“နတ်သမီး မ မ ”

တပေါက်ပေါက်ကျနေသော ရေစက်ရေပေါက်များကို ငေးကြည့်ရင်း အတွေးပေါင်းစုံ လွင့်မျောနေသော နွယ်
“နွယ်ရေ သမီး ရေချိုးနေတာကြာပြီနော်။ရုံးချိန် နီးပြီ”
“ဟုတ် မေမေ”
မေမေ့ အသံကြားမှ သတိဝင်လာပြီးရေချိုး အလှပြင်ကာ ရုံးချိန်အမှီ ထွက်လာခဲ့ပါသည်။
ရုံးရောက်ပြီ ဆိုသည်နှင့် ပူဆွေးမှုများကို ဖုံးကွယ်ရင်း ဟန်လုပ်ပြုံးနေရသည်။

တနေ့တာကုန်လွန်ခဲ့သော်လည်း မောင့်အပေါ်ထားရှိမိသော ချစ်ခြင်းတရားနှင့် အလွမ်းတွေကို မေ့ပျောက်နိုင်စွမ်း မရွိခဲ့ပါ။
တပါးသူနှင့် ပျော်မြူးနေသော မောင့်ပုံရိပ်များသာ နွယ့်အမြင်အာရုံအတွင်း စွဲထင်နေခဲ့ပါသည်။
ချစ်ခြင်းနှင့် မုန်းခြင်းလွန်ဆွဲပွဲတွင် အနိုင်ရခဲ့သောမုန်းခြင်းကြောင့် ခွဲခွါခဲ့သော်လည်း ပူလောင်စွာ ခံစားနေမြဲဖြစ်သည်။

“မတစ်ယောက်ပဲချစ်တာပါ ။လိင်ကိစ္စနဲ့ အချစ်နဲ့ တခြားစီပါမရယ်။သာယာမှုကို ရှာတိုင်း အချစ်မဟုတ်ပါဘူး။မကို မခွဲပါရစေနဲ့”ဆိုသောမောင့် စကားသံမ်ား အကြားအာရုံတွင်းဝင်ရောက်လာသည်နှင့် ခေါင်းကို ခါယမ်းမိသည်။
စိတ်နဲ့ ကိုယ်နဲ့ မကပ်သော နေ့စွဲများစွာကို အားတင်းကျော်ဖြတ်ရဦးတော့မည်။
အေမတခုသမီးတခု ဖြစ်ပြီး မြိုသိပ်ခြင်းမှာ နေသားကျနေသော သူမအတွက် ရင်ဖွင့်ဖော်က ရှားပါးလှသည်။
မောင်နှင့် မိမိ၏အကြောင်းကို မသိသော ပတ်ဝန်းကျင်တခု၌ စိတ်ထွက်ပေါက်ရှာရန်အတွက် အကောင့်တုတခု ဖွင့်သုံးဖြစ်ခဲ့ပါသည်။
စိတ်ပြေလက်ပျောက် သုံးရာမွ အထီးကျန်ဆန်သောနွယ်တစ်ယောက် အားလပ်ချိန်တိုင်းသုံးရင်းဖြင့် အကောင့်တုတွင် နေသားကျလာခဲ့သည်။
သူငယ်ချင်းမျိုးစုံ လက်ခံခြင်း၏ အကျိုးဆက်အဖြစ် နယ်ပယ်ပေါင်းစုံမှ လူတန်းစားမျိုးစုံနှင့် တွေ့ကြုံခဲ့ရသည်။
အကောင့်မှန်ဖြစ်နေသော်လည်း မမြင်ကွယ်ရာတွင် ရိုင်းစိုင်းသောသူများ၊
လိင် accပါဟု တရားဝင်ကြော်ငြာထားသော်လည်း စည်းကမ်းရှိသူများ စသည်ဖြင့် အမျိူမျိုးသော accများကြားတွင် နွယ့်စိတ်နှင့်ကိုက်ညီစွာ စကားပြန်ပြောဖြစ်သူဆို၍ လူနည်းစုသာရှိခဲ့သည်။
လက်ချိုးရေတွက်၍ရသော လူများထဲတွင်မှ ဇွဲဆိုသော လူငယ်လေး တစ်ယောက်ဖြင့် ညစဉ်ညတိုင်း စကားပြောဖြစ်ခဲ့သည်။

Queenဆိုသော အကောင့်နာမည်တခုမှ လြဲ၍ မသိသော်လည်း နွယ့်အကြောင်းစပ်စုခြင်းကင်းသောကြောင့် နွယ်သဘောကျမိခြင်းလည်းဖြစ်နိုင်သည်။
နွယ့်အကြောင်း မစပ်စုသော်လည်း သူ့အကြောင်းများအား ယုံယုံကြည်ကြည် ဖွင့်ပြောတိုင်ပင်တတ်သဖြင့် တမြို့တည်းအတူ နေကြောင်း နွယ်သိထားခဲ့သည်။
စကားလက်စုံကျရင်းဖြင့် နွယ်သိလိုသည်များကို မေးတိုင်း စိတ်ရှည်ရှည် ရှင်းပြတတ်သည်။
သူမသိပါကလည်း
“မမ ကျနော်ရှာပေးမယ်နော်”ဟုဆိုကာ ရှာဖွေပေးတတ်သော သူ့ကို သဘောကျစိတ်ကပိုလာခဲ့သည်။
သူ၏ဖုန်းနံပါတ်ကို ပေးထားသော်လည်း တကြိမ်တခါမှ နွယ်ဆက်သွယ်ခြင်းမရှိခဲ့ပါ။
ရင်းနှီးမှုပိုလာရာမှ နွယ့်အပေါ် စိတ်လှုပ်ရှားနေကြောင်း နွယ်ခံစားသိခဲ့သည်။
မထိတထိ စကားလုံးများဖြင့်စနောက် တတ်လာသော်လည်း နွယ် စိတ်ဆိုးခြင်းမရှိပါ။
နွမ်းပါးပြီး အလုပ်လုပ်ရင်း ကျောင်းတက်နေရသော လူငယ်တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ချစ်သူတစ်ယောက်အတွက် ငွေကြေးနှင့်အချိန်ကို အသုံးမချနိုင်ကြောင်းများ တခါတရံ ညီးညူရင်း ပွင့်ထွက်လာတတ်သည်။
staff partyအတွက် စားသောက်ဆိုင်တခုသို့ သွားရောက်ရင်း ဟိုတယ္တခုမွ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် အတူတူရယ်မော ပျော်ရွှင်စွာထွက်လာသော မောင့်ကိုမြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။
အေးခဲ တည်ငြိမ်နေပြီဟု ထင်ထားသော ခံစားချက်များ ဆူဝေပေါက်ကွဲလာသည်။
အပေါင်းအဖော်များရှေ့တွင် ဟန်ဆောင်နေရသော်လည်း မွန်းကြပ်လာသည့် ခံစားခ်က္ကို ဖောက်ထွက်ချင်လာသည်။
Contact listတွင် ရှိသော်လည်း တခါမွ မဆက်ဘူးသော ဖုန်းနံပါတ်တခုကို ဆက်သွယ်မိသည်။
“ဟယ္လို”ဟူသော ထူးသံအကြား
“ဇြဲလား မမပါ”
“မမ queen လား”
“အင်း ဘယ္လိုသိ”
“ဇွဲလို့ခေါ်ပြီး မမပါလို့ တရင်တနှီးပြောမယ့်သူက မမတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်။ကျနော့်ဖုန်းနံပါတ်သိတဲ့သူကလည်း လူနည်းစုပဲရှိတာလေမမ”
“ခု ဇြဲ အားလား ဟင်”
“ဟုတ်မမ”
“မမကို လာတွေ့ချင်စိတ်ရှိရင် နာရီဝတ်အတွင်း ထြက္လာခဲ့လို့ ရမလား”
“ဟုတ် လာခဲ့မယ် မမ”
လာရမည့်ဆိုင်နာမည်နဲ့ လိပ်စာကိုပြောပြီး စားပွဲတွင်ပြန်ထိုင်ရင်း စောင့်နေခဲ့သည်။
ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် အကြာ ဇွဲဖုန်းဝင်လာခဲ့ပြီး
“မမ ဆိုင်အပြင်ရောက်နေပြီ”
“ခဏနော် စကားဖြတ်ဦးမယ်”
“မမကို တခါမွ မမြင်ဖူးတာ ဘယ္လိုသိမလဲ”
“အပြင်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်”
“ဟုတ်မမ စောင့်နေမယ်”
ပွဲပြီးအောင်မနေတော့ပဲ ပြန်နှင့်မည် ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
အပြင်ရောက်သည်နှင့် ဇြဲကို ဖုန်းဆက်သော်လည်း လိုင်းမအားခဲ့ ။
၃မိနစ်ခန့် ဆက်တိုက်ခေါ်သော်လည်း မရသည်နှင့် အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။
လမ်းတွင် ဇြဲဆီမွ ဖုန်းပြန်ခေါ်သော်လည်း မကိုင်မိတော့။
အိမ်ပြန်ရောက်၍ အနားယူရင်း လိုင်းဖွင့်ကြည့်မှ ဇွဲပို့ထားသော စာမ်ား ဝင်လာခဲ့သည်။
မမ
စိတ်မဆိုးပါနဲ့
သူငယ်ချင်းက ဖုန်းယူပြောနေလို့ပါ
မမကို မြင်လိုက်တယ်။
အင်္ကျီ ပန်းရောင်လေးနဲ့ စကပ်အနီဝတ်ထားတာမှတ်လား
ကျနော် လမ်းတဖက်က ပြေးလာတာ မမှီတော့ဘူး။
မေမရ
မမမောင်းသွားတာ အရမ်းမြန်တယ်။
ကျနော်ဆိုင်ကယ်အစုတ်လေးနဲ့ နောက်ကလိုက်တာ မမွီဘူး။
ကွေ့သွားတာပဲ မြင်ရတယ်။
မတွေ့တော့ဘူး။

အင်း ဟုတ်တယ်။ မမမှန်းဘယ်လိုသိ။
စိတ်မရှည်တဲ့ပုံနဲ့ ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်နေတာမြင်လို့ပါ။
အဲ့ဒီအချိန်က စားသောက်ဆိုင်ကထွက်လာတာလည်း မမတစ်ယောက်ထဲ ရှိတာလေ။
အင်း ဟုတ်တယ်။
မမပြောတော့ မမက မလွဘူးဆို
တော်တော်လေးကို လှပါတယ်။
မမပြောတဲ့ သုံးဆယ်ကျော်ဆိုတာ ဟုတ်ရောဟုတ်လို့လား။
သေချာမမြင်ပဲ လျှောက်ပြောနေတယ်။
မြင်လိုက်လို့ပြောနိုင်တာပေါ့ ။
မမပြန်ထွက်ခဲ့ပါလားဟင်။ကျနော်တွေ့ချင်လို့ပါ။
ရိုးရိုးလား။ဆန်းဆန်းလား။
မမခွင့်ပြုရင် အကုန်။
စကားကျွံမိသွားပြီး ရွက်သလို ထိတ်လန့်သလိုနှင့် လိုင်းပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့သည်။
ညသည် နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်ရန် ခဲယဉ်းလှပေသည်။
ရုံးပိတ်ရက်လည်းဖြစ်သဖြင့် အချိန်နောက်ကျမှ အိပ်ယာထပြီး အိပ်ယာထဲ ဆက်လှဲရင်း လိုင်းသုံးမိသည်။
ဇွဲပို့ထားသော စာများစွာရှိနေသော်လည်း
အကြောင်းအရာကတော့ အပြင်မှာတွေ့ရန်နှင့် စိတ်မဆိုးရန်သာ
ဇြဲ မမ ဘယ်လာခေါ်ရမလဲ။
5မိနစ်အတွင်း အကြောင်းပြန်။
ချက်ချင်း seenဖြစ်ပြီး အဆောင်လိပ်စာတစ်ခု ပြောလာသည်။
အဆင်သင့်စောင့်နေပေး လာခေါ်မယ်။
ကြာချင်ကြာမယ် မြန်ချင်မြန်မယ်။
စောင့်နေ
ဟုတ်ကဲ့မမ
အိပ်ယာထ ရေချိုးပြီး အလှပြင်ရန် ဆန္ဒမရှိ၍ အတော်အသင့် ဝတ်စုံသာဝတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
အဆောင်ရှေ့ရောက်သည်နှင့် ဟွန်းတီးမိသည်။
ပြေးထွက်လာသောဇွဲ တံခါးနားပြေးကပ်လာသည်။
“ကားမောင်းတတ်လား ဇြဲ”
“ဟုတ် မမ”
“လာမောင်း “
“မမ ဘယ်သြားမလဲ”
“မင်း ဘယ်သွားချင်လဲ”
“ကျနော် ဘယ်မှ မေရာက္ဖူးဘူး မမ”
“မြို့ပြင်ဖက်ပဲ မောင်းလိုက်။ဟိုတယ်တခုခုတော့ရှိမှာပါ”
“သူငယ်ချင်းတွေ သွားတတ်တဲ့ တည်းခိုခန်းတော့ရှိတယ် သိပ်တော့ မကောင်းဘူး။မမသွားချင်တာရှိရင်လည်း သွားလေ ကျနော့်မှာ ငါးသောင်းလောက်တော့ရှိတယ်။”
“ကျောင်းလခ လား”
“ဟုတ်ပါဘူး မမကလည်း သူငယ်ချင်းဆီက ယူလာတာပါ”
“သြားပါ တည်းခိုခန်းပဲ ပြဿနာမရှိပါဘူး။”
“ဟုတ်မမ”
တည်းခိုခန်းရောက်ပြီး အခန်းယူပြီးတော့ ဇွဲကရှိန်နေသေးသည်။
“မမ ကျွန်တော် အိမ်မက်မက်နေတာလား”
“မီးပိတ်လိုက်”
“ဟုတ်”
မီးပိတ်ပြီး အနားလာထိုင်ရင်း ဇြဲက လာဖက်တော့
“ခဏဇြဲ မမ အဝတ်စားချွတ်ဦးမယ်”
ဝိုးတဝါး အလင်းအောက်တွင် မိမိနှင့်အတူ အဝတ်အစားချွတ်နေသော ဇွဲကိုလည်း မြင်ရသည်။
အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်ပြီး
“ဇွဲလာလေ။ဇွဲ ဖြစ်ချင်တာ အဆင်ပြေသလို စိတ်တိုင်းကျနေပါ”
“မမ ဇြဲကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော်”
“အင်း”
တရွေ့ရွေ့ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေသော ဇွဲ၏လက်များ ခေါ်ဆောင်ရာနောက်သို့ စီးမျောမိသည်။
အတွေ့အကြုံ မရှိမှန်းသိသာ အစီစဉ်မကျသော အထိတွေ့များကြောင့် ရမ္မက်ထန်မလာသော်လည်း အဆုံးအစွန်းထိသွားမည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်သောကြောင့် ဇွဲ၏နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းမိသည်။
ပြန်လှန်နမ်းမလာပဲ ခေါင်းကို ရှောင်ဖယ်လိုက်သောကြောင့် စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားခဲ့သည်။
ကြာကြာတွေးချိန်တော့မရလိုက်ပဲ လျောဆင်းသွားပြီး ဝမ်းဗိုက်သားတလျောက်မှ နွေးထွေးသောထွက်သက်နှင့်အတူ ပူနွေးစိုစွတ်သော လျှာ၏ အထိအတွေ့ကြောင့် အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ကျလာသည်။
“အင်း ဟင်း”
အသံပါးပါးထွက်၍ ညီးမိသည်။
ညီးသံက ဇြဲကို အားပေးရာရောက်လားမသိ ပြင်းပြင်းရှရှ အနမ်းများ သက်ရောက်လာသည်။
အနမ်းများနောက် စီးမျောလိုက်ပါရင်း လေဟာနယ်ထဲ လွင့်မျော သွားခဲ့သည်။
အမြင့်ကြီးဆီမှ ထိုးက်လာသလို ရင်တလှပ်လှပ် ခုန်ရင်း ပြီးဆုံးခြင်းတိုင်ခဲ့သည်။
“မမ ကျွန်တော့ကို ခွင့်ပြုပါနော်”
“အင်း”
ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသော ကြပ်တည်းသော အထိအတွေ့နှင့်အတူ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းကြောင့် အိပ်ယာခင်းအားဆုပ်ထားမိသည်။
“အ့”
သားအိမ္ကို လာဆောင့်သော အထိအတွေ့ကြောင့် အသံထွက်သွားမိသည်။
နှေးလိုက် မြန်လိုက် ဖြစ်နေသော ဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ ရင်ခုန်သံလည်း လိုက်ပါစီးမျောနေသည်။
“မမ အပေါ်ကနေပေးပါ့လား”
“အင်း”
ပက်လက်လှန်ထားသော သူ့အပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးတိုင် ထိုင်ချလိုက်သည်။
“အားမေမရ”
အသံနှင့်အတူ လက်များက ရင်သားကို ထိတွေ့ကိုင်တွယ်လာသည်။
မျက်လုံးကိုမှိတ် အံကြိတ်ရင်း ပညာစုံထုတ်သုံးနေမိသည်။
နှစ်ဦးလုံး၏ အသက်ရှူသံများ မြန်ဆန်လာပြီးနောက် အရှိန်နှင့် ပန်းထွက်လာသော သုတ်ရည်များ၏ အထိအတွေ့ကြောင့် ဒုတိယအကြိမ် အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ပြန်သည်။
ဇြဲ ကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ချပြီး အမောဖြေနေမိသည်။
ခဏကြာတော့
“မမ ဖယ်ပါဦး”
“အင်း”
“သန့်ရှင်းရေး လုပ်ချင်လို့”
ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်နှင့် မီးဖွင့်၍ တဘက်ယူပတ်ပြီး အဝတ်အစားများယူကာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်မိသည်။
ဇွဲပြန်ထွက်လာသည်နှင့် ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင် သန့်ရှင်းရေးလုပ် အဝတ်အစားများဝတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
“မမ မနားတော့ဘူးလား”
“အင်း ပြန်မယ်လေ”
ဇြဲ အဝတ်အစား ဝတ်ပြီးသည်နှင့် အတူထွက်ခဲ့ပြီး အဆောင်သို့ပြန်ပို့ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့သည်။
မွားလား မွန္လား မတွေးချင်ခဲ့ပေမယ့် ဇွဲနှင့်အတူ နေမိသည်ကို နောင်တရချင်မိသည်။
ဇြဲ မိမိအပေါ် ဆက်ဆံခြင်း၌ လေးစားမှုမပါပဲ ဆန္ဒတစ်ခုနောက်သို့သာ အဆုံးလိုက်သွားခဲ့ခြင်းဟု ခံစားနေမိသည်။
ဇွဲနှင့် ဆက်ဆံမိခြင်းမှာ မိမိ၏ သွေးသားဆန္ဒကြောင့်လား။ အခြားသော အကြောင်းရင်းကြောင့်လား ဆိုသည်မှာ အဖြေရှာမရ။
မိမိကိုယ္ကို မှန်ထဲကြည့်ရင်း မသတီခြင်းကို ခံစားရသည်။
ဇြဲ သူရော မိမိကို မသတီ ရွံရှာခြင်းကြောင့် အနမ်းများကို ရှောင်လွဲသွားသည်လား။
မောင်ပြောခဲ့သော သာယာမှုကိုရှာတိုင်း အချစ်မဟုတ်ပါဘူးဆိုသည့် စကားကိုသာ အထပ်ထပ်ကြားယောင်မိသည်။
မျက်ရည်ပူများကျဆင်းလာရင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။
ည အချိန်အတော်လင့်မှ နိုးလာခဲ့သည်။
မမ ကျနော့်ကို အထင်လွဲသွားလား။
ကျနော် မမနဲ့ နေခွင့်ရတာ အရမ်းပျော်ပါတယ်။
ကျနော့်အတွက် နတ်သမီး အိမ်မက်မက်နေသလိုပါပဲ။
မတွေ့ဖူးမကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေ့တွေကို မမဆီက ရလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မမရယ်
မမ စကားနည်းသွားတာလည်း ကျနော်သိတယ်။
မမနမ်းလို့ ကျနော်ခေါင်းရမ်းလိုက်မိတာ အားနာလို့ပါ။
ကျနော် ကွမ်းစားထားမိလို့ပါ။
မမ ထင့်သွားတာ မမြင်ရပေမယ့် ကျနော်ခံစားမိပါတယ်။
မမ ကျနော့်ကို စာပြန်ပါနော် မမ။
ပလူပျံအောင်ရောက်နေသောစာများ
အင်း
မမ စကားတော့ပြောပါကွာ။အင်းပဲ မလုပ်ပါနဲ့။
မမစိတ်ဆိုးနေရင်လည်း ပြောပါ။
ကျနော်မှားတာရှိရင်လည်း ပြောပါ။
ဟင့်အင် မမွားပါဘူး။
လိုင်းပေါ်က ပေါပေါပဲပဲရတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်ကို ဆက်ဆံတာ ဘာတွေ ထပ်မျှော်လင့်စရာရှိလို့လဲ။
မဟုတ်ပါဘူး မမရယ်။
မမအပေါ် အဲဒီလို သေဘာထားမရွိပါဘူး။
မမ ဘာလဲ ဘယ်သူလဲ ကျနော် သိလည်းမသိဘူး။သိအောင်လည်း မစုံစမ်းဘူး။
ဒါပေမယ့် မမနဲ့ စကားပြောရင်း မမအတွေးအခေါ်တွေကို နားထောင်ရင်း ကျနော်ပြသနာတွေ ကို အကြံပေးတတ်တာတွေကြည့်ရင်း မမ အဆင့်အတန်းကို မှန်းလို့ရပါတယ်။
မမအပေါ် မရိုမေသ သေဘာထား မထားပါဘူး။
အိုဒီလို အေနအထားတခု ဖြစ်မှတော့ လေးစားမှုဆိုတာ ရွိပါ့မလား။
ကျနော် မွားမွား မမွားမွား တောင်းပန်ပါတယ် မမရယ်။
ကျနော့် စိတ်ရင်းအမှန်ကို မမလည်း သိသင့်သလောက်သိပါတယ်။
မမအပေါ်ကွယ်ဝှက်ထားတာတွေ မရွိပါဘူး။
မမခွင့်ပြုခဲ့လို့ ကျနော် အရမ်ပျော်ပါတယ်။
မမအပေါ် မရိုးမသားစိတ်ရှိတယ်ဆိုတာလည်း ဝန်ခံပါတယ်။
မမကို လေးစားတဲ့စိတ်လည်း ရှိတယ်။
ချစ်ခင်ကြင်နာတဲ့စိတ်လည်းရှိပါတယ်။
အတွေ့အကြုံမရှိပေမယ့် မမကို ကောင်းစေချင်တဲ့ စေတနာနဲ့ ပြုစုပေးခဲ့တာ မမ သိသင့်ပါတယ်။
မမ မလိုရင် တြယ္ကပေ္မနပါဘူး မမရယ်။
မမလိုရင် သုံးပါ မမအတွက်အဆင်သင့်ပါ။
ပြန်အိပ်တော့မယ်။
ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ။
နောက်နေ့တွေမှာ အဆက်အသွယ်မပြတ် စကားတွေ ပြောနေမိသော်လည်း မိမိဘက်မှ နွေးထွေးမှု ပျောက်ဆုံးနေခဲ့မိသည်။
ဒီလိုနှင့် အခြားမြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့ရန် အမိန့်စာရောက်လာခဲ့သည်။
မနက္က် အိမ်မက် ထပ်မက်မလား စာပြန်ထားပေး
ဇြဲဆီ စာပို့ပြီး အိပ်လိုက်သည်။
ပြန်လာမည့်စာကို ဖတ္စရာမလိုပဲ သိရှိပြီးဖြစ်သည်။
မနက်ခင်း အလှဆုံးပြင်ဆင်၍ ဇြဲကို သွားခေါ်ခဲ့ပြီး ယခင် နေရာသို့ပင် ထွက်ခဲ့သည်။
အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဇြဲက
“မီးပိတ်လိုက်မယ် မမ”
“ဇြဲက မမကို မမြင်ချင်ပိတ်လေ”
“အာ မမရှက်နေမှာစိုးလို့လေ”
“မပိတ်နဲ့ လာ မမ အဝတ်တွေ ချွတ်ပေး”
အပြေးအလွှား ကတုန်ကယင်နှင့် အဝတ်များကို ချွတ်ပေးရင်း
“လွလိုက္တာ မမရယ် တကယ် ကျနော့်ရဲ့ နတ်သမီးပါဗ်ာ။မမလို လူမျိုးနဲ့ ဆုံနိုင်ဖို့ဆိုတာ မလွယ်ပါဘူး”
“ကံပါလို့တွေ့တာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား”
“မဟုတ်ဘူးမမ ရေစက်ပါတာ”
“ခစ်ခစ် သူလေ စကားတက်”
ဖြေးဖြေးချင်းလှဲချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြင်းပြင်းရှရှ လာနမ်းသည်။
“အား မုတ်ဆိတ်တွေက ယားတယ်။”
“မမ ပစၴားလို့”
“အပိုတွေ”
နှုတ်ခမ်းဆီမှ လည်တိုင်တလျှောက် အနမ်းမိုးရွာပြန်သည်။
တရွေ့ရွေ့ ဆင်းလာသော အထိအတွေ့များက ရင်သားအစုံတွင်ရပ်တန့်သွားသည်။
တဖက္ကို စို့ရင်း လက်တဖက်ဖြင့် ယြယြေလး ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ အလူးအလဲ ခံစားနေရသည်။
“ဇွဲရေ”
ကော့တက် လာသည်။
ဝမ်းပျဉ်သားတလျှောက် လျှာနှင့်လျှက်ရင်း ပေါင်တံများကို ဆွဲမလာသည်။
ခပ်ပြင်းပြင်းတချက် စုပ်လိုက်သည်နှင့်
“အ့”
ဇြဲ ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်မိသွားသည်။
လျှာကစားရင်း ဝလုံးရေးလိုက် ပြင်းပြင်းစုပ်လိုက် ကစားစရာတခုလို အမျိုးစုံ လုပ်နေသော ဇွဲကြောင့် ခြေ လက်များ ကုပ်ကွေးသွားမိသည်။
“ဇွဲရေ တော်ပါတော့ မမအရမ်း လိုချင်ပြီ”
“ဟုတ်မမ”
ဖြည်းဖြည်းချင်း တရစ်ရစ် ဝင်ရောက်လာသော အထိအတွေ့ ကို အားမလို အားမရနှင့် ကော့လိုက်မိတော့
“အား မမ”
နှစ်ဦးလုံး ကောင်းသွားခဲ့သည်။
ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း အရှိန်ရလာခဲ့ပြီ။
“မမ ကုန်းပေးမလား”
“အင်း”
ခပ်သွက်သွက်ပုံစံပြောင်းရင်း နောက်မှထည့်လိုက်တော့ ပို ခံစားရသည်။
ဆောင့်ချက်တိုင်း အသဲခိုက်အောင် ခံစားရသည်။
“ဇွဲရေ မြန်မြန်”
“အေမ့”
ညီးတွားသံမျိုးစုံနှင့် ပြီးဆုံးခြင်းကို တက်လှမ်းလိုက်သည်။
ခြေမခိုင်ပဲ ယိုင်ချင်နေသည်ကို အားတင်းထိန်းထားရင်း ဇွဲ၏ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ ပူနွေးသော သုတ်ရည်များ ဝင်ရောက်လာသည်ကို ခံစားသိလိုက်ပြီး
တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားခြင်းခံလိုက်ရသည်။
တနေကုန် ပုံစံအမျိူမျိုးနှင့် ခရီးဆုံးကို အကြိမ်ကြိမ် တက်လှမ်းခဲ့ပြီး နွမ်းနယ်သော ခံစားချက်နှင့် လမ်းခွဲ ခဲ့ကြသည်။
ည
ဇွဲရေ
ဟုတ်မမ
မမတို့ လမ်းခွဲဖို့ အချိန်ရောက်ပြီ အိမ်မက်ဆိုရင်လည်း နိုးသင့်ပြီ။
တချိန်ချိန် ကြုံဖို့ မျှော်လင့်ထားပြီးသားပါ မမရယ်။အခြေနေတခုအတွက်လည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
မမတို့ အဆက်အသွယ်ရပ်လိုက်ကျစို့။အကောင့်ဖျက်လိုက်တော့မယ်နော်။
ကျနော်ပို့ပေးတဲ့ စာပိုဒ်လေး ဖတ်ပေးပါမမ။
ကျနော် အမြဲမျှော်လင့်နေပါရစေ။
“မွေ့ယာပေါ်မှာ အိပ်မှမဟုတ်ပါဘူး။
ကျောက်လမ်းပေါ်မှာ အိပ်သူလည်း
နတ်သမီး အိမ်မက် မက်ခွင့်ရှိတယ်”
ပြီးပါပြီ