အချစ်သည် စိတ်ကူးမှုတဲ့လား

ကျနော် နဲ ့ သူ … စတွေ့တဲ့ နေ ရာက … ရွှေဘုံသာလမ်းက … ချ စ်တီးထမင် းဆိုင် မှာဗျ … တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆို င် … အဒဲ ီနေ့က … ကျနော ် ချ စ်တီးထမင်း စားချ င် နေတ ယ် … ရွှေဘုံသ ာ လ မ်းကို သ ွ ာ းြ ပီး … ချစ်တီးထမင်း ဆိုင် မှာ … ကျနော် သ ွ ာ းစာ း ြ ဖ စ်တ ယ် … ကုလားအစား အစာကို … သိပ်မြ ကိုက်ပေ မ ယ့် … တခါတလေတော့ စားြ ဖ စ်ပါ တ ယ် … ကြ ိုက်တယ် … ငှက်ေ ပျ ာ ရွက ်ပေါ် မှ ာ ထမင်းပုံ ပေးတယ် … ပဲ ဟင်းရည် ချိုင့်ဆ ွ ဲ ထ ာ းတ့ ဲ ကုလ ာ းလေ း က … ပဲ ဟင်းရည် ကို … ထမင် းပေါ် မှာ ဆမ်းပေးတယ ် … ဆ ားနဲနဲ တို့လိုက် … ငရု တ်သီးစပ် စ ပ် ကို ကိုက ်လိုက် … ရှ ူးရှဲ ရှ ူးရဲ ှ နဲ့ … ချစ်တီးထမင်း စားရတာ … မြိ န်လိုက်တာဗျာ … အားလုံးစားပြီးတော့ … မနု ဿီ အရည ်တခွက် သေ ာက်လိုက်သေးတယ် … ကောင်းပါ ့ … ဘေစ င်မှာ လ က်ကို သ ွ ာ း ဆေးတ ့ ဲအချ ိ န်က ျ မှ … ကျနော် သ ူ့ကို … သတိထားမိတယ် … ချော လိုက်တာဗျာ …

ကျနော့်စိတ် ထဲမယ် … ပ တ်ဝ န်းက ျင် က အရာ အာ း လုံးကို မေ့ သ ွ ားတယ် … ချောလိုက်တဲ့ မိန်း မလ ှလေ း … ရှ င်းပြီးသ န့်နေတဲ့ … ကုလားမလေးရဲ ့ မျက ်နှာ ေ ပါ က်လေးက … တေ ာ်တော်လှတယ်ဗျ … မျက်လုံးလေးက …
လုံးပြီး ၀ိုင်း စ က်နေတာပဲ … သမင်မျက် လုံးမျို း ပဲ ဆိုပါတော ့ … မျ က်တောင် ရှ ည်တွေ ကလဲ … ကော့ပြီး ညွှတ်နေတယ် … နှာတံလေးကလဲ စ င်းစင်း လေ း … နှုတ်ခမ်း လေ းကလဲ ပါး ပါးလေး … ကျနော် အရမ်း စိတ်ဝ င်စာ းသ ွ ားတယ် … ကုလာ းမဆိုပေ မ ယ့် … အသားမမဲ ပါဘူး … သိပ်လှတယ် … အသာ းအရည်က ဖြူြ ပီး နို့နှ စ် လိုပဲ … ၀ င်းြ ပီးတောက်ပေ နတယ် … ဟုတ်တယ် … သူ့ရဲ ့ည ာဖ က်ပါး မှာ … ပါးချု ိင့် လေးရှိ တယ် … မဟ ုတ်ဘူး … ဘယ်ဘက်ပါးမှာလ ဲ ရှိတယ်ဗျ … နှ စ် ဖက ်လုံးမှာ … ပါ း ချ ိုင့် ေ လ း တေ ွ ရှိတ ယ် …

ဂါ ဝန် ရှည်ခေါ်မလား … အေ ပ ါ် ေ အာ က် တဆက်တည်း … အမဲ ေ ရာ င် ဂါ၀ န် ရှည ်ကြီးဝတ်ထ ာ းတ ယ် …
မြင်လ ိုက်ရတဲ့ ခ ဏမှာ … သ ူ့ရဲ ့ အမဲ ေ ရာ င် ဂါ ၀ န် ရှ ည်ြ ကီးအောက်က … ရင် သားဆိုင်ေ တ ွ က … ထွားတယ်ဆိုတ ာပါပဲ … ကုလားမလေးမို့ … ထ ွ ားတာလာ းမသိ … က ျစ်ကျစ်လစ်လစ် နဲ ့ … တင်းတင်းြ ကီး မို့ နေတာက တေ ာ့ … ထင်းကနဲပဲ … တခြားဝိုင်းက ကေ ာင်တွေ ကလဲ … ရှိုးေ နြ က တယ် … သူ့ပုံ စံက ေ အး ဆေ း ပါ ပဲ … ယောက်ျားလေးတွေ င မ်းတယ်ဆိုတာ ကြုံနြေ က … ဖြ စ် ေ နြ က … ပုံ စံ နဲ ့ တူတယ် … ဂ ရုမ စိုက် ဘူး … တယောက်ထဲ … အေးအေးဆေးေ ဆး … ထမင်းစာ းေ နတယ် … ကျ နော ် … အရမ်းစိတ်ဝ င်သွားတယ် … သူ ဘယ်သူလဲ … သူ ဘယ်မှာနေလဲ … သူက အပျ ိုလား … ကျနော ် သိချ င် တယ် … ကျနော ် စိတ်ဝ င် စာ းတ ယ် … ဖြစ်နို င် ရ င် … ကျနော် နဲ ့ သူ … သမီးရီး စာ း ဖြစ် ချ ငတ်ယ် … လူမျို းလ ဲ မတူပါဘူး … ဘာသာတော့မတူနို င်ပါ ဘူး …
ဒါပေမယ ့် … က ျနော့် စိတ်ထဲမှာ … သူ့ကို … ြ မင်ြ မ င် ချင်း ချစ်သ ွ ာ းတ ယ် … ကျနော် သ ူ့ကို ချစ်တယ် … သူ့က ို ဘယ်လိုစက ားပြော ရ မလဲ … က ျ နော ် မိတ်ဆက်ချ င်တယ ် … သူ ဖြတ်ကနဲ … မော့ကြည့်တယ် … က ျ နော ်နဲ့ အကြည့်ချ င်း ဆုံသ ွာ းတယ် … ကျနော် မျ က်စိ ယောင်ြ ပီး မှိတ်လိုက်မိတ ယ် … သူ စိတ်တိုသ ွ ာ းတ ာလ ာ းမသိ … ဖျ ပ်က နဲ ဟိုဘက်လှည့်သွားတယ် … ဟ ာ သွားပါ ပြီ ဗျာ … ကျနော ် ဘာလုပ်လိုက်မိမှ န်း မသိပါဘူး … ကျနော ် ဘေ စင် ဘေးမှာ မတ်တ ပ် ရ ပ်ရ င်း … သူ့ကို ငြေး ကည့်နေဆဲ … သူ စားလက်စ ထမင်း ကို ရပ်လိုက ်တယ် … လက်ဆေးဖို့ သူ ထ လာတယ် … ကျနော ် ရပ်ကြ ည့်နေဆဲ … သူ အနာ း ေ ရ ာ က်လာတယ် … သ ူ လက်လာဆေးတာ … ကျနော် ငေးကြည့်နေမိတ ယ် … သိပ်လှတယ်ဗျာ … ခန္ဓာကိုယ်အချ ိုး အစားက … ဖွံ့ဖွ ံ့ြ ဖို းြ ဖိုး နဲ့ တင်းတင်းရ င်းရင်း ရှိတယ် … လက်ကလေးတေ ွက လဲ … သိပ်လှတာပဲ … လက်သည်းမရှည်တရှည ်လေ း … အြ ဖ ူ ေ ရာ င် လက်သ ည်းခွံလေးကို … ဘာအေ ရာ င် မှ မဆ ိုးထ ားဘူး … သူ့အနံ့က ေ မွှးတ ယ် … သင်းသ င်းလေးနဲ ့ … မွှေး တယ် … ကျနော ် … သူ့ကို စိုက်ြ က ည့်ရင်း … မိတ ်ဆက်လိုက်မိတယ် …

“ကျနော့် နာမ ည ် သော်ဇ င် ပါခ င်ဗျ … နာ မည ်ဘယ်လိုခေါ်လဲဗျ …”
“ရှ င် … ဂျ ူ လီယာ ့နာမ ည်လ ာ း …”
“ဟုတ်ကဲ့ …”
“နာ မည်က ဂျ ူလီယာပါရှ င့် …”
“ေ အာ် … ဟုတ်ကဲ့ … တွေ့ရတာ ဝမ်း သ ာ ပါ တ ယ် …”
“ကျမကတော ့ ၀ မ်းနည ်းပါတ ယ် …”
“အင် … ဘ ာဖြစ်လို့လဲဗျ …”
“ေ နာ က်က လိုက်မလာနဲ့ေ နာ် … မြ ကိုက်ဘူး “

ကျနော် … ကွက်ကနဲ မျ က်နှာ ပျက်သွားတယ် … သူ လ က်ဆြေး ပီးတော ့ … ကျနော့် ကို လှည့်တောင် မြ က ည့်ဘူး … ကောင်တာ မှာ … ပိုက်ဆံရှ င်းြ ပီး … အြ ပ င်ကို ထ ွ က်သွားတယ် … က ျနော ် ၀ မ်းနည ်းသ ွားတယ် … သူ့ရဲ ့ သိပ်လှတဲ့ … နော က်ပို င်း အလှက ို … ငေးပြီး က ျ န်ေ နခဲ့တယ် … ဆံပင် ရှည်တွေ ဝေ့ကနဲ ဝဲ ကနဲ နဲ ့ … အြ ပင်က ို ထွက်သွားတဲ့ ပုံ လေ းက … ဒေါင်းမလေး … လျှောက်သ ွ ားသလိုပဲ … ဒေါက်ဖိ န ပ် မ စီးထားတာတောင် … သူ့ရဲ ့ တင်သားဆိုင် လေးတေ ွ က … အပေါ်ကို … ပ င့်ြ ပီ း ကောက်တတ်နေတယ် … ကျနော် လိုက်ကြ ည့်မ ယ် … သူ ဘယ်မှာနေလဲ … ကျနော် သ ိချ င်တ ယ် … ကေက်တာမှာ ပိုက်ဆံ အြ မ န် ရှ င်းပြီးလိုက်ကြ ည့်တော့ … သူက လမ်းထိပ်ေ တ ာ င် ရော က်တော့မယ် … ကျနော် ေ နာ က်ကနေ သွက်သွက်လေ း လိုက်ပြီး … သူ ဘ ယ်သွားလဲ နော က်ယောင် ခံလိုက်မိတယ် … သူ့လမ်းလျှော က်ပုံ က တမျို း ဗျ … ကေ ာ့တက်နေတဲ့ တင်သ ားဆိုင် နှ စ် ခုက …
ရေလှိုင်းလေ းလိုပဲ … လှုပ်လှုပ်သွားတယ် … ဇာအနားသတ် ဂါ၀ န် ရှည ်ကြီး … ဝဲ ကနဲ ဝဲ ကနဲ … ြ ဖစ်ြ ဖစ်သ ွ ာ းတ ယ် … က ျ နော ် ကြို က်တယ် … လိုက ်ကြည့်နေ မိတယ် … သူ … တိုက်တ တိုက်ေ ပါ် … တက်သွားတယ် … လှေခါ းက ကျဉ်းကျဉ်းလေး …မော့ကြ ည့်လိုက်တော့ … တိုက်က သ ုံထပ်တိုက် … သူ ဘ ယ်အခန်းမှာ နေ တာ လဲ … ဒုတိယထပ်လား … တတိယထပ်လား … ဘယ်လ ား … ညာလား … က ျေ နာ် တ အာ းသိချ င်တယ် … ကျနော်လိုက်တ က်သွားတယ် … လှေခါ းသုံးထစ်လေ ာ က် တက်ရုံပဲ ရှိ သေးတယ် … သူ ဒုတိယအထပ် မှာ … ခါ းထေ ာက်ပြီ း ရ ပ် စော င့် နေတယ ် …

“ရှ င် … ကျ မ နော က်ကို … ဘာလို့ လိုက်လ ာ တ ာလ ဲ …”
“ချ စ်လို့ …”
“ဘ ာ ာ ာ …”

ကျနော့်ပါး စ ပ်က … လွှတ်ကနဲ ထွက်သွားတယ် … တကယ်ပါ … ကျနော် သူ့ကို ချစ် တယ် … က ျေ နာ့်စိတ်ထဲ ချ စ်ေ နတ ာ ကို … ထိန်းသိမ်း မထ ားချ င်ဘူး … ဖွ င့်ထုတ်ပစ်လို က်ချ င်တယ ် …

“ကျမ သေသ ာသေလိုက်ချ င် တော ့တယ် …”
“ခ င် ဗျ ာ … ဘာဖြစ်လို့လ ဲဗျ …”
“ဟိုတယောက်လာရင် … ရှ င် အရိုက ်ခံ ရလိမ့် မယ် … ပြန် ပါရှ င် နော် …”
“မဟုတ်ပါဘူးဗျာ … ဘ ာလို့အရိုက်ခံ ရ မှာလဲ … ဂျ ူ လီယာက … အိ မ် ထော င် ရှိလ ာ း …”
“အို … မရှိ ပါ ဘူး … ပြန်ပါ ေ နာ် … က ျ မတေ ာ င်းပ န် ပါ တယ် …”
“ဒါဆို … က ျ ေ နာ ်က … ဂျ ူလီယာနဲ့ နေ ာက်ထ ပ် ဘယ်လိုတွေ့ခွ င့် ရ မှာလဲဟင်”
“ရှ င့် မှာ ဖုန်း ရှိ လား …”
“အင်း ရှိတ ယ် … ဒါ က ျေ နာ့် လိပ် စာကဒ်”
“အင်း … အင်း … အခု တော့ ပြန်လို က်ပါ ေ နာ် … က ျ မ ဖုန်းဆ က်လိုက်ပါ့ မ ယ်ရှ င့် “
“ဟုတ်ကဲ့ … တက ယ်ဆက်မယ် မှတ်လ ာ း”
“ဂျ ူလီယာက မလိမ်တ တ်ဖူး “
“အို ကေ”

ကျနော် … အိမ် အော က်ပြန်ဆငး်လာခဲ့တယ် … သူ လှစ်က နဲ ပြုံးပြတယ ် … ဟိုးအေ ပါ် ထပ်ထိ တက်သွားတယ် …
ပြီးတော ့ … သုံးလွှာပေါ့ … ညဖက်က ိုဝင်သ ွ ာ းတ ယ်ဆိုတော့ … သုံးလွှာ ည ာဖက်ခ န်းပေါ ့ … အိုကေ … သူ ဘယ်မှာနေလဲ က ျ နော ်သိရြ ပီ … ကျနော့်ကို သူ ဖု န်းဆ က်မ ယ်တဲ့ … ပျေ ာ်တယ် … ကျေ လဲ ကျေနပ်တယ် … အိမ် ြ ပန် ရောက်တ ့ဲအထ ိ … ဖုန်းတမျေှ ာ်မျှော ် နဲေ ပါ့့ … ကျနော ်ကလဲ ပိန်း ပါ ့ … သူ့ဖု န်းနံ ပါ တ်လေးတေ ာ င် … မတော င်းမိ ဘူး … သူ ဆ က်မှာပါလေ … ကျနော် သူ့ကို ယုံတယ် … နားထဲ မှာ “ဂျ ူလ ီယာက မလ ိမ်တ တ်ဖူး” ဆိုတဲ့အသံလေးက စွ ဲ ေ န တ ယ် … ချစ် မြိ ပီဆိုတော့လဲ ယုံတာပေါ့ေ နာ့ … သူ ဖုံးဆက ်မယ ့်အချ ိ န် လေ းကို … ထိုင် စောင့် နေတယ် … ညနေစောင်း တဲ့အထိ … ဖု န်းမဆက်ဘူး … ၆ နာ ရီလဲ ဖု န်း မ ဆက်သေးဘူး … ၇
နာ ရီလဲမလ ာ … ၈ နာရီ မှ ာလဲ မြ ကားရ သေး … ဒေါသကထွ က်လ ာ တယ် … ဘာလဲကွာ … ဖု န်းဆက်မ ယ်ဆ ိုပြီးတော ့ … ငါ ့ကို ည ာသွ ားတ ာပဲ … တောက် …

စိတ ်တိုနေတ ုန်းပဲ ရှိသေးတယ် … ဖုန် းြ မည်လာတယ် … အဟား … ကျနော် ပျေ ာ်သွားတယ် … က ျေ နာ် ပျေ ာ်သွားတယ် … အြ မန် ဖု န်းကောက်ကိုင်လိုက ်တယ် …

“ဟယ်လို …”
“ဟယ်လို … သော်ဇင်လ ာ းဟ င်”
“ဟုတ် … ဟုတ် … ဟုတ်ပါ တယ်ခ င် ဗျ …”
“တို့ကို မှတ်မိလ ာ း ဟ င် …”
“ဂျ ူလီယာ …”
“အိုး … တကယ်မှတ်မိ တာပဲ … ဘယ်လိုသိ”
“သိတာပေါ့ … ဂျူလီယ ာ့အသံလေးကို နာ းထဲ စွ ဲ နေတာ … မေ့လို့မ ရဘူး”
“အပိုတွေ … ဟ ုတ်လဲဟုတ်ပဲ နဲ့”
“ဟုတ်ပါတ ယ် … တကယ်ေြ ပာတ ာပ ါ … ကျနော်က မြင်ြ မင် ချ င်း”
“ဟိုး … ဆရာ … နော က်မှ ပြော … သော်ဇ င်က ဘယ်မှာ ေ နတာ လဲ”
“ကျနော်က … လမ်း ၄၀ မှာ ေ နတ ာ ခင်ဗျ “
“ေ အာ် နီးနီးလေးပေါ့”
“နီးနီးလေး ပဲ … တ သက်လုံးနီး ရင် ပို ေ က ာ င်းမယ်ေ နာ်”
“ဟွန့် … တို့က ခ င်လို့ ဖုန်းဆက်တာနော ် … အဲ ဒီလိုတွေ မပြောကြေး”
“ဆောရီး … ဒါပေမယ ့်လဲ … ရင်ထဲမှာ …”
“ဟိုး … ဆရာ … ကျောင်းရော တက်နေသေးလာ း”
“သင်တန်းတေ ွပဲ တက်နေတယ် … ဂျ ူလီယာက ရော”
“အတူတူပဲ … ကျောင်းပြီးသွားပြီ … အင်္ဂ လိပ် စာ သ င်တ န်းပဲ တက်နေတာ “
“ဘယ်မှာတက်”
“… သ ငတ် န် းမှာလေ “
“သိတယ် … ဘယ်အချ ိ န် လ ဲ ဟင်”
“ဘာလုပ် မ လို့လဲ”
“လာစောင့် ေ န မယ ်လေ “
“ဘာလုပ် ဖို့ “
“တွေ့ချ င်လို့ေ ပါ့”
“အင်း … ၁၂ နာ ရီ ခဲ ွ အတန်းဆင်းတယ်”
“အို ကေ …”
“ဒီဖု န်းကို ပြန် မဆ က်နဲ ့နော ် … တ ို့ကပဲ ဆက်မယ် “
“အင်းပါ “
“နားလည်တယ်မှတ်လားဟင် … အိမ် က အရ မ်းပွားတ ယ်”
“ဟုတ်ကဲ့”
“ဘိုင့်ဘိုင့် “
“ဘိုင့်ဘိုင့် … မနက်ြ ဖ န် စောင့် ေ န မယ ်နော ်”
“အင်း အင်း “

သူ ဖု န်းချ သွ ားပေမယ့် … က ျနော ် ဖုန်းကို ရွှတ်ကနဲ ဖက်န မ်းပစ် လိုက ်တယ် … ကျနော် ပျေ ာ်ေ နတ ယ် … မနက်ြ ဖ န် သူနဲ့ တွေ့ရ အုံးမယ် … တကယ်ပါ … ကျနော် သ ူ့ကို ချစ်တယ် … လူမျ ိုးချ င်းမတ ူ ပေ မ ယ့်လဲ … ကျ နော ် သူ့ရဲ ့ မျ က်လုံးလေးကို … ချ စ် တယ် … ရွှန်းလဲ့တော က်ပ နေတ ဲ့ … မျက်လုံးလေ းကိုပေါ ့ … ကျနော်ယုံြ က ည်ပါတယ် … သူလဲ ကျ နော ့်ကို ပြန် ချ စ် မယ်ဆိုတာ … ဒီလိုနဲ ့ … က ျနော် အိ ပ် ပျော်သ ွ ာ းတယ် …

မနက် ၈ နာရီ လောက်မှာ ကျနော် နိုးလာတယ် … ကျနော် အိပ် ချဉ် မူးတူးနဲ့ သွားတိုက်ရင်း စ ဉ်းစားတယ် … ၁၂ နာ ရီခွ ဲ သ င်တ န်းဆင်းမှာ ဆိုတော ့ … သင်တန်းက ၉ နာ ရီလောက်တ က်ရတ ာ ြ ဖစ် မယ်ဗျ … နာ ရြီ က ည့်လိုက ်တေ ာ့ ၈ နာ ရီကေ ျာ်နေပြီ … မ နက်စာ မစားတော့ဘူး … ရေ မိုးချို း … ခပ်သွက်သွက် … အဝတ် အစာ းလဲ ြ ပီး … သူ သွားတက်မယ့် သင်တန်းအောက ်မှာ … သွားစောင့် နေလိုက ်တယ် … ၉ နာ ရီ တော့ မထ ိုးသေးဘူး … သင်တန်းလ ာတက်တဲ့ ကေ ာင်မ လေ းတွေ တေ ာ ့ အများြ ကီးပဲ … ဟိုြ က ည့် ဒီကြည့်နဲ့ … ငေးကြည့်နေ တုန်း …
ဘေ းကနေ တ ယေ ာက် ြ ဖတ်သွားတယ် … သင်းသင်းလေးပဲ … သ ူ … က ျေ နာ ် သြိ ပီ … အဲ ဒါ ဂျ ူလီယာ … ကျနော်လိုက်ြ က ည့်တာ ပေါ့ … ဒီနေ့ … သူ ဂါ ၀ န် ရှည် အြ ဖူေ ရာင် ၀ တ်လာတ ယ် … အဖြူရောင်ေ ပါ် မှာ … အမဲ အကွ က်လေ းတွေ နဲ့ … လှတယ် … ရ င်နှ စ် မွှာ   က … တင်းပြီး မို့ နေတာ         ပဲ … ခါးလည ်မှာ … ခါ းပတ အ်မဲ ေ ရာင် လေး စီး ထားတယ် … ကြ ိုက်တယ် … လ ွ ယ်အိတ်တော့မပါဘူး … စာအုပ် နှ စ်အု ပ်သုံးအုပ် ပဲ လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတယ် … ကျောမှာ ဝဲ ေ နတဲ့ ဆံပ င် ရှည်ေ တ ွ က … တင် ပါးထိ ဖုံး အု ပ်ဆဲ … အနော ကက်          တင်သားကတော့ ေြ ပာ ေ န စရာ ကိုမလို ဘူး … တော်တော်တောင့် တယ်ဗျ … ဂါ ဝန် ရှည်ြ ကီးအောကမ်ှာ …
တင်းတင်းလေးနဲ ့ ကောက ်နေတာ … ေြ ပြး ပီး နမ်း ပ စ်လိုက်ချင် တယ် … ဖျစ် ညှစ်ပ စ်လိုက်ချင်တယ် … ဂါ၀ န်က အရှည ်ဆိုေ ပမယ့် … သူ့ ေြ ခသလုံးလေးတော့ ပေ ါ်ေ နတာပဲ … လှတယ် … ေြ ခသလုံးက သိပ် မတတု်ဘူး …
မော ်ဒယ်လုပ် ရ င် … နာမ ည်ြ ကီးအုံးမှာ … သတိရပြီ ဗျ … မော်ဒ ယ် ခ ရစ္စတီး နားလို ပုံ စံ မျို း … ဟုတ်တယ် … ခရစ္စတီးနား က နဲ နဲ ဝတ ယ် … သူက နဲ နဲ ပိ န်တယ် … ဒါပဲကွာတယ် … တင်သားဆိုင် လေး … လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ ့ … သူ သင်တန်းထဲ မဝ င် ခင် … ဖျပ်ကနဲ … နော က်ကိုလှည ့်ကြည့်တယ် … ကျနော် ရြီ ပလို က်မိတယ် … ချ စ်တယ် … ဂျ ူလ ီယာရယ် … သူလဲ … ပြန် ရီပြသွ ားတယ် … အိုကေ … စောင့် ေ န ပါ့မ ယ်ဗျာ …

ဗိုက ်ကနဲနဲဆာလာတယ် … ဟိုလျှောက် ဒီလျှော က် … ဟိုနားသွားကြ ည့်လိုက်နဲ ့ … အချိ န်ကလဲ ကုန် နို င် ခဲ တယ် … မတတ်နို င်ဘူးလေ … ချ         စ် မိတ ဲ့သူဆိုတော့လဲ … စောင့်ရ မှာ ေ ပါ့ … နေ က ခြစ်ြ ခစ် တေ ာက်ပူေ န တုန်း …
မိုးရွာချရင် ေ က ာ င်းမှာပဲ … အရမ်းအို က်တ ယ် … ခွေ ျ းတွေ တော င် စို့လာတယ် … ဟော … ၁၂ နာ ရီ ခွ ဲ တေ ာ့မယ် … ဟော … သူ ဆင်းလာပြီ … သင်တန်းဆင်းလာတဲ့ ကေ ာင်မ လေ းတွေ ြ က ာ း ထ ဲ မှာ … သူ့အလှက ထင်းနေတာ ပဲ … က ျ နော ့် ကို ပြုံ းြ ပတ ယ် … ကျနော် သ ူ့အနာ း ကပ်သွားတယ် …

“မ နက ်ကတည်းက စော င့် နေတာလား”
“ဟုတ်တယ် … တွေ့ချ င်လွန်းလို့ …”
“အခုတွေ့နြေ ပီ လေ … ဘာ ေြ ပာ မလို့လဲ … ပြော …”

ကျနော် စောင့် နေတာကို … သူ သဘောကျတ့ ဲပုံ ပါပဲ … က ျနော် ေ န ပူထဲမှာ စေ ာင့်ရကျို းန ပ် ပါတယ ် … ဟော ကြည့် … အခုဆို သူလေ းနဲ့ ကျနော် စကားေြ ပာ ခွ င့် ရြ ပီ … လမ်းအတူတူ လျှောက်ခွ င့်ြ ပီ … သူ့လက်ထဲမှာ … အင်္ဂ လိပ် အဘိဓါ     န် ခပ်ထူ ထူ တအုပ် ကိုင်ထ ာ းတ ယ် … ကျနောင် ကိုင် ေ ပး ချ င်တယ် …

“အဲ ဒီစာ အုပ် ကိုင် ေ ပးမယ် လေ … လေးနေ မှာ         ပေါ ့ “
“အင်း … ရေ ာ့ …”

သူ့ပုံ စံက ဟန် ဆောင်မှု မ ရှိဘူး … က ျေ နာ် ကြိုက်တယ် … ရှက်ကိုးရှက်က န်း ဖြစ် မေ နဘူး … ပြုံးပြုံ းလေး နဲ့ ကျနော် အလိုက ်သိတာကို ကျေန ပ် ေ နတ ့ဲပုံပဲ …

“ထမင်းရော စာ းပြီး ြ ပီလား …”
“ဟင့်အင်း … မစားရသေးဘူး … ကွေ ျးမလို့လ ား”
“ဂျ ူလီယာက ကြက်သားပလာစာ စာ းမလ ားလို့ …”
“ကောင်းသားပဲ … ကျနော်လဲ ပလ ာတာ စားမယ်လေ …”
“ကွေ ျးမယလ်ို့လဲ မြေ ပာ မိ ပေါ င် …”
“ရ ပါ တ ယ်ဗျာ … စေတန ာပေါ့ …”
“ဂျ ူလီယာက ကပ်ေ စး မ နဲ တ တ်ပါ ဘူးေ နာ် …”
“သိတာပေါ့ … သိပ်လ ှတဲ့ကောင် မလေ းတွေ က … က ပ်ေ စး မ နဲ ဘူးဆိုတ ာ”
“တော်ကီကတေ ာ့ … ဟွန့်”

ဒိုင်းကနဲ မျ က်ေ စာ င်းလ ှလှလေး အထိုးခံ ရင်း … ကြက်သားပလာတာ ရောင်းတဲ့ဆိုင် ရောက်သ ွ ာ းရော … မျ က်နှာချင်း ဆိုင် ထိုင်ကြ တယ် … အစက … သူ့ဘေးမှာ ထိုင်မ လို့ပါ ပဲ … စ စချ င်းဆိုတေ ာ ့ … မ ကေ ာ င်းဖူး ထင်လို့ အရှေ့ မှာ ထိုင်လိုက်တ ယ် … အရှေ့ မှ ာလဲ ကော င်းတာပဲ … သ ိပ်လ ှတဲ့မျက် နှာလေးကို … တစိမ့် စိ မ့်နဲ ့ ကြည့်ခွ င့် ရတယ် … ပြီးတော့ … တစိ မ့်စိ မ့်ကြွနေတဲ့ ရင်သားမို့ မို့ လေ းကို င မ်းခွ င့် ရတယ် …
၀ိတ ်တာရော ကလ် ာ တေ ာ့ … ကြက်သားပလာတာ နှ စ်ပွဲ မှာလိုက်တယ် … က ျနော် အသားတွေ နွှာ ေ ပးတ ယ် … သူ ခ ပ်စာ းတယ် … ကျနော် အရမ်း ေ ပျ ာ်တ ာ ပဲ … ကိုယ်ချစ်တဲ့ လူကို … ယုယုယ ယနဲ့ … အတ ူတူ စားခွ င့် ရတ ာ … အရမ်းကြို က်တယ် … တသ က်လုံး စားဖူးသမျှ ပလ ာ တာထဲ မှာ … ဒီတ ခါ အကောင်းဆုံးပဲ … က ျနော် ကြက်သ ာ း ဖတ်လေ းက ို … ခ ရင်း နဲ့ ထိုးပြီး … ဂျ       ူလ ီယာ့ကို ခွံ့ေ က ွ ျ းမိတယ် … အဟ ိ … သူ စားတယ်ဗျ … နှုတ ်ခမ်းဖူး ဖူး လေးကို ဟ ပေးတယ် … က ွ ျ န်တေ ာ် ခွ ံ့ ကွေ ျးမိတယ် … က ျ နော ် ေ ပျ ာ်သ ွ ာ းတ ယ် …

“ကောင်းလား …”
“အင်း …”
“ဒါဆို … ကို့ကို ခွ ံ့ကွေ ျး …”
“ဟင့်အင်း … ကွေ ျးပါဘူး … ရှက်တယ် …”

သူ စားပြီး မှ … ရှက ်သွားတယ် ထင်ပါ ရဲ ့ … မျက်နှ ာလေးက … နီ ရဲ တွ တ်သွားတ ယ် … အရမ်းလတှ ာ ပဲ … မျ က်ေ စာ င်းလေး … ဒိုင်း ကနဲ ထိုးတယ် … ခ ဏခ ဏထိုးတ ယ် … ဟင်းနော် … ဖက်နမ်း ပစ်လိုက ်ရ … ပိုက ်ဆံရှင်း ဖို့ ၀ိတ်တာ အနားရော က်လာလို့ … နို့ မို့ဆို … ဖက်န မ်းပ စ်လိုက်မိ မှာ … အမှ န် ပဲ … ကျနော ်ပဲ … ပလ ာတာဖိုး ပေးလိုက်တယ် … သ ူ ပေးဖို့ ဟန်ြ ပင် သေးတယ် … ကျနော ် အတင်းပေးလိုက်တယ် … သူ ဘ ာ မှ မပြော ဘူး … ပလာ တာဆိုင်ထဲက ထွက်လာတော့ …

“ဂျ ူလီယာ … အိ မ်ပြန် တော့မှာလ ားဟင် …”
“သော်ဇ င် ရော … ြ ပန် တော ့မလို့လား …”
“ဟင့်အင်း မြ ပ န်သေးပါဘ ူး …”
“သင်တန်းနော က်တခု သွားရအုံးမယ် … လှည်းတန်းမှာ …”
“ေ အာ် … လိုက်ပို့ ပေးမ ယ်လေ …”
“အင်း … ြ ပီး ေ ရာ … ဟော … ဟိုမှာ … ဘတ်စ်ကားလာနြေ ပီ … တက် … တက် …”

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆ ိုင်ပဲ … ဘတ်စ်က ာ းက … မီးပွို င့် မှာ ရပ်တ ယ် … သူက အေ ရ့ှကတက်တယ် … ကျနော်က … အနောက ်က တက်တ ယ် … ကားက တေ ာ်တောာ ်ကြပ်တာပဲ … အတင်းတိုး ၀ င်သ ွာ းမှ … နေ ရာရတ ယ် … ဂျ ူလ ီယာက … အရှေ့မှာ ရ ပ် … ကျနော်က နော က်မှာ ရ ပ်မိတ ယ် … သိပ်လှတဲ့ က ိုယ့်ချစ်သူကို … လက်ဖောက်ပြန်ခံ ရ မှာ ေြ ကာ က်တယ် … ကိုယ်ပဲ တာဝန်ယူလိုက်မယ် … တ ာ ဝန်ယူရ မှ ာပေါ့ … ဟုတ်တယ်ဟုတ် … ကြ ပ်တ ယ်ဗျာ … တော်တေ ာ်ကြပ်တယ် … မီ းပွိုင့် စိ မ်း သ ွ ာ းတေ ာ့ … ကားက ဝူးကနဲ ထ ွ က်တယ် … ခရီးသည်တွေ အကုန် လုံး ယိုင်ကုန် တယ် … ကျနော ် … သူ့ခါ းလေးက ို … ယေ ာင်ြ ပီးဖက်မိတယ် … လက်တဖကပ်ဲ အားတယ်ဗျ … တဖက်က … စာအု ပ် ကိုင်ထားတော့ … ဆွဲမိဆ ွ ဲ ရာ … ဖက်လိုက်မိတ ယ် … အွ န့် ကနဲ အသံလေး ထွက်လာတယ် … တင်သားဆိုင် မာမာ အိ အိလေးကို ကျနော့် ဟာနဲ့ ကပ်ထားသလိုဖြစ်သ ွ ားရော … ခါ းကိုလဲ ဖက ်ထားလိုက်သေးတယ် … သူ လှည့်ြ က ည့်ချင် တယ် … မျ က်နှာ လေ း လှည ့်လာတယ် …  ကျနော် လက်ကို အြ မန် ရုတ်ဖို့ အော က်ကို လျေ ာလိုက်တယ် … လက်က ရုတ် လို့မရဘူးဗျ … ဘေးမှာ လူတေ ွ က ကြပ်ညက်ေ နတ ာ ပဲ … ကျနော ်လေ … ရ င်တွေ တ အာ းခုန် တာပဲ … ချ စ် ရသူလေးရဲ ့ အပျို စ စ် စစ် … တင်ပါ းဆိုင်လေးကို ဖိကပ် ထားရင်း … ခါးသိမ်သိမ် လေးကို ဖက် ထ ားရတ ာ … တမျို းပဲ ဗျာ … တ မျ ိုးပဲ … ကျနော့်စိတ် တွေ ြ က ွ တက်လ ာ တ ယ် … သူ့အရပ် က က ျ နော ့် ထက်နဲ နဲတေ ာ ့ နိ မ့်တယ် … ကျနော့်ရ င် ခွ င်ထဲ …
ကေ ျာမှီေ န သ လိုဖြစ်ေ နတ ာပေါ့ … ခ ပ်သ င်းသင်း အပျို       နံ့လေ းကလ ဲ … ကျနော့်နှာခေါင်း ကို တအားဒုက္ခပေးတယ်ဗျာ … ကျနော ်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ … ကျနော့်ည ီလေ းက လဲ … ဒုက္ခ …
တဖြေးေြ ဖးထောင်လ ာ တယ် … တော်သေးတယ် … ဂျ င်းဘောင် းဘီ ဝတ ်လာလို့ … ဒါ ပေ မယ့် သူ သိတယ်ထင် ပါရဲ ့ … သူ … အေ နာက ်ကနေ အထေ ာက်ခံထားရတာကို ေ ရှ ာင်ဖို့ ကြို းစာ း တ ယ် … မရ ဘူး … ကားကကြ ပ်နေတာကိုး … လ ှုပ်လ ို့မှ မရတာ … ကျနော် သူ့အန ာ းကို တိုးတိုးလေး … ကပ် ေြ ပာ မတိယ … ်

“ဆောရီး ပါဗျ ာ … တမင်သက်သ က်လုပ်တာမဟ ု တ်ပါ ဘူး …”
“အင်း … ရပါတယ …” ်

အသံလေးက တိုးတိုးလေး … ကျနော့်ကို မော ့ြ ပီ း သမင်လည် ပြန်လေး ပြန် ေြ ပာတယ် … က ျနော့်ပါး နဲ့ သူ့ပါး နဲ့ ကပ်တေ ာ့မ ယ် … နဲ နဲ ေ လးပဲ လိုတယ် … ြ က က်သီးတွေ တ ဖြ န်းြ ဖ န်း ထ သ ွ ာ းတ ယ် … သူလဲ ကြက်သီးတွေ ထလာတယ် … က ျနော်လက်လေးက … တခုခု ကို ဖိ မိထ ာ းတ ယ်ဗျ … အရ မ်း နူးညံ့တဲ့ ခပ် မို့ မို့အရာလေးပေါ ့ … သိပ်လှတဲ့ ပေါင်တံက ျ စ် က ျစ်လေး မ ဟုတ်တာတော့ … ကျနော်သိတ ယ် … ကျနော့်လက်တွေ ခွ ာလို့မ ရဘူး … ကျနော် အဲ ဒါ လေ းက ို ဖိထားမိတယ် … သူ မျ က်နှာတွေ ရဲ တက်လာသလိုပဲ … ကျနော့် တကိုယ်လ ုံးလ ဲ ပူလာတယ် … က ျ နော ့် ညီလေးက … ဇတ်ဇတ်တုန် အော  င် … ခေါင်း ထောင် ထလာတယ် … သူ … က ျ နော ့်ရင် ခွ င်ကို ပိုပြီး မှီလ ာသလိုပဲ … ကျနော် အလိုက်သင့်လေး  ဒီလ ိုပဲ ဖက်ထ ားရင်း … လက်က စာ းမိတယ ် …

“အဟင့် …”

သူ အတင်း ပဲ လက်ကို လာကိုင်တယ ် … အမှ န်က ဆ ွ ဲ ဖယ်ပစ်တ ာ … ကျနော် က ပိုြ ပီး ဖိထ ားလိုက်မိတယ် … ကျနော့်ကော င် မလေးက အိုးတော်တော်တေ ာင့် တယ်ဗျ … အေ ရ့ှက အဖုတ ်လေ းက လဲ ခုံးထနေတ ာပဲ … မာ မာ အိအိ လေ း … က ျနော် … ခ ပ်ဖွ ဖွ လေး ပွ တ်ပစ်လိုက်တယ် … သူ မေ န တ တ်ဘူး … ဖင်ကောက ်ကေ ာက်လေးက တုံကနဲ … တ ုံကနဲ နော က်ကို ကော့ကော့ပေး တယ် … အပျိုလေးဆိုတော့ …
အထိအတေ ွ့က ကြ က်သီးထစရာြ ဖစ် ေ နမှာ ပေါ့ … လ ည်တိုင်လေးကို နော က်လှည ့်ပြီး … ကျနော့်ကို ခပ်တိုးတိုးလေး … ပြောတယ် …

“မလုပ် နဲ့လေ … လူတွေ နဲ့ …”
“ဂျ ူလီယာ ကို့ကို ချ စ်တယမ်ှတ်လားဟင် …”
“အွ န် … သော်ဇင် နော် …”

ဂါ ဝန် ရှည်ပေါ်ကနေ … ဂျ ူလီယာ့အဖု တ်လေးကို … ကိုင်ရတာ … အရ မ်း မိုက ်တယ်ဗျာ … တင်းပြီး မို့ ဖော င်းေ နတဲ့ … အဖုတ်လေးကို ပိုြ ပီး နှိုက်လ ိုက်တယ် … သိပ်တော့ နှိုက ်လို့မ ရဘ းူပေါ့ … အလယ်အက ွ ဲေြ ကာင်းနေရာ လေ းက ို … မှ န်းပြီး ပွ တ်ပွ တ်ပေး တယ် … ကျနော ်လဲ ထော င်ေ နြ ပီ … သူ့ဖ င်ကို အတင်းဖိကပ် ထားပြီး …
ပွ တ်ပေးတဲ့အရသာက … အရ မ်း မိုက်တယ်ဗျာ … ဖီးလ်အရမ်း တက်တယ် … သူ့အဖုတ်လေးကို နှိုက ်နေတဲ့ ကျနော့်လက်ကို အတင်း ပဲ … ဆုပ်ကိုင် ထ ာ း တယ် … ကားကလဲ အရ မ်း ေ မာင်း တော့ … မိုက်တယ် … နော က်ကနေ … သူ့ ဖင် လေးထဲကို … က ျနော့်ဟာနဲ ့ ဆော င့်ဆေ ာ င့်ပေးတယ် … အရှေ့ ေ ရ ာ အနောက် ရော … တိုက်စ စ်ဆင်ခံ ရတော့ … သူ ဘယ်ခံ နို င်မလဲ … အထိအတွေ့မှာ မျေ ာသွ ားတာ ပေါ့ …

ဆတ်ကနဲ ကော့ပြီး … နောက်ကို တင် ပါးလေးကို … ပ စ်ပ စ် ပေးတယ် … ကျနော်ကလဲ နော က်ကနေ ညေ ှာင့် ပေး တယ် … သူ ဖီးလ်အရမ်း တက်နေတဲ့ပုံပဲ … ကျနော့် လက်ကို သူ အတ င်း လ ာ ကိုင်တယ် …
ကျနော်ကလဲ ပေါ်တ င်ပဲ … မိထားတဲ့ … အဖုတ်လေးကို … လွှတ်ကို မလွှတ်တော့ဘူး …
ဝလ ုံးလေးေ တွ ရေးလ ိုက် … ကကြီးလေးတွေ ရေးလိုက်နဲ ့ … သူ့ကိုယ်လုံးလေးက လိမ်တွန့်လာတယ် … ကျနော်လဲ ဖီ းလ်တ အာ း တ က်တယ်ဗျ ာ … အိုးကောင်းတ ဲ့ ကုလားမလေးကို … လူကြားထဲ နှိုက် ရတဲ့ ဖီး လ်က အရမ်းတက်တာပဲ … က ျေ နာ်လဲ ချစ် တာပါတာပေါ့နော့ … မျ က်နှာ ရှေ့ရောက်နေတဲ့ … သူ့ပါးပြ င် လေ းနားကို ကပ်ပြီး … တိုးတိုးလေး … ကျနော် ပြောမိတယ် …

“ဂျ ူလီယာ ကို့ကို ချ စ်တယမ်ှတ်လားဟင် …”
“ဟင့် … သေ ာ်ဇ င် နော ် …”
“တို့ကို ချ စ် လ ားဟင် …”
“သိဘူးကွာ”

ရဲ ရဲ နီတက်လ ာ တဲ့ … နား ရွက်ဖြူ လေ းကို … က ျနေ ာ် ကိုက်ခဲ ထာ းပစ်လိုက ်ချ င်တယ် … ချ စ် ဖို့ကေ ာင်းလိုက်တာကွာ … ခ ပ်သင်းသ င်းရေမွှေးန့ံ လေးရယ် … ကိုယ်သင်းရနံ့လေ းရယ် … ကြ က်သီးတွေ ဖြန်း ြ ဖ န်းထနေတ ့ဲ … လည်ဂုတ်သားလေးရယ ် … က ျ နော ် အရ မ်း ချ စ်တ ာ ပဲ … ကျ နော ် သူ့ကိုချ စ် တယ် … ကျနော် သူ့ကို ပို င်ဆိုင် ချင် တယ် … ခပ် ဖွ ဖွလေး နှို က်နေတဲ့ … သူ့အဖုတ်လေးက … အစွ မ်းက ုန် မာ ြ ပီ း ဖော င်းမို့ နေတာပဲ … အရည ် တေ ွ လဲ စိုလာတယ် … သူ တချက ် … ည ွတ်ကနဲ ခွေ သွားတယ် … က ျနော် ခါး ကို ဖက ်ထားပ စ်လိုက်ရင်း … သူ့ကို ထိန်းထားမိတယ် …

“အို …”

ကျနော် သိလိုက်ပြီ … သူ ြ ပီး သ ွ ာ းလို့ … အားကုန်သွားတာလား … ဒူးချေ ာင်သွားတာ လား … ကားက ပုံမှ န် ပဲ မော င်း နေတ ာပဲ လေ … သေချာတာ ပေါ ့ … ပေါင် နှစ် ေ ချ ာ င်းကြားက အရည် တွေ ပိုစိုလာသ လိုပဲ … ပူ လ ာ တယ် …
ကျနော် သိလိုက်ပြီ … ဂျူလီယာ ပြီး သွ ားပြီ … ထွာဆိုင်ခါ းေ လးကို ဖက် ထားရင်း … ကျနော ် သူ့ကို ပြန်မလွှတ ်တေ ာ့ဘူး … သူလဲ မ ရုန်း ဘူး … ကျနော့်ကို မှီထ ားတယ် … ဘေးကလူတွေ ြ က ည့်ရင် တော့ … ကျနော်တို့က … သိပ် ချစ် တဲ့ သမီးရီးစ ားတွေ ပေါ့ နော ့ … ကျနော် နဲ ့ သူနဲ ့ ပူးကပ် နေတု န်းပဲ … က ျ နော ်ကတော့ ဖီးလ်တက်ေ နတ ုန်း ပဲ … လူတွေ သာမရှိ ရင် … ဂျ ူလီယ ာ့ကို … ဒီဘက်ဆွဲလှည့်ြ ပီး … အန မ်းတွေ ကြမ်းကြမ်းပြေး ပီး … တကိုယ ်လုံးကို … နမ်းပစ်လို က်ချ င်တယ် … ြ ပီး တော့ … မာြ ပီးတ င်း မို့ နေတဲ့ …
အဖုတ ်လေးကို … ဟောဒီလို … ဆောင့်ပ စ်လိုက်ချင်တယ် … စိ တ်ကူးနဲ့ လက်တေ ွ့က ထပ်တူမကျသေးေ ပမယ့် … က ျ နော ် တကယ်ပဲ ခပ်ြ ပင်း ြ ပ င်း လေ း … ဆောင့် ပစ်လိုက်မိ တယ် … သူ တုန်တက်သွားတယ် … ကျနော် သတိလွတ်တော့မလ ို့ … ကံကောင်း တယ် … သူ့ခါးလေးကို အတင်း ဖက်ထားပြီး … နောက်တချက် ဆေ ာင့် ပစ်လို က်တယ် …

“လှည်းတန်း … ရော က်ပြီ … ဆင်းမယ့် လူတွေ အေ ပါက်ဝကို ထွက်ထားပါ … မဆ င်းသေး တ့ ဲလူတွေ … နေရာလ ဲေ ပး ပါ …”

တေ ာက် … ဖီးလ်တက်တော့မှ … လှည ်းတ န်းရော က်ြ ပီတဲ့ … ဒ ီလိုပဲ တိုးခွေ့ြ ပီး … ဘက်စ်က ားအော က်ကို ဆင်းလာ ခဲ့တယ် … ဆင်းတဲ့လူတွေ က တော်တော်မျာ းသ ား … ကျနော် အောက ်ရော က်တော့ … သူက အရှေ့က နေ သုတ်သုတ်နဲ့ … လျှော က်ေ နြ ပီ … ဂျ ူလ ီယာ ရှက်များသွားလာ းမသိ … ကျနော ် အနောက်ကနေ အြေ ပးတ ပိုင် းနဲ့ လိုက်ခဲ ့မိ တယ် … သင်တန်း နားေ ရာ က်တော့ … သူ ကျနော့်ကို လှည့်ကြ ည့်ပြီး …

“သော်ဇ င်က … ဘာလို့အဲ ဒီလ ိုလုပ် တာလဲ …”

ကျနော့်ကို စိုက်ကြည့်ြ ပီး … ခပ်တည်တည်နဲ ့ မေးလိုက်တော့ … ကျနော် နဲ နဲ တော ့လန့်သ ွ ားတာပေါ့ … ဒါပေမယ ့်လဲ … ခပ်တည ်တည်ပဲ ြ ပန်ဖြေလိုက ်တယ် …

“ဂျ ူလီယာ့ကို ချစ်လို့ …”
“ချ စ်တိုင်းလုပ်စရာလ ား …”
“ချ စ်လို့ … ကိုင် မိတာပါဆို … စိတ်ဆိုးလာ း …”
“ဆိုးတယ် …”
“ဆိုးရင် … ဖ က်န မ်း မှာ …”
“ဟာကွာ … သေ ာ်ဇ င်နော ် … တော်တေ ာ်ဆိုး …”
“တို့ကို ချ စ် တ ယ်မှတ်လား …”
“လက်ကိုလွှတ်ကွာ …”
“မလွှတ်ဘူး … ချ စ်တယေ်ြ ပာမှ … လွှတ်ေ ပး မယ် …”
“ဟေ့ေ အး … စ ဉ်း စာ း အုံးမယ်”

လက်ဆွဲထားတ ့ ဲ … က ျနော ့်လက်ကို အတင်းရု န်း ြ ပီး … သင်တန်းေ ပါ်တက ်သွားပါလေေ ရာ … နေအုံး ေ ပါ့ … အြ ပန်က ျ ရင်တေ ွ့မယ် … သိမ့်သ ိ မ့်ခါ တ က်သွားတဲ့ တင်သားတွေကို … ကျနော် တမေ့ တ မော ငြေး ကည့်ပြီး … ကြိမ်းဝါး မိတ ယ် … အရမ် းချစ်တယ် … ဂျ ူလီယာရယ် …

ဟိုငေးဒီ ငေး နဲ့ … ြ ဖတ်သွားသမျှ … ကောင်မ လေ း တွေ ကို ငမ်း ြ ပီး … က ိုယ့်ဟာကိုယ် စိတ်ထဲမှာ ေြ ပ ာနေ မိတ ယ် … ဟိုစော် လေးက … အိုးသေးလိုက်တာ … ဒီဆော်လေးက … အိုးက ားတယ် … ဒီစော်လေးက အိုး က ျ စ်တ ယ် … ဟာ … ဒီဆော်ြ ကီးအိုး … တုန်တုန်ြ ပီ း ခါ ခါ သွ ားတယ … ် အံ မ ယ် … ဟိုစေ ာ်ငယ်ငယ်လေးက … အိုးသေး သေးလေးကို … ခါြ ပီးလျှောက်တယ် … ပဲ များလိုက်တ ာကွ ာ … ခေါ်ပြီး … တချီလောက ် ဖိလ ိုက်လို့ကတော့ … တအာ းအော ်နေ မှာပဲ … ကြည ့်ပါအုံး … ဒီအတွ ဲ ကိုလဲ … စော်ကို ခါ းလည်ကနေဖက်ထားတဲ့လက်က … လူလစ်ရ င် … မနှိုက်ဘူးဆို ကြိုက်သလိုေြ ပာ … စော်လေးကလဲ … အပေး ကောင်းမယ့် ပုံပဲ … မိုက်တယ ်ကွာ … ဟိုလူြ ကီးလဲ ဘာ ထူးလဲ … ဘေ းက စော်လေးက ငယ်င ယ်လေး … လက်ချင်း ချိ တ်လျှော က်သွားတာမျ ား … တလောက လုံး … သူတို့နှ စ် ယော က်ပဲ … ရှိ နေလားမသိဘူး … ဒီလိုနဲ ့ လှည်းတန်းမှာ … အိုးသုတေ သန ထိုင် လုပ် ေ နတ ာ … အချ န် ၂ နာရီ … ဘယ်လိုကုန်သွားမှန်း မသိ … သင်တန်းေ အာက ်ကို … အများကြီးဆင်းလာမှ သတိရ မိတယ် … ငါ ပိုင် ဆိုင် ရမယ့် … အိုးလေး … ဆင်းလာ တော့မယ် …

ကျနော် ဂျ ူ လီယာ ့ကို ြ ကိုက်တ ယ် … စာ းရရင်ြ ပီ းရော ဒီသဘော မဟုတ်ပါဘ ူး … တက ယ်ချစ်တာပါ … ပို င်ဆိုင် ချင် တယ် … ကျနော ် သူ့ကိုချ စ်တ ယ် … သူ့အိုးလဲ မိုက်တ ာ ပဲ … ဂျူလီယ ာ က တော င့်တ ယ် … ကားတယ် … က ျ စ်တ ယ် … ကျနော် နှိုက်ြ ပြီး ပီ … အဖုတ်လေးက … ဖောင်း ြ ပီး မို့ နေတာများ … တင်းနေတ ာပဲ … ကျနော် သိတယ် … အဲ ဒီလို အဖု တ်မျ ိုးက … အောက်ပေးအရမ်း ကောင်းတာ … အေ ပါ်ကေ န တဇတ်ဇတ်နဲ သ့ာ ဆေ ာင့် … အောက်က နေ ကော ့ ကော့ေ ပးမ ယ့်ပုံ မျို း … အရ မ်း မိုက်တယ် … နောက်ကနေ ဆော်အုံးမလား … ခါ းလေ းခွ က်ြ ပီး … နော က်ကို ကေ ာ့တင်ထားပေး မယ့် … ပုံစံ မ ျို း … ကျနော ် ကတော့ … သူက ကျနော့်ကို ပြန်ချ စ် မယ်လို့ ထင်တာပဲ … စ ဉ်းစာ းြ ကည့်လေ … ကာ းပေါ် မှာ အနှိုက ်ခံ ရ တ ာ တေ ာ င် … စိတ ်ဆိုးတဲ့ ဟန်ပန် မျို းမ တေ ွ့ရဘူး … ကလက်တာတော့ မဟ ုတ်ဘူး … ချ စ်လို့ အလိုလိုက ်တာလို့ ယုံကြည်တယ် … ဟော … ဆင်းလာ ပါပြီ ဗျာ … က ျနော့်ရဲ ့ ဂျ ူလ ီယာလေး … မျက်နှာလေး က ပန်းသွေးရောင် လွှမ်း နေတယ် … က ျနော့်စိတ် ပဲ ထင်လို့လားမသိဘူး … သူ့အြ ပုံ း တွေ က … ပိုြ ပီး နူးည့ံလ ာ သလိုပဲ …

“သင်တန်း ြ ပီးသ ွားပြီလား …”
“အင်း …”
“အအေးသေ ာက်အုံး မလ ား …”
“အင်း … သောက်မယ်လေ … “
“စာအု ပ် တေ ွ ပေးလေ …”
“အင်း ရော ့”

သူ့လက်ထဲက … စာအု ပ် တွေ ကို လှမ်းယ ူပြီး … သူ့လက်ကလေးကိုပါ … ဆုပ်ကို င်ထ ာ းမိတယ ် … အပို င် ပဲ …
ကျနော် သူ့ကိုချ စ်တယ် … သူ့လက်က လေ းကို ဆွဲပြီး … တကမ်ဘာလုံး ပတ်လိုက်ချ င် ရဲ ့ …

“အို …”

သူ အသံလေးထွက်လာတယ် … ရှက်လို့နဲ ့ တူပါ တယ် … လက်က လေ းကို ရု န်းမိတ ယ် … ဘယ်ရမလဲ …
ကျနော်ကလဲ မလွှတ်နို င်ပေါင် … သင်တန်း … ဒီဘက်နားက … ကော်ဖီဆိုင် လေးကို … က ျ နော ်တို့ အတူလျှောက်လာမိတယ် … လူကြားထဲမှာ … မ သိမသာ သူရု န်းတ ယ် … မျ က်နှာ လေ း က ရဲ ရဲ တွ တ် နီတ က်လာတယ် …

“သော်ဇ င် နော ် … “
“ချ စ်တယ်ကွာ …”
“လက်ကိုလွှတ်အုံး …”
“ချ စ်တယ်ေြ ပာမှ လွှတ်မ ယ် …”

ကျနော်ကလဲ ဇွ တ် … အ ေြ ဖမ ေ ပး မချ င်း မလွှတ ်ချ င်ဘူး … သူကလဲ ချ စ်တော့ချ စ်မှာ ပါ … အြေ ဖပေးရတာ ရှက ်လို့နဲ့ တူတယ် … ခပ် တင်းတင်းေ လး ဆုပ်ကိုင် ထားရင်း … က ျ နော ် သူ့ကို စိုက ်ကြည့်မိတယ် … သူ ဝင့်ဝ င့် စားစာ းလေ း ပြန်ြ က ည့်တယ် … ကျနော် မျ က်စိ မှိတ်ပြလိုက်မိတယ် … သူ လျှာ လေ းပြန်ထ ုတ်ပြတယ် … ဒါပဲ လေ … ကျနော်နဲ ့ သူနဲ ့ … ချစ်သူြ ဖ စ်သွားကြပြီ … လူမျို းချ င်းမတူ ပေ မယ့် … က ျနေ ာ်နဲ ့ သူနဲ ့ ချစ် တယ် …
ကျနော့်အချစ်ကို သူ ယုံကြ ည်မယ်လို့ ထ င် ပါ တယ် … ကျနော် ပျေ ာ်လိုက်တာဗျာ … အြေ ဖ ရပြီဆို တော့ လက်မလွှတ်နို င်ပေါ      င် … ပိုြ ပီးတော့ ဆုပ်ကို င်ထားမိတယ် … ကော်ဖီဆိုင် ေ ရ့ှရောက်တော့ … လူေ တ ွ က အမျ ားကြီးပဲ … ၀ို င်းတော ်တော ်များမျာ း ပြည့်နေတ ယ် …

“ကော်ဖီဆိုင် က လူမျ ား မ ယ်နဲ ့တူတယ်ေ နာ် …”
“အင်း … ကန် ဘောင်မှာ သွားထိုင် မလား …”
“သွားလေ …”

ကားလမ်းကို ဖြတ်ကူးြ ပီး … ြ ပည ်လမ်းအတိုင်း … လျှော က်ကြတ ယ် …

“ဂျ ူလီယာ … ကို့ကို ချစ် လားဟင် …”
“သူ့ကိုသူ … ကိုတ ့ဲ … အဟိ “
“ကို မ ေ ခါ် ချ င်လဲ မောင် ေ ခါ် လေ …”
“မ ခေါ် ပါဘ းူ … နှာဘ ူးလို့ပဲ ခေါ်မယ် …”
“ဘာကွ”
“အဟိ … ချ စ် ရင် စိတ ်မဆိုးရဘူးနော် … နှာဘူး”
“ဟေ့ … ဟေ့ … တ ိုးတိုးခေ ါ် ပါဟ … လ ူကြားထဲ”
“အံ မယ် … သူလဲ လူကြားထဲ … လုပ် တုန်းကလုပ်ြ ပီးတော့ “
“ဒါကတော့ ချစ်လို့ “
“ချ စ်တာရော ဟုတ ်လို့လား … သိပ်ဆိုးတယ်ေ နာ်”
“ကြို က်လားဟင် …”
“သော်ဇ င် နော ် … ပါ းချ ခံ ရ မယ် … ဟွန့်”

မျ က်ေ စာ င်းလေးထိုးလိုက ် … ချ စ်တ ယ်ေြ ပာလိုက်နဲ ့ … မထိတတိ စ ရင်း … ကျနော့် စိတ်တွေ တဖြေးေြ ဖြး ကွလာတယ် … က န်ဘော င်ရော က်တေ ာ့ … ပန်းြ ခံထ ဲ မှာ ပဲ သွားထိုင် ချင်တ ယ် … မနေတတ်တော့ဘူး ဗျ ာ … သူ့တကိုယ်လုံးကို ဖက် ထ ာ းချ င်တ ယ် … စိတ်ထဲမှာ … မ ရို းမရွ နဲ ့ … တ ကယ်ပါပဲ … အခု ချက ်ြ ခင်း … အကျ ႌတေ ွ ခွ ျတ်ြ ပီး … ချစ် ပ စ်လိုက်ချ င်တယ်ဗျာ … စိတ ်ကို တော်တော်ထိန်းထားရတယ် … ပန်းခြံထ ဲ ေ ရ ာ က်တော ့ … လူသိပ် မရှိဘ ူးဗျ … ဒါနဲ့ပဲ … ပန်း ြ ခံ ဒေ ါင့် က ထိုင် ခုံ လေးမှာ ထိုင် လိုက်မိတယ ် … ထိင် မိတ ယ်ဆိုတာနဲ ့ … က ျ နော ် သူ့ပခုံးလေးကို ဖက်ထားပစ် လိုက်တယ် … ရုန်းတာပေါ့ … ရှက်မှာ ေ ပါ့ …
မရဘူးလေ … ဒီကလဲ … စိတ်ကကြွနေပြီ … တအားဖက်ထားပစ်လိုက်ပြီး … သူ့နှ ဖူးလေ းကို န မ်းပစ် လိုက်တယ်
… ရွှတ် …

“ကိုနော် … တော်တော်ဆိုး”

သိပ် ချ  စ်တ ာပဲ … ဂျ ူလီ ယာရယ် … ခ ပ်တင်းတ င် းလေး ဖက်ထ ာ း ရင်း … ကျနော် သူ့ကို န မ်းလိုက်မိတယ် … ကိုေ နာ ်တဲ့ … အဟိ … ဝမ်း သ ာ လိုက်တာကွာ … ကျနော့်ရ င် ဘတ်ကို လက်သီးဆုပ် လေးနဲ့ ထုတယ် … က ျနေ ာ် ထပ်နမ်းမလို့ ဟန်ြ ပင် တေ ာ့ … သူ ခေါ        င်းလေး ဝှက်ြ ပီး … ရ င် ခွ င် ထ ဲကို … တိုးဝင်လ ာ တ ယ် … ကျနော် ဖက ်ထားမိတယ် … လက်ေ မာ င်းသားလေးကို … ဖွ ဖွ လေ း ပွ တ်သပ် ပစ်လို က်မိတ ယ် …

“ချ စ်တယ် … ဂျ ူလီယာရယ ် …”
“တကယ်ေြ ပာ တာလာ းဟင် …”
“တကယ်ပေါ့ …”
“ဟုတ်လို့လား … တို့ကို အတည ်ယူမှ ာလာ း …”
“ယူမှာပေါ့ …”

ကျနော် ချက ်ခြင်းပဲ အြေ ဖပေးလိုကမိ တယ် … ဟုတ်တယ် … ကျနော် သူ့ကို ယူမယ် … လက်ထပ်မယ် … ကလေးတေ ွ အများကြ ီးေ မွ းပ စ် မယ် … ကျနော ် သူ့ကို တကယ်ပဲ ချစ် မိသ ွ ာ းတ ယ် …

“တို့ကတော့ … မယူဘ ူးေ နာ် …”
“အန် … နေ ာက်တ ာလား …”
“စတာ …”
“မ စနဲ့ကွာ … ရွှတ ် …”
“အွ န် …”

လျှာလေးထုတ်ပြပြီး … လှောင် ေြ ပာင်ြ ပတ ဲ့ သူ့နှုတ်ခ မ်းလေးကို … ဖိ နမ်း ပ စ် လိုက်တယ် … သူ ရုန်းတ ယ် … မရဘူးလေ … ကျနော် သူ့ကို အတ င်းဖက်ထ ာ းရ င်း … ဖိ နမ်းပစ်လိုက်တယ် … နှုတ်ခမ်း လေ းက ပါး လွ န်းတယ် … ကျနော် ဖိ နမ် းထ ားရင်း … လျှာကို … နှုတ်ခ မ်းပါ း နှုတ ်ခုကြားထဲ ထိုးထည့်ပ စ်လိုက်တယ် … သ ူ တားတယ် … နှုတ ်ခမ်းပါး လေးနှစ် ခုကို အတင်းပဲ စိ ထ ာ းတယ် … ဘယ်ရမလဲ … ဒီကလဲ … နှုတ်ခမ်းနှ စ်လွှာကြားကို လျှာနဲ ့ထိုးကြည့်လိုက် … အောက ်နှုတ ် ခမ်းလေးကို ဆ ွ ဲ စုပ်ကြ ည့်လိုက် … လက်က လဲ ပေါင် လေးကို ပွ တ်သ ပ်ေ ပး မိတယ် … အန မ်းက အရှိ န်တက ်လာတော့ … သူ့ပါ းစပ် လေး ဟသွားတယ် … ကျနော့်လျှာလေး တိုးဝင်သ ွ ာ းြ ပီး … သူ့ရဲ ့လျှာ ဖျ ားလေ းနဲ့ … ထိတွေ့မိတ်ဆ က်မိတယ် … ဆတ်ကနဲ သူ တုန်တ က်သ ွ ားတယ် … ချ စ်တယ် … ဂျူလီယာရယ် … မျက်စိ လေးကိုမှိတ်ြ ပီး … သူ ငြိ မ်က ျသွားတယ် … ကျနော်တို့ နမ်းကြ တ ယ် … ဘယ်လောက်တော င် ကြာ သွားတယ်မသိဘ ူး … ဘေးက ြ ဖတ်သွားတဲ့ အတွ ဲ က … အဟမ်း အဟမ်းချေ ာင်းဆိုးမှ … က ျ နော ် တို့ အလန့် တကြ ား … အနမ်း ခွ ာသွာ းမိတယ် … သူ ရှက်လွန်းလို … ့ မျက်နှ ာလေးက နီရဲ တွ တ်နေတာ ပဲ … ခေါင်း လေ းငုံ့ြ ပီး ရှက် သွေ းြ ဖာ နေ ပုံ လေးကို … ကျနော် ချ စ် တယ် … မျက်နှာ တေ ွ ပူ ေ နလို့လ ာ းမသိ …
နှ ဖူးလေးမှာ ချေွးလေးတေ ွတောင် စို့ တက်လ ာ တယ် … ကျနော် မြတ်မြတ်နို းနိုးနဲ့ သုတ်ေ ပးေ နတဲ့ အချ ိန် မှာ … အင်း ယ ာ းက န်က … လေနု အေးက ေ ဝ့ှကနဲ တိုက်ခတ ်သွားတယ် … သူလဲ သဘောကျတယ်ထင်ပါ ရဲ ့ … က ျနေ ာ် သူ့ကို ြ ပန်ြ ပီး ဖက်ထ ားလိုက်မိတယ် … သူက လဲ ကျနော ့်ရင် ခွ င် ထဲမှာ မှီထ ာ းတ ယ် …

“ကိုက … မိ န်းမ တော ့ မ ရှိဘ ူး မှတ ်လား …”
“အာ … ရီး စာ းတော င် ဒီေ န့မှရတာ …”
“အပိုတွေ … ဘ ယ်သူက သူ့ရီး စားလို့ ေြ ပာလို့လဲ …”
“အွ န် … အခု ပဲ နမ်း ြ ပီး ြ ပီ လေ …”
“န မ်း ြ ပီးတိုင်း ရီး စားလို့ ဘယ်သူက ပြေ ာ လဲ”
“သေပြီဆ ရာ … ရီးစားမဟုတ်ရ င် … ဘ ာလဲ …”

ကျနော် နဲ နဲ ေ တာ့ နှာ တ င်းသ ာွ းတယ် … ချ စ်တာလ ဲ ချစ်တာပေါ့ … စတာလ ဲ စ တာပေါ့ … လက်ဆ ွ ဲြ ပီး လမ်းလျှောက်ြ ပီး ြ ပီ … ပ န်း ြ ခံထဲမှာလဲ န မ်း ြ ပီးသွားပြီ … ဒါတော င် ရီးစားမဟု တ်ဘူးတဲ့ … ဘာလဲ ဟ …

“ချ စ်သူလေ … ချ စ်သူ … ခိ “

ဟုတ်သားပဲ … သူ ပြော တေ ာ့လဲ ဟုတ်သားပဲ … ရီးစာ းမဟုတ်ဘူး … ချ စ် သူတ ဲ့ … တ ဘဝစာ ချ စ်ြ က မယ်ပေါ့ … ရှေ့ ခ ရီး အတွ က် လက်တ ွ ဲ ကြ မယ ်ပေါ ့ … က ျနော် ေ က ျ နပ်သ ွ ာ းတ ယ် … ဟားခနဲ ေ ခါ င်းမော့ြ ပီး … အားရပါးရ
ရီလ ိုက်မိတယ် … သူလဲ တ ခိခိ နဲ ့ ရီတယ် … ပျော ်ပျေ ာ်နေတတ်တဲ့ သူ့စ ရိုက်ကို … ကျ နော ်
အရမ်းသဘောက ျမိတယ် … မိ န်းကလေးဆိုပေ မယ့် … ပဲ မ မျ ားဘူး … ကျနော် ြ ကိုက်တယ် … သဘောကျလွန်းလို့ … နောက်တ ခါ တအားဖက်ပ စ်လိုက်တယ် …

“ချ စ်သူတဲ့ကွ … ဟ ာ း ဟား  …”
“ခိ ခိ … အွ န် …”

ခိုးခိုး ခ စ် ခစ် ရီ မောနေတဲ့ … သူ့နှုတ်ခမ်း လွှာ လေ း ကို … ဖိ နမ်း ပ စ် လိုက်တယ် … ဒီတခါတော့ အနမ်းတွေက ပိုြ ပီးချို ြ မ ေ နတ ယ် … စိတ်တွေ က ပိုြ ပီး ြ က ွ လ ာတယ် … က ျနေ ာ့်လက်တွေ က … သူ့ခါ းလေးကို ဖက်ထားမိတယ် … လက်တ ဖက်က … ဂါ၀ န် ဖုံး ထ ာ းတ ့ ဲ ေ ပါ င် လေ းက ို … အစု န် အဆန် … ပွ တ်သပ်လိုက်တယ် … လူရှင် းတယ်လေ … ဒီတော့ အန မ်း တွေ ေြ ခွ မတိာ ပေါ့ … ကျနော ့်နားထဲ ြ ကားနေရတယ ် … ရင်ခု န်သံတွေ တဒိန်းဒိ န်းနဲ့ … ကျနော ်နဲ ့ သူနဲ ့ … တ အာ းနမ်း မတိယ် … သူ ကျနော့်ကို ဖက ်ထားတယ် … က ျ နော ့်လက်လေးက … တဖြေး ဖြေးနဲ့ ပေါ င် အပေါ်ပို င်းကို … ရွေ့လာတယ် … ကျနော ့် လက်က ပေါ င် ရင်း နား ရောက်သွားချနိ်မှာ … သ ူ အလန့်တကြား …  ရုန်းတ ယ် …

“ဟေ့ေ အး ေ နာ် … ပ န်းခြံ ထဲမှာ ကိုင်နဲ ့ ကွာ … “
“ကိုင်ချ င်တ ယ် … ချ စ်သူရယ် …”

သူ က ျ နော ့်ကို ရွှ န်းရွှ န်း စ ားစားလေ း စိုက်ကြည ့်တယ် … ကျနော့်နဖူးကို လက်သီးဆုပ် လေ းနဲ့ တ ချ က်ထုြ ပီး …
ဟိုဘက်ကို လှည့်သ ွ ာ းတ ယ် … သူ ရှ က်မှာ ေ ပါ့ … သူ့ခါ းက ို ဖ က်ထားတဲ့ ကျနော့်လက်က အေ ပါ် ကို ဖြေး ေြ ဖးလေး တက်လာပြီး … ဂျို       င်းေ အာ က်ကနေ … ရ င်သားမို့မို့ လေးကို ထိလိုက်မိတယ် … ဟုတ်တယ်လေ … ပေါ င်ကြားထဲကို နှိုက ်လို့မှမရတာ … ရတာ ပဲ ပွ တ်ရ တေ ာ့မှာပေါ့ …

“ဟေ့ေ အး ေ နာ် … လူတွေ တေ့ ွသ ွ ာ းအုံးမယ်ကွာ “
“ခ ဏလေးပါ … ကိုင် ချင် တယ်ကွာ”
“ကျွတ် …”

ဒိုင်းကနဲ မျ က်ေ စာ င်းေ လးထိုးပြီး … စာ အုပ် လေး ကို ရ င်ခွ င်ေ ရှ ့မှာ ကွယ်ပေ းလိုက်တယ် … ဘယ်လိုလေ းမှန်းမသိပါ ဘူး … ကျနော ် တ အာ းခ ျ စ် မိသ ွ ာ းတ ယ် …

“တအားဆိုးတာ ပဲ … ဟွန့် …”
“ချ စ် ချစက် … ကို့ကို တကယ်ချစ်တ ာ လ ား …”
“ချ စ်တယ် … ကိုကရော … တို့က ို ချ စ် လို့လား”
“ချ စ်တာပေါ့ … စတွေ့တုန်းကထဲက … ချ စ်တာ”
“ေ အာ် … တို့က အဖြေအြ မန် ပေးလို့ … အထင်မသေးပါဘ ူးေ နာ်”
“သေးစရာ လား ချစ် ချ စ် ကလဲ … ဒီေ ခတ်က အင် တာနက်ေ ခတ်လေ “
“အင်း … တသ က်လုံးချစ် မှာလား”
“ချ စ် မှာပေါ ့ …”

စက ားလဲ ပြေ ာ … မသိမသာလေး … သူ့ဂျို      င်း အော ကက် နေ … ဖက်ထ ာ းတဲ့လက်က … လုံးလုံး က ျ စ်က ျစ် … ရင်သ ာ းဆိုင်ကို … အု ပ် ကိုင်လိုက ်မိ တ ယ် … အထိအတွေ့က အိ စက်လွန်းတယ် … ဘရာစီယာ အု ပ်ထားပေမယ့် … ရ င်သားက ထ ွ ားမို့လွန်းတ ယ် … ကျနော် ထ င်တ ယ် … ၃၄ ကေ ျာ်မယ် ထင်တ ာ ပဲ … တင်းတင်း ေ လး … မို့ မို့လေးကို … ဖွ ဖွ လေ း နယ်ပစ်လိုက ်တယ် …

“အို … ဟင့် …”
“ေြ ဖးေြ ဖးေ န ာ် … အ”
“ေြ ဖးေြ ဖးကိုင် … နာတယ် …”
“အကြီးကြ ီးပဲ က ွ ာ … အရမ်းကြို က်တယ် …”
“နှာဘူး …”
“ဘာနှာဘူးလ ဲ … ချ စ်လ ို့ ကိုင်တာနော် …”
“တမျိုးကြီးပဲက ွာ … အဟင့်”
“ခ ဏလေးကွ ာ နော ် …”
“တော်တော့က ွ ာ … မ နေ တ တ်တေ ာ့ဘူး”

သူ တကယ်ပဲ မေ နတတ်တော ့ဘူး … မျ က်နှာလေး က နီ ရဲ တွ တ်ြ ပီး … တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ြ ပီး … ကျနော့် ရင်ခွ င်ထဲမှာ … ခေါ င်းလေး လ ာဖွ က်ထားတယ် … အနေအထားက ပိုပြီး လုံခြုံသွားတာမို့ … ရင်သ ာ းဆိုင်မို့ မို့လေးကို … ကျနော့်သ ဘေ ာရှိ … ေြ ဖးေ ဖြး ပဲ န ယ်ပေးလိုက်တယ် … တင်း ြ ပီး မာကျ စ်နေတာ ပဲ … သူ မပြောနဲ့ … နယ ်ပေး တဲ့ ကျနော်တောင် … တအားစိတ်ကြွလာတယ် … အလုံးအထ     ည်က ခပ်ထ ွ ာ းထ ွ ာ း မို့ … အားရမိတယ် … နယ်ေ ပး ေ နရ င်း … လက်ညှို း နဲ့  လက်မက … နို့သီးခေါင်း ထိပ် ဖျ ားလေ းကို လိုက်ရှာ မိတ ယ် … တေ ွ့သ လိုတော့ရှိသား … သူလဲ ဖီးလ ်တက်လာတာမို့ … နို့သ ီးေ ခါင်း လေးက ဘ ရာ စီယ ာအောက်မှာ … ထေ ာင်ထနေတ ယ် … ဒါပေ မယ့် ကျနော် ညှစ်လို့မ ရ ဘူး … ဖ မ်းလို့လဲ မရဘူး … ဘရာစီယ ာ က နဲ နဲ မ ာတယ် …
အပျော ့သားမဟုတ်တာ … ဆိုးတာပဲ  … ကြ ံရာ မ ရတဲ့အဆ ုံး … နို့သီးခေါင်း နေ ရာလေးကို လက်မ နဲ့ ဖိပြီ း ပွ တ်ပစ်လိုက်တ ယ် …

“အို … ကို …”
“ဘာတွေလုပ် နေတာလ ဲက ွ ာ … မ နေ တ တ်ဘူး”

ကျနော့်ကို သူ ေ မာ့ကြည ့်တယ် … သူ့အြ ကည့်ေ တ ွ ရဲ ့ နော က်မှာ … အထိအတွေ့ကို သာယာနေမှ န်း … ကျ နော ် နာ းလ ည်ပါ တယ် … အစဆိုတော ့ သူ ဘ ယ်ေ နတ တ်ပါ့မလဲ … အထိအတွေ့က အ စ ဆိုတော ့ … ခံ စားရ ခက်ေ န မှာ ေ ပါ ့ … ဖွ ဖွ လေး န ယ်ေ ပး ရင်း … သူ … ငြီး တွ ားသံလေး … တိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ် … ကျနော်လဲ … စိတ်တွေကြွတက်လာတ ယ် … ကျနော့်ဟ ာ က ပေါင်ကြာ းမှာ ထောင်ေ နြ ပီ … တင်းနြေ ပီ ဗျာ … သူေ ရာ … သူ့အဖုတ်ကြီးလဲ … အရ ည်တွေ စိုြ ပီး တ င်းေ နလေ ာက်ြ ပီ … ကျနော ် အေ ပါ် ပို င်း က လိေ နရင်းကနေ … အော က်ကို လျှောဆင်းလာတယ် … ပေါ င်သားလေ းကို တချက် ပွ တ ်လိုက်ပြီး … အ တ ွ င်းပိုင်းကို လ က်ညှိုးလေးနဲ့ … ထိုးနှိုက်လိုက်မိတယ ် …

“အို … ကို … တေ ာ်ပြီကွာ … “
“ခ ဏလေးပါ … ချစ် ချ စ်ကလဲ …”
“ဟင့် … ယားပါတယဆ်ိုနေမှ …”

ဂါ ဝန် စလေး ပေါ်ကနေ … က ျနော် သူ့အဖုတ်က ို နှို က်တော့ … သူ အလ န့် တ ကြား … ဘေးဘီဝဲ ယာကို လိုက်ကြည့်တယ် … လူရှ င်းတယ်ဆိုေ ပမယ့် … သူ စာအု ပ် လေးကို … အေ ပါ် မှာ အုပ်ြ ပီး … အကာအကွ ယ် ယူပေးတယ ် … ရှက်လ ဲ ရှက်တယ် … ခံလို့လဲ ကော င်းလို့ နေ မှာပေါ့ … ကာ းပေါ် မှာ အနှို က်ခံ ရတုန်း က … သူပြီးသွားလို့လ ာ းမသိဘူး … အခုတခါ ထပ် နှိုက်တော့ … ပေါ င် ကြားမှာ ပူ နွေ းေ နတယ် …
စိုထ ိုင်းထိုင်း ြ ဖ စ်နေတယ် … ပေါ င် နှ စ် ချောင်းကို လ ိမ်က ျစ်ထားတော့ … နှိုက်လို့တော ့ မကောင်းဘူးပေါ့ … မရမက အတင်းနှိုက်တော ့မှ … လက်တချော င်းစာ ေ န ရာ ရတ ယ် … ဘယ်ရမလဲ … ကျနော် … လက်ညှိုးလေးနဲ့ ဟိုထိုးဒီထိုး … ဟိုပွ တ်ဒီပွ တ် … လုပ်တာပေါ့ … သူ့အဖုတ်ြ ကီးက … တကယ်ပဲ ဖောင်း မို့ြ ပီး …
တင်းကာ းနေ တာ ပဲ … က ျေ နာ် နှိုက်ရတာ အား မ လို အာ းမရြ ဖ စ်မိတယ် … ဂါ ဝန် ရယ် … ပင်တီရယ် ခံ နေလို့သာ ပေါ့ … နို့ မို့ဆို … က ျ နော ် အဖုတ်ထဲ လက်ညှိုး ထိုးထ ည့်ပြီး … ေ မွှပ စ်လိုက်တ ာ ကြ ာပြီ … ဖွ ဖွ လေ း ပွ တ်ပွ တ်ပေး တော့ … သူလေ … မျက်စိ လေး စ င်း ကျလာတယ် … ဇတ်ဇတ်တုန် နေတဲ့ နှုတ်ခ မ်းလေးကို … ဖိက ိုက်ထားတယ် … အေ ပါ် အောက် ပွ တ်ဆ ွ ဲတာ ရှည ်သွားရင် … တ ချ က်တချက် သူ တုန်တက ်လာတယ် …

“ကောင်းလားဟင် …”
“သိဘူး … မ မေးနဲ ့ …”
“အရမ်းချစ် တ ာ ပဲ … ချ စ် ချစ် ရယ် …”
“အင်း … ဟင့် …”

လက်ညှို းလေး က … အဖုတ်ြ ကီးကို ပွ တ်ရင်းသ ပ် ရ င်း … တဖြေးဖြေးနဲ့ … အကွ ဲ ေြ က ာ င်းနေ ရာကို စမ်းမိတယ် … အဖုတ ်ကြီးရဲ့ အလ ယ်ကောင်တည့်တ ည့်မှာ … အကွ ဲ ေြ က ာ င်းရှိမှ န်းသိတော့ … လက်သ ည်းလေ းနဲ့ …
ခြစ်ြ ခစ် ေ ပး တ ယ် … သူ တ ွ န့်တ ွ န့်တက်သွားတယ် … ကျနော ့်ကိုလဲ တ အားဖက်ထားတယ် … ဖီးလ်တက်လ ွ န်းလို့ ထင်ပါ ရဲ ့ … မျက်စိ လေးေ တာင် မ ဖွ င့် တေ ာ့ဘူး … မှိ တ်ပြီး … ဖီး လ်ခံ နေတယ် … ကျနော်က လဲ … ကုတ်ကုတ်ပေးတယ် … အကွ ဲ ေြ က ာ င်းနေရာကနေ … အရည ်ေ တ ွ က စိုလ ာ တ ယ် … တစိ မ်စိ မ့်ထွက ်လာလေ … ကျနော်က ပွ တ်ေ ပး လေ … ကျနော် တ ခုတွေ းမိ တယ် … ပင် တီလေး ဝတ်ထ ာ းတေ ာ့ … ပင်တီလေးေ အာက်က နေ သာ … အဖု တ်ကြီးထဲကို လ က်ညှို းနဲ့ က လိနို င်ရ င် … ဖီးလ ်ပဲ … ကျနော ် ရှာတာ ပေါ့ … အဖုတ ်ကြီးကို အုပ်ထ ာ း တ ့ဲ ပင်တီလေ းရဲ ့ အနားသတ်ကို … ရှာ တ ယ် … အကွဲကြောင်းရဲ့ လက်နှ စ်လုံးအက ွ ာလောကမ်ှာ … ပင် တီလေးရဲ ့ အနာ းသတ် … ချု ပ်ရိုး ရာ လုံးလုံးကို … ကျနော ် စမ်းမိတယ် … ဘယ်ရမလဲ … လ က်ညှို းလေး က … ပ င်တီလေးကို ဆ ွဲ မတာေ ပါ့ … သူ သိတယ် … လ က်ကို အတင်းပဲ လာညှစ်တယ် … အဖု တ်ြ ကီးကို အနှိုက်ခံ ရတော့မယ်ဆိုတာ … သူ သိတယ် … က ျနေ ာ်ကလဲ မရ ေ တ ာ့ဘူး … ပူထ ူနြေ ပီ … ဖတ်ကနဲ … ပ င်တီချု ပ် ရိုး လေ းကို … ဆ ွ ဲမလိုက်ပြီး … အဖုတ်ြ ကီးရဲ့ အက ွဲ ေြ ကာငး ရှိရာ် ကို … အြ မန် နှိုက်ပ စ်လိုက်တ ယ် …

“အို … မာ မ ားရေ …”
“ဟေ့ေ အး … ဟေ့ေ အး က ွ ာ … အဲ ဒီ လို မ နှိုက်နဲ ့ကွ ာနော် …”

မျ က်နှာလေး က ပျက ်နေ တယ် … အသံလေ းက … တ ုန်တ ုန်ရီ ရီ နဲ ့ … သူ တောင်းပန်တ ယ် … သူ
ေြ ကာက်နေ တယ် … ကျနော ်ကတော့ မကြေ ာက်ပါ ဘူး … နှိုက်ချင်တ ာ ပဲ သိတယ် … အတင်းဖက်ထားရင်း … သူ့အဖုတ်ကြီးရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးထဲကို … ကျနော့်လ က်ညှိုး ရော က်သွားတယ် … သူ ထွန့်ထွန့်လူးတယ် …
ကျနော် ယုံပါ တယ် … သူ့အဖုတ်ကြ ီးကို … ဘ ယ်သူမှ မထိရသေးဘူးဆိုတာ … ဒီလ ိုမျ ိုးလဲ တခါမှ အနှိုက ်မ ခံရ ဘူးနဲ့ တူတယ် … တ ကိုယ်လုံး ြ က က်သီးဖြန်း ြ ဖ န်းထ ပြီး … ထ ွန့်ထ ွ န့်လ ူးနေတာပဲ … မ ရ တေ ာ့ဘူး … ကျနော့်စိတ် တွေ ထိန်း မ ရ တေ ာ့ဘူး …

ဖီးလ်ကလ ဲတက် … စိတ်ကလဲ အရမ်းကြွလ ာတော့ … နှိုက်တ ာ ပေါ ့ … ဂ ါ ဝန် စလေး ပေါက်ထွက်သွားမတတ် … နှိုက ်တာပေါ့ … အဖုတ်ကြီးရဲ့ ေ အာ က်ဘက်နာ းက … အပေါ က်ဝလေးကို လက်ညှို းလေး က … စမ်းမိထားပြီ … ဝင်ဖို့ တော့ ကြိုးစားတာ ပဲ … မရဘူးလေ … အပျိုလေးဆိုတော ့ … တ အားညှစ်ထားတာပေါ ့ … ကျနော် သိလိုက်တ ာ က … ဂျ ူလီယာက အဖု တ်ကြီးတယ် … ည ှစ်အာ းသ န်တ ယ်ဆိုတာပဲ … ကျ နော ့်ဟာသာ ထည့်ပ စ်လိုက်ရ င် … ဝင် ပါ့မလာ း … ဟင့်အင်း … အတင်းဆေ ာ င့်ထ ည့်ပစ် မှ … ရမယ်နဲ ့ တူတယ်ဗျ ာ … ဒါဆို
ဂျ ူလ ီယာလေး တအားအော ် မှာ ပေါ ့ … အခုတော င်ြ က ည့် … လက်ည ှိုးလေးတောင် မဝ င်သေ းဘ ူး … အော ် ချ င်နြေ ပီ … တိုးတိုးလေး ြ ငီးတယ် … အော က်နှုတ် ခမ်း ေ လးကို က ိုက်ထားတယ် … က ျနော့်ကို တအားဖက်ထားတယ် … သ ူ့ခမျ ာ … ဖီးလ ်တက်တာလား … အရမ်း ခံ ချင် တာလာ း မ သိ … ကျနော်ကတော့ မရမက နှိုက် တ ာပဲ … အဖုတ်ြ ကီးရဲ့ အေ ပါက ်ဝေ လးမှာ … လက်ည ှိုးလေးနဲ့ ပိတ်ထားရင်း … ဖြိ ပီး ပွ တ်ပစ်လိုက်တ ယ် … သူ မ ခံနို င်ဘ ူး … ကျနော ့်ကို အတင်း ဖက်ထားရင်း ငြီး တယ် …

“အဟင့် … ဟင့် … “
“ကိုရယ် … အို … သေ ပါ ပြီ… အီးး … ဟင့် … “
“အို့ … မာ မ ားရေ … ရှီးးးးး” “အဟင့် … အို … ဟ င့် …”
“ကိုရယ် … ဟင်းးးး”

ကျနော့်လက်ကို … ပေါင် နှ စ်ေ ချ ာ င်း နဲ့ တအားလိမ် ညှစ်ထ ာ းရင်း … ထွန့်ထွန့်လူးကာ … သူ ပြီးသွား၏ … ကျ နော ် သိလိုက်တ ာ က … ရုတ ်တရက် … အဖုတ် ဝလေးမှာ … ပူကနဲ နွေ းကနဲ ဖြစ်သွားလို့ပဲ … အရည်ေ တ ွ လဲ စိ မ့်ထွက်လ ာတယ် … သူ ကျနော့်ကို ကျစ်က ျ စ်ပါ ေ အာ င် ဖက ်ထားတယ် … သိသိသာသာကြီး ဖ င် လေးက ယမ်းခါ သွ ားတယ် … အေ ရ့ှကို ကေ ာ့ကော့သ ွ ာ းတ ယ်ဆို ပို မှ န် လိမ့် မယ်ဗျ … သူ ြ ပီး သ ွ ာ းတေ ာ ့ အြေ ကာ ဆွ ဲတာပေါ့
… ချ စ်ချ စ် လေး … ငြိ မ် ကျသွားတ့ ဲအထ ိ ကျနော့်လ က်ညှို းကို … နေရာ မ ရွှေ့မိဘူး … ဒီအတိုင်း လေးပဲ ဖိက ပ်ထ ားပေးလိုက်တယ် … ကျနော် ငုံ့ြ က ည့်လိုက်တေ ာ့လေ … သူ မော ေ နရှာတယ် … က ျ နော ့်ရင် ခွ င်ထဲမှာ မှီထ ားရင်း … သူ မျ က်စိ လေးကို မှိတ် ထားတယ် … သ ိမ့်သ ိမ့်တ ုန် အော င် … လှိုက်ဖို မော ေ နတဲ့သူ့ကို …
အင်း ယ ာ းက န်က … လေေြ ပတွေ က … ဝေ့ကနဲ … လှောင် ပြော င်သွားတယ် … မျ က်နှာ ေ လ း က ပန်းဆီရော င် လေး သမ်းပြီ း … မှိန်း ေ နရှ ာ တ ယ် … သူ့ပုံ စံ လေးက လေ … ကလေးငယ ်လေ းလ ိုပဲ …
အရမ်း ချ စ်ဖို့ ကေ ာင်းတာပဲ … ကျနော် သူ့နဖူး လေးကို န မ်းလိုက်မိတယ် … ရွှ တ် …

“ကောင်းလားဟင် …”

“အင်း … ဂျ ူ လီယာတော့ သေမှာပဲ …”
“အွ န် … ဘာဖြစ်လို့လဲ …”
“ကို မကောင်းဘူးကွာ … အ ရ မ်းမော သွားပြီ …”
“ဒါဆိုလ ဲ ကို့ကို မောေ အာင် ပြန်လုပ် ပေးလေ …”
“အင် … ဘ ယ်လိုလုပ် ေ ပ းရမှာလဲ …”
“ကို့ဟာကိုလဲ ကို့လ ိုပဲ လုပ် ပေး …”
“အာ … နှာ ဘူး …”
“လုပ်ေ ပး ပါ က ွ ာ နော် …”
“ဟေ့ေ အးက ွာ … ရှက်တယ်”
“မ ရှက ်ပါ နဲ့က ွ ာ … ကိုင်ြ က ည့်”
“ကိုနော် “
“ေ နာ က်မှ အရ မ်းကောင်းလ ို့ ကိုင် ချ င် ပါတယ်ဆို”
“အာာ … ြ ဖစ် ရလေ …”
“အခုတော င် … လက်ညှို းလေး နဲ့တင် … မျေ ာ့ေ နြ ပီ မှတ်လား … ကို့ဟာကြီးနဲ့ ဆို …”
“ကိုနော် … ဟွန့် … တအားညစ်ပ တ်တယ် …”

မျ က်နှာလေး နီ ရဲ တွ တ်ပြီး … ကျနော့် ရ င် ခွ င်က ို လက်သီးဆုပ် လေးနဲ့ တဖုန်း ဖုန်း ထုတယ် … ရိုက်တယ် … ဒါပေမယ ့် … ရိုက် ချ က်တိုင်းမှာ အားမ ပါတာ … ချ စ်လ ို့လား … အားမ ရှိတ ာလား ကျနော်မပြောတတ် … လက်သီးဆုပ် လေးတွေ ကို ဖ မ်းဆွဲပြီး … လူတကိုယ်လုံးကို ဖ က်ထားပစ် လိုက်တယ် … သူ … ကျနော ့်ရ င် ခွ င် ထဲမှာ … ခေါင်း လေ းမှီြ ပီး … ခ ဏခဏ ေ မ ာ့ကြ ည့်တယ် … ကျနော ် သူ့ကို ဖွ ဖွ ေ လး နမ်း မိတ ယ် … အရမ်း ချ စ်မိ သွားလို့ပါ ဗျာ …

“ချ စ် …”
“ဟင် … အင် …”
“ချ စ် … လို့ …”
“ဟင် … လို့ …”
“ချ စ်က … ကို့ကို အတ ည်ကြံမှာ လ ားဟ င်”
“အွ န် … ကိုနော ် …”
“ယောက်ျားလေးဆိုတာက မေးထာ းရတ ယ်လေ … ဆူးပေါ် ဖ က်က ျ လ ဲ ဆူးကျိုး … ဖက်ပေါ်ဆ ူးက ျလဲ ဆူးက ျိုး …”
“တော်ပါ … တို့က တသက်လ ုံးချ စ် မှာ … သူကသာ “
“တကယ်နေ ာ် … ဟိုလိုရော ချစ် မှာလား …”
“အာ … နှာ ဘူး … ဒါပဲ ေ တွ းနေတ ယ် …”
“တွေ းမှာ ေ ပါ ့ … ချ စ် ချ စ် က အရ မ်း မို က်တယ်လေ …”
“ဘာမိုက်တာ လဲ “
“အိုး …”
“ဒေါက် …”

သူ က ျ နော ့်ခေါ င်းကို ဒေါ က်ကနဲ ခေါ က်ြ ပီး … နှာခေါင်းကို … ဆွဲလိမ် ပစ်လို က်တယ် …

“အ … နာ တယက် …” ွ
“ချ စ် ချစ် နော ် … ြ ပန်လ ုပ် လိုက်ရ …”

သူ့ေ ပါ င်ကြားထဲက … က ျေ နာ ့်လက်ည ှိုးလေ းက ို ပြန် ကလိလိုက ်တယ် … သူ ထ ွန့်ထွန့်လူး သ ွ ာ းတယ် …

“အို .. ကိုနေ ာ် မေ နတတ်ဘူးက ာွ … အဲ ဒီလို အနို င် မက ျင့် နဲ ့”
“အနမ်းနဲ့ လက် ရုတ်သိမ်းရေး လ ဲမှာ လား …”
“လဲမယ ် … လဲမယ် … ရွှ တ် …”

သူ က ျ နော ့်ပါ းကို ရွှတ်ကနဲ အြ မ န် နမ်းတ ယ် … မနမ်းလို့လဲ မရ ဘူးလေ … နောက်တခါ ကျနော် သူ့အဖုတ်ကြီးကို ကလိလိုက်ရ င် … သူ မျေ ာ့သ ွားမှာပေါ့ … ရ င်တွေ အရမ်း ခု န်သွားမှာပေါ့ …

“ကြောက ်ပြီ လား”
“ကြောက ်ပါ ြ ပီ ရှင့်”
“ဟား ဟ ား ဟ ာ း”
“ခ စ် … ခ စ် …”
“လာ … ထ … အိ မ်ြ ပန် နောက်က ျ နေ အုံးမယ် “
“အင်း … ဟုတ်သားပဲ”

သူ … မတ ်တပ်ရပ်လိုက ်တေ ာ့ … လူက နဲ နဲ ယိုင် ကျသ ွားတယ် … ကျနော် သူ့လက်မောင်းကို … ဖမ်းကိုင်လိုက်တော ့ … သူ ကျနော့် လ က်ေ မာ င်းကို ထုတယ် … ကျနော ် ခွ ိ ကနဲ ရီ မိတယ် … ဒိုင်း ကနဲ မျ က်ေ စာ င်းထိုးခံ ရတယ် … ပျော ်ပါ တ ယ် … ကျနော်တို့ရဲ ့ အိမ်ြ ပ န်ခ ရီး လေးဟာ … အချ       စ် တွေ … နာ းလည်မှု တွေ အြ ပည့်နဲ ့ ပျော်ရွှင် ခဲ ့ရ ပါ တ ယ် … အြ ပန် ကျတော့ ကားမကြ ပ်ဘ ူးဗျ … ထ ိုင်ခုံ ေ နရာ တောင် ရသေးတယ် … နှိုက ်ခွ င့် မ ရ တေ ာ့ဘူးပေါ့ ဗျ ာ … ဒ ါ ပေ မ ယ့်လဲ … က ျ ေ နာ ်နဲ့ ချ စ်ချ စ် … အရ မ်း နားလည်ရ င်း နှီးသ ာွ းတယ်လို့ ခံ စားမိ ပါတယ် … သ ူ့အိမ် နာ းထ ိ လိုက်ပို့ ေ ပြး ပီး … ကျနော ် အိ မ်ြ ပန်လာခဲ ့ တယ် … အိမ် တောင်မ ေ ရာ က်သေးဘူး … သူ ဖု န်း ဆက်တ ယ် …

“ဟယ်လို …”
“ကိုလား …”
“ေြ ပာလေ … ချ စ်ချ စ် …”
“အရမ်းချစ် တယ် … ရွှတ် … ဒါပဲ နော် … မ နက်ဖြန်မှ တွေ့မယ်”

ဒါပဲနော် ေြ ပ ာြ ပီး … ဖု န်းချသွားတယ် … က ျ နော ် တအားပျော် မိတယ ် … က ျနော် တ အာ းေ က ျ န ပ် မိတယ ် … ကျနော် သူ့ကို တအားချစ်တယ ်ဗျ ာ … အိ မ်ပြန် ရေ ာက်တော့ ရေ မိုးချ ိုးထမင် းစာ းြ ပီး … အိပ် ပျော်သွားတ ယ် … မနက်ြ ဖန်ရ ယ် မြန်ြ မန် ရောက ်ပါ တော့ … သိပ် ချစ် တဲ့ ချစ်သူလေးနဲ့ တွေ့ချ င်လို့ပါ ဗျ ာ …

မနက်မိုးလင် းတော့ … နှိုးစက် မမြည် ခ င် … ကျနော် နိုး ေ နြ ပီ … အိပ်ယ ာ ထ ဲ မှ ာ အရင်လို ြ ပန်မ အိ ပ် တော့ဘူး … ပျ င်းကြေ ာလဲ မဆွ ဲ တေ ာ ့ဘူး … ဆ တ်ကနဲ ထလိုက်တယ် … ဟုတ်တ ယ်ေ လ … ကျနော်က ရီး စာ း ရ ေ နြ ပီ … ချ စ်ချ    စ် နဲ ့ သ ွားတေ့ ွရ မယ ် … နောက်ကျနေ ရင် … စိတ်ဆိုးနေအုံးမယ် … မေ ကာင်းဘူး … ခ ပ်သွက်သွက်ပဲ … ရေမိုး ချိုး … အဝတ် စားလဲ … rollon ကို ခပ်ြ ပ င်း ြ ပ င်းလေ း လှိမ့် ပစ်လိုက ်တယ် … ခွေ ျ း ထ ွ က်သံယိုတွေ
လုပ် ရမယ်ဆို … နံေ န မှာစို းလို့ … သေချ ာပြ င်ဆင် လိုက်တယ် … ပြီးတေ ာ့ … ချ စ်ချ စ်က အေ မွှးနံ့ ကြိုက်တဲ့ပုံပဲ လေ … မွှေးတာကတော့ မ မှ ာ း ပါ ဘူး … ချ စ်သ ူနဲ့သ ွ ားတဲ့အခါ စိတ်ြ က ညန်ူး မှုရတ ာပေါ့ေ နာ့ … ခ ပ်သ ွက်သွက်လေး
လေ ျှာက်ရ င်း … ကားမှတ်တိုင် မှာ … ချ စ် ချစ် စော င့် ေ နတ ယ် … သိပ်လှတာပဲ … အဖြ ူ ေ ရာ င် ရ င်ေ စ့ အကျႌလေးနဲ့
… အနီေ ရာ င်ထမီလေ းနဲ့ သ ိပ်လ ှတာပဲ … ခ ပ်ထ ွားထွားရင်သားဆိုင် တွေ ကို … အမဲ ရောင် ဘေ ာ်လီနဲ ့ အုပ်ထ ားတယ် … အြ ဖူ ရော င် ရင် ေ စ့ အကျႌလေးက နဲ နဲ ပါး ေ တာ့ မြင် ရတ ာပေါ့ … တမျိုးလေးပဲ … သိပ် ချ စ် မိတ ယ် … ဖြစ်ညှစ် ပ စလ်ိုက်ချင် တယ် … အကျႌတွေ အကုန် ခွ ျတ်ြ က ည့်ရင် … ချ စ် ချ စ်ရဲ ့ ရ င် သားဆိုင်ေ တ ွ က …
သိပ်ထွားမှာပဲ … နို့သ ီးေ ခါင်း လေးေ တွ က … သေးသေ းလေးလာ း … ြ ကီးကြီးလေးလား က ျနော် သိချ င်လိုက်တ ာ ဗျ ာ …

“ဟိတ် … ဘ ာ လို့ အဲ ဒီလောက် စို က်ကြည ့်နေတာ လဲ …”
“အရမ်းလှလို့ …”
“အပိုတွေ … နှာ ဘူးလေး ေ နာ် …”
“ရှ ူးတိုးတိုး … မေ န့က အိပ်လို့ ပျော် လ ာ း …”
“ဟင့်အင်း … ကောင်းကောင်းအိပ် လို့ မ ရဘူး …”
“အတူတူပဲ … ကိုလဲ အိ ပ် လို့မပျော်ဘ ူး …”
“ကြမ်းပိုးကို က်လို့မှတ်လ ာ း …”
ှအရွှတ ်အနောက် ပြော ေ ပ မယ့် … ြ ဖန်းကနဲ ရှက ်သွေ းြ ဖန်းသွားတ့ ဲ … ပါ းြ ပင် လေးက … နံ နက်ခ င်းရဲ့
နေေ ရာ င်အောက်မှာ … သိပ်လှတာပဲ … လူရှင်း လို့ကတော ့ … ဖက ်နမ်း ပ စ်လိုက်မယ် … ပါးချို င့်လေး
မြု ပ်သွားအောင် … နှာခေါင်းလေ းနဲ့ ဖြိ ပီး န မ်းပစ်လ ို က်လို့ကတော့ … အဟိ

“ချ စ် ချစ် … ဘယ်လိုသိ”
“ရ င်ဘ တ်ထဲက သိ … ခ စ် … ခ စ် …”

နှ စ်ယောက ်လုံး တခစ် ခစ် နဲ ့ ရီလိုက်မိ တ ယ် … ပျေ ာ်လို်က်တာဗျာ … ဆတ်က နဲ သူ့လက်ဖ ဝါ း လေး ကို … ကျနော် ဆုပ်ကို င်လိုကမ်ိတယ် … ခို င် ခို င်တ ွ ဲ ထာ း တဲ့လက်တွေ … တသက်လုံး … ဆုပ်က ိုင်ထ ားခွင့် ရမယ်ဆိုရ င် … ကျနော် အရမ်း ေ ပျာ်မိ မှာပဲ …

“ချ စ် ချစ် …”
“အင် …”
“သင်တန်းမသ ွားန့ ဲက ွ ာ”
“အွ န် … ဘာလို့လဲ”
“ရု ပ် ရှင်ကြ ည ့်ချင်တယ် …”
“အာ … ဖျ က်စီး ေ ရးသမာ းပဲ … နေ ာက်ေ န့ မှ ကြည ့်ကွာနော် …”
“ဟင့်အင်း … အခုပဲ ကြည ့်မယ် …”
“စိတ်ညစ် ပါ့ … သွားလေ …”
“အို ကေ …”
“အခုကြည့်ချ င်တ ာလား … နေ့လည်မှ ြ က ည့် ြ ပီးေ ရ ာ “
“ဟင့်အင်း … အခုဆို အခု ပဲ “

ခေါင်း မာတဲ့ ကျနော့်ကို … ချ စ်ချ စ်က အလိုလိုက်ရှ ာတယ် … သ င်တ န်းမတက်ပဲ … ရု ပ် ရှင်သွားကြည့်ဖို့ …
ေြ ခလ ှမ်း တွေ က … ဦးလှည့်လိုက်တယ် …ကိုးနာရီ ခွဲ တော့မယ် … ရုပ် ရှ င်ရုံ တေ ွ ဘက်ကို … ခပ်သွက်သွက်လေး လေ ျှာက်ြ ပီး … အဆင့်မြင့် ရု ပ်ရှင် ရုံတခု ထဲ ဝင်လိုက ်မိတ ယ် … ဘာကာ းမှန်း တောင် မသိ ပါဘ ူး … ကျနော ် လက်မှတ် ၀ ယ်လိုက်မိတ ယ် … စာ ေ ရးမလေးက … ဘယ်ေ နရာ လဲ အကိုလို့ မေးတော ့ … ထော င့်စွ န်း ေ နရာ ကိုပဲ လက်ညှို းထိုးပ စ်လိုက်တယ် … ကေ ာင်းရော … ရုပ် ရှင် ရုံထ ဲ ရော က်တော့ … သ့ပုံ စံလေး က ရှက်ကိုးရှက်ကန်း
ဖြစ်ေ န ပုံ ပဲ … ကျနော့်လ ကက် ိ ု        ခ ပ်တ  င်းတင်း ဖက်ထားရင်း … အပေ ါ်ထပ် ကို တက်လာ ခဲတ ယ့်        … ကျနော် ဝယ ်ထားတ့ ဲလက်မှတ်က … DC လက်မှတ် … ၄၅၀၀ က ျပ် … ဈေးြ ကီးပေမယ့် … က ျ နော ် ဝယ်ခဲ ့တယ် … ချ စ်ချ  စ် နဲ ့ နှစ် ယောက်ထဲ … အေးအေး ဆေးဆေ း ကိုင် ချ    င်လို့ … အေဲလ … ထိုင် ချ င်လို့ပါ  ဗျ ာ …

“ကို … အောက်ထပ်မှာ မဟ ုတ်ဘူးလား …”
“ဟင့်အင်း … အပေါ်ထပ် မှာက လ ူနည ်းတယ်ေ လ …”
“ေ အာ် … အော် … အဲ ဒါလဲ ကော င်းတ ာပဲ … တယောက်ယေ ာက်တွေ့သွားမှာ စိုးလို့ …” “အင်း … အဲ ဒါ ေြ ကာင့် DC ခုံ ဝယ ်လိုက်တာ …” “အင်း …”

အပေါက ် ၀ ရော က်တော့ … လက်မှတ်ြ ဖတ်တဲ့ မမ တယောက် ရ ပ်နေတယ ် … ခ ပ်ေ ချ ာ ေ ချ ာ လေ းပါ        ပဲ …
ကျနော်တို့ အတ ွ ဲ ကို ကြ ည့်ပြီး … သူ့မျကန်ှာက ပြံ ုးတုံ့တ ံ့ ဖြစ် သွားတယ် … က ျနော် သိပါတ ယ် … သူ့ စိတ်ထဲမှာ
… အတွ ဲ တတ ွဲ တေ ာ့ တက်လ ာပြန်ြ ပီ … အမှော င် ထဲမှာ … ရု ပ် ရှ င်မကြည ့်ပဲ … အဟိဆ ိုပြီး တွေ းနေ မှ ာ သေ ချ ာတယ် … ဝင် ေ ပါ       က်ဝက … လိုက်ကာကြီးကို ဆ ွ ဲ ဖယလ်ိုက်တာနဲ ့ … ရုပ် ရှင်ရုံထဲ က အအေး ဓါ တ်က … အေး စိ မ့် နေ တာ ပဲ … မှေ ာင်လဲ မှော င် နေပြီ … ရု ပ်ရှ င်စြ ပ ေ နြ ပီ ကိုး … ကျနော် … ချ စ်ချ စ်လက်ကို ဆ ွ ဲ ရင်း … DC တန်းေ ပါ်တ က်သ ွာ းတယ် … ကျနော် ယူထားတဲ့ နေ ရာက … ထော င့်စွ နး ခုံ် … အပို င် ပဲ … မီးရောင် မှိ န်မှိ န် လေးအော က်မှာ … ကျနော် နဲ ့ ချ စ် ချစ် … ထိုင် ခုံမှာ ထိုင် မိ တယ် … သူ ရ င်တွေ ခုန် နေတယ် … ကျနော် ရင်တွေ တုန် နေတယ် … ချစ်တယ ်ဗျ ာ … ကျနော် သူ့ကို ဖက် ထ ားလိုက်မိ တယ် …

“အိုး … နေပ ါအုံး …”
“အရမ်းချစ် တယ် … ချစ် ချစ် ရယ် …”
“အတူတူပါပဲ ေ နာ်”
“အရမ်းအေး လား … ချစ် ချစ် …”
“ေ အးတ ယ် … ဖက ်ထား”

ဟုတ်ပဗျာ … က ျ နော ်တို့ ခေါင်း ပေါ် မှာ … အဲ ယာ းက ွ န်း ြ ကီးက … တဝှီးဝှီး နဲ့ မှုတ်နေတာ … အေးလိုက်တာ … ကျနော် ချ စ် ချစက်ို ဖက ် ထားပြီး … ရင် ခွ င်ထဲကို ထည့်ထ ာ းလိုက်တယ် … ဟုတ်ပဗျာ …
နှ စ်ယောက ်ကိုယ်ေ ငွ့နဲ့ဆ ိုတေ ာ့ … ရင် ဘတ်က နဲ နဲ နွေ းသွ ားတယ် … ချ       စ်ချ    စ်ရဲ ့ ကိုယ်လုံးလေ းက …
ကျစ်ကျစ်လေးဗျ … လက်ေ မာ င်းသားလေးဆိုလဲ တင်းနေတာ ပဲ … ကျနော ် ဖက်ထ ာ းရင် း လက်မောင်းသ ားလေးကို …

“ချ စ် ချစ် …”
“အင် … ေြ ပာ လေ ကိုရဲ ့ …”
“ချ စ်ကို နမ်း ချ င်တယ်ကွာ …”
“လုပ်ပြီ … ကိုေ နာ် … ဟင့် …”

ရု ပ်ရှ င် ပိတ်ကားက အလ င်းရောင် နဲ ့ … မလ င်း တလ င်း ခ ပ် မှိ န်မှိ န်ကြားထဲမှာ … ကျ နော့်ရ င် ခွ င်ကြားထဲ က … သူ့မျက်ဝ န်းတွေက … အရောင်လက ်နေတယ် … နှု တ်ခ မ်း လေးက ဖူးကြွနေတယ် … ကျနော် သူ့ကိုချစ်တယ် …
ငုံ့ နမ်း မိလိုက်တယ် … ချစ် ချစ် မျ က်နှာ လေ း မော့တက်လ ာ တ ယ် … ကျနော် နှုတ်ခ မ်းဖူး ဖူးလေးကို ဖွ ဖွ လေး ငုံလ ိုက်မိတယ် … ချ စ်တယ် … ချ စ်ချ စ် ရယ် … အဲ ယားကွ န်းကြောင့် … အေးစက ် နေ ေ ပ မယ့် … ကျနော်တို့နှ စ် ယောက်ရဲ ့ ခ ပ်နွေ းေ နွး အချ စ် တွေ က … လွှမ်းခြုံသ ွားတေ ာ့ … ကျနော် တော့ မေ အးေ တာ့ဘူး … ကျနော့်ရ င် တေ ွ ပူလာတယ် … လ က်ေ မာ င်းလေးကို ပွ တ ်သပ်နေတဲ့ လက်က … အောက်ဘ က်ကို
လေ ျှာဆင်းသွားတယ် … ခါ းလေ းက ို ပွ တ်လိုက် … ပေါ င်သားလေးကို ပွ တ်လိုက် … အနမ်းကတော့ မ ပျ က်ဘူး … ပျ ားရည်လို ချ ိုတဲ့ … သူ့နှုတ်ခ မ်းတေ ွ ကို … ကျနော် လျှာလေးနဲ့ တို့လိုက ်မိ တ ယ် … ပြီးတေ ာ့ …
ဇတ ်ဇတ ်တုန်နေတဲ့ သူ့လျှာ လေ းကို … က ျနော့်လျှာ နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တယ် … သူ တုန်တက်သွားတ ယ် … ဆတ်ကနဲ လူးလွန်းသွားတယ် … ကျနော် ခပ်တင် းတင်းဖက်ထ ားရင်း … အန မ်းတွေ ဖလှယ်ကြတယ် … သူ့လက်လေ းက … ကျနော့် ပေါ င်ြ က ာ း ကို လာဖိထားတယ် … နမ်းရင်းြ ပု ရင်း … သူ့လက်က နေရာ မာှးပြီး … ဖိထ ားဟန်တူပါ ရဲ ့ … အန မ်း တေ ွ က တဖြေး ဖြေး မွ တ်သိပ်လာတယ် … ဖီးလ ်လဲ တက်လ ာတယ် …
ပေါ င်ကြားကဟာကလဲ တ ေြ ဖး ေြ ဖး ြ က ွ တက်လာတယ် … သူ့လက်ကလေးတေ ာ့ ရိုး ရိုး သ ာ း သား ဖိထ ာ းတုန်းပဲ …

“၀ ရော … ဒိုင်း … ဒိုင်း … ဒ ိုင်း …”

ရု ပ်ရှ င်က … စ စ်က ားလား မသိ ပါဘ ူး … ဒိုင်းဒိုင်း ဒ က်ဒက် ရုတ ် တရက် ပေါ က်က ွ ဲ သံတွေ ေြ ကာင့် … ကျနော်တို့ … အလန့်တကြား အနမ်း ေ တွ ရပ်သွားတယ် … တယေ ာက်မျက် နှာ တယောက် ကြည့်ပြီး … ခစ်ကနဲ ရီ လိုက ်မိတ ယ် … ဘယ်ရ မ လ ဲ … က ျ နေ ာ် သူ့ကို ြ ပန် ဖက်ြ ပီး … ပြန် နမ်းတာပါ့ … ပါးလေးကို န မ်းတယ် … ရွ ရွ လေး … နှုတ ်ခမ်းသားနဲ ့ ပွ တ်ဆွဲပစ် လိုက်တော ့ … သူ့မျက်နှာ လေ း မော့တက်လာတယ် … ရင်သ ာ းလေ း က ကေ ာ့တက်လ ာ တယ် … ချ စ်တယ် … ကျနော ် သူ့လည်တိုင်လေးကို … ဖိန မ်းလိုက်မိ တယ် …

“အို … ကို့ … ဟင့် …”

ထွန့်ထ ွ န့်လူးသ ွ ားတယ် … ဒါေ ပမယ့် က ျနော် ခ ပ် တင်းတ င်းဖက်ထ ာ း ရင်း … လက်ဖဝါး က … မို့ မော က်နေတဲ့ ရင်သ ာ းဆိုင်လေးကို … အုပ်ကို င်လိုက်မိတယ ် … သူ ဘ ာ မှ မြေ ပာ ဘူး … ကျနော်ဆက်န မ်းတယ် … နာ းရွ က်လေးကို … ဖွ ဖွ ေ လး … ထ ိမိတ ယ် … သူ တွန့်သ ွ ာ းတ ယ် … ရု န်း တယ် …

“အိ … ယားတယ်ကွာ … တမျိုးကြ ီးပဲ …” “အရမ်းချစ် တယ် …”
“အင်း … အို့ … ယားတယ် … အရမ် းယားတယ်နော ် … “

ကျနော် … သူ့နား ရွ က်လေးကို န မ်း လိုက် … နားရွ က်လေးကို … ဖိက ိုက်လိုက် … သ ဲ ြ ကီး မဲ ြ ကီး န မ်း ေ န မတယ် … ကျနော့်လက်က လဲ မာန် ပါ လာ တယ်ဗျ … ကျနော့်လ က်ဖ ဝါ း နဲ ့ ခပ် ထွားထွားရင် သ ားကို … ဘရာစီယာပေါ်ကနေ …
အုပ်က ိုင်လိုက်မိတယ် … ခ ဏခ ဏလ ဲ ည ှစ် မိတ ယ် … ကျနော် ဒီလိုမျ ိုး လုပ် ေ ပး တေ ာ့ … သူလဲ စိတ ်ကြွလာတယ်နဲ ့ … တူတယ် … မ ရိုးမ ရွ နဲ့ … ရိုး သ ာ းတ ့ ဲ သူ့လက်က … ကျနော့်ဟ ာ ကို ဆုပ် န ယ်လ ာ တ ယ် … အားပါ ပါလေ း ညှစ်တယ ် … က ျနော် ကြိုက်တယ်ဗျ ာ … မလုပ် တတ် လ ုပ် တ တ်နဲ ့ … က ျနော့်ဟာကို … သ ူ ကစားပေး ေ နတဲ့ပုံလေ းက … က ျနေ ာ့်စိတ်ကို ပိုြ ကွ စေတယ ် … က ျနော့် လက်တဖက်နဲ ့တင် အား မ ရ တေ ာ့ဘူး … နော က်လက်တဖက်ကပါ … ချ ို င်းအော က်ကနေ လျှို ပြီး … နှိုက ် လိုက်တယ် …

“အို … ကို့ … ဘယ်လိုကြီးလဲကွာ … နေ ရခက်လ ိုက်တာ … ဟင့် …”

တဖက်ကနယ် … တဖက်က … နို့သီးဖျားလေး ကို … လိုက်ရှာ … မတွေ့ဘူးဗျ … ဘရာစီယာပဲ ခံ နေလို့လ ား မသ ိပါ ဘူး … ဒါနဲ ့ ပဲ … မာ န်ထ နေတဲ့ ကျနော့်လက်တွေ က … ရ င် စေ့ အကျႌလေးရဲ့ … ကြ ယ်သီးတွေကို … ရန်ရှာ မိတယ် … ြ က ယ်သီး … တလုံး နှ စ်လုံး … ပြုတ ်သွားတန့ ဲ … လက်က သူ့အလိုလို … အကျႌထဲကို
ဝင်သ ွ ာ းတ ယ် … ကေ င်းလိုက ်တာဗျာ … အိေ န တ ာ ပဲ … က ျ စ်နေတာ ပဲ … ဘ ရ ာ စီယ ာခံထားတဲ့ သ ူ့ရင်သ ာ း တေ ွက … သစ်တော်သီးအလ ားပဲ … နာနာ လေ း ညှစ် ပ စ် လိုက်တယ် … အားရဖို့ ကောင်းလိုက်တာ … အလုံးအထ ည်က လက်ဖဝါးတအုပ် စာ လောက်ရှိတယ်ဗျ … က ျနော် မွှ န်သွားပြီဗျာ … အတင်းပဲ … နယ်ပ စ် လိုက်တယ် …

“အ … နာ တယ် … ဖြေးေြ ဖးကိုင် … က ျွ တ် …”

ကျွတ်ကျွက်မြည်သ ံတေ ွ ကို … ကျနော် ဂ ရု မစိုက် တော့ဘူး … ခ ပ်ဆဆလေး စိတ်ကြို က်န ယ်ပ စ်လိုက်တယ် … ရင်သ ာ းဆိုင်က လဲ … ကိုင် လေ ထွ ားလေဆိုသလိုပဲ … လက်ထ ဲမှာ ပိုကြီးလားသလိုပဲ … ကျနော် တ အာ း သဘောကျမိတ ယ် … ညှစ် နေရ င်း … နို့သ ီးေ ခါင်း ေ လးကို ရှာတ ာပေါ့ … ဟောတွေ့ပါြ ပီ … ဘ ရ ာ စီယ ာအောက်မှာ စူထ ွက်နေတဲ့ နို့သီးခေါ င်း လေးကို စ မ်း မိတယ် … တွေ့တာနဲ ့ … လက်ည ှိုးနဲ့ လက်မ … ညှစ်ပြီး ဖိေ ချ ပ စ်လိုက်တယ်
…
“အား … အဟင့် … ကို … ကို့ … တေ ာ်ပါ တော့ေ နာ် … တို့ မ နေတတ်တော ့ဘူးကွယ် …”
“ချ စ် ချစ် … အရမ်း ချ စ်တယ်ကွာ …”
“အင်းအင်း … အရမ်း ချ စ် တယ်”

ဆိုပြီး … ကျနော့်ကို အတ င်းဖက် .. .နှုတ်ခမ်းချ င်း တြေ့ ပီး … ကျနော့်က ို ဖိန မ်းပစ်လိုက်တယ် … သူ့လျှာလေးက … အတင်း ပဲ ကျနော့် နှုတ်ခ မ်းကြားထ ဲ တိုးဝင်လာတယ် … လျှာချင်း ကလိကြတယ် … ထိကြတယ် … တုန်က နဲ တုန်က နဲ ဖြစ် ဖြစ်သွားတယ် … ကျ နော ့်လက်ကလဲ သူ့နို့သီးခေါ င်းလေးကို … ရေဒီယိုလိုင်းရှာသလို … ဟိုဘက်လှည ့်လိုက် … ဒီဘက်လှည့်လိုက် … လက်ညှိုးနဲ ့ လက်မ ဖြိ ပီး … လှိမ့်လှိမ့် ေ ချ ေ နမိသည် … သူ ကြိုက်မှာ ပါ … တချက်တချက် … ဖီး လ်တ က်သံက … လှိုဏ်သံပါတ ယ် … ဝမ်းတွင်းကနေ ထွက်လ ာ တဲ့ … ဖီးလ်တက်သံက က ျနေ ာ့်ကို အရ မ်း ပဲ ဖီးလ ်တက်စေတယ် … နှု တ်ခ မ်း ချင်း န မ်းနေလို့ေ ပ ါ့ … နို့မို့ဆို … ရု ပ်ရှ င် ရုံထဲမှာ အကျ ယ်ကြီးထွက်လ ာမယ်ထင်တာပဲ … ရေဒီယိုချိန်တာ ဝသွ ားတော့ … က ျ နော ့်လက်က အြ ငိမ် မ ေ နေ တ ာ့ဘူး … အောက်ဘက်ကို … လျှောဆ င်း လ ာ တယ် … အထက်ဆင် လေးကို … ဖြည ်ချ လိုက်ပြီး … အနီ ရောင်ထ မီ လေးကြာ းထ ဲ ကို … ကျနော် လ က်လျှို လိုက်တယ် … ဖောင် းအိေ နတ ဲ့ အဖုတ်ကြီးကို … ကျနော ် နှိုက ်လိုက်မိ တယ် … ကောင်းတယ် … ပ င်တီခံ ေ နပေ မယ့် … တင်းနေတာ ပဲ ဗျ ာ … ဖော င်းဖောင်းမို့ မို့ြ ကီးကို … ကျနော် အာ းရ ပါးရ … ကလိပ စ်လိုက်တယ် …

“အို … ကို့ … ေြ ဖးဖြေး နော် … “
“ရှီးးးး “

အနမ်း ချ င်း ကွ ာပြီး … နှု တ်ခ မ်းလေးက သတိေ ပးသံထွက်လာတ ယ် … ရှီးကနဲ အော ် သံလေးက နဲ နဲ ကျ ယ်သွားတယ် … ဒုက္ခပါ ပဲ … နှု တ်ခ မ်း ချင်း ြ ပ န် တြေ့ ပီး … အောက ်က အဖုတ်ကြီးကို အသေ နှိုက်တော့တ ာ ပဲ … ပ င်တီေ ပါ် ကနေ အကွ ဲကြောင်းကို … လက်နဲ ့ ထ ိုးတ ယ် … ပွ တ်ဆ ွ ဲ တယ် … အောက်နားက … အေ ပါက်ဝလို့ ထင်တဲ့နေ ရာကို လက်နဲ ့ထိုးတယ် …

သူ ထွန့်ထွန့်လူးတယ် … ကော့ကော ့တက်လ ာ တယ် … ကျနော်က လဲ နှိုက်တယ် … အဖုတ်ြ ကီး အားရဖို့ ကော င်းတယ်ဗျ ာ … လက်ထဲမှာ … ြ ပည့်ပြည့်ဝ၀ ကိုင် ထ ာ း ရင်း … နှိုက်တာပေါ့ … ပ င်တီလေး ခံ နေ ေ ပမယ ့် … အရည်တွေ စိုစိ စို စိ ြ ဖစ် နြေ ပီ … ဖော င်း မို့ နေတဲ့ နှုတ် ခမ်းသ ားကြီးနှစ် ခုကြားထဲက … အကွဲကြောင်းလေးတလျှော က် … ကျနော် ပွ တ်တာပေါ့ … အော က်ပို င်းအဝနားလေးရော က်ရ င် … သူ့ကိုယ်လုံးလေးက တ ုန်က နဲ ဖြစ်သွားတယ် … နာနာလေး ဖိ ပ စ်လိုက်တော ့ … ဟ င်း ဟင်း ဟင်းနဲ့ …
ငြီးတက်လာတ ယ် … ကျနော်လဲ ပွ တ်တ ာပေါ့ … အရည် တွေကလဲ စို စိစိ နဲ ့ … ပင်တီလေးက အကွဲကြောင်းအတိုင်း ကပ် နြေ ပီ … က ျနော် ပ င် တီကို ဆွဲချွတ်ပ စ်လိုက်ချင်တယ် … မ ဟုတ်သေးဘူး … ဖြန်း ကနဲ … ပ င်တီလေးကို … ဆွဲဖြဲ ပြီး … ချစ် ချစ် ပေါ င်ကြားထဲ ခေါ င်းထိုးပြီး … ယက်ပ စ်လိုက်ချင် တယ် …
နှုတ ်ခမ်းသားထူထ ူ နှ စ် ခု ကို ဆွဲဟပြီး … ရွှတ်ကနဲ လျှာနဲ့ သပ်ပ စ်လိုက်ရင် လေ … ချ စ်ချ         စ် …
ထအော်မလ ားမသိဘူး … အခု တေ ာင်ြ က ည့် … ြ ငီးသံလေ းက ကျယ်လာပြီ … အရမ်းက ျ ယ်လို့ မြ ဖ စ် ဘူး …
ရု ပ်ရှ င် ရုံထဲမှာ ဆိုတော့ … အသံက ျယ်သွားရင် … ကွိုင်တက်လိမ့်မယ် … ကျနော ် သူ့နှုတ် ခ မ်းလေ းက ို ဖြိ ပီး … ငြီးသံလေးကို တိတ်အောင် လုပ် လိုက်တယ် … ဒီလိုန မ်းတော့ … ပိုဖီးလ်တက်တယ်ဗျ … ချ စ် ချစ် ရဲ ့ အဖု တ်ကြီးကို
နှိုက ်ရင်း … ချစ် ချ စ်ရဲ ့ နှု တ်ခ မ်းကို ဆ ဲ ွဆွ ဲ စုပ် ရတဲ့ အရသာ က ဖီးလ်ပဲ ဗျ ာ … ကျနော့်ဒုတ ် ကတော့ … ထောင် နြေ ပီ … တင်းနေတ ာပဲ … သံဒုတ်နဲ ့ ပြို         င် ရို က်ရ င် သံဒ ုတ်ကျို းနိုင်တ ယ် … အဟိ … နှုတ်ခ မ်း နဲ့ ဖိ ပိတ ်ထားတဲ့ကြာ းက … အဟင့်အဟ င့်ဆ ိုတဲ့ … ငြီ းတွားသံလေးက … ထွက်ေ နတုန်းပဲ … အ ရ မ်းချ    စ် တယ် ချ စ် ချ စ် ရယ် … တင်း ြ ပီး လုံးထွားနေတ ဲ့ နို့ကိုပဲ ဆွဲေ ချပြီး … အဖုတ်ကြီးရဲ့ အစေ့ ရှိ မယ့်ေ နရာ ကို … အတင်း ပွ တ်ေ ချ ပ စ်လ ိုက်တယ် … အွ န် … အဟင့် … အဟင့်ဆိုြ ပီး … တွန့်လိမ်တက်သ ွ ာ းတ ယ် … ကျနောကို့်        အတင်းဖက်ထ ာ း တယ် … အဖုတ်ကြီးကို ဆတ်ကနဲကော့ြ ပီး … သူ ြ ပီးသ ာွ းတယ် … သူ ြ ပီးသ ာွ းတယ … ်          တွန့်ကာလိမ်က ာနဲ့ … ပြီးဆုံးသ ွ ားတဲ့ အရသာ ကို … ချ စ်ချ စ် … တော်တော်ခံ စားလိုက်ရတ ယ်နဲ ့တူတယ် … ရ င်တေ ွ တဒိန်းဒိ န်းခု န်သံကို … ဒီအတိုင်းတောင် ကြားရတယ် … လက်ကလဲ အရည်တွေ တေ ာ်တော်စို နေပြီ … ပြီးသွားတော့ … ချစ် ချစ် …
နဲ နဲ အားယု တ်သွားတယ်ထင်ပါ ရဲ ့ … ကျနော့်ကို ဖက်ထားတဲ့လက်က လေ းက … အာ းလျေ ာ့သ ွ ာ းတ ယ် … ကျနော် ကပ်တိုးလေ း မေးလိုက်တယ် …

ချ စ်ချ စ် … ကော င်း လ ာ းဟ င် … အရမ်း ကောင်းတယ် … ကိုရယ် … ချ စ် ချစ် … သေလိမ့် မယ် … အဟင့် … ရွှတ် …

ကျနော့်ပါးကို အတ င်း ပဲ န မ်းကြူပစ်လိုက်တယ် … ချစ် ချ စ် ဖီးလ် တက်နေပြီ … တကယ်ကို ဖီးလ်တက်နေတာာ … ကျနော်လဲ တ က်တာပဲ … ဒါပေ မယ့် ကျနော ်က မြ ပီးသေးဘူးလေ … ကျနော့်ဒုတ်ကို ချ စ်ချ စ်က ိုင်ြ ကည့်ေ စချ င် တယ် … ကျနော ် ဘောင်းဘီဇ စ်ကို ဖြု တ်ပြီး … ကျနော့် ဒုတ်ကို အြ ပင်ကို ဆွဲထုတ်လိုကတ် ယ် … ဒိုင်းက နဲ ထေ ာင်မတ်နေတဲ့ … ကျ နော ့်ဟာကို … မီးရောင်မှိန် မှိ န် အောက်မှာ တေ ာ ့ … ချ စ်ချ စ် တွေ့မှ ာပါ …

“အယ် … အကြီးကြီးပဲ …”
“ကြို က်လားဟင် …”
“သွားပါ … ကြော က်စရာ ကြီး …”
“ကို့ဟာကို ကိုင်ထ ာ း …”
“ဟေ့ေ အး … ကိုင်ရဲ ဘူး …”

ကိုင် ရဲ ဘူးဆိုြ ပီး … ကျ နော ့်ဟာကို … မထိမထိလေ း လ ာဆုပ်တယ် … ဖို အင်္ဂ ါ ရဲ ့ အထိအတေ ့ွကို ဘယ်အပျို စ င်ကများ လွန်ဆန် နိုင်မှာ လ ဲ … သူ ဇိကနဲ ခ ပ်တင် းတ င်းဆုပ်ကိုင် ပစ်လိုက်တယ် … ချ စ်ချ စ် ရဲ ့ လက်ဖဝါးနုနု လေးက … က ျ နော ့်ဒုတ်ကို ဆုပ်ထ ားတယ်ဆိုတဲ အသိကြော င့် … ကျနော ် အရ မ်းကျေနပ်တယ ်ဗျ ာ … က ျ နော ် ကြို က်တယ် … ကျနော ်လဲ သူ့နို့ကို ခပ် တင်းတင်း ညှစ်ပ စ်လိုက်တယ် …

“အို့ … ကို့ … အဟင့် …”
“ဒီလို က စာ းေ ပးလေ …”

ချ စ်ချ စ်လ က်ကို ကိုင်ြ ပီး … အထက်အောက ် … ထုပြလိုက်တယ် … ချ စ်ချ စ် တင်းတ င်း လေး ဆုပ်ြ ပီး … ကျနော့်ဒုတ်ကို ထုပေးရှာ တ ယ် … ကျနော်လဲ သူ့နို့ လုံးလုံးလေ းရဲ့ နို့သီးဖျားကို ဖိ ချေ ပ စ် လိုက်တ ယ် … တဟင်းဟ င်းနဲ့ … သူလဲ ဖီးလ်တ က်လာတယ် … ကျနော် သူ့အော က်က အဖုတ်ြ ကီးကိုလဲ ကိုင်ြ ပီ း
နှိုက ်ပစ်လိုက်တ ယ် … ချစ် တယ် … ချစ် ချစ် ရယ် … အသေ ွ းအသ ာ းတေ ွ ပွ က်ပွ က်ဆူအော င် … ကျနော်တို့ … ပွ တ်သ ပ်ဆ ပု်နယ်ကြတယ် … ချစ် ချ စ် … နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိက ို က်ထားပြီး … ခ ပ်နာ  နာ ေ လး … က ျနော့်ကို ထုပေးတယ ် … က ျနော် ကလဲ ဘ ယ်ရ မလ ဲ … သ ူ့အဖုတ ်ကြီးကို နှိုက်တ ာေ ပါ့ … အြ ပ န်အလှ န် … ထုကြ နှိုက်ြ က နဲ့ … ဖီးလ်ပဲ ဗျာ … အရ မ်းဖိးလ်တက်တယ် … ဘယ်လိုမှ န်းကိုမ သိဘူး … စိတ်တွေ တအာ းြ ကွ ပြီး … ဗြန်းက နဲ အရည ် တေ ွ ပ န်းထွ က်သွားတယ် … ရှီ းကနဲ ငြီးသံနဲ ့ အတူ … ကျနော် ချစ် ချ စ် အဖုတ်ကြီး နှိုက်ရ င်း … တကိုယ်လ ုံး ဇတ ်ဇတ ်တုန်သ ွ ားတယ် …

“အို … ကို့ … ဘာတွေလဲ … လက်မှာ ပေကုန်ြ ပီ …”
“အရည်တွေ လေ … မလ ွှတ်နဲ ့ အုံးက ာွ … ဒီအတိုင်း ပဲ ကိုင်ထ ာ း … “
“အင်း … တ အာ းဆ ိုးတယ်ကွာ … ဖီး လ်တက်နေတာလား … အဟင့် …”
“တက်တ ာ ပေါ ့ ချ စ်ချ စ် ရ ယ် .. ချစ် ချ စ် လ ုပ် ပေးတာ အရမ်းကောင်းတယ် …”
“အင်း … ကို့ … အဲ ဒီလို … မနှိုက်နဲ ့ကွာ … က ျ င်တယ် … အိ … ဟင့် … ဟ င့် … ရှီးး “

တကိုယ်လုံး … တွန့်ကာလိမ်ကာ … ချစ် ချ စ် … ပြီးသွားတယ် … နှစ် ယေ ာက်သ ာ း … က ာမအထွ ဋ်အထိပ်ကို …
ရော က်သွားတော့ မျ က်စိ တေ ွ လဲ ပြာ ကုန်တယ် … တယောက်ကို တယောက်ဖ က်ထားရင်း … အချ စ်လှိုင် းပုတ်တဲ့ အရ သာ ကို … တငြိမ့်ြ ငိ မ့် နဲ့ ဖီးလ်တွေ့နေကြတယ် … ချစ် ချ စ်လဲ … တူတူပဲ … မျ က်စိ လေး စ င်း ြ ပီး …
ကျနော့်ရ င်ခွ င်ထဲ ခေါ င်းတိုးကာ … ပွ တ်ခွ ျဲ နေတယ် … အရမ်းချ စ် တ ယ် … ချ စ်ချ စ်ရယ် … ချ စ် ချ စ်က
ေြ ပာ စကားန ားထောင်တယ် … သူ အခုထ ိ ကျနော့်ဒုတ်ကို ဆုပ် ကိုင်ထ ာ း ဆ ဲ … အရည ်တေ ွ ပေပွ ေ န တာတော င် … မလွှတ်ဘူး … က ျ နော ် ကြို က်တယ် …

“ချ စ် ချစ် … “
“အင် …”
“ကိုနဲ ့ အတူတူေ န ချ ငလ်ားဟင် …”
“ေ နချ င်တ ာေ ပါ့ ကိုရယ် … နေချ င်တာပေါ့ …”
“ဒါဆို အိ မ်မ ြ ပန်နဲ ့ တော့ကွာ …”
“အွ န် … အဲ ဒီလိုတေ ာ့ လိုက ်ရဲ ဘူး … ပါ ပါ းက သတ်မှာ ေ ပါ့ …”
“ဒါဆို ချ စ်ချ စ်အိ မ်က ို လိုက်ခဲ ့ မယ် … “
“အွ န် … အဲ ဒါ က ပိုဆိုးမှ ာပေါ့ … ကိုရဲ ့”
“ချ စ် ချစ်ကို အခု လေ … ကို တ အာ း ချ စ် ချ င်နေတယ် …”
“အခုလဲ ချ စ် ေ နတာပဲ လေ …”
“ဟုတ်ဘူးလေကွာ … ချ စ် ချ စ် … အဖုတ်ထဲကို … က ို့ဟာကြီး … ထည့်ချင် တာ …” .
“အံ မယ်လေး … ဟ င့်အင း် … ဟင့်အင်း … ချ စ် ချစ် ေြ ကာက်တယ်နော ် … မလု ပ်နဲ ့ “
“လုပ်ချ င်တ ယ်ကွာ … အရ မ်း ပဲ …”
“ဒီမှာ … ဒါကအကြီးကြီး … အဲ ဒါြ ကီးနဲ့ဆ ု … ချ စ် ချ စ် သေ မှာ ေ ပါ ့ …”
“မ သေ ပါ ဘူးကွာ … ချ စ် ချစ် ဖီးလ်တက်လ ာရင် ခံ နို င်မှာ ပါ …”
“အာ … မ သိတော့ဘူး … ကိုနော် … အရမ်းဆိုးတ ယ် … တော်ပြီ ပြန်ြ ကရေ အာင် ကွာ …”

ချ စ်ချ စ်က … ြ ပန် ချ င်ေ ပ မ ယ့် … ကျနော်ကတော့ မြ ပ န်ချ င် သေ းဘူး … ဒါအမှန်ပဲ … ကိုယ်ချ စ်တဲ့ အပျ ိုလေး ရဲ့ အဖုတ ်ကြီးကို နှိုက် … သူ့လ က်နု နု လေးနဲ့ … ကျနော့်ဒုတ်ကို … ဆ ွကစားပေးထာ းတေ ာ့ … မရဘ ူးဗျ ာ … ကျနော်
ချ စ်ချ   င် သေးတယ် … အရှိ န်ကတက်ဆဲ … မာ န် ကတက်ဆဲ … သွေးကကြ ွဆ … ကျနော် ချစ် ချ စ် လည်တိုင်လေးကို န မ်း လိုက်တယ် … အန မ်း လေး ပျိုးလိုက်တာပေါ့ …

“အို … တော်ပါတော့ဆ ို …”
“ချ စ် ချင် သေ းတ ယ်ကွာ …”
“အင်းလေ … ပြန်ကြ မယ ် လေ …”
“မ ရဘ ူးက ာွ … ချ စ်ချ စ် … က ို အရမ်းချစ် ချ င် နေ ပြီ …”
“ကျွတ် … အဲ ဒါ ကြောင့် … ကို့ကို အားမရတ ာ … အကင်းကို မပါဘူး …”
“အန် … ဘ ယ်လိုအကင် းမပါ းတာလဲလို့ …”
“ကိုနော် … ဟွန့် … တ ြ ခ ာ း နေ ရာ သ ွ ာ း ကြ မယ်ကွာ …”
“ဟာာ … အိုကေ … ချ စ် ချစ် … ရွှတ် … ဒါမှ တ ို့ချ စ် ချ စ်ကွ …”

ချ စ်ချ   စ် … ရမက်ထန်ေ န မှာ ေ ပါ ့ … မိန်းကလေးတယောက်က … တခြားနေရာသွားဖို့ ပြော ရလော က်အော င် … ချ စ်ချ  စ် စိတ်ထ ဲ … ဘ ယ်လောက်သွေ း ြ က ွ နြေ ပီလဲ … က ျနော့် စိ တ်ထဲမှာလေ … ချစ် ချ စ် ကို … အထင် မသေ းဘ ူး … လုံးဝအထင် မသေးဘူး … ပွ င့် ပွ င့်လ င်းလင်း ပြော တတ်တ ့ဲသူ့ကို … ကျနော် ပို ချစ်သ ွ ာ း မိတ ယ် … ပိုလ ဲတ န်ဖိုး ထာ းမိတယ် … က ျနော် ယူမှာ … သူနဲ့ တသက်လုံးအတူတ ူနေချ င်တယ ် … ဒါအမှန် ပဲ …

“အဲ ဒီလို မကြ ည့်နဲ ့ကွာ …”
“အင်းပါ … မြ ကည့်ပါဘူး … အရ မ်းချစ်တ ယ် … ချ စ် ချ စ်ရယ် … ရွှတ် “
“ကိုက … ချ စ် ချစ်ကို အထင်သေးလာ းဟ င် …”
“တကယ်နေ ာ် … နောက်မှ “
“တကယ်ပါ ကွ ာ … အ ရ မ်းအလိုလ ိုက်တဲ့ ချ စ်ချ စ်ကို … ကိုက အရ မ်း ချ စ် … အားြ ကီးချ စ် … ရွှတ် … ရွှတ် …”

ေြ ပာ ရ င်းဆိုရ င်း … လက်က … ချ စ်ချ စ် ရဲ ့ ရင်သ ာ း ကို … ဆုပ်နယ်ပစ်လိုက ်တယ် … ချစ် ချစ် ကျနော့် လ က်ကို … အတင်းပဲ ဆ ွဲခွ ာ ပြီး …
“ကိုနော် … အို … တေ ာ်ပါတော့ … တော်ကြာ မီးေ တွလင်းလာတေ ာ့မယ် …” “အင်းပါ ကွ ာ …”

ကျနော် စိတ်လျေှ ာ့လိုက်တယ် … ရုပ် ရှ င်ရုံထဲမှာ အချိ န်ြ ဖု န်း လို့ ဖြစ်တေ ာ့ ဘူး … ကျနော်တို့ … အဝတ်အစားတွေ သပ်သပ်ရပ် ရ ပ်ဖြစ် အော င် ပြင်ဆင်ြ ပီး … ချ စ်ချ စ် က … အိ မ် သ ာ ထဲ ဝင် သွားတယ် … ကျနော ်လဲ ယော က်ျားလေး အိမ်သ ာထဲ သွားပြီး … ရှ ူ ရှူး တွေ ဘာတွေ ပေါ က် လိုက်တယ် … တော င်ေ န လိုက်တ ့ဲဟာ … ကျနော့်ဒ ုတ်က တေ ာ်တော်နဲ ့ မကျ ဘူး ဗျ ာ … အရမ်း ေ တ ာ င်ေ နရ င် … အြ ပင်ထွက်ရင် က ျနေ ာ် ဒုက ္ခရော က်မယ် … စိတ ်ကိုနဲနဲ ေ လျှ ာ့လိုက်တော့မှ … ဒီကော င်က ပျော့ကျ သွ ားတယ် … ဒါတောင် … သိပ်ေ ပျ ာ့ချ င်တာ ဟုတ်ဘူး … မိ န်းကလေး အိမ်သာရှေ့ မှာ … ချ စ်ချ စ် စော င့် နေ တယ် … မျက်နှာ လေ းက … ပ န်း ဆီေ ရာ င်လေ း ပြေး နေတယ် … ကာမအထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားတဲ့ … မိ န်းကလေးရဲ့ မျ က်နှာပြင်က … တမျို းပဲ ဗျာ … က ျနော် အ ရ မ်းကြိုက ်တယ်
… တခြာ းအချ ိန်တွေ ထ က် … ဒီအချ ိ န်က … မိန်း ကလေးတွေ ပိုလှတယ်လို့ ခံ စားရတယ် … ကျနော်တို့ လက်ချင်း ချိ တ်ပြီး … ရုပ် ရှ င်ရုံထဲက ထ ွ က်လာခဲ့တယ် …

“ကို … ဘယ်သ ွ ာ းြ က မှာလဲဟင် …”
“အင် … ဟ ုတ်သားပဲ … ကိုတို့ ဘ ယ်သွားကြ မှာ လ ဲ …”
“မ နော က်နဲ့ေ နာ် …”
“ချ စ် ချစ် အိ မ် သ ွာ းမလ ား …”
“အင် … ကော င်း သ ာ း ပဲ … ပါပါ နဲ့တွေ့မှ ဟ ုတ်ေ ပြ့ ဖစ် ေ ရာ …”
“အဟိ … စတာပါကွာ … ကို့အိမ်ကို သွားကြမယ်လေ”
“အင်း … သွားလေ …”
“ချ စ် ချစ် …”
“အင် …”
“ရ င် တွေ ခုန် လားဟင် …”
“ခု န်တ ာေ ပါ့ …”
“ကို့ကို အရ မ် းချစ်တာပဲလား”
“ကိုကရော … ချစ် ချ စ်ကို မချစ်ဘူး လ ာ း”
“ချ စ်တာပေါ့ … အရမ်းချ         စ် တာပေါ ့ … တို့တွေ တသက်လုံး အတူနေကြမယေ် နာ် …” “အင်းပါ … လ က်တွဲမဖြုတ်ေြ ကး”
“အို ကေ …”

အိုကေ ဆိုပြီး … က ျနော့်လက်မောင်း က … ချ စ်ချ စ် နို့လေ းက ို … ဖိထ ာ း ပစ် လိုက ်တယ် … လက်ချင်း ချိ တ်လျှော က်တော့ … သူ့မျ က်နှာ လေး ရဲ တက်သွားတယ် … က ျနေ ာ့်ကို သူ မော့ြ က ည့်တယ် … ကျနော် မျ က်စိ မှိတ ်ပြလိုက်တယ် …

“ကိုနော် … တော်တော်ဆိုး …”
“ချ စ်လို့ပါကွ ာ …”
ချ စ်လို့ ပါ ကွ ာဆိုပြီး … ချစ် ချစ် နို့အုံတ င် းတင်းလေးကို … လက်မောင်းသားနဲ ့ ဖိ ေ ချ  ပစ်လ ို က်တယ် … ချစ် ချ စ် …
ေြ ခလ ှမ်း ပျ က်သွားတယ် … အမှ န်က … သူ တွန့်ကနဲ ြ ဖစ်သ ွ ားတာ … ယားတ က်သွားတယ်နဲ ့တူပါ ရဲ ့ …
ကျနော်လဲ အမှ န်တို င်းပြောရရင် ဖီးလ်တက်တယ်ဗျ … ချ စ် ချစ် နို့သီးလေ းက ဘ ရ ာ စီ ယ ာအောက်မှာ ထေ ာင်ြ ပီ း တင်းေ နတယ်လ ို့ ခံ စာ းမိ တ ယ် … ကျနော်တို့ လေ ျှာက်လ ာရင်း … ဖ ရေ ဇာ န ာ း ရော က်တော့ …

“ကို … လက်ချ င်းဖြုတ ်လေ ျှာက်ရေ အာင် ေ နာ် …”
“အန် … ဘ ာလို့လဲ …”
“ဒီနားမှာ … ပါပါ အသိတွေ ရှိတယ် …”
“ေ အာ် … အင်း …”

ချ စ်ချ   စ်လ က်ကို မလွှတ်ချ င် ပဲ လွှတ်လိုက်ရတယ် … အသိတွေ ရှိ တယ်ဆိုတေ ာ့လဲ … ဟုတ်တာပဲ … တေ ာ်ကြာ သူ့အိ မ်က သိသ ွ ာ းမြှ ဖင့် … မိုးမီး လော င်လ ိမ့် မယ် …

“ကို့အိမ်က ဘယ်မှာ လ ဲ ဟ င် …”
“၂ ၇ လမ်းအပေါ်ဘလောက်မှာ …”
“ေ အာ် … အင်း … ကို … ချစ်ကို လှည့်မကြ ည့်နဲ ့နေ ာ ် …”
“အင်းပါ …”

ကျနော် ေ ရ့ှက လျှော က်သွားတယ် … ထ င်တ ့ဲအတိုင်းပဲ … လျှပ် စ စ်ဆိုင် ဆိုင်တ ခုေ ရ့ှရောက်တော ့ … ကုလားကြီးတ ယေ ာက်က ချ စ် ချ စ်ကို … လှမ်းေ ခါ်တယ် …

“ဟေးး … ဂျ ူလီယာ …”

ကျနော် လှည ့်ကြည့်မလို့ပါပဲ … သူ့အသိက လ ှမ်းခေါ်တယ်ဆိုတ ာ သေချာနေတော ့ … က ျနော် လှည ့်မကြည့်ရဲ ဘူး
… က ျ နော ် ေ ဖြး ေြ ဖးပဲ ေ ရ့ှ ဆက်လျှော က်သွားပြီး … မီးပွို   င့် မှာ ရ ပ် စော င့် နေ မိတ ယ် … နဲ နဲ ြ ကာတော့မှ … ချစ် ချ စ် … ခ ပ်သုတ်သုတ်နဲ ့ နော က်က လိုက်လာတယ် … က ျနော် အေးဆေးပဲ … ၂၇ လမ်းထိပ် ရော က်တေ ာ့ … လမ်းထဲ ကို … ချ ိုးကွေ့လိုက်တယ် … ချ စ် ချ စ်လဲနောက်ကနေ လိုက်လာတယ် … ကျနော်နေတဲ့တိုက်ကို ရော က်တော့ … အေ ပါ် တ က်သွားတယ် … ပထမ ထပ်မှာ ကျနော် ရ ပ်ေ စာ င့် နေလိုက ်တယ် … ချ စ်ချ စ် … အပေ ါ်ကို တက်လ ာ တ ယ် … ကျနော် ချ စ်ချ      စ်က ို လက်လေး က မ်းပေးလိုက်တယ် … ချစ် ချ စ် က ျေ နာ့်လက်ကို ဆွဲပြီး အေ ပါ် ကို ဆက်တက်လာခဲ ့တယ် … လှေခါ းခွ င် အကွေမှာ့      …. က ျနော် ခွ ိကနဲ ရီလိုက်မိတယ ် … ချ စ် ချ စ် လဲ ရီတ ယ် …

“မ ရီ နဲ ့ကွာ … ဟွန့် …”
“အင်းပါ … မ ရီတော့ဘူး … ခွ ိ”
“တွေ့လား … တော်တော ်ပျေ ာ်ေ နတ ယေ် ပါ ့ လေ …”
“အင်း … အ ရ မ်းပျေ ာ်တယ် …”
“ချ စ် ချစ်ကတော့ ရင် တွေ တုန် နေတယ် …”
“ဘာလို့လ ဲဟင် …”
“ကြောက ်လို့ေ ပါ ့ …”

ကျနော် နေတာက … ေြ ခာ က်ထပ် … အိ မ်မှာ က ဘယ်သူမှ မ ရှိဘ ူး … ကျနော ် တယောက်ထဲ နေတာလေ … ကျနော်က အင်း သ ာ း … အဖေက လည ်လည်ဝယ်ဝယ်ရှိ အောင် ဆိုြ ပီး … ရန် ကုန် မှာ ကျော င်းလာ တက်ခို ငး်တာ … ကျနော် အ ခ န်းတံခါးကို ဖွ င့်လိုက်တယ် …

“ကျွီ …”
ချ စ်ချ  စ် … တံခါ းေ ရ့ှ မှာ တုံ့ဆိုင်း တုံ့ဆိုင်းနဲ့ … ချီ တုံချတ ုံ ဖြစ် ေ နတ ယ် … ခါ းသိမ်သိမ်လေးကို ဆွ ဲ ပွေ့ြ ပီး … ကျ နော ် အခန်းထဲ ခေါ်လာပြီး … တံခါ းက ို ဆွဲပိတ်လိုက်တ ယ် … ဂျေ ာက် …

“ကိုက … တယောက်ထဲ နေတာလာ းဟ င် …”
“အင်းလေ … ရ န်ကုန် မှာ ကျော င်းလ ာတက်တာ …”
“အွ န် … တခန်းလုံး ရှု ပ် ပွ နေတာ ပဲ …”
“အဟဲ … လူပျိုဆ ိုတေ ာ့ …”
“အံ မယ်လေး … သိပါ တယ်ေ နာ် … နံ ဟောင် နေတ ာပဲ … အနွ် … ဒါကြီးက ဘ ာလဲ …”
“အဟီး … မလျေှ ာ်ရသေး တဲ့ အတွ င်းခံ ဘောင်းဘီ … “
“အားကြီး ည စ် ပတ်တာပဲ … ဟ ွ န့်”
“မညစ် ပတ်ပါဘူးကွာ …”
“အို … ကိုေ နာ ် … အတင်းမ ဖက်ထ ာ းနဲ့ကွာ”
“ချ စ် ချင်လာပြီ … ချ စ် ချစ် ကလဲ”
“အို … ေြ ဖြး ဖးဆ ို … အဲ ဒီလို မ ခွ ျ တ်နဲ ့လေ …”
“ဒါဆို မြန်ြ မ န်ခွ ျ တ် …”
“ဟွန့် … တအားအနို င်က ျင့်တာပဲ … ငို ချင်လာပြီေ န ာ်”

လက်တုန်တု န် နဲ ့ … အြ ဖူရောင် ရင့် ေ စ့အက ျေႌလးကို တလုံးချ င်း ခွ ျ တ်တယ် … ချ စ်ချ စ် ရဲ ့ ထွားစို့တဲ့ နို့အုံ လေးက
…အဖြ ူ ရော င် ရင် စေ့ အကျႌလေးေ အာက်မှာ … မို့ မောက်နေတ ယ် … က ျ နေ ာ ် ချ စ်တယ် … ကျနော် မနေ နို င်တေ ာဘူ့း … ချ စ် ချ စ်ရဲ ့ နို့ အုံ ၀ င်းဝ င်း လေးကို မြင်လိုက်တ ာနဲ့ … က ျေ နာ့်စိတ်တွေ ထိန်း မ ရ တေ ာ့ဘူး … စွေ့ကနဲ ချ စ် ချစ် ခါ းလေ းကို ဖက်ပြီး … ကျနော့်အ န မ်းတွေ က … ချ စ် ချ စ်နို့ အုံ နှ စ် မွှာကြ ားထဲ … ဝဲပျ ံ သွားတယ် … ချ စ်လိုက်တာ … ချစ် ချ စ်ရ ယ် …

“အို … ကို့ … ယားတယ် … ဟိ”

ကျနော့်ရဲ ့ နှုတ်ခမ်း မွှေးစစလေးတွေက … ချ စ်ချ စ်တကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖြန်းဖြန်း ေ စသ လားမသိ … ချစ် ချ စ် … ကြက်သီးတွေ ြ ဖန်းဖြန်း ထပြီး မျ က်နှ ာလေးရဲတ က်လာတယ် … ကျနော့်နှု တ်ခ မ်းတွေက ချစ် ချ စ် ရဲ့
နို့အုံ နှ စ် မာွှကြာ းထဲ … အတင်းပဲ ဖြိ ပီး န မ်းပစ်လို က်တယ် … ချစ် ချ စ် ခါး ေ လး ကော့တက်လာပြီး … နို့ အုံ လေးက မို့တ က်လာတယ် … က ျေ နာ့်လက်တ ဖက ်က … ဘရာစီယာကို အတင်းဆ ွဲဖယ်တယ် …

“အို … ေြ ဖးေြ ဖးဆို … ဖြု တ်ေ ပး မယ်ကွာ …”
“အင်း … အင်း …”

ဘရာစီယာကြိုးလေးက ေြ ပလျော ့သွားတယ် … က ျနော့်အ န မ်းတွေက အဆက်မြ ပတ် တိုးဝ င်သွားပြီး … ဘရာစီယာ အုပ်ထ ားရာ ကနေ ေ ပါ် လ ာ တဲ့ … နို့ သီးခေါ င်းေ လးကို … လှမ်းဟပ်လိုက်တ ယ် …

“အ … ကို … ကို … ကျွတ် …”
“ဟင့် … ဟင့်”
“ကိုရယ် …”

နို့သ ီးေ ခါင်း ေ လးက … ထောင်ပြီးတင် းနေတာပဲ … နှုတ် ခမ်း လေ းနှစ် ခုနဲ ့ … ကိုက်ပြီး … လျှာ လေ းနဲ့ တို့တို့ေ ပးလ ိုက်တယ် … ချစ် ချ စ် … ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ် … ရှီးကနဲ ေ အာ်ပြီး … ကျနော့်ေ ခါ င် းကို အတင်းဖက်ထ ာ း ရင်း … ေ ခါ င်းလေး ဆတ်ကနဲ မော့ေ မာ့သွားတ ယ် … ခါ းလေ းက ကော့ကော့တ က်လာတယ် … ကျနော် ချ စ် ချစ် ရဲ ့ အဖုတ်ကြီးကို … အနီ ေ ရာ င် ထမီပေါ်ကေ န အု ပ်ကိုင် လိုက်တ ယ် … ချ စ် ချ   စ် … တ ွ န့်က ာ လိမ်ကာနဲ ့ … ဒူးလေ း ညွှတ်သ ွ ာ းတ ယ် … ကျနော် လှမ်းထိန်းထ ားရင်း … မွေယာပေါ့်         ေ ပွ့ ချီြ ပီး ခေါ်လ ာခဲ့တယ် … ချ စ်ချ          စ် မျက် နှာလေးကလေ … ပ န်းေ ရာင်သ မ်းပြီး ချစ် သွေ းကြွေ နသလိုပဲ … ကျနော် အရမ်းချစ်တယ် … မွေ့ယာပေါ်ရောက်တော ့ … ချ စ်ချ       စ် မျ က်စိ လေး မှိ တ်သွားတယ် … က ျနော်ကတော့ လုပ် စရာ ရှိတာ လုပ် ရမှာ ပေါ ့ … ရ င်စေ့ အကျႌလေးကို … ကျနော် တ လုံး ချ င်း ခွ ျ တ်လိုက်တယ် … အကျႌလေးက ဟ သွ ားတော့ … ေြ ပလျေ ာ့ေ န တဲ့ ဘရာစီယာလေးအော က်မှာ … ရ င်သားဆိုင်တွေ က … မို့ မော က်ကာ ပြူးထွက်ေ န တ ယ် … ကျနော် တချက် န မ်းလိုက်ပြီး … အကျႌ တွေ ကို ခွ ျ တ်လိုက်တယ် … ချ စ်ချ       စ် အလိုက်သင့်လေး … အကျႌခွ ျတ်ပေးတယ် … ဘရာစီယာ ရော ပေ့ါ … တင်း ြ ပီးမို့ ေ နတ ဲ့ နို့ အုံ လေ းက … ြ ဖူဝ င်း နေတာ ပဲ … နီ တာရဲ နို့သ ီးေ ခါင်း ေ လးက … ကျနော်က တအားစို့ထားလို့လ ားမသ ိ … ပ န်းသွေးရောင် ရဲ ရဲ ထေ နတယ် … အပေ ါ်ဝတ် တွေ က ျွတ်သွားတော့ … အော က်အဝ တ်ေ ပါ ့ … ချ စ်ချ စ် မျက်စိ လေး မှိတ်ထာ းတယ် … ကျနော် ချ စ်ချ      စ် ခါ းြ ကားက အနီ ရောင်ထမီ လေးရဲ ့ အထ က်ဆင်ကို ခွ ျတ်လိုက်တယ် … အောက်ကို လျှော ချ     လိုက်တော့ … ချ စ်ချ    စ် … တင်ပါး လေး ြ က ွ ပေးရှာတ ယ် … ပေါင် တံနှ စ်သွယ်က … တ င်းတငး ်ရ င်းရ င်း နဲ့ … ြ ပည့်ပြည့်ြ ဖိုးဖြိုး ရှိတ ာေ ပါ ့ … ကျနော် ေ ပါ င်တွင်းသားလေးကို … လက်နဲ့ ပွ တ ်သပ်လိုက်တော့ … ချစ် ချ စ် … ကြက်သီးဘုလေးတွေ ထလာတယ် … အတ ွ င်းခံ လေးအော က်က … အဖုတ်ကြ ီးက ရု န်းကြွလာတယ် … ကျနော်တို့ ဘာမှ မပြော ြ ဖ စ်ကြဘူး … ပြောစ ရာလဲ မလ ိုတေ ာ့ဘူးလေ … ခ ရီး ဆုံးကို … လက်တ ွ ဲ လျှောက်မယ ့် ချ စ် သူတွေ ပဲ လေ … ချ စ်ချ       စ် ရဲ ့ အဖုတ်ကြီးပေါ်မှာ … အနမ်းလေး က ျနော ် တပွင့် ချေွချလိုက ်တယ် …

“ဟင့် …”

ဆတ်ကနဲ တုန် ခါတ က်သွားတဲ့ ပေါ င်တွင်းသားတွေကို … အ သ ာ သ ပ်မြှ ူ ရင်း … ကျနော် နော က်တခါ ထပ်နမ်းလိုက်တ ယ် … တကယ်ပါ ပဲ … ချ စ်ချ စ် မခံ စာ းနို င်လို့ထ င်ပါ  ရဲ ့ … ခါးလေးက ကော့တက်လာတယ် … အဖုတ ်ကြီးက … မျက်စိ ေ ရ့ှမာှ ပဲ မောက်တ က်လာတ ယ် … ကျနော် န မ်း တာပေါ့ … ထပ်ခါ ထပ်ခ ါ အဆက်မပြ တ်ပဲ … အ တ ွ င်းခံေ ပါ် က နေ … နမ် းလိုက် … အဖုတ်ကြ ီးရဲ ့ နှု တ်ခ မ်းသ ားေ တွ ကို … ကျနော့် နှုတ ်ခမ်းနှ စ် ခု နဲ ့ … ဆ ွ ဲ ခဲ လိုက် … လုပ်ချ င်တိုင်း လုပ် ေ နတေ ာ့တာပဲ လေ … ချ စ် ချစ်ကလဲ မျ က်စိ တောင် မဖွ င့် တော့ဘူး … ဖီးလ်တက်နေတဲ့ လေသံလေ း အဟင့် အဟင့်နဲ ့ … ခေ ါင်းအုံး စ လေ းကို အတင်း ပဲ ဆွဲဆုပ်ထားတယ် … ကျနော ် … ချ စ်ချ စ်ရဲ ့ အတွ င်းခံ လေ းက ို အသာလေး ခွ ျ တ်ပစ်လ ိုက်တယ် … အဖုတ်ကြီးက အရည ် တေ ွ စို ရွှဲေ နတော့ … အတွ င်းခံ လေးက ကပ်ချင် ချ င်ြ ဖ စ်နေတယ် … ဒီကလဲ ဘ ယ်ရ မလ ဲ … ေြ ဖးေ ဖြး ချ င်းပဲ ခွ ျ တလိုက်တာ ပေါ့် … လှလိုက်တဲ့ အဖုတ ်ကြီးဗျာ … အေ မွှး လေ း ရေး တေးေ တးနဲ့ … တင်းပြည ့်ဒင်ြ ပ ည့် ချ စ်ချ စ် ရဲ ့ အပျ ို အ ဖုတ်ကြီးလဲ တွေ့ရော … က ျနေ ာ် ပြေးဟပ် တော့တာပဲ … ပေါ င် နှစ် ေ ချ ာင်းကို အတ င်းကား … ဖ တ်ကနဲ ဟသွားတ့ ဲ အက ွဲကြောင်းအတိုင်း … လျှာက ို ခ ပ် တ င်းတင်း … မြှုပ်ြ ပီး … အထက်အောက် ပွ တ်ဆွဲပ စ်လိုက်တယ်
…

“အို … အို … က ို့ … အိ … “
“ဟင့် … မာ     မားေ ရ … ထိတယ် … ထိတယ် … ကျင်လိုက်တာ … ကိုရယ် … ရှီးးးးးးးး” “အို … ဟင့် …”
“ကျွတ် … က ျွ တ် …”

ချ စ်ချ   စ် အတင်းရု န်းတယ် … အဖု တ်ကြ ီးက … လ ျှာရဲ့ ဒဏ်ကို ကြေ ာက်တ ာ ပေါ ့ … လ ွ တ်လိုလွတ်ည ား ဘယ်ညာ ယမ်းခါ ကြည့်တ ယ် … အထက်အော က် … ကော့တ င်ပေးတယ် … မ ရပါ ဘူးလေ … ချ စ် ချ  စ် အဖု တ်ကြီး ရွှေ့ ရာ ကို … က ျ နော ့် လျှာက ကြို သိနေသလိုပဲ … အဖုတ ်ြ ကီးက အပေါ်ရွှေ့မယ်ဆိုရ င် … ကျနော်က အပေါ် နားက ကြိုစော င့်ြ ပီး … အတင်း လိုက်ယက်တ ယ် … ဒီတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့ … အဖု တ်ကြီးက အောက ်ကို
ဝုတ ်ကနဲက ျသွားတော့လဲ … ကျနော်က အသာေ လးပဲ လေ … နှုတ် ခမ်းသားတခုကို ခဲ ြ ပီး လိုက်သွ ာ းတ ာပေါ့ …
အရည ် တေ ွ လား … ထွက်တ ာ ပေါ ့ … က ျနော်ကတော့ မ ရွံပါ ဘူး … ကိုယ်ချစ်တဲ့သူမို့ လို့ … အားရပါးရ ယက်ပ စ်လိုက်တယ် … ပြီးတော့ ချ စ် ချ စ်က သန့် ပါတယ် … အနံ့အသက်မ ရှိ ဘူး … ခ ပ်စူး စူးလေး ချ ဉ်တာကလွဲလ ို့ပေါ့ … ဒီအရသ ာ လ ဲ က ျ နော ် ကြို က်တာပဲ … ဘီယ ာ လိုပဲ … ကျနော် ခ ပ်ြ မှင်း ြ မှ င်းလေး … အကွဲကြောင်းကို … စု ပ်ပစ်လိုက်တ ယ် …

“အားးး … ကို … က ို … တော်ပါ တော့ … အဲ ဒီလိုြ ကီးတော့ … ဟင့် …”
“အူးး … မ ခံ နို င်တော ဘူ့း … ကိုရယ် … တေ ာ်ပါေ တာ့ …”

မခံနို င်ဘူးသာဆိုတ ယ် … ချ စ် ချ စ် အဖု တ်ကြီးက … ဓါတ ်လိုက်သလိုပဲ … ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ … ကေ ာ့ကော့တက်လာတယ် … အကွ ဲေြ ကာင်း လေ းက ပိုဟမလာတ့ ဲအြ ပ င် … ပို တောင်ကျ ုံ့သွားသေးတယ် … ကျနော် ချ စ် ချစ် ေ ပါ င်နှ စ်ေ ချ ာ င်းက ို ဆွဲမြှောက်လိုက်ပြီး … ဒူးကို ပြန်ကွေ း … ခပ်ကားက ားလေး ရင်ဘတ်မှာ အပ်လ ိုက်တယ် … ဒီတော့မှ … ချ စ်ရ ည်တွေ စိုရွှဲ ေ နတဲ့ … ချ စ် ချ စ်ရဲ ့ အဖု တ်အကွ ဲ ေြ က ာ င်းြ ကီးက ဘွားကနဲ … ပေါ်လ ာတယ် … က ျ နေ ာ ် … အားရပါးရ ြ ပုံးလိုက်မိတယ် …

ရှလ ွတ်ဆို … ကျနော့်လျှာက အကွဲကြောင်းအတိုင်း အပေါ်ကို ပ င့်တင်ြ ပီး ယက်ပ စ်လိုက်တယ် …

“အို … ကို … ကို့ … အရမ်းကြ ီး … ဟင့် …”
“အီးးး … သေပါြ ပီ ကိုရ ယ် … အားးးးးး …”

ဒီလိုမျိုး နှုတ်ခ မ်းသားနှစ် ခုကို ဆွဲဖြဲလိုက်မှ … ချစ် ချစ် ရဲ ့ ေ စာ  က်ေ စ့လေး … ငေါက်ကနဲ ပေါ်လ ာတယ် … ထေ ာင်နေတ ာ ပဲ … ချ စ် ချ စ်အ ေ စ့က နဲ နဲ တော့ ြ ကီးတယ် … ခဲ တံထိပ် ဖျားက ခဲ ဖျ က်တံးလောက်ရှိ မလားပဲ … မဟ ားတရား စိတ် တွေ ကြွတ က်လာတော့ … ကျနော် ငုံြ ပီး စု ပ် ပ စ်လိုက်တယ် … ဝု န်း ဆို … ချ        စ်ချ          စ်ဖင်ကြ ီးက
မွေ့ယ ာ နဲ့ တထွောလောက် ေြ မာကတ က်လာပြီး်          … အတင်း ပဲ … ကော့တယ် … မ ရဘူး … သူ့မှာ ထေ ာက်အား မ ရှိဘူး … ခြေ ထေ ာက်ေ တ ွ က လေထဲမှာ ရု န်းကန်နေတယ် … ကျနော ် သိပါတ ယ် … ချ စ်ချ         စ် မိုးမွှ န် အောင် … စိတ်တွေ ြ ကွ နြေ ပီ … အရည ် တေ ွကလဲ တစိမ့် စိ မ့်နဲ့ … တာကျို းသ လ ာ းမှတ်ရတယ် … ပြွတ်ကနဲ … ပြွတ်က နဲ ထွက်ကျလာတယ် … ခပ် ပျစ် ပျ စ် အရ ည်တွေ ကို … ကျနော် အားရပါ း ရ စုပ် ပ စ်လိုက်တယ်ဗျ ာ …
ချ စ်ချ စ် … တ အာ းစိတ်ြ က ွ လွ န်းလို့ထင်တာပဲ … အတင်း ပဲ လူးလဲထတယ် …

“ချ စ် ချစ် … ဘာဖြစ်လို့လဲဟ င် …”
“ကို … အ ရ မ်းဆိုးတယ်ကွာ …”

ချ စ်ချ စ်လ က်က … ကျနော့် အဝတ ်တေ ွကို … လှမ်းခွ ျတ ်တယ် … အမြ န်ဆုံးနည်းနဲ့ ခွ ျတ်ချလိုက ်ပြီး … က ျနော့်ကို မွေ့ယ ာ ပေါ် တွန်းချ လိုက်တယ် … အောက်က ကေ ာင်လား … ထောင်နေ တာပေါ့ … တင်းနြေ ပီ … နောက်ထ ပ် ၁၀ မိ နစ် အတွ င်း သာ … ပြီးအောင် မလုပ် လို့ကတော့ … ကျနော ့်သေ ွ းေြ ကာတွေ ပွ င့်ထွက်ကုန် တော ့မယ် … ချ စ်ချ စ် … ကျနော့်ဒုတ်ကိုြ က ည့်ြ ပီး … နဲ နဲ တေ ာ့ လန့်သ ွ ာ းတယ် … အာေ မဋိတ်အသံလေးနဲ့ …

“အို … အကြီးကြီးပဲ …”
“အဲ ဒါ ချ စ် ချ စ်အတွ က ် …”
“တော်ပါ … ထမလာနဲ့ … အိ ပ် ေ န”
“ဟုတ်ကဲ့ …”

ချ စ်ချ   စ် … ဘ ာ လုပ်မလဲ … ကျနော် အရ မ်းသိချ င် တာပဲ … ဆတ်က နဲ … ကျနော ့်ဒုတ်ကြီးကို … လှမ်းဆုပ်ြ ပီး … လေ းငါး ချက ် ခ ပ်ြ ပ င်းြ ပင်း လေး ထုေ ပး လိုက်တယ် …

“အား … ရှီးး း …”

ဒီတခါ အော် ရတာ … က ျေ နာ်ပဲ … ေြ ဖာင်းကနဲ ေြ ဖာင်းကနဲ … သ ွ က်သွက်လေးထုပေး လိုက်တော့… ကျနော့်ဒုတ်က အစွ မ်းကုန် က ားတက်လ ာ တယ် … ချ စ် ချစ် … ကျနော့်ကိုယ်ကို ခွ လိုက်တယ် … မို့မောက်နေတဲ့ ရင်နှ စ် မွှာနဲ့ … သွေးကြွနေတ့ ဲ ချ စ်သူလေးက … တက်ခွ လိုက်တော့ … လုပ် လုပ် … ြ ကိုက်တ ာသာ လုပ် တော့ … ချ စ်ချ စ် ရေ … ကို အြံ ကိတ်ပြီး ခံ မယ် … ချ စ် ချ စ် … ဒိုင်းကနဲ မျက်စော င်းထိုး ြ ပီး …

“အဲ ဒီလို မကြ ည့်နဲ ့ကွာ …”
“အင်းပါ …”

ကျနော် မျက ်စိတ ဖက ်မှိတ ် ပြီး … ခိုးကြ ည ့်တယ် … ချစ် ချ စ်ဘ ာ လုပ် မလ ဲ တအား သိချ     င်တ ာပဲ …

“တွေ့လား … ခိုးမကြည့်ပါနဲ့ဆို …”

ကျနော် မျက ်စိ မှိတ်လ ိုက်ရ ပေမယ့် … အရ မ်းသ ိချ     င် တာပဲ … ပူ နွေ းတဲ့ ချစ် ချ စ် ရဲ ့ အဖုတ်ြ ကီးက … ကျနော့်ဗိုက် ေ ပါ် မှာ ထိမိ နေပြီ လေ … အမွှေးနု နုလေ းတွေ ရဲ ့ ပွ တ်သပ် နေတ ာကို က ျနော်သိတယ် … အရည ် တေ ွ စို ရွှဲနေတာလဲ ကျနော်သိတတ ယ် …

“သွား … ခိုးမကြည့်နဲ ့ …”
ဘေ းက … ခေါင်း အုံးတလုံးကို … ကျနော့် မျ က်နှာ ေ ပါ် အု ပ် ချ လိုက်တယ် … ြ ပီးတော ့ … ချ စ်ချ စ် … ကျနော့်ကိုယ်ေ ပါ် မှာ မှော က်ချ လိုက်တယ် … က ျနော ့်အမြ င် အာရုံ တွေ မှောင် မဲ သွားတယ် …

“အရမ်းချစ် တယ် … ကိုရယ ် … ဟ င့် …”

လေ ျှာကနဲ … ချ စ်ချ စ် ဖ င်လေးကို … က စာ းလိုက်တာလားမသ ိ … ချ စ်ချ     စ်ရဲ ့ အဖုတ်ကြီးနဲ့ … ကျနော့် ဗိုက် ပေါ်မှာ အစု န် အဆန် … ပွ တ်ဆွဲသွားတယ် … ပြီးတော ့ ပြီ းတော့ … မရ ပ်ဘူး … က ျနော့် ဒုတ် အလျာ းလ ိုက်အတိုင်း … သူ့အဖုတ်ကြီးနဲ့ ကပ်သွားတယ် … ကျနော် သိတယ် … ကောင်းလိုက်တာဗျ ာ … အဖု တ်ကြီးက … ဟတယ်ဆိုရုံ လေး အကွဲကြောင်းြ ကားထဲ … ကျ နော ့ဒုတ်က်     အလျားလိုက် ကပ်သွားတယ် … ချ စ်ချ စ် … ဖ င်ကို တအားကစားပစ်လိုက်တယ် … ကျ နော ့်ဒုတ်ကိုဗျာ … ပွ တ်ဆ ွ ဲပစ် ေ နတ ာ မျာ း … က ျနော့်တကိုယ်လုံး ထိန်းမ ရတေ ာ့ဘူးလေ … ထွန့်ထွန့်ကို လူးေ ရာ … ကျနော ်လေ … ဒုတ်ကို ကော့ကော့ေ ပ းလိုက်မိတယ် … မတော ်တဆများ … ချစ် ချစ်အဖုတ်ကြ ီးထဲ … ဇွ တ်ဆို ၀ င်သ ွာ းမလ ားလို့ပေါ့ … လိုးချင် ေ နြ ပီ … က ျနော် အရမ်းလိုးချင် နြေ ပီ … ချ          စ် ချစ်လဲ … ဖီးလ်တ အာ းတ က်ေ နတ ယ်ထင်တယ် … ကျနော့်ဒုတ် အလျာ းလိုက်အတိုင် း … သူ့အဖုတ် ြ ကီးနဲ့ ပွ တ ်ဆွဲပြီးတေ ာ့ … ထိပ် ဖျားန ားမှာ ခဏ ရ ပ်သွားတယ် … ဖတ်ဆို … ချ စ်ချ စ် အဖုတ်ြ ကီးက … ကျနော့ဒုတ် ထိပ် ဖျ ားကို … ငုံအု ပ်လ ိုက်တယ် … က ျ နော ် မြ မ င် ရပါ ဘူး … ဒါ ပေမယ့် … ခံ စားထိတွေ့ေ နရတယ် … လိုးပါ          တော့ … ချစ် ချ စ်ရ ယ် … သွင်းလိုက်ပါတော့ … က ျ နော ် ချစ် ချ စ် … ခါ းလေ းကို ကိုင်ြ ပီး … ဖိ ချ လိုက်မိတယ်
…

“အိုး … အဟင့် … အြ ကီးကြီးပဲ …”
“အီးးးး … ခ ဏလေး … ခ ဏလေး …”

တကယ်တန် း … သွင်းဆိုတော့ … ချစ် ချစ် ထိုင် မ ချ ရဲ ဘူးလေ … ကျနော့်ဒုတ် က ထိပ် ဖျား က ကွမ်းသီးလုံး က ြ ကီးတယ် … ချ စ်ချ စ် အဖုတ် နဲ ့ ေ တ့ပြီး … ပြွတ်ဆို … ကျနော ် ချစ် ချ စ် ခါးကို ဆ ွဲချ ရင်း …
အော က်ကနေ … ဒ ုတ်ကို အစွမ်းကို … ကေ ာ့တင်ပ စ်လိုက်တယ် …

“အား … မာ မားေ ရ … အံမလေး … သေ ပါ ပြီ … သေပါြ ပီ …”

ဒုတ်ဒုတ် … ဒုတ်ဒုတ်နဲ ့ … တထစ်ချင်း … ကျနော့် လီးကြီးက .. ချ စ် ချ စ်အတ ွင်းသားလေးတွေကို …
ပွ တ်ဆ ွ ဲသွားတယ် … စိကပ်နေတဲ့ အတွ င်းလှိုဏ် ခေါ င်းလေးကို … ကျ နော ့် ကွမ်းသီးခေါ င်းက ထိုးခွဲသ ွ ားတယ် … ချ စ်ချ စ် … ကျနော ့်ကို အတင်း ဖက်ထားတယ် … က ားတက်နေတဲ့ ချ စ်ချ စ် ဖင် လေးက … လှုပ် တေ ာင်မလှု ပ်ဘ ူး …
နာ မှာ ပေါ ့ … ကျနော့်ဒုတ်က … နဲ နဲ ေ တာ့ ြ ကီးတယ် … အံကြ ိတ်ပြီး … ဆေ ာင့်ထိုင်လို က်တာ … ၀ င် တော့ ဝင်သ ွ ာ းတ ယ် … ဒါပေမယ ့် မဆုံးသေ းဘူး … လ က်သုံးလုံးလောက်လိုသေးတယ် …

“အီးးး … ကိုရယ် … တအာ းြ ကီးတာပဲ …”
“အရမ်းကောင်းတယ် ချ စ် ချစ် ရယ ် … ရှီးးးး …”
“ဟင့် … တအားနာတယ်က ွ ာ … အို … အို … အို …”

ကျနော် အောက်ကနေ … ကပ်တိုးလေး … ညောှင့်ပေးလိုက်တယ် … ချ စ်ချ စ် ထ ွ န့်ထ ွန့်လူးသွ ာ းတယ် …

“ေြ ဖးေြ ဖး … ကိုရယ် … တ အာ းန ာ တ ယ် … ဟင့် …”
“အရမ်းနာနေလားဟင် …”
“အင်း …”

ကျနော် ချ စ် ချစ် … တင်ပါးလုံးလုံးလေးကို … ပွ တ်ပေးတယ ် … လ က်နှ စ် ဖက်နဲ ့ ဆ ုပ်န ယ်ပေးတယ် … ဖွ ဖွ လေ းပဲ … ချ စ်ချ စ် ရဲ ့ နာ ကျင် မှု တွေ … ေြ ပလေ ျာ့သ ွ ာ းအော င် … ပွ တ်သပ် ပေး လိုက်တယ် … ြ ပီးတော ့မှ … ကျနော့်လက်ကို အားထည့်ြ ပီး … ချစ် ချစ် … တင်ပါးလေးကို … ဖိ ချ ပ စ်လ ို က်တယ် …

“အမလေး … မာမား ရေ … ဂျ ူလီယာ … မ ခံနို င်ဘ ူး … သေပြီ .. သေပြီ အားးးးးးးးးးး”

ချ စ်ချ   စ် အဖု တ်ကြီးထဲကို … ကျနော ့် လီး ဝင်သွားပြီ ဗျ … တကယ်ဝင်သ ွ ာ းြ ပီ … ကြားမှာ ရှိတ ့ဲအတ ားအဆီးတွေကို … က ျ နော ့် ကွမ်းသီးခေါ        င်းက … ထိုးခွဲသွားတယ် … အပျ ိုဆိုတာ သေချာပါ တယ် … လျောလျေ ာရှူ ရှ ူ
ဝင်သ ွ ာ းတ ာမှ မဟုတ်ပဲ … ထစ်ထစ် ထစ်ထစ်နဲ ့ … ၀ င်သ ွာ းတာ … ၀ င်သွားတော့လဲ … အတင်း ပဲ ညှစ်ထ ာ း တ ယ် … အဆုံးထိ၀ င်သွားတော့ … သ ူရဲ ့ဆီးခုံလေးနဲ့ က ျေ နာ့်ဆီးခုံ ကပ်သ ွ ာ းတ ယ် … အပေါ်မှာ ေ နတော့ … ချစ် ချ စ် ပို နာမှာ ပေါ ့ … က ျနော့်ကို အတင်း ဖက်ထ ာ းြ ပီး … ငြီးတွ ာ းနေတယ် … နာက ျင် မှုတေ ွ ေြ ပ လျော့သ ွာ း အော င် … ကျနော် ဒီအတိုင်း ပဲ ငြိ မ်ြ ငိ မ် လေး နေ လိုက်မိတယ် … ပြီးတော့ ချ စ် ချ      စ် ကေ ျာလေးကို အသ ာအယာ ပွ တ်သ ပ်ေ ပး မိတယ် …

“ကိုရယ် … အရ မ်း နာတယ် … ဟင့် …”
“အစမို့ပါ … ချစ် ချ စ် ရယ်ေ နာ် …”
“ဒီအတိုင်း ပဲ နေမယ်ကွာ … မလ ှုပ်နဲ ့ … အ …”

ကျနော် ေ ခါ င်းအုံးကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး … ချ စ် ချ စ် နှုတ ်ခမ်းလေ းကိုလဲ ငုံ နမ်း လိုက်တယ် … ချစ် ချ စ် နာ လွ န်းလ ို့ထင်တယ် … မျက်ရည် လေးတွေတောင် ဝဲ ေ နတယ် … ချ စ်ချ စ် ရယ် … တင် ပဆုံက တင်သားလုံးလုံးလေးတွေကိုလဲ … ပွ တ်သပ် ချေ မွ ေ ပးလိုက်တယ် … တော်တော်ကြ ာမှ … ချ စ် ချ       စ် လူးလွန့်လ ာတယ် … ချစ် စိတ်လေး သွေးတက်နေတော့ … သူလ ဲ တကယ်ခံ ချင် ရှာာ မှာ ပေါ ့ … ကျနော် ငြိ မ်ြ ငိမ် ပဲ နေပေးလိုက်တယ် … ချ စ်ချ စ် ဆီးခုံလေး ကို ကြ ွတယ် … ေြ ဖးေ ြ ဖး ေ လး … ပြီး ေ တာ့ … ဟင့်ကနဲ … ပြန်အိက ျလာတ ယ် … ကျနော့်ဒုတ်ရဲ ့ ပွ တ်တိုကက်မှု ဒဏ်ကို … သူ တကယ်မ ခံ စားတတ်သေ းဘ ူး … မခံစား နိုင် သေ းဘူးထ င်တ ယ် … ဒါပေ မယ့် … ချ စ်ချ စ် … ဇွဲမလျော ့ဘူး … နောက ်တတခါ ထပ်ြ က ွတယ် … အိကနဲ … ဆီးခုံ ချ င်း ပြန်ကပ်လ ာ တ ယ် … ချ စ်ချ စ် … နှုတ ်ခမ် းလေးကို ကိုက် … မျ က်နှ ာလေးက … အပေါ်မော့ြ ပီ း … အားယူကာ … ထပ်ထတယ် … ခ ပ်တင်းတ င် းပဲ … အဖု တ်ကြီးက ဆွဲည ှစ်ထားရင်း … အေ ပါ် ကို ကြွတက်လ ာတယ် … ပြီးတော့ … ဆတ်ကနဲ ထိုင် ချလိုက်တ ယ် … ချစ် ချ စ် မျက်နှာလေး ရှုံ့ မဲ့သွားတယ် … ဒါပေမယ ့် … မ ရ ပ်ဘူး … ခံ စာ းချ က်တေ ွ က … တဒိန်းဒိန်းနဲ့ … သွေ းကြွလာတယ် …

“ဟင့် … နာ လိုက်တာ …”
“အား … ကောင်းလိုက်တာ … ချ စ် ချစ်ရယ် …”
“အို … နာ ပါ တယ်ဆို …”
“အီးး … အ ရ မ်းညှစ်ထားတယ် … ချစ် ချစ် … ဖြေး ေြ ဖး …”

ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ … ချ စ် ချစ် … သုံးချက် ဆင့်ြ ပီး ကပ်ေ ညှာင့်ပေးတယ် … တမျို းြ ကီးပဲဗျာ … တကယ်က ို တမျိုးကြ ီးပဲ … ကျနော့်ဒ ုတ်ကို … အတင်းညှစ်ပြီး … က ပ်တ ိုးေ လး ညှောင့်ေ ပးတဲ့ ချ စ် ချ စ်ရဲ ့ ညှော င့် ချ က်မှာ … ကျနော် ဘယ်လိုေ နရ မှ န်းမသ ိ တေ ာ့ပါဘူး … ကျနော် အတင်းပဲ ကေ ာ့ပေးလိုက ်တယ် … ချစ် ချ စ် ထိသ ွ ာ းတ ယ် …
ပြန်အက ျ မှာ … ကော့ေ ပး လိုက်တော့ … ရုတ်တရက် ပြန်ကြွတက်သ ွ ားတယ် …

“အို … ကို့ … နာ တယ် … အီးးး …”
“ဟင့် … ရှီးးး းးးးးး”

ပြန်ကြွသွားပြီး … ပြန်ကျလာတယ် … ဒီလ ိုနဲ့ … စီး ချက်လေးက မှ န်လ ာ တ ယ် … ငြီးသံလေးကတော့ …
ဆူညံနေတာပေါ့ … ဖီးလ်တအားတက်တ ယ်ဗျာ … ချစ် ချ စ် ရဲ ့ အဖုတ ်ကြီါ်က … တကယ်ပဲ … ည ှစ်အား သန်တယ် … ညှစ်ည ှစ်ြ ပီး ဆေ ာင့် ဆောင့်ချတဲ့ … ချ စ်ချ စ် ရဲ ့ ဆေ ာင့် ချက်တွေ အော က်မှာ … က ျေ နာ်ကလဲ ကေ ာ့ကော့ပေးပြီး … စီး ချက်ညီအော င် ညှိေ ပးတ ယ် … ကျနော် ချ စ် ချစ် ခါး လေးကို ကိုင်ြ ပီး … ချ စ်ချ စ် ဖ င် လေ းက ို … ေ ဝ့သွားအောင် … ဆွ ဲဆွဲ မွှေ့ တယ် …
“အာ … ဟင့် …”

ချ စ်ချ စ် … ဖင် လေးကို … ဆတ်ကနဲ … စကောဝိုင်းလို ေ ဝ့လိုက်တယ် … ကျနော ့်ဒုတ်ကို … အတင်းကော ့ထားပေးလ ိုက်တယ် … ကောင်းလိုက်တာဗျာ … စီးကြ ပ်ေ န တဲ့အဖုတ်ကြီးက … ကျနော ့်ဒုတ်ကို … လိမ်ြ ပီး ညှစ် သွားတာ … အရမ်း မိုက်တယ် … ချစ် ချစ်က တော ့ အေ ပါ် မှာ ကော့ပျ ံနေတာ ပဲ …

“ကိုရယ် … ကိုရယ် … ဟင့် …”
“ကောင်းလိုက်တာ ချ စ်ချ စ် ရယ် …”
“အီးးး “

ချ စ်ချ   စ် … စကောဝို င်းလို ေ မွ့ှလိုက် … သုံးလေးချက်လော က် … ဆက်တိုက်ဆော င့်လို က် … ပြန် မွှေ့လိုက ်နဲ့ … ကျနော့်အပေါ်မှာ … မြင် းစီးနေတာ … အရည်တွေ … ရွှဲ ရွှဲ စိုြ ပီး ထ ွ က်ကျတဲ့အထ ိပါ ပဲ … က ျနော်လဲ ဖီးလ်တ အာ း တ က်တယ်ဗျ ာ … ပြီး တေ ာ့မယ် … ပြီးတော့မယ် … ပြီး ခါ နီးလေး … ကျနော ့်ဒုတ်က အ စွ မ်း ကုန် ကြီးပွလာလေ … ချ စ်ချ စ် ေ အာ်ဟစ်ြ ငီး တ ွ ာ းရင်း … ခ ပ်ြ ပ င်း ြ ပ င်း လေး … ဆော င့်ချ လိုက်တယ် …

“အားးးး … ကော င်းတယ် … ကောင်းလ ိုက်တာ … ချ စ်ချ စ် ရ ယ် …” “ပြွတ် …”
“အားးး … မာမာ းေ ရ … ဂျူလီယာ … သြေ ပီ … သြေ ပီ … အီးး းးးးး”

ဖတ ်ဇတ ်တုန်အော      င် … ကျနော ် ယမ်းခါရင်း … လီး ြ ကီးကို … အစွ မ်းကုန် ကော့ထာ းပေးရ င်း … ဒုတ်ထ ဲ က အရည ် တေ ွ တပြွတ်ြ ပွ တ်နဲ့ ထွက်သ ွ ာ းတ ယ် … ချ စ် ချ စ် နာလွ န်း တ ာ လာ း ကောင်းလွန်းတာလားမသိ … ကျနော ့်ကို ကျစ်ကျစ်ပါ ေ အာင် … အတင်းဖက်ထားရင်း … သူ့အဖုတ ်ကြီးကို … အားကုန်ညှ စ်ချ လိုက်တယ် … ကေ ာင်းလ ိုက်တာ … ချ စ် ချစ် ရယ် … အရည်တွေ တစက်မကျ န်တဲ့အထိ … ချ စ် ချစ် လေ … ည ှစ်ထားဆဲ … အပေး ကောင်းလွန်းတဲ့ ချ စ် ချစ်ကို … ကျနော် တအားချစ် မိသွားတယ် … ချစ်ချ စ်လဲ ပြီး သွ ားတယ်ထင် ပါရဲ ့ … အရု ပ်ကြ ိုးပြတ် … ကျနော့်ပေ ါ်မှာလဲ လဲကျပြီး … ဖုတ်လှိုက်ဖု တ်လ ှိုက် .. အသက ်ငင် ေ န ရှာတယ် … မော မှာပေါ့ … က ျ နော ် … နီ ရဲ တွ တ်နေတဲ့ ချ   စ် ချစ် ပါးြ ပင် လေးကို … က ျ နေ ာ် ရွှတ်ကနဲ န မ်းလ ိုက်တယ် …

“အရမ်းချစ် တယ် … ချစ် ချစ် ရယ် …”
“အတူတူပဲ … ကိုရယ် … ခွ ဲ မသ ွာ း ရဘ ူးေ နာ် …” “အင်း …”
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် …”
“ဂတိေ ပး ပါ တ ယ် ချ စ် ချ စ် ရယ်”

ကျနော် ချ စ် ချစက်ို အသ ာအယာ ဖက ်ထားရင်း … အေ မာ ေြ ဖ လိုက်မိတယ် … ချ စ် ချ စ်ေ လ … က ျ နေ ာ ့်ရင် ခွ င်ထဲမှာ
… ပါးအပ်ထ ားရင်း … က ျေ နာ့်ကို ခွ ျဲနေတယ် … ချစ် သူနှ စ် ဦးရဲ ့ အဆုံးစွန် ခရီး ကို အတူတကွရောက်သွားတော့ … ချ စ်ရည ် ရွှမ်း တဲ့ စိတ်တွေ … ြ ပည ့်နေတ ာပေါ့ … ကျနော့်ရဲ ့ နို့သီးထိပ်ဖျား လေးကို … ချစ် ချ စ် လက်ည ှိုးလေးနဲ့ တို့ပြီး ကစားတယ် … ကျနော ် … ယားမိတယ် … က ျ နော ့် ဒုတ်က မာ န်မကျ သေးဘူး … အချ စ် စိတ် တက်ကာ …

“ကို …”
“ချ စ် …”
“ကို … ချ စ် ချစ်ကို ချစ်လ ာ းဟ င်”
“ချ စ်တာပေါ့ … ချ စ်ချ စ် ရ ယ် …”
“အရမ်းချစ် တ ာ ပဲ လ ာ း …”
“အင်း … ချ စ်တယ ် ချ စ် တယ် …”
“အင့် … က ိုနော ် … ြ ငိမ်ြ ငိ မ်ေ န …”
“ေ နဘ ူး … နေဘူး …”
“အ … နာ တယ် …”
“ခ ဏလေးပါ … ချစ် ချ စ်ရ ယ် …”
“အိုး … တော ်ပါတော့ဆို … အာ … အီးးး … ဟင့် … ဟ င့် …” “ကောင်းလိုက်တာ ချ စ်ချ စ် ရယ် …”
“ခ ဏလေး … ခ ဏလေး … ချစ် ချ စ် အပေါ်မှာ မေ န နို င်ဘ ူးက ွ ာ … မျက်စိ တွေ ြ ပာ ေ နြ ပီ …” “အို ကေ … ဒါဆို အော က်မှာ ေ နလေ …”
“ဟွန့် …”

ကျနော်တို့ … ဖက်ထ ာ းရင်း အပေါ်အောက် … နေရာ ေြ ပာင်းလိုက်တယ် … ကောင်းလိုက်တ ာဗျာ … တင်း ြ ပီး ကြွ နေတဲ့ … နို့အုံ တွေ က ကျနော့်က ို ဖိတ်ေ ခါ် နေသလိုပဲ … ချ စ် ချစ် အကြ ည့်တွေ က … အေ ရာ င်တေ ာ က်နေတယ် … တင်းကြွ နေတဲ့ ချ စ် ချ စ် နို့ တွေ ကို ကျနော် လေးငါး ခါလော က် နယ်ပြီ … နို့သီးခေါ င်းလေးကို … ဆတ်ကနဲ စို့လ ိုက်တယ် …

“အို … ဟင့် …”

ကေ ာ့တက်လ ာ တဲ့ အဖု တ်ြ ကီးကို … ပြန်ကျသွားအောင် … က ျ နော ် ခ ပ်ြ ပင်းပြင်း လေး … ဆော င့်ထည့်လိုက်တယ်
…

“အ … မာ မ ားရေ … ဟီးးး …” “ဟင့် …”
“အ …” “အ… “
“အ…”

ခပ်ပြင်း ြ ပ င်းလေ း တချက်ချင်း ဆော င့် တ ယ် … ချ စ် ချ စ် … အောက်မှာ ကော့ပျ ံနေတာ ပဲ … ချ စ်ချ  စ်က တကယ် အိုး ကေ ာင်းတ ယ် … အပေါ်က နေ ဆော င့်သမျှ … အင့်က နဲ အင့် က နဲ … တချ       က်ခြင်း …
ပြန်က န်တ ကလ်ာတယ် … ကျနော့်အကြ ိုက်ပေါ့ … စိတ်ကြိုက် ဆော င့် တ ာ … ဆယ်ခါ ဆယ့်ငါးခါလောက ် ဆေ ာင့် ပစ်လို က်တေ ာ့ … ပိုြ ပီး ကြမ်းလာတယ် … ကျနော့် သွေ းတွေ ပွ က်ပွ က်ဆူနေပြီ … ကျနော် ချ စ်ချ          စ် ပေါ င် လေးကို … ဆွဲမြှောက ်လိုက်ပြီး … ရင် ဘ တ်မှာ ကပ်လိုက ်တယ် … အဖုတ်ြ ကီးက မတ ရာ း ကေ ာ့တက်လာတော့မှ … ကျနော် အာ းရပါ ရ … ဆောင့်တေ ာ ့တာပဲ …

“အံ မလေး … နာတယ ် … နာ တယ် … ကို … ကို … ဖြေး ေြ ဖး”

ေြ ဖးေြ ဖးဆို လဲ … ကျ နော ် စ ပိကို လျှော ့လို့မ ရတေ ာ့ ဘူး … မာ န် တက်နေပြီ … အားကုန်ဆေ ာင့်တော့တ ာ ပဲ … ချ စ်ချ        စ် … ကျနော ့်ကို တွန်းတယ် … ပ ခုံးတေ ွ ကို ကုတ်တ ယ် … မရဘူး … မ ရဘူး … ဟုန်းဟ ုန်းထ နေတဲ့ ကျနော့်စိတ် တွေ က ဇောင်းကလွှတ်တဲ့ မြင်းလိုပဲ … ဒုန်း စိုင်း ကျုံ းတော ့တာပဲ …

“အား … အား … အား …”
“ကို … ကို … သေပြီ … သေပြီ “
ဆေ ာင့် နေ ရ င်းနဲ့က ို … က ျနော့် ဒုတ်ကို … ဆွ ဲဆွဲ ေ မွ့ှပစ်လိုက ်တယ် … တင်းကြပ်နေတဲ့ …
ချ စ်ချ စ်အတ ငွ်း သ ာ းေ တ ွ ကို … က ျနေ ာ့်ဒုတ်နဲ ့ ထိုးနှောက် မွှေ ပ စ် လိုက်တယ် … အရ မ်း စီးတ ယ်ဗျာ …
ချ စ်ချ စ်က တေ ာ့ အော်တ ာပေါ့ … အော ်လေ ပို ေ မွှ ေ လ … ထမနဲ ထိုးသလိုပဲ … အားအရ မ်းကုန်ေ ပ မယ့် … ကျနော် တက်ကြွနေမိသည် … ရ ပ်လဲမရပ် ရဲ ဘူး … ရ ပ်လိုက်တာနဲ ့ … ကျနော့်ဒ ုတ်ကို … သူ လှုပ် မ ရ အော င် … ညှစ်ထားတော့မှာ … ကြာကြာတော့ … မ ေ နနိုင် ပါဘ ူးဗျ ာ … ကျနော့်ဒုတ ်လဲ ပေါက်ကွဲမတတ် … တင်းကားနေပြီး … က ျ နော ် ပြီးတော့မယ် … ပြီး တော့မ ယ် …

“အား …”
“တော် … တော်ပါ တော ့ … ကိုရယ် … အီးးးး …”
“ထွက်ပြီ .. ထွက်ပြီ … ရှီ းးးးးးးးး …. ”  ကာမအထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်သ ွ ားတော့လဲ … ဖ တ်ဖတ်ကို မော သွ ားတာပဲ … နှစ် ယေ ာက်သ ာ း … ဖ က်ထ ာ း ရင်း … မှိ န်းနေလို က်မိတယ ် … စက ားလဲ မပြောနို င် တော့ဘူး … မီးကုန်ယ မ်းက ုန် ချ စ်ကြွမ်းဝင် တော ့ … အားအတေ ာ်ကုန်သွားတယ် … အာ းကို မ ရှိတော့ တာ … ချ စ် ချစ် ကျနော့် လက်မော င်း ေ ပါ် မှာ ခေါ င် းအုံးပြီး …
ခွေ ေ ခွ လေး လဲ နေရှာ တ ယ် … ချ စ်ချ စ်လဲ … အတေ ာ်မောရှာ မှ ာပေါ့ … အြ ပ င်မှာလဲ မိုးတွေက ရွ ာ တယ် … ရွ ာ တယ် … အခ န်းထဲမှာ အေ အးဓါတ ်က … စိ မ့်ဝ င် လာတယ် … ကျနော် ဂွ မ်း ေ စာ င်ကြီးကို နှ စ် ယောက်လုံးေ အာ င် ခြုံလိုက်တယ် … ချ စ်ချ စ်ကို ခပ်တ င် းတ င်းလေး ဖ က်ထ ာ း ရင်း … ကျနော်တ ို့ မှေးကနဲ အိ ပ် ပျော ်သွားတယ် …

ဘယ်လောက်တော င် ကြာ တယ်မ သိ … မိုးကလဲအေး … အိပ်ကလဲ အိပ် ချ င်ဆ ိုတော့ … တုံးကနဲ ပဲ …

“ဒိန်း ဂျလိန်း …”

မိုးချိ န်းသံကြ ားမှ … လ န့်နိုး လ ာ တ ယ် … ချ စ်ချ စ်က တော့ … အိပ် နေဆ ဲ … ပ င် ပန်းရှာ တ ယ်လေ …
မျ က်ေ စာ င် ကေ ာ့ကော့လေးတွေက … မျက်လ ုံးပိတ်ထ ားတောင် မှ … ကော့ညွတ်နေတ ယ် … မျက ်နှ ာ လေ းက ပန်းသွေးရောင် ေြ ပးရ င်း … ကလေးလေ းလို အိ ပ် ေ ပျ ာ်နေတဲ့ ချစ် ချစ်ကို … ကျနော် ကြည ့်မဝ ဖြစ်နေတောာ့တာပဲ … တစိမ့် စိ မ့် နဲ ့ ထိုင်ကြည့်ေ နမိတယ် … မျက်ခုံး ကောင်းကောင်း … နှာ တံပေါ် ပေါ် ကောင် မ လေ းက … ကျနော့်ချ စ် သူဆိုတာ သေချာ သွ ားပြီ … လူမျို း မတူတာကတော့ … မတတ်နို င်ဘူးလေ … ဖူး စာ ေ ပါ့ … သူတို့အိမ်က သဘောမတ ူလဲ … ခိုး ေြ ပးမှာ ပဲ … ကျနော် ချ     စ် ချ စ် နဲ ့ မ ရဘူးဆိုရ င် … ကျနော် သေနို င် တယ် … တကယ်သေ နို င်တယ် … မ ခွဲ နိုင် တော့ဘူးဗျ ာ … စော င်လေးကို လှပ်ကြည ့်လိုက်တော့ … ကျနော ်တို့
နှ စ်ယောက ်ကြားမှာ … အနီ ရောင် အ က ွ က်တကွက် … မွေ့ယ ာ ခင်း ေ ပါ် မှာ စွ န်းထင်းနေတယ် … ကျနော ်
ကေ ျကျေန ပ် န ပ်ြ ကီး … ပြံ ုးလိုက်မိတယ် … ဘာကြောင့်မှ န်းမသိပါဘူး … ကျနော်တော် တော ်ကျေန ပ်သွားတယ် … ကိုယ်ချစ်တဲ့ သကူ အပျ ိုဖြစ်နေတာ … ကျနော်က ံကေ ာင်းတာပေါ့ … ပ န်းဦ းပန်ခွ င့်ေ ပး တ ့ဲ ချစ် ချ စ် ကိုလဲ တအားချစ် မိ သွားတယ် … ချ စ်ချ စ် ပါ းလေးကို နမ်း လိုက်တယ် … ချ စ်တယ် ချစ် ချ စ် ရယ် … အချ စ် နဲ ့ အတူေ နရင် အချ ိ န်က ုန် ြ မ န်တ ယ်တဲ့ … နာ ရီကြည ့်လိုက်တော့ … ၅ နာရီ လောက်ရှိတေ ာ ့မယ်ေ ရာ … ချ  စ် ချ စ်ကို မနှိုးရက်ေ ပ မယ့် … နှိုး ရ အုံးမယ ် … ချစ် ချ စ် အိမ်ြ ပန်ရ အုံး မယ် … အိမ်ြ ပန် နောက်ကျရင် … အဆူခံ ရြ ပီး … နော က်နေ့ မ ထ ွ က်ရရ င် ဒုက္ခ … ကျ နော ် ချ စ်ချ စ် ပါး လေးကို ဖွ ဖွ လေ း နမ်းလို က်တယ် …
ချ စ်ချ  စ် မျက် လုံးလေး … ဖျပ်က နဲ ပွ င့် လ ာတယ် … ချ စ် ချစ် … ကျနော့်က ို ပြံ ုးပြုံ း လေ း … လှမ်းကြ ည့်တယ် …

“ဘာကြည့်တ ာ လဲ …”
“ချ စ် ချစက် လဲ … စွ ာလိုက်တ ာ …”
“လာအိပ်လာ …”
“အင်း …”

ကျနော် ချ စ် ချစ် ဘေးမှာ … ကပ်ပြီးအိ ပ်လိုက်တယ် … ပူေ နွ းတ ဲ့ ချစ် ချ စ် ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် … ကျနော့်စိတ် တွေ … ပြန် လှုပ် ရာှးလာတယ် …

“ကို … ဘယ်နှ နာ ရီ ရှိ သွားပြီလ ဲဟင် …”
“၅ နာရီ …”
“အန် … တ ကယ်ကြီး ၅ နာရီလား …”
“အင်းလေ …”
“ထ … ထ … ချ စ်ချ စ် … ပြ န်မှ ြ ဖစ်မယ် …”
“ေ နပါ အုံးဆ ို …”
“ေ နလ ို့မရ ေ တ ာ့ဘ ူး … ပြန်မှ ရ မယ် … ကိုရယ် … “
“အင်း … အင်း …”

ချ စ်ချ   စ် … အိပ်ယာ ပေ ါ် ကနေ ဝုန်ဒို င် းထ … ကုတင် အောက်မှာ ြ ပန့်က ျဲ ေ နတ ့ ဲ အကျႌတွေ … အတငွ်းခံ တွေ ကို လိုက်ကောက်တ ယ် …

“ေ နာ က်မှ ကောက်လေ … သ န့်ရှင်း ေ ရးသွ ာ းလုပ် အုံး … “
“အင်း … အင်း …”

ချ စ်ချ   စ် … သုတ ်သုတ်လေး … ရေချို းခန်းထဲ ေြ ပး ၀ င်သွားတယ် … ဖ င်တုံးလုံးလေးနဲ့ … သုတ်သုတ်လေး ေြ ပးသွ ာ းတေ ာ့ … တင်သားတွေက … ရ မ်းခါတာပေါ့ … ချ စ်ချ စ်က အိုးကေ ာင်းတယ် … တင်းပြီး … တုန်က နဲ တုန်က နဲ လှုပ် ခါသွ ားတာများ … ကျနော့်စိတ် တွေ လှိုင်းထသွားတယ် … လိုက်သွ ားတာပေါ့ … နောက်က နေ …

ရေချို း ခ န်းထဲမှာ … ချ စ်ချ စ် သန့်ရှ င်း ရေးလုပ် ဖို့ … ရေခွ က်လေး ကိုင် ေ နတ ုန်း … က ျ နော ် ခွ က်ကို လုလိုက်တယ် …

“ပေးပါ … ချ စ် ချစ်ကလဲ … ကို သန့်ရှ င် းရေး လုပ် ပေးပါ့မယ် …”
“အို … ကိုေ နာ ် … ရှက ်စရာြ ကီးကွာ … ချ စ်ချ စ်ဘာ ့သာ လုပ် ပါ ့မယ် …” “မ ရဘ ူး … ပေါင်က ာ းလ ိုက်”

ကျနော် … ချစ်ချ စ် ပေါ င်လေးကို ဆွဲဟပြီး … အဖု တ်ကြီး အေ ပါ် နားကနေ … ရေလော င်းချလ ိုက်တယ် …

“အ … အ … စ ပ်တယ် … ကိုရယ်”
“ကွဲသွားလို့လ ားဟင်”
“မကွဲပါဘူး … အထဲ မှာ စ ပ် ဖျငး် ဖျ င်း ဖြစ် နေတာ “
“အပျိုမြှေး ေ ပါက်သွားလို့ ေ နမှာ ပေါ ့”
“အင် … ဟ ုတ်လား”

တအံ့တသြ ဖြ စ်နေတဲ့ ပုံလေးက … ချစ် စရာ လေး … ဘယ်လိုလေးမှန်း မသ ိပါ ဘူး … ပိုခွ ျ ဲ လာသလိုပဲ … ကျနော် သဘောကျမိတ ယ် … အဖုတ ်ကြီးကို ဆ ပ်ြ ပာ ရည်နဲ ့ ပွ တ်ပြီး … ဆေးပေး ရ င် း … ရေလောင်းချလိုက်လိုက်တယ် …
မြန်ြ မန်လ ု ပ်မှ … နို့မို့ ရင် … က ျ နော ့်စိ တ်တေ ွ ပြန် ထလာပြီး … နောက်တ ချ ီ ဆ ွ ဲ မိလိမ့် မ ယ် … ချ စ်ချ စ်လဲ သိတယ်ထင် ပါရဲ ့ … ခပ် သွက်သ ွက်ပဲ သန့် ရှင်း ေ ရးလုပ်တယ် …

“ကို … အြ ပ င် မှာ ခဏ ေ စာ င့်ေ န ေ နာ် …”
“ဘာလုပ် မ လို့လဲ …”
ှ”ရှ ူရှူး ပေါ က်မလို့ …”
“ေ အာ် “

ကျနော် မျက ်နှာ သုတ်ပ ဝါ လေ း ကိုင်ြ ပီး … အပြ င် မှာ … စော င့်နေ လိုက ်တယ် … ချစ် ချ စ် သန့် ရှင်းရေးလုပ်ြ ပီး … အြ ပင်ထ ွ က်လာမှ … ကျနော် ချ စ် ချ စ် ကိုယ်လုံးလေးကို … တယုတယ နဲ့ … သုတ်ပေးလိုက်တ ယ် …

“ကို … ချ စ် ချစ် … နော က်ကျနြေ ပီသိလ ာ း …”
“အင်း … ခ ဏ လေး ဟိုဘက်လှည့် …”
“အို … ကိုကလဲ … ချ စ် ချစ်ကို အရု ပ် လေး ကျနေတာပဲ …” “ချ စ်တာကိုးလို့ … “
“ကိုနဲ ့ ချစ် ချ စ်က … အခု ဆို ဘ ာ လဲဟ င် …”
“လင်မယာေ ပါ့လို့ …”
“ဟွန့် … သူ့ကို ဘယ်သူက လ က်ထပ် မယ်ေြ ပာလဲ …”
“ဘာကွ …”
“အဟိ … ချ စ်လို့ စတာေ နာ်”
“စိတ်ဆိုးတယ်ကွာ … အိမ် မြ ပ န် နဲ ့တော့ “
“အင် … မြ ပန် ရင် … ပါ ပါ သတ်မှာပေါ့ …”်
“ကိုနဲ ့ပဲ တသက်လုံးနေတော့ …”
“အာာ … ဒုက္ခပါ ပဲ …”

အကျႌတွေ ၀ တ်ရ င်း … ကျနော် … ချစ်ချ စ်ကို စ ေ န မိသ ည် … ချစ် ချ စ်ကလဲ က ျနော် တမ င် စ မှန်းသ ိ တေ ာ့ …
ပြန်နောက ်သည် … ချစ် ချစ် ရဲ ့ အတွ င်း သ ာ း တေ ွ လုံလုံြ ခုံ ြ ခုံ ြ ဖ စ်သ ွ ားတော့မှ … ကျနော် ချ      စ် ချ စ်က ို တချက်နမး်လိုက်တယ် …

“ချ စ် ချစ် … ကိုတို့ လက်ထပ်ကြမယ်လေ …”
“အင်း … ဘယ်တေ ာ့လဲ …”
“မ နက ်ဖြန် …”
“အင် … ြ မန် လိုက်တာ …”
“မ ကေ ာ င်းဘူးလ ား …”
“ကောင်းသားပဲ …”

အားလုံး သပ်သပ် ရ ပ်ရပ် ဝတ်ြ ပီးသွ ာ းတေ ာ့ … ချစ် ချစ် ပုံ လေးက … တမျ ိုးလေး ဖြစ်ေ နသ ည် … မျက်နှာ လေ း က … နဲ နဲ လေ းေ တာ့ နွ မ်းနေ တာပေါ့ … ဒါ ပေမယ့် ပိုလ ှ နေသလ ိုပဲ … ကျနော ်တို့ အောက်ထ ပ် ဆ င်း လ ာ တယ် …

“ချ စ် ချစ် … နာ နေ သေးလာ း …”
“အင်း … နာ တာ ပေါ့ … တမျိုးကြ ီး ဖြစ် နေတ ယ် …”
“အကိုက်အခဲပျေ ာက်ဆေး သောက်အုံးနော ် “
“အင်းပါ …”
ကျနော်တို့ လ က်ချင်းတွဲပြီး … ချ         စ် ချ စ်အိ မ်ကို ပြန် ဖို့ … လမ်းလျှော က်ကြတယ် … တိုက်ဆိုင်တ ာ ပဲ လ ား … ကံဆိုးတာပဲလားမသိ … လမ်းထိပ်ရောက်လို့ … ဟိုဘ က်အကွေ့ … ကုလားကြီးတ ယေ ာက်က …

“ဂျ ူလီယာ …”
“အင် … ပါ ပါ း …”

ဆတ်ကနဲ … ကျနော် လန့်ြ ပီး … လက်ချ င်းချ ိတ်ထားတာ ဖြုတ်ဖို့ ကြို းစာ း လိုက ်မိတ ယ် … ဒါပေ မယ် ချစ် ချ စ် က …
လက်တွဲထားတုန်း … လက်က ို အတ င်းဆုပ်ထားတယ် … ချစ် ချစ် မျက်နှာ သိသိသ ာ သာ ကွက်ကနဲ
ပျ က်သွားတယ် … ဒါက သူ့အေ ဖထင် ပါရဲ ့ … ချ စ် ချ စ် အဖေက ထော င် ထော င် မော င်းမောင်းနဲ့ … မျက ်နှာ ကြောက တင်းေ နတာပဲ …

“သူက ဘ ယသ်ူလဲ … ဂျ ူ လီယာ …”
“သူငယ်ချ င်းပါ … ဂျ ူလီယာ ချေ ာ်လဲလို့ … အိ မ်ပြန်လိုက်ပို့ေ ပး ေ နတာ …”
“ေ အာ် … အေး … ငါ ေ တာ့ မယုံဘူး … လာခဲ့ … အိ မ်ြ ပ န်မယ ် …”
“ဟင့်အင်း … ဟင့်အင်း … ဂျ ူလ ီယာ … မလိုက်ာချင်ဘ ူး … မ လိုက်တော ့ဘူး …” “ဘာ …”
“ဂျ ူလီယာ … သူနဲ ့ မ ခွ ဲ နို င် ဘူး”
“ငါ သဘောမတ ူဘူး …”

ဆတ်ကနဲ … ကျနော်တို့ ချိတ်ထ ာ းတဲ့လက်ကို အတင်းဖြုတ်ပြီး … ဂျ ူလီယာ့ကို ဆွဲခေါ် သ ွ ားတယ် … က ျ နော ် ပြန်ဆ ွ ဲ မလ ို့ပါ ပဲ … သူ့ တပည့်တွေ လားမသ ိဘူး … ကုလား သုံးလေးယောက် … က ျနေ ာ့်ဘေးမှာ ၀ိုင် းလာတယ် … တေ ာက် …

“ညီလေး … မ င်း မလိုက ်သွ ားပါနဲ့ …”
“ငါ့ကို ဆ ရာ လာမလုပ် နဲ ့ …”
“အကိုတို့ တော င်းပန် ပါ တယ်က ွ ာ … အကျယ်အက ျယ် မြ ဖစ် ချင်ဘူး …”
“လိုက်မယ်ဗျ ာ … ဘေးဖယ် …”
“ဂျ ူလီယာ့မှ ာ … စေ့ စပ် ထားတ့ ဲလူ ရှိြ ပီး သ ာ း … ညီလေး မသိ ဘူးလား …”
“ဘာဗျ …”
“စိတ်မ ကေ ာ င်း ပါ ဘူးကွာ … မ ပတ်သက်ပါ နဲ့တော့ … အကိုတ ို့ တောင်းပန် ပါ တယ်ကွာ”

ကျနော် စိတ်မကောင်းပါဘူး … ချ စ်ခဲ ့ကြတဲ့ … ပျေ ာ ်ရွှင် ခဲ ့ကြတ ့ဲ အချိ န် တွေ … အရည ်တေ ွ ပျော်က ျ သ ွ ားသ လိုပဲ …
ကျနော် အံ ကိုြ ကိတ်ပြီး … လက်သီးကို ကျစ်က ျ စ်ပါ အော င် …. ဆုပ်ြ ပီး … အကြံထုတ်နေ မိသည် …

ဘာလုပ်ရ မ လ ဲ … ဘာလုပ် ရမလဲ … ဖု န်းကို အာ းပြည့်အောင် ြ ဖည့်ထားပြီး … ချ စ်ချ စ် ဆက်သွယ်လာမယ့်အချိ န်ကို စော င့် ေ နမိ၏ … တကယ်ကို မ နေတတ်ဘူးဗျ ာ … ရ င် တွေ လဲ ပူနေတယ် … ချ စ်ချ စ်
… ဘယ်ရောက်နေလဲ … ကျနော ် အ ရ မ်းသိချ င်တ ယ် … သူ့အိမ် နာ းကိုလဲ … ရ စ်သ ီရစ် သီနဲ ့ လ ာစေ ာင့်နေ မိသည ် … ချ စ်ချ စ် မျ က်နှာ လေ း ကို အရိပ် အြ ခည ်တောင် မတွေ့ … စိ တ်ဓါတ်ကျ နေတုန်း မှာပဲ … ဖုန်းထဲကို SMS ဝင်လ ာ သ ည် …
ကို …

မနက်ြ ဖန် … ဂျ ူလီယာ ့ကို လ ာ ခိုးပါ … ပါပါ က … ဟိုလူကြီးနဲ့ ေ ပး စာ း တော့မယ် … လှည်းတန်းသင်တန်းဆင်းတဲ့အချ ိ န် တခါထဲလိုက်ခဲ့မယ် … ကို့ကို မ ခွ ဲ နိုင်ဘူ း …

ကို့ရဲ ့
ဂျ ူလ ီယာ

ဟိုက် … ကျနော့်ကော င် မလေး အိမ်က … သသ ွ ာ းလို့ ဖြစ်မယ် … သူ့အဖေ သဘောတူထ ားတဲ့ တယောက်နဲ ့ ပေးစား တော့မှာပါလား … ဒုက္ခပါပဲ … ဘယ်ကို ခိုးေ ပြး ရမလဲ … ရန်ကုန် မှာဆို ပြန် မိသ ွ ားနိုင်တ ယ် … နယ ်ဘက်ကို ခိုး ေြ ပး မှ … ဟုတ်ပြီ … ဟိုလူကြ ီး … ကိုဟိတ် ရှိ တယ် … ကျနော ် ဖုန်းအြ မန်ဆက ်လိုက်တယ် … ဖု န်းမအားဘူး … အရြေး ကီးပါ တယ်ဆိုမှ … ဒီလူြ ကီးက ဘယ်ကော င် မလေ းနဲ့ ကျူနေလဲ မသိ … ကျနော် … ထပ်ခါ ထပ် ခ ါ ထ ပ်ခါ ဆက်မိတယ် … ကိုးခါလော က်ေ ခါ် ရတ ယ် … အဲ ဒီတေ ာ့မှ ဖု န်းဝင်တယ် …

“ဟယ်လို …”
“အကို … ကျနော် သေ ာ်ဇင် ပါ … အကို …”
“ေ အး … ပြော … ည ီလေး …”
“တခုလော က် အကူအညီတောင်းမလို့ …”
“အင်း … ဘ ာ ကူညီရမလဲ …”
“ကျနော် … မိ န်းမခိုး မလို့ .. ဘယ်ကို ခိုးပြေးရမလဲ …”
“သောက်ပ လုတ်တုတ် … နင့် ကော င် မလေးက … အသက်ြ ပည ့်ပြီလား …”
“အသက် ၂၀ လော က်ရှိ တေ ာ့မယ် …”
“အင်း … အောင် ပ န်းက … လိမေ္မာ ်ြ ခံ ထဲမှာ … သွားနေ မလား …”
“ဟုတ်ကဲ့ … အကို …”
“အဲ ဒီမှာလဲ … လူလိုနေတယ် … မ င်းလ ဲ ခြံအလုပ် ဝါသနာ ပါ တ ယ်ဆို”
“သိပြီ … ကျနော် ခြံအလု ပ်လုပ်တတ်ပါတယ် …”
“အို ကေ …မ င်း တောင်ြ ကီး ကားလက်မှတ ်ဝယ်ြ ပီးသ ာ … သွားတော့ … ငါ ဖု န်းဆက်ထ ားပေးမယ် … ဘ ာ မှ စိတ ်မပူ နဲ ့ …”
“ဟုတ်ကဲ့ … ကျေ းဇူးပါခင် ဗျ …”
“ေ အာ် ဒါနဲ့ …”
“ဟုတ်ကဲ့ အကို …”
“မ င်း လ ိမေ္မာ ် ခြံထဲ ရောက်ရ င် … ဖြေးေ ြ ဖး တော့ လုပ် နော ် … ငါ ့ လိေ မ္မာ်သီးတွေ ငလျ င်လှုပ်လို့ …
အပင်က ေြ က ွက ျကုန် မ ယ် …”
“ဟာဗျာ …”
“ဟား ဟ ား ဟ ာ း …”

ဂွ ပ်ကနဲ … ဖုန်းချ သွ ားတယ် … ကျနော် … ြ ကိတ်ပြီ း ရီ မိတယ် … တော်တော ်ေ နာ က်တဲ့လူြ ကီး … ကျနော်မိ န်းမခိုးပြေးတာနဲ့ … သူ့လိေ မ္မာ်ခြံထဲက … အသီးတွေ ေြ ကွကျတ ာနဲ့ … ဘာဆိုင် လို့လဲ … အဟိ …
ေြ ပာ သာပြေ ာ ရတ ယ် … ကျနော့်ကော င် မလေးရဲ ့ အိုးတောင့် ေ တ ာ င့်လေးကို … မျက ်စိ ထ ဲ မှာ မြင်ြ ပီး …
ကိုဟိတ်ေ ရ … စိတ ်သာချ … ခင် ဗျ ား လိေ မ္မာ်သ ီးေ တွ အကုန်ေြ ကွ အောင် လုပ်ြ ပ မယ် … စိတ်ထဲက ြ ကိတ်ြ ပီး ကြိမ်းဝါးလိုက်သေးတယ် … က ျ နေ ာ ် … အဝတ်အစား တွေ ထည့် … ကားဂိတ်ကို ဖုန် းဆက် … လက်မှတ ်နစှ် စောင်
ဖြတ် … ပြီး တေ ာ့ … လှည်းတန်းက သ င်တ န်းနား မှာ သွားစောင့် နေလိုက ်တယ် … ချ စ်ချ စ် သင်တန်းပေါ်တကသ် ွာ းတာ တွေ့တယ် … ခေါ် ေ တာ့ မေ ခါ် ဘူ း … ကျနော ် နားလည်ပါ တယ် …
သင်တန်းဆ င်းချိ န် တောင် မရောက်သေးဘူး … က ျ နော ်လိုက်ကြည့်ေ နတ ာ ေ ပါ ့ … ချ စ်ချ စ်ကို တွေ့တယ် … ချ စ်ချ စ် ဆင်းလာ တယ် … က ျ နေ ာ ် အရမ်း ေ ပျ ာ်သ ွားပြီး အြ မ န်ကားငှားလိုက ်တယ် … ဈေ းလဲ မဆစ်မိဘူး … ချ စ်ချ စ်လ ဲ အနာ းေ ရာက်ရော … က ားပေါ်တ င် ြ ပီး အဝေးေြ ပးဂိတ်ကို အမြန်ေ မာ င်းခို င်းတာပေါ ့ … ပျော ်လိုက်တာ … ချ စ်ချ စ် ရယ် …

“ချ စ် ချစ် … ကို အရ မ်းပျော ်တယ်ကွာ”
“ဟွန့် … ချ စ် ချ စ်က တော့ ရ င်တွေ အရ မ်းတုန်တယ် သိလ ား”
“တကယ် မှ န်းစမ်း”
“အို လက်ြ ကီးက တော်တေ ာ်သရမ်းတ ယ် … ကိုေ နာ် … ကားဆရာကြည့်နေတယ်””
“ကားဆရာကြီး … ရှေ့ ကိုကြ ည့်မော င်းေ နာ် “
“ေ အးပါ က ွ … တ ခါ ပဲ လှည့်ြ က ည့်မိပါ တယ်”
“ဟိုက်”

ကျနော်နဲ ့ ချစ် ချစ် တယောက်ကိုတယောက် မျက ်စြိ ပူးပြရင်း … ခိကနဲ ရီလိုက်မိကြတယ် …
ပြီးပါပြီ