ တပါနှင့်ပြုမူနေကျအတိုင်း ဟိုဟိုဒီဒီကိုင်တွယ်နှိုးဆွမှုများပင် မပြုနုင်တော့ပဲထဘီကိုလှန်ကာ တက်ခွလိုက်လေသည်။ သို့ရာတွင်သူ၏လီးကြီးကခါတိုင်းကဲ့သို့ တောင့်တောင့်တင်းတင်းမရှိတော့ပဲ ပြော့ခွေခွေဖြစ်နေလေသည်။ မျိုးလွင်၏ထူးခြားသောအမူရာနှင့် ပြော့ခွေနေသောလီးကြီးတို့ကြောင့် “ကိုမျိုး ရှင်ကနေ့ညဘာဖြစ်နေလဲဟင် စိတ်မပါဘူးလား” ဟု မေးလိုက်လေသည်။ “စိတ်မပါလို့မဟုတ်ပါဘူးကွာ အလုပ်ကပင်ပန်းတော့ ငြီးစီစီကြီးဖြစ်နေလို့ပါကွာ” ဟု မျိုးလွင်ကပြန်ဖြေ လိုက်လေသည် …… ပြီးပါပြီ။
