ငတ်မ ပြေ တဲ ့.. ဆား ငံရေ

မောင်မောင်ထန်ရေး သည်။

ကျ နော့်နံမယ်က တိုး ဇော်ပါ…။ကျ နော်က မွေး ချင်း မောင်နှမ မ ရှိတဲ ့တ ဦး တည်း သော သား တ ယောက်ဖြစ်ပါ တယ်..။ ကျ နော့်အ ဖေ နဲ ့အ မေ က သား တ ယောက်ထဲ မို့လား မ သိဘူး…..နယ်မှာ နေ တဲ ့ တူ… တူ မ တွေ ကိုရန်ကုန်ခေါ ်ပြီး ကျောင်း ထား ပေး ပါ တယ်..။ အ မေ ့ဖက်က တူ မ ၀မ်း ကွဲ ….သက်ထား လွင်နဲ ့မေ အေး လွင်ဆိုတဲ ့ညီအ မ နှစ်ယောက်က မော်လ မြိုင်ဖက်က ပါ..။ ကျ နော်တို့နဲ ့လာ နေ ပါ တယ်…။ အ ဖေ ့ဖက်က အ ဖေ ့ညီ၀မ်း ကွဲ ရဲ ့သား ..မောင်မောင်စိုး ကိုလဲ ခေါ် ်ထား ပြီး အ ဖေ ့ကိုကား မောင်း ပေး ခိုင်း ပြီး နေ စေ ပါ တယ်..။မောင်မောင်စိုး က စာ ပေး စာ ယူ နဲ ့ကော လိပ်ကျောင်း တက်နေ တာ ပါ..။ ကျ နော်ငယ်ငယ်က အ ထူး သ ဖြင့်ကာ မ ရာ ဂ နဲ ့ပတ်သက်ပြီး တော်တော်ဒုံး ေ၀း (တုံး အ )ခဲ ့တာ ပါ…။ဆန့်ကျင်ဖက်လိင် (မိန်း မ ) ကိုစိတ်၀င်စား တဲ ့စိတ်က အ သက်၁၀ နှစ်လောက်ထဲ က ပေါ် ပေါက်နေ ပါ ပြီ..။ ဒါ ပေ မဲ ့..မိန်း မ ကိုလိင်ဆက်ဆံတဲ ့အ ကြောင်း တော ့နား မ လည်သေး ပါ ဘူး..။ ကျ နော့်ကိုလိင်ပ ညာ ကိုစ ပြီး သင်ပေး တဲ ့လက်ဦး ဆ ရာ က တော ့ ကျ နော့်ရဲ ့အ ကို၀မ်း ကွဲ တော်တဲ ့မောင်မောင်စိုး ပါ..။သူ က ကား ဂိုဒေါင်က ထပ်ခိုး ပေါ် မှာ နေ ပါ တယ်..။ကျ နော်ကသူ ့ဆီအ မြဲ သွား ပြီး (နှာ စာ အုပ် ) လို့ကျ နော်တို့ခေါ် ကြ တဲ ့… ကာ မ စပ် ရှက်တဲ ့အ ကြောင်း တွေ ကိုတစ်တစ်ခွ ခွ ေ၇း ထား တဲ ့ဇာတ်လမ်း တွေ ကိုဖတ်လေ ့ရှိပါ တယ်…။ မောင် မောင်စိုး က စာ အုပ်တွေ ပေး ဖတ်ရုံမ က ဘူး …လိင်တန်ဆာ ( လီး ) တောင်မတ်လာတဲ ့အ ခါ ရှေ့တိုး နောက်ငင်လုပ်ပြီး က စား ပေး တဲ ့ ( ကွင်း တိုက် အာ သာ ဖြေ ) တာ ကိုပါ သင်ပေး တော ့တာ ကျ နော်လဲ သူ သင်တဲ ့အ တိုင်း လီး ကိုဆော ့က စား တော ့အ လွန်ကောင်း တဲ ့ကာ မ အ ရ သာ (ကောင်း ခြင်း…အ ထွတ်အ ထိပ် ) အ ကြောင်း ကိုတွေ ့ရှိသွား ပြီး..နေ ့တိုင်း လိုဘဲ ကွင်း တိုက်တော ့တာ ပါ ဘဲ….။

ကာ မ ပ ညာ တွေ သိလာ တဲ ့ကျ နော်ဟာ မိန်း မ တွေ က်ုပစ်မှား တတ်လာ ပါ တယ်..။အ သက်၁၃ နှစ်လောက်ရောက်တဲ ့ အ ခါ တ နေ ့ကို၇ ခါ အ ထိ…ကွင်း တိုက်တဲ ့အ ထိကာ မ စိတ်တွေ ပြင်း ထန်လာ ပါ တယ်…။ ကျောင်း မှာ လဲ မိန်း က လေး တွေ ရဲ ့ကိုယ်လုံး ကိုတပ်မက် စွာ ကြည့်တတ်လာ တာ အ တူကျောင်း သွား တဲ ့ညီမ ၀မ်း ကွဲ မေ အေး လွင်က တွေ ့သွား ခဲ ့တယ်…။ မေ အေး လွင်က ကျ နော့်ထက်၁ နှစ်လောက် ငယ်ပါ တယ်..။ (ကိုတိုး…ကိုတိုး က မိန်း က လေး တွေ ကိုသိပ်ကြည့်တာ ဘဲ..ကြိုက်လို့လား…) လို့မေး တယ်..။ ကျ နော်လဲ “ မ ဟုတ်ပါ ဘူး ဟာ..နင်က လဲ..“လို့ငြင်း ခဲ ့ပေ မဲ ့တ ကယ်တော ့မိန်း က လေး တွေ လမ်း လျှောက်တာ ဖင်တုံး တွေ လှုပ်ခါ နေ တာ ကိုအ မြဲ ကြည့်ပြီး စိတ်မှန်း နဲ ့ပစ်မှား နေ ခဲ ့တာ ပါ ဘဲ…။ မေ အေး လွင်ဖင်တွေ ကိုလဲ လစ်ရင်ကြည့်တာ ပေါ ့..။ဘယ်နေ ပါ ့မ လဲ ဗျာ..။

မေ အေး လွင်ရဲ ့အ မ ..သက်ထား လွင်က ကျ နော့်ထက်၆ နှစ်လောက်ကြီး ပါ တယ်..။ ကျ နော်က “ မ မ သက် “ လို့သူ့ကို ခေါ် ပါ တယ်..။ သက်ထား ခင်က အ သား ဖွေး ဖြူ ပြီး မြန်မာ မိန်း က လေး တွေ ထဲ မှာ အ ရပ်မြင့်တယ်လို့ဆိုရ ပါ မယ်..။ ပေါင်တန်သွယ်ပြီး ရှည်တယ်..။ သိပ်တောင့်တဲ ့ကိုယ်လုံး တော ့မ ဟုတ်ပေ မဲ ့..၀၀ တုတ်တုတ်မ ဟုတ်ဘဲ ပိန်ပါး တာ ကြောင့်ကျ နော်အ လစ်မှာ ခိုး ခိုး ကြည့်မိပါ တယ်..။ မ မ သက်ကို၀တ်လစ်စ လစ် …အ ၀တ်မ ပါ ဘဲ ဘဲ တွေ ့ရ ရင်သိပ်ကောင်း မှာ ဘဲ ဆိုတာ ခေါင်း ထဲ ၀င်လာ တယ်..။ မ မ သက်နဲ ့မေ အေး လွင်တို့ထ မိန်ဖြန့်၀တ်တဲ ့အ ခါ…ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး င ရုတ်သီး ထောင်း တဲ ့အ ချိန်အောက်စ လွတ်တဲ ့အ ခါ…ဖျတ်က နဲ..တွေ ့လိုက်ရ တဲ ့ ဖင်၀င်း ၀င်း အိအိတွေ…အ မှေ ွး ရေး ရေး နဲ ့ စောက်ပတ်တွေ ကိုတွေ ့ရ တတ်တယ်..။အဲ ဒီလိုတွေ ့ရ ရင်ကျ နော့်ရဲ ့လီး ဟာ တား လို့ဆီး လို့မ ရ နိုင် အောင်ဘဲ တောင်မတ် …တင်း မာ…တာ ဘဲ..။

ဒါ နဲ ့အ ကို၀မ်း ကွဲ မောင်မောင်စိုး ကိုဖွင့်ဟ တိုင်ပင်တယ်..။ ကာ မ နဲ ့ပတ်သက်ရင်မောင်မောင်စိုး က ကျ နော့်ရဲ ့လက်ဦး ဆ ရာ ဘဲ လေ..။မောင်မောင်စိုး က “ဒါ ဟာ သ ဘာ ၀ ဘဲ..တိုး ဇော်…ယောက်ကျား ဆိုတာ နှစ်မျိုး ဘဲ ရှိတယ်….နှာ ဘူး နဲ ့ဂန်ဒူး …ဒီတော ့ဒူး ရင်ဒူး…မ ဒူး ရင်ဘူး ..ဘဲ..။ သ ဘာ ၀ အ တိုင်း ယောက်ကျား က မိန်း မ ကိုလိုး ချင်တာ အ ပြစ်မ ဟုတ်ဘူး ဟ“ လို့ပြော တယ်..။
ည ဖက်ဆိုရင်မောင်မောင်စိုး နေ တဲ ့ကား ဂိုဒေါင်ထပ်ခိုး မှာ မောင်မောင်စိုး ပေး ဖတ်တဲ ့ကာ မ ပ ညာ ပေး စာ အုပ်တွေ ဖတ် …သူ့အ တွေ ့အ ကြူံ တွေ နား ထောင်..နဲ ့ကာ မ ရာ ဂ ကိုအ လွန်အ မင်း ခုံမင်နေ မိတဲ ့ကျ နော့်ကို.. မောင်မောင်စိုး က “လက်တွေ ့ကွင်း ဆင်း ရ မယ်…“ ဆို ပြီး မိန်း မ တ ယောက်နဲ ့တွေ ့ပေး ပါ တယ်..။ “ကွင်း ဖွင့်ပွဲ..ပေါ ့ကွာ….ပ ထ မ ဆုံး ဆိုတော ့အ ရေး ကြီး တယ်…မင်း ကိုသ ဘော ကောင်း ပြီး သင်ပေး ပြ ပေး မဲ ့ဆော်နဲ ့လိုး ခိုင်း မှ ဖြစ်မယ်..။ “
မောင်မောင်စိုး က ပိုက်ဆံရှာ ခိုင်း တယ်..။ ကျ နော့်အ တွက်က သိပ်မ ခက်လှပါ ဘူး..။ အ မေ ့ဆီက အ ကြောင်း အ မျိုး မျိုး ပြ ပြီး တောင်း တာ ပါ ဘဲ…။ တ နေ ့ကျောင်း အ ပြန်မောင်မောင်စိုး ကား နဲ ့လာ ကြို တော ့အိမ်မ ပြန်သေး ဘဲ…မောင်မောင်စိုး ရဲ ့သူငယ်ချင်း တ ယောက်ရဲ ့အ ခန်း ကို ၀င်ကြ တယ်..။အဲ ဒီမှာ ကြို တင်ချိန်း ထား တဲ ့မ ချို ဆိုတဲ ့မိန်း မ နဲ ့ဆုံ ကြ တယ်..။ မ ချို က ကျ နော့်ထက်နဲ နဲ အ သက်ကြီး ပုံရ တယ်..။မောင်မောင်စိုး ပြော ချက်အ ရ သိရ တာ ကြေး စား ဖါ တော့့မ ဟုတ်ဖူး ..။ရပ်ကွက်ထဲ က လမ်း သူရဲ (ဆိုး သွမ်း လူငယ်) ခေါင်း ကြီး ဆိုတဲ ့ကောင်က ရီး စား အ ဖြစ်အ မြဲ ခေါ် ဆော်နေ တဲ ့မိန်း မ တဲ ့..။ခေါင်း ကြီး ကိုမ ချို က ကြောက်ရ တယ်.ဘယ်လို အ နိုင်ကိုင်ထား လဲ တော ့မ သိဘူး..။ခေါင်း ကြီး က တ ခြား လူနဲ ့လှ ွတ် ပေး တတ်တယ်..။

မောင်မောင်စိုး က ကျ နော်ပေး တဲ ့ပိုက်ဆံနဲ ့ခေါင်း ကြီး ကိုအ ရက်အ ၀ တိုက် …ဆေး ခြောက်အ လုံအ လောက်၀ယ်ပေး ပြီး မ ချို နဲ ့ကျ နော့် ကိုဆုံဖို့စီစဉ်တာ ပါ..။ လက်ဦး ဆ ရာ မောင်မောင်စိုး ကိုကျ နော်အ ထင်ကြီး လေး စား သွား ရ တယ်..။ အဲ ဒီမ ချို က တော်တော်ကြည့်ကောင်း တယ်..။ ဆံပင်တိုလေး နဲ ့အ သား ၀င်း ၀င်း နဲ ့တောင့်လဲ တောင့်တယ်..။ ကျ နော်လဲ မောင်မောင်စိုး လက်ထဲ ထည့်ပေး တဲ ့ရာ ဘာ အ စွပ် (အဲ ဒီတုံး က အက်ဖ် အယ်လ်လို့ခေါ် ကြ တယ်…) လေး လက်က ကိုင်ပြီး မ ချို နဲ ့အိပ်ခန်း ထဲ ၀င်ရ တာ ပေါ ့..။ မ ချို က ပြုံး ပြ ပြီး…“ မောင်လေး က တ ခါ မှမ လုပ်ဖူး ဘူး ဆို…“ လို့မေး တယ်..။ ကျ နော်လဲ စိတ်တွေ လှုပ်ရှား နေ တော ့ခေါင်း ဘဲ ငြှိမ့်ပြ လိုက်တယ်..။ “ကဲ …အ ၀တ်တွေ ချွတ်လေ..” မ ချို က သူ့အ ၀တ်တွေ ကိုချွတ်ရင်း ပြော တယ်..။ အင်း….ကျ နော့်ဘ ၀ မှာ ပ ထ မ ဆုံး ကိုယ်လုံး တီး မိန်း မ ကိုတွေ ့ဖူး ရ တာ ပါ..။ “ဟယ် တော ့…မောင်လေး က ရယ်ဒီဖြစ်နေ ပြီဘဲ..“မ ချို က ကျ နော့်တောင်မတ်နေ တဲ ့လီး ကို ကြည့်ပြီး ပြော တယ်..။ “တော်တော်ကြီး တာ ဘဲ….ဟင် း..ဟင်း..“မ ချို က ကျ နော့်လကိကိုဆွဲ ပြီး ကုတင်လေး ပေါ် ကိုတက်တယ်..။ ကျ နော့်ပါး ကိုသူ့နှခေါင်း လေး နဲ ့မ ထိတ ထိလေး စ ပွတ်ပြီး လက်တ
1 of 9
ဖက်က ကျ နော့်လီး ကိုဖွ ဖွ လေး ကို်င်လိုက်ပါ တယ်..။ “မာ လိုက်တာ..ကောင်း လိုက်တဲ ့ဟာ ကြီး…“ မ ချို အ သံကညု တုတုနဲ ့..။ မ ချို က ကာ မ သင်ခန်း စာ များ စ တင်ပို့ချ ပါ တော ့တယ်..။ ရာ ဘာ အ စွပ်စွပ်နည်း က အ စ….နည်း မျိုး စုံ…ပုံစံမျိုး စုံ …သ ဘော ကောင်း ကောင်း နဲ ့ သင်ပြ ပေး ပါ ပြီ..။
မ ချို က ဒုတိယ လက်ဦး ဆ ရာ ပေါ ့ဗျာ..။ အဲ ဒီနေ ့က အိမ်အ ပြန်….“တိုက်ပွဲ နိုင်ပြီး ပြန်လာ တဲ ့စစ်သူကြီး တ ယောက်ရဲ ့အ ပြုံး“ လို့တင်စား ရ မဲ ့အ ပြုံး မျိုး နဲ ့ပေါ ့…။

သက်ထား လွင် ( မ မ သက် ) က ကျ နော်ဒီလိုဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ကို စိတ်၀င်စား. နေ တာ ကိုတော ့မ ရိပ်မိပါ ဘူး..။ တ နေ ့ဗွီဒီယို ည ဖက် ကြည့်ကြ တာ မေ အေး လွင်က မ နက်ကျူ ရှင်ရှိလို့ဆို ပြီး မ ကြည့်ဘူး..။မ မ သက်နဲ ့ကျနော်စ ကြည့်တုံး က အက်ရှင်ကား ဆို ပြီး ကြည့်တာ ဇာတ်ကား အ လည်လောက်လဲ ရောက်ရော ကြောက်စ ရာ ဇာတ်လမ်း ဖြစ်နေ တယ်..။မ မ သက်လဲ ကျ နော့်နား တိုး ကပ်ထိုင်တာ ကျ နော်လဲ မမ သက် ဖင်တွေ ပေါင်တွေ နဲ ့ပူး ကပ်နေ တာ မို့ရင်တွေ ခုန်ပြီး ကာ မ စိတ်တွေ ထ လာ တာ ပေါ ့..။ဇာတ်လမ်း ဆုံး သွား တော ့ည က လဲ နက်နေ ပြီ..။တ အိမ်လုံး လဲ တိတ်ဆိတ်မှောင်နေ တယ်..။မ မ သက်က “ မ မ ကြောက်တယ်ကိုတိုး“ လို့ပြော ပြီး…“မမ အိမ်သာ တ ယောက်ထဲ မ သွား ရဲ ဘူး…လိုက်ခဲ ့ပေး မ လား“ မေး ပါ တယ်..။ကျ နော်လဲ မ မ သက်နဲ ့အိမ်သာ သွား ရ မယ်ဆိုတာ ဘယ်ငြင်း မ လဲ..။ခေါင်း ငြိမ့်ပြ ပြီး မမ သက်နောက်က လိုက်သွား တာ ပေါ ့..။ အိမ်သာ က ကျနော်တို့အိမ်ကြီး ရဲ ့အ နောက်ပိုင်း အ ထိစ တိုခန်း တွေ..အ ခန်း လွတ်တွေ ကို ဖြတ်သွား ရ ပြီး မီး က လဲ သိပ်မ လင်း လှဘူး လေ…။မ မ သက်အ နောက်က မ မ သက်ရဲ ့တင်ကား ကား တွေ ကိုတပ်မက်ရင်း လိုက်သွား ရ တာ ကျေ နပ်နေ မိပါ တယ်…။ မ မ သက်၇ဲ ့တင်တွေ က အ လုံး လိုက်ကြီး ဗ ရမ်း ဗ တာ တုံခါ တာ မျိုး မ ဟုတ်ဘူး..။တုံခါ တယ်ပြော မ လား..။ စိတ်ကိုဆူကြွ စေ တယ်..။ ကျ နော်ထင်တာ က အိမ်သာ အ ပြင်မှာ စောင့် ခိုင်း မှာ ဘဲ ပေါ ့လေ ။မမ သက်က အိမ်သာ ထဲ အ ထိခေါ် တော ့စိတ်ထဲ ထိတ်က နဲ ပျော်သွား တာ ပေါ ့..။ မမ သက်က အိမ်သာ ထဲ ရောက်တော ့..“ကို တိုး…မ မ သေး ပေါက်အုံး မယ်…ကျော ခိုင်း ပြီး နေ ပေး“ လို့ပြော တာ နဲ ့ကျ နော်လဲ မမ ပြော တဲ ့အ တိုင်း နေ ပေး လိုက်တယ်..။အိမ်သာ က ရေ ချိုး ခန်း နဲ ့ တွဲ ရက် …တော်တော်ကျယ်တယ်..။ စိတ်ထဲ က တော ့မ မ သက်သေး ပေါက်တာ ကိုအ ရမ်း ကြည့်ချင်နေ တာ..။
မျက်စိနဲ ့မ မြင်ရ ပေ မဲ ့အ သံကြား နေ ရ တာ ကြောင့်..နား ကိုအ စွမ်း ကုန်စွင့်ထား မိတယ်။မ မ သေး တွေ က အိမ်သာ ခွက်နဲ ့ထိ တဲ ့အ သံကြား နေ ရ တာ ရင်တွေ ခုန်မိတာ အ ရမ်း..။ နောက်ကိုဒီလိုလိုက်ရ တဲ ့အ ခွင့်အ ရေး မ ရ တော ့မှာ ကြောက်တာ ကြောင့်နောက်ကိုလှည့်မ ကြည့်ရဲ..။ မ မ က ရေ ခွက်လေး နဲ ့သူ့့စောက်ဖုတ်ကိုရေ ဆေး သံကိုဆက်ကြား ရ ပြန်တယ်..။ စိတ်ထဲ က တော ့မ မ စောက်ဖုတ်ကို မြင်ချင်လိုက်တာ အ ရမ်း ပေါ ့..။
မမ သက်အိမ်သာ ခွက်က နေ ထ လာ ပြီး ကျ နော့်ဘေး ရောက်လာ တယ်..။“ကိုတိုး….သေး ပေါက်အုံး လေ…“ “အင်း…ပေါက်မယ်..“
ကျ နော်လဲ ဘောင်း ဘီတိုလေး ၀တ်ဆဲ အ ချိန်ဆိုတော ့ပေါင်ရင်း လောက်ထိဆွဲ ချွတ်ချ ပြီး လ ပြွတ်လေး ကိုကိုင်ပြီး သေး ပေါက်လိုက်တယ်..။ဟင်..မ မ သက်က သေ သေ ချာ ချာ ကြည့်နေ ပါ လား..။ဟွန်း..သူကျ တော ့ကျ နော့်ကိုကျော ခိူင်း ထား ခိုင်း ပြီး…ကျ နော့်အ လှည့်ကျ တော ့လာ ကြည့်နေ ပါ လား….
မ မ သက်က ခစ်ကနဲ ရီလိုက်လို့..“ဘာ ရီတာ လဲ..မ မ သက်…ဘာ လာ ကြည့်တာ လဲ…“လို့ကျ နော်မေး လိုက်ပါ တယ်..။မ မ သက် က ပြုံး ပြီး..“အော်..ကိုတိုး ပြွန်လေး ကို ကြည့်တာ..မ မ က မ မြင်ဘူး ဘူး လေ…ယောက်ကျား ဟာ ကို…“လို့ပြော တယ်..။ “ မ မ ကျ တော ့ကျ နော့်ကို ကျော ခိုင်း ထား ခိုင်း တယ်..မ တ ရား ဘူး..“
“ဟိတ်..ဘာ လဲ..ကိုတိုး က မ မ သေး ပေါက်တာ ကို ကြည့်ချင်လို့လား..“ရီပြီး ပြော ရင်း အိမ်သာ ထဲ က လှမ်း ထွက်လိုက်တယ်..။ “ မ မ က တော ့ကျ နော် ့ကို ကြည့်တယ်လေ….“ မ ကျေ မ နပ်ပြော တဲ ့ကျ နော့်ကိုလှမ်း ဆိတ်လိုက်ပြီး..“ရှီုး..တိုး တိုး..ဘယ်သူမှလျှောက်မ ပြော နဲ ့နော်..မ ကောင်း ဘူး…“အ သံ တိုး တိုး နဲ ့ပြော တယ်..။
အဲ ဒီည က စ ပြီး ကြောက်စ ရာ ကောင်း တဲ ့ဇာတ်ကား တွေ ဘဲ များ များ ကြည့်ဖို့ကျ နော်ဖန်တီး ပါ တော ့တယ်..။မ မ ကျ နော့်ကို အိမ်သာ ထဲ ခေါ် အောင်လေ…။ မ မ က လဲ ကျ နော်ဖြစ်စေ ချင်သ လိုဘဲ ခေါ် သွား တော ့မ မ က ထုံး စံအ တိုင်း..ကျော ခိုင်း ဖို့ပြော ပေ မဲ ့မ သိမ သာ မျက်စိထောင့်ကပ်ပြီး ကြည့်ပါ တယ်..။ မ မ ထ မိန်လှန်လိုက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်တော ့ဖြူဖွေး တဲ ့ပေါင်တန်၂ ချောင်း နဲ ့အ မှေွး ကြဲ ကြဲ လေး ဖုံး နေ တဲ ့ဆီး ခုံဖေါင်း ဖေါင်း ကြီး နဲ ့အ ကွဲ ကြောင်းပန်း ေ၇ာင်လေး ကိုဖျတ်က နဲ တွေ ့လိုက်ရ တာ ကျ နော့်ဖွား ဖက်တော်လိင်တန်လေး လဲ ဆတ် က နဲ ထောင်မတ်သွား ရ တော ့တယ်..။ မ မ ရဲ ့အ ကွဲ ကြောင်း လေး ထိပ်နား က သေး တွေ ပန်း ထွက်လာ တာ ရော..မ မ သူ့စောက်ဖုတ်ကိုရေ ဆေး တာ ရော…တွေ ့လိုက်ရ တာ သ ဘော ကျ လိုက်တာ အ ရမ်း ပါ..။
“ မ မ ကိုခိုး ကြည့်တယ်ထင်တယ်..“ မ မ သက်က ပြုံး ပြီး ပြော ရင်း ကျ နော့်ကိုအိမ်သာ ခွက်ဖက်တွန်း ပြီး သေး ပေါက်ခိုင်း ပါ တယ်..။ကျ နော်သေး ပေါက်တော ့..ပြောင်ဘဲ လာ ကြည့်ပြီး လီး တောင်နေ တာ မြင်သွား ပါ တော့တယ်..။“ဟယ်တော ့..မာ ပြီး ထောင်နေ ပါ လား…ခုကျ တော ့တော်တော်ထွား ပြီး ရှည်လိုက်တာ..“လို့ပြော ပါ တယ်..။အိမ်သာ က အ ထွက်မ မ က ရှေ့က သွား တော ့မ မ ရဲ ့့ဖင်နှစ်လုံး တုံခါ သွား တာ ကျ နော် ငေး ကြည့်ရင်း စိတ်နဲ ့ပစ်မှား နေ မိပါ တယ်..။
မ မ က ည ဖက်သူနဲ ့ကျ နော်နဲ ့ဘဲ ဗွီဒီယို ကြည့်မှကြောက်တယ်ဆို ပြီး အိမ်သာ ထဲ ခေါ် သွား တာ ပါ..။ဒါ ကြောင့်ဒီအ ကြောင်း ကိုကျ နော်နဲ ့သူနဲ ့ဘဲ သိကြ တယ်..။ကြာ တော ့မ မ က ကျ နော့်ကိုသိပ်မ ရှက်တော့ဘူး ထင်ပါ ရဲ ့…ကျော ခိုင်း ဖို့မ ပြော တော ့ဘူး..။ ဒါ ပေ မဲ ့ပြောင်ကြီး..ကြည့်ပါ ဆို ပြီး လုပ်တာ တော ့လဲ မ ဟုတ်ပြန်ဘူး..။ ကျ နော်က လဲ မ သ်မ သာ ခိုး ကြည့်တာပါ..။ မ မ သက်ရဲ ့စောက်ဖုတ်ဖေါင်း ဖေါင်း ကြီး .. နီညို ညို အ ကွဲ ကြောင်း ကြီး ကိုတွေ ့ရ တာ ကျနော့်ရဲ ့လီး ကိုတ အား တောင်မတ်စေ တာ ပေါ ့..။ ကျ နော်သေး ပေါက်တာ လဲ သူကြည့်မြဲ ကြည့်တယ်..။ဘာ လို့မှန်း မ သိဘူး..။ကျ နော်က လဲ အ ရင်က ထက်လီး ကို ကြာ ကြာ ကြီး ထုတ်ထား ပြီး မ မ မြင်အောင်ပြ မိတယ်..။မ မ ကြည့်တာ ကို ကျေ နပ်တယ်လေ..။မ မ သက် ကျ နော့်လီး တန်ကြီး ကိုသ ဘော ကျ ပုံရှိတယ်..။ ဒါ ပေ မဲ ့သူ့စိတ်ကိုချုပ်တီး ဟန်တူတယ်..။လီး ကြီး ကိုစိုက်ကြည့် ပြီး သက်ပြင်း ချ…တံတွေး ဂုက နဲ မြို….တာ တွေ တွေ ့ရ တယ်..။အိမ်သာ က မ ထွက်ခင်ကျ နော့်နား နား သူ့နှတ်ခမ်း လေး ကပ်ပြီး…တိုး တိုး လေး..“ကို တိုး…မ မ နဲ ့ခုလိုအိမ်သာ အ တူသွား တာ ဘယ်သူ့မှမ ပြော ပြ နဲ ့နော်..“ လို့ပြော ပါ တယ်…။
မ မ သက်နဲ ့ကျ နော် အ ရင်က ထက်ပိုရင်း နှီး လာ ပါ တယ်..။နောက်တ ပတ်လောက်မှာ..မ မ သက်ထ မိန်ရင်လျား နဲ့့ရေ
2 of 9
ချိုး ဖို့ရေ ချိုး ခန်း ထဲ ၀င်သွား တာ တွေ ့လိုက်တာ ကြောင့်…ကျ နော်လဲ မ မ သက်ရေ ချိုး တာ ကိုချောင်း ချင်တာ ကြောင့်..ရေ ချိုး ခန်း ဘေး က စ တိုခန်း ထဲ ၀င်လိုက်တယ်..။က မန်း က တန်း တ ဖက်ခန်း ကိုချောင်း ဖို့အ ပေါက်ရှာ မိတယ်..။ အ ပေါက်လေး တ ခုတွေ ့တယ်..။.မျက်လုံး ကပ်ပြီး အ ထဲ ကို ချောင်း ကြည့်တော ့…ကောင်း ကောင်း သဲ သဲ ကွဲ ကွဲ မ မြင်ရ ဘူး…။ဒါ နဲ ့အ ပေါက်ထပ်ရှာ ရ ပြန်တယ်..။ဒီအ ချိန်မှာ ဘဲ…တ ဖက်ခန်း က ရေ သံကြား လိုက်ရ တယ်..။
အို…..မ မ ရေ ချိုး နေ ပြီ…ထပ်တွေ ့တဲ ့အ ပေါက်က နေ မြင်လိုက်ရ တဲ ့မြင်ကွင်း က ကြက်သီး တ ဖြန်း ဖြန်း ထ စေ သ လိုဖွား ဖက်တော်လီး တန်ကြီး ဟာ လဲ တန်း က နဲ…မတ်မတ်တောင်သွား ရ တယ်..။ လှလိုက်တာ…။ မ မ သက်ကိုယ်လုံး တီး အ လှအ ပ ကိုတွေ ့ရ တာ ကျ နော့်တ ကိုယ်လုံး ပူထူပြီး တောင်လွန်း နေ တဲ ့လီး ကြီး ကိုကွင်း တ အား တိုက်နေ မိတယ်..။ အ ရင်တွေ ့ဖူး တဲ ့မ ချို ထက်ပိုလှတာတွေ ့ရ တယ်..။ မ မ ရဲ ့ပေါင်တန်ရှည်တွေ ကြား က စောက်ဖုတ်ကြီး က ဖေါင်း ကြွ နေ တယ်..။အ ကွဲ ကြောင်း နီညိုညို ကြီး က လဲ ပြေး ယက်ချင်စ ရာ လှလိုက် တာ..။မ မ ရဲ ့နို ့နှစ်လုံး က တင်း မာ ပြီး ကော ့ကော ့လေး နဲ ့မ မ ဆပ်ပြာ တိုက်လှုပ်ရှား လိုက်ရင်တ ဆတ်ဆတ်တုံသွား တယ်…။ မ မ သက်က ဖင်နှစ် လုံး ကြား..ကိုလဲ ဆပ်ပြာ နဲ ့ပွတ်နေ တယ်..။
မ မ ကို ကြည့်လို့မ ၀ စိုက်ကြည့်ရင်း လီး ကြီး ကိုတ အား ကွင်း တိုက်နေ တုံး မ မ ရုတ်တ ရက်နေ တောင်မ သုတ်ဘဲ ထ မိန်ကိုဆွဲ ယူရင်လျား လိုက်တာ တွေ ့လို်က်ရ တယ်..။ ဂျောက်က နဲ ရေ ချိုး ခန်း တ ခါး ဖွင့်သံလဲ ကြား လိုက်ရ တယ်..။
ကျ နော်လဲ လီး ကြီး ကိုကွင်း တိုက်မြဲ တိုက်နေ မိတယ်..။ဒီတုံး ကျ နော်၇ှိနေ တဲ ့စ တိုခန်း တံခါး ဖျတ်က နဲ ပွင့်သွား တယ်…။ “ကိုတိုး“..
“ဟင်…မ မ သက်…“ “မ မ ကိုချောင်း နေ တာ လား…“ကျ နော်တုံနေ တယ်..။ဘာ မှ ပြန်မ ဖြေ မိဘူး..။ စ တိုခန်း က မှောင်နေ တယ်..။ မ မ သက်ကျ နော့် လက်ကိုဆွဲ ပြီး တ ဖက်က ရေ ချိုး ခန်း ထဲ ကိုခေါ် သွား တယ်..။လီး ကြီး ကိုဆုတ်ကိုင်ရင်း မ မ နောက်က ပါ သွား ရ တယ်..။ မ မ က ရေ ချိုး ခန်း တံခါး ကို ချက်ထိုး ပိတ်ပြီး…ကျ နော့်ကိုစိုက်ကြည့်ပြီး ..ကိုတိုး..ဘာ ဖြစ်တာ လဲ…မ မ က ည ဖက်သေး သွား ပေါက်ရင်မ မ နဲ ့ကိုတိုး တ ယောက်နဲ ့တ ယောက် …တွေ ့ဘူး ပြီး ပြီလို့သိထား တာ လေ…ဘာ လဲ…တ ကိုယ်လုံး မြင်ချင်လို့လား…ကဲ..ကြည့်..ကြည့်…ဆို ပြီး ရင်လျား ထား တဲ ့ထ မိန်ကိုချွတ်ချ လိုက်ပါ တယ်..။အို…အ နီး ကပ်မြင်ရ တဲ ့မ မ သက်အ လှအ ပ တွေ က စော စော က မ မ သက်မိသွား လို့ပြန်ကျ သွား တဲ ့လီး ကိုချက်ချင်း ဒိုင်း က နဲ ပြန်မတ်
တောင်သွား စေ တယ်….။ လီး ကြီး ဘောင်း ဘီတိုလေး ထဲ ကတောင်မတ်သွား တာ မ မ သက်လဲ တွေ ့လိုက်တာ ပေါ ့..။ “ကိုတိုး လဲ ချွတ်လေ…“ ကျ နော်လဲ စွပ်ကျယ်ရော ဘောင်း ဘီတိုလေး ကိုရော ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်..။ ဟ.. ကိုတိုး ဟာ က တော်တော်ဂှည်တာ ဘဲ ဟယ်… လုံး ပတ်ကြီး က လဲ တုတ် လိုက်တာ…..မ မ က တ ဆတ်ဆတ်တောင်နေ တဲ ့လီး ကြီး ကို ကြည့်ရင်း ပြော ပါ တယ်..။ နောက်ကို ကြည့်ချင်ရင်မ မ ကို ပြော..ဟုတ်လား…..မ မ နဲ ့ကိုတိုး နား လည်မှု..ပေါ ့..ဘယ်သူ့မှတော ့မ ပြော နဲ ့…မ မ သက် ကိုယ်လုံး လှလား ဟင်….ကျ နော်လဲ ခေါင်း ညှိမ့်ပြ မိ တယ်..။
သက်သက်ရေ…သက်သက်….
ထ မင်း ချက်တဲ ့အ ဒေါ် ကြီး အော ်ေ ခါ် သံကြောင့်….မ မ သက်ထ မိန်ကိုကောက်ယူရင်လျား လိုက်ပြီး အ မြန်ပြေး ထွက်သွား ရ တယ်..။ နောက်၂ ရက်လောက်ကြာ တော ့…။
ကျ နော်လဲ မိုး ရွာ ထဲ ဘော်လုံး ကန်လို့နေ မ ကောင်း ဖြစ်တာ ( တ ကယ်တော ့ဖြစ်တာ က နဲ နဲ ပါ…ဖတ် ဘူး တဲ ့နှာ စာ အုပ်တွေ ထဲ က လို ကြံစည်ကြည့်တာ ပါ..။ ကျ နော့်အ မေ က ဆေး ခန်း ပြ ပြီး ပြန်အ လာ. ကျ နော်ချောင်း ဆိုး တာ ကြောင့်မ မ သက်ကို ကျ နော့်ကိုဂ ရုစိုက်ဖို့အ မြဲ ဆေး တိုက်ဖို့တာ ၀န်ပေး ပါ တယ်..။မ မ သက်လဲ ကျ နော့်အိပ်ခန်း ထဲ အ မြဲ လာ နေ ရ တယ်..။ ည ဖက်ရောက်တော ့မ သက်သာ ဘဲ ပိုဆိုး လာ တယ်..။ဒါ နဲ ့ကျ နော့်အ မေ က မ မ သက်ကို “ ညီး မောင်လေး အ နား မှာ နေ ပြီး ပြု စု…သက်သက် “…ဆိုလို့မ မ သက်လဲ ကျ နော့်ကုတင်ဘေး မှာပက်လက်ကုလား ထိုင်နဲ ့လာထိုင်စောင့်ပြီး လိုတာ ပြု စုပေး တာ..ကျ နော်လဲ နေ မ ကောင်း တာ ထက်မ မ သက်နဲ ့အ တူတူတ ခန်း ထဲ နေ ရ တာ ကိုသိပ်ရင်ခုံမိနေ ရ တာ ပေါ ့…။ မ မ သက်က ဘ ရာ စီယာ အ ခုအ ခံမ ပါ ဘဲ အင်း ချီတ ထပ်ထဲ ၀တ်ထား တာ မို့ရင်သား အ စုံ လှုပ် ခါ တာ ကိုမ မ သက်ကိုယ်လုံး လေး လှုပ်လိုက်တိုင်း တွေ ့နေ ရ တာ သိပ်လှတဲ ့မြင်ကွင်း တ ခုပါ..။
ည ဥ့်နက်လာ တဲ ့အ ချိန်အ မေ ကျ နော့်အ ခန်း ထဲ လာ ပြီး မ မ သက်ကိုဒီည ကျ နော်နဲ ့စောင့်အိပ်ဖို့ပြော ပါ တယ်..။ မ မ သက်လဲ ကျ နော့်ကိုဆေး တိုက်ပါ တယ်..။ “ကိုတိုး…မ မ ဘာ လုပ်ပေး ရ မ လဲ ဟင်….နှိပ်ပေး ရ မ လား….“ “အင်း..“ ကျ နော်က မှောက်ပေး လိုက်တော ့မ မ သက်လဲ ကျ နော့်ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်ပြီး ဇက်ကျော ဆွဲ….တ တောင်နဲ ခါး ကိုဖိထောင်း ပေး..ခြေ သ လုံး တွေ ကိုနှိပ်ပေး ပါ တယ်..။ မ မ သက်ရဲ ့ဘ လောက်စ်အင်း ချီပါး ပါး အောက်က အ ခုအ ခံမ ၀တ်ထား လိူ့သိ သာ နေ တဲ ့တင်း မာကော ့ထောင်နေ တဲ ့နို့နှစ်လုံး ဟာ မ ကြာ မ ကြာ ကျ နော့်ကျော နဲ ့လက်မောင်း ကိုထိထိနေ တာ ကျနော့်သွေး သား တွေ ကိုဆူ ကြွ လာ စေ ပါ တော ့တယ်…။ မ မ သက်နှိပ်ပေး တာ ဇိမ်ကျ လွန်း လှ ပြီး ကျ နော်လဲ အိပ်ပျော်သွား ပါ တော ့တယ်….။ ဖျတ်က နဲ နိုး လာ တော ့မျက်နှာ ကျက်က မီး က မှောင်နေ တာ တွေ ့ရ ပြီး…. ကျ နော့်ဘေး မှာ မ မ သက်လဲ ကပ်ကပ်လေး အိပ်ပျော်နေ တာ တွေ ့လိုက်ရ ပါ တယ်..။ အို… မ မ သက်ရဲ ့ ဘ လောက်စ်အင်း ချီရဲ ့ရှေ ့ က နှိပ်ကြယ်သီး လေး တ ခုကပွင့်နေ တယ်….မ မ သက်ရဲ နို့ဖြူဖြူတ လုံး ရဲ ့နို့သီး ထိပ်ဖူး လေး ကိုပွင့်နေ တဲ ့ဘ လောက်စ်ကြား မှာ တွေ ့လိုက်ရ တာ ကျ နော့်ရင်တွေ ပူလောင်ဘ လောင်ဆူလာ တယ်..။ကျ နော်ရဲ ့ဖွား ဖက်တော်လီး တန်က ထောင်း က နဲ ထောင် ထ သွား တယ်..။ဟင်… မ မ ထ မိန်က လဲ ပြေ လို့….၀မ်း ပြင်သား ဖွေး ဖွေး လေး ပေါ် နေ တယ်။ မ မ သက်တ ရှုး ရှုး နဲ ့အိပ်ပျော်နေ တယ်..။ကျ နော်လဲ မ မ သက်နဲ ့သေး ပေါက်တုံး က မြင်ဖူး တဲ ့မ မ သက်ရဲ ့စောက်ဖုတ်ကို မြင်ယောင်မိသွား ပြီး လီး က ပို ပြီး မာ ကျော လာ သ လိုဘဲ..။ ကာ မ စိတ်ရိုင်း ကြောင့်ကျ နော်မ မ သက်နား ကိုပိုတိုး ကပ်အိပ်လိုက်ပြီး မ မ သက်ရဲ ့ရင်ခွင်ထဲ ကို ခေါင်း တိုး ၀င်လိုက်တယ်..။ မ မ သက်နိုး လာ မ လား စောင့်ကြည့်တော ့အိပ်မော ကျ ဆဲ ဘဲ..။ဒါ နဲ ့အိပ်မက်ယောင်သ လိုလိုနဲ ့မ မ ရဲ ့နို့တွေ ကိုမျက် နှာ နဲ ့ထိနမ်း လိုက်တယ်.. ပ ထ မ..နှခေါင်း ဖျား နဲ ့ပေါ ့…။ဖွ ဖွ လေး နမ်း တာ..။.မ မ သက်မ နိုး ဘူး ဆိုတာ သိတော ့နမ်း ရှု နေ တာ ကိုတ ဆင့်တိုး ပြီး နို့ သီး ဖုလေး ကိုနှုတ်ခမ်း နဲ ့စို့လိုက်တယ်..။ကျ နော့်လက်က လဲ မ မ သက်ရဲ ့ထ မိန်ပြေ နေ တဲ ့အ ၀တ်မဲ ့၀မ်း ပြင်သား ရှပ်ရှပ်လေး ကိုကိုင် လိုက် တယ်..။
ဖွ ဖွ လေး ကိုင်တာ…..မ မ သက်နိုး ပုံမ ပေါ် တာ မို့လက်က တ ဖြေး ဖြေး အောက်ဆင်း သွး ပြီး အ မှေွး နုနုလေး
3 of 9
တွေ ကိုဆမ်း မိလာ တယ်..။ “အင်း…ဟင်း….“ မ မ ညည်း သံထွကိလာ တယ်..။ကျ နော်လဲ ငြိမ်နေ ပြန်ပြီး…မ မ ဆီက ဘာ မှမ ကြား မှဆက်ပြီး….နို့ထိပ် သီး လေး ကိုစို့ပြန်တယ်..။ လက်က လဲ… ဆီး ခုံဖေါင်း ဖေါင်း ကြီး ကိုစမ်း မိပြီ..။ အ သာ ပွတ်နေ မိပြီး အ ကွဲ ကြောင်း လေး ကိုပါ စမ်း မိပြန်တယ်..။နူး ညံ့ တဲ ့မ မ သက်ရဲ ့အ ကွဲ ကြောင်း လေး က စိုထိုင်း ထိုင်း လေး..“အင်း…ဟင်…“မ မ ဆီက အ သံထွကိလာ တယ်..။ မ မ ခြေ တ ဖက်ကကျ နော့်ပေါင်ကိုလာ ခွ လိုက်တယ်….ထ မိန်က ကိုပြေ သွား ပြီး ဖင်သား ဖွေး ဖွေး တွေ ပါ ပေါ် ကုန်တယ်.။ကျ နော်လဲ မ နေ နိုင်တော့ဘူး..။ကိုင်တော ့တာ ဘဲ…။မမ ဖင်တွေ ကို
ပွတ်နယ် မိတယ်..။ နို့တွေ ကိုလဲ စို့မိတယ်..။မ မ က အိပ်ပျော်နေ ဆဲ….စောက်ဖုတ်ကိုကိုင်တဲ ့လက်ကစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း သား တွေ ကိုစမ်း နေ ရာ က အ ရမ်း စို လာ တာ သ တိထား မိလာ ပြီး….အ ကွဲ ကြောင်း ထဲ လက်ချောင်း လေး တ ချောင်း ထဲ ့မိရ ပြီ..။
“ အင်း….ဟင်း ဟင်း…….“ မ မ ညည်း တယ်..။မမ ၇ဲ ့နို့သီး ခေါင်း လေး က ကျ နော့်ရဲ ့ပါး စပ်ထဲ မှာ….မမ စောက်ဖုတ်ကိုကောင်း ကောင်း က လိနေ မိရ တယ်..။မမ ရဲ ့ဖင်ကိုလဲ ပွတ်နယ်….ကိုင်တွယ်မိတယ်..။မ မ ရဲ ့ဖင်နှစ်လုံး ကိုတ လုံး ချင်း နယ်ဆုတ်နေ ပြီး ဖင်နှစ်လုံး ကြား ကို လဲ စုံချီဆန်ချီလက် ညှိုး နဲ ့ပွတ်ပြီး စ အို၀ လေး ကိုပါ က လီပေ လိုက်ပါ တယ်..။ “ဟင်း….အင်……အင်း…အို…..ကိုတိုး..“.မ မ တိုး တိုး လေး ညည်း တယ်..။ကျ နော့်ကိုယ်တွေ ကိုလိုက်စမ်း ကြည့်နေ တယ်..။
မ မ နိုး လာ ပြီ..။ မ မ နိုး နေ ပြီ..။
စိတ်များ ဆိုး မ လား….မ မ က ကိုင်နေ တဲ ့ကျ နော့်လက်တွေ ကိုမ ဖယ်ပစ်….ဟင်….မ မ ပြုံး နေ ပါ လား…ဘာ တွေ လုပ်နေ တာ လဲ….ကွယ်….တို း တိုး လေး ပြော တယ်..။ ဟင်း မ မ ရယ်…..ချစ်တယ်…ကျ နော်ပြော ရင်း မ မ ကိုဆက်ကိုင်နေ တယ်..။မ မ.. မ ငြင်း တာ မို့ကျ နော်လဲ ပိုအ တင့်ရဲ သွား ရ ပြီး….မ မ ဘ လောက်စ်ကြယ်သီး တွေ ကိုအား လုံး ဖွင့်ဖြုတ်လိုက်တယ်…။ နှိပ်ကြယ်သီး တွေ …တ ထောက်ထောက်နဲ ့အား လုံး ပြုတ်သွား ပြီး မ မ နို့တင်း တင်း ကော ့ကော ့ ၂ လုံး အ ကာ အ ကွယ်မ ရှိတော ့..။ …..အို……..
နို့ တ လုံး ကိုစို့ပေး လိုက်တယ်..။မ မ ပါးစပ်လေး ဟ သွား တယ်…။အ…..အာ…..အင်…….တိုး…တိုး…..ကဲ လိုက်တာ ကွယ်……….။မ မ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ချောင်း က ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ ့….ဒီတုံး မှာ မ မ သက်လက်က လေး က ကျ နော့်လီး တန်ဆီကိုရောက်လာ တယ်.။ “လီး တန်ရဲ ့ထိပ်ဒစ်ကိုလက်ချောင်း လေးတွေ နဲ ့မ ရဲ တ ရဲ ပွတ်သပ်လာ တယ်…။
“တိုး…….“.ဟင် …မ မ.“……
“.ချစ်လား ဟင်…“.
.“ချစ်တယ်…မ.မ.ရယ်…..အ ရမ်း…..ချစ်တာ…“
လီး ကိုဖွ ဖွ လေး ဆုတ်ကိုင်လာ တယ်…။ “ မာ တောင်နေ တာ ဘဲ ကွယ်…..ဟင်း…..“မ မ သက်လီး ကိုအ ထူး အ ဆန်း တ ခုလို ကိုင်ကြည့်ပါ တယ်…။ “ မ မ ….လေ…သူ့ဟာ ကိုကိုင်ချင်နေ တာ ကြာပါ ပြီကွယ်…ဟင်း ကြီး လိုက်တဲ ့ဟာ ကြီး ကွယ်……….ကျ နော်လဲ မ မ ရဲ ့တင်း မာ ကော ့ထောင်နေ တဲ့အ ပျို စင်နို့နှစ်လုံး ကိုတ ဖက်ပြီး တ ဖက်စို့…လျှာ နဲ ့လျက်…လက်က လဲ စောက်ဖုတ်ကိုက လိ….မ မ လဲ တ ဟင်း ဟင်း နဲ ့ကျ နော့် လီး ကိုဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်တယ်..။ကျ နော့်ရဲ ့ဂွေး စိတွေ ကိုလဲ ပွတ်သပ်နေ တယ်..။ နှာ စာ အုပ်ထဲ က လိုစမ်း ချင်တာ နဲ ့မ မ ပြေ နေ တဲ ့ထ မိန်ကို ချွတ် လိုက်ပြီး မ မ ပေါင်ကြား ထဲ ခေါင်း စိုက်၀င်လိုက်ပါ တယ်..။
“ မ မ သက် …..နမ်း ချင်တယ်…ကြိုက်တယ်….ချစ်တယ်ဗျာ..“.။
“ ဟင့်…..ဘာ…ဘာ… လုပ် ..မှာ လဲ …..ကိုတိုး……အို……မမ ဟာ ကိုယက်မ လို့လား…….“ ကျနော်က ဘာ မှ ပြန်မ ဖြေ..။မ မ ရဲ ့စောက်ဖုတ်အုံ ကြီး တ ခုလုံး ကိုနမ်း နေ မိပြီး …စောက်ရေ တွေ စိုနေ တဲ ့ ..အ ကွဲ ကြောင်း ပန်း နု ရောင်လေး ကိုလျာ နဲ ့စ ပြီး ယက်ပြီ….။
မ မ သက်မျက်စိတွေ မှေး စင်း သွား တယ်..။နှုတ်ခမ်း လှလှလေး ဖျတ်က နဲ ပွင့်လာ တယ်……။
“အိုကွယ်…ကိုတိုး ရယ်………“
ကျ နော့်လျာ က မ မ သက်ရဲ ့စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်း နှစ်လှွာ ကြား တိုး ၀င်ပြီး အ ထက်အောက်စုံချီဆန်ချီ …လျက်ပေး နေ တယ်….။လက်နှစ်ဖက်က မမ သက်နို့နှစ်လုံး ကိုတင်း တင်း လေး နယ်ပေး နေ မိတယ်..။
“ အို……အင်….အင်….အား…အာ…“
.မ မ ဟာ ခွေး ငယ်လေး တ ကောင်ညည်း တဲ ့အ သံလို..ညည်း နေ ပြီး ကျနော်ရဲ ့ခေါင်း ကိုသူ့လက်တွေ နဲ ့ကိုဆုတ်ထား ပါ တော ့တယ်…..။
အ ကို၀မ်း ကွဲ မောင်မောင်စိုး သင်ကြား ပေး တာ တွေ နဲ ့လိုး ဖူး တဲ ့မ ချို ပြ သ ပေး တာ တွေ… ပြန်မြင်ယောင်ကြား ယောင် ပြီး လက်တွေ ့အ သုံး ချ နေ မိပြီ…။ မ မ သက်က တိုး တိုး လေး…“ကိုတိုး…ငယ်ငယ်လေး နဲ ့သိပ်တတ်နေ တာ ဘဲ ကွယ်….“လို့ပြော ပါ တယ်…။ ကျ နော်က စ ကား နဲ ့ဘာ မှမ တုံ့ပြန်ပါ ဘူး..။ မ မ သက်စောက်ဖုတ်ကိုကောင်း ကောင်း လျက်ပေး နေ တာ..မ မ သက်မှာ ကာ မ အ ရ သာ ကြောင့့်ကျနော့်လျာ ယက်လိုက်တိုင်း သူ့ဖင်ကိုကော ့ကော ့ပြီး နုတ်ခမ်း လေး ဟ ပြီး..အင်း အင်း ..ဟင်း ဟင်း နဲ ့ကောင်း နေ ပုံပါ..။ မ မ သက်စောက်စိကိုဖွဖွ လေး နမ်း ပေး နေ ပါ တယ်..မ မ သက်လဲ မ ကြာ ခင်မှာ ဘဲ…“အား အား…..အို…အို…တိုး…တိုး…..ကောင်း……………………….. ကောင်း…ကောင်း…….အီး အီး…….“.ဆို ပြီး..တ ကိုယ်လုံး တုံခါ တွန့်သွား ပြီး……ကာ မ အ ထွတ်အ ထိပ်ကိုရောက်( ပြီး) သွား ပါ တော ့တယ်..။
ကျ နော်ရဲ ့ကာမ စိတ်ဟာ လဲ အ ပြင်း ထန်ဆုံး အ ချိန်ရောက်နေ တာ ကြောင်… မ မ သက်ရဲ ့အ ၀တ်မဲ ့အ လှအ ပ တွေ ကိုအ နီး ကပ်ကြည် ့ပြီး.. လီး ကို တ အား….ကွင်း တိုက်လိုက်တာ နဲ ့သုတ်ရေ တွေ မ မ သက်ဘိုက်ပေါ် ကိုပန်း ထွက်ကုန်ပြီး အ လွန်ကောင်း တဲ ့ကာ မ အ ရ သာ ကိုရ ရှိ လိုက်ပါ တယ်….။
မ မ သက်လဲ အ ချိန်အ တန်ကြာ ငြိမ်နေ ရာ က ထ မိန်ကိုကောက်၀တ်လိုက်ပြီး ခြေ ရင်း က စောင်ပါး လေး ကိုဆွဲ ယူခြုံ ပါ တယ်..။
ကျ နော်လဲ မ မ သက်န ဘေး ၀င်လှဲ အိပ် ..သူ့စောင်ထဲ ၀င်လိုက်တယ်…။မ မ သက်ကိုဖက်ထား လိုက်တယ်..။
” မ မ…“
4 of 9
“ဟင်…“
“ကောင်း လား…“
“ဘာ ကိုမေး တာ လဲ…..“
“ကျနော်နမ်း တာ ကောင်း လား လို့…“
မ မ သက်က ခေါင်း လေး ငြိမ့်ပြ ပါ တယ်…။ ပြီး တော ့..“ကိုတိုး..လယ်လိုက်တာ..ဒါ တွေ ဘယ်လိုတတ်နေ တာ လဲ….“ လို့တိုး တိုး လေ သံလေး နဲ ့ပြော ပါ တယ်..။ကျ နော်လဲ ပြန်မ ဖြေ ပါ ဘူး..။မ မ ရဲ ့ခါး လေး ကိုဖက်ထား ပြီး မ မ လည်တိုင်ဖွေးဖွေး ကိုနမ်း နေ လိုက်ပါ တယ်…။“ကိုတိုး…..လူကြီး တွေ သိ ရင်မိုး မီး လောင်မှာ….မ မ သက်အိမ်ပေါ် က ခေါင်း နဲ ့ဆင်း ရ လိမ့်မယ်…“ “ဘယ်လိုမှမ သိနိုင်ပါ ဘူး..မ မ ရယ်….“ “ လူရှေ့ ဆိုမ မ နဲ ့ပုံမှန်ဘဲ ဆက် ဆံနော်…“ “အင်း ပါ…“ ကျ နော်လဲ မ မ သက်ရဲ ့စ ကား များ နေ တဲ ့နှုတ်ခမ်း လေး ကိုအ နမ်း နဲ ့ပိတ်လိုက်တယ်…။
လူပျို လက်၀က်မြီး…ဆိုသ လိုလူပျို ပေါက်လေး ကျနော်ရဲ ့လက်တွေ က မ မ သက်ရဲ ့ပေါင်တန်ရှည်၂ ချောင်း ကိုပွတ်သပ်နေ ပါ ပြီ…မ မ သက်ရဲ ့နှုတ်ခမ်း တွေ ကိုစုတ်နမ်းနေ ရင်း ကျနော့်လျာ က မ မ သက်လျာ လေး ကိုက လိနေ ပါ တယ်..။မ မ သက်လက်တွေ က လဲ ကိုယ်လုံး တီး ဖြစ် နေ တဲ ့ကျနော့်ကိုယ်နေ ရာ အ န့ှံ့ကိုပွတ်သပ်ပေး နေ ရင်း ကျနော့်ကိုတုံ့ပြန်နမ်း စုတ်ပါ တယ်..။
ကျနော့်လီး က အ စွမ်း ကုန် ပြန်တောင်မတ်နေ ပြီဖြစ်တယ်…။ကျ နော်ရဲ ့လက်ချောင်းတွေ က မမ သက်ရ ဲ ့စောက်ဖုတ်ကိုကိုင်တဲ ့အ ခါ စောက်ရေ တွေ စိုနေတာ ကိုသိလိုက်ရ တာ မို့မ မ သက်လဲ ရာ ဂ စိတ်တွေ ထ ကြွ နေ ပြီဆိုတာ သေ ချာ ပါ တယ်..။ ဒါ ကြောင့်..ကျ နော်လဲ မ မ သက် ကို..“မ မ …ကျနော့်ကိုနမ်း ပေး မ လား ဟင်…“ လို့မေး လိုက်ပါ တယ်.။ “ခုမ မ သက်…ကိုတိုး ကိုနမ်း……ပြန်နမ်း နေ တာ ဘဲ မ ဟုတ်ဘူး လား..။““ဟင့် အင်း…ဒီလိုနမ်း တာ မ ဟုတ်ဘူး….ကျ နော့်လီး ကြီး ကိုနမ်း ဖို့ပြော တာ…မ မ နမ်း ပေး မယ်မ ဟုတ်လား ဟင်…“ “အို….ကိုတိုး က လဲ ကွယ်…မ မ သက်တ ခါ မှနမ်း ဘူး တာ မ ဟုတ်ဘူး.“
“ကျ နော်သင်ပေး မယ်…မ မ သက်….“ကျနော်က မ မ လက်ညှိုး လေး ကိုဆွဲ ယူပြီး ပါး စပ်နဲ ့ငုံစုတ်ပြ လိုက်တယ်…..လျာ နဲ ့လဲ က လိပြ လိုက်ပါ တယ်…။“မမ…အဲ လိုကျနော့်လီး ကိုငုံ ပြီး စုတ်ပေး နော်….“ မ မ သက်ကခေါင်း ငြှိမ့်ပြ ပါ တယ်..။ကျနော်လဲ စိတ်ထဲ မှာ ထိတ်က နဲ ၀မ်း သာ သွား ရ တယ်..မ မ ကျ နော့်လီး ကိုစုတ်တော ့မယ်လေ…။ကျ နော်လဲ မ မ နှုတ်ခမ်း လှလှလေး ဆီလီး ကြီး ကိုကပ်ပေး လိုက်တယ်…။မ မ လဲငုံ ပြီး စ စုတ်ပါ
ပြီ…မ မ သက်က လီး တန်ကြီး ကိုရေ ခဲ ချောင်း စုတ်သ လိုတ ပြွတ် ပြွတ်စုတ်ပေး နေ တယ်..။ ကျနော်က သူ့လက်ချောင်း လေး ကိုဆွဲ ယူပြီး ကျ နော့်ပါး စပ်ထဲ ထဲ ့..ရှေ့တိုး နောက်ငင်လုပ်ပြ ရ ပြန်တယ်..။မ မ သက်လဲပြ ပေး တဲ ့အ တိုင်း အား ရ ပါး ရ စုတ်ပေး နေ ပါ တယ်..။ “ အား…အင်း…ကောင်း လိုက်တာ……အင်….မ မ ..ရယ်……“
မ မ သက်လဲ မှို ပွင့်ကြီး လိူကား နေ တဲ ့ဒစ်ကြီး ကို လျာ လေး နဲ ့လျက် ပေး လိုက်…တွဲ လောင်း ကျ နေ တဲ ့ကျနော့်ရဲ ့ဂွေး စိနှစ်လုံး ကိုလျက်ပေး လိုက်..လုပ်ပေး ပါ တယ်…။ပြီး တော ့လီး တန်တ ဆုံး ငုံထား လိုက်ပြီး လျာ လေး နဲ ့လီး ကြီး က ိုပွတ်လှိမ့်ပေး တာ ကျ နော်လဲ အ ရ သာ ရှိလွန်း လို့တ ဟင်း ဟင်း ညည်း ငြူ နေ ရ ပါ တယ်..။ ကျ နော်လဲ မ မ သက်စုတ်ပေး နေ တုံး မ မ သက်ရဲ ့နို့တင်း တင်း လှလှလေး နှစ်လုံး ကိုညင်ညင်သာ သာ လေး ပွတ်သပ်အ ရ သာ ခံနေ မိပါ တယ်..။ မ မ သက်ရဲ ့အ စုတ်ကောင်း လွန်း လို့ကျ နောိလဲ “ပြီး“ ကာ နီး ဖြစ်လာ ရ တာ မို့မ မ သက်နှုတ်ခမ်း ထဲ က ကျ နော့်လီး ကြီး ကိုထုတ်လိုက်ပါ တယ်.။
“ ကောင်း လား ဟင်…ကိုတိုး..“
“သိပ်ကောင်း တာ ဘဲ..မ မ “
ကျ နော်လဲ မ မ သက်ပေါင်တန်တွေ ကြား က အ မှေွး ရေး ေ၇း နဲ ့စောက်ဖုတ်ကြီး ကို ငုံ့ပြီး နမ်း လိုက်ပါ တယ်…။ “အို“….မမ သက်စောက်ဖုတ်မှာ အ ရေ တွေ စိုနေ တာ တွေ ့ရ တယ်..။ အ ကွဲ ကြောင်း ကြီး တ လျောက်ကိုလျာ နဲ ့အ ပေါ် က အောက်ဖွ ဖွ လေး ယက်လိုက်တယ်..။အင်….မ မ သက်တွန့်သွား တယ်..။ဖျတ်က နဲ…အ ရ သာ ဖူး စောက်စိလေး ကိုဖမ်း ငုံ ပြီး လျာ ဖျား လေး နဲ ့လျက်ပေး လိုက်…အ သာ လေး စုတ်ပေး လိုက်..လုပ်ပေး တော ့..မ မ သက် လူး ခါ နေ တယ်…။
မ မ သက်ရဲ ့စောက်ဖုတ်ကိုစုံချီဆန်ချီလျာ နဲ ့ယက်ပေး နေ ရာ က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း သား တွေ ကိုလက်မ နဲ ့လက်ညှိုး သုံး ပြီး ဖြဲ…အ ထဲ ကိုလျာထိုး ထဲ ့ပြီး မှေွ ပေး တယ်..။“ အာ…အင်….ဟင့်…ဟင့်…….အင့်…..“မ မ သက်ကျ နော့်ဆံပင်တွေ ကိုတ အား ဆွဲ ဆုတ်ကိုင်ပြီး… ဖင်တွေ ကို…ကော ့ကော ့ပေး နေ ပြီ…။မ မ ရဲ ့ဖင်၂ လုံး ကိုဆုတ်ကိုင်ပြီး..စောက်ဖုတ်ကိုအ ရမ်း ယက်နေ မိပါ တယ်..။ မ မ သက်အ ရမ်း ကောင်း နေ ြ့ပီ…….“ကို…ကိုတိုး……. မ မ .. မမ….အ နေ ရ ခက် ..နေ ပြီ……ကွယ်… မ မ လိုချင်နေ ပြီ…..“မ မ သက် အ သံတုံတုံလေး နဲ ့ပြော တယ်..။“ မ မ အ ရမ်း ယား နေ လား ဟင်…“ မ မ သက်က မ ဖြေ….“ဖြေ လေ..မ မ ယား နေ လား….““အင်း အင်း…“ပါး စပ်က ဖြေ..““အင်း ပါ…ယား လှ ပြီ…..ပေး ပါ တော ့….“ “ဘာ ကိုပေး ရ မှာ လဲ….“
“အိုကွယ်…“
“ပြော…ဘာ ပေး ရ မှာ လဲ…“
“အို….ခက်တော ့တာ ဘဲ…လီး……လီး ကြီး….မင်း လီး ကြီး က်ု ..ပေး ပါ တော ့…“
ကျ နော်လဲ မ မ သက်စောက်ဖုတ်နတ်ခမ်း သား တ လျောက်ကိုဒစ်ဖျား နဲ ့အ ပေါ် အောက်ဆွဲ ပွတ်တယ်..မ မ သက်တ ဟင်း ဟင်း နဲ ့လူး နေ တယ်…။ “ထဲ.့…ထဲ ့….ပါ တော ့..“မ မ သက်စောက်ဖုတ်က အ ရေ တွေ ရွှဲ နေ တာ အ ရမ်း ပါ..ဒါ ကြောင့်ကျ နော်လဲ လီး ကိုမ မ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း လှွာ ကြား ကိုအ သာထိုး လိုက်ပါ တယ်..။တင်း တင်း ကျပ်ကျပိလေး ဒစ်လုံး ကြီးတိုး ၀င်သွားတယ်..ကျ နော်လဲရှေ့တိုး နောက်ငင်ဖြေး ဖြေး ချင်း ဒစ်ကိုအ သွင်း အ ထုတ် ..လုပ်ပေး တာ.. မ မ သက်လဲ တ အင်း အင်း နဲ ့ပါး စပ်လေး ဖွင့်ဟ ပြီး..ဖီလင်တွေ တက်နေ ပါ တယ်..။ “ နာ…နာ တယ်..ဖြေး ဖြေး…..အို….“…ကျ နော်လဲတ ထစ်ချင်း…ဖြေး ဖြေး လေး ထိုး ထဲ ့လိူး ပါ တယ်…။တော်တော်လေး အိုကေ လာ မှဖြေး ဖြေး လေး ချော ့ပြီး ထိုး သွင်း ပြီး လိူး ကြည် ့တယ်..။ တော်တော်လေး လိုး ပြီး….“မ မ နာ သေး လား…“ “ရ တယ်…လုပ်..လုပ်..“မ မ သက်စောက်ဖုတ်က တင်း ကျပ်ပြီး …သိပ်ကောင်း တာ မို့တ ဖြေး ဖြေး နဲ ့လိုး ချက်က မြန်လာ တယ်…။
“ မ မ … အိုကေ လား ဟင်…“
5 of 9
“အင်း…..အင်း….“
“ ကောင်း လား…“
“ကောင်း တယ်…သိပ်ကောင်း….“
ပါး စပ်က မေး နေ တုံး ကျ နော်လီး က လဲမှန်မှန်လေး လိုး နေ တယ် ..။ တ ချက် လိုး လိုက်တိုင်း တင်း က နဲ အ ရ သာ က ကောင်း လှတယ်..။ စီး စီး ပိုင်ပိုင် လိုး ရ တာ အ ရမ်း ကောင်း လွန်း နေ တာ မို့မ မ သက်နို့နှစ်လုံး ကိုဆုတိကိုင်ပြီး ဖင်ကော ့ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုး ပေး လိုက်ပါ တယ်..။ အင်. အင်…..ကောင်း…ကောင်း……..ကောင်း တယ်….ကိုတိုး ရယ်……မမ သက်..ဖင်ကိုကော ့ကော ့ပေး တယ်..။ မ မ သက်..မ ရှက်တော ့…။“ဆောင့်ဆောင်
့….ဆောင့်ပေး ဆောင့်ပေး….လို့တောင်း ဆိုပါ တယ်..။ ကျ နော်မ မ သက်စောက်ဖုတ်ကိုအ ရမ်း သ ဘော ကျ သွား တာ ဘဲ…။ဒါ ကြောင့်တ အား ဘဲ ဆောင့်ဆောင့်လိုး ပါ တော ့တယ်….။ မ မ သက်ခြေ ထောက်ကိုပ ခုံး ပေါ် တင်..ဖင်တွေ ကိုဆွ ဲ ကိုင်ပြီး..ကော ့ကော ့လိုး ပေး လိုက်ပါ တယ်…။.မ မ သက် က ကျ နော့်ကျော ကိုတ အား ဖက်ထား ပြီး အ ချက်၃၀ လောက်ဆောင့်အ ပြီး….တ အီး အီး ညည်း ရင်း “ပြီး ခြင်း“ ကိုရောက်ရှိသွား ပါ တော ့တယ်..။ကျ နော်လဲ ဆက်တိုက််ထပ်လိုး ဆောင့်တာ မ ကြာခင်မှာ ဘဲ မ မ သက်စောက်ဖုတ်ထဲ သုတ်ရေ တွေ ပန်း ထုတ်ပြီး.. ပြီး သွား ရ ပါ တယ်…။
နောက်တ နေ ့…လူအ လစ်မ မ သက်ကိုစ တိုခန်း လေး ထဲ ဆွဲ သွင်း ပြီး..ခါး သိမ်လေး က နေ ဆွဲ ဖက်….နှုတ်ခမ်း စုစုလေး ကိုဖိကပ်စုတ်လိုက်တယ်..။ “ချစ်တယ်…မ မ ရယ်….“
“မ မ ရော ဘဲ…“
မ မ သက်က တုံတုံရီရီနဲ ့ပြန်ပြော ပြီး ကျနော့်ကို ပြန်ဖက်ထား တယ်..။ “ည က ကောင်း လား ဟင်မ မ သက်…“မ မ ရဲ ့ဖင်၂ လုံး ကိုဆုတ်နယ်ရင်း မေး တော ့မ မ က ခေါင်း ငြှိမ့်အ ဖြေ ပေး ပါ တယ်..။ကျ နော့်လီး က အ စွမ်း ကုန်တောင်မတ်နေ ပြီ….။ မ မ သက်လက်ကိုဆွဲ ယူပြီး လီး တန်ကြီး ထဲ ့ပေး ပြီး ကိုင်ခိုင်း တာ မ မ သက်လဲ ဖွ ဖွ လေး ပွတ်သပ်ပေး ပါ တယ်…။ အဲ ဒီအ ချိန်မှာ ရုတ်တ ရက်စ တိုခန်း ဖက်ကိုလျှောက်လာ တဲ ့ခြေ သံကြား လိုက်ရ လို့မ မ သက်နဲ ့ကျ နော်အ သာ ငြိမ်နေ လိုက်ကြ တယ်..။
မ မ သက်ရဲ ့ညီမ မေ အေး လွင်ပါ..။ မ မ သက်ရဲ ့နာ မယ်ကိုခေါ် ရင်း လိုက်ရှာ နေ တာ မို့မ မ သက်လဲ “ နောက်မှ…နော်“ လို့တိုးတိုး ပြော ပြီး ပြေး ထွက်သွား ပါ တော ့တယ်..။ ကျ နော်ဘဲ တ ယောက်ထဲ လီး ကြီး တောင်မတ်ပြီး ကျန် နေ ခဲ ့တာ ပေါ ့…။
တ နေ ့လုံး လူမ လစ်တော ့တာ မို့မ မ သက်နဲ ့ကျ နော်မ တွေ ့ဖြစ်ဘူး..။ ည နေ စောင်း ရောက်တော ့ကျ နော်သူငယ်ချင်း အိမ်က ပြန်လာ တော ့မ မ သက်ကိုမ တွေ ့ဘူး…..မေ အေး လွင်ကိုမေး ကြည့်တော ့မ မ သက်နဲ ့ကျ နော့်အ မေ …..မော်လ မြိုင်က မ မ သက်ရဲ ့အ မေ..ဆေး ရုံတက်ရ လို့အ ရေး တ ကြီး လိုက်သွား တယ်လို့သိရ တယ်..။ မေ အေး လွင်က တော ့ကျောင်း မ ပျက်ချင်လို့…သူတို့အ မေ က လဲ သိပ်စိတ်ပူစ ရာ မ လိုလို့ လိုက်မ သွား ဘူး လို့ပြော တယ်..။
ည ဖက်ရောက်တော ့မ မ သက်နဲ ့ဖြစ်ပျက်ခဲ ့တာ တွေ မြင်ယောင်သ တိရ ပြီး လီး ကြီး တ အား တောင်ပြီး အိပ်လို့မ ရ ဘူး..။
သုံး ရက်ကြာ တော ့ကျ နော့်အ မေ မော်လ မြိုင်က ပြန်လာ တယ်..။ မ မ သက်တော ့ပြန်လိုက်မ လာ သေး ဘူး..။ကျ နော်စိတ်ညစ်သွား တယ်..။ နေ ့လည်ဖက်မှာ ကျ နော်ကျောင်း က ပြန်ရောက်တော ့အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမ ရှိကြ..။ထ မင်း ချက်တဲ ့အ ဒေါ် ကြီး က တော ့ထုံး စံအ တိုင်း အ လုပ်လူပ်စ ရာ မ ရှိလို့သူ့အ ခန်း လေး ထဲ မှာ အိပ်နေ မယ်ထင်တာ ဘဲ..။မီး ဖိုထဲ မှာ မ တွေ ့ဘူး…။ကျ နော်လဲ အ ေ၀း ထိန်း ခ လုပ်နဲ ့မောင်း ရ တဲ ့က စား စ ရာ ကား လေး မှာ ဘက်ထ ရီကုန်နေ တာ အ သစ်လဲ တယ်..။အိမ်အ ပေါ် ထပ်မှာ ပေါ ့..။ “ အပေါ် ထပ်ကိုရေ မ တက်ဘူး..အောက်ဆင်း ချိုး ရ မယ်..“ မေ အေး လွင်အ သံကိုကျော ဖက်က ကြား လိုက်ရ တယ်..။အ မှတ်တ မဲ ့လှည့် ကြည့်လိုက်မိတယ်..။အား ပါး….သ တိမ ထား မိတာ ကြာ ပြီ….မေ အေး လွင်..ထ မိန်ရင်လျား နဲ ့သူ့အ ခန်း က ထွက်လာ တယ်..။ ထ မိန်က ဟောင်း နွမ်း လွန်း တယ်..။ဖြူ ၀င်း တဲ ့မေ အေး လွင်ရဲ ့နို့တွေ က ရင် လျား ထား တဲ ့ထ မိန်အ ပေါ် က လျံထွက်နေ ပြီး ခါး သေး သေး အောက်က ၀ိုင်း ကား တဲ ့ဖင်ကြီး တွေ က လဲ လမ်း လျှောက်လိုက်တိုင်း ခါ နေ တယ်..။ “မော်တာ ပျက်နေ တာ..ကိူမောင်မောင်စိုး ပြင်တဲ ့လူသွား ခေါ် နေ တယ်..“မေ အေး လွင်ကျ နော့် ဘေး က ဖြတ်လျှောက်သွား ရင်း ပြော ပါ တယ်..။
ဒါ ပေ မဲ ့မေ အေး လွင်ပြုံး စိစိနဲ ့ကျ နော့်ကိုစ တဲ ့အ နေ နဲ ့ဖျတ်က နဲ ဆွဲ ဆိတ်လိုက်ပါ တယ်..။ ကျ နော်လဲ က စားစ ရာ ကား လေး ထဲ ဘက် ထ ရီထဲ ့ေ န ချိန်မို့ရုတ်တ ရက်ဘာ မှမ တုံ့ပြန်နိူင်ဘူး..။မေ အေး လွင်က တ ခစ်ခစ်ရီပြီး လှေခါး က နေ ဆင်း ပြေး တယ်..။ဖင်ကြီး တွေ ကရမ်း ခါ နေ တာ တွေ ့လိုက်ရ တယ်..။ “ သိကြ ရော ပေါ ့..“ကျ နော်လဲ လှေခါး က ပြေး ဆင်း ပြီး မေ အေး လွင်နောက်ကိုလိုက်တယ်..။မေ အေး လွင်က ရီပြီး….အောက် ထပ်က ရေ ချိုး ခန်း လေး ထဲ ၀င်ပြေး သွား ပါ တယ်..။ ဒီအ ချိန်မှာ ဘဲ လှေခါး အောက်ဆုံး နံရံမှာ ရှိနေ တဲ ့တယ်လီဖုံး က မြည်လာ တာ ကြောင့်ကျ နော် လဲ ကိုင်လိုက်ရ တယ်..။ ကျ နော့်အ မေ ကိုပြော ချင်တဲ ့ဖုံး ပါ..။မ ရှိကြောင်း ပြော ပြီး ဖုံး ပြန်ချ တင်ပြီး မှမေ အေး လွင်ဆီပြေး လိုက်တော ့ရေ ချိုး ခန်း ထဲ ၀င်သွား ပြီး နေ ပြီလေ..။ရေ ချိုး ခန်း တံခါး ကိုဆွဲ ဖွင့်လိုက်ပါ တယ်..။ ငါ ့ကိုဆိတ်သွား တဲ ့လူ…တွေ ့ကြ ေ၇ာ ပေါ ့..“ ဟာ……တံခါး က ဂျက်ထိုး ထား ပုံရ ပေ မဲ ့ဂျက်က က ရော်က မယ်နဲ ့..ကျ နော်ဆွဲ ဖွင့်လိုက်တော ့ပွင့်ထွက်သွား တယ်…။
အို ….ကိုတိုး…….
မေ အေး လွင်….ကိုအ ၀တ်မ ပါ ဘဲ တုံး လုံး ကြီး တွေ ့လိုက်ရ ပါ တယ်…။ သူမ ထ မိန်နွမ်း လေး က တန်း ပေါ် မှာ လှမ်း ထား ပြီး ဖြစ်နေ တယ်..။ဖြူ၀င်း တဲ ့နို့ ကြီး တွေ ကတင်း မာ ကြီး အောက်ကိုတွဲ မ ကျ သေး..ကော ့ကော ့ကြီး တွေ ပါ….မျက်နှာ ချင်း ဆိုင်မို့ပေါင်တန်ဖြူဖြူတွေ နဲ ့ဆီး ခုံမို့မို့ဖေါင်း ဖေါင်း ကြီး ကိုလဲ တပ်မက်ဖွယ်တွေ ့လိုက်ရ တယ်..။အ မှေွး နုနုလေး တွေ ခပ်ပါး ပါး ၇ှိနေ တဲ ့မေ အေး လွင့်စောက်ပတ်ကြီး ကိုမျက်လုံး မ ခွါ နိုင်အောင်ဘဲ..။ မေ အေး လွင်က လက်၂ ဖက်နဲ ့နို့တွေ ကိုကာ လိုက်တယ်..။ပြီး မှအောက်ဖက်ကိုသ တိရ သွား ပြီး စောက်ပတ်ကိုလက်ဝါး တ ဖက်နဲ ့ကာ ပြန် တယ်..။ “ကိုတိုး…..ထွက်..ထွက်…သွား ပါ..“ထ မိန်ကိုသ တိရ သွား ပြီး လှည့်ပြီး ဆွဲ ယူတယ်..။ကျော ခိုင်း လိုက်တော ့ဖင်ကား ကား ကြီး တွေ ကိုလှည့်ပြ လိုက်သ လို ဖြစ်သွား တယ်..။ဖင်ကြီး နှစ်လုံး က လုံး ထစ်ဖုထွက်နေ တယ်..။ ကျ နောိလဲ မေ အေး လွင်ထ မိန်ကိုခေါင်း ပေါ် က စွပ်နေ တုံး သူမ ရဲ ့ဖင် တ လုံး ကိုဆွဲ ဆိတ်လိုက်ပါ တယ်..။ အို့…ဘာ လုပ်တာ လဲ..။ “ပြန်ဆိတ်တာ လေ…““အိုး..ကိုတိုး မ ကောင်း ဘူး..“မေ အေး လွင်ထ မိန်ကိုရင်လျား ရင်း နှတ်ခမ်း လေး စူ ပြီး ပြော တယ်..။ မေ အေး…နင်သိပ်လှတာ ဘဲ…..ဟယ်..။
6 of 9
အ ရမ်း စွတ်၀င်လာ တာ ဘဲ…ဟွန်း….ရှက်လိုက်တာ…ကဲ..ပါ..ထွက်…ပါ တော ့…သူများ တွေ မြင်ရင်ခက်ကုန်မယ်..“
အ တင်း တွန်း လှွတ်တာ နဲ ့ကျ နော်လဲ ရေ ချိုး ခန်း ထဲ က အ ပြင်ပြန်ရောက်သွား ပါ တယ်..။ကျ နော့်လီး က တော ့အ ဖြစ်အ ပျက်ကြောင့်..မတ်မတ်ကြီး တောင်နေ ပါ တယ်..။
ကျ နော်လဲ မ ယောင်မ လည်နဲ ့မေ အေး လွင်ရေ ချိုး ခန်း က ပြန်အ ထွကိကိုစောင့်နေ မိတယ်..။ ရေ တ ဘွမ်း ဘွမ်း ချိုး သံကြား ရ တယ်..။ရေ စည်ပိုင်း ထဲ က ခပ်ချိုး တာ ပါ..။ ချောက်က နဲ တံခါး ပွင့်သွား ပြီး မေ အေး လွင်ထ မိန်ရင်လျား နဲ ့ထွက်လာ ပြီ…။ထ မိန်က ရေ စိုနေ တယ်..အင်း..သ တိ ထား မိလိုက်တယ်..မေ အေး လွင်…မျက်နှာ သုတ်ပ ဝါ ပါ ခဲ ့တာ ကိုမ တွေ ့ဘူး ဘဲ…။ထ မိန်က စိုနေ တာ မို့အ သား နဲ ့ကပ်နေ တာ ကိုယ်လုံး အ လှကို ထင်း ထင်း ကြီး ပေါ် စေ တာ ပေါ် ့..။
ဟ.ယ်…ကိုတိုး…ဘာ ကြည့်နေ တာ လဲ…..
စူး စူး ဝါး ဝါး..ကြည့်နေ တာ တွေ ့သွား တာ ကြောင့်မေ အေး လွင်ရှက်သွား ပုံနဲ ့ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ ့ကာ လိုက်ပြီး လှေခါး ပေါ် ကိုပြေး တက်ပါ တယ်..။ ဖင်ကြီး တွေ က တ ဆတ်ဆတ်တုံခါ နေ တာ ကျ နော့်စိတ်ကိုဘ လောင်ဆူစေ တယ်….။အင်း..မေ အေး လွင်ကိုလိုး လိုက်ရ ရင်အီဆိမ့်နေ မှာ ဘဲ….။ ဒီနောက်ပိုင်း…မေ အေး လွင်ကျ နော့်ကိုရှောင်နေ တယ်..။တော်တော်ရှက်သွား ပုံရ တယ်..။ ကျ နော်လဲ တွေ ့လိုက်ရ တဲ့မေ အေး ရဲ ့ကိုယ်လုံး တီး အ လှကိုမျက်စိထဲ က မ ဖျောက်နိုင်..။ထပ်ပြီး တွေ ့ချင်နေ တာ … တွေ ့နိုင်ဖို့..အ ခွင့်အ ရေး ကိုရှာ နေ မိတယ်..။ဒီနေ ့…လီး က လဲ တ အား တောင်…..လိုး ချင်တဲ ့စိတ်က တ ဖွါး ဖွါး ဖြစ်နေ တယ်….ည ၇ှစ်နာ ရီလောက်ရှိပြီ..
မ အောင့်အီး နိုင်တော ့တဲ ့စိတ်ကြောင့်..မ မ သက်နဲ ့မေ အေး လွင်တို့အိပ်ခန်း ဖက်ကိုထွက်ခဲ့တယ်..။အ ခန်း တံခါး ပိတ်မ ထား .။ မီး က တော ့လင်း နေ တယ်..။မေ အေး လွင်မ ရှိပါ လား..။ ဘယ်သွား ပါ လိမ့်…။အိမ်သာ များ သွား လား..။ အိမ်သာ ရှိရာ အိမ်အ နောက်ဖက်ဆီကိုရောက်တော ့ အိမ်သာ ထဲ က မီး လင်း နေ တာ တွေ ့လိုက်ရ တယ်..။မေ အေး လွငိဘဲ ဖြစ်မယ်…။
ဘေး က စ တိုခန်း လေး ထဲ ၀င်လိုက်တယ်..။ မ မ သက်ကိုချောင်း ဘူး တဲ ့အ ပေါက်လေး က နေ ချောင်း ကြည့်လိုက်မိတယ်..။ဟုတ်ပါ တယ်..ေ မ အေး လွင်အိမ်သာ ခွက်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး စာ အုပ် ခပ်နွမ်း နွမ်း လေး ကိုဖွင့်ဖတ်နေ တယ်..။ ထ မိန်ကိုခါး အ ထိလှန်တင်ထား တာ ကြောင့် မေ အေး လွင်ရဲ ့ပေါင်တန်ဖွေး ဖွေး နဲ ့အ မှေွး ရေး ရေး နဲ ့စောက်ဖုတ်ကြီး ကို မြင်နေ ရ ပါ တယ်..။စောက်ဖုတ်ကြီး က ဖူးဖူး ကြီး အ ကွဲ ကြောင်း နီညိုညို ကြီး နဲ ့အ ရေ တွေ စိုနေ တယ်..။ဒီအ ခိုက်မှာ ဘဲ မေ အေး လွင်ရဲ ့လက်တ ဖက်က စောက်ဖုတ်ဆီကိုရောက်လာ ပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်း သား တွေ ကို ပွတ်နေ ပြီ….အော်..ကျ နော်သ ဘော ပေါက်သွား ပြီ…
မေ အေး လွင်…နှာ စာ အုပ်ဖတ်နေ တာ ကိုး…..မေ အေး လွင်နှုတ်ခမ်း လေး တွေ ဟ လာ ပြီး တ ဟင်း ဟင်း….တိုး တိုး လေး ညည်း နေ တယ်..။ ကာ မ စိတ်တွေ ကြွ နေ တာ ကိုတွေ ့လိုက်ရ တာ ကျ နော်လီး လဲ အ ကြော အ ပြိုင်း ပြိုင်း နဲ ့အ စွမ်း ကုန်တောင်မတ်နေပြီး ခုဘဲ ပြေး ၀င်ပြီး တက်လိုး ပစ်လိုက် ချင်နေ ပါ တယ်..။ မေ အေး လွင်လက်ချောင်း လေး တွေ က စောက်ပတ်အ ကွဲ ထဲ ထိုး နှိုက်က လိနေ ပါ တယ်..။ စာ အုပ်တ အုပ်လုံး ဖတ်ပြီး သွား တော ့ မျက်စိလေး ပိတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ချောင်း တွေ ထိုး ဆွ က လိနေ တယ်..။ကျနော် လဲ လီး ကိုတ အား ကွင်း တိုက်နေ ရ တယ်..။ တော်တော်ကြာ ပြီး မှမေ အေး လွင်စောက်ဖုတ်ကိုရေ ဆေး လိုက်ပြီး ထ ရပ်လိုက်တယ်..။ထ မိန်ကို ပြင်၀တ်နေ တယ်..။ ကျ နော်လဲ စ တိုခန်း ထဲ က ထွက်လိုက်ပြီး အ မှောင်ထဲ က လီး ကြီး တောင်ပြီး စောင့်နေ မိတယ်..။ချောက်….ရေ ချိုး ခန်း တံခါး ပွင့်ပြီး မေ အေး လွင်ထွက်လာ တယ်..။ ကျ နော်က “မေ အေး“ လို့ခေါ် လိုက်တာ သူလန့်ပြီး တုန်သွား တယ်..။ “အ မေ ့…“
သူ့လက်ထဲ က စာ အုပ်ကိုဆွဲ ယူလိုက်တယ်..။“ ဟယ်…..အို…..“
“ ဘာ စာ အုပ်လဲ…ပြ စမ်း…“
“အို…ကိုတိုး….ပေး…ပြန်ပေး….မ လုပ်နဲ ့…“
“ငါ ကြည့်မယ်….ဘာ စာ အုပ်လဲ ဆိုတာ..“
ကျ နော်က စာ အုပ်ကိုတီရှပ်လည်ပင်း ပေါက်က နေ အ ထဲ ထဲ ့လိုက်ပြီး ကျ နော့်အိပ်ခန်း ဆီကိုပြေး သွား ပါ တယ်…။မေ အေး အ နောက်က ပြေး လိုက် လာ တယ်….။“ပြန်ပေး…မ ကြည့်နဲ ……“ ကျ နော်က အ ကြံသ မား ဘဲ..။
ကျ နော့် အိပ်ခန်း တံခါး ကိုအ ထဲ က ဂျက်ထိုး ပိတ်လိုက်တယ်..။မေ အေး မျက်နှုာ လေး ရဲ နီနေ တယ်..။ စာ အုပ်ကိုအ တင်း ပြန်ယူချင်ဇော နဲ ့ကျ နော့် တီရှပ်ကိုဆွဲ လှန်တယ်..။ဒီမှာ ဘဲ ကျ နော့်ပုဆိုး က ဖြုတ်က နဲ ကျွတ်ကျ သွား တယ်..။အိုး….
အ ကြော အ ပြိုင်း ပြိုင်း နဲ ့လီး ကြီး က ဒစ်ကား ကား ကြီး နဲ ့ဘွား က နဲ ပေါ် လာ တယ်..။မေ အေး မျက်လုံး တွေ လီး ကြီး ကိုစိုက်ကြည့်နေ ပြီး…..အ ကြီး ကြီး ဘဲ..လို့အ သံထွက်သွား တယ်..။ “ မေ အေး..နင်ကိုင်ကြည့်ပါ လား..“ ကျ နော်လဲ မေ အေး လက်ကိုဆွဲ ပြီး လီး ကိုထဲ ့ပေး လိုက်တယ်..။“အို…ဟင့် အင်း….ဟင့်အင်း……စာ အုပ်ပြန်ပေး ပါ…ဆို ပြီး ငြင်း ပေ မဲ ့ကျ နော်က မေ အေး ခါး လေး ကိုဆွဲ ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်း အိအိလေး ကိုစုတ်လိုက်တယ်..။ အင် ့…..
ကျ နော့်လက်က လဲ မေ အေး လက်ထဲ ကိုလီး ကိုထဲ ့ပေး တယ်..။မေ အေး က တွန်း ခွါ ဖို့ကြိုး စားး ပေ မဲ ့ကျ နော်က အ ခွင့်မ ပေး..။မေ အေး လည် တိုင်ကိုလဲ နမ်း…ဖင်ကြီး တွေ ကိုလဲ ဖျစ်နယ်ပွတ်သပ်…ဒ လ ကြမ်း တိုက်စစ်ဆင်နေ တယ်..။ မေ အေး လဲ တ အင်း အင်း နဲ ့လူး လွန့်နေ တယ်..။ မေ အေး ကျ နော်ရဲ ့ကုတင်စောင်း မှာ ပက်လက်ကျ သွား တော ့ကျ နော်က အ ပေါ် ကဖိခွ လိုက်ပြီး…ဘယ်လက်နဲ ့မေ အေး ဘ လောက်စ်လေး ရဲ ့နှိပ်ကြယ်သီး လေး တွေ ကိုတ ထောက်ထောက်နဲ ့ဆွဲ ဖြုတ်ပစ်လိုက်တာ ဘ ရာ စီယာ မ ပါ တာ ကြောင့်နို့၀င်း ၀င်း အိအိကြီး တွေ ဘွား က နဲ ပေါ် လာ တယ်..။မေအေး
နှုတ်ခမ်း တွေ ကြား ေ၇ာက်နေ တဲ ့ကျ နော့်နှုတ်ခမ်း တွေ က နို့ကြီး တွေ ဆီရောက်သွား တယ်..။နို့ကြီး တွေ ကိုနမ်း လိုက်နို့သီး ခေါင်း လေး ကိုစို့ လိုက်…..လက်တွေ က မြန်တယ်…မေ အေး ထ မိန်လေး ကိုအောက်ဆွဲ ချ..ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်..။
အ စ မှာ ရုန်း ကန်ငြင်း နေ တဲ ့မေ အေး တ ဟင့်ဟင့်နဲ ့မ ရုံး တော ့..။ “၇ှက်တယ်ကိုတိုး..ရယ်..“ တဲ ့..
ကျ နော့်လီး ကြီး က မေ အေး ပေါင်တန်တွေ ကိုပွတ်နေ တယ်..။ မေ အေး…နင့်စောက်ပတ်က သိပ်လှတာ ဘဲ….
အို….ဘာ တွေ လာ ပြော နေ တာ လဲ…“ တ ကယ်ပါ မေ အေး ရယ်…ငါ…ငါ…..ငါ နမ်း ပါ ရ စေ ဟာ…“
ကျ နော်လဲ မေ အေး ပေါင်နှစ်ချောင်း ကြား ခေါင်း အပ်လိုက်ပြီး….စောက်ဖုတ်ဖေါင်း ဖေါင်း ကြီး ကိုမျက်နှာ တ ခုလုံး နဲ ့လူး လှိမ့်ပြီး နမ်း လိုက်တော ့မေ အေး ….ဖင်တွေ ကော ့ပျံလာ တယ်..။ မ လုပ်နဲ ့…မ လုပ်နဲ ့….ငြင်း နေ တဲ အ ချိန်..ကျ နော့်လျာ က အ ကွဲ ကြောင်း နီနီကြီး ကိုစ ပြီး ယက်ပေး နေ
7 of 9
ပြီ…။အို..၇ှီး…..အို……ကိုတိုး…..
ကျ နော့်လက်တွေ က သူ့ဖင်အောက်ထဲ ထိုး သွင်း ပြီး ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကြီး ကိုအ ပေါ် အောက်ယက်ပေး နေ ပါ တယ်..။ …အို့….အင်……ဟင်း ဟင်း………အာ ့….အာ ့…….အင်း…
မေ အေး ကျ နော့် ဆံပင်တွေ ကိုဆုတ်ထား. ကိုင်ထား ပြီး ညည်း နေ တယ်…။အ တန်ကြာ ဖင်ကြီး တွေ ကိုဖျစ်ညှစ်ဆုတ်ကိုင်နေ တဲ ့ကျ နော့်၇ဲ ့လက် တွေ က မေ အေး ရဲ ့နို့လှလှ ကြီး တွေ ဆီရောက်သွား ရ ပြန်တယ်..။ နို့သီး ခေါင်း လေး တွေ ကိုကျ နော့်လကိချောင်း လေး တွေ နဲ ့ဖွ ဖွ လေး ပွတ်သပ် က စား ပေး တယ်..။နို့ကြီး တွေ ကိုကောင်း ကောင်း ကြီး နယ်လိုက်ဆုတ်လိုက်.. အ ရ သာ ရှိလိုတ်တာ…။
စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း တွေ ကြား ထဲ လျာ ထိုး ထဲ ့ပြီး မှေွ ပေး နေ တော ့မေ အေး တ ဆတ်ဆတ်တုံ……တ ဖျတ်ဖျတ်ခါ နေ ပြီ…။မေ အေး ဖင်ကြီး တွေ ခါ ရမ်း နေ ပြီ…..
ဖျတ်က နဲ စောက်စိလေး ကိုပါ ငုံစုတ်ပေး မိပြန်တော ့မေ အေး နုတ်ဖျား က “ ကိုကို……မေ အေး ..မေ အေး……ကောင်း လိုက်တာ…….တဲ ့…။ ကျ နော်လဲ စောက်ဖုတ်ယက်ပေး နေ ရာ က နေ..မေ အေး ပေါင်တန်တွေ ကိုကား ဟ လိုက်ပြီး လီး ကြီး ကို..စောက်ဖုတ်အ ကွဲ အ တိုင်း စုံချီဆန်ချီ…ပွတ် တိုက်ပေး လိုက်တယ်..။ မေ အေး တ ဟင့်ဟင့်နဲ ့ကော ့လူး နေ ပြီ.. ကျ နော့်ဒစ်ကားကား ကြီး က မေ အေး စောက်စိလေး ကိုထိုး က လော်မိသွား တာ အ ကြီမ်ကြိမ်မို့..မေ အေး အ ရ သာ ထူး နေ ပုံရ ပါ တယ်..။ တ အင်း အင်း ဖြစ်နေ ပြီ…။စောက်ရေ တွေ လဲ တ အား ထွက်စိုနေ တာ တွေ ့ရ လို့မေ အေး စောက် ပတ်အ ကွဲ လေး ထဲ ကိုဒစ်ဖျား အ သာ တေ ့လိုက်ပြီးဖြေး ဖြေး လေး ချော ့သွင်း ကြည့်လိုက်ပါ တယ်…။“ အိုး….နာ နာ….နာ တယ်..ကိုကို…..“ဒစ်ကြီး မြုပ် ၀င်သွား တော ့မေ အေး ကျ နော့်ရင်ဘတ်ကိုတွန်း ထား ပြီး ပြော တယ်..။ကျ နော်လဲ သူ့ကိုအာ ရုံပြောင်း အောင်နို့တွေ ကိုစို့လိုက်နယ်လိုက်…လုပ် ပေး နေ ပြန်တယ်..။လီး ကိုလဲ ဖြေး ဖြေး ချင်း ရှေ့တိုး အောက်ငင်က စား ပေး နေ တယ်..။းဒစ်ကြီး မြုပ်ရုံက စား ပေး နေ တာ…..စောက်ရေ တွေ တ အား ထွက်နေ တာ မို့တ ဖြေး ဖြေး ချင်း စမ်း သွင်း ပေး တာ တော်တော်ကြီး သွင်း လို့ရ လာ ပြီး မေ အေး လဲ အင်း အင်း နဲ ့ညည်း နေ တာ ကောင်း နေ ပုံရ တယ်..“ နာ သေး လား မေ အေး…“ “ဟင့်အင်း..““ကောင်း လား…“သိဘူး…““ ဒို့တော ့သိပ်ကောင်း တာ ဘဲ..““ သွား..တော်တော့်ကိုကျွမ်း တယ်….လူ လည်ကြီး….“တ ချက်ချင်း ဖြေး ဖြေး လိုး ပေး လိုက်ပါ တယ်..။လီး တန်ကြီး ထိုး သွင်း လိုက်တိုင်း..မေ အေး..ဖင်ကြီး တွေ..ကော ့ကော့သွား တယ်..။ “ ကောင်း လား ဟင်မေ အေး….“ မေ အေး မ ဖြေ…မျက်စိလေး မှေး ကာ ပါး စပ်လေး ဟ ပြီး လီး အ ရ သာ ကိုခံနေ တယ်..။ မေ အေး ခံနိုင်လာ တာ သိရ တာ နဲ ့ကျ နော်လဲ လိုး ချက်ကို မြန်ပေး လာ တယ်..။ ဖင်ကိုကော ့ပြီး ညှောင့်ပေး တာ…မေ အေး ကြိုက်သွား တယ်…ကျ နော့်ကိုတ အား ဖက်ပြီး…နမ်း နေ တယ်..။
အင်း…အင်း….ကောင်း လား ဟင်……..
အို……အင်း…ကောင်း တယ်…….ကောင်း တယ်……..
ကျ နော်လဲ ခပ်သွက်သွက်လိုး ပေး နေ ပြီ…။အ ပျို စင်စောက်ပတ်လေး က ကြပ်တင်း နေ တာ အ ရ သာ ကောင်း လွန်း နေ လို့အ ချက်၃၀ လောက်လိုး ထဲ ့ အ ပြီး မေ အေး ကျ နော့်ကိုတင်း တင်း ဖက်ပြီး ကော ့လိန်ပြီး..တ ဟင်း ဟင်း နဲ ့ကာ မ စည်း စိမ်အ ထွပ်အ ထိပ်ရောက်ရှိသွား တာ တွေ ့ရ တာ ကြောင့် ကျ နော်လဲ အား ကုန်ကော ့ဆောင့်ပြီး တ ကိုယ်လုံး ကျင်တက်သွား ရ လောက်အောင်ဘဲ ကောင်းတဲ ့ပြီး ခြင်း ရ ရှိသွား ရ တာ သုတ်တွေ မေ အေး စောက်ခေါင်း ထဲ ပန်း ထည့်လိုက်ပါ တော ့တယ်…။ မေ အေး စောက်ဖုတ်ထဲ လီး တပ်ရက်နဲ ့မေ အေး ကိုဖက်ရင်း လှဲ အိပ်လိုက်ပါ တယ်…။

######################################################################################################################

မေ အေး လွင်လို ဖြူဖွေး တောင့်တင်း တဲ ့အ ပျို စင်လေး ကိုမ ထင်မှတ်ဘဲ လိုး လိုက်ရ လို့ကျ နော်အ ရမ်း ကိုကျေနပ်နေ ပြီး မေ အေး လွင်ကိုဖက်ထား ရင်း မေ အေး လွင်ရဲ ့အ ၀တ်မဲ ့ကိုယ်လုံး လေး ကို ကြည့်လို့မ ၀ ဖြစ်နေ တယ်..။ “ကိုကို….မေ အေး တုံး လုံး ကြီး လေ….ရှက်စ ရာ ကြီး…ထ မိန်၀တ်ပါ ရ စေ…“မေ အေး လွင်က နို့ထွား ထွား တ စုံကိုလက်နဲ ့ယှက်ကာ ပြီး ပြော လိုက်ပေ မဲ ့သူမ ၇ဲ ့အ လှအ ပ တွေ ကိုအ ရ သာ ခံကောင်း နေ တဲ ့ကျ နော်က ဘယ်ခွင့်ပြု နိုင်ပါ ့မ လဲ…။မေ အေး ရဲ ့ဖင်ကား ကား ကြီး တွေ ကိုအား ရ ပါး ရ ဆုတ်နယ်ပြီး ၊ဖင်ကြား ထဲ
ကိုစုံချီဆန်ချီလက်နှစ်ချောင်း နဲ ့ပွတ်က လိလိုက်၊ဖင်စ အိုပေါက်လေး ကိုဖွ ဖွ လေး ပွတ်ပေး လိုက်လုပ်နေ တာ မေ အေး လဲ တ ဟင်း ဟင်း နဲ ့ကာ မ စိတ်တွေ ပြန်ကြွ လာ သ လိုကျနော့်ရဲ ့လီး ချောင်း ကြီး ဟာ လဲ ဒုတိယ အ ကြိမ်လိုး ဖို့မတ်မတ် ကြီး တောင်လာ ပြန်ပြီ…။ကျ နော် ့လီး တန်ကြီး က မေ အေး ရဲ ့ဖင်အိအိကား ကား ကြီး တွေ ကြား ထဲ ကိုညှောင့်ပေး နေ တာ မေ အေး စောက်ပတ်ထဲ က ယိုစီး ကျ လာ တဲ ့စောက်ရေ တွေ ကြောင့်လျော က နဲ လျော က နဲ ပွတ်ဆွဲ ပြီး..မေ အေး မှာ စိတ်တွေ ကြွ လာ ပုံနှင့်…“ကိုကို…ထပ် ..ထပ်လုပ်အုံး မ လို့လား ဟင်..“လို့မေး ပါ တယ်…။ ကျ နော်လဲ မေ အေး ကိုဖင်ပူး တောင်း ထောင်ခိုင်း လိုက်တယ်..။မေ အေး က ရှက်တယ်လုပ်နေ လို့..သူ့ဖင်ကြီး တွေ ကိုဆွဲ မ ပြီး ထောင်ပေး လိုက်ရ ပြီး ကျ နော်လဲ ဖင်ကြီး တွေ ကိုဆုတ်ကိုင်ပြီး ဖင်ကြား တ လျောက်လျာ နဲ ့အား ရ ပါး ရ ယက်ပါ တယ်..။စောက်ပတ်ကိုလဲ ယက်ပေး တာ ပေါ ့..။ဖင်ပေါက် ကိုလျာ နဲ ့ထိုး က လိတော ့မေ အေး ထွန့်ထွန့်လူး တော ့တာ ဘဲ…။အာ..ရှီး..အာ ရှီး နဲ ့….ဖင်ကြီး ယမ်း ခါ နေ တယ်..။ “ ကြိုက်လား ဟင်မေ အေး….“ “အင်း…အင်း…“
“ဘာ အင်း လဲ..“
“ကြိုက်…..တယ်…“
ကျ နော်ဆက်ပြီး စောက်ပတ်ကိုလျာ နဲ ့ထိုး မှေ ွ က လိပေး လိုက်တာ မေ အေး ကော ့ပျံနေ ပြီး…..လိုး လိုး…လိုး ပါ တော ့…ကိုကို ..“ လို့တောင်း ဆိုနေ ပါ ပြီ…။ ကျ နော့်လီး ကြီး လဲ မေ အေး လိုချော ချော အ ပျို မ လေး ၇ဲ ့စောက်ပတ်လှလှ ကြီး ကိုယက်နေ တာ မို့အ စွမ်း ကုန်တောင် .. ပြီး ဒစ်ကြီး က လဲ မှို ပွင့်ကြီး လိုကား ကား ကြီး နဲ ့ဒုတိယ အ ကြီမ်လိုး ရန်အ ဆင်သင့်ပါ ဘဲ..။ “လိုး မယ်….မေ အေး ကိုလိုး မယ် …“နှစ်ယောက်လုံး သွေး တွေ တ အား ဆူ…ပြီး နှုတ်မှတ တွတ်တွတ်ပြော မိနေ ကြ ပြီ…။
စောက်ပတ်ယက်တာ ကိုရပ်လိုက်ပြီး…မေ အေး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲ ကား လိုက်ပါ တယ်..။ “ဟင်း…ကောင်း လိုက်တဲ ့စောက်ပတ်…“ မေ အေး ရဲ ့စောက်ပတ်ကိုသေ သေ ခြာ ခြာ ကြည့်ပြီး…သ ဘော ကျ နေ မိတယ်..။ “ကို့လီး ကို ကြိုက်လား ဟင်…“
8 of 9
ကြိုက်တယ်….အ ရမ်း ဘဲ..အ ရမ်း ဘဲ..“ မေ အေး မှာ လီး ကြီး ကိုမက်မောတဲ ့မျက်လုံး တွေ နဲ ့စိုက်ကြည့်နေ တယ်..။ ကျ နော်က မေ အေး စောက်ပတ် အ ကွဲ ကြောင်း အ တိုင်း လီး ဒစ်ဖျား နဲ ့အ လျား လိုက်ပွတ်ဆွဲ ပေး နေ လိုက်တယ်… အင်…ဟင်…အင်…….ဘာ လုပ်နေ တာ လဲ……မေ အေး ကောင်း အောင် လုပ်ပေး နေ တာ လေ…..အို……အ ထဲ…အ ထဲ….မ ထဲ ့သေး ဘူး လား …..ဘာ ကိုထဲ ့ရ မှာ လဲ……အိုကိုကို့လီး လေ…..လီး…..လီး ကြီး ပေါ ့…….တ တွတ် တွတ်နဲ ့တောင်း ဆိုနေ တယ်..။
ကျ နော်လဲ လီး ကိုမေ အေး စောက်ပတ်ထဲ တေ ့ပြီး သွင်း ကြည့်လိုက်ပါ တယ်..။ကျ နော့်ဒစ်လုံး ကား ကား ကြီး တင်း က နဲ..စောက်ပတ်နှတ်ခမ်း သား နုနုလေး ထဲ ညပ်တိုး ၀င်သွား တယ်..။အ သာလှုပ်ပြီး အ ၀င်အ ထွက်လုပ်ကြည့်တယ်..။ မေ အေး တ အီး အီး နဲ ့အ သံထွက်နေ တယ်..။ “နာ လို့ လား..“
“ရ တယ်..ရ တယ်…..“ကျ နော်လဲ ဖြေး ဖြေး လေး မ သိမ သာ နဲ ့ထိုး ပေး နေ တာ မ ကြာ ခင်ဘဲ..လီး တ ဆုံး တ ချက်ချင်း လိုး နိုင်လာ ပါ တယ်..။စောက် ပတ်က တင်း စီး ပြီး..လိုး ရ တဲ ့အ ရ သာ ကကောင်း လွန်း နေ တယ်..။
ခပ်ဖြေး ဖြေး တ ချက်ချင်း လိုး ပေး တုံး မေ အေး ရဲ ့နို့တွေ ကိုတ လုံး ပြီး တ လုံး စို့ပေး လိုက်နယ်ပေး လိုက်လုပ်တယ်..။မေ အေး ခြေ ထောက် ကိုပူးပြီး အ ပေါ် ထောင်ပြီး ပြူး ထွက်နေ တဲ ့စောက်ပတ်ကိုခပ်သွက်သွက်လေး ညှောင့်ပေး လိုက်ပြန်တော ့မေ အေး လဲ တ အင့်အင့်နဲ ့ဖင်တွေ ကိုကော ့ကော့ပြီး ပေး တယ်ဗျာ..။အ ချက်၃၀ လောက်လိုး ပေး အ ပြီး မေ အေး ကိုဖင်ထောင်ကုန်း ပေး ဖို့ပြော လိုက်ပါ တယ်..။မေ အေး က ကာ မ စိတ် တွေ ကြွ ပြီး …ခံကောင်း နေ ချိန် ….လီး ကြီး အ လိုး ရပ်သွား တာ ကြောင့်ဆက်ခံချင်လှတာ ကြောင့်အ မြန်ဘဲ လေး ဘက်ထောက်ကုန်း ပေး တယ်..။ ကျ နော်က သူ့ခါး ကိုနှိမ့်ကာဖင်ကြီး တွေ ကိုကော ့ထောင်ဖို့အ နေ အ ထား ပြင်ပေး လိုက်ပြီး ဖင်ကား ကား ကြီး တွေ ကြား က ဖေါင်း ပြူး ထွက်နေ တဲ ့ စောက်ပတ်ကြီး ကိုအား ရ ပါး ရ ကြီး လိုး ပေး လိုက်ပါ တယ်..။တော်တော်ကြာ ကြာ အား ပါး တ ရ ဆောင့်ဆောင့်လိုး ပေး လိုက်တယ်..။ မေ အေး လဲ ပါး စပ်လေး ဟ ပြီး မျက်လုံး လေး မှေး စင်း ပြီး လိုး သ မျှ ခံနေ တော ့ကျ နော်လဲ ဖင်ကြီး တွေ ကိုလက်ဝါး နဲ ့ဖျန်း က နဲ ဖျန်း က နဲ ရိုက်လိုက်မိတယ်…။ အာ့…..ကိုကို…..ဘာ လို့ရိုက်တာ လဲ……
“ ဖင်ကြီး တွေ က လှလွန်း လို့“……
.ခါး မှဆွဲ ကိုင်ပြီးအား ရ ပါး ရ လိုး ပြီ…။ မေ အေး လဲ ဖင်တွေ ကိုကျ နော်လိုချင်တဲ ့အ တိုင်း ဖင်ကြီး တွေ ကိုစ ကော ၀ိုင်း ေ၀ ့၀ိုက်ခါ ကော ့ကော ့ ပြီး ပေး နေ ပါ တယ်…။ထိထိမိမိလိုး ကြ တာ…..ကျ နော်ရော မေ အေး ပါ ပြိုင်တူတ ချိန်ထဲ ကောင်း သွား ( အ ထွတ်အ ထိတ် ) ကိုရောက်ရှိသွား ကြ ပါ တယ်..။
“ကိုကိုရယ်…..ကောင်း လိုက်တာ….“
အဲ ဒီည က ကျ နော်မေ အေး ကို၅ ချီလိုး ပေး ခဲ ့ပါ တယ်…။ကျ နော်တို့၂ ဦး ဟာ ဆား ငံရေ ကိုသောက်သုံး မိတဲ ့လူတွေ ပါ…။သောက်ပြီး ရင်း သောက်ချင်ရင်း….ပေါ ့..။နောက်တ နေ ့မ နက်…..ကျ နော်အိပ်ရာ ထ နောက်ကျ ပါ တယ်..။ကျ နော်ထ မင်း စား ခန်း မှာ ကော်ဖီသောက်နေ တုံး ဖုံး မြည် လာ တယ်..။
မ မ သက်ည နေ ပြန်ရောက်မယ်…..လာ ကြို ပါ….တဲ ့….။

9 of 9