ဒေါ်နှင်းဖြူ

Posted on

နှင်းဖြူမည်မျှကြာအောင် အိပ်ပျော်သွားသည်မသိ။ နိုးလာလျှင် သူမဘယ်ရောက်နေသလဲဆိုသည်ကို မနည်းစဉ်းစားလိုက်ရသည်။ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေသော နှင်းဖြူ၏ ဖင်လုံးဖြူဖြူကြီးများ နှင့် ကျောပြင်တစ်ခုလုံး အေးစက်သော ကျောက်စားပွဲ၏ အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်မိသည်။

ကျောက်စားပွဲပေါ်တွင် နှင်းဖြူကို လက်ကားယား ခြေကားယား ခါးပတ်ကြိုးများဖြင့် ပက်လက်ချည်နှောင်ထားသည်။ ဆံပင်ရှည်တွေကို ကျောက်စားပွဲခေါင်းရင်းရှိ ခြေထောက်တံများတွင် ချည်နှောင်ထားရာ ခေါင်းကို လုံး၀ လှုပ်မရသည့် အနေအထားတွင် ရှိနေသည်။

မျက်စိနှစ်လုံးကို အ၀တ်မည်းဖြင့် စည်းနှောင်ထားသည်။ ခြေနှစ်ချောင်းကို ခါးပတ်နှင့် ချည်ပြီး ဆွဲဖြဲထားရာ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးတွေကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကားပြီး ပြဲဟနေတော့သည်။

အေးစက်နေသော အကျဉ်းခန်းထဲတွင် အသံလုံး၀တိတ်ဆိတ်နေသည်။ နေရောင်မ၀င်သော အခန်းမှာ အေးစက်နေသည်။ ကိုယ်တုံးလုံး ဖင်တုံးလုံးနှင့် ကျောက်စားပွဲပေါ်တွင် ပက်လက်ရှိနေသော နှင်းဖြူမှာ ချမ်းလွန်းသဖြင့် တဆတ်ဆတ်တုန်မတတ်ဖြစ်နေရှာသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ကျောက်သားတံခါးကြီး ကျွီကနဲပွင့်လာသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

အသံမှာ နှင်းဖြူ၏ ကားထားသော စောက်ဖုတ်တည့်တည့်မှ ထွက်လာရာ နှင်းဖြူမှာ ဆတ်ကနဲ လန့်သွားပြီး ပြဲကားပွင့်ဟနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပိတ်လို ပိတ်ငြား ရှုံ့တွရှုံ့တွ လုပ်နေမိသည်။ တံခါးမှ လူတစ်ယောက်၀င်လာသော ခြေသံကို ကြားရသည်။

ခြေသံမှာ လေးလံပြီး ရှပ်တိုက်လာသော အသံမျိုးဖြစ်ရာ လူကောင်ကြီးကြီး ယောကျ်ားကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု နှင်းဖြူ ခန့်မှန်းလိုက်မိသည်။ ခြေသံက နှင်းဖြူဘေးနားအထိရောက်လာပြီး ကျောက်ကုတင်ဘေးတွင် ရပ်တန့်သွားသည်။

နှင်းဖြူခမျာ ကြောက်လွန်း၍ အသက်ပင်မရှူနိုင်ပဲ အောင့်ထားရာ ဖောင်းကားကြီးမားလှသော နို့အုံဖြူဖြူကြီးတွေမှာ ပိုပြီးမောက်တက်နေသယောင်ထင်ရသည်။

ဖတ်ကနဲ အသံကြားရပြီး နှင်းဖြူ၏ နို့အုံကြီးတွေပေါ်မှ ပူကနဲဖြစ်သွားသည်။ အင်း ကနဲ ညည်းညူလိုက်မိသည်။ ခြေသံရှင်လူကြီးမှာ လက်ထဲမှ ဖယောင်းတိုင်ဖြင့် နှင်းဖြူ၏ နို့လုံးကြီးတွေပေါ်မှာ ဖယောင်းစက်တွေ ချနေခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

နှင်းဖြူ၏ နို့အုံကြီးတွေ တသိမ့်သိမ့်တုန်အောင် ရုန်းကန်နေမိရှာသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေပေါ် တည့်တည့် ဖယောင်းစက်များကို စိမ်ပြေနပြေချနေသည်။ ဖယောင်းတိုင်ကို တဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ရွှေ့လာရာ စောက်ဖုတ်နားရောက်လာသည်။ စောက်စိတည့်တည့်ကို ဖယောင်းစက် နှစ်စက်ခန့် ကျသွားသည်။ နှင်းဖြူ၏ မျက်လုံးများမှ မျက်ရည်တွေတွေစီးကျလာသည်။

ဖယောင်းရည်များက စောက်စိပေါ်တွင် အဖတ်အဖတ်ပင် ဖြစ်ကာ ဖုံးအုပ်သွားသည်။ နှင်းဖြူ အော်ချင်သော်လည်း ပါးစပ်ထဲတွင် ပင်ပေါင်ဘောလုံးကို ထည့်ပြီး အ၀တ်ဖြင့်စီးထားရာ အော်မရဘဲညည်းသာညည်းနေရရှာသည်။

ဖယောင်းစက်ချသူ လူထွားကြီးသည် နှင်းဖြူ၏ အနားမှ ခွာသွားသံကြားလိုက်ရသည်။ နံရံတွင် ကပ်ထားသော ကြာပွတ်ရှည်ကြီးကို ဖြုတ်ယူပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဒရွတ်တိုက် ဆွဲလာသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

အချိန်ဆိုင်းမနေဘဲ ရွှမ်းကနဲ နှင်းဖြူ၏ အ၀တ်မဲ့သော ကိုယ်လုံးလေးကို အကြင်နာကင်းစွာ ပိတ်ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ပထမ ဒုတိယ ကြာပွတ် အချက်ပေါင်းများစွာ နှင်းဖြူ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ကျရောက်လာသည်။

နှင်းဖြူ၏ လှပ ဖြူဖွေးသော ကိုယ်လုံးနုနုလေးမှာ ကြာပွတ် အရှိုးရာ ဗလပွနှင့် မြင်မကောင်းအောင် သွေးချင်းချင်းနီလာတော့သည်။ တကိုယ်လုံးမှာလည်း တီကောင်ကို ဆားတို့သလို တွန့်တွန့်လူးနေရှာတော့သည်။

အားရအောင် ရိုက်နှက်ပြီးလျှင် လူကြမ်းကြီးသည် စောက်ဖုတ်နှင့် မျက်နှာမူရာဆီမှ စက်ခုံကြီးတစ်လုံးကို နှင်းဖြူ၏ ပေါင်ခွကြားကို တွန်းယူလာသံကြားရသည်။ စက်ခုံကြီး၏ အလည်မှ ရာဘာတုတ်တံကြီးကို နှင်းဖြူ၏ ကားနေသော စောက်ဖုတ်ကြီး၏ အ၀တွင် တေ့လိုက်သည်။

စက်ခလုတ်များကို ဖွင့်လိုက်ရာ ရာဘာတုတ်တံကြီးသည် လီးတန်ကြီးပမာ နှင်းဖြူ၏ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်ပြီး အသားကုန်လိုးလေတော့သည်။

နှင်းဖြူမှာ စောက်ခေါင်း၀ကို ဖင်လုံးကြွက်သားအားလေးတွေစုပြီး အသားကုန် ညှစ်ပိတ်ပါသော်လည်း ရာဘာတုတ်ကြီး၏ထိပ်တွင် ချောဆီသုတ်ထားသောကြောင့် အတံကြီးမှာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှောကနဲလျှောကနဲ ၀င်၀င်သွားတော့သည်။

ကြာပွတ်ဖြင့် အရိုက်ခံရသောကြောင့် နာကျင်ပြီး မေ့မျောလုဖြစ်နေရာမှ ရာဘာတုတ်ကြီးနှင့် အဆက်မပြတ်အလိုးခံရသဖြင့် နှင်းဖြူ၏ ကိုယ်ခန္ဓာမှာ တမျိုးဖြစ်လာသည်။

မိန်းမဆိုသည်မှာ စောက်ဖုတ်ထဲ အချောင်းထည့်ပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်လျှင် ကောင်းလာသည်မှာ သဘာ၀ဖြစ်သည့်အားလျော်စွာ နှင်းဖြူမှာလည်း ကိုယ်လုံးအောက်ပိုင်း ၀မ်းဗိုက်အောက်ပိုင်းနားဆီမှ ကာမခံစားမှုက နာကျင်မှုနှင့်အတူ ရောယှက်ပြီး တလိပ်လိပ်ထလာသည်။သို့သော်လူယုတ်မာကြီးမှာနှင်းဖြူကိုသာယာခွင့်မပေးပေ။

နှင်းဖြူ၏ နို့အုံဆီမှ စူးကနဲ ခံစားလိုက်ရသည်။ အပ်နှင့် အထိုးခံရသလို နာကျင်မှုမျိုးဖြစ်သည်။ အမှန်မှာလည်း ယောကျ်ားကြီးက နှင်းဖြူ၏နို့တွေကို အပ်နှင့် ဆွကာ ထိုးစိုက်နေခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ ရာဘာချောင်းကြီးက စောက်ဖုတ်ကို တစ်ချက်လိုးတိုင်း နို့အုံကြီးတွေ နို့သီးခေါင်းတွေကို အပ်နှင့် တစ်ချက်စီ စည်းချက်ကျစွာ ထိုးဆွနေသည်။

စောက်ဖုတ်ဆီမှ ကာမစည်းစိမ်နှင့် နို့နှစ်လုံးဆီမှ နာကျင်စူးရှခံရခက်မှုတို့မှာ စည်းချက်ကျကျ တပြိုင်တည်း ပေါ်ထွက်နေသည်။ နှင်းဖြူတစ်ယောက် ခံစားချက်တွေ ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် တကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်။ နို့သီးခေါင်းနှစ်လုံးနှင့် နို့အုံနှစ်လုံးဆီမှ အနီရင့်ရောင် သွေးစက်များစီးကျလာသလို စောက်ခေါင်းထဲမှလည်း စောက်ရည် ပျစ်ခွဲျချွဲတွေ ဒလဟော ထွက်ကျလာတော့သည်။

ရုတ်တရက် နှင်းဖြူ၏ လည်ပင်းသားလေးများပေါ်သို့ လူသန်ကြီးကလက်ကြမ်းကြီးများဖြင့် အုပ်ပြီး ဖမ်းကိုင်လိုက်သည်။ နှင်းဖြူ အသက်၀အောင် မရှူနိုင်မီမှာပင် လက်ကြမ်းကြီးများက နှင်းဖြူ၏ လည်မျိုလေးကို ရက်စက်စွာ ဖျစ်ညှစ်ပစ်တော့သည်။ နှင်းဖြူအသက်လုံး၀ရှူမရတော့သည်အထိ ဖျစ်ညှစ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ လူကြီးမှာ လည်ပင်းညှစ်နေသော လက်တစ်ဘက်ကို ဖယ်လိုက်သည်။

နှင်းဖြူ ကြိုးစားပြီး အသက်ရှူကြည့်သော်လည်း လက်တစ်ဘက်တည်းဖြင့် ညှစ်ထားရုံဖြင့် လည်မျိုတစ်ခုလုံးကို ပိတ်ဆို့ထားနိုင်သည်ကို ခံစားနေရသည်။ လူသန်ကြီးမှာ ကျန်လက်တစ်ဘက်ဖြင့် နှင်းဖြူ၏ ဒဏ်ရာလွှမ်းနေသော စောက်စိလေးကို လက်မ လက်ညှိုးသုံးကာ ဆွဲညှစ်လိုက်ပြန်သည်။ နှင်းဖြူတကိုယ်လုံးမှ အကြောတွေ လျှပ်စီးလက်သလို ဖြစ်သွားသည်။

ရင်ဘတ်ပေါ်မှ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးမှာ နောက်ဆုံးမသေခင် ၀င်လေရလိုရငြား လှိုင်းထသလို လှုပ်ရှားပြီး ဆန့်တငင်ငင်ဖြင့် အသက်ရှူဖို့ကြိုးစားနေဆဲမှာ အညှစ်ခံရသော စောက်စိဆီမှ အပြင်းထန်ဆုံးကာမခံစားမှုကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲမှ ခွဲျပျစ်ပျစ်စောက်ရည်တွေမှာ ရေပိုက်ပေါက်သလို ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာတော့သည်။

နှင်းဖြူ၏ သွေးသံရဲရဲနှင့် ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်မှာ လေထဲသို့ လွင့်တက်သွားသလို ထင်မှတ်လိုက်မိသည်။ ဘ၀မကူးမီ ကာမစည်းစိမ်ကို ပေးလိုက်သော စောက်စိလေးနှင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှင်းဖြူစိတ်ကူးနှင့် ကျေးဇူးတင်လိုက်မိသေးသည်။

နှင်းဖြူတစ်ယောက် တကိုယ်လုံးတွင် ခံစားမှုအကြီးဆုံး စောက်စိလေးကို ပြားကပ်ကြေမွသွားအောင် လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် ဖိချေသည်ကို ခံရင်း ဖင်ခေါင်း ပေါင်ခြံကြွက်သားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါပြီး အရည်တွေ ထွက်ကျနေသော စောက်ဖုတ်အ၀လေးကို ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက်နှင့် တရှုံ့ရှုံ့တပွပွလုပ်ရင်း ဘ၀မှာ နောက်ဆုံးအကြိမ်ပြီးနိုင်ဖို့ ကြိုးစားနေဆဲမှာ လူကြမ်းကြီးက သူ၏ လက်ချောင်းကြီးတွေကို နှင်းဖြူလည်မျိုလေးပေါ်မှ ရုတ်တရက် ဖယ်ပေးလိုက်သည့်အပြင် ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားသော ဘောလုံးနှင့်အ၀တ်တို့ကိုပါဖြေပေးလိုက်လေရာအားးးးးးးးးးရှိုက်သွင်းလိုက်သောလေမှာ ပါးစပ်မှ၀င်သွားပြီး စောက်ခေါင်းမှ ပြန်ထွက်သွားသလို နှင်းဖြူ ထင်မှတ်လိုက်မိသည်။ နှင်းဖြူ၏ အောက်ပိုင်း စောက်ဖုတ်နေရာမှ ဘောလုံးပေါက်သလို ပေါက်ထွက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

တကယ်လည်း ရေဘောလုံးကြီးဖောင်းကနဲ ပေါက်ထွက်သွားသလို နှင်းဖြူ၏ စောက်ဖုတ်အပေါက်ထဲမှ စောက်ရည်တွေ တဖျန်းဖျန်း ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ စောက်ရည်တွေမှာ ပျစ်ကနဲ ပျစ်ကနဲ မပြီးနိုင် မစီးနိုင် တော်တော်ကြာကြာပန်းထွက်နေသေးသည်။ စောက်ရည်တွေ ကုန်သွားလျှင် စောက်ဖုတ်ထဲမှ သေးတွေက တရှူးရှူး ပေါက်ကျလာပြန်သည်။

နှင်းဖြူတကိုယ်လုံး ပျော့ဖတ်ပြီး အသေကောင်လို အားယုတ်ကျသွားသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလည်း ဖောင်းကားနေရာမှ ပြဲလန်ပြီး ပြာနှမ်းကာ တဖြည်းဖြည်း ညှိုးကျသွားသည်။ နှင်းဖြူ၏ အသိစိတ်၀ိညာဉ်မှာ သူမ၏ သွေးသံရဲရဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးကို တဖြည်းဖြည်း စွန့်ခွာသွားတော့သည်။

နှင်းဖြူပြန်နိုးလာလျှင် ချည်ထားသော ကြိုးတွေ မရှိတော့တာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သန့်ရှင်းနေသော အိပ်ရာဖြူဖြူပေါ်တွင် သက်သာစွာအိပ်ပျော်နေသည်။ ကိုယ်ပေါ်တွင် ည၀တ်စုံ အဖြူလေးကို ၀တ်ထားသည်။

အကျႌအောက်တွင် ပတ်တီးဖြူဖြူများ တကိုယ်လုံးလိုလို စည်းထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နှင်းဖြူ အိပ်ရာမှ ခြေလွှဲကာ ထိုင်လိုက်သည်။ ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ်တွင် ဆေးပုလင်းတစ်ပုလင်းကို တွေ့ရသည်။

မော်ဖင်း ဟု ရေးထားသော ပုလင်းထဲမှ ဆေးတလုံးကို မော့လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ခြေရင်းမှ အပြင်သွားသည့် ၀တ်စုံကို ထပြီး၀တ်လိုက်သည်။ လက်ဆွဲအိတ်ကို ယူသည်။ အိတ်ထဲမှာ ဒေါ်လာရာတန်အထပ်လိုက်ကိုယူပြီး စားပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အိတ်ကို လွယ်ပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်လိုက်သည်။ အခန်း၀တွင် လူထွားကြီးတစ်ယောက်စောင့်နေသည်။

ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒေါ်နှင်းဖြူ။ နောက်လည်း လာအားပေးပါဦး

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *