ဂျပန်အလိုတော်ရှိ ငဘ

Posted on

၁၉၃၈ ဇူလိုင် ၂၆ရက်နေ့တွင် ဖြစ်ပွားသော ကုလား-ဗမာ အဓိကရုဏ်းအပြီး အချိန်ကာလများမှ စတင်ကာ မြန်မာ ပြည်နိုင်ငံရေးအခြေအနေသည် တစတစနှင့်ပင် တည်ငြိမ်မှု ကင်းမဲ့လာခဲ့သည်။
ဂျပန်တို့သည်လည်း ပုလဲဆိပ်ကမ်းကို ဗုံးကြဲတိုက်ခိုက်ပြီး ကမ်ဘာစစ်ကြီးထဲသို့ ဝင်ရောက် လာခဲ့လေသည်။ ၁၉၄၁ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာ(၂၃)ရက်နေ့တွင် ဂျပန်တို့သည် ရန်ကုန်မြို့ပေါ်သို့ ပထမဆုံးအကြိမ် ဗုံးကြဲလေတော့သည်။ ဂျပန်တို့သည် မြန်မာတို့အား ဗြိတိသျှတို့ကို တော်လှန်ရန်အတွက်
နေရာရှစ်နေရာသို့လက်နက်များ ချထားပေးမည်ဆိုသော်လည်း ကတိမတည်ခဲ့ပေ။ ဂျပန်တို့သည် မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေးအတွက် ကူညီသယောင်ယောင်နှင့် မြန်မာနိုင်ငံကို အုပ်ချုပ်သိမ်းပိုက်လာကြတော့သည်။ မြန်မာတို့သည်လည်း ဖွတ်ထွ က်မှတောင်ပို့မှန်း သိရှိခဲ့ရလေသည်။

နေမဝင်ဗြိတိသျှအင်ပါယာကြီးက သိမ်းပိုက် ပြီးဆုတ်ခွာသွားသည်ကမကြာသေး နေမျိုးနွယ်
ဂျပန် အင်ပါ ယာကြီးက မြန်မာပြည်ကိုသိမ် းပိုက် အုပ်ချုပ်ကြပြန်သည်။ ဂျပန်တို့၏ ဖိနှိပ်မှုများကြားမှပင် မြန်မာအမျိုးသားတို့ ပြန်လည်တော်လှန်ရန်နှင့်လွတ်လပ်ရေး ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်မှုများကို မျိုးချစ်ခေါင်းဆောင်များ အစီစဉ်ဖြင့် သိုသိပ်လျို့ ဝှက်စွာဖြင့် လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်နေကြပြီ ဖြစ်လေသည်။ ထို့အတူပင် အသားထဲမှ လောက်ထွ က်သော အမျိုးသားသစ္စာဖောက် ပုဆိန်ရိုးများကလည်း ကိုယ်အနေစားချောင်ဖို့အရေးကို
ကိုယ့်အမျိုးချင်းဒုက္ခပေးနေကြပြန်လေသည်။ မြန်မာလူထုကြီးကတော့
ထိုသူတို့အားအော့နှလုံးနာကာ ဂျပန်အလိုတော်ရိဆိုပြီး နာမည်ပေးထားကြလေသည်။

ထိုအထဲမှတယောက်သောသူကတော့ …… ငဘ
အောက်မြန် မာနိုင်ငံ မွ န်ပြည်နယ်ဘီလူးကျွန်းသည်လည်း ဂျပန်တို့၏ကျူးကျော်မှုဒဏ်ကို
ခံနေရသောဒေသတခုဖြစ်လေသည်။ ငဘကတော့ ဘီလူးကျွန်းဇာတိချက်မြုပ်တယောက်
ဖြစ်နေလေသည်။ သူသည် ပိုက်ဆံသာရမည်ဆိုလို့ကတော့ ဘာမဆိုအကုန်လုပ်သူ
ဖြစ်လေသည်။ သို့သော် သမ္မာအာဇီ ဝီနည်းဖြင့်တော့ မဟုတ်ပေ။ ရွာမှာရှိ သော
ဖဲဝိုင်း၊ကြက်တိုက်ပွဲ ၊ ထန်းတောများတွင်သာ သူ့ကိုတွေ့ရလေသည်။ အဲဒီမှာတော့
သူကပဲခူးဆားတယောက်ဖြစ်သည်။ တရွာလုံးအော့ကြောလန် ငပွကြီးတယောက်ဖြစ်ပြီးတော့
တရွာလုံးကလည်း သူ့ကိုကြည့်မရကြပေ။ ယုတ်စွအဆုံး သူ့အမေဒေါ်ဖွားမြိုင်သည်ပင်
သားအရင်း ခေါက်ခေါက် သူ့အား ကြည့်မရပေ။
အခုတော့ငဘတယောက် သူတို့ရွာမှာစခန်းလာချသော ဂျပန်ကင်ပေတိုင်နဲ့ပေါင်းပြီး
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ကာ တပူးပူးတတွဲ တွဲ၊ တရောတနှောကြီးုဖြစ်နေလေသည်။
ဂျပန်ငပုတွေကလည်း သူ့ကိုတော့ယုံကြည်ကြတာ အံ့သြစရာပင်။ ဂျပန်စစ်သားများလိုအပ်သောပစ္စည်းပစ္စယများကို ငဘကရှာပေးကာ သူကတော့ဂျပန် စကားပြောကို
အဓိကထား သင်ယူနေလေသည်။ နှစ်လ၊သုံးလအကြာမှာ ဂျပန်စကားကိုအတော်အသင့်
ပြောနိုင်လာလေသည်။ ဂျပန်ဗိုလ်နိူဂျီကာကသူ့ကို ဂျပန်စကားပြန်အဖြစ်
ခန့်အပ်သောအခါတွင်ကား ရွာမှလူအပေါင်းတို့ကရွံ့ကြောက်ကြီး ဖြစ်လာကြလေသည်။

သူနှင့်အတိုက်အခံလုပ်လျှင်ထိုသူကို ဂျပန်တို့အားတော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်
ဖက်ဆစ်တို့ကိုတော်လှန်မဲ့သခင်ဟူ၍ပြောကာ ဂျပန်များနှင့်အတို့အထောင်လုပ်လေသည်။
ထိုအခါထိုသူသည် ဂျပန်စစ်သားများ၏ ဖမ်းဆီးနှိပ်စက်ခြင်းကို ခံစားရလေသည်။ တစတစနှင့်
ငဘကိုရွာသားများက ဝေးဝေးကရှောင်ရှားလာကြလေသည်။
ငဘကတော့လူရည်လည်ပြီး သူ့အကျိ်ုးအတွက် ဘယ်သူ့ကိုဘယ်လိုပေါင်းရမည်ကို
သိရှိနေသဖြင့် ရွာသားများမှာ အံကြိတ်ပြီး တောက်ခတ်ကာ ငဘကိုကြည့်နေကြလေသည်။
ဂျပန်အလိုတော်ရိစကားပြန်ငဘသည် ဘန်ကောက်လုံချည်၊ ဂှုးဖိနပ်၊ လည်စည်းပု ဝါကြီးနှင့်
အခန့်သားဂျပန်များကြားတွင် ရှိနေတတ်လေသည်။ ဂျပန်ဗိုလ်နိုဂျီကာနှင့်ငဘတို့သည် ရွာပြင်ထန်းတောတွင် မိုက်ကြေးခွဲအရက်သောက်ကာ မနက်စောစောစီးစီးတွင် ရွာလည်လမ်းမှ ပြန်လာခဲ့ကြလေရာ လမ်းခရီးတွင် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှ ဆွမ်းအုပ်ပို့ပြီးပြန်လာသော အေးသီနှင့်ထိပ်တိုက်တွေ့လေသည်။
ဂျပန်ဗိုလ်နိုဂျီကာသည် ဆွမ်းအုပ်လေးပိုက်ကာ တခြားလမ်းမှထွက်ခွာသွားသော
အေးသီ၏နောက် ကျောမှ တချက်ခြင်းဖြင့် တုံတက်သွ ားသော ဖင်သားကြီးများကိုကြည့်ကာ
“ငဘ အဲဒါဘယ်သူလဲ အရမ်းလှတယ် ” ဟူ၍ ဂျပန်ဘာသာဖြင့် မေးလိုက်လေသည်။ ငဘ က
“ဗိုလ်ကြီး အဲ မာစတာကြီးကြိုက်လို့လား ဟား ဟား ဟား”
“ဟေ့ကောင် ငဘ မင်းဘာရယ်တာလဲကွ ” ထိုသို့ ဂျပန်မာစတာက
အသံမာမာဖြင့်မေးသောအခါ ငဘတယောက် ပြာပြာသလဲနှင့်
“မရယ်ပါဘူး မာစတာ မာစတာကြိုက်ရင် ဟောဒီကငဘ ဖန်တီးပေးပါ့မယ် .. သူ့နာမည်က
အေးသီတဲ့ ရွာတောင်ပိုင်းမှာနေတာ ကိုယ်ခန္ဓာကလှပအချိုးကျ
ရုပ်ချောတာတော့မာစတာ့အမြင်ပဲ လေ သူ့မှာက အကိုတယောက်ရယ် အမေရယ်ပဲရှိတာ”
ငဘပြောစကားကြောင့် မာစတာကြီးမှာတဟားဟားရယ်ကာ မြန် မာလိုမပီမသ “အေး သီ
အေးသီ “
“ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ် မာစတာကြီး”
“အေး ငါလုပ်ချင်တယ်ကွာ ငဘ မင်းကြံစည်ပေး အကြံထမြောက်ရင်
မင်းကိုရွှေဒင်္ဂါးတပြားပေးမယ် “
ရွှေဒင်္ဂါးတပြားဟု ကြားလိုက်ရသဖြင့် ငဘ အမူးပြေသွားသည်။ ဝမ်းသာအားရဖြင့်
“ရတယ်မာစတာကြီး ငဘဖြစ်အောင်ကို ဖန်တီးပေးပါမယ် စိတ်သာချပါ”
“ရတယ် .. အကြမ်းနည်းတော့ ငါမလိုချင်ဘူးကွာ အေးအေးဆေးဆေးလေးပေါ့ “
“အား ကျွန်တော်သိပြီ ရတယ် ဒီလိုလေ “
မာစတာကြီးနားကပ်ကာ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်လေသည်။

“ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် မနက်ဖြန်ကစပြီးတော့ လုပ်ပေတော့ကွာ”
အေးသီတယောက် ငဘရဲ့ေ-ာက်ခွက်ကို မကြည့်ချင်လှပေ၊ မကြည့်ချင်ပါဘူးဆိုမှ မနေ့က
ဘုန်းဘုန်းကျောင်းကို ဆွမ်းပို့ပြီးချိန် အိမ်ကိုပြန်လာတော့လမ်းမှာ
ဂျပန်စစ်ဗိုလ်နဲ့ပါလာတဲ့ဒင်းကို ထိပ်တိုက်တွေ့နေလေသည်။ အေးသီကလှသည်
အသက်ကလည်း (၁၉)နှစ်ကျော်ရုံကလေး ပြီးတော့သူမရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာအချိုးအစား
ဖွဲ့စည်းပုံလေးပင်ဖြစ်သည်။ တင်ပါးဆုံမှာကားထွက် ကောက်မောက်ပြီး ရင်သားများမှာလည်း
လုံးဝန်းကာ မို့ထွက်နေလေသည်။ နှာတံစင်းစင်းလေးနှင့် နှုတ်ခမ်းလေးကထူထူ
မေးရိုးသွယ်သွယ်လေးကို ပေါင်းစပ်လိုက်လျှင် အတော်ပင်လှပသူလေးလို့ ဆိုနိုင်ပါပေသည်။
အပျိုစစ်စစ်ဖြစ်သလို အဖိုဆိုလို့ ယင်ဖိုတောင်မသန်းဘူးသူလေးဖြစ်သည်။
သူမအကို မျိုးစစ်မှာလည်း ကျားကျားလျားလျားရှိပြီးတော့ ယောကျ်ားပီသစွာ
ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ခန့်ခန့်ကြီးဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ သခင်အဖွဲ့ ဝင်များ၊
တော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်များနှင့်လည်း တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကြိတ်ပြီးတော့
အဆက်အသွယ်ကလည်း ရှိနေပေသည်။ ပြီးတော့ မျိုးစစ်ကိုယ်တိုင်ကလည်းလျို့ဝှက်သော
သခင်အဖွဲ့ ဝင်တယောက် ဖြစ်နေလေသည်။ တခါကတော့မျိုးစစ်နှင့် ငဘတို့ရန်ဖြစ်
စကားများဘူးကြလေသည်။ ထိုစဉ်ကတော့ ငဘတယောက် မျိုးစစ်လက်သီးဒဏ်ကြောင့်
ပါးကိုက်ပြီး တပတ်လောက်ပင် ထမင်းမစားနိုင်ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ ဒါကို ငဘတယောက်ကမမေ့
တွေ့ကြဦးမှာပေါ့မျိုးစစ်ရာဆိုပြီးတေးမှတ်ထားလေသည်။ အခုတော့ ငဘအကြံစည်ထဲကို
မျိုးစစ်တို့မောင်နှမရောက်ရတော့မည် တချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ် မျိုးစစ်ကိုကောင်းကောင်းကြီး
ကလဲ့စားတွေ ချေနိုင်ပေတော့မည်။

အခန်း(၂)
“ရှင်တို့ ကျွန်မအကိုကို ဘာလို့ဖမ်းတာလဲ လူယုတ်မာတွေ အခုလွှတ်ပေး”
“နေစမ်းပါ အေးသီရယ် ဒီကမာစတာကြီးက နင့်အကိုဟာ တော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်တွေ နဲ့
အဆက်အသွယ်ရှိတယ်ဆိုပြီးတော့ သတင်းအခိုင်မာရလို့ လာဖမ်းပြီးခေါ်ရတာပါဟာ”
“အပိုတွေ ငါ့အကိုကိုလွှတ်ပေးကြပါ နင်တို့်ဒါတမင်လုပ်တာ”
“နို့ရှီးဘား ကတာကီ စမား စမ်းကော့ စမ်းကော့ “
“မာစတာကြီးကပြောတယ် နင့်အကိုကသခင်အသင်းဝင်တဲ့ ဒါကြောင့်သူ့ကိုစစ်ရမယ် ဟေ့
ခေါ်လာခဲ့ကြတော့ “
မျိုးစစ်ကိုဂျပန်စစ်သားများ ဖမ်းခေါ်သွားကြသည်။ မျိုးစစ်အမေက ပြူးပြူးပြာပြာဖြင့် အိမ်ပေါ်မှ
ပြေးဆင်းလာကာ ငဘအား”ငဘရယ် ငါတို့က တရွာတည်းသားချင်းတွေ ပါဟယ် နင့်ဂျပန်စစ်ဗိုလ်ကြီး ၀ိုင်းပြောပေးပါဦး
အဟင့် “
ဒေါ်ဖွားမြိုင်တယောက် ပြောနေရင်းနဲ့အသံတွေတုန်လာကာ မျက်ရည်များကျလာပြီး
ငိုချလိုက်လေသည်။ အေးသီကလည်း သူ့အမေကိုဖက်ကာ ငိုလေတော့သည်။ ခဏကြာတော့
အေးသီကငဘကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်ပြီးတော့ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားလေသည်။
ငဘကတော့ မထီမဲ့မြင်အပြုံးလေးပြုံးကာ
“ကျုပ်လဲဘာမှပြောပေးလို့မရဘူး ကြီးတော် ရဲ့ ခင်ဗျားသားက
တော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ အဆက်အသွယ်ရှိနေတာကိုး အေးလေ
တတ်နိုင်သလောက်တော့ ကျုပ်ပြောပေးပါ့မယ် “
ဆိုပြီးတော့ဘန်ကောက်လုံချည်ကို တရွှန်းရွှန်းအသံပေးကာ ဂျပန်များနောက်မှ
လိုက်ပါသွားလေတော့သည်။

မျိုးစစ်သည် မေးကြောကြီးများထောင်ထနေအောင် အံကြိတ်ထားလေသည် ။ သူ့အားရွာထဲ ရှိ
ဂျပန်တပ်မတော်စခန်းထဲ၌ ချုပ်ထားလေသည်။
“ကဲ ပြောစမ်း မျိုးစစ် မင်းဟာ တော်လှန်ရေးခေါင်းဆောင်တွေ နဲ့
အဆက်သွယ်ရှိတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း”
ငဘ ကမျိုးစစ်ကို ကောက်ကျစ်သည့် မျက်လုံးအစုံမှေးစင်းကာ မေးမြန်းနေလေသည်။
ဂျပန်စစ်ဗိုလ်က
“မျိုးစစ်က အကြောတင်းပြီးတော့ ခေါင်းမာတယ်ကွ ဟေ့ကောင်တွေ နဲနဲလေးတော့
ပညာပေးလိုက်ပါကွာ”
စကားဆုံးသည်နှင့်တပြိ်ုင်နက် ဂျပန်စစ်သားတို့၏ သေနတ်ဒင်များ လက်သီးများက
သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ အဆက်မပြတ် ကျရောက်လာပြီး အလူးအလဲခံနေရလေသည်။
“ခွပ် ခွ ပ် ခွပ် ဖုန်း ဖုန်း”
“အင့် အား “
“ဟေ့ကောင် မျိုးစစ် မင်းဖြေလေကွာ ငါမေးနေတာက မင်းဟာ သခင်အသင်းဝင်
မဟုတ်ဘူးလား”
“ထွီး မပြောဘူးကွာ အခုချက်ချင်း ငါ့ကိုသတ်ပစ်လိုက် အသားထဲက
လောက်ထွက်တဲ့အကောင် “
မျိုးစစ်တံထွေးသည် ငဘမျက်နှာ၌ လာစင်သည်။ ငခဘကပြုံးလျက်
တံတွေးကိုသုတ်လိုက်ကာ ဂျပန်စစ်ဗိုလ်ဘက်လှည့်ပြီးတော့
“မာစတာကြီး သူကပြောတယ် သူသခင် အသင်းဝင်ဆိုရော ဘာဖြစ်လဲတဲ့
မင်းတို့ကိုမကြောက်ဘူးတဲ့ “
မျိုးစစ်ငဘအား ရွံရှာစက်ဆုတ်စွာဖြင့် စိုက်ကြည့်နေလေသည်။ ဂျပန်စစ်ဗိုလ်က
ထိုင်ရာမှထလာကာ မျိုးစစ်ကိုကန်ကျောက် ရိုက်နှက်လေတော့သည် ။
“ဘီရုမာ ကားရက်တာ တီကစ် “
“ခွေ းမျိုး ငါတို့နေမဝင်အင်ပါယာကို အာခံချင်တဲ့အကောင် ” ဟု အဓိပ္ပါယ်ရလေသည်။
မျိုးစစ်သည် နာကျင်သောဝေဒနာများ ခံစားနေရသော်လည်း စိတ်ဓါတ်ကတော့
ပြင်းထန်လှပေသည်။ ဂျပန်စစ်ဗိုလ်အား ထီမထင်အမူအရာဖြင့်
“မအေလိုး ဂျပန် သတ်ကွာ အခုသတ်လိုက် ဟေ့ကောင်ငဘ အဲဒီအတိုင်း မင်းပထွေး
တောင်းရမ်းစားသောက်သူကို ပြောလိုက်ကွာ”
ထိုကဲ့သို့ပြောသောအခါ ငဘက မာစတာကြီးနားသို့ကပ်ကာ
“မာစတာကြီး သူ့ညီမအေးသီဆီကို ကျွ န်တော်သွားလိုက်မယ်၊ မနေ့ကပြောတဲ့
အကြံစည်အတိုင်းပေါ့ “
“အေး ကောင်းတယ် အေးသီလေးကို လုပ်ချင်လာပြီ မင်းအမြန်ဆုံးစီမံပါ”
ဂျပန်စစ်ဗိုလ်က သဘောကျသွားပြီးတော့ တဟားဟား အော်ရယ်လေသည်။ ငဘကတော့
ရွာထဲထွက်လာပြီးတော့ အေးသီတို့ အိမ်ဘက်ကိုလာခဲ့လေသည်။
“အေးသီ အေးသီ “
“ဘာလဲ”အေးသီကစပါးလုံးရွေ းနေရင်း အပြေးတပိုင်းခြံထဲဝင်လာနေသော ငဘကို
ပြန်မေးလိုက်သည်။ ငဘက အမောတကောပုံစံဖြင့် အိမ်ရှေ့ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထိုင်ကာ
“အေးသီ နင့်အကိုမျိုးစစ်တော့ ဂျပန်တွေ လက်ချက်နဲ့ သေတော့မှာပဲ”
“ဘာ ဘာပြောတယ် “
အေးသီ မျက်ရည်တွေကျလာပြီးတော့ ဒေါသအရောင်နဲ့ မျက်လုံးတွေ စူးရှလာကာ
မျက်ရည်များနဲ့တလက်လက် ဖြစ်လာလေသည်။
“ငါ့ အကို ငါ့အကိုကို သတ်တော့မယ် ဟုတ်လား”
“အေးဟုတ်တယ် နင့်အကို အသက်က နင့်လက်ထဲမှာပဲ ရှိတယ် ဂျပန်မာစတာကြီးက
တော်တော်စိတ်ဆိုးနေတယ် “
အေးသီတယောက် ငဘ၏ချောက်လုံးစကားကြောင့် အလန့်တကြားဖြစ်သွားပြီးတော့
မျက်ရည်များ သွ င်သွင်စီးကျလာပြန်သည်။
“ငါဘာလုပ်ရမှာလဲ ငါ ဘာလုပ်ပေးနိုင်မှာလဲ”
အေးသီတယောက်ကတော့ ငဘရဲ့လှည့်ကွက်ထဲကို တဖြည်းဖြည်းချင်းရောက်ရှိ်လာလေသည်။
ငဘက
“ငါ ပြောမထွက်ဘူးဟာ ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူး”
“ပြောပါ နင်ပြေသလိုငါလုပ်ပါ့ မယ် “
“ဒီလိုဟာ နင့်အကိုအသက်မသေစေချင်ရင် နင်ငါနဲ့အတူအိပ်ရမယ် “
“ဘာ ဘာပြောတယ် နင်နဲ့ငါအတူတူ အိပ်ရမယ်ဟုတ်လား”ရှိုက်သံတဝက်
နာကြည်းခြင်းတဝက် လေသံနဲ့ ငဘကိုပြန်မေးလိုက်လေသည်။
“ငါ နင်နဲ့အတူတူအိပ်ပြီးတော့ ချစ်တင်းနှောချင်လို့ပါဟာ နင့်ကိုငါချစ်တာနင်မသိဘူးနော်”
အေးသီ ရွံရှာစွာ ငဘကိုစိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ ငဘသည် မိမိအပျိုစင်ဘဝကို
တောင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိ မည်သို့ လုပ်ရမည်နည်း။ သူ့အလိုမလိုက်လျင်လည်း
မိမိ်အကိုကတော့ သေမှာမုချဖြစ်လေသည်။ မိမိငယ်စဉ်ကတည်းက
ဖအေလို၊အကိုလို၊ဦးလေးလို ပြုစုစောင့်ရှောက်လာခဲ့သူ ဖြစ်လေသည်။
အကိုသေလို့တော့ မဖြစ် အကိုမျိုးစစ်အား ဂျပန်လက်ထဲတွင် အသေခံလို့မဖြစ်၊
အေးသီ ဝင်သက်ကို ပြင်းပြင်းရှုသွ င်းလိုက်ကာ မျက်နှာတင်းတင်းနှင့်
“ကဲ ပြော ငဘ နင့်ရဲ့အလိုဆန္ဒကို ငါလိုက်လျောပေးမယ် အဟင့် နင်က ငါ့အကိုကို
ဘယ်လိုကူညီမှာလဲ”
ငဘမျက်နှာကြီး ဝင်းလက်သွားလေသည်။
“ဒီလိုဆို ငါရဲ ရဲကြီးအာမခံတယ် နင့်အကိုအသက်မသေစေရဘူး မာစတာကြီးကို
ငါပြောပေးနိုင်တယ် “
အေးသီတယောက် ရွေ းစရာလမ်းမရှိတော့ လူယုတ်မာငဘစကားကြောင့် သူ့အနေနှင့်
ငဘအလိုကိုလို်က်ရပေတော့မည်။
“နင် တကယ်အာမခံတယ်နော် “
“စိတ်ချစမ်းပါ အေးသီရာ အဘပါဟ ဟီးဟီး”
“ဒါဆိုလည်းကောင်းပြီ ကဲ လာ အိမ်ထဲကို “
ငဘတယောက်ကတော့ ဒီနေ့ကိုထီပေါက်သည်ထက်ပင် ပျော်ရပေတော့မည်။ အေးသီက
အိမ်အတွင်းပိုင်းကို ဝင်ရောက်သွားပြီး တင်ပဆုံကျစ်ကျစ်ကားကားလေးမှာ စည်းချက်လေးဖြင့်
နိမ့်တုံမြင့်တုံ တုန်ခါတက်ဆင်းနေပေသည်။ ငဘကတော့ တံထွေးတံချက်မြိုချကာ
အေးသီအိပ်ခန်းထဲသို့ အပြေးတပိုင်း လိုက်သွားတော့သည် ။ အေးသီက
ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ကလေး လှန်ထားပေးသည်။ မျက်လုံးလေးကိုပါ မှိတ်ထားလေသည်။
မိမိေ-ာက်ပတ်လေးထဲသို့ ငဘ-ီးကြီးဖြင့် အလိုးခံရတော့မည်ကိုသိပြီး
ရင်ခုန်လှုပ်ရှားနေသဖြင့် ရင်အစုံသည် နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေလေသည်။
ငဘတယောက်ကတော့ ဘန်ကောက်လုံချည်ကို ခါးပတ်ချွတ်လိုက်ပြီးတော့ အပေါ်အင်္ကျီကိုပါ
ချွတ်လို်က်လေသည်။ ပုဆိုးပါဆွဲ ချွတ်ချလိုက်ချိန်မှာတော့ -ီးကြီးတငေါက်ငေါက်
ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ အကြောများပြိုင်းပြိုင်းထနေသော -ီးကြီးကတော့
အမြောက်ကျည်ဆန်ထိပ်ဖူးကြီးနှယ်ပင် ဖူးရွဖောင်းကြွနေလေသည်။ အေးသီကတော့
ကုတင်ပေါ်၌ စင်းစင်းတောင့်တောင့်ကြီး ဖြစ်နေလေသည်။ ငဘကတော့
အေးသီဘေးနားဝင်လှဲလိုက်ပြီးတော့
“အေးသီ ငါလုပ်တော့မယ်နော် “
အေးသီမျက်ရည်များ ပါးပြင်ပေါ်သို့လိမ့်ကျလာသည်။ နှုတ်ခမ်းအစုံအား ပြတ်ထွက်မတတ်
သွားဖြင့်ကိုက်ထားသည်။ ငဘကတော့ ဖြူဥနေကာသနပ်ခါးအဖွေးသားလိမ်းထားသော အေးသီပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်လေသည်။ အေးသီင်္ပါးလေးမှာသိသိသာသာကြီး
ရှက်သွေ းစိုကာ နီရဲသွားလေသည်။
ငဘက သူမအင်္ကျီကြယ်သီးများကို တလုံးချင်းဖြုတ်ကာ ဘောလီမင်္ကျီကိုပါ
ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ အေးသီသည် အသက်မရှိသော စက်ရုပ်နှယ်
အသက်ရှုသံခပ်ပြင်းပြင်းသာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ အိပုံတွဲကားနေသော နို့လေးနှစ်လုံးမှာ
ငဘအတွက် သွားရည်ယိုစရာ ဖြစ်နေလေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးမှာ
သြဇာစေ့အရွယ်ခန့်ရှိကာ အထဲသို့မြုပ် ဝင်နေပြီး အရောင်ကနီတီတီလေး ဖြစ်နေလေသည်။
ငဘက နို့နှစ်လုံးကိုအလှည့်ကျ ကိုင်ပွတ်ဆုပ်ကိုင်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို မနာမကျင်စေအောင်
ငုံစို့လိုက်လေသည်။ ခါး၌တင်းတင်းစည်းထားသော ထဘီလေးကို ဖြေလျော့ကာ
ဗိုက်သားဖြူဖြူအိအိလေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ အေးသီသည်
ပေါင်အားတင်းတင်းစေ့ထားဆဲ ဖြစ်ပေသည်။ တင်ပဆုံအရင်း၌ ပေါင်တံမှာတုတ်ကာ
အောက်သို့သွယ်ဆင်းသွားသည်။ ဝင်းဝါနုထွေးသော အသားအရေရှိလေသည်။
စောက်ဖုတ်အကွဲပေါ်၌ အမွှေးလေးများမှာ ဟိုတချောင်းဒီတချောင် း ပေါက်နေလေသည်။
ဗိုက်သားလေးမှတဆင့် အောက်သို့နိမ့်လျောလေး ဆင်းသွားသော စောက်ဖုတ်အကွဲ ကြောင်း
နေရာလေးကို လက်ဖြင့်အသာပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။
အေးသီရဲ့တင်းတင်းကိုက်ပြီး စေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းလေးက မဟတဟဖြစ်သွားလေသည်။
မျက်လုံးကလေးတချက် အသာယာပင် ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပြီးတော့ ပြန်မှိ တ်သွားလေသည်။
ပြီးတော့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စေတော့ဟူ၍ သဘောပိုက်လိုက်ပြီး သက်ပြင်းရှည်ကြီးကို
ချလိုက်လေသည်။
“အေးသီရယ် အရမ်းလှတာပဲ နော် နင့်စောက်ဖုတ်လေးက ဖောင်းမို့နေတာပဲ”ဟူ၍
တဏှာသံဖြင့် ငဘကပြောလေသည်။ အေးသီက
“စောက်စကားမများနဲ့ ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ မပြောနဲ့ဟာ ငါ့ကိုနင်အလို ရှိတိုင်း မြန်မြန်လုပ်
ပြီးရင် နင့်ကတိအတိုင်းသာ လုပ်ပေး”
ငဘလီးကြီးသည် အစွ မ်းကုန်မာတောင် ကြွ ဖောင်းလာပြီးုဖြစ်သည်။ အေးသီစေ့ထားသော
ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ငဘဖွဲဖြဲလိုက်သည်။ ဖြူဥမို့နေသော စောက်ဖုတ်လေးကို
အားရပါးရဖြဲကြည့်သည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာမှာ ဖြဲလိုက်တော့ မှပင် အထဲက
စောက်စေ့ ပန်းရောင်လေးကို ရင်ခုန်စွာမြင်ရသည်။ ငဘတယောက် အသက်ရှုသံတွေ
တရှုးရှုးတရှားရှားနှင့် ဖြစ်လာလေသည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး အရောင်ကတော့
ခပ်စုစုလေး ပန်းနုရောင်ရဲရဲလေးဖြစ်ပေသည်။
ငဘက ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုထောင်ကာ ဒူးဆစ်မှအပေါ်သို့ မြှောက်ကိုင်လိုက်လေသည်။
အေးသီတယောက် အောခေါင်တွေက ခြောက်သွေ့လာပြီးတော့ တံထွေးကိုလည်း
ခဏခဏမျိုချနေရသည်။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးထဲ သို့ ငဘ၏လက်သည် ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက်နှင့် ဆော့ကစားနေခြင်းကို ခံနေရလေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးမှာလည်း အာရုံကြောများက
တုန်ခါပြီးတော့ တက်လာလေသည်။ စောက်စိလေးကို ငဘကအသာလေး လီ းထိပ်မှ
ဒစ်် ကြီးဖြင့် ပွ တ်ဆွဲလိုက်ပြန်လေသည်။ ထို့နောက် စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီ းကြီးကမသိမသာ
ဆော့ကစားရင်း ဝင်လာပြန်လေသည်။ ထိုအချိန်တွင် အေးသီရဲ့စိတ်များက
ထူးခြားစွာပြောင်းလဲသွားသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ ဘာမှန်းမသိ အရည်လေးများ
ပွက်ခနဲထူးဆန်းစွာ ပွက်အံလာလေသည်။ ထိုအရည် များကြောင့်ပင် သူမ၏စောက်ခေါင်းကို
ထိုးဆွနေသော လီ းကြီးသည် စောက်စေ့လေးကိုပွတ်ထိုးကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လျှောကနဲဖြင့်
အသာလေးချောမောစွာ နစ်မြုပ် ဝင်သွားလေသည်။
“အား နာတယ် “
နှုတ်မှ ဤသို့ဖြင့်ပင် လွှတ်ကနဲထွ က်သွားလေသည်။ သူမသည် ကျင်ကနဲခံစားလိုက်ရကာလီ း
ကြီးကစောက်ခေါင်းကျဉ် းကျဉ်းဆီ အတင်းဝင်ဘာသဖြင့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပင်
မသိစိတ်ကဖြဲပေးလိုက်လေသည်။ ငဘ၏လက်နှစ်ဖက်သည် အေးသီ၏ကွေးထားသော
ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဒူးကောက်ကွေးမှ လက်ဖြင့်မတင်ကာ တချက်ခြင်းဆောင့်လေသည်။
အေးသီမှာ ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲ ထားပေးသလို ဖြစ်နေပြီး ဖင်နှင့်ပေါင်သားမှာ
စုစု ကလေးဖြစ်သွားလေသည်။ ငဘက သူမ၏ဖင်နှင့်ပေါင်ပေါ်သို့ ခြေခွထိုင်ကာ
ထိုင်လိုက် /ထလိုက်လုပ်ရုံနှင့် လီ းသည် စောက်ဖုတ်လေးကိုပြဲအာသွားစေကာ အတွင်းသားနဲ့
အပျိုအမှေးပါးလေးကိုပါ ဗြစ်ကနဲ လီ းတန်ကြီးက ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားသည်။
“အား နာတယ် ငဘ နင်အရမ်းမလုပ်နဲ့ဟာ..”
သူမနှုတ်ခမ်းလေးလှိုက်ကာ နာကျင်သွားသဖြင့် မျက် ဝန်းထောင့်၌မျက်ရည်ဥလေးများ
ဝဲသွားရှာသည်။
“ခဏလေးနာတာပါ အေးသီရာ အော်လိုက်တာ အေးလေ နင်ကလီ းနဲ့ တခါမှအလိုးခံဖူးတာမှ
မဟုတ်တာပဲ နောက်လေးငါးချက်ဆို နေသားကျပြီးတော့ ခံလို့ကောင်းလာမှာပါဟာ”
“နင့်ပါးစပ်ကိုပိတ်ပြီးတော့ မြန်မြန်လုပ်ဟာ”
အေးသီသည် ပထမတော့နာကျင်ရသည်။ နောက်ပိုင်း တစတစနှင့် နာကျင်မှုများပျောက်သလို
ဖြစ်လာပြီးတော့ ထိုမှတဖန်ပင် ထူးခြားသော အတွေ့အရသာထူးကို ခံစားနေရတော့သည်။
ငဘကလဲ လိုးခြင်းမှာတော့ အတွေ့ကြုံရင့်ကျက်သူတယောက် ဖြစ်သည့်အတိုင်း
နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် အေးသီကို စွဲသွားလေအောင် လိုးပေးနေလေသည်။ အေးသီမှာ
တချက်တချက် မသိမသာလေး ဖင်ဆုံကြီးကို ပင့်ကာပင့်ကာဖြင့် ကော့ပေးလာလေသည်။
မျက်လုံးလေးများ တစတစနှင့်ပင် မှေးစင်းလာလေသည်။ ငဘက ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ
လိုးနေရင်းနဲ့ ချွန်ကော့မောက်ထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာဖြင့်ယက်ပေးခြင်း၊
နို့အုံလေးများကိ ု လက်ဖြင့်ညှစ်ဆုပ်ပွတ်သပ်ပေးခြင်းများကို လုပ်ပေးလျက်ရှိလေသည်။
“ဗြစ် ဗြစ် ဘတ် ဘတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”
“ဟင်း ကျွတ် ကျွတ် ရှီး အား အင်း”
“အား ကောင်းလိုက်တာအေးသီရာ”
သူမ၏ ေ-ာက်ဖုတ်အတွ င်းသား နုနုရဲရဲ လေးများသည် လီ းကိုပြုတ်ထွက်မတတ်
ညှစ်ဆုပ်လာကြပြီးတော့ စောက်ဖုတ်လေးက အရည်အမြုပ်များသည်လည်း
သူမဖင်ကြားထဲသို့ စီးဆင်းလာကြသည်။
“အင့် အို ….”
“အီး အေးသီရယ် အဲသလို ညှစ်ညှစ်ပေးစမ်းပါ အေး ကောင်းလိုက်တာဟာ ကျပ်စီးနေတာပဲ”
ငဘတယောက်ကတော့ အပျိုစစ်စစ်တယောက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး
လိုးနေရသဖြင့်အတိုင်းမသိ ကျေနပ်အားရ ခံစားနေရသည်။ ရင် ထဲ မှာလည်း တဒိတ်ဒိတ်နှင့်
ကုလားဘုရားပွဲလှည့်သလို ခံစားနေရလေသည်။ ငဘလီ းချောင်းသည် စောက်ခေါင်းပေါက်
လေး၌ ပြည့်ကျပ်စွာစိုက် ဝင်နေလေပြီး လီ း၏ပွတ်တိုက်မှုကို တကြိမ်တခါမှမခံဘူးသော
အေးသီစောက်ဖုတ်လေးမှာ နီတွတ်ရဲထနေလေသည်။ အေးသီသည် လီ းကြီးအဝင်
အထွက်လုပ်တိုင်း အောက်၌မှေးခံလို့ ကောင်းနေပေသည်။ ငဘ၏မျက်နှာမှာတော့
ချေွးဒီးဒီးကျနေလေသည်။ ငဘ၏ကိုယ်လုံးဖြင့် ဖိဆောင့်လိုက်တိုင်း
အေးသီမှာခါးလေးကော့ကာ ဖင်ကိုကြွပေးရင်း တဟင်းဟင်းနှင့်
အသံထွက်ပြီးညည်းနေရှာလေသည်။ လီ းတန်ရှည်ကြီးက လုံးပတ်မှာအတော်ကြီးမားသဖြင့်
အေးသီစောက်ပတ်ကလေးသည် အောက်ခြေ အရည်ပြားကွဲကာ သွေ းများပင်စိမ့်ထွက်
နေလေသည်။ သူမသည် ကာမစီးကြောင်းတွ င် ဘာမှအသိအာရုံမရှိတော့သလို
ဖြစ်နေလေသည်။ ယခင်ကတော့ သူမသည် ငဘမျက်နှာကိုဘယ်သောအခါမှ
ကြည့်ချင်စိတ်မရှိခဲ့ သို့သော် ယခုအခါတွ င် ငဘလိုးဆောင့်မှုများအောက်၌ မိန်းမောသာယာစွာ
နင့်ကနဲခံစားနေရသည်။ သူမခေါင်းလေးမှာ ဘယ်ညာရမ်းကာ မေးလေးချွန်းကာ
နောက်သို့လန်နေလေသည်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွ တ် ပြွတ် “
“ဘတ် ဘတ် ဘတ် “
“ဟင်း အင်း အား အား”
“အေးသီ ကောင်းလားဟင် “
အေးသီမှာ နှုတ်ကဖွ င့်မပြောသော်လည်း ခေါင်းလေးကငြိမ့်ပြလေသည်။ ငဘသည်
သူ့လုပ်ရပ်တွင် ပိုမိုအားတက်လာပြီးတော့ အေးသီနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးရွရွ လေးကို
အသာယာစုပ်နမ်းလေသည်။ နွေးထွေးသောနှုတ်ခမ်းလေးမှာ ငဘပါးစပ်ထဲသို့
ပါလာလေသည်။ ငဘက လျှာဖြင့်နှုတ်ခမ်းလေးကို တို့ထိပေးသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် လီ းချောင်းကို
အဆုံးထိစိုက်ကာ အဆုံးထိဆွဲထုတ်လိုးနေသော ငဘတယောက်မှာ ပြီးချင်လာသဖြင့်
သုက်ကိုမနဲကြီးပင် ထိန်းနေရလေသည်။
ငဘ၏ ဆောင့်ချက်ခပ်ပြင်းပြင်းကို အေးသီသည် ဖင်ဆုံကြီးမားလုံးကျစ်ခြင်းကြောင့်
ခံနိုင်ရည်ရှိသည်။ စောက်ဖုတ်မို့မို့အထက်တွ င် ဆီးစပ်မှာ အဆီများပြည့်ဖောင်းနေသဖြင့်
ဆောင့်ရသည်မှာ တဖြန်းဖြန်းနှင့် အိထွေးသော အထိတွေ့ကိုခံစားနေရသည်။ ငဘက
သုက်ထွက်ခါနီးပြီဖြစ်သောကြောင့် စောက်ဖုတ်လေးမှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်လေသည်။
“အေးသီ နင် တဘက်ကို ဝမ်းယားမှောက်ပေးပါနော် “
ငဘ၏စကားကို အေးသီသည် လွန်ဆန်နိုင်ခြင်းမရှိ်တော့ပေ သူမ၏ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး
ထဲသို့ အချက်ကျကျပွတ်လိုးနေသော လီးသည် စောက်ဖုတ်ထဲမှ ချွတ်ထွက်သွားသဖြင့်
ရင်မှာတလှပ်လှ ပ်နှင့် ဟာတာတာကြီး ဖြစ်သွားလေသည်။ အေးသီသည်လည်း
ပြီးခါနီးဆဲဆဲပင် ဖြစ်နေလေသည်။ စောက်ပတ်အတွ င်းမှာ မရိုးမရြွုဖစ်နေပြီး ယားကျိကျိ
ဖြစ်နေလေသည်။ သူမသည် ငဘ၏စကားအတိုင်း တဘက်သို့ကိုယ်ကိုစောင်းကာ
ဝမ်းယားမှောက်ပေးလိုက်သည်။ ကျစ်လျစ်ကောက်ထွက်နေသော တင်သားများမှာ
မို့ထွက် ကာ အထင်းသားကြီး တွေ့ရသည်။
အေးသီ၏ဖင်သားသည် အပြစ်အနာအဆာ အချိုင့်အပိန့်မရှိပဲ လှပနေသည်။
အောက်သို့သွယ်ဆင်းနေသော ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကားလေးပင်
ငဘကကားစေလိုက်သည်။ ငဘက သူမ၏ပေါင်တံများပေါ်သို့ ခွကာပေါင်ဖြဲပြီး လီးဒစ်ကြီးကို
ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးသည် အေးသီ၏အရည်များ သူ၏အရည်များပေါင်းစုကာ
အမြုပ်လေးများအနေဖြင့် ကပ်တွယ်နေပေသည်။
အေးသီ၏တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို ငဘသည်လက်ဖြင့် အားရစွာညှစ်ဆုပ်ပွတ်သပ်ပြီး ဖင်နှစ်ခြမ်းကို
အနည်းငယ်ဖြဲ လိုက်လေသည်။ နီညိုရောင်စုစုလေး ဖင်ပေါက်အောက်၌ စောက်ဖုတ်
မို့မို့လေးမှာ ဟစိဟစိလေးဖြစ်နေေပေသည်။ ငဘက သူ့လီးဒစ်ကိုစောက်ဖုတ်အပေါက်ဆီ
ထည့်လိုက်ကာ ဖင်ကိုကော့၍သွင်းထည့်လိုက်သည်။ လီးသည်စောက်ဖုတ်
ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ စောက်စိကိုပွတ်တိုးကာ ဝင်ရောက်သွားလေသည်။
အေးသီရဲ့တင်ပါးမှာလည်း ကော့မောက်လာလေသည်။ ကျောပြင်၌ အမွှေးနုနုလေးများကို
ပွတ်သပ်ပေးကာ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးပေါ်သို့ ထပ်ရက်မှောက်ကာ သူမ၏ချိုင်းအောက်မှ
လက်လျိုသွင်းပြီး ပုခုံးလေးကိုကိုင်ကာ ဆောင့်လေတော့သည်။
ငဘ၏ဆီးစပ်နှင့် အေးသီ၏တင်ပါးကျစ်ကျစ်လေးမှာ တဗြန်းဗြန်းမြည်အောင် ထိချက်ပြင်းစွာ
ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ အေးသီသည် တကိုယ်လုံးရှိအကြောများ ညောင်းချိလာသည်။
စောက်ပတ် ထဲသို့ လီးဝင်ထွက်နေချိန်တွ င် စောက်ဖုတ်လေးသည် စူပွ ပွဖြင့်လီီးကို
ကျေနပ်အားရစွာ ညှစ်ဆုပ်လိုက်လေသည်။ အေးသီပြီးချင်လာသည် ထိူ့အတူငဘသည်လည်း
သုက်ထွက်တော့မည်။
“အေးသီ ပြီးတော့မလားဟင် “
အေးသီမှာ ပြီးချင်းမပြီးချင်းကို နားမလည်သောကြောင့် ဘာမှပြန်မပြောနိုင် သူမ၏လက်ကို
နောက်ပြန်၍ငဘ၏တင်ပါးကိုဖိဖိချကာ လုပ်ပေးလေ၏။ တင်ပါးကိုလည်းလက်သည်းများဖြင့် ကုတ်ခြစ်ကာ ဖင်ကိုကော့ကောက်ပေးထားလေသည်။ မိန်းမများသည် စောက်ဖုတ်ထဲကို
လီးမဝင်သေး၍သာ မူနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးဝင်သွားလျင်
အများစုမှာရုန်းကန်ခြင်း မရှိကြတော့ပေ။ မုဒိန်းမှုများသည် လို းပြီးသွားမှသာမုဒိန်းမှုဆိုပြီး
တရားတဘောင်ဖြစ်ခြင်းဖြစ်ပေသည်။ မုဒိန်းကျင့်သူယောကျ်ားသည်
မုဒိန်းကျင့်မည့်မိန်းကလေးကို ဖမ်းချုပ်ကာ အလိုမတူပဲကျင့်ချိန်တွ င် ထိုမိန်းမသည်
အများအားဖြင့် အလိုးခံရတော့မည်ဟုတွေ းကာ စိတ်ကာမများဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။
မုဒိန်းကျင့်သူက အမြန်လိုးတော့မည်လုပ်မှ ရုန်းကန်ခြင်းသည်
ဝတ်ကျေတန်းကျေရုန်းကန်ခြင်းသာ ဖြစ်ပေသည်။ လီးသည် စောက်ပတ်ထဲဝင်လာချိန်တွ င်
စိတ်များထကြွလာလေသည်။ ထိုစိတ်သည် မည်သည့်ယောကျ်ားဖြစ်နေနေ
ဆန္ဒပြီးသည်အထိခံမှာတော့ ကျိန်းသေဖြစ်လေသည်။
ယခုတွင် အေးသီသည် ကာမ၏အမြင့်ဆုံးခံစားမှုကို ခံစားနေရသည်။ ငဘသည် လီးကြီး
ကိုအားကုန်ညှစ်လိုက်ပြီးချိန် အေးသီ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အဖြူရောင်ပျစ်ချွဲ ချွဲအရည်များသည်
တစိမ့်စိမ့်ကျလာလေတော့သည်။
“အင်း အား အား ဟင်း”
“အား ပြီး ပြီး ငါလည်း ပြီးပြီ အေးသီ ရယ် အား ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဟာ”
ငဘ၏လီးချောင်းမှ သုက်ရည်ပူပူနွေးနွေ းများသည်လည်း စောက်ပတ်ထဲ မှအရည်များနှင့်
ရောနှောကာစောက်ပတ်အတွ င်းတွ င် ပြည့်လျှံကုန်တော့သည်။ ငဘသည် အေးသီ၏
ကျောကုန်း ပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ကာ အေးသီ၏ဆံပင်များနှင့် လည်ပင်းကိုနမ်းလေသည်။
အေးသီသည်လည်း ပြီးသွားတော့မှပဲ သတိပြန် ဝင်လာလေသည်။
သန့်စင်သောမိမိ၏အပျိုဘဝကို အကိုမျိုးစစ်အတွက် လူယုတ်မာလက်သို့
ပေးလိုက်ရပြီဟုတွေ းသိလာကာ..
“ဖယ်စမ်းဟာ…..”
အေးသီမျက်ရည် ဝဲလာလေသည် သူမကျောပေါ်၌မှောက်ကာ ဇိမ်ခံနေသော
ငဘကိုပါတွ န်းပစ်လိုက်ကာ ထပြီးတော့ထဘီကို ကပျာကယာဝတ်လေသည်။
“ငါ့ဘက်ကတော့ တာဝန်ကျေပြီ ငဘ နင် ငါ့အကိုကို အခုလွှတ်ပေးဖို့
ဂျပန်ဗိုလ်ကိုသွားပြောပေးပါ”
“နင်လိုက်ခဲ့မှ ဖြစ်မှာအေးသီ ဂျပန်ဗိုလ်မာစတာကြီးကို နင် နည်းနည်းပါးပါး
တောင်းပန်လိုက်ရင် ဖြစ်ပါလိမ့်မယ် ပြီးတော့ ငါလဲ ပြောလိုက်ပါ့မယ်ဟာ”
ငဘစကားကြောင့် အေးသီ ဝမ်းသာသွားသည်။ တန်းပေါ်မှ
ရင်ဖုံးအင်္ကျီကိုကောက် ဝတ်ပြီးတော့ ငဘနောက်သို့ ကပျာကသီပင် လိုက်လာခဲ့လေသည် ။

အခန်း(၃)
ဂျပန်ကင်ပေတိုင်စခန်းတွ င် မျိုးစစ်မှာဒဏ်ရာဗလပွဖြင့် ဖမ်းချုပ်ထားခြင်းကို ခံနေရလေသည်။
မျိုးစစ် ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးတွင် ဒဏ်ရာများမှသွေးစများ စို့ထွက်နေရာမြင်မကောင်းအောင်
ဖြစ်နေလေသည်။ အေးသီသည် သူ့အကိုမျိုးစစ်ကို မြင်တွေ ့လိုက်ရသောအခါ
“အကို အကိုရယ် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ တောက် လူယုတ်မာတွေ အဟင့် ဟင့် “
အေးသီမှာ ဝမ်းနည်းပက်လက် ငိုကြွေ းလေတော့သည်။ မျိူးစစ်မှာ သတိမေ့မြောနေလေသည်။
မာစတာကြီးက ငဘဘက်သို့ တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ မျက်ရိပ်ပြပြီးတော့
သူ့တဲအိမ်လေးထဲသို့ ဝင်သွားလေတော့သည်။
“အေးသီ ငါ မာစတာကြီးကို ပြောပြီးပြီ နင်ငိုနေလို့ မပြီးသေးဘူး အခု မာစတာကြီးကို
သွားတောင်းပန်လိုက်ရင် ရပြီ “
အေးသီမျက် ဝန်းအိမ်၌ မျက်ရည်များပြည့်လျံနေပေသည်။ ငဘကို မျက်ထောင့်နီကြီးဖြင့်
လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။ ငဘက ခါးထောက်ကာ ဟန်ပါပါဖြင့်
“ဝင်သွားလိုက်ပါ အေးသီ အထဲမှာ မာစတာကြီ း စောင့်နေတယ် “
အေးသီတယောက်ကတော့ တဲထဲ သို့လှမ်းဝင်လိုက်လေသည်။ တဲထဲ၌ မာစတာကြီးမှာ
ခုံရှည်ပေါ်တွင် အခန့်သားကြီး ထိုင်နေပေသည်။
“အေး သီ ထိုင် ထိုင် ပါ”
ထိုကဲ့သို့ မြန်မာသံမပီမသဖြင့် ပြောဆု်ိပြီး အေးသီ၏ဖွံ့ထွားသောခန္ဓာကိုယ်ကို
တဏှာရမက်မျက်လုံးဖြင့် စိုက်ကြည့်သည်။ အေးသီသည် ခုံတန်း၌ဝင်ထိုင်ရမလိုစဉ်းစားပြီးခါမှ
မျက်ရည်များဖြင့် မာစတာကြီး၏ခြေရင်း၌ ဒူးထောက်လိုက်လေသည်။
“ဗိုလ်ကြီးရယ် ကျွန်မအကိုမှာ အဟင့် အပြစ်မရှိပါဘူး ဗိုလ်ကြီးရယ် သူကကိုလွှတ်ပေးပါ
အဟင့် ဟင့် “
အေးသီသည် ဂျပန်မာစတာကြီး၏ ခြေကိုကိုင်၍ တောင်းပန်ရှာလေသည်။ မာစတာကြီးက
ပြည့် ဝစွာပြုံးပြီးတော့ မြန်မာလိုမပီမသဖြင့်
“လွှတ် လွှတ်ပေးမှာပေါ့ အေးသီရယ် စိတ်ချပါ”
ထိုသို့ပြောပြီး အေးသီလက်မောင်းကို ဆွဲကိုင်ထူကာ မတ်တပ်ရပ်စေလိုက်လေသည်။
“ကျုပ် အေးသီ ကို ချစ် ချစ်တယ် “
ဟုပြောကာ အေးသီအား သူ၏ရင်ခွ င်ထဲသို့ တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်လေသည်။
“လွှတ်ပေးပါ ကျွန်မအကိုကို လွှတ်ပေးရင် ရှင်တို့စိတ်ကြိုက် ကျွန်မကိုလုပ်ပါ အဟင့် ကျွန်မ
ကျွန်မ ခံပါ့မယ် “
အေးသီ ဘာကိုမှမမြင်တော့ ဒီအချိန်တွင် သူမ၏အကို မျိုးစစ်ကိုသာ သူမမြင်တော့သည်။
ယုတ်စွအဆုံး သူမအကို အသက်ချမ်းသာဖို့အတွက် မိမိ၏အသက်တောင်မှ
သေဝံ့ဖို့ ဝန်မလေးတော့ပေ။ထိုကဲ့သို့ အေးသီ၏ပြောစကားကြောင့် မာစတာကြီးမှာ
သဘောကျသွားကာ အေးသီ၏ရင်သားဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ခြေနေချေသည်။
အေးသီတင်ပါးများကလည်း မာစတာကြီးပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေလေသည်။
အေးသီတယောက် ဂျပန်စစ်ဗိုလ်ဆီမှ အရက်နံ့ကိုရနေလေသည်။ သူမ၏နို့နှစ်လုံးကို
ဆုပ်ချေခံ နေရသဖြင့် ကြက်သီးဖြန်းဖြန်း ထနေလေသည်။ အိစက်နူးညံ့သော
နို့အုံလေးကိုကိုင်နေရသော မာစတာကြီးမှာလည်း ရမ္မက်သွေ းများ ကြွလာလေသည်။ ထို့ပြင်
အိစက်ညက်ညောသော အေးသီတင်ပါးသားကလည်း သူ၏လီးကိုဖိကပ်ထားသလို
ဖြစ်နေလေရာ လီးသည်အစွမ်းကုန် မာတောင်လာသည်။
လီးကြီးက အေးသီစအို ဝကိုသွားထောက်သလို အနေအထားရောက်နေလေရာ
အေးသီဖင်လေးပင် ကြုံ့သွားလေသည်။ ဂျပန်ကြီးလီးက ခိုးလို့ခုလုဖြစ်နေပေသည်။
မာစတာကြီးက ကုတင်ပေါ်သို့ အေးသီအားချီမသွားရာ အေးသီမျက်လုံးအစုံကို
မှိတ်ထားလိုက်လေသည်။ ကုတင်ပေါ်သို့ ငြင်သာစွာချထားလိုက်ချိန်တွ င် အေးသီတယောက်
စင်းစင်းလေးမလှုပ်မရှ က်နေနေကာ ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းအား
မသိမသာစေ့ထားလိုက်လေသည်။ သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ကာ
အောက်သို့ဆွဲချွ တ်လိုက်ပြီးမှ အေးသီထဘီကို မာစတာကြီးကလှန်လိုက်ပြီး
ဖြူဖွေ းသောအေးသီ၏ ပေါင်လုံးကြီးများကို အရသာခံကာကြည့်ရင်း သူ့လက်ကြမ်းကြီးဖြင့်
မသိမသာလေး ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းချင်း ပေါင်ကြားထဲသို့
လက်ရောက်သွားပြီးတော့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ မသိမသာလေး လက်ခလယ်ချောင်းကို
ထိုးသွင်းနှိုက်ဆွလာလေသည်။ မာစတာကြီးရဲ့လက်ကြမ်းကြီးများက
ပေါင်အတွ င်းသားကိုပွတ်လိုက် စောက်ဖုတ်လေးထဲ ကို လက်နှိုက်လိုက်လုပ်နေလေရာ
အေးသီမှာတော့ သေးငယ်သောကြက်သီးဖုလေးများက ကု ိယ်ခန္ဓာအနှံ့အပြားတွင်
ထကြွလာလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် မာစတာကြီးမှာ ကြိုးပြတ်သွားသော
နွားသိုးကြီးအလား တရှုးရှုးတရှားရှားဖြစ်လာပြီး အေးသီစောက်ဖုတ်လေးကိုသာ
သဲသဲမဲ မဲနှိုက်နေလေတော့သည်။
အေးသီတယောက် အရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်ကာ မလှုပ်ရှားချင်တော့ မာစတာကြီး၏ စောက်ဖုတ်ကို
ဆွပေးမှုသည် သူမ၏စိတ်ကို ကစဉ်ကကလျားဖြစ်စေကာ ထူးခြားဆန်းပြားသော
ဓါတ်တမျိုးဖြင့်ထိတွေ့လိုက်သလို ဇိုးကနဲ ဇတ်ကနဲ ခံစားရလေသည်။ သည်အထဲ မှာမှ
မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ဟိုရမ်းသည်ရမ်းနှင့်ခါနေသော မာစတာ၏လိင်တန်ကြီးက
အေးသီအားပိုမိုခြောက်ခြားအောင် ဟန်ရေးပြနေလေသည်။ မိမိအခု အလိုးခံရမည့်
မာစတာကြီး၏လီးကြီးမှာ ငဘဟာကြီးထက်ပင် ကြီးမားရှည်လျားလှသည်။ အေးသီရင်တွေ ပင်
တလှပ်လှပ်ဖြစ်လာလေသည်။ သိစိတ်အာရုံနှင့် သွေးသားထကြွလာသော ရမ္မက်ဆန္ဒတို့က
လွန်ဆွဲ နေချေပြီ။ တအိအိပြိုကျလာသော မာစတာကိုယ်လုံးကြီးကိုလည်း
လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆီးတွ န်းထားကာ မျက်နှာလေးကိုဘေးသို့စောင်းရင်း အသိအာရုံတွေ
တရိရိပြတ်ကျနေလေသည်။
“ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ အေးသီရာ နင့်ကို ငါ လိုး လိုး လိုးမယ်နော် “
မာစတာကြီးမှာ အေးသီပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲမြည်အောင် နမ်းပြီးတော့ထဘီကို အသာယာပင် ဆွဲလှန်လိုက်လေသည်။ လက်နှစ်ဖက်က မာစတာကြီးရင်ဘတ်ကို တွန်းထားရသောကြောင့်
ထိုသို့အလှန်ခံရသောအခါ ပေါင်ရင်းတွင်စုပုံနေသော ထဘီလေးမှာ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်
လန်တက်သွားတော့သည်။ မာစတာကြီးက တံထွေးကိုဂလုကနဲမြိုချရင်း
အေးသီပေါင်ကြားလေးထဲ မှ မဲမဲ မှောင်မှောင် စောက်မွှေးလေးများကို
စူးစူးရဲ ရဲကြည့်နေလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကြီးကတော့ ကြီးမားသောပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကြားမှ
အကွဲစလေးပင်မမြင်ရပဲ စေ့ကပ်နစ်မြုပ်နေသည်။ အမွှေးထူထူလေးများပင် မင်းမူနေသော
ဆီးခုံအထက်ပိုင်းနှင့် စောက်ပတ်ကြားတွ င် အလွန်တရာမှ နူးညံ့အိစက်လှသော
လက်သုံးလုံးခန့် အသားပြင်ချောမွတ်မွတ်လေးကို မာစတာကြီးစမ်းမိသွားသည်။
အေးသီ …မြွေပေါက်ခံရသည့်နှယ် တွ န် ့ကနဲဖြစ်သွားလေသည်။ နဂိုကမှခပ်ဖြေးဖြေး
တုန်ရီနေသောကိုယ်လုံးလေးမှာ ဗို့ဒိတ်တင်လိုက်သော လျှပ်စစ်ခုံနှယ်
ပိုမိုတုန်ရီလာလေသည်။ သူစိမ်းယောကျ်ားတယောက်၏ လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် အကိုင်အတွယ်
အပွတ်သပ်ခံရခြင်းဖြစ်လေကာ ကိုယ်နှင့်စိတ်မှာ ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်လာလေသည်။
မာစတာကြီးက အေးသီအင်္ကျီကြယ်သီးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်လေသည်။
နှိပ်ကြယ်သီးများတပ်ထားသော ရင်ဖုံးအင်္ကျီလေးမှာ တဖြုတ်ဖြုတ်နှင့်ပြုတ်သွားလေသည်။
ပြုတ်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက်ပင် နူးညံ့ဖြူဝင်းလျက် မို့မောက်လျှံထွက်နေသော
နို့အထက်ပိုင်းတပြင်လုံးကို မာစတာကြီးတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ အိဖြူဝင်းမွတ်နေသော
နို့ကြီးများကို ဖိနမ်းလိုက်လေသည်။ နှာခေါင်းကို နို့နှစ်လုံးပေါ်သို့ အချိန်ကြာမြင့်စွာ
နစ်မြုပ်ထားလိုက်ပြီး ရှည်ကြာသောသက်ပြင်းကြီးများ ရှိုက်လိုက်ကာ
ပိုပိုဖိကပ်နမ်းနေလေသည်။
အေးသီလက်မောင်းလေးများ ပျော့အိနုန်းခွေ လာသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဘော်လီအပြင်ဘက်
အပေါ်ပိုင်းမှအားရပါးရကြီး ဖိနမ်းနေသော မာစတာကြီးကို တားဆီပိတ်ပင်ရန် အင်အားတွေ
မရှိတော့ချေ။ မာစတာကြီးက ဘော်လီကြိုးကို ပုခုံးမှလျောချလိုက်တော့ ဘော်လီအတွင်းမှ
နို့လေးနှစ်လုံးက အလိုက်သင့်ခုန်ထွက်လာသည်။ တင်းတင်းမာမာနို့အုံကြီးများက
ဝင်းပဖွေးဥနေလေသည်။ ဤနို့နှင့်ဤစောက်ဖုတ်ကိုပင် မာစတာကြီးမှာ အပျိုစစ်စစ်၏
စောက်ဖုတ် နှင့်နို့ထင်ကာ ဖီးလ်တွေအတက်ကြီးတက်ကာ ကျေနပ်နေလေသည် . သူ့အရင်
ငဘတယောက် အားရပါးရလိုးခဲ့ ကိုင်တွယ်စို့ခဲ့သော စောက်ဖုတ်နှင့်နို့မှန်းသာသိပါက
ငဘကို မုချသတ်မည်ပင်မလွဲချေ။
အေးသီ၏ နေမထိလေမထိ ဂူအောင်းနေရသော အသားစိုင်များမို့
ရှိန်းမြသောအကြောစိမ်းလေးများက အထင်းသား ပေါ်လွင်နေပေရာ
မာစတာကြီးအသက်ရှုသံက ပိုမိုပြင်းပြလာခဲ့သည်။ ကြမ်းရှသောလက် ဝါးကြီးဖြင့်
ခပ်ဖွ ဖွအုပ်ပြီးတော့ ကိုင်ညှစ်ကြည့်ရာ အေးသီ ခါးလေးကော့တက်လာသည်။
စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ အရည်ကြည်များက ယိုစီးကျလာသည်။
နိ ု့သီးခေါင်းလေးများကလည်း ရန်စခံရသော လူပုလေးများကဲ့သို့ ငေါက်ကနဲ ပင် ခေါင်းထောင်ထလာကြသည်။ မာစတာကြီးက ပါးစပ်ဖြင့်ငုံခဲကာ လျှာကြမ်းကြီးဖြင့်
နို့သီးခေါင်းများကို ယက်လိုက်လေသည်။ သွားလေးဖြင့်လည်း ထိပ်ကလေးများကို
မနာကျင်လေအောင် အသာယာကိုက်ဆော့နေလေသည်။ အေးသီသည်
ထိန် းချုပ်ထားသောစိတ်များကို လွှတ်ပေးလိုက်ရတော့သည်။ တွန့်လိမ်လာပြီးတော့
တကိုယ်လုံးကော့ပျံနေလေသည်။
“အား ရှင် အဲလိုမလုပ်ပါနဲ့ ယားတယ် ဆိုမှပဲ”
“မင်း ကောင်းအောင်လို့ပါ အဟဲဟဲ”
မာစတာကြီးက စကားကိုမပီမသပြန်ပြောကာ ဆက်လက်ပြီးတော့ နို့နှစ်လုံးကိုအလှည့်ကျစီ
စို့လိုက်ယက်လို က် လုပ်နေေပေသည်။ မည်မျှပင် အေးသီရုန်းကန်ပါစေ စိတ်တင်းထားပါစေ
ပေါင်နှစ်လုံးက မသိမသာလေးဟလာပြီး ချွဲကျိသောအရည်များ ကျနေသည့်စောက်ပတ်
လေးက မာစတာကြီးလီးအား ပေါင်နှစ်ခြမ်းကြားက ချောင်းကြည့်နေလေပြီ။
“အေးသီ နင် ငြိမ် ငြိမ် ခံစမ်းပါ”
မာစတာကြီးက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူ့လီးကြီးအကုန်စင်ပေါ်အောင် ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့
ချွတ်ချလိုက်လေသည်။
“အမေ့ “
အေးသီ မျက်လုံးလေး ဝိုင်း ဝိုင်းလည်သွားသည်။ ကြီးမား၍ အကြောကြီးများတင်းနေအောင်
ထောင်ထနေသည့် မာစတာကြီးရဲ့ ဖွားဖက်တော်ကြီးက အေးသီတယောက်
ကျောစိမ့်ကာလန့်အော်မိအောင် ထွားကြိုင်းလွ န်းလှသည်။ အမွှေးမည်းမည်းကြီးများက
လိင်တံအရင်းတွ င် အုံလိုက်ကျင်းလိုက် အုပ်ဖွဲ့ပေါက်နေကာ
ကောက်ကွေ းမဲ မှောင်နေလေသည်။ ကောက်စိုက်တန်အရင်းသာသာမက ကြီးမားလွန်းသော
ဒစ်ကြီးကို ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်ကာစိုက်ကြည့်ရင်း တဒင်္ဂအသက်ရှုရန်ပင် မေ့နေသည်။
ပျော့တွဲ နေသော ဂွေ းဥကြီးတွင်လည်း ကျဲ ပါးသောအမွှေးများက ပေါက်နေပြန်လေသည်။
မာစတာကြီးက အေးသီပေါင်နှစ်လုံးကို အားနှင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆွဲ ခွာပစ်လိုက်လေသည်။
လက်တဝါးစာမျှမက ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ
အားရကျေနပ်ဖွယ်ကောင်းအောင် ဘွားကနဲပေါ်လာလေသည်။ စူတင်းပြည့်ဖောင်းနေသော
နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်က ဆီသုတ်လိမ်းထားသည့်နှယ် ပြောင်တင်းကာ
ဝင်းဝင်းလက်နေသည်။ အကွဲ ကြောင်းကြီးက ရှည်လျားနက်ရှိုင်းလှပေရာ စောက်ဖုတ်အုံကြီး
အားအင်အားကြီးမားစွာ ဝံ့ကြွားနေသည်နှင့် တူလှပေသည်။
ခပ်ပြာပြာအတွင်းသားလေးအချို့က စောက်ပတ်အတွ င်းကျကျမှ
ဟပြဲပြဲ လေးပေါ်လွ င်နေသည်။
အေးသီပေါင်ကြား၌ ဒူးထောက်ထို်င်နေသော မာစတာကြီးရဲ့လီးကြီးက စောက်ပတ်ကို
ကျော်ပြီးတော့ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီး ဖြစ်နေလေသည်။ မာစတာကြီးက လီးကိုဖိ
ချပြီးတော့့ စောက်ပတ်နှင့်တေ့လိုက်ကာ ထိုးထည့်လိုက်သည်။
အေးသီမှာ ငဘနှင့်အလိုးခံရစဉ်က ငဘလီ းမှာသေးလေသည်။ အခု မာစတာကြီးလီ းမှာတော့
ကြီးမားလွန်းလှသည်။ မာစတာကြီးက ဆီးသွားသော စောက်စိပေါက်ကလေးကို
တိုက်ရိုက်ကြီး ဖိထောက်ထားသည်။ အေးသီတယောက် ငုတ်နှင့်ဆောင့်ထိုးသလို
ကျင်ခနဲဖြစ်သွားသည်။
“အား သေပါပြီ “
အေးသီတယောက် အသံကုန်အားကုန်ကို လှိမ့်အော်ပေတော့သည်။ ထိုအခါမှပင်
မာစတာကြီးက ဖင်ကိုအောက်သို့နိမ့်လျှောကာ ဒုတိယအကြိမ် အောက်နားသို့တိုးပြီးတော့
ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။
“ပြွတ် ပလွတ် ပတစ် “
“အီး ဝင်သွားပြီ အား နာလိုက်တာရှင် “
လီ းထိပ်ဒစ် က စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အပေါက်ကျွံသလို ကျွံကျသွားရာ
နင့်ကနဲသားအိမ်အထိ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်ကာ ယားယံခြင်းနာကျင်ခြင်းနှင့်
အင်္ဂါစပ်သားချင်းထိတွေ့မှုက ဝေဒနာများကိုဖြစ်ပေါ်လာစေသည်။ သူမစောက်ဖုတ်လေးထဲသို့
လီ းချောင်းကြီး ဝင်သွားပြီဆိုသောအသိ ခေါင်းထဲသို့ရောက်လာသည်နှင့် သူမမှာထူပူရှိန်းဖိန်း
ကာ တကိုယ်လုံးရှိသွေးများ တဆတ်ဆတ်နှင့် စီးဆင်းမှုမြန်ဆန်သွားတော့သည်။
မာစတာကြီးသည် ဇက်နှိမ့်ထားကာ အပေါက်ထဲသို့ဝင်နေပြီဖြစ်သော သူ၏လီ းကြီးကို
ထပ်ဖိဆောင့်သွ င်းလိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း တင်းမာမောက်ကြွနေသော
နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ဆွဲယူကာ ခပ်တင်းတင်းလေး ဆောင့်သွ င်းလိုက်လေသည်။
“ပြွတ် စွတ် ပြွတ် ဗြစ် ဗြစ် ဗြစ် “
အေးသီတယောက်မှာတော့ ကုနး်ပေါ်တင်လိုက်သော ငါးတကောင်လို
ဖျတ် ဖျတ်ကိုလူးနေတော့သည်။ မျက်နှာလေးကလဲ ရဲ ရဲကိုနီနေတော့သည်။
မာစတာကြီးမျက်နှာကို ရဲဲရဲ မကြည့်ရဲ လက်မောင်းလေးတွေတင်ပြီးတော့ မျက်စေ့အစုံကို
တင်းတင်းကြီးပိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ပြီးတော့ အံကြိတ်ပြီးခံနေရက်က
တဟင်းဟင်းနှင့် ညည်းတွားသံများကထွက်ပေါ်နေပေသည်။
“ပြွတ် စွပ် ပြွတ် စွပ် “
“အင့် အီး ရှီး ကန်တယ်ကီး အိုး ရှီး”
မာစတာကြီးက စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လီ းနှင့်ပွ တ်တိုက်နေရသဖြင့် ထူးခြားသော
စောက်ပတ်၏ တန်ပြန်ခံစားမှုကို လီ းချောင်းမှတဆင့် ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး ခံစားနေရသည်။
သူ၏ဖင်ကြီးကို မြှောက်ဖိကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးအစုံလိုက် ကို င်ညစ်ပြီးတော့
ဆောင့်ချလိုက်လေသည်။
“အား ဖြေးဖြေး အား ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဆို ကျွတ် ကျွတ် “
အေးသီတယောက်ကတော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီးတော့ အံကြိတ်ခံနေရင်းပြောလိုက်လေသည်။
“ဆောရီး ရိုကာမာ ရိုကာမာ “
မာစတာကြီး ခပ်ဖွဖွ လေးကိုယ်ရှိန်သတ်သည်။ အပြင်မှာတော့ ဂျပန်တပ်သားတွေနဲ့ငဘတို့ က
မာစတာကြီးနှင့်အေးသီတို့၏ လိုးပွဲကြီးကို အကျအနချောင်းကြည့်နေကြလေသည်။
သူတို့၏လီ းများ သည်လည်း အသီးသီးပင် မာတောင်နေကြပြီဖြစ်လေသည်။ ယခုလို
ချောမောလှပသောမိန်းမပျိုတယောက်၏ ကိုယ်ခန္ဓာအလှပများကို အရှိကိုအရှိအတိုင်း
ကြည့်ရှုခွင့်ရနေကြသဖြင့် အသက်တောင်ပြင်းပြင်း မရှု ဝံ့ ပဲနှင့်ချောင်းကြည့်နေကြသည်။
အေးသီလက်ကလေးများ မာစတာကြီးရင်ဘတ်ကို စုံတွန်းနေသလို မာစတာကြီးဖင်ကလည်း
ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲဆောင့်ပြီးတော့ အားရပါးရလိုးနေတော့သည်။
“ကွဲ ကွဲသွားပြီ ထင်တယ် နာလိုက်တာ ကျွတ် ကျွတ် “
ခပ်ဖျင်းဖျင်းကြပ်တပ်တပ်ကြီး ဝေဒနာကိုအေးသီခံစားနေရပြီး ဖော်မပြတတ်သော
နာ..ခံ ..ကောင်း..ဟူသော ဝေဒနာသုံးရပ်ကို တပြိုင်နက်ခံစားနေရပြီးတော့ တချီတချီမှာတော့
အေးသီခြေဖဝါးလေးများကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထောက်မိသွားပြီးတော့
ခါးနှင့်ကြမ်းပြင်လွတ်အောင် ကော့ကော့ပေးလိုက်သည်ကို မာစတာကြီးက
သတိပြုမိသွားလေသည်။ တခါတလေတွင်လည်း စပါးလှေ့သကဲ့သို ့
ဖင်ကြီးကို ၀ိုင်းနေအောင်လှည့်ကာ လှုပ်ရှားပေးလေသည်။ မာစတာကြီးလည်း
အားတွေတက်လာပြီးတော့ နို့လေးနှစ်လုံးကိုလွှတ်ကာ ခါးနှစ်ဖက်ကိုစုံကိုင်ပြီးတော့
အားရပါးရဆွ ဲညှောင့်လေတော့သည်။
“အမလေး အမေရေ အဟင့် အင့် အင့် အား ရှီး”
“ကောင်းလိုက်တာ အေးသီရာ ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် အိုး”
တဖြည်းဖြည်းချင်းနှင့် နှစ်ယောက်သားအရှိန်ရလာပြီးတော့
နာရီ ဝက်ကျော်ကျော်လောက်မှာတော့ အေးသီတယောက်က တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ
စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များပန်းထွက်လာပြီး ပြီးသွားသည့်အပြင်
လူမှာလည်းပျော့ခွေသွားလေတော့သည်။ မာစတာကြီးလည်း အရှိန်မပျက်လေးငါးခါလောက်
ဆောင့်ပြီးသောအခါတွင်တော့ သူ့ဖင်ကြီးကိုဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ဆီးခုံခြင်းဖိကပ်မိသည်အထိ
ညောင့်လိုက်ပြီးတော့မှ အေးသီစောက်ပတ်ထဲကို ပူနွေးသည့်သုက်ရည်များ
ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ လူမှာလည်းအေးသီပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်လေကာ
ရှက်သွေ းဖြင့်ရဲ ရဲတွတ်နေသော အေးသီပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို ဘယ်ညာပြန်နမ်းလို က်ကာ လီ းကြီး
ကိုပြန်မထုတ်သေးပဲ ဇိမ်ခံနေလိုက်လေသည်။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *