သက်နွယ်

သက်နွယ်မှာ သန်းဇော်ကို စွဲလမ်းနေရသည့် အချက်တွင် စောက်ဖုတ်ယက် ကျွမ်းကျင်မှုလဲ တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ သန့်ဇင်မပေးသော စောက်ဖုတ်ယက်ပေးချင်းကို သန်းဇော်က ကောင်းကောင်း အသုံးချကာ သက်နွယ်၏ ကာမခလုတ် ဖွင့်တော့သည်။ သက်နွယ်ကတော့ အိပ့်ယာခင်းမျာကို စုပ်ကိုင်ရင် သန်းဇော်အား ကော့ကောပေးနေသည်။ သန်းဇော်ကလဲ သက်နွယ်ခါးကို ကိုင်ကာ စောက်စီလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ကလော်ကာ ယက်ပေးနေသည်။အား. ဟင်း. အား ဟင်း.ပြွတ်.. ပြွတ်. ပြွတ် ပြွတ်..သက်နွယ်စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကြွက်နားရွက် ကလေးများပင် သိပ့်မဖြစ်သေးဘဲ ဖောင်းကြွကာ သန်းဇော်ကို ဆွဲဆောင်နေသည်။ သန်းဇော်က သက်နွယ်ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကားလိုက်ပြီး သက်နွယ်စောက်ဖုတ်လေးအား အားနှင့် စုပ်ကာ စုပ်ကာ ပေးလိုက်သည်။ သက်နွယ်က ဒီတစ်ခါတွင်တော့ တွန့်တွန့် လူးကာ အော်ညည်းလိုက်ရတော့သည်။

ထိုနောက်မှ သန်းဇော်ကထ သက်နွယ် ငါတို့ အပြင်သွားရအောင်သက်နွယ်မှာ မျက်နာလေးကိုရဲကာ ကားမာစိတ်များ တတ်နေသည်။ သက်နွယ်က လောက ကြီးကို ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ သန်းဇော်ခိုင်းသည့်အတိုင်း အဝတ်စားများလဲကာသန်းဇော်နောက်ကို လိုက်သွားသည်။ သန်းဇော်က အနီးဆုံး ဟိုတယ်ကိုခေါခဲ့ လိုက်သည်။အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် သက်နွယ်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ လက်ထောက်ခိုင်းပြီး ပင်းတီလေးကို ဖင်းလုံးပေါ်ရုံ ချွတ်ကာ နောက်မှခါးကို ကိုင်ကာ စောင့်လိုးလိုက်သည်။ သက်နွယ်စောက်ဖုတ်လေးမှာ စောက်ရည်များစိုနေသည်မို့ အသံစုံများက တန်းကာ ထွက်လာသည်။ဗြွတ်.. ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်.အား အား အား.. အားသန်းဇော်ရဲ့ အားနှင့်ဆောင့် သံများမှာလည်း တဖြောင်း ဖြောင်းနှင့် ပျံလွင်နေသည်။ သက်နွယ်ကတော့ အိပ့်ယာခင်းများကို စုပ်ကိုင်ကာ အော်ညည်းနေရသည်။ သန်းဇော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်များကို မခံနိုင်ဘဲ သက်နွယ်မှာ ကုတင်ပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။

ထိုခါမှ သန်းဇော်က သက်နွယ်ပင်းတီလေးတစ်ခုလုံးကိုချွတ်လိုက်သည်။ သန်းဇော်က သက်နွယ်ပင်းတီလေးကို ချွတ်ပြီး သက်နွယ်အိုးလေးကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်လေးအား နောက်မှ ယက်ပေးလိုက်သည်။ သက်နွယ်မှာလဲ ခါးလေးကို ကောက်ကာ သန်းဇော်ရဲ့ ပြုစုပေးမှုကို ခံစားနေသည်။အင်း. အား.. အား အင်း..သက်နွယ်က ခေါင်းအုံးကို မျက်နာကပ်ကာအော်ညည်းလျက်ရှိသည်။။ ထိုနောက်မှ သန်းဇော်က သက်နွယ်ခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးခုကာ နောက်မှနေ၍ လိုးပေးလိုက်သည်။ သက်နွယ်မှာခေါင်းလေးမော့ကာ သွားပြီး နောက်သို့ တစ်ချက်လျည့် ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ခေါင်းအုံးကို လက်နှက်ဖြင့် ဖိချေကာ သန်းဇော်ရဲ့ ဆောင့်လိုးမှုကို အော်ညည်းရင်း ခံစားတော့သည်။ သက်နွယ်မှာ သန်းဇော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်များ ပြင်ထန်းလွန်းသလောက် စိတ်များ ပိုပိုကာ တတ်လာသည်။အား အား.. အား.သန်းဇော်ကတော့ သက်နွယ်ရဲ့ အိုးကြီးကို တစ်ဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးရင်း သက်နွယ်ဆံစလေးအောက်မှ ဂုတ်သားလေးကို စုပ်နမ်းလေးလိုက်သည်။ ထိုနေရာလေးမှာ သွေးခြေလေးများဥကာ ရဲတတ်သွားသွားသည်။ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်..သက်နွယ်စောက်ဖုတ်လေးမှာ စောက်ရည်များနှင့် ရွဲနစ်ကာ နေသည်။ သန်းဇော်ရဲ့လိုးချက်တိုင်းတွင်းလည် စောက်ဖုတ်နှင့် လီးဝင်သံများ ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်နေသည်။ ထိုနောက် သန်းဇော်က ငါးချက်ခန့် အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ကာလိုးလိုက်ပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ထုပ်ကာသက်နွယ်ဘေးတွင် ပက်လက်လှန်ကာ အိပ့်လိုက်သည်။ သက်နွယ်မှာတော့ ဆေစွဲနေသောသူ တစ်ယောက်ပမာ ကားမာကိုယင်မှုးကာသန်းဇော်ပေါ်သို့ ခွတတ်ပြီးအပေါ်မှနေ၍ ဆောင်ကာလိုးတော့သည်။ ထိုခြေနေကို သာ သန့်ဇင်မြင်လျင် ယုံနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ခုတော့ အရှက်အကြောက်ကြီးသော သက်နွယ်မဟုတ်တော့ပေ။ သန်းဇော်ကတော့ သက်နွယ် လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာ သက်နွယ်ရဲ့ တင်းရင်းနေသော နိုလေးများ တုန်ခါနေပုံကို အရသာခံကာကြည့်ပြီး အောက်မှနေပြီး ပင့်ကာပင်ကာ ဆောင့်လိုးပေးသည်

။ဖှောငြး. ဖှောငြး ဖှောငြး.သကနြှယမြှလီးကှီးကသားအိနသြို့ဆောငြ့မိနသေောကှောငြ့ ကှာကှာမဆောငြ့နိုငဘြဲ သနြးဇောပြေါသြို့ မှောကကြသွှားသညြ။ ထိုခါမှ သနြးဇောကြ သကနြှယအြိုးနှဈလုံးကို ကိုငကြာအောကမြှ ပငြ့ဆောငြ့ကာလိုးတော့သညြ။ သကနြှယမြှာ သနြးဇောရြငဘြကပြေါတြှငြ မှောကနြသညေမြို့ ဆောငြ့ခကွမြွားကို ထိထိမိမိခံစားနရသေညြ။အား အား. အား.. အား.သကနြှယြ. ငါလိုးပေးတာ ကောငြးလား ကှိုကလြားအငြး ဟငြး.. အငြး.ငါနဲ့ နငြ့ယှကွားနဲ့ ဘယသြူက ပိုလိုးနိုငလြဲနငကြ အား.. အား.. ပိုလိုးနိုငတြယဟြား.. ဟား.. အ့တာမွိုးမှ ကှိုကတြာဖှောငြး. ဖှောငြး ဖှောငြး.သနြးဇောကြ သကနြှယအြိုးနှဈဖကကြို လကနြှငြ့ ဖစွညြှဈပှီး ရိုကကြာ လိုးတော့သညြ။ ထို့နောကမြှ သနြးဇောကြ သကနြှယကြို လှိမြ့ခပွှီး လှကှေီးထိုး ရိုးရိုးပုံစံနှငြ့ပငြ သကနြှယနြှုတခြမြးလေးကိုနမြးကာ ဆကကြာလိုးလိုကသြညြ။ သနြးဇောလြဲ သကနြှယကြို အားရပါးရလိုးပှီး စောကဖြုတလြေးထဲကို လာရညမြွားပနြးထညြ့လိုကတြော့သညြ။သနြးဇောလြဲမောဟိုကသြှားပှီမို့ သကနြှယပြေါကြို လီးမခွှတပြဲ မှောကကြာ အိပြ့လိုကသြညြ။ သကနြှယမြှာတော့ လှုပပြငမြလှုပနြိုငတြော့ဘဲ မကွလြးကို မှိကကြာ အသကကြိုပှငြးပှငြးရှူးရငြး မှိနြးနရတေော့သညြ။

သကနြှယစြောကဖြုတလြေးမှာ စောကရြညနြှငြ့လရညမြွား ရောကာ စီးကနွသညြေ။ထိုနေ့က သကနြှယတြဈယောကြ သနြးဇောနြှငြ့အတူညနအေ ထိ အကှိမကြှိမလြိုးခံခဲ့သညြ။အိမပြှနြ ရောကတြော့ သနြ့ဇငမြရိပြ့မိအောငြ ရခွေိုးကာ ပငပြနြးသညဟြုပှောပှီး စောစောအိပြ့ယာဝငကြာ အိပြ့လိုကတြော့သညြ။သနြ့ဇငမြှာတော့ သကနြှယလြို အိနျဒှရှငြေ မိနြးမတဈယောကကြို ဘယလြိုပံစံသှငြးကာ လိုးလိုကသြညဆြိုတာကို မှနြးဆရငြး စိတမြွားတတကြာ ကှငြးကိုသာထုပှီး အိပြ့လိုကသြညြ။ နောရကတြှငတြော့ သနြ့ဇငရြုံးမှ အလုပဖြှငြ့ သုံးညအိပြ့ ခရီးထှကလြိုကရြသောကှောငြ့ သကနြှယအြခှနကေေို သိခှငြ့မရတော့ပေ။အှငြး. အှငြး. အှငြ. အှငြး.သနြ့ဇငအြိမရြှေ့နံရံကိုကပပြှီး မကွလြးကို မှိတကြာထားလိုကသြညြ။ သနြ့ဇငတြဈယောကြ အလုပမြပှီးသေးဘဲ သကနြှယအြခှနေေ ကိုသိခငွသြောကှောငြ့ အလုပမြှ မရရအောငြ ခှငြ့ယူကာ ပှနလြာခှငြးဖှဈသညြ။ ခုတော့ အိမထြဲကို မဝငခြငကြှားနရသေောအသံမှာ သနြ့ဇငရြငကြို အသကရြှု၍ပငမြရအောငြ ခုနနြစသေေော အသံဖှဈနသညြေ။အသားခငွြးရိုကသြံနှငြ့အတူ သကနြှယရြဲ့ ညညြး သံလေးက အိမအြပှငကြိုပငြ လှငြ့ပွံနသညြေ။ သကနြှယတြဈယောကြ ပတဝြနြးကငွကြှောငြ့ အံကှိတကြာညညြးနခှငြေး ဖှဈမညထြငသြညြ။သနြ့ဇငလြဲ ပှတငြးပေါကမြှဟနသေော လိုကကြာဘေးမှ မှငရြသော နရောမှ ခွောငြးကာ ကှညဘြလိုကသြညြ။ သနြ့ဇငတြဈယောကြ ဖငြးထိုငပြငလြဲမကအွောငပြငြ ထိနြးလိုကရြသညြ။ သူ၏အိနျဒှရှငေမြလေး သကနြှယမြှာဧညြ့ခနြးထဲတှငြ ကုနြးပေးထါးကာ သနြးဇောကြနောကမြှနေ၍ ခါးကိုကိုငကြာ လိုးနသညြေ။ ထိုမှမကပဲ သကနြှယရြှေ့တှငတြော့ သနြးဇောနြှငြ့ အတူဖာခဖွောခြဖွကြ သိနြးမောငကြ သကနြှယလြီးစုပပြေးတာကိုရသာခံနသညြေ။ ဒါကှောငြ့မို့ သကနြှယအြသံမှာ အပှညြ့မထှကဘြဲ လညခြွောငြးထဲမှ အသံဖှဈနရခှေငြးဖှဈသညြ။ သိနြးမောငလြီးမှာ လိုးကိဈစကို လိုကစြားသူပီပီ ထိပဖြှတထြားပှီး အကွောမွားထောငကြာ မဲပှောငနြသညြေ။ သကနြှယကြတော့ ထိုလီးကှီးကို လှတထြှကမြသှားအောငြ ပငလြကနြှငြ့ ကိုငကြာစုပလြကွရြှိသညြ။ .ပှှတြ ပှှတြ. . ပှှတြ..အှငြး. အှတြ အှငြး..ထိုနောကတြှငတြော့ သနြးဇောနြှငြ့ သိနြးမောငြ နရောလဲလိုကပြှီး သိနြးမောငကြ သကနြှယနြောကမြှနပှေီး လိုးပှနသြညြ။ သိနြးမောငကြ သကနြှယကြို တဈခကွမြှမညှာပဲ နောကမြှနေ၍ တဖှောငြးဖှောငြးနှငြ့ ကိုငကြာလိုးသညြ။ သကနြှယမြှာ သိနြးမောငလြီးက သားအိနကြို ဆောငြ့သောကှောငြ့ထငသြညြ ဆောငြ့ကာ လိုးလိုကတြိုငြး ခါးကုနြးကုနြးကာသှားသညြ။သနြးဇောကြလဲ သကနြှယခြေါငြးကို ကိုငကြာလီးတခွောငြးလုံး သကနြှယပြါးစပထြဲတှငြ ပွောကသြှားသညထြိ ထိုးထညြ့ကာ စုပခြိုငြးနသညြေ။ သကနြှယမြှာတော့ ဘာမှမလုပနြိုငတြော့ဘဲ သနြးဇောခြါးကိုသာ ကိုငထြားနိုငသြညြ။ထိုမှပငမြကှာလိုကြ သနြးဇောနြှငြ့ သိနြးမောငကြ တဈယောကနြှငြ့ တဈယောကြ အခကွပြှလိုကပြှီး သကနြှယကြို လိုးနခှငြေးအား ရပလြိုကပြှီး သနြ့ဇငနြှငြ့ သကနြှယတြို့ လငမြယားနှဈယောကအြိပြ့သော အခနြးထဲသို့ သုံးယောကသြား ဝငသြှားကှသညြ။ထိုခါမှ သနြ့ဇငလြဲ အိမထြဲသို့ ဝငလြိုကပြှီး အိပြ့ခနြးနားသို့ ကပကြာ ပုနြးနလေိုကသြညြ။ သနြ့ဇငအြိပြ့ခနြးနားသို့ ရောကရြောကခြငွြး သကနြှယအြသံလေးကို တနြးကာ ကှားလိုကရြသညြ။ ဒီတခါတှငတြော့ သကနြှယအြသံမှာ အရငကြထကပြိုကယွနြပှေီး လငြးမယားနှဈယောကအြိပြ့သော ခုတငမြှာလညြး အသံမွိုးစုံတှပငြေ မှညနြသညြေ။ဖှနြး ဖှနြး.. ဖှနြး.. ဖှနြး.အား အား.. အားအှငြး. အား အှငြး..သနြ့ဇငလြဲ အိပြ့ခနြးထဲသို့ မကှညြ့သေးဘဲ အသံနှငြ့ပငြ စိတမြွား အဆမတနတြတကြာနသေောကှောငြ့ ဘောငြးဘီးကို ခွှတကြာ လီးကို ထုပပြှီး ကှငြးတိုကလြိုကသြညြ။ ထိုနောကမြှ အိပြ့ခနြးထဲကို ကှညြ့လိုကခြွိနတြှငတြော့ သကနြှယကြ သနြးဇောအြပေါကြနပှေီး ဆောငြ့ပေးနသညြေ။ သိနြးမောငကြတော့ သကနြှယနြောကမြှနပှေီး သကနြှယကြို လိုးနသညြေ။ ထိုမှငကြှငြးကို မှငလြိုကသြညနြှငြ့ သနြ့ဇငတြနြးကာသိလိုကသြညမြှာ သကနြှယဖြငြးပါခံနပှေီ ဆိုတာဖှဈသညြ။.သနြးဇောနြှငြ့ သိနြးမောငြ ဆောငြ့ခကွမြွား စညြးခကွညြီလှသညြ။သကနြှယကြတော့ သနြ့ဇငရြငဘြကပြေါတြှငြ လကထြောကကြာ ယှကွားနှဈယောကလြိုးကောငြးအောငြ ခါးကို ကော့ပေးထါးသညြ။

သက်နွယ်ကတော့ ငယ်သံပင်ထွက်လုအောင် ညည်းနေရပြီး သန်းဇော်နှင့်သိန်းမောင်တို့ ကလဲ သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အပြိုင်လိုးနေကြသည်။အား ကောင်းတယ် ဆောင့်ပေး အား. နင်တို့လီးကြီးတွေကို.. ငါအရမ်းကြိုက်တယ်. အား..အင်း. ကြိုက်ရင်လိုးပေးမှာပေါ့ကွ. အင့် အင့်သန့်ဇင်မျက်လုံးများပင်ပြူးကျယ်သွားသည်အထိ သက်နွယ်စီမှထွက်လာသော အသံမှာ သက်နွယ်အသံမှ ဟုတ်ပါသလားဟုပင် ယုံမှတ်မှားလောက်အောင်ပင် ဖြစ်သွားသည်။အား အား အား. ဆောင့် ဆောင့်. မြန်မြန်ဆောင့် ငါပြီးတော့မယ်အားသက်နွယ်မှာ အလယ်ကနေပြီး တွန့်တွန့်လူးကာနေသည်။ ယွကျားကြီး နှစ်ယောက်မှာလည်း. အားကုန်သုံးကာဆောင့်လိုးရင်း သုံးသောက်သားရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွားကြတော့သည်။အပြင်မှသန့်ဇင်လည်သူတို့း သုံးသောက်ရက်မက်သံများကိုကြားရမြင်ရပြီး ကာမားအထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားပြီး ပြီးကာသွားသည်။ ထိုနေ့က သန့်ဇင်တစ်ယောက် ဘောင်းဘီကို မြန်မြန်ပြန်ဝတ်ပြီး ထိုသုံးယောက် အမောဖြေနေချိန်မှာ အပြင်ကို ပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီး တည်းခိုခန်းတွင် သွားနားလိုက်တော့သည်။ သန့်ဇင်စိတ်ထဲတွင် သက်နွယ်ပြောင်းလဲသွားသည်ကို ဝမ်းသာသလို ဝမ်းနည်းသလို ခံးစားနေရသော်လည်း ထိုအကြောင်းကို ပြန်တွေးမိတိုင်း လီးကတဆက်ဆက်တောင်လာတော့သည်။