ဖြစ်ပုံကဒီလို ၂၀၁၇လောက်ကပေါ့နေ့ရက်နဲ့အချိန်ကိုတော့မမှတ်မိတော့ဘူး ဒါပေမယ့်ခုထိမှတ်မိတာကတော့တစ်ဝမ်းကွဲအစ်မနဲ့လိုးခဲ့တာပါပဲဒါကိုနောက်ကြောင်းပြန်ရမယ်စိုရင်…….’ဟဲ့ငါ့မောင်လာအုံး အစ်မကိုအစ်မဘဲနဲ့ချိန်းထားတဲ့နေရာလိုက်ပို့ပါလား’ဟုသူတို့အိမ်ပြူတင်းပေါက်ကနေတီးတိုးလေးလှမ်းပြောလိုက်တယ်အစ်မတို့အိမ်နဲ့ကျွန်တော်တို့အိမ်ကကပ်လျှက်ဘဲဒါပေမယ့်သူတို့အိမ်က၂ထပ်အိမ်ပေါ့ကျွန်တော်တို့ကတော့၁ထပ်အိမ်စိုတော့အပေါ်မော့ကြည့်တာနဲ့သူတို့အိမ်တစ်ထောင့်တစ်နေရာကိုတွေ့ရတယ်”အေးအေး”စိုပြီးကျွန်တော်လဲလှမ်းပြောလိုက်တယ်အစ်မဘဲနဲ့ချိန်းဖို့အချိန်ကလိုသေးတော့အစ်မလဲရေချိုးထားမွာပေါ့စိုပြီးကျွန်တော်တို့အိမ်ကြားမှာကာထားတဲ့ဝန်းထရံကနေချောင်းကြည့်လိုက်တယ်ဟုတ်တယ်ဗျ အစ်မရေချိုးနေတာထဘီနဲ့အသားတွေလဲကပ်ပြီးပြောင်တင်းနေတာဘဲ ထဘီရင်လျားထားတော့အပေါ်ရံကနိုလေးတွေကိုရေးရေးလေးမြင်နေရတာ ကျွန်တော်လီးတောင်တောင်သွားတယ်အစ်မရဲ့ခနာကိုယ်အချိုးစားကလဲပြောစရာမလို တင်းရင်းနုအိနေတာဘဲ အဲ့လိုစိုသူကအပျိုဖားဖားကြီးတောင်ဖြစ်နေပြီလေ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတောင်ဖြစ်နေမှတော့ဖင်းတွေရင်တွေကြီးတာမဆန်းပါဘူး
အဈမနာမညကြ”ကကေေ”တဲ့ဗွ အရမြးပှငြ့လငြးပှီးတတတြတကြှှကှှဘဲ သူ့အမအဖေတှကေကွှေနတြောနြဲ့စိုဘယသြှားသှားယုံတာပေါ့ကိုယြ့ဆှမွေိူးသားခငွြးဘဲအယုံကှညရြှိတာမဟုတလြားဗဒွါကှောငြ့အဈမကသူ့အိမကြိုရုပရြှငသြှားကှညြ့မယစြိုပှီးကွှနတြောနြဲ့ခိုးထှကကြှမှာပေါ့”ဟဲ့ပှီးပှီလား သူရိနြ”အဈမရမေိုးခွိူးအလှပှငပြှီးကွှနတြောအြခနြးရှေ့ကတောငရြောကနြပှေီကကကေအေလှပှငထြားတော့ပိုတောငလြှသှားသေးတယအြပေါကြမှနမြာဝတစြုံအငြျကွီလေးအောကကြဆှဲသားထဘီလေးနဲ့စိုတော့ဘဈရာကထငြးထငြးနတောဘဲမသိမသာလေးလှမြးလှမြးကှညြ့နမေိတယြ နိတှဖငြေးတှကလေဲတငြးပှီးဆူထှကနြလေိုကတြာဗြာ လိုးခငွစြရာဘဲကွှနတြောလြဲပုဆိုးလှဲပှီးဘောငြးပှီထကဝြတနြတယေအြဈမကမမှငခြငွယြောငဆြောငပြှီးအိမကြလူတှနေဲ့ဘာဘာညာညာပှောနတယြေ.”ငါပှီးပှီသှားကှစို့””အေးအေးငါ့မောငြ”သူ့ဘဲနဲ့ခွိနြးနဲ့နရကေလဲဝေးတာဗွာ သူဘဲကလဲလူရိူးလူအ ဒါကှောငြ့အေးအေးဆေးဆေးနရောမှာခွိနြးထားနမှော လိုတော့လိုသေးတယဗြရွောကဖြို့ကွှနတြောလြဲဆိုငကြယမြောငြးနရငြေးနောကလြှညြ့ပှီး “နငြ့ဘဲကလူရိူးငအကှီးကိုနငဘြာလို့ခစွနြတောလဲ အလိုကလြဲမသိဘူးမဟုတလြား” အဈမက”အဲ့လိုတော့မပှောပါနဲ့ဟသူကငါ့ကိုခစွရြှာပါတယငြါလဲခစွတြယလြနငေဝြငမြပါစမြးပါနဲ့”
“ဒါပေမယ့်သူကတော်တော်ရိုးတယ်ဟ နင်ပြောသလိုလဲဟုတ်တာဘဲ” အစ်မကနောက်ကနေဘယ်လမ်းဘယ်လမ်းကွေ့စိုပြီးကျွန်တော့်ရှေ့ကိုလက်ညိုးထားပြနေတယ်ရှေ့ကိုနည်းနည်းရင်ဘက်ကော့ထားတော့ကျွန်တော့်ကျောကုံးနဲ့အစ်မနိုတွေကထိနေတာဖီပဲဗျာ ကိုင်လိုက်ရရင်တော့ရှယ်ဘဲ အဲ့လိုတွေးပြီးကျွန်တော်လဲနောက်ကိုကျောကုံးလေးမသိမသာတိုးတိုးနေတာ”ကဲရောက်ပြီ” “အေးအေး”ငါသွားတွေ့လိုက်အုံးမယ်နင်ဒီကစောင့် အိုးကေအိုးကေ”ဒီလိုနဲ့ကေကေဆိုင်ကယ်ပေါ်ကဆင်းပြီးဆံပင်လေးတွေသက်၍သူ့ဘဲရှိရာထိုင်ခုံနားသြားနေသည်အရှေ့ကဖျက်လျှောက်သွားတာဖင်းကြီးကတုန်ခါနေတာဘဲဘယ်ညာရမ်းနေလိုက်တာများဆွဲဆွဲလိုးလိုက်ရကွာသူတို့တွေ့တာနည်းနည်းတော့ကြာသွားပြီဗျတစ်နာရီနည်းပါးလောက်ရှိပြီ လဖေ့ရည်ဆိုင်ထိုင်စောင့်နေရတာပေါ့ ပျင်းတာကိုး..စဉ်းစားမိလိုက်တယ်အစ်မနဲ့သူ့ဘဲလိုးတာနေတာလား မသိဘူး အစ်မနို့တွေဖင်းတွေကိုင်နေလားမသိဘူးစိုပြီးပြုံးနေလိုက်တာ ဒါပေမယ့်အဲ့လူရိုးလူအ ကအဲ့လိုမလုပ်ရဲလောက်ပါဘူး ငါ့လိုကေကေရေချိူးတိုင်းမချောင်းရလောက်ပါဘူးစိုပြီးဂုဏ်ယူနေတာ…ဟောအစ်မပြန်လာပြီ ကျွန်တော်လဲလဖေ့ရည်ဆိုင်ကထွက်ဆိုင်ကယ်စက်နိုးပြီးသူအလာကိုကြည့်နေလိုက်တယ် ပျော်နေတဲ့ပုံများသူဘဲနဲ့တွေ့ရတော့ သူ့အရပ်နဲ့မမှီတဲ့သစ်ရွက်လေးကိုခုန်ပြီးခူးနေတာ နိုကြီးတွေများတုံခါနေတာဘဲ
ဒီလိုနဲ့ကျွန်တော့်နားရောက်လာတော့တယ်”ဟဲ့သွားမယ်” “အေးသွားချင်တာကြာပြီ””နင်တို့တွေဒီလောက်အကြာကြီးဟိုဟာတွေများလုပ်နေတာလားလို့ပြောင်သလိုနောက်သလိုမေးလိုက်တယ်အစ်မကလဲ”အဲ့လိုမပြောနဲ့ပါးတောင်ရဲရဲမနမ်းရဲဘူးအဲ့ကောင်က””ဒါစိုနင်အပြိုစစ်စစ်ရှိသေးတယ်ပေါ့” ဟဲ့ငါ့မောင်အပြိုစစ်စစ်ဟဲ့” အစ်မပြောပုံအရစိုဟိုကောင်ဘာမှလုပ်မထားရသေးမှန်းသိလိုက်ပြီ ကျွန်တော်စိတ်ထဲပါကင်ဖောက်လိုက်ရင်ကောင်းမလားစိုပြီးကြိတ်ရယ်နေတာ”ဒီလိုနဲ့ဘဲဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းပြောရင်းအိမ်ပြန်လာကြတယ်အိမ်ရောက်တော့ကျွန်တော့်အတွက်သတင်းကောင်းဗျာ စိတ်ထဲအဲ့စကားကြားရတော့ပျော်သွားတယ်ကေကေအဖေရဲ့အဖေဆုံးသွားလို့သူတို့မိသားစုရွာပြန်ကြမှာတဲ့ ကေကေအမေကကျွန်တော့်အဒါ်နဲ့စကားပြောနေတာကြားလိုက်ရတယ် ပြီးတော့ကေကေကိုလဲကျွန်တော်တို့အိမ်မှာလာအိပ်ဖို့သူ့အမေကမှာနေတယ်ကေကေလာအိပ်ရင်ကျွန်တော့်အခန်း၃ထပ်ပြားအပေါက်ကနေချောင်းလို့ရပြီလေဗျာကျွန်တော်တို့အိမ်ကကျွန်တော်ရယ်ညီလေးတစ်ယောက်ရယ်အဒေါ်ရယ်ဘဲရှိတာဗျဒေါ်နဲ့ညီလေးကတစ်ခန်း ကျွန်တော်ကတစ်ခန်းပေါ့ကေကေလာအိပ်မယ်စိုတော့အဒေါ်နဲ့ညီလေးကအရှေ့ကတန်းယားပေါ်အိပ်ကြမှာဘဲဗျကေကေကဘာလို့လိုက်မသွား လဲစိုတော့ကျောင်းတတ်ရမွာလေ သူ့အိမ်ကပညာရေးကိုဦးစားပေးကြတယ်ဗ် အတော်ကိုသူ့သမီးကိုပညာတတ်ကြီးဖြစ်စေချင်တာဒါကြောင့်ထားခဲ့တာပေါ့ဒီလိုနဲ့ကေကေတို့အဖေမေတို့ရွာပြန်သွားကြပြီ..ကေကေကအစောကြီးအိပ်သွားတယ်အဒေါ်နဲ့ညီလေးရောအိပ်သွားကြပြီ၁၀ခွဲဘဲရှိသေးတာကျွန်တော့်အတွက်တော့ဖေဘွက်ကကဆော်အလန်းပုံလေးတွေကြည့်ပြီးဖီ နေချိန်ပေါ့ ကျွန်တော့်စိတ်တွေဖေ့ဘွက် ကပုံထဲမရောက်ဘဲကေကေဘက်စိတ်ရောက်နေတာတောင်နေတဲ့လီးကလဲဗျာ မှတ်နေလိုက်တာပုဆိုးတောင်ပေါက်မထွက်ဘဲ ကျွန်တော့်အခန်းကဘယ်ဘက်မွာကေကေအိပ်တာကညာဘက်အခန်းပေါ့ ကျွန်တော်လဲလီးကိုစွပြီး၃ထပ်ပြားအပေါက်လေးကနေချောင်းလိုက်တယ်
ဟာ..ကကကွှေနေတြောခြွောငြးတဲ့ဘကကြိုဖငြးလှဲ့ပေးပှီးစောငြးအိပနြတော တငြးထောငိနတောဘဲဗွာ ရအေိုးကှီးနဲ့မှားရသလိုဘဲ ကွှနတြောလြဲကှညြ့ကှညြ့ပွီးလီးကိုစှနတယြေ။ဘယလြိုမှထိနြးမနိုငတြော့ဘူးဗွာစိတတြှလှေုပရြှားပှီးတအားထနနြတော၁၁နာရီတောငရြှိနပှေီ အဒေါတြို့အိပမြောကှနပှေီစိုတာသိတယြ ကွှနတြောအြရဲစှနြ့ပှီးသူ့အခနြးထဲဝငလြုံးမယစြိုပှီးထှကခြဲ့တယြ လိုးခငွတြာဘဲသိတော့တာပေါ့ အခနြးကဂကွမြခထွားဘူးဗွာဂှငကြောငြးဘဲခွှေးတှလေဲပှနနြတောရခွေိူးထားတဲ့အတိုငြးဘဲကဲ တံခါးကိုအသာလေးဖှငြ့ပှီးအထဲကနဂကွေခြထွားလိုကတြယကြကအေေိပနြပေုံမွားဗွာ ကွှနတြောြ့ကိုလိူးဖို့စိနခြေါနြသလေိုဘဲ ကုတငပြေါအြသာလေးတတလြိုကပြှီ ကကကေေိုအသာလေးပလကလြနထြားပှီးကွှနတြောကြကထေဘေီကိုအသာလေးခွှတလြိုကတြယြ ။ဝငြးအိနတောဘဲဗွာပေါငလြုံးတှကဖေုဖောငြးနတေဲ့စဖုတကြှီးကလဲလပွခြငွစြရာဘဲတှငြးခံဘောငြးဘီခွှတမြယလြုပတြော့ကကနေေိုးသှားတယကြွှနတြောြ့ကိုသခွောကှညြ့ပှီး”နငြ” “မငြး”ဘာလုပတြာလဲ “ခစွလြို့ပါကကရေယြေ”အဈမအသရေုံးတော့တာဘဲ”နငအြောမြှာသလြို့ငါဓားယူလာတာအောရြငထြိုးပဈမှာနောြ တကယတြော့ကွှနတြောြ့လကသြညြးအရှညနြဲ့သူ့ခါးကိုနာအောငထြောကထြားတယြ အစကတညြးကကကကေလေဲသူ့ဘဲလူအကှီးလိုးတာခံခငွနြလေောကတြယသြူ့ဘဲကအလိုကမြသိလို့သာနနတေောဖှဈနိုငတြယြ။ ကကအေေံ့သှကှညြ့ပှီးသူ့ပါးစပသြူလကနြဲ့ပိတထြားလိုကတြယကြွှနတြောလြဲအပေါအြကွီ တှခွှတေတြာပေါ့ ငှငြးသေးတာပေါ့ မရဘူးဇှတခြွှတတြာကဲဘောလြီပါစှဲခွှတလြိုကတြယြ တငြးတောငနြတောဘဲနိုကှီးကဖှူဖှေးပှီးအသီးလေးကရဲရဲလေး စို့လိုကတြယြ ကကတှေနြေ့သှားတာပေါ့တအားညှဈပဈတယြ စို့တယနြောကဆြုံးတော့ကကဖေေီတှတတေနြတောမွားဆီပူထဲကှောခြံရတဲ့ငါးအရှှငတြှလေိုဘဲတှနြ့လူးနတော ကွှနတြောလြဲအတှငြးခံဆှဲခွှတပြေးလိုကတြယြ ဖုဖုဖောငြးဖောငြးလေးဗွာအမှှေးတှရေောအုံနတော အမှှေးလေးတှလကေနြဲ့သကပြှီးဖှေးဖှေးလေးလကလြေးနဲ့သှငြးပေးတယြ ကကကေကွှေနတြောြ့ကိုကှညြ့ပှီးခေါငြးတှဆကေတြိုကငြှိမြ့ပှ နတောအမှနတြော့ သူဖီတအားတတပြှီးအလိုးခံခငွနြပှေီထငတြယြ ကကပှေေောသလိုကကကေပေါကငလြေးဗွ အတှငြးသားလေးကပနြးရောငသြနြးနတော သြှာလေးနဲ့ပငြ့ရပလြိုကတြယြ ကကတှေနြေ့သှားပှီးကွှနတြောြ့ခေါငြးကိုအတငြးကိုငပြှီသူ့စကပြကကြိုရပခြိုငြးစတယြေ ကောငြးလိုကတြာဗွာဂယွလြီလေးလိုဘဲကကကေသေနြ့ရှငြးမယြ့ပုံဘဲအနံကတောသြိပမြဆိုးဘူးရပလြိုကောငြးခကွလြီးအရမြးတောငနြပှေီ “လိုးမယနြောကြကေေ”သူလဲကွှနတြောပြှောတာမကှားတော့ဘူးမကွစြိကိုမှိတပြှီးနခမြးတှကေိုကနြတောကဲလိုးပှီနောြ”ကကေေ”စောကဖြုတကြိုလကလြေးနဲ့အသာယာဖှဲပှီးသှငြးလိုကတြယြ ကှပတြော့ကှပတြယဗြတွံံတှေးလေးစှပပြှီလိုးးထညြ့လိုကတြယြ ကကတေအေားတှနြ့လူးပှီးကွှနတြောြ့လကကြလှမြးကိုငလြိုကသြညြ ပှီးတော့ခါးကိုအတငြးတှနြးနတော သူ့စဖုတအြရမြးလြူးခံခငွနြတေဲ့ပုံဘဲ ကွှနတြောလြဲအနှဈနှဈအလလက စောငြ့ခဲ့ရတဲ့စဖုတကြိုရှယလြိုးတော့တာပေါ့တှေးတှစေို့တယပြါကငလြေးစိုတော့ အရမြးလဲကှပတြယနြောကတြဈမွိုးပှောငြးပှီးထကလြိုးမယနြောကြကေေ ကွှနတြောအြိပလြိုကပြှီးလီးကြုအောကကြထောငထြားလိုကတြယြ သူနာတော့နာနမှောဗွ ဖီတတနြတေော့အပေါကြတတစြောငြ့ပေးရှာတယြ ဖှေးဖှေးခငွြးထိုငခြလွိုကတြယြ ကကပေေါးစပကြ”အ”လို့တီးတိုးလေးထှကသြှားတယကြွှနတြောလြဲအသာလေးအောကကြထောငထြောငလြိုးပေးနတယြေ နိုကှီးကိုကိုငကြိုငပြှီးလိုးရတာအရသာဘဲ တဈခါတဈခါတုံတုံသှားတာကကခေနောကိူယလြေးကော..ကကအေရေမြးဖီ တတနြပှေီလွာတှရေောသကပြှီးဆံပငတြှရေောရမြး ရငဘြကတြှ ရောကော့တတနြတောအရမကြောငြး နပှေီထငတြယြ ကွှနတြောြ့ကိုသူအပေါကြစောငြ့စောငြ့ပေးနတယေတြဖှေးဖှေးနဲ့မှနလြာတယကြွှနတြောလြဲဖငြး ကှီးကိုရိုကြ နိုတှလေဲကစွကြစွပြါအောငညြှဈ”မရတော့ဘူး”မရတော့ဘူး”ကကပေေါးစပကြ ဝဝေါးစှာပှောနတေဲ့ကှားကစောငြ့ခကွတြှလေဲပငွြးလာတယြ အပေါကနတအေားစောငြ့စောငြ့ထိုငခြနွတေော့တာပဲသူ့စောကဖြုတထြဲကကနွောလြီးထှကသြှားမှာကှောကတြဲ့ပုံနဲ့ အသံတှတေောငကြယွလြာတယနြောကဆြုံးတဈခေါကအြသကှမြေးသှားတယဗြြာစောငြ့ခကွကြ ကွှနတြောြ တောငနြာသှားတယအြရမြးကိုစောငြ့ခွ လိုကတြာ တပှိုငနြကအြား…… အာ……. ဟငြ့ အား…. အ..အသံပှိုငတြူထှကရြငြးကကလေေဲကွှနတြောြ့ရငဘြကပြေါလြှလာတယကြွှနတြောလြဲအနောကကြဖငြးကှီးကိုစုပကြိုငပြှီးရှေ့တိူးနောကစြုပအြသာလေးလုပပြေးလိုကတြယကြကတေေိုးတိုးလေးပှောတယြ နောကနြေ့လိုးပေးပါအုံးတဲ့…အဲ့ဒီနောကသြူ့ရီးစားနဲ့လဲပကွသြှားတယသြူလဲတဈပတတြဈခါကွှနတြောနြဲ့ဟိုတယသြှားသှားလိုးဖှဈကှတယကြွှနတြောြ့ဘဝမှာပါကငြးဖောကဖြူးသှားခဲ့တာပေါ့ခုတော့မလိုးဖှဈကှတော့ဘူး၁လလောကကြှာပှီသူအိမပြှောငြးသှားတာ။
