ဒီလိုနဲ့ပဲ နေ့တွေရက်တွေ ပြောင်းသွားလိုက်တာ ဘာလိုလိုနဲ့ အဖေနဲ့အမေ ကွဲသွားခဲ့တာလည်း ကြာခဲ့ပြီပဲ။ ကျွန်တော်လည်း အဖေရဲ့နောက်ကို ပါသွားပြီးတဲ့နောက် စင်္ကာပူနိူင်ငံမှာပဲ ကျောင်းတက်ရင်း စာမေးပွဲကျလိုက် ပြန်ဖြေလိုက်နဲ့ ငါးနှစ်တိတိ ကြာခဲ့ပါပြီ။
အဖေနဲ့အမေက မွေးထားတာ ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ။ ကျွန်တော့်ညီမလေးတစ်ယောက် ရှိသေးတယ်။ သူ့နာမည်က အိလှသူ တဲ့။ ကျွန်တော်က အသက်၁၆ နှစ်၊ ကျွန်တော့်ညီမက အသက် ၁၁ နှစ်အရွယ်မှာ အဖေနဲ့အမေက ပြဿနာ အကြီးအကျယ်တက်ပြီး ကွဲတော့တာပဲဗျာ။ သူတို့အနေနဲ့ ပြဿနာတွေ အကြိမ်ကြိမ်တက်ခဲ့ကြတာတော့ ကြာပါပြီ။ သူတို့ပြဿနာတက်တိုင်း ရိုက်ကြပြုကြနဲ့ဆိုတော့ ကျွန်တော့်မှာလည်း စိတ်အနာတွေရခဲ့တယ်။
ထားပါတော့ဗျာ ဒီလိုနဲ့ပဲ သူတို့နှစ်ယောက် ကွဲသွားကြတော့ အမေက ကျွန်တော့်ညီမလေးကို တာဝန်ယူပြီး ခေါ်ထားတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ အဖေနဲ့ ပါသွားတာပေါ့ဗျာ။
အခုတော့ အဖေဆုံးသွားတော့ ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲ စင်္ကာပူမှာ ယောင်လည်လည် ဖြစ်နေပြီး အမေ့ဆီဆက်သွယ်တော့ အမေက သူ့ဆီမှာ လာနေဖို့ခေါ်တော့ ရန်ကုန်ကို ပြန်ရတော့မယ်။ ကျွန်တော်လည်း အမေနဲ့ရော ညီမလေးနဲ့ပါ မတွေ့ရတာ ၅ နှစ်တိတိ ရှိပြီဆိုတော့ သတိရလှပြီပေါ့။
ကျွန်တော် ရန်ကုန်လေဆိပ်ကို ရောက်တော့ ကျွန်တော့်အမေနဲ့ ကျွန်တော့်ညီမလေး အိလှသူတို့ လာကြိုကြတယ်။ ကျွန်တော့်အမေကိုတော့ အဝေးကနေ လှမ်းမြင်ရယုံနဲ့ မှတ်မိပေမယ့် ကျွန်တော် မမှတ်မိတာက အမေ့ဘေးက ချောမောလှပတဲ့ ကောင်မလေးပါ။ အနားရောက်တော့ သေချာကြည့်တော့မှပဲ ကျွန်တော့်ညီမလေး အိလှသူ ဖြစ်နေတာ သိလိုက်ရတယ်။
ချောလိုက်တာဗျာ…. အသားက မဖြူလွန်း မညိုလွန်းပဲ ဝါရွှေရွှေနဲ့ မျက်နှာလေးက ဝိုင်းဝိုင်း၊ နှာတံပေါ်ပေါ်လေး၊ မျက်လုံးလေးတွေက ဝိုင်းပြီး အရည်လဲ့နေတယ်။ ဝတ်ထားတာကလည်း အခုခေတ်ပေါ်ပုံစံမျိုး မဟုတ်ပဲ မြန်မာဆန်ဆန် ထမိန်လေးနဲ့ဗျ။ သူ့အရပ်က အခုဆို ၅ ပေ ၄ လက်မလောက် ရှိနေပြီ။
သူက ကျွန်တော့ဘက်ကိုလှည့်ပြီး ရပ်နေတာဆိုတော့ သူ့ရဲ့သေးတဲ့ခါးနဲ့ ခပ်ကားကား တင်ပါးလေးနဲ့ဆိုတော့ မြန်မာလိုဝတ်တာ တော်တော်ကြည့်ကောင်းတာနဲ့ ကျွန်တော် ငေးကြည့်နေမိတယ်။ အဲ့ဒီအခါမှာ အမေက
“ဟဲ့သား မင်းညီမလေးကို မမှတ်မိလို့ ကြည့်နေတာလား”
“အင်း”
“မင်းမမှတ်မိလဲ မမှတ်မိလောက်ပါတယ်။ သူက အခုတလော တော်တော်ထွားလာတာ။ အခုဆို အသက် ၁၆ နှစ် ရှိပြီလေ သားရဲ့။ မင်းညီမကတော့ ဘာစွံသလဲမမေးနဲ့။ ၁၀ တန်းကျူရှင်မှာ စာဝိုင်းပေးကြလို့ အမေတောင် သူ့ကို ဆူထားရသေးတယ်။ ဒီအချိန် စာကလွဲရင် ဘာမှဂရုမစိုက်ရဘူးလို့။ သူကလည်း လိမ္မာပါတယ်။ အခုခေတ် ကောင်မလေးတွေလို စကပ်တိုတွေ ဘာတွေ ဝတ်ဖို့ စိတ်မဝင်စားဘူး။ မြန်မာလို ထမိန်လေးပဲ ဝတ်တာ”
လို့ ဆက်တိုက်ပြောလိုက်မှ ကျွန်တော်လည်း အကြည့်ကို လွှဲလိုက်ပြီး
“ဟုတ်တယ် အမေရဲ့။ ကျွန်တော်က ဘယ်ကကောင်မလေးလဲလို့ ကြည့်နေမိတာ”
လို့ ပြောလိုက်တော့ အိလှသူက ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးလိုက်ပြီး
“ကိုကိုကလည်း ညီမလေးက အရင်အတိုင်းပါပဲ”
လို့ ရှက်စနိုးလေးနဲ့ ပြောလာတယ်။ အဲ့ဒီနောက်ကျွန်တော် ကိုင်လာတဲ့ အဝတ်အစားထုပ်ကို အမေနဲ့ ညီမလေး တစ်ထုတ်စီဝိုင်းကိုင်ရင်း ကားရှိရာကို ရှေ့ကနေ ထွက်သွားတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေဟာ ကျွန်တော့်ညီမလေးအိလှသူရဲ့ တင်ပါးဆီ ရောက်သွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျွန်တော့် လီးက ထောင်မတ်လာရတော့တာပဲ။
အကြောင်းကတော့ ကျွန်တော့်ညီမလေးကို ရှေ့ကနေသာ မြင်ရပြီး နောက်ပိုင်းအလှကို မမြင်လိုက်ရလို့ စမြင်တုန်းက ဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် အခုလို နောက်ပိုင်းတင်ပါးအလှကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါမှာ ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ မသိဘူးဗျာ။ တင်ပါးလေးက လုံးဝိုင်းနေပြီး ကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ အနောက်ကို ကောက်ကောက်လေးဗျ။ ခါးနေရာကသေးပြီး တင်ပါးနေရာကို ကားထွက်သွားတာဗျ။ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်းမှာ တင်ပါးနှစ်တုံးက တစ်ဖက်က တော်တော်နိမ့်ဆင်းသွားပြီး ကျန်တစ်ဖက်က အပေါ်ကို တက်သွားတာဆိုတော့ တစ်လုံးတက် တစ်လုံးဆင်းပေါ့ဗျာ။ အဲ့ဒီလို လှုပ်တာကလည်း ယဉ်ယဉ်လေးပဲ တစ်လှမ်းခြင်း စည်းချက်ညီညီ လှုပ်သွားတာများ ကြည့်ကောင်းလွန်းလို့ မျက်စိကနေ လုံးဝမထွက်တော့ဘူးဗျာ။
အိမ်ရောက်တော့ ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး။ အိမ်သာသွားချင်လို့ဆိုပြီး အိမ်သာထဲမှာ ခုဏက မြင်ခဲ့ရတဲ့ တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်း ဖြစ်နေတဲ့ တင်ပါးလေးကို မှန်းပြီး စိတ်ဖြေမိတော့တယ်။ ပါးစပ်ကလည်း
“ညီမလေး… ညီမလေး ”
လို့ ရွတ်နေမိတယ်။ ကိစ္စပြီးသွားတော့ အိမ်သာကြွေပြားမှာ ပေနေတဲ့ သုတ်ရေတွေ မနည်းဘူး ။ အဲ့ဒီအချိန် ကျွန်တော်တွေးမိတယ်။ ငါများ မှားသွားလား၊ ငရဲများကြီးတော့မလား ဆိုပြီးတော့ပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီစိတ်က အိမ်သာက ထွက်လာတဲ့အချိန်မှာပဲ လုံးဝပျောက်သွားတော့တယ် ။
အကြောင်းကတော့ ကျွန်တော် အိမ်သာကအထွက်မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့်ပါပဲ ။ ညီမလေးက ပင်ပန်းလို့ထင်ပါရဲ့။ အိမ်ရှေ့က ဆိုဖာပေါ်မှာ မှောက်ရက်လေး အိပ်နေရှာတယ်။ နောက်ဘက်က မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းဆိုတော့ သူ့ရဲ့တင်ပါး ဖောင်းဖောင်းလေးက မှောက်ရပ်အိပ်လိုက်တော့ အနောက်ကို ကောက်ထွက်နေတယ်။ ထမိန်လေးကလည်း အနီရောင်လေး။ အောက်ခံဘောင်းဘီ အရာလေးတောင် ပေါ်နေတာ။
ကျွန်တော် အမေ့ကို ရှာကြည့်တော့ မတွေ့ရဘူး။ ကျွန်တော့်အခန်းမှာ ကျွန်တော်ပြန်နေဖို့ ပြင်ဆင်နေသံ ကြားရတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော် ညီမလေးအနားကို အသာလေး တိုးသွားလိုက်တယ်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ညီမလေးက အိပ်လိုက်ပြီဆိုရင် ဆင်အော်တာတောင် မနိုးဘူး။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း သူ့အနားကိုသွားပြီး သူ့တင်ပါးလုံးလုံးကြီးကို အပေါ်စီးကနေ ကြည့်နေမိတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ကြွလာပြန်ပြီး ကျွန်တော့် လီးကလည်း ထောင်မတ်လာပြန်တယ်။ ကျွန်တော် အရဲစွန့်ပြီး ညီမလေးကို နိုးသလိုလိုနဲ့ သူ့တင်ပါး ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကိုင်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ကလည်း
“ညီမလေး…. ညီမလေး”
လို့ ခေါ်နေတယ်။ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ….။ သူ့နာမည်လေးနဲ့ လိုက်အောင် သူ့တင်ပါးလေးကလည်း အပျိုပေါက်စ တင်ပါးလေးဆိုတော့ အိစက်နေပြီး နူးညံ့လိုက်တာဗျာ။ ဘယ်လောက်တောင် နူးညံ့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော်စိတ်တွေ အရမ်းကြွလာပြီး တင်ပါးလေးကို လက်နဲ့ဖိကြည့်တော့ သူ့တင်ပါးလေးက တုန်သွားတယ်။ ကျွန်တော် စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပြီး သူ့တင်ပါးနှစ်လုံးကြား စအိုရှိရာကို လက်ခလယ်လေးနဲ့ ထိုးကြည့်လိုက်တော့ နူးညံ့တဲ့ တင်ပါးဆိုင်လေးပေါ်က ထမိန်လေးပါ တင်ပါးကြားထဲ ညှပ်သွားတာပေါ့။
ကျွန်တော် စိတ်ရိုင်းတွေနဲ့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ အခါအခွင့်သင့်လို့ ဒီကောင်မလေးကို လိုးရရင် ဒီစအိုပေါက်လေးကို ရအောင်လိုးပစ်မယ်။ လိုးတဲ့အခါမှာလည်း ညင်ညင်သာသာ မလိုးပဲ အစွမ်းကုန် ရက်စက်ပြီး နူးညံ့တဲ့ တင်ပါးနှစ်လုံးအကြား ရက်ရက်စက်စက် လီးအရသာအပြည့် ခံပစ်မယ်လို့ပေါ့။
ဒီလို ဆုံးဖြတ်ပြီးနောက် ကျွန်တော် စိတ်ထိန်းလိုက်တယ်။ ဒီလိုအချိန်မှာ လူမိသွားရင် မဟာအခွင့်အရေးတစ်ရပ် ဆုံးရတော့မှာ။ အဲ့ဒီတော့ ကျွန်တော် အမေရှိတဲ့ ကျွန်တော့်အိပ်ခန်းကိုသွားပြီး ဝိုင်းကူရှင်းပေးနေလိုက်တယ်။
ကျွန်တော် အဲ့ဒီနေ့ကစပြီး ကိုယ့်ဟာကိုယ် စိတ်မဖြေတော့ဘူး။ စိတ်ဖြေလိုက်ရင် ကျွန်တော့်စိတ်ကူးတွေ အရှိန်မရတော့မှာ စိုးတာရယ် ၊ တကယ်လုပ်ရရင် လရည်တွေ အများကြီး သူ့ထဲ သွင်းချင်တာရယ်ကြောင့်ပါပဲ။
ကျွန်တော် တစ်ခါတစ်လေ တွေးမိပါတယ်။ ကျွန်တော့်ညီမအရင်းကိုမှ ဘာလို့ လိုးချင်နေရတာလဲ။ ကျွန်တော် စိတ်ရောဂါများ ဝင်နေပြီလားလို့။ ငယ်ငယ်က တွေ့ခဲ့ရတဲ့ စိတ်အနာတွေကြောင့်ပဲလား မသိဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဗျာ စိတ်ရောဂါ ဝင်နေတယ်ဆိုလဲ ဒီစိတ်ရောဂါကို ဝင်အောင် ဖန်တီးပေးတဲ့ လောကဓံကြောင့်ပဲ။ ဒီလောကဓံက ကျွန်တော့်ကို ဘလိုင်းကြီး အပြစ်ပေးတော့လဲ ကျွန်တော် ညီမအရင်းကို လိုးချင်နေရတာလည်း လောကဓံကပေးမယ့် မဟာရသလို့ပဲ မှတ်ယူလိုက်တော့မယ်။
ဒီနောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်တော့်ညီမလေး ကျောင်းသွားတိုင်း ကျွန်တော်လိုက်ပို့တယ်။ ကျောင်းက အိမ်နဲ့နီးတော့ လမ်းလျှောက်လိုက်ပို့ရတာပေါ့ ။ အဲ့လို လိုက်ပို့တဲ့အခါတိုင်း ကျွန်တော့်ညီမလေးကို ရှေ့ကနေ သွားခိုင်းတယ် ။ သူ့ကို ဘေးချင်းယှဉ်လျှောက်ရင် မောင်နှမချင်း ဘေးလူတွေ တစ်မျိုးမထင်ရအောင်လို့ အကြောင်းပြလိုက်ရတာပေါ့။ ဒါမှလည်း သူ့ရဲ့တင်ပါးလေးတွေကို ကြည့်ခွင့်ရမှာလေ။
နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း သူ့တင်ပါးတွေ လိုက်ကြည့်ပြီး စိတ်မဖြေပဲ နေနေရတာ ကြာလာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေကလည်း စုထားသလိုဖြစ်ပြီး အခွင့်ကောင်းကိုပဲ စောင့်နေတာပေါ့ဗျာ။
တစ်နေ့မှာ ကျွန်တော် ညဘက် အိပ်မပျော်ပဲ ညီမလေးရဲ့ တင်ပါးကို ကျွန်တော် သူ့ကို ကျောင်းလိုက်ပို့တုန်း ဖုန်းနဲ့ခိုးရိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေကို ကြည့်နေပါတယ်။ ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် ကြည့်လို့မဝပါဘူးဗျာ။ ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးနဲ့ ဖောင်းတင်းနေတဲ့ သူ့ရဲ့အိုးလေးက ကျွန်တော့်စိတ်ကို ရိုင်းသထက် ရိုင်းစေတော့တာပဲ။
ဒီလိုကြည့်နေရင်း ရေဆာလာတော့ အောက်ထပ်ကိုဆင်းပြီး ရေသောက်တယ်။ ရေခဲသေတ္တာရှိတဲ့ နေရာက ကျွန်တော့်ညီမလေးအခန်းရှိတဲ့ နေရာနားမှာပါ။ ကျွန်တော်ကလည်း အကြံသမားမို့ ညတိုင်း ညီမလေးအခန်းတံခါးကို lock ချထားလားဆိုပြီး သွားသွားဖွင့်တယ်။ ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်ကတည်းက အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ ညီမလေးက တစ်ညမှ မလွတ်အောင် အခန်းတံခါးကို lock ချထားတယ်ဗျ။
ဒါပေမယ့် ဒီည ကျွန်တော်တံခါးကို သွားဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ တံခါးက ပွင့်သွားတယ်။ ကျွန်တော် ပြုံးလိုက်တယ်။ သူ မအိပ်သေးစရာအကြောင်း မရှိဘူး။ အချိန်က ည ၁ နာရီ ထိုးနေပြီလေ။
ကျွန်တော် တံခါးကိုဖွင့်ပြီး အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ညီမလေးက ဟိုဘက်ကိုလှည့်ပြီး အိပ်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ မီးမမှိတ်ထားဘူး။ သူက ကြောက်တတ်တော့ ငယ်ငယ်ကတည်းက မီးဖွင့်ပြီး အိပ်တတ်တယ်လေ။
ကျွန်တော် သူ့အခန်းတံခါးကို အတွင်းကနေပြီး ပိတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် ကျောပေးပြီး အိပ်နေတဲ့ ညီမလေး အနားကို တဖြည်းဖြည်း တိုးသွားတယ်။ ညီမလေးက မိန်းကလေးစွပ်ကျယ် အပန်းရောင်လေး ဝတ်ထားတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
ကျွန်တော်လည်း သူခြုံထားတဲ့ စောင်လေးကို အသာလေး လှန်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်လက်တွေလည်း တုန်နေတော့တာပေါ့။ စောင်လေးအောက်ကနေ ထွက်လာတာကတော့ သူ့ရဲ့ သိမ်တဲ့ခါး ပြီးတော့ မြဲစွာဝတ်ထားတဲ့ ထမိန်အနီလေး။
ကျွန်တော် စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ သူ့ထမိန်လေးကို အသာလေး ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ရှက်တတ်တဲ့ ညီမလေးက ညအိပ်တာတောင် ထမိန်လေးနဲ့။ ပြီးတော့ ထမိန်ကိုလည်း မြဲအောင်ဝတ်ထားတော့ ထမိန်အစလေးကို အတော်ဆွဲထုတ်ယူရတယ်။ ထမိန်အစလေးကို ဆွဲထုတ်လို့ရသွားတဲ့ အခါမှာတော့ သူ့ထမိန်လေးက လျှောကျသွားပါတော့တယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ထမိန်လေးကို အသာလေး ဆွဲချွတ်တော့တာပေါ့။
အဲ့ဒီအချိန်မှာ အောက်ခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးနဲ့ သူ့တင်ပါးလုံးလုံးလေးကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါမှာ ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ပိုကြွလာပြီး သူ့အိပ်ယာပေါ် တက်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီနောက် သူ့အောက်ခံ ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ဖို့ ကြိုးစားရတယ်။ တုန်ရီနေတဲ့ လက်တွေနဲ့ပဲ ညီမလေးမနိုးအောင် အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပြီးတဲ့ အခါမှာတော့ ကျွန်တော့်ကို မူးမေ့စေလောက်အောင် ဝင်းနေတဲ့ အသားအရည်နဲ့ တင်ပါးဆိုင်လေး ထွက်လာတော့တာပဲ။
ကျွန်တော် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး။ ကျွန်တော့်လီးကို ညဝတ်ဘောင်းဘီကနေ အသာထုတ်ပြီး စအိုထဲ မထည့်သေးပဲ သူ့တင်ပါးအကွဲလေးတစ်လျှောက် ထိုးနေမိတယ်။ နူးညံ့လိုက်တဲ့ တင်ပါးဗျာ။ ၁၆ နှစ်သမီး တင်ပါးလေးဖြစ်ရုံမက ဘယ်သူမှ မထိမကိုင်ဖူးသေးတဲ့ တင်ပါးလေးဆိုတော့ အိစက်နေတာပဲဗျာ။
ကျွန်တော် ဒီလိုလုပ်ရုံနဲ့ အားမရသေးပဲ သူ့တင်ပါးရှိရာကို မျက်နှာကပ်ပြီး သူ့စအိုလေးကို လျှာလေးနဲ့ ယက်နေမိတယ်။ စိတ်ထဲက ချိုလိုက်တာဗျာ။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော် စိုးရိမ်စိတ် ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်ညီမလေး နိုးသွားရင် ကျွန်တော့် အခွင့်အရေးတွေ လုံးဝဆုံးရှူံးရတော့မှာလေ။
ကျွန်တော် သူ့စအိုပန်းရောင်လေးကို ယက်နေရာကနေ ထပြီး ဘေးဘီကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ စာကြည့်စားပွဲပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ ပွင့်နေတဲ့ အိပ်ဆေးပုလင်းကိုမြင်မှ စိတ်သက်သာသွားတယ်။ သူ အိပ်ဆေးတွေ သောက်ထားတာကိုး။ ဒီအတိုင်းဆိုရင် ဆင်အော်တာတောင် မနိုးတဲ့ ညီမလေးက အိပ်ဆေးတန်ခိုးနဲ့ ဘယ်လိုမှ နိုးလိမ့်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး။
အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အချိန်ရှိတုန်း သူ့တင်ပါး လုံးလုံးလေးကို အားရပါးရ ညှစ်တယ်။ ပြီးတော့ စအိုကို ယက်တယ် ။ ပြီးတော့ အသင့်ပါလာတဲ့ ဖုန်းနဲ့ သူ့တင်ပါးကို ဓာတ်ပုံရိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကို အသာလေး ပက်လက်အနေအထားပြောင်းပြီး သူ့ရဲ့အပျိုစင် စောက်ပတ်လေးကို ကြည့်လိုက်တယ်
သူ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးက သူ့နှုတ်ခမ်းလေးလိုပဲ ဖူးဖူးလေးနဲ့ ဖောင်းဖောင်းလေးပါ။ အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ အကွဲကြောင်းလေးက စိနေပြီး ထိလိုက်တာနဲ့ ကြွေသွားမလို နူးနူးညံ့ညံ့လေးပါ။ ကျွန်တော်လည်း အဲ့ဒါလေးကို မြင်လိုက်ရတာနဲ့ သူ့ရဲ့ စောက်စိလေးကို ကုန်းယက်မိတယ်။ လူ့ခန္ဓာရဲ့ တုန့်ပြန်နိုင်စွမ်းကြောင့် ညီမလေး အိပ်နေပေမယ့် သူ့ရဲ့စောက်ပတ်လေးက အရည်တွေ ရွှဲလာတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း အဲ့ဒီအရည်တွေကို လက်ခလယ်မှာ သုတ်ပြီး သူ့ရဲ့ စောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တာ ကြပ်ကြပ်စီးစီးလေး အထဲကို ဝင်သွားတယ်။ ကျွန်တော် လက်ခလယ်နဲ့ သူ့စောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ထဲကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်နေရင်း ကာမအရှိန်တွေ တက်လာပြီး ဒီည သူ့ရဲ့ ပန်းဦးကို ရက်စက်စွာ ရယူဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။
အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အခန်းတံခါးဝကို ပြန်သွားပြီး တံခါးကို ချက်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အခန်းပတ်ဝန်းကျင်ကို လေ့လာကြည့်တော့ aircon ခန်းဖြစ်လို့ လေလုံအောင် လုပ်ထားတဲ့အတွက် အထဲက အသံကုန်အော်ရင်တောင် အပြင်က မကြားရပါဘူး။
အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော့်ညီမလေးရှိရာကို ပြန်သွားပြီး သူ့အိပ်ယာပေါ် လှဲချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ရင်သားတွေရှိရာကို လက်ရောက်သွားပြီး သူ့အင်္ကျီကို ဆွဲလှန်လိုက်တော့တယ်။ ထွက်လာတဲ့ နို့အုံလေးပေါ်မှာ ဘော်လီမဝတ်ထားပါဘူး။ နို့လေးနှစ်လုံးက ဖြူဝင်းနေပြီး နို့သီးလေးက ပန်းရောင်ဖြစ်ပြီး သေးသေးလေးတွေ။ နို့အုံကတော့ လက်သီးတစ်ဆုပ်စာလောက် ရှိတယ်။
ကျွန်တော်လည်း အချိန်စောင့်မနေတော့ပဲ သူ့နို့သီးလေးတွေကို လျှာနဲ့ ယက်တော့တာပဲ။ ပြီးတော့ နို့အုံလေးတွေကို ကြမ်းကြမ်းတန်းတန်း စို့တော့တာပေါ့။ သူနိုးမှာ မကြောက်တော့ဘူး။ နိုးလာရင်လည်း ရအောင်လို းပစ်တော့မှာလေ ။ ဒါပေမယ့် သူမနိုးသေးပါဘူး ။
အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ပေါင်လေးကို ခပ်ကားကား အနေအထားဖြစ်အောင်လုပ်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားမှာ နေရာယူလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ထောင်မတ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးက ၇ လက်မလောက် ရှိတယ်။ ရှိမှာပေါ့ စင်္ကာပူမှာ ကျောင်းတက်တုန်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူ မိန်းမလိုက်စားခဲ့တုန်းက ဆေးတွေ ထိုးထားတာကိုး။
အဲ့ဒီလီးကြီးကို ကျွန်တော့်ညီမရဲ့ ကားထားတဲ့ ပေါင်ဖြူဖြူလေးကြားက စောက်ပတ်လေးထဲကို ထိုးထည့်ရတော့မှာ။ စောက်ပတ်လေးက ပေါင်ကားထားတာတောင် စိနေတုန်းပဲ။ ကျွန်တော်လည်း ကြည့်မနေတော့ပဲ သူ့စောက်ပတ်ကို အသာဖြဲလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။
စီးစီးကြီး ဖြစ်နေပြီး ၁၆ နှစ်သမီး ညီမလေးရဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက လိပ်ပါလာတယ်။ ကြပ်လိုက်တာ ပြောမနေနဲ့ ။ ကျွန်တော်လည်း လီးကိုပြန်ထုတ်ပြီး အနားမှာရှိတဲ့ ညီမလေးသုံးတဲ့ လိုးရှင်းတွေကို လီးထိပ်မှာ အများကြီး သုတ်လိုက်ပြီး စောက်ပက်ဝကို ပြန်တေ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နောက်ကို အားယူပြီး အတင်းထိုးထည့်လိုက်တာ
“ဗျစ်”
ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ
“အမေ့”
ဆိုတဲ့ ညီမလေးရဲ့ အသံပါ ထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော် ညီမလေးမျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်နေပြီး မျက်လုံးမှာ မျက်ရည်တွေ အပြည့်ပဲ။ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားပြီး လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာခင်းကို ဆွဲဆုပ်ထားတယ်။
သူဘယ်လိုလုပ်လုပ် သူ့အမူအယာတွေက ကျွန်တော့်ကာမစိတ်ကို နှိုးဆွနေတော့တာပဲ။ ကျွန်တော်ခဏတော့ လိုးတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ သူဘာပြောမလဲဆိုတာ ကြားချင်သေးတာကိုး။ သူမက
“ကိုကို! ဒါဘာလုပ်တာလဲ။ လုပ်ရက်လိုက်တာနော်။ တော်ပါတော့ ကိုကိုရယ်။ ညီမလေး နာလွန်းလို့ ”
လို့ မျက်ရည်တွေဝိုင်းပြီး ပြောရှာတယ် ။ သူ့အသံလေးက ကျွန်တော့်လီးကို ပိုပြီး အားတွေပေးသလို ဖြစ်နေတာကြောင့် ကျွန်တော်ဘာမှ ပြောမနေတော့ပဲ အဆုံးထိဝင်နေတဲ့ လီးကြီးကို အသားကုန် ဆောင့်တော့တာပဲ။ ညီမလေးရဲ့ ရင်သားတွေက လှိုင်းလို လူးနေပြီး ညီမလေးပါးစပ်ကလည်း
“နာတယ်! မလုပ်ပါနဲ့”
လို့ အဆက်မပြတ် ပြောနေတော့တယ် ။ စောက်ပတ်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သွေးတွေမှ မနည်းဘူး။ အပျိုစဉ်ဘဝရဲ့ နောက်ဆုံး နှုတ်ဆက်တဲ့ သွေးတွေပဲလေ။
ကျွန်တော့်လီး သူ့စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေထွက်နေတဲ့ ကာလပတ်လုံး စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ အစွမ်းကုန် ရသတွေ ပေးနေတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း လိုးနေရင်း စိတ်ပိုကြွလာအောင် ညီမလေးကို
“ဟဲ့ အိလှသူ ငါလိုးတာ ကောင်းလား”
“အရမ်းနာတယ် ကိုကို တော်ပြီဟာ တော်ပြီ”
“ညီမလေးရယ် စောက်ပတ်လေးက စီးနေတာပဲကွာ အသေလိုးပစ်မယ်နော်”
“မလုပ်ပါနဲ့တော့ ကိုကိုရယ် အား! အရမ်းနာလွန်းတယ် အား…. အီး…. သေပါပြီ”
လို့ပြောရင်း လိုးနေတဲ့ တစ်ဖတ်ဖတ် ရိုက်ခက်သံတွေကလည်း စီးချက်ညီလှပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပတ်လက်လိုးနေရင်းကနေပြီး သူ့ဖင်လေးကို ကိုင်လိုးချင်တော့ လီးကိုထုတ်လိုက်တယ် ။ လီးထွက်လာတာနဲ့အတူ သွေးရေတွေနဲ့ စောက်ပတ်ကကျလာတဲ့ အရည်ကြည်တွေ မနည်းဘူး။
သူ့ကို အတင်းအကြပ် မှောက်ရက် အနေအထားကိုပြောင်းတော့ သူလေးဘက်ထောက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်ကနေ ပြေးဆင်းဖို့ လုပ်သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် လျင်မြန်တဲ့ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့တင်ပါး ကားကားကြီးကို ဆွဲပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့စောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်ထည့်လိုက်တဲ့အခါမှာ
“အ”
ဆိုပြီး တစ်ချက်အော်လိုက်ပြီး အတင်းရုန်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အတင်းဆောင့်ထည့်နေတဲ့ လီးချက်တွေကြောင့် မရုန်းနိုင်တော့ပဲ အသံကုန် အော်နေတော့တယ် ။ သူ့အော်သံက ပိုစိတ်ကြွစေပြီး ဆောင့်ချက်တွေ ပိုပြင်းလာလေ ပိုအော်လေပါပဲ။ သူ့ဖင် ဝိုင်းဝိုင်းလေးကို ညှစ်ယုံအားမရပဲ စအိုထဲကို လက်ညိုးတစ်ချောင်းသွင်းပြီး လိုးပါတယ်။ စောက်ပတ်ရဲ့ နူးညံ့မှုတွေကို လီးက ရယူနေပြီး စအိုရဲ့ နူးညံ့မှုတွေကိုတော့ လက်ညိုးကနေ ရယူနေတာပေါ့။
ကျွန်တော် အဲ့ဒီအချိန်မှာ လုပ်နေတာတွေ အားလုံး စက္ကန့်မလပ် feel အပြည့် ရနေတော့တာပဲ။ အမြဲတမ်း ကြည့်ရုံကြည့်ခဲ့ရတဲ့ ၁၆ နှစ်သမီး အိလှသူလေးရဲ့ အပျိုစင်လေးထဲ ကျွန်တော့်လီးရော လက်ရော ဝင်နေတာကိုး ။ တစ်လုံးတက် တစ်လုံးဆင်း ဖြစ်နိုင်လွန်းတဲ့ ဖင်လေးကို အညိုးနဲ့ လက်ညိုးတင် မဟုတ်ပဲ လက်ခလယ်ရော လက်ညိုးရော ပေါင်းပြီး အတင်းထိုးထည့်ပါတယ်။
ညီမလေး အော်လိုက်တာ ပြောမနေနဲ့တော့။ ကျွန်တော်လည်း စအိုဖက်ကို ပိုစိတ်ပါလာပြီး စောက်ရည်ရွှဲနေတဲ့ လီးကို စောက်ပတ်ထဲက ပြန်ထုတ်ပြီး စအိုဝကို အမြန်ထိုးထည့်လိုက်တော့ ညီမလေး ရုန်းချိန်တောင် မရလိုက်ပဲ ဗျစ်ဆိုပြီး ဝင်သွားတော့တယ်။
ညီမလေး အော်တာ ငယ်သံပါပါတယ် ။ စအိုဝလည်း အနည်းငယ် ကွဲသွားတော့ သွေးတောင် နည်းနည်းထွက်သွားတယ် ။ ဒါတွေကို ဂရုမစိုက်အားပဲ ဖင်နှစ်တုံးကို တဖြန်းဖြန်းမြည်အောင် အတင်းဆောင့်တော့တာပဲ ။
“အား… အရမ်းနာတယ်… ကိုကိုက လူမဟုတ်ဘူး… ဘီလူးကြီး ကိုယ့်ညီမအရင်းကို မဒိန်းကျင့်တယ် ….”
လို့ ညီမလေးကပြောတော့ ကျွန်တော်က
“လိုးမှာပဲ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမ လိုးတာ ဘာမှမဆန်းဘူး။ နင့်ဖင်က အရမ်းလှတော့ လိုးချင်စိတ်ကို ထိန်းမရတော့ဘူး။ အခုတော့ တစ်လုံးတက် တစ်လုံးဆင်း ဖြစ်နေတဲ့ နင့်ဖင်ကြားမှာ ငါ့လီးဝင်နေပြီကွ”
လို့ပြောရင်း အတင်း ဆောင့်ပစ်နေလိုက်တော့တယ်။ ညီမလေးလည်း ပြောမရတဲ့အဆုံး အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး သူ့စအိုဝက လီးထွက်သွားအောင် ဖင်ကို အတင်းရှုံ့လိုက်တယ်။ သူအဲ့လိုလုပ်တော့ ကျွန်တော့်အတွက် ပိုကြပ်ပြီး လိုးလို့ကောင်းလာသလို သူလည်း သေအောင်နာပါတယ်။
ကျွန်တော် သူ့ဖင်ကြားထဲ ဘယ်နှစ်ချက် လိုးမိနေမှန်းတောင် မသိဘူး။ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဂွေးစိနှစ်လုံးကလည်း သူ့စောက်ပတ်ကို ရိုက်နေတယ်။ ကျွန်တော် ပြီးခါနီးအချိန်မှာ ဖင်ထဲပြီးဖို့ စိတ်မကူးတော့ပဲ အပျိုစင်စောက်ပတ်ထဲမှာ ပြီးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ကလေးရရင်လည်း ရပါစေတော့။ ကလေးရလဲ ဒီလောက်လှတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ဗိုက်ထဲကို ငါ့သုတ်ပိုးတွေ ထည့်လိုက်တော့မယ် ဆိုတဲ့ စိတ်ပဲရှိတော့တယ်။
အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ဖင်ကြားထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး အမြန်စောက်ပတ်ထဲထည့် လေးငါးချက် ခက်ပြင်းပြင်းဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်တွေကို ညီမလေးအိလှသူရဲ့ ဗိုက်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။ များလိုက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေဗျာ။ အပြင်ကိုတောင် လျှံထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ တင်းထားတဲ့စိတ်တွေ အကုန်လုံး သူ့ဗိုက်ထဲ ရောက်သွားသလိုပဲ။
ကျွန်တော် အားပျက်ပြီး မှောက်ရက်အနေအထားနဲ့ပဲ သူ့တင်ပါးလေးအပေါ်မှာ အိပ်ချလိုက်တယ်။ ညီမလေးလည်း နာလွန်းလို့ ဘာမှမပြောနိုင်ပဲ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေတယ် ။ ကျွန်တော် အမောပြေသွားတော့ ညီမလေးကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သူနဲ့ အကြည့်ချင်း ဆုံသွားတယ်။
“ကိုကို လူမဟုတ်ဘူး ဒီကိစ္စကို ရဲတိုင်မယ် မေမေနဲ့လဲ ပြောမယ်”
လို့ ပြောတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း
“နင်တိုင်ရင်လည်း တိုင်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် အစ်ကိုလိုးတာခံရတဲ့ ကောင်မလေးဆိုပြီး ရပ်ကွက်ထဲ ဟိုးလေးတကျော်ကျော် ဖြစ်မှာကိုလည်း စဉ်းစားဦး”
လို့ပြောတော့ ညီမလေး တွေဝေသွားတယ်။
“နင့်ဗိုက်ထဲ ထည့်လိုက်တဲ့ သုတ်ရေတွေက ကလေးရသွားခဲ့ရင် အဲ့ဒီကလေးအဖေ ဘယ်သူလို့ ပြောမလဲ။ ကိုကိုပြောသလို လုပ်ပါ။ ညီမလေးနဲ့ ကိုကိုနဲ့ တစ်နေရာကို ခိုးပြေးမယ်။ ပြီးရင် ကလေးမွေးမယ်။ တို့တွေ လင်မယားလိုပဲ နေလိုက်ကြမယ်လေ။”
ပြီးပါပြီ။
