“….မမအေး…..မမအေး…..”
၁၈နှစ်၁၉နှစ်ခန့်ရှိအသားဖြူဖြူ…….လူရည်ချောလေးမောင်မောင်အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ အပြေးအလွှားတက်လာရင်း နှုတ်မှတကြော်ကြော်အော်ခေါ်လိုက်သည်။
“…ဟ ဲ့…သေနာလေး….ဘာဖြစ်လို့ဒီလောက်အော်ကြီး ဟစ်ကျယ်လုပ်နေရတာလ ဲ…. …..ငမောင်…..”
အခန်းတစ်ခုထ ဲမှအသားညိုညိုအသက်၂၅ နှစ်ခန့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တင်း လှပသူလေးတစ်ယောက်ထဘီရင်လျားခါ လက်မှဘီးတစ်ချောင်းကိုကိုင်ပြီး ခေါင်းဖြီးရင်းထ ွက်လာသည်။
အေးအေးမော်သည်မောင်မောင်နှင့်မောင်နှမဝမ်းက ွဲတော်စပ်ပြီး တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။မောင်မောင်သည်တောမှနေ၍ မြို့ကျောင်းလာနေခြင်းဖြစ်သည်။
ယခုလည်း ကိုးတန်းအောင်စာရင်းထ ွက်သည့်အချိန်ဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲအောင်သဖြင့်ဝမ်းသာအားရစွာ အိမ်သို့ပြန်လာခြင်းပင်။
“….ကျနော်စာမေးပွဲအောင်တယ်ဗျ…ဟားဟား….”
“…..ဟ ဲ့….ဟ ဲ့….ငမောင်….နင်ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်…..”
“….ဟားဟား….ပျော်လ ွန်းလို့ခင်မျာ……ဝမ်းသာလ ွန်းလို့
ကိုယ့်အမကိုယ်ဖက်တာဘ ဲဟာ……..”
မောင်မောင်သည်ဝမ်းသာအားရစ ွာဖြင့်ပါးစပ်မှတတ ွတ်တ ွတ်ပြောဆိုရင်း အေးအေးမော်ကို ပွေ့ဖက်မွှေ့ရမ်းလိုက်သဖြင့်အေးအေးမော်ခမျာ ကုတင်ပေါ်သို့ နှစ်ယောက်စလုံးပက်လက်လန်လ ဲကျသ ွားရရှာသသည်။
ထဘီမှာလည်း လျော့၍ နေမထိလေမထိသဖြင့်ဝင်းဝါနေတ ဲ့ရွှေရင်အစုံပါ ပေါ်သ ွားရရှာသည်။
“….အိုး…..ငမောင်…..နင်တော်တော်မြူး…ဒီမှာ လုံချည်တောင်ကျွတ်ကုန်ပြီဟ ဲ့….”
ယင်းက ဲ့သို့အေးအေးမော်ကပြောလိုက်သဖြင့်မောင်မောင်သည်…လူးလ ဲထလိုက်ပြီး ပြေလျောနေသော သူမရဲ့ထဘီကိုအပေါ်သို့ပြန်လည်ဆ ွဲတင်ပေးလိုက်ရာမှ ဝင်းဝါမို့မောက်နေတ ဲ့ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုးကိုဆုပ်ကိုင်မိသားဖြစ်သ ွားသည်။
“……ဟ ဲ့…..အို……ငမောင်……”
“…..ကန်တော့…..မမအေး…..ကန်တော့ပါ…..ကျနော်…ပျော်လ ွန်းလို့ ကယောင်ကတမ်းဖြစ်သ ွားတယ်…..မမရယ်….”
ပါးစပ်ကသာ ယင်းက ဲ့သို့ပြောနေပေမ ဲ့….ဆုပ်ကိုင်မိတ ဲ့နို့ကိုတော့မဖယ်ရှားမိဘ ဲ ရောရောင်ဆုပ်ကိုင်နေဆ ဲပင်………
နူးညံ့အိထေ ွးသောအထိအတေ ွ့ကလူကို သေ ွးတိုးမြန်စေသလို ဓာတ်မတည့်သော ဖို- မသဘာဝမို့အေးအေးမော်ခမျာ….ရှိန်းကနဲ….ဖိန်းကန ဲတကိုယ်လုံးတုံအောင်ကြက်သီး ထသ ွားမိသလို…..ရုန်းကန်ဖယ်ရှားရမည့်အစား မောင်မောင်ရဲ့လက်ပေါ်မှနေ၍ မိမိရဲ့လက်တေ ွကိုအုပ်ကိုင်နေမိလိုက်သည်။
မောင်မောင်ကလည်း အမှတ်မထင်ဆုပ်ကိုင်ထားမိတ ဲ့အေးအေးမော်ရဲ့ ပြည့်ဖြိုးဖေါင်းကားနေတ ဲ့နို့တေ ွကိုဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ဆော့ကစားနေမိပြန်သည်။ တကိုယ်လုံးမှလည်း သေ ွးစီးချောင်းတလျှောက်ဖြတ်သန်းစီးဆင်းနေသည်မို့ အတေ ွ့အထိအပေါ်သာယာလာကာ…….
မိန်းမောတေ ွဝေနေတ ဲ့အေးအေးမော်ရဲ့ဖူးဖူးရွရွနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အင်္ဂလိပ်ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားထ ဲက……..မင်းသား၊မင်းသမီးနှုတ်ခမ်းစုပ်သလို ဖိကပ်
နမ်းရှိုက်စုပ်ယူလိုက်မိသည်အထိ……အသိတရားတို့ဟာ…ဝေဝါးကုန်ကျသည်။
အေးအေးမော်မှာလည်း မောင်နှမဝမ်းက ွဲခြင်း မသင့်တော်ဘူးဆိုတ ဲ့အသိတရားတေ ွ လက်လ ွတ်ပြီး မောင်မောင်ရဲ့ကျောပြင်ကိုပြန်လည်ဖက်တ ွယ်လိုက်မိသည်အထိ….
အတေ ွ့နောက်ကိုလိုက်ပါသ ွားမိရရှာသည်။
နှစ်ဦးစလုံးသည်မထင်မှတ်ဘ ဲ…..မရည်ရွယ်ပါဘ ဲနှင့်
လ ွတ်လပ်သောဆိပ်က ွယ်ရာတ ွင်လောက၏အဆုံးစွန်သော ခရီးတစ်ခုကိုဖြစ်သန်းကျဖို့
တာစူနေရာယူမိလိုက်ကြ၏။အေးအေးမော်သည်တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတစ်ဦးပင် ဖြစ်သော်လည်း နောက်ဆုံးနှစ်တက်နေချိန်အထိချစ်သူရည်းစားမထားဖူးသူ….
ဆံပင်ဂုတ်ဝဲတေ ွကြားထ ဲမှ ဖနောင့်အထိရှည်လျားလှတ ဲ့….သူမရဲ့ဆံပင်ကို ဘီးစပါတ်ကြီးတကားကားနဲ့ရှိနေဆ ဲ…….
မျက်နှာဝိုင်းသရောင်ရှိပြီး မျက်လုံးမျက်ခုံးကောင်းကောင်း….နှာတံပေါ်ပေါ် အရပ်ကမနိမ့်မမြင့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးလ ွန်း၏။ မို့မောက်လုံးဝန်းနေတ ဲ့ရွှေရင်စုံ….သေးသ ွယ်သောခါး…..စွင့်ကားရမ်းခါနေတ ဲ့တင်…..
မြင်ရသူပုရိသများ ပြစ်မှားချင်စရာကောင်းလှသည်။
မောင်မောင်ဆိုသည်ကလည်း ၁၄-၁၅ နှစ်၊မူလတန်းကျောင်းသားဘဝကထ ဲက အတူနေအတူအိပ်နေလာသူ…..တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူမဖြစ်ခင်
အထက်တန်းကျောင်းသူဘဝကျမှတကုတင်စီခွဲအိပ်ကျပေမဲ့အခန်းကတော့ တစ်ခန်းထ ဲပင်….ယခင်ကတော့ဘယ်လိုမှမဖေါက်ပြားကြ……ရေတောင်မှနှစ်ယောက် အတူချိုးတ ဲ့အခါချိုးပြီး ခေါင်းလျှော်တ ဲ့နေ့တေ ွမှာ မောင်မောင်ကိုယ်တိုင်ခေါင်းလျှော်ပြီး ဆံပင်ကိုဖြီးသင်ပေးခဲ့ရတာအကြိမ်ကြိမ်ပင်……..
ကနေ့တော့မထင်မှတ်တာတေ ွဖြစ်ကုန်ကြပြီ……..
အေးအေးမော်စောစောကတယောက်ထ ဲရေချိုးနေရင်း မိမိရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကအသားဆိုင် တေ ွဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်မိပြီး မတောင်းတစဖူး တစိမ်းတရံယောကျ်ားန ဲ့ကာမခရီးကို လျှောက်လှမ်းချင်တ ဲ့စိတ်ဆန္ဒတေ ွဖြစ်ပေါ်လာသည်အထိဖီးလ်တေ ွအရမ်းတက်လာမိ၏။
မောင်မောင်ဆိုသည်ကလည်း လက်တေ ွ့သာမလိုးဖူးသေးပေမဲ့အရပ်ထ ဲမှ ညမီးကင်းစောင့်ရင်း လူပျိုကြီးကိုထ ွန်းမောင်ရဲ့လက်တေ ွ့ပို့ချချက်တေ ွ နားရည်ဝနေသလိုသူငယ်ချင်းတေ ွနဲ့တခါတခါ ဖူးလ်ကားတေ ွကြည့်ရင်းက မြင်တေ ွ့ထားသမျှ မျက်စေ့ထ ဲစ ွဲမှတ်နေသူဖြစ်သည်။
ယခုလည်းကြည့်အေးအေးမော်ရ ဲ့နှုတ်ခမ်းတေ ွ ပါးတေ ွကိုစုပ်နမ်းပြီး သူမရဲ့ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုးတဘက်ကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံခဲ၍ကလေးများနို့စို့သလိုတပြွတ်ပြွတ် အသံထ ွက်အောင်စို့၍ ကျန်နို့တဘက်ကိုလက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ဆုပ်ချေပေးနေသလို မာခဲနေတ ဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကိုလက်မနဲ့လက်ညှိုးကြားမှညှပ်ပြီး ပွတ်နေလိုက်လေ၏။
“……ဟင်း….ဟင်း…..အား……ဟင့်…..ဟင့်……”
အေးအေးမော်ရဲ့နှုတ်ဖျားမှ မပီဝိုးတဝါး ငြီးငြူသံတစ်ရပ်ထ ွက်ပေါ်လာလေသည်။
နို့ကိုသူ့ရဲ့အာနွေးနွေးကြီးန ဲ့ငုံခဲပြီး ကလေးတေ ွလိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တော့ကျမလေ ခါးလေးကော့သ ွားပြီး တကိုယ်လုံးတုံသ ွားရတယ်……နောက်ပြီး ဘယ်လိုဖော်ပြရမှန်း မသိတ ဲ့ခံစားမှုတစ်မျိုးကလည်း အသ ဲတေ ွကလီဇာတေ ွပြုတ်ထ ွက်လုမတတ် ခံစားမိရတယ်……
နို့သီးခေါင်းလေးကိုပွတ်ချေလိုက်တ ဲ့အခါမှာ တကယ်ပါဘ ဲ……တကိုယ်လုံး ကျင်တက်သ ွားပြီး ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထ ဲက စစ်ကနဲ……စစ်ကနဲ ဖြစ်သ ွားပြီး အရေတေ ွကျကုန်ပြီရှင့်……
ဟောကြည့်……ဘယ်အချိန်ကချွတ်ပစ်လိုက်မှန်းမသိဘူး……ခါးမှာထဘီမရှိတော့ဘူး
ပြည့်ဖြိုးတင်းမာနေတ ဲ့ကျမရဲ့ပေါင်တ ွင်းသားတေ ွကိုသူ့လက်တဘက်က ဖွဖွရွရ ွလေး ပွတ်သပ်နေပြန်တယ်………
“…….ဟင်း……အင်း…….ဟင့်…..”
ယား…….ယားလိုက်တာရှင်ဘယ်လိုနေရမှန်းမသိတော့ဘူး…..ကြက်သီးတေ ွ တဖျန်းဖျန်းထကုန်တယ်…..ခြေဖျားလက်ဖျားတေ ွလည်း တဆတ်ဆတ်တုံပြီး ရင်ထ ဲမှာ ဟာတာတာကြီး……
သူမရ ဲ့ပေါင်တ ွင်းသားတေ ွကို ပွတ်သပ်နေရာမှ မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းနဲ့အလယ်မှာ အက ွဲကြောင်းရာလေးကိုလက်ခလယ်နဲ့အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးရင်းမှ စောက်ခေါင်းတ ွင်းကိုလက်ခလယ်နဲ့ထိုးမွှေပေးလိုက်ပြန်တော့
သူမပေါင်နှစ်ခေါင်းဘေးသို့ကားသ ွားလေတော့သည်။
“……အား…ဟား…..အင့်….ဟင့်…….”
“……စွိ….စွိ…..စွတ်…..စွတ်…….”
မပီဝိုးတဝါးအသံလေးတေ ွထ ွက်လာသည်……အခုနေတော့ဘေးချင်းယှဉ်နေရာမှ မောင်မောင်သည်သူမ၏ရင်ဘတ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်သည်……..
အလိုက်သင့်ကားနေတ ဲ့သူမရ ဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာလီးနဲ့…..စောက်ဖုတ်တေ ွ့ကြပြီး အဝတ်မဲ့အသားနှစ်ခုပူနွေးစ ွာထိကပ်မိလိုက်ကြသည်။
“……ဟင်း…..ဟင်း……အီး..ဟင့်……”
မောင်မောင်ရ ဲ့နှုတ်မှ……အမည်မဖော်စွမ်းနိုင်သော ငြီးငြူသံတစ်ရပ်ပြုလိုက်မိသည်။
မောင်မောင်သူမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်၏။သူ၏လိင်တန်မှာလည်း တဆတ်ဆတ်တုံကာ လိုးချင်စိတ်နှင့်မာထန်ပြီး ထ ွားလျှက်ရှိ၏။သူ၏လီးကြီးမှာ
အေးအေးမော်ရဲ့စောက်ဖုတ်အထက်နားမှာ အလျားလိုက်မေးတင်ဖိကပ်ထားရာ မာထန်ကြီးထ ွားနေတ ဲ့လီးက အေးအေးမော်ရဲ့ဗိုက်သားကိုထောက်မိနေရာ ပူနွေးသောအထိအတေ ွ့တစ်ရပ်ကို ခံစားမိသည်။
တဖြည်းဖြည်း လူးလ ွန့်နေသော အေးအေးမော်ရဲ့မျက်နှာလေးမှာ ရမ္မက်သေ ွးကြောင့် ရဲရဲတ ွတ်နီကာ ချေွးစီးလေးများဖြင့်ပြောင်လက်၍နေ၏။နက်မှောင်သောဆံစလေးများ ကလည်း သူမ၏မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးကိုတချို့တဝက်ဖုံးအုပ်လျှက်ရှိရာ မကြာခဏ လက်ဖျားဖြင့်ဖယ်ရှားနေရရှာ၏။……နက်မှောင်သော မျက်တောင်ကော့ကော့ကြီးများက အရည်လ ဲ့နေသော မျက်လုံးကိုတဖျတ်ဖျတ်ရိုက်ခတ်ဖုံးအုပ်စေပြန်သည်။…..ရုန်းကန် ဖယ်ရှားငြင်းဆန်ရမည့်အစား သူမ၏လက်များက မောင်မောင်ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ဆုတ်ချေဆ ွဲဖက်လျှက်ရှိနေပြန်သည်။
မောင်မောင်မှာလည်း ဆန္ဒတေ ွပြင်းထန်လာပြီး ဖြစ်သမို့အေးအေးမော်ရဲ့ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် အလျားလိုက်မှောက်နေရာမှ ဖင်ကြီးကိုတဖြေးဖြေးကြ ွလာ၏။ ထိုအခါ လီးထိပ်ကြီးက အေးအေးမော်၏ဆီးခုံပေါ်မှနေ၍ စောက်ပတ်အက ွ ဲကြောင်း အတိုင်း တဖြေးဖြေးလျော့ကျဆင်းလာသည်။…..အဲဒီတဒဂ ၤအတ ွင်းမှာ ပွတ်တိုက်မှု၏အရသာမှာ မတေ ွ့ဘူးသော မမေ့နိုင်စွမ်းသော အထိအတေ ွ့ကို ပူထူရှိန်ဖိန်းပြီး သိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါလာကြသည်။
“……..ဟင်း…..ဟင်း……..ဟင်း……ဟင်း…….”
ခေါင်းလေးကိုဘယ်ညာ ယမ်းခါလူးလှိမ့်ရင်း ကာမ၏အလျက်ဓာတ်စိမ့်ဝင်စီးဆင်းမှုဒဏ် ကိုအေးအေးမော်အလူးအလ ဲခံစားနေရသဖြင့်တဟင်းဟင်းငြီးငြူလိုက်မိရ၏…… စောက်ခေါင်းဝကို ပူနွေးသောမောင်မောင်၏လီးထိပ်အထိအတေ ွ့ကြောင့် သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဘေးသို့အစ ွမ်းကုန်ကားလိုက်မိသည်။
ပြလ ွတ်……ကနဲ အသားခြင်းပွတ်တိုက်သံတိုးတိုးလေးထ ွက်လာပြီး လီးထိပ်က
အေးအေးမော်ရဲ့စောက်ပတ်ထ ဲကျ ွံကျသ ွား၏။
မောင်မောင်စအိုထ ဲကပါ ဖျင်းကန ဲလှိုက်တက်သ ွားရသလို အေးအေးမော်မှာလ ဲ စောက်ခေါင်းတလျှောက်သိမ့်ကနဲကျင်သ ွားရသည်။
“…..ပလပ်….ပြွတ်….ဗြစ်…ဗြစ်……အ……အား…..အ……”
အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ထ ွားလ ွန်းတ ဲ့မောင်မောင်ရ ဲ့လီးကြီးဟာ…..တစ်ခါမှအလိုးမခံဘူး သေးသော အပျိုစင်…..အေးအေးမော်ရဲ့စောက်ပတ်ကလေးမှာ လီးအရင်းထိဖိကပ် လိုးဆောင့်မှုကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး သုံးလေးခါခံလိုက်ရသဖြင့် ပြည့်သိပ်ကြပ်တည်းစွာ ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာတ ဲ့လီးကြီးဒဏ်ကို မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်ခါ….ပါးစပ်မှအားကန ဲ အော်လိုက်သလို လက်နှစ်ဖက်ကလ ဲ မောင်မောင်ရ ဲ့ရင်ပတ်ကို
လှမ်းတ ွန်းလိုက်မိသည်အထိနာကျင်လ ွန်းလှ၏။
မောင်မောင်သည်သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ဖယ်ရှားပစ်လိုက်ပြီး သူမ၏ တဆတ်ဆတ်တုံနေတ ဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖိကပ်နမ်းလိုက်ပြီး လက်များကလည်း သူမ၏နို့ကြီးတေ ွကို နယ်ဖတ်ဆုတ်ချေပေးနေလိုက်သည်။
အေးအေးမော်ခမျာ နာကျင်ခံကောင်းဖြစ်လာသမို့ရုန်းကန်ဖယ်ရှားခြင်း မပြုတော့ဘ ဲ မောင်မောင်၏အပွတ်အသပ်များကြောင့် ငြိမ်သက်သ ွားရ၏။
မောင်မောင်သည်သူ၏လီးကိုဒစ်ဖျားကျန်ရုံအသာဆ ွဲချွတ်လိုက်ပြီး အသာအယာ ထိုးသ ွင်းလိုက်ပြန်သည်။
“…….အင်း…..ဟင်း…ဟင်း…..အားရှီး…..ကျွတ်….ကျွတ်……”
“…..နာလို့လား မမအေးရယ်……”
“……အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးနဲ့…..အနေရခက်တယ်……ငမောင်ရယ်……..”
“…..ဒီလိုဆိုကျွန်တော်ပြန်ချွတ်လိုက်မယ်နော်…..မမအေး….”
“……အိုး….အခုမှတော့….မထူးတော့ပါဘူး….ငမောင်ရယ်……မြန်မြန်သာလုပ်… အင့်…အ…….အား……”
လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ဖုတ်ကလေးထ ဲမှ ပြည့်ကျပ်နေသည့်အထိအတေ ွ့က အေးအေးမော်အဖို့ထူးဆန်းသော အရသာတစ်မျိုးကိုဖြစ်စေလေသည်မို့လီးကို ပြန်ချွတ်သ ွားမှာကိုပင်မလိုလားတော့…….
တခါဖူးမျှမခံစားဘူးသော အပျိုဘဝ….တခါမှမလိုးဘူးသေးသော လူပျိုရိုင်းလေးတို့ နှစ်ဦးလိုးပွဲကတော့သ ွက်လက်မြန်ဆန်လာကြပေပြီ။
အပေါ်မှမောင်မောင်ကလည်း နသိုးကြိုးပြတ်လိုးဆောင့်နေသလို အောက်မှ အေးအေးမော်ကလည်း ပြင်းထန်သောရမ္မက်နဲ့အတူမောင်မောင်ရဲ့ခါးကိုခြေနှစ်ချောင်း ချိတ်ဆ ွဲဖိချနေသလို ဖင်ကြီးကိုလည်း ပင့်မြှောက်ပေးလိုက်မိသည်အထိပင်…….
“……..စွပ်…..စွတ်……ဒုတ်……..ဒုတ်………”
“…..အင့်….အ……အား…..အီး…..အင့်……အား…..ကျွတ်…..ကျွတ်…….”
ပထမဆုံးအလိုးခံရသောအတေ ွ့အကြုံမို့ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးလေထ ဲမြောက်ကြ ွလ ွင့်မျော နေသလိုအားကုန်အဆောင့်ခံလိုက်ရတိုင်း အေးအေးမော်အင့်ကန ဲ အင့်ကန ဲ ဖြစ်သ ွားပြီးတကိုယ်လုံး သ ွက်သ ွက်ခါသ ွားကာ မျက်လုံးထ ဲမီးဝင်းဝင်းတောက်သလို ပြိုးပြက်ဝင်းလက်သ ွားပြီး စောက်ခေါင်းအတ ွင်းမှာ ကောင်းမွန်သော အရသာကို ခံစားနေရပြန်သည်။
စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများမှလည်း မောင်မောင်၏အရ ွယ်နဲ့မမျှကြီးထ ွား သန်မာနေတ ဲ့လီးကြီးကြောင့် ဖြတ်ကနဲက ွဲသ ွားပြီး ကျိန်းကျိန်းကြီးခံစားရပြီး ပေါင်တ ွင်းကြောလေးများပြတ်တောက်ကုန်သလားမှတ်ရသည်။လီးကြီးကလည်း
ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုံတုံသ ွားပြီး တင်းကနဲနေအောင်အပျိုမှေးပါးကို အောင်မြင်စ ွာ ထိုးခွဲလိုက်သည်မို့ထင်……အရည်များဖြင့်ပြောင်တင်းစွာပေါ်လာပြန်သည်။
“……စွတ်…..စွတ်…..အင့်…..ဟင့်…….”
ထုတ်ခြင်းခပ်စူးဝင်နေသောငုတ်တစ်ချောင်းကိုဆ ွဲနှုတ်ခြင်းခံလိုက်ရသည့်နှယ်သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးနှင့်တက ွ ဖင်ကြီးပါမြောက်တက်ကြ ွကြ ွပြီးပါသ ွားရပြီးမှအင့်ကန ဲ လီးကြီး အဆုံးထိဝင်ထိုးခွဲလာချိန်တ ွင်……အီးကနဲအော်မိရပြန်သည်။
အသားလတ်လတ်မောင်မောင်မျက်နှာက ကာမသေ ွးတို့ဆူကြ ွ လျှမ်းဝေနေသလို….အေးအေးမော်ရဲ့မျက်ဝန်းမှာလည်း ဝင်းဝင်းလက်ကာ တောက်ပနေသည်။
အေးအေးမော်ခံလို့ကောင်းနေသည်မှန်သော်လည်း ဆီးစပ်တစ်ဝိုက် စပ်ဖျင်းနာကျင်သောဝေဒနာကြီး ပူးတ ွဲခံစားနေရသည်မို့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး များကိုဆ ွဲညှစ်ထားလိုက်မိပြန်သည်။
မောင်မောင်၏လက်အစုံကလည်း ကာမခလုတ်ဖြစ်သော နို့သီးလေးများကို ဆော့ကကစားနေပြန်သည်။အုံလိုက်….ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်လိုက်….ခပ်ဖွဖွလေးကြိတ် နယ်ဖက်လိုက်လုပ်နေသဖြင့်လည်း အေးအေးမော်အာရုံကြောများက ခံချင်စိတ်ကာမဆန္ဒများကိုတစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ဖြန့်ကျက်လို့နေပြီမို့စုဆ ွဲချိတ်ထားသော ခြေနှစ်ချောင်းကိုကုတင်ပေါ်ပြန်တင်ပြီး ပေါင်ကိုအစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးလိုက်ရပြန်သည်။
ပါးစပ်မှလည်း…..တဟင်းဟင်းငြီးသောအသံလေးကိုပြုနေမိပြန်လေသည်။
မောင်မောင်ပက်လက်လှေကြီးထိုးလိုးနေရာမှကုံးထ၍ သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆ ွဲမကာ မိမိ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းပေါ်သို့ဆ ွ ဲတင်လိုက်သည်။ပုခုံးနှစ်ဖက်အောက်လက်လျှို သ ွင်းပြီး အားပါးတရဆ ွဲကိုင်ခါအားဖြင့်ဖိဆောင့်ချလိုက်ပြန်သည်။
“….ဗြစ်….. ဗြစ်……အား…..”
ကြီးထ ွားရှည်လျားလ ွန်းတ ဲ့မောင်မောင်ရဲ့လီးထိပ်က ကျမရဲ့သားအိမ်လာဆောင့်မိလို့ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး တုံတက်သ ွားရသလိုအသ ဲတေ ွများပြုတ်ထ ွက်ကုန်လုမတတ်အထိ ခံစားမှုက တမျိုးထူးက ဲလ ွန်လှပါတယ်ရှင်…..သူလေ တော်တော်လည်တယ်…..
မိန်းမတစ်ယောက်ကာမနှိုးဆ ွတက်ကြ ွနေချိန်ကိုသိလားမသိဘူး….မရိုးမရွလေး ခါးကော့တတ်မိသည်နှင့်ပူနွေးမာကျောတ ဲ့လီးကြီးအဆုံးဖိလိုးလိုက်ပြန်သည်။
“……အား…..ဟင့်…..အီး….ကျွတ်….ကျွတ်……”
ပြင်းထန်လ ွန်းတ ဲ့ဆောင့်ချက်တိုင်း ကျမအသ ဲခိုက်ဘဝင်လှိုက်အောင်ကောင်းလှချည်မို့ အသံထ ွက်အောင်ငြီးငြူလိုက်မိရပြန်သည်။
စောက်ရေတေ ွစိုစိုစွတ်စွတ်ကြားမှ လီးကြီးကလျောကန ဲ တိုးဝင်လာလို့ ကျမခံလို့ကောင်းလာတယ်….ဒါကြောင့်လည်း ကျမ မောင်မောင်ရဲ့ခါးကို ရဲရဲတင်းတင်း ကြီးဖက်ခါဆ ွဲချရင်း အောက်ကနေဖင်ကြီးကို ကြ ွခါကြ ွခါ ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်မိတယ်…
“…….အားဟား….ရှီး…ကျွတ်….ကျွတ်…..ကောင်း…ကောင်းလိုက်တာ…..မောင်… …..မောင်လေးရယ်……”
အေးအေးမော်ရဲ့တက်ကြ ွသောအပြုအမူအပြောအဆိုကြောင့်လားမသိ မောင်မောင်သည်သူမ၏နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုကိုင်လှုပ်ရမ်းပြီး……သေးသ ွယ်တ ဲ့ခါးကို စုံဆ ွဲကာ အပေါ်မှနေ၍ အားကုန်ပစ်ပစ်ဆောင့်ချလိုက်ပြန်သည်။ငယ်ရွယ်သူ ဖြစ်လို့မို့လည်း ရိုက်ချက်များကလည်း မြန်ဆန်သလောက်ပြင်းထန်လ ွန်းလှ၏။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်လိုးသ ွင်းနေသဖြင့်အေးအေးမော်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ သေ ွးချေဥများပမာပင်………………
အကြိမ်ကြိမ်အဖန်ဖန်လိုးဆောင့်မိကြပြီးနောက်အေးအေးမော်ရဲ့စောက်ခေါင်းထ ဲမှ
ကျင်တက်ဆိမ့်အီလာပြီး သေးပေါက်ချင်သလိုလိုကြီးဖြစ်လာ၍
ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်မိသည်။
မောင်မောင်ကိုယ်တိုင်မှာလည်း ဝှေးစေ့အောက်မှကျင်တက်လာသဖြင့် အေးအေးမော်၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုအားကုန်ဆ ွဲပြီး အပေါ်မှနေ၍ ဖိဆောင့်ချလိုက်ပြီး အေးအေးမော်ရဲ့စောက်ခေါင်းအတ ွင်းသို့သုတ်ရည်များကိုပြင်းထန်သော အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ဗြစ်ကနဲ….ဗြစ်ကနဲ……ပန်းသ ွင်းလိုက်လေရာ…..
အေးအေးမော်၏သားအိမ်အတ ွင်းတ ွင်ပူကနဲ…..ပူကန ဲခံစားလိုက်ရကာ တကိုယ်လုံးနုံးချိကာ အားအင်ကုန်ခမ်းသ ွားသလို နှစ်ဦးသား
ပျော့ခွေသ ွားကြလေသည်။
ယခုတော့ကာမရဲ့အရသာကို နှစ်ဦးသားကျေနပ်နှစ်သက်စွာ ခံစားလိုက်ကြရချေပြီ…………
အဝတ်မ ဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု မဲနက်တောက်ပြောင်နေတ ဲ့အေးအေးမော်ရဲ့ဆံပင်တေ ွ ပေါ်မှ မိန်းမောတေ ွဝေနေကြ၏။သူမ၏ရွှမ်းစိုတောက်ပြောင်နေတ ဲ့မျက်နက်ဝန်းမှာ လည်းကျေနပ်အားရစွာ ဝင်းလက်နေသလိုအသက်ရှုသံလေးများ ပြင်းထန်နေကြသည်။
ခဏမျှအမောပြေလောက်ချိန်မှာတော့မောင်မောင်သည်ခေါင်းထောင်ထ၍ ချေွးစေးလေးများဖြင့်စို့၍လှချင်တိုင်းလှနေသော အေးအေးမော်ရဲ့မျက်နှာကို ဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီးနောက်…………
“……ချစ်……ချစ်တယ်……မမအေးရယ်…….”
“…..အို….မောင်…မောင်ရယ်….မောင်လေးရယ်…..မမအေးလ ဲမင်းလိုပါဘ ဲက ွယ်… ကနေ့အတေ ွ့အကြုံဟာ….တစ်သက်စွဲနေမဲ့အချစ်တေ ွပါဘ ဲက ွယ်…..” သင့်၏….မသင့်၏ မတေ ွးတောမိကြပါဘ ဲ နှစ်ယောက်သား ကာမရဲ့ဆားငံရေကို
တဝကြီးသောက်ပစ်လိုက်ရသဖြင့်သောက်လေ….သောက်လေ…. ငတ်မပြေဆိုသလို နှစ်ယောက်သား၏သေ ွးတိုးနှုန်းတို့ဟာ ပူနွေး၍ရင်များလှိုက်ဖို၍ လာကြရပြန်သည်။
ဆရာ့….ဆရာကြီးများရဲ့သင်ကြားပို့ချချက်သင်ခန်းစာတေ ွကိုလက်တေ ွ့အသုံးချဖို့ ကြံစည်နေသူကတော့မောင်မောင်ရယ်ပါဘ ဲ………
“……ဟာ…ဟ….ဟုတ်လှချည်လား…မောင်မောင်……ငါတောင်မှအားကျလာတယ်.. တကယ်ဘ ဲက ွာ…..ငါ့ကောင်က……”
“……ကျွန်တော်လိမ်မပြောတတ်မှန်း ခင်များသိပါတယ်…..ကိုထ ွန်းရာ….”
“……အေးပါ….ငါကလိမ်ပြောတယ်လို့မဆိုလိုပါဘူး….မင်းအဖြစ်က အံ့သြစရာကောင်းလ ွန်းလို့ဟေ့…..ချီးမှဘ ဲ…..”
“…..ဟ ဲ..ဟ ဲ…ကျွန်တော်လည်း ခင်များရဲ့သင်ကြားပို့ချချက်တေ ွကိုအက ွက်ဝင်လာတုံး ဖမ်းပြီး ဖြုတ်လိုက်တာဗျာ့……”
“……ဟီးဟီး…ကြားရတာ….အဆီတထပ်….အသားတထပ်ပါလားဟေ့….မောင်မောင်.”
အသက်(၃၀)အရွယ်အရပ်မနိမ့်မမြင့်ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တောင့်တင်းတင်း.သန်မာသော ကိုထ ွန်းလ ွင်နှင့်မောင်မောင်တို့နှစ်ယောက်ဈေးထိပ်ကလက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှာထိုင်းရင်း မနက်ခင်းပိုင်းက မောင်မောင်န ဲ့အေးအေးမော်တို့လိုးပွဲအတေ ွ့အကြုံကို ပြန်လည်ရှင်းလင်းပွ ဲလေးလုပ်နေကြလေသည်။
ကိုထ ွန်းလ ွင်ဆိုသူကလည်း အရပ်ထ ဲမှာတော့ကာလသားခေါင်းသဘောမျိုး ဖြစ်နေ၍ လူပျိုလေးတိုင်းက သူ့ကိုချစ်ကြောက်ရိုသေလေးစားကြသည်။သူကလ ဲ လူပျိုလေးတေ ွရဲ့သဘော…အလို…အထာတေ ွကိုကျွမ်းပြီးသားမို့စာပေဝါသနာပါသူကို စာပေအကြောင်း…ဆော်အကြောင်းဝါသနာပါသူကိုဆော်ကိုဘယ်လိုလိုက်ပြီး ကြည်ရင် ဘယ်လိုဖိုက်ရတယ်…စသည့်နည်းနာနိဿယကို ပြောဆိုသင်ကြားပေးနေသူဖြစ်သည်။
သူကိုယ်တိုင်ကလည်း မိန်းမများကိုထည်လည်းတ ွဲပြီး ဖိုက်နေကြ၊ဖြုတ်နေကြ ရှင်းရှင်းဆိုရပါမူ….စားနေကြကြောင်ဖားကြီးပင်ဖြစ်တော့သည်။
အဲဒီနေ့ရဲ့နောက်ပိုင်းမှာတော့မောင်မောင်နဲ့အေးအေးမော်…လူလစ်ရင်လစ်သလို ကာမစားပွ ဲကြီးကို မြိန်ယှက်စွာ စားသောက်နေကြသည်။
ရပ်က ွက်တ ွင်း….လမ်းကြားထိပ်တအိမ်ကျော်နှစ်ထိပ်အိမ်မြင့်ပေါ်က ချစ်ဗြူဟာခင်းနေကြတ ဲ့မောင်မောင်တို့ရ ဲ့အဖြစ်တေ ွကို ချောင်းမြောင်းနေသူကတော့ ကျွန်ပ်တို့ရဲ့ဇာတ်လိုက်ကျော်ကြီး ကိုထ ွန်းလ ွင်ပင်…..
တဖက်အိမ်ကနေ နီယ ွန်ကင်မရာကို ဇွန်းမှန်ဘီလူးပြောင်းတပ်ပြီး
မှတ်တမ်းတင်နေလေရဲ့….။
လောကမှာ မထင်မှတ်တာတေ ွဖြစ်တတ်တယ်ဆိုတာ ကိုယ်တေ ွ့ကြုံကြရမှာ ဓမ္မတာပင်ဖြစ်သည်။
ထ ွန်းလ ွင်နှမ..ခင်မြင့်…၁၈-၁၉ နှစ်အရွယ်လုံးကြီးပေါက်လှ တနည်းပုံဖော်ရရင် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး တင်တင်နွ ဲ့ငယ်စဉ်က ပုံသဏ္႑ာန်မျိုး ပြည့်ဖြိုးတောင့်တင်းလှပသူ ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုး ဗိုက်သားချပ်ချပ်စွင့်ကားရမ်းခါနေတ ဲ့တင်ပါး….အဖျားသ ွယ်…အရင်းတုတ် ပြည့်တင်းနေတ ဲ့ပေါင်တန်ရှည်…အရပ်အမောင်းက သာမာန်မိန်းမတေ ွထက် လက်နှစ်လုံးလောက်မြင့်သူဆိုတော့ရွှေဘိုမင်းကြိုက်…ဆိုတ ဲ့မယားထ ဲကပါဘ ဲ…
လက်လုပ်လက်စား လူတန်းစားထ ဲကပေမဲ့သူမရဲ့အသားအရည်ဟာ ဝါးဝင်းအိစက် လ ွန်းလှဘိ….ပြီးခဲ့တ ဲ့တပါတ်ကျော်ကျော်လောက်ကဘ ဲ…ရပ်က ွက်ထ ဲက မောင်မောင်တို့နဲ့အပြိုင်ပိုးနေတ ဲ့သန်းလ ွင်နဲ့လက်ထပ်ပြီး သန်းလ ွင်ရဲ့အဖေ၊အမေအိမ်ကို လိုက်နေရသူ။
သန်းလ ွင်တို့ရ ဲ့အိမ်ဟာ ရပ်က ွက်အလယ်ဝင်းကျယ်ကျယ်ကြီးထ ဲက အိမ်ကလေးတေ ွရဲ့အနောက်ဘက်အစွန်ဆုံးနှစ်ထပ်အိမ်…….
အဲဒီတစ်ဝင်းလုံးရ ဲ့အညစ်အကြေးစွန့်မှုနေရာကလည်း…သန်းလ ွင်တို့ရဲ့အိမ်နောက်ဖေး ဆယ်ပေပတ်လည်…တစ်နေရာသာသာ အိမ်သာလေးငါးလုံးတန်းစီနေသည်။
သန်းလ ွင်တို့ရဲ့အိမ်ရှေ့တည့်တည့်မှာတော့ကိုယ့်ဝင်းကိုယ်ခြံနဲ့မောင်မောင်တို့အိမ်
အဲဒီအိမ်ကလည်း ဝင်းပြည့်အိမ်ပြည့်ဆောက်ထားတယ်….အိမ်သာတက်ရင် နောက်ဖေးခြံတံခါးဖွင့်ပြီး သန်းလ ွင်တို့ရဲ့အိမ်နောက်ဖေးကိုထ ွက်လာရစမြဲ…..
ဒီမှာတင်ဇာတ်လမ်းတစ်ခုက မထင်မှတ်ဘ ဲ စတယ်လို့ဆိုရတော့မှာပေါ့…….
သန်းလ ွင်တို့လင်မယားဟာ အိမ်အောက်ထပ်မှာကုတင်ကြီးကြီးတစ်လုံးနဲ့ အိပ်ကြရသည်။အောက်ထပ်ဆိုပေမဲ့အလုံအခြုံကာရံထားသည်မဟုတ် သုံးဖက်သာကာရံထားပြီး ရှေ့မျက်နှာစာက ဟာလာဟင်းလင်းဖ ွင့်ထားသည့်အိမ်။
တစ်ည အိမ်ထောင်ကျပြီး တပါတ်ပြည့်တ ဲ့နေ့မှာ တရပ်က ွက်ကျော်က မီးလောင်သဖြင့်ရပ်က ွက်တ ွင်းလူငယ်မှန်သမျှ မီးကင်းစောင့်နေကြရတ ဲ့အချိန်… မီးကင်း၌လူများသည့်အခါ…ထုံးစံအတိုင်း မောင်မောင်တို့လူငယ်တသိုက်ဖဲရိုက်ကြသည်
သန်းလ ွင်ဖဲရှုံးသဖြင့်မောင်မောင်ဆီကို သူ့အိမ်ကအကျိီၤချွတ်ပေါင်ပြီး ဖဲရိုက်နေသည်ကို ဘေးမှနေ၍ မောင်မောင်ခဏတဖြုတ်ရပ်ကြည့်နေတယ်.. စွပ်ကျယ်တစ်ထည်သာ ဝတ်ထားတ ဲ့သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို သန်းလ ွင်ရ ဲ့အကျၤီကို ထပ်ဝတ်လိုက်တယ်။အချိန်ကြည့်လိုက်တော့ည ၁၁နာရီကျော်နေပြီ။
မောင်မောင်နဲ့လူငယ်သုံးယောက်ကင်းလှည့်သ ွားမည်ဟုဆိုကာ ထ ွက်လာကြပြီး ရပ်က ွက်ကိုတပါတ်ပါတ်ကင်းလှည့်ကြသည်။
ကင်းလှည့်ပြီးအပြန်မှာတော့မောင်မောင်အိမ်သာတက်ချင်လာသဖြင့် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။အိမ်ဝင်းတံခါးဖွင့်ပြန်ပိတ်ခါ အိမ်ဘေးမှနေ၍ သ ွားခဲ့ပြီး နောက်ဘေးဝင်းတံခါးကိုအသာအယာဖ ွင့်ပြီး အိမ်သာတက်သည်။
အိမ်သာကအဆင်း သန်းလ ွင်ရဲ့အိမ်ရှေ့ဘက်ကြည့်လိုက်တော့မပီဝိုးတဝါး ထ ွန်းထားတ ဲ့ မှန်အိမ်ရ ဲ့အလင်းရောင်အောက်ခြင်ထောင်အတ ွင်းမှာ အိပ်နေတ ဲ့ခင်မြင်ရ ဲ့သဏ္႑ာန်ကို ရေးရေးလေးမြင်တေ ွ့နေရသည်။
နွေရာသီပူအိုက်သောကာလမို့ထင်ပါရဲ့……ခင်မြင့်ဟာ ဘောလီအကျီၤလေးသာ ဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေ၏။
အိုက်စပ်ပူလောင်နေသဖြင့်လူးလ ွန့်ရင်းနှင့်ခါးကထမီဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိကို လန်တက်နေသည်။သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့မိမိကိုယ်သည်ခင်မြင့်၏ကုတင်ဘေး တ ွင်မတ်တပ်ရပ်လျှက်သားရှိနေသည်ကိုသိရှိလိုက်ရသည်။
အတေ ွ့အကြုံမရှိသေးတ ဲ့လူပျိုသိုးလေးတစ်ယောက်နှယ်ရင်တခုလုံးတုန်ရီနေသလို ဒူးများကလည်းမနိင်ချင်အောင်ဖြစ်လာသည်။ည ွတ်ခွေကျလာသဖြင့်ကုတင်ကိုအားပြု လိုက်မိ၏။
သိမ့်ကနဲ ကုတင်လှုပ်သ ွားသဖြင့် ခြင်ထောင်အတ ွင်းမှ ခင်မြင့်သည်………. “….ကိုလ ွင်လား…..လာလေ…ဘာပြုလို့ကုတင်ဘေးမှာရပ်နေတာလ ဲ……”
ဆိုတ ဲ့ခင်မြင့်ရ ဲ့အိပ်ချင်မူးတူးခေါ်သံကြောင့်မောင်မောင်တစ်ယောက်ညို့ချက်မိသလို ဆတ်ကနဲ ကုတင်ပေါ်ကခြင်ထောင်ထ ဲကို ရောက်သ ွားရသလိုလူဟာလည်း တဆတ်ဆတ်တုံနေရသည့်အဖြစ်……။
“…..ကိုလ ွင်…ဘာဖြစ်နေတာလည်း.. တလှုပ်လှုပ်နဲ့….”
လို့ပြောဆိုပြီး မောင်မောင်ရ ဲ့ကိုယ်လုံးကိုသူမဘက်ဆ ွဲလိုက်သည်။ဒိတ်ကနဲ ရင်အစုံဟာ အပြင်ကိုပြုတ်ထ ွက်သ ွားပလားဟုပင်ထင်မှတ်လိုက်ရသည်။
နွေးထေ ွးနူးညံ့သော ခင်မြင့်ရဲ့လက်အစုံနဲ့အဖက်ခံလိုက်ရတော့မောင်မောင်တို့ သေ ွးဆူလာပြီး အေးအေးမော်နဲ့ဖိုက်ဖူးတ ဲ့အတေ ွ့အကြုံကလည်း သူ့ကိုတ ွန်းအားပေးနေ
သည်မို့မောင်မောင်ရဲ့လက်တေ ွဟာ ခင်မြင့်ရဲ့နောက်ကျောကိုသိုင်းယှက်ဖက်တ ွယ် လိုက်ပြီး နီထေ ွးစွတ်စိုနေတ ဲ့ခင်မြင့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်။
“…..ဟင်း…ဟင်း….ဟင်း…..”
ပူနွေးချိုမြိန်သောအနမ်းစကြောင့်ပင်ထင်…..ခင်မြင့်သည်လည်း အချစ်သေ ွးတို့ ထကြ ွလာချေပြီ။
မောင်မောင်သည်နောက်ကျောမှနေ၍ ခင်မြင့်ရဲ့ဘော်လီအကျၤီချိတ်တေ ွကို ဆ ွဲဖြုတ်ကာချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး ဆ ွဲပါကိုင်ပါများသဖြင့်ဖေါင်းကားပြည့်ဖြိုးလုံးမောက်နေတ ဲ့ ခင်မြင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုသူ၏လက်များဖြင့်အသာအယာအုပ်ကိုင်ပြီး ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်ပေးခါ မတ်တောင်နေတ ဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကိုလက်ချောင်းကြားမှာ ဖိကြိတ်ပွတ်ချေလိုက်တော့…..
“……အာ့…အင်း…..ဟင်း….အို…ကိုလ ွင်….အင့်…..”
ခင်မြင့်ခါးလေးကော့တက်ရင်းက မပွင့်တပွင့်ငြီးငြူမှုပြုလိုက်၏။မောင်မောင်ရဲ့ လက်အစုံကလည်း သူမရဲ့ပေါင်တ ွင်းသားတဝိုက်ကိုကတုံကရင်ကြီးနဲ့ပွတ်သပ်ပေး၏။
ဖူးဖူးရွရွအဖုတ်ကလေးတဝိုက်မှာတော့စောက်မွှေးတေ ွက ထိုးထိုးထောင်ထောင်မို့ မောင်မောင်ဆုပ်ဆ ွဲလိုက်သည်။
“…..အိုး…..နာလိုက်တာ….ကိုလ ွင်ရယ်……တအားဆုပ်ဆ ွဲတာကိုး……ဟ ွန်း….” ခင်မြင့်တ ွန့်လိမ်ကောက်ကေ ွးနေရင်းမှ မပွင့်တပွင့်တိုးတိုးလေးကြိတ်၍ပြောလိုက်၏။
ဘယ်အချိန်က ချွတ်ချလိုက်မှန်းမသိမောင်မောင်ခါးတ ွင်ပုဆိုးမရှိတော့ သူ့ပေါင်တ ွင်းပိုင်း ပေါင်သားများနှင့်ခင်မြင့်၏အိစက်ကြီးမားသော ပေါင်လုံးကြီးများ နွေးထေ ွးစွာထိတေ ွ့မိကြ၏။ဝိုးတဝါးအလင်းရောင်အောက်ခြင်ထောင်အတ ွင်းမှာတော့ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းနှင့်အဝတ်များလှုပ်ရှားသံများကိုသာ ကြားနေပြီး…နှစ်ဦးစလုံး
စကားပြောသံတိတ်နေကြ၏။
ခင်မြင့်၏တသေ ွးတမေ ွးကိုယ်လုံးလေးကို မောင်မောင်ပ ွတ်သပ်နှိုးဆ ွနေသည်ကို ခင်မြင့် ယားယံစွာခံစားရင်း တ ွန့်ကနဲ ဆတ်ကနဲ…လိမ်ကော့တက်သ ွားရရှာပြန်သည်။
“….ဘာတေ ွလုပ်နေမှန်းမသိဘူး….ခါထ ဲမှ….”
မောဟိုက်တုံရီသံဖြင့်ခင်မြင့်ရဲ့အသံလေးများက မောင်မောင့်ရင်ကို လှုပ်ခတ်သ ွား စေသည်။ဖိုမ…အထိအတေ ွ့ကြောင့်နှစ်ယောက်စလုံးမှာ တုံတုံလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ကိုယ်တ ွယ်စမ်းသပ်နေမိကြပြန်၏။
မောင်မောင်လက်တဖက်က ခင်မြင့်၏ဖေါင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးကို စမ်းပြီး အက ွဲကြောင်းအလိုက်ထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးမိသလို……..
ခင်မြင့်၏လက်တစ်ဖက်ကလည်း မောင်မောင်၏လီးကိုဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပေးသဖြင့် ပူနွေးနှုးညံ့သောအထိအတေ ွ့လေးများကြောင့်လီးကြီးမှာလည်း တဖြေးဖြေးမာတင်း လာပြီး ထောင်ထလာလေသည်။
မောင်မောင်သည်အရွယ်နှင့်မမျှသောလီးကြီးက ခင်မြင့်လက်ထ ဲဝယ် ပြည့်ဖြိုးတင်းမာကာ လက်တဆုပ်စာလောက်ကြီးထ ွားလ ွန်းလှ၏။
ခင်မြင့်သည်သန်းလ ွင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျသည့်တပတ်ကျော်ကျော်အတ ွင်းမှာ ညစဉ်ထိတေ ွ့လိုးခံဖူးပြီး သန်းလ ွင်ရဲ့လီးကိုကိုင်တ ွယ်ဆုပ်ကိုင်ခဲ့ဖူးပေမယ့်ယခုလောက် မကြီးထ ွားဟုစိတ်ထ ဲမှထင်မှတ်မိလိုက်ပေမယ့်ကာမရဲ့လောင်မြိုက်မှုကြောင့်စဉ်းစား တေ ွးခေါ်မှုခွန်အားများမှာ ယုတ်လျော့နည်းပါးစေလေသည်။
တက်ကြ ွလှုပ်ရှားမှုတေ ွက ခင်မြင့်ကို ချုပ်ကိုင်လွှမ်းမိုးလျက်ရှိ၏။တခုဘ ဲ ခင်မြင့်စိတ် ထ ဲမှာ စနိုးစနောင့်ဖြစ်မိသည်။သန်းလ ွင်၏ချေွးနံ့သည်အနည်းငယ်စူးလှ၏။ယခု အမှောင်ထ ဲ၌မိမိကိုအားပါးတရကြီးဖက်ပွေ့ပွတ်သပ်နေသောအန့ံကတမျိုး တခါတရံ
ချေွးနံ့က စူးရှသလိုရှိပြီး တစ်ခါတရံမွှေးမွှေးလေးချိုအီနေပြန်သည်ကိုတော့ခင်မြင့် တဒင်္ဂစဉ်းစားမိလိုက်သလိုရှိသည်။
“…..ကို…..ကိုလ ွင်…..” ခင်မြင့် ကြီးထ ွားသန်မာသော လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း တိုးညှင်းစွာခေါ်ကြည့်၏။….တုံ့ပြန်သံထ ွက်မလာဘ ဲ ပြင်းထန်သောအသက်ရှုသံနှင့် အတူနှာခေါင်းမှပူနေ ွးသောသက်ပြန်လေက ခင်မြင့်၏မျက်နှာကိုရိုက်ခတ်လာသည်။
တဆက်ထ ဲမှာဘ ဲ လက်တေ ွက မိမိရဲ့စောက်ဖုတ်ထ ဲကိုထိုးနှိုက်ကလိပေးနေသလို လုံးကျစ်မာခဲနေတ ဲ့နို့တေ ွကိုလည်းတဘက်စီတလှဲ့စီစို့ပေးခြင်းကို ခံစားလိုက်ရပြန်တော့
ခင်မြင့်မတူသော ဖိုမ ဆိုသောအထိအတေ ွ့တေ ွက ခင်မြင့်အားရစ်ပတ်ချုပ်နှောင်လာ သဖြင့်ရုန်းထ ွက်နိုင်စွမ်းတေ ွ လ ွင့်မျောကုန်ပြီဖြစ်သည်။
မောင်မောင်ကလည်း တလုံးတပါဒမျှပြောဆိုမနေတော့ဘ ဲ သူမကိုအပျိုဘဝထ ဲက ပိုးပန်းပြီးစိတ်မှန်းနဲ့ဂွင်းတိုက်ခဲ့ရပေါင်းများလှပြီမို့ယခုလက်တေ ွ့အပိုင်နှိပ်ရန်ကိုသာ စိတ်စောစွာပြုမူနေလေရာ…ဘာဆိုဘာမှအပိုပြောမနေတော့…ဆရာဆရာ့ကြီးတေ ွရ ဲ့ သင်ကြားပို့ချချက်တေ ွ၏သင်ခန်းစွာတေ ွကို နံပါတ်စဉ်အလိုက်ကာမရဲ့သော့ချက်များ ကိုသာတ ွင်တ ွင်ကြီးဖ ွင့်လှစ်ဖို့ ကြိုးစားနေလေတော့သည်။
“….ဟင်း….ဟင်း…အီး….အား…..ယားတယ်……အဟင့်…ဟင့်…..”
တုံရီလှိုက်ဖိုသောအသံတိုးညှင်းစွာထ ွက်ပေါ်လာသည်။ခင်မြင့်ဂနာမငြိမ်တော့ ပေါင်တေ ွကိုချဲလိုက်စုလိုက်နဲ့ရာဂသေ ွးတေ ွဆူကုန်ပြီဖြစ်သည်။သူမရဲ့စောက်ဖုတ် အတ ွင်းသားနံရံများကလည်း တလှုပ်လှုပ်၊တရွရွနဲ့အရည်ကြည်များ ရွှဲရွှဲစိုစေပြန်၏။
မောင်မောင်သည်သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကြား ဒူးထောက်၍အနေတော်ဖြစ်အောင် နေရာယူလိုက်ပြီး ခင်မြင့်၏ပြည့်ဖြိုးအိစက်နေသော ပေါင်နှစ်ဖက်ဆ ွ ဲကားမြှောက်ပင့်၍ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။
ပူနွေးသောလီးထိပ်၏အထိအတေ ွ့က ခင်မြင့်၏စောက်ခေါင်းဝမှတဆင့်တကိုယ်လုံး သို့ပျံ့န့ှံစီးဆင်းစေသည်မို့မချင့်မရဲသောဝေဒနာတစ်ရပ်ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။
လီးကိုစောက်ခေါင်းဝတ ွင်တေ့ထောက်ပြီး ဂျိုင်းအောက်သို့လက်လျှိုသ ွင်းပြီး ပုခုံးနှစ်ဖက်အားပြုကိုင်လိုက်သည်……ပြီး…နွေးထေ ွးအိစိုသောခင်မြင့်၏နှုတ်ခမ်းကို ငုံခဲဖိကပ်ပြီး သူ၏လီးကို ဖိသ ွင်းလိုက်သည်။
“…….ဗြစ်…..ဗြစ်….အာ…..အီး….ဗြစ်…..စွပ်…….”
“……အား…အ….မလေး…..ကျွတ်…ကျွတ်…….”
လီးကြီးဝင်သ ွားပုံက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးပင်…..စောက်စိထိပ်လေးကိုထိုးဖိပြီးမှ စောက်ခေါင်းထ ဲသို့ဖိဖိပြီးထိုးဝင်သ ွားခြင်းဖြစ်ရာ ဆီးခုံတစ်ခုလုံး ထူပူ၍ ကျင်တက်သ ွား၏။
ပြည့်သိပ်ကြပ်သိပ်နေသော အထိအတေ ွ့ကြောင့်ခင်မြင့်မှာ ချေ ွးလေးများပင် ပျံလာသည်။ကျယ်လောင်သောအသံဖြင့်လည်း မငြီးတ ွားရဲ…အပေါ်ထပ်မှာအိပ်နေကြ သော သန်းလ ွင်အဖေ၊အမေတို့နိုးသ ွားမှာစိုးသဖြင့်အံကြိတ်ခါ အသားလေးများ တဆတ်ဆတ်တုံသည်အထိမာန်တင်း၍ ခံလိုက်ရသည်။
“…..ဗြစ်…ဗြစ်……ပလပ်….ပြွတ်…ပြွတ်…..ဒုတ်….အား…အ……”
တင်းတင်းမာမာကြီးတိုးဝင်နေသော လီးကြီးက တဖြေးဖြေးနစ်ဝင်နေရာမှ ရုတ်တရက် ဗြစ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲအသံတေ ွနဲ့အတူစောက်ခေါင်းအတ ွင်းသားသားအိမ်ဝအထိ စူးစူးနစ်နစ်ကြီးဝင်ရောက်လာသဖြင့်ခင်မြင့်အလန့်တကြား…”….အား..”ဟုအံကြိတ်၍
အော်ဟစ်လိုက်မိရင်း…….
မောင်မောင်၏ရင်ဘတ်ကြီးကိုဆီး၍တ ွန်းထားလိုက်ရသည်။တပါတ်ကျော်ကျော် အလိုးခံထားဖူးသည့်စောက်ဖုတ်က ခုချိန်ထိကျိန်းနေဆ ဲကျပ်နေဆ ဲမို့မောင်မောင်၏
စံချိန်မှီကြီးထ ွားရှည်လျားလ ွန်းသော လီးကြီးဒဏ်ကိုအလူးအလ ဲခံစားနေရသည်။
တ ွန်းထားသောလက်နှစ်ဖက်မှာ တဆတ်ဆတ်တုံနေသည်။….တဟင်းဟင်းနဲ့ မာန်ထနေသော မောင်မောင်အရှိန်ကိုမလျော့ဘ ဲ ဖိ၍လိုးလိုက်ပြန်သည်။
“….အာ့…အား….အို့..အို့..ကျွတ်…..ကျွတ်…..အမလေး….နာ….နာတယ်…..အို… ကိုလ ွင်….ရယ်…..ဒီကနေ့မှ…ကိုလ ွင့်လီးက….အကြီး….ကြီး…ဖြစ်နေပါလား…. ကိုလ ွင်ရယ်…….ရှီး….ကျွတ်…အ…….”
“…..ပြွတ်….စွတ်….စွတ်….စွိ…..ထုတ်….အာ့….အမ့လေး….တော်…..တော်ပြီ… …အင့်….အား…..နာတယ်…..နာ….တယ်……ကျွတ်….ကျွတ်……..”
နာကျင်စူးရှစ ွာပြောဆိုလာသော ခင်မြင့်ရ ဲ့တိုးလျှိုးတောင်းပန်သံကြောင့်မောင်မောင်က အလိုးအညှောင့်ကို ရပ်ပြီး…ရုန်းကန်ဖယ်ရှားနေသော ခင်မြင့်ရဲ့လက်အစုံကိုဖယ်ရှားခါ.. တဆတ်ဆတ်တုံနေသော သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကို ဖိကပ်ငုံခဲစုပ်ယူလိုက်ပြီး သူမရဲ့နို့တေ ွကို ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်….တင်းကနဲနေအောင်ဆုတ်ချေနယ်ဖတ်လိုက်…ခန္ဓာကိုယ်တစ်ချမ်း ကိုပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ရာ……ခဏကြာတော့ခင်မြင့်ရုန်းကန်ဖယ်ရှားခြင်းများငြိမ်သက် သ ွားသလိုပေါင်နှစ်လုံးကလည်း ယမ်းခါနေလေတော့၏။
အရင်းထိနစ်ဝင်နေသောလီးကြီးအသာအယာချွတ်လိုက်သည်။စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း သားလေးများ လီးကိုငုံခဲ၍ စုပုံပါလာလေသည်။
နောက်ထပ်အသာလေး ဖိကြိပ်၍ သ ွင်းလိုက်သည်။ခင်မြင့်တစ်ချက်မျှတ ွန့်ကနဲဖြစ်သ ွား ရပြန်သည်။ရုန်းကန်လှုပ်ရှားရင်းမှ ခြင်ထောင်ကြိုးကလည်းပြုတ်ကျလို့ထေ ွးနေသည်ကို မောင်မောင်လက်တဖက်ကဖယ်ရှားရင်း…..ခင်မြင့်ရဲ့နို့တဘက်ကိုဆုပ်ကိုင်ဆ ွဲယူပြီး ဆက်၍လိုးလိုက်သည်။သ ွက်လက်သောဆောင့်ချက်….ရိုက်ချက်များဖြင့် အဆက်မပြတ်ဆက်၍ လိုးနေရာမှ ခင်ပြင်းပြင်းဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရသဖြင့်……
“…….အီး…ဟီး…..ဟင်း..အ..အား….က ွဲသ ွားပြီ…ထင်တယ်……အာ့…အား… အမလေး….ကျွတ်….ကျွတ်……အ…….”
စောက်ပတ်ကလေးက ွဲသ ွားသဖြင့်စောက်ဖုတ်မှာအနည်းငယ်ကျယ်သ ွားသလိုရှိပြီး ကြီးမားသောလီးကြီးက စောက်ခေါင်းအတ ွင်းပိုင်းသားအိမ်ထိထိထိမိမိကြီးပွတ်တိုက် လိုးသ ွင်းမိပြန်လေရာ……ခင်မြင့်နားဖျားခြေဖျားလေးများပူနွေးသ ွားပြီး…တဖျင်းဖျင်းဖြင့် နာကျင်ခံကောင်းဖြစ်လာတော့သည်။အောက်မှနေ၍
ဖင်ကိုပင့်မြှောက်ကော့ထောင်ပေးလာသည်။
“……အား…ရှိ…..ကျွတ်….ကျွတ်…..ဆောင့်…ဆော့င်…..အင့်….အ….ဒုတ်…..ဘ ွတ်..” အသံတေ ွကကျယ်လိုက်တာ ကိုလ ွင်ရယ်……..
ခင်မြင့်၏အားမလိုအားမရသံနှင့်အလိုမကျဟန်စွက်ဖက်သော စကားသံတစ်ရပ် မောင်မောင်နားမှာတိုးညှင်းစ ွာ ကြားလိုက်ရပြန်သည်။
အမှောင်တ ွင်း၌ ကြီးမားသောအပူလှိုင်း ကာမမီးလောင်မြိုက်ခြင်းကို ခံစားနေကြသော ခင်မြင့်နှင့်မောင်မောင်တို့နှစ်ယောက်တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်တ ွယ်ရင်း လိုးနေကြပြန်သည်မှာ တဖြေးဖြေး အမြင့်ဆုံးအခြေအနေသို့ ဆိုက်ရောက်သ ွားလေသည်။
“……ဟင့်….ဟင့်……အင့်…..အိုး…အိုး…..ရှီး….ကျွတ်…..ကျွတ်……” “….စွတ်…စွတ်….ဗျီ…..ဒုတ်…ဒုတ်…..”
“…..အား…အား….ကောင်း….ကောင်းလာပြီ……ဆောင့်….ဆောင့်….အင့်… ….ကိုလ ွင်……ခင်မြင့်…..ပြီး…..ပြီး……တော့မယ်……အား….ထ ွက်….ထ ွက်ကုန်ပြီ…” ခင်မြင့်…တရှီးရှီး…..တကျွတ်ကျွတ်ငြီးတ ွားပြီးနောက်မောင်မောင်၏နောက်ကျောကို
တ ွဲဖက်ရမ်းခါရင်း……စောက်ခေါင်းအတ ွင်းမှသုတ်ရည်များ ပစ်ကနဲနေအောင် ပေါင်တ ွင်းကျောတေ ွတောင့်တင်း၍ ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရင်းမှ ငြိမ်ကျသ ွားရလေသည်။
ထိုစဉ်မှာဘ ဲ မောင်မောင်ကလည်း စီးပိုင်ပိုင်ကြီးလိုး၍ကောင်းသောခင်မြင့်၏ စောက်ပတ်ညှစ်အားကြောင့်သူ့လီးထိပ်မှသုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရင်းမှ ခင်မြင့်၏ကိုယ်ပေါ်သို့မှောက်ချပြီးဖင်ကိုဆတ်ကနဲ……ဆတ်ကနဲ..ညှောင့်ရင်းမှ အရသာထူးကို ခံစားရင်းမှိန်းကျသ ွားလေသည်။
နှစ်ယောက်သားတင်းကြပ်စွာဖက်တ ွယ်နမ်းရှိုက်အမောဖြေရင်းမှ ခဏအကြာမှာ မတိုးလ ွန်းမကျယ်လ ွန်းနှစ်ကိုယ်ကြားလေသံဖြင့်ခင်မြင့်၏နှုတ်ဖျားမှ မောလျတုံရီလှိုက်ဖိုသံဖြင့်……..
“….ဒီနေ့ညလိုအဖြစ်မျိုးကိုတစ်သက်လုံးမေ့လို့ရနိုင်တော့မှာမဟုတ်တော့ဘူး…. မောင်မောင်…….”
ဒိ်တ်ကနဲ ထိတ်လန့်အံ့သြကာ ရုတ်ချည်းပင်သူမပေါ်မှ မှောက်လျှက်မှေးနေသော မောင်မောင်ခေါင်းနပန်းကြီးကာ ဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်၍သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးဘေး တစ်ဖက်ကို တတောင်ဖြင့်ထောက်၍အံ့သြသောအမူအရာဖြင့်ခင်မြင့်အားကြည့်ရင်း….
“…..နင်……နင်….ခင်…ခင်မြင့်….ငါ့ကို…..မှတ်….မှတ်မိသ ွား…….” “..အင်း..” အစကတော့….နင်မှန်းမသိဘူး….ငါ့စောက်ဖုတ်ကလေးထ ဲ….နင့်လီးကြီးဝင်
သ ွားတော့ငါ့ယောကျ်ားလီးက ဒီလောက်လည်းမကြီး ရှည်လည်းမရှည်တော့ ငါ့သံသယစိတ်ကို ကြီးထ ွားလာတယ်ဟ….ပြုတ်ကျလာတ ဲ့ ခြင်ထောင်ကို နင်ဖယ်ပစ်လိုက်တ ဲ့အခါမှာတော့မှန်အိမ်ကအလင်းရောင်လေးနဲ့ပဲ ငါအားစိုက်ကြည့် လိုက်တော့ငါ့ယောကျာ်းမဟုတ်ဘ ဲ နင်ဆိုတာ ငါသေသေချာချာကြီးသိလိုက်ရတယ်…”
“….ဒါဆိုလည်း….ခင်မြင့်ရယ်…..အဲဒီအချိန်ထ ဲက ရုန်းကန်ဖယ်ရှားပစ်လိုက်ပေါ့….”
“အင်း”….ခက်တော့ခက်သားဟ…မောင်မောင်ရ…မိန်းမသားဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါဘ ဲ ကြိုက်ချင်ကြိုက်မကြိုက်ချင်နေ ချစ်တာမချစ်တာ အသာထားစောက်ဖုတ်ထ ဲကို လီးဝင်သ ွားပြီဆိုရင်တော့စောက်ပတ်ကလီးကိုမထေ ွးချင်မအံချင်ဘူးဖြစ်နေပြန်ရော.
…စောက်ဖုတ်က..လီးကြီးကို….ဖြစ်ညှစ်ဆုတ်ထားပြီး…..စောက်ပတ်က ွဲပြဲသည်အထိ အလိုးခံချင်ကြတော့တာပါဘ ဲဟာ….ဒါပေမဲ့…….”
“…ဘာဒါပေမဲ့လည်း…” ခင်မြင့်ရဲ့မိန်းမဘဝဒဿနကို တမေ့တမောနားစိုက်ထောင် ရင်းမှ ခင်မြင့်ရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတေ ွကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း
ပြန်လည်မေးခွန်းထုတ်လိုက်မိသည်။
“ဒါပေမဲ့ဆိုတာ မိန်းမတိုင်းတော့မဟုတ်ဘူး….မောင်မောင်….ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့…. နင်နဲ့ငါတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တ ဲ့အခြေအနေနဲ့အချိန်ကလည်း နှစ်ဦးနှစ်ဖက်အားပေးအုံးမှ
က ဲပါလေ…ဒါတေ ွပြောနေလို့ဆုံးမှာမဟုတ်တော့ဘူး…..နောက်တခါလုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့ဟာ…..နင့်အသပ်အနယ်….အရှိုက်တေ ွက ငါ့စိတ်တေ ွကို မူမမှန်အောင် ဖြစ်နေကုန်ပြီ…..နောက်ပြီးငါ့ယောကျ်ားပြန်လာရင်လညး်ပြဿနာ……”
“….နင့်….ယောကျ်ားသန်းလ ွင်….ကင်းတ ဲမှာဖဲရိုက်နေပြီဟ…..ဖဲချပ်ကိုင်နေရရင် မနက်လင်းအောင်ထိုင်ရာကမထစတမ်းဆိုတ ဲ့…အစားထ ဲကဘ ဲဆိုတာ နင်လည်းသိသား နဲ့ဟာ…ဒီကောင်…မနက်မိုးထိန်ထိန်လင်းမှ ပြန်လာမယ်ဆိုတာ…သေချာပေါက်ဘ ဲ…..”
“…..အင်း…ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်ဟ….မောင်မောင်ရ….သူက….သူ့အဖေအတိုင်းဘ ဲ..
ဖဲဆိုအသေရိုက်တာ……အိုးပစ်အိမ်ပစ်…ခုလည်းကြည့်လေ….သူ့မယားကို ဒီ့ပြင်လူ တက်လိုးနေပြီ….ငါတခုတော့တောင်းပန်ပါရစေဟာ……”
“…ဘာကိုလည်း…..ခင်မြင့်…..”
“….အခုညဖြစ်တ ဲ့ကိစ္စကိုလူမသိပါစေန ဲ့ဟာ….နောက်ပြီးငါ့ကိုလည်း အထင်မသေးပါ နဲ့လို့…..”
“…အော်…ဒါက…..စိတ်ချစမ်းပါ….ခင်မြင့်ရာ….ဒါမျိုးကလူသိလို့ဖြစ်တာမှမဟုတ်တာ.. ….နင့်ကိုလည်း ငါအထင်မသေးပါဘူးဟာ….အရင်ထ ဲက နင့်ကိုငါချစ်ခဲ့တာဟ…အခုမှ” “…..က ဲပါဟယ်…..စကားတေ ွပြောမနေပါနဲ့တော့…..ငါ…ငါ….မနေနိုင်တော့ပြန်ဘူးဟ… ….လိုးမှာဖြင့်….လိုးလိုက်စမ်းပါဟာ…..”
“….အေး……ငါကလည်း….လိုးဖို့အသင့်ဘ ဲ…..ဒီတစ်ခါတမျိုးပြောင်းလိုးမယ်….နင် လေးဘက်ကုန်းပေးဟာ……”
မောင်မောင်ရ ဲ့စကားအဆုံးမှာတော့…..လီးကိုဖွဖွရွရွကိုင်တ ွယ်ပ ွတ်သပ်နေတ ဲ့ခင်မြင့်.. လူးလ ဲထကာ ကုတင်ပေါ်၌ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်၏။သူမ၏ကြီးမားပြည့်ဖြိုးလှတ ဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါ၍နေသည်။မောင်မောင်သူမရဲ့ခါးပေါ်ကိုလက်နဲ့ဖိလိုက်တော့ ခါးလေးကော့ဖင်လေးအောက်ပြစ်သ ွားကာ အရည်များဖြင့်စိုရွှဲနေသောစောက်ဖုတ်ကြီး ဟာ လက်တစ်ဆုပ်စာမှပြူးပြူးကြီးနောက်သို့ပြူးထ ွက်လာသည်ကို မီးရောင်ဖြင့် ဝိုးတဝါးမြင်တေ ွ့လိုက်ရသည်။
မောင်မောင်ဒူးထောက်ထိုင်နေရာမှ ခင်မြင့်၏ဖင်စုံကြီးရဲ့နောက်ကနေ မြင်းထိုင် အနေအထား မကုန်းမက ွဖြင့်နေရာယူပြင်ဆင်လိုက်၏။သူ၏ကြီးမားရှည်လျားနေတ ဲ့ လီးကြီးကိုအရင်းမှကိုင်ကာ အက ွဲကြောင်းလေးအထက်အောက်ဘယ်ညာကို လီးထိပ်ဖြင့်လူးလှိမ့်ပွတ်သပ်ဆ ွဲယူလိုက်၏။
“….အ….အင့်……ကျွတ်…ကျွတ်….ဒုက္ခပါဘ ဲ…လုပ်မှာသာလုပ်စမ်းပါဟာ… နင်အ ဲသလိုကြီး မထိတထိမလုပ်စမ်းပါနဲ့…ငါ …မနေတတ်ဘူးဟ……”
သက်တူရွယ်တူငယ်သူငယ်ချင်းတေ ွမို့ရဲတင်းပွင့်လင်းစွာ ခင်မြင့်ပြောဆိုလိုက်သည်နှင့် မောင်မောင်ကလည်း လီးကြီးကိုသူမ၏စောက်ခေါင်းဝတ ွင်တေ့ထောက်၍ သေးကျင်နေသည့်ခင်မြင့်၏ခါးလေးကို စုံကိုင်စွဲကာ မဟားတယားဖိသ ွင်းလိုက်သည်။ ပြီးချက်ဆောင့်ချက်မှန်မှန်လေးဖြင့်လိုးဆောင့်နေပြန်ရာ ခင်မြင့်မှာအသ ဲစွ ဲအောင် ကောင်းနေသမို့စောက်ခေါင်းထ ဲက သုတ်ရည်များ
အဆမတန်ပန်းထုတ်လိုက်မိရပြန်သည်။
လီးကြီးကလည်း ခပ်သ ွက်သ ွက်လေးဆောင့်လိုးနေရာ တဘ ွတ်ဘ ွတ်အသံများ မြည်ဟီးရရှာ၏။
‘…ဟိတ်…အသံတေ ွသိပ်မမြည်စေနဲ့…ဟ…..”
“….ထိန်းတော့…ထိန်းလုပ်တာဘ ဲဟ……နင့်စောက်ဖုတ်က…အရည်တေ ွတအားထ ွက် တာကိုး…..”
စကားကိုအပြန်အလှန်ပြောဆိုနေရင်းမှမောင်မောင်သည်တ ွဲလ ဲကျရမ်းခါနေတ ဲ့ ခင်မြင့်ရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်စွဲယူဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ချေလိုက်၏။
“….အား….ဟင်း…ဟင်း……အား…..တမျိုးကြီးဘ ဲ…..မောင်မောင်……ငါ….အားမရဘူး. ….ဆောင့်…ဟာ….နာနာလေး…..”
မောင်မောင်ကလည်း ဖိုးကျိုင်းတုန်ဖြစ်သ ွားခါ ဆ ွဲကိုင်ဆုတ်ချေနေတ ဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လွှတ်လိုက်ပြီး သူမရ ဲ့ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုလက်များဖြင့်ဆ ွဲကိုင်အားပြုပြီး အသားကုန်ပစ်ပစ် ဆောင့်ပါလေပြီ……
“…..အင့်…..အင့်……စွတ်…..စွတ်…..ဘ ွတ်…..ဘ ွတ်…..အင့်…ဟီး… ….ကျွတ်…..ကျွတ်…..ဗြစ်…..ဗြစ်……ဘူ…ဘ ွတ်……..”
ဒုတိယအချီမို့စောက်ခေါင်းကလည်း ကျပ်အရည်တေ ွကလည်း ရွှမ်းစိုနေသည်မှာ လေအဝင်များပြီးလီးကြီးကိုဆ ွဲနှုတ်လိုက်တိုင်း အီးပေါက်သံက ဲ့သို့လေသံများထ ွက်ပေါ် လာသည်။
လိုးနေကျ သန်းလ ွင်၏လီးမဟုတ်ဘ ဲ…..တစိမ်းလီးတချောင်းအဝင်ခံရပြီမို့ အသစ်အဆန်းတမျိုးလိုပင်….အီ…ဆိမ့်အောင်ကောင်းသ ွားရသူကတော့ခင်မြင့်ပင် ဖြစ်၏။
ခေါင်းအုံးပေါ်ခေါင်းစိုက်အားပြုပြီး လက်နောက်ပြန်ဖြင့်မမှီမကမ်းမောင်မောင်ရဲ့ပေါင် တေ ွကိုဆ ွဲကိုင်အားပြုဖိကပ်သလိုသူမ၏ဖင်ကြီးကိုလည်း နောက်သို့ကော့ကော့ပေးခါ အလိုးခံလိုက်မိလေသည်။
“…..ပြွတ်….ပြွတ်……စွတ်…..စွတ်….ဗြွတ်…..ဗြစ်……”
ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အားပါပြီးပြင်းထန်လ ွန်းလှသည်။
ခင်မြင့်ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ လှိုင်းထ၍တုံတုံသ ွားသလို နို့ကြီးနှစ်လုံးကလည်း ဘယ်ညာရမ်းခါ၍ပင်နေ၏။နှစ်ဦးစလုံးကာမအထ ွတ်အထိပ်သို့ရောက်လာကြပြီး အသက်ရှုသံများပြင်းထန်နေ၏။…မောင်မောင်ကလည်း သူမ၏တင်ပဆုံကို လက်ဖြင့် တဖျန်းဖျန်းရိုက်ကာ အားမာန်အပြည့်ဖြင့်လိုးဆောင့်နေလေ၏။
“…ဗြစ်….ဗြစ်…..စွတ်….စွတ်……ဘ ွတ်…..အ…အား…အ…..အ……ဟင်းဟင်း….”
ခင်မြင့်မျက်တောင်လေးများ မှေးစင်းသ ွားပြီး သူမ၏စောက်ခေါင်းအတ ွင်းမှ သုတ်ရည်များကိုပြစ်ကန ဲပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်သက်သ ွားသည်နှင့်မရှေးမနှောင်းမှာပင် လေးငါးဆယ်ချက်ဖိဆောင့်လိုးလိုက်ရင်းမှ မောင်မောင်တင်ပါးများ ခွက်ဝင်သ ွားအောင် လီးထိ်ပ်မှသုတ်ရည်များကို ခင်မြင့်၏စောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးထ ဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ရင်းမှပင်…..နှစ်ဦးသားကုတင်ပေါ်မှောက်ရက်အနေအထားဖြင့် မိန်းမော၍ သ ွားလေတော့သည်။
“…..ဟေ့ကောင်…..မောင်မောင်…..”
“…ဟာ….ကိုထ ွန်းလ ွင်…”
အိမ်ထ ဲမှခေါင်းစုတ်ဖွားနှင့်ထ ွက်လာသော မောင်မောင်အားအသံများကပ်၍ ခေါ်လိုက်သော ထ ွန်းလ ွင်၏စကားသံကြောင့်အလန့်တကြားခေါင်းမော့၍ တုံ့ပြန်ထူးလိုက်ရမိသည်။
“….ညှော်တေ ွများနေပြီထင်တယ်….”
“…ဗျာ….ဘာ…ညှော်မိရမှာလ ဲ…..”
“…..စောက်ဖုတ်ညှော်….စောက်ဖုတ်…..”
“….ခင်များကတော့လုပ်ပြီ…..မဟုတ်ကဟုတ်က……”
“…….ငါသိပါတယ်….မောင်မောင်ရာ…..မနေ့ညက တညလုံး….ငါ့ညီမခင်မြင့်န ဲ့ မင်းတညလုံးဖိုက်ကြတာ…..”
“…..အိုး….ခင်…ခင်….ခင်များ….”
မောင်မောင်…ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာနောက်သို့ခြေတလှမ်းဆုတ်လိုက်မိရင်းမှ…စကားကို ထစ်ငေါ့စ ွာပြောဆိုရေရွတ်လိုက်မိရသည်။
“….မကြောက်ပါနဲ့…မောင်မောင်ရာ…..မင်းကိုငါဘာမှမလုပ်ပါဘူး…..စိတ်ချနေစမ်းပါ…”
“….အင်း…..တော်ပါသေးရ ဲ့ဗျာ….နို့မို့ဆို….ခင်များရဲ့ပ ွဲသိမ်းလက်သီးချက်မိလောက်ပြီ မှတ်တာ…..”
“…..မိန်းမနဲ့ယောကျာ်းဆိုတာ ထိမိရင်မီးပွင့်တယ်ဆိုတာ ဓမ္မတာပါဘ ဲက ွာ…သူလည်း စောက်ဖုတ်ထ ဲလီးဝင်သ ွားပြီးဆိုတော့…အင်း….ငါကတော့ ပြဿနာမရှာပါဘူးက ွာ…
…မင်း သန်းလ ွင်ကိုတော့ဂရုစိုက်က ွာ….တော်ကြာ မယားထိဓားကြည့်ဆိုတာ ဖြစ်နေဦးမယ်….”
“…..ဟုတ်က ဲ့…ပါ….ကိုထ ွန်းလ ွင်…ရာ…..”
ပြီးပါပြီ။
ဤစာအုပ်ကိုအချစ်တ္ကသိုလ်ကျောင်းသူ၊ကျောင်းသားများအတ ွက် ရည်ရွယ်ရိုက်တင်ပေးခြင်းဖြစ်ပါသည်။ http://achittatkatho.net
