အကောင်အထည်

ကျွီ … ကလစ်… ဟော … မောင် … ကားသိမ်းခဲ့ပြီလား သိမ်းခဲ့ပြီ … ဖူး ရေ … အိမ်ဝင်ခဲ့ သေးတယ် မဇူးက … ကလေး အဝတ်တွေ ပို့ခဲ့ပြီပြောလို့ … ဖူး အတွက် ညစာ ခေါက်ဆွဲကြော် ဝယ်ခဲ့လိုက်တယ် … သားလေး သက်သာတယ်မလား ” ” သက်သာပါတယ် မောင်ရယ် … ခုဟာ ဆေးသွင်းပြီး အိပ်သွားတာပါ … အဖျားက ၁၀၂မို့ … အဖျားကျမှ ဆင်းရမယ် ထင်တယ် ” ၁ဝပေ ၁၅ပေ ပတ်လည် အထူးကုဆေးခန်းတခု၏ လူနာခန်းလေးထဲ အသက်ရနှစ်ခန့် သားဖြစ်သူအားကုတင်ဘေးမှ ခါးညွတ်ကာ နဖူးလေးအား ရေဝတ်လေးအုပ်ရင်း ယောကျၤားဖြစ်သူ ကျော်နိုင်ဦးအား စကားပြန်ပြောနေ၏။ သူမနာမည်မှာ ဖူးဖူးဟံသာဖြစ်ပြီး ညအမ ၃ဦးအနက် အငယ်ဆုံး သမီးလေးဖြစ်သည်။ညီအမ၃ယောက် ထဲ အရင်ဆုံး အိမ်ထောင် ကျကာ သားယောကျၤားလေး မွေးဖွားခဲ့သည်။ အကြီးနှစ်ယောက် ဖြစ်သော ဇူးဇူးဟံသာနှင့် မီးမီးဟံသာမှာ သူမနောက်မှ အိမ်ထောင်ပြုကာ ယောကျၤားဖြစ်သူတို့က နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်ထွက်လုပ်နေကြ၏။လက်ရှိ အိမ်တွင် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးကြည်မော်…အမနှစ်ယောက်နှင့် သူမတို့ လင်မယား အတူနေထိုင်ကြပြီး မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ဆုံးပါးသွားသည်မှာ ၁ဝနှစ်ကျော်ကျော်လောက် ရှိသည်။ သားလေး မင်းနိုင် အပျင်းဖျားသဖြင့် အထူးကုဆေးရုံသို့တင်ထားရာ ၈ရက်လောက် ကြာနေ၏။ ” အင်း … သက်သာမှ … ဆင်းကြတာပေါ့ … ဖူးရယ် ” ကျော်နိုင်ဦးမှာ သားဖြစ်သူ လူနာကုတင်ဘေးမှ ခါးလေးကုန်းကာ ရေဝတ်အုပ်ပေးနေသော ချစ်ဇနီးလေး၏ ဖင်သားကြီးအား ကြည့်ကာ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးက ထောင်မတ်လာရသည်။အိမ်ထောင်မကျခင်ကတည်းက ခေတ်မှီစွာ ဝတ်ဆင်တတ်သော ဇနီးသည်မှာ ခုလည်း အကျ ႌကိုယ်ကျပ် လက်ပြတ်အစိမ်းလေးနှင့် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက် ပေါင်လယ်ထိဖုံးသော အပျော့သား အနက်ရောင်လေးစကပ်လေး အတွင်းမှ ဖင်သားကြီးက ကော့ထွက်နေသည်ကို မြင်နေရ၏။

အလိုလျောက် ခြေလှမ်းများက ဇနီးသည် နောက်နားလျှောက်လာကာ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးလေးအား ပွတ်သပ်ပေးရင်း ဖင်ကြားထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးထိပ်အား ဖိထိုးလိုက်သည်။ ” အာ … မောင်ကလည်း … ခဏနေ … တာဝန်ကျ ဆရာ ဆေးမှတ်တမ်းတွေ လာစစ်ဦးမှာ ” ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် သူမဖင်ကြားထဲ လင်ဖြစ်သူ၏ မာထင်နေသော လီးတန်ကြီးလာထောက်သဖြင့် သားဖြစ်သူ နဖူးပေါ်အုပ်ထားသော ရေဝတ်လေးအား ဘေးနားအရံသင့်ရှိသော ရေခွက်လေးထဲနှစ်စိမ်ရင်း လှည့်မကြည့်ပဲ ပြောလိုက်မိသည်။ ” မောင်တို့ … မလိုး ဖြစ်တာ ကြာပြီလေ … ဖူးရဲ့ ” ” ဟုတ်ပါတယ် မောင်ရယ် … တော်ကြာ ဆရာဝန်ဝင်လာရင် မကောင်းဘူးလေ ” ဖူးဖူးဟံသာမှာလည်း လင်ဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်စိတ်များ ဖြေဖျောက်ပေးချင်နေသလို သူမကိုယ်တိုင်လည်း လိုးပေးနေကျ လီးကြီးအား လွမ်းနေမိ၏။ပေါင်လေးနှစ်ဖက်နှင့် လီးတန်အား ခပ်တင်းတင်းညှပ်ကာ ဖင်ကြီးအား ကော့ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ပုဆိုးနှင့်စကပ် မခံထားလျင် ဖူးဖူးဟံသာ စောက်ပတ်လေးထဲ ကျော်နိုင်ဦးလီးကြီးဝင်ရောက်လာမည်မှာ အသေချာပင်ဖြစ်သည်။ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဇနီးဖြစ်သူခါးလေးအား ကိုင်ရင် ပေါင်ကြားလေးထဲ ရသလောက် ညှောင့်နေမိ၏။ ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် ပေါင်ခြံထဲ လီးတန်ကြီး ပွတ်သပ်ဆွဲတိုင်း အဖုတ်လေးဆီမှ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ခံစားလာရသည်။ ” ကျွိ … ကျွီ …… အဟမ်း အဟမ်း ” ” အိုရ် … ဆရာ … ဆောရီးနော် ” ” ဟင် ” တံခါးဖွင့်သံကြားသည်နှင့် ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် ဖင်ကြီးအား ဘေးသိုလွဲကာ ခန္ဓာကိုယ်လှည့်ပြီး တံခါးဝလှမ်းကြည့်ရင်း တာဝန်ကျ ဆရာအား စကားပြောလိုက်တော့၏။ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း ဇနီးသည်အပြုမူကြောင့် နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ရာ လောင်းကုတ်အဖြူနှင် ဆံပင်သပ်ရပ်စွာ ဖီးထားသော ဆရာဝန် အမျိုးသားတစ်ဦးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ” ရပါတယ်ဗျာ … ဆေးမှတ်တမ်း စာအုပ်လေး တချက်လောက် ” ဆရာဝန်ဆီက စကားသံထွက်ပေါ်လာမှ ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် ကုတင်ခြေရင်းတွင် ချိတ်ထားသော အိတ်လေးထဲမှ ဆေးမှတ်တမ်း စာအုပ်အား ယူပေးလိုက်၏။ ” ကလေးက … အန်သေးလား … အမ ” ” မအန်ဘူး … ဆရာ … ချောင်းတော့ တချက်တချက် ဆိုးသေးတယ် ” ” ခု ညနေ … ဘာကျေွးထားသေးလဲ ” ” ဆန်ပြုတ်ပဲ … ဆရာ ” ကျော်နိုင်ဦးမှ ဆရာဝန်နှင့် ဇနီးဖြစ်သူ စကားပြောနေချိန် လူနာကုတင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံရှည်လေးပေါ် သွားထိုင်နေလိုက်သည်။

ဆရာဝန်မှာ သူတို့ထက် အသက်ငယ်ပြီး အရပ်အမောင်းကောင်းကာ မျက်နှာက လူချောစရင်းဝင်ဖြစ်သည်။ဇနီးလေးမှာ လက်ဝါးချင်းပွတ်၍ ဆရာဝန်မေးသမျှ ဖြေနေရာ ခဏအကြာမှ ပြီးဆုံးသွားရ၏။မဆီမဆိုင် ထိုဆရာဝန်လေးနှင့် ချစ်ဇနီးလေးအား သူမရှိသည့်အချိန် ဘယ်လို ဆက်ဆံကြလည်း သိချင်မိသေးသည်။ ဆရာဝန်ပြန်ထွက်သည်နှင့် ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူဘေးနား ဝင်ထိုင်ကာ ဘယ်ဘက်လက်လေးဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ လှမ်းစမ်းလိုက်၏။ ” မောင် ” ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားမှ လီးအား ပုဆိုးအပြင်က အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်၏။ ” ဖူး ရယ် ” ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း အလိုက်သိသော ချစ်ဇနီးလေးအား ပြန်လည်သိုင်းဖက်ကာ မျက်နှာ အနှံ့နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ညာလက််က ဇနီးချောလေး ပုခုံးအား ဖက်ကာ ဘယ်လက်က ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်၏ အတွင်းသားလေးများအား ပွတ်သပ်ပေးနေ၏။ ” အင်း … ပြွတ် ပြွတ် ” ဖူးဖူးဟံသာမှာ သူမပေါင်ခြံအရင်းနား လင်ဖြစ်သူ လက်ချောင်းလေးများ ရောက်လာရာ နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အား စိထားလိုက်တော့သည်။ ” ဘာလို့လည်း … ဖူး ” ” ဟင့် အင်း … ကွာ ” ” ပြောပါ … ဖူးရာ ” ” ဟိုလေ … ဖူး ဖူး …… ဖူး ထွက်ချင် နေပြီ … အဲဒါ မြန်မြန် လေး ” ကျော်နိုင်ဦး သဘောပေါက်သွားတော့၏။မိန်းမဖြစ်သူ ကာမစိတ်ပြင်းထန်ပုံကိုလည်း နားလည်သိရှိထားသည်။ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် ရုတ်တရက် မတ်တပ်ရပ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက် လျှောက်သွားရင်း နံရံ၌ မျက်နှာချင်းချင်းဆိုင် လက်ထောက်ကာ ခါးလေးအား အနေတော် နောက်ပစ်ပေးလိုက်၏။ ” မောင် … လာလေ … ဘာကြည့်နေတာလည်းကွာ ” ကျော်နိုင်ဦးမှာ ကြည့်နေရာမှ ဖူးဖူးဟံသာ စကားကြောင့် မတ်တပ်ရပ်ကာ သူမနောက်နားလျှောက်သွားရင်း ပုဆိုးအောက်နားစအား အပေါ်ဆွဲတင်လိုက်သည်။ ဖူးဖူးဟံသာကလည်း လင်ဖြစ်သူ သူမဖင်နားရောက်သည်နှင့် ဒူးဖုံးစကပ်လေးအား ခါးထိလက်နောက်ပြန်ဆွဲတင်ကာ နံရံအား လက်ပြန်ထောက်ထားပြန်၏။ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် နံရံလက်ထောက် ကုန်းပေးထားသော မိန်းမဖြစ်သူ၏ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီးလေးအား ပေါင်လယ်ထိဆွဲချရာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားမှာ မိန်းမဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်မှာ ဖေါင်းကြွနေလျက် အရည်ကြည်လေးများ စောက်ခေါင်း အတွင်းမှ စိမ့်ထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။

စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ် တေ့မိသည်နှင့် ဖူးဖူးဟံဟာ ဖင်ကြီးမှာ နောက်ပြန်ကော့ထိုးရင်း အချက် ၃ဝခန့်တွင် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာ၏။ ” ရရဲ့လား … ဖူး ” ” အင်း … ကောင်းတယ် မောင်ရယ် … မလုပ်တာ ကြာတော့ … အီစိမ့်နေတာ … မောင် ပြီးအောင် ထပ်လိုးလေ ” ဖင်ကြီး ဝိုက်ဝိုက်ပြီး လင်ဖြစ်သူအား လှည်ပြန်ကြည့်ကာ စကားပြောနေပြန်သည်။ ” ဖူး … ခဏ အနားယူလေ … အိမ်မပြန်ခင် … မောင် အဝလိုးသွားမယ်နော် ” ကျော်နိုင်ဦးမှာ ပြောပြီးသည်နှင့် ဇနီးဖြစ်သူ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသား နီတာရဲလေးမှာ ရုတ်တရက်ပြန်မစိပဲ စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာရင်း တဖြည်းဖြည်း ပြန်စိသွားတော့၏။လူနာကုတင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံရှည်လေးပေါ် လင်မယားနှစ်ယောက် ပြန်ထိုင်ရင်း ကျော်နိုင်ဦးမှာ ခုရှည်ဘေးနား စားပွဲခုံပုလေးပေါ်မှ တစ်ရှုးများယူကာ ဖူးဖူးဟံသာ၏ပေါင်လေးဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်လေးအား သန့်ရှင်းပေးနေသည်။ ” မောင့် ဟာကြီးက … မကျသေးဘူးနော် … ပုဆိုးထဲကနေ ထင်းနေတာပဲ ” ” မောင်မှ … မလိုးရသေးတာ … ခုန ဖူးပါသာ … နောက်ပြန်လိုးသွားတာလေ ” ” အင်း … မောင့် ဒစ်ဖူးကြီး စောက်ခေါင်းထဲဝင်လာကတည်းက … ဖူးလည်း … ဟန်မဆောင် နိုင်တော့တာ … ၁ပတ်လောက် မခံရတော့ အမြန်လုပ်ချင်စိတ် များနေတာပေါ့ ” ခဏ အနားယူပြီး ထပ်လိုးမလို ပြင်ဆင်နေစဉ် ဖူးဖူးဟံသာ၏ ဒေါ်လေး အရင်း ဒေါ်ခင်စိုး ရောက်ရှိလာသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် ဇပ်တငံ့ငံ့ကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။ည ၁ဝနာရီ လောက်တွင် အဒေါ်ဖြစ်သူက အိမ်ပြန်ချင်သဖြင့် လင်ဖြစ်သူအား ကားဖြင့်လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်၏။လူနာခန်းမှ အထွက် ဒေါ်ခင်စိုး ယောကျၤားဖြစ်သူ ဦးအောင်မိုးဆီမှ ဖုန်းဝင်လာခဲ့သည်။ကုမ္ပဏီကိစ္စနှင့် နယ်မြို့လေးသို သွားရာ အိမ်ပြန်မလာနိုင်ကြောင်း ၂ရက်လောက်နေမှ ရောက်မယ်ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြနေ၏။ဦးအောင်မိုး ဖုန်းချသွားသည်နှင့် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ခြံစောင့်အလုပ်သမားများရှိသော်လည်း သူမတစ်ယောက်ထဲမို့ ကျော်နိုင်ဦးအား သူမအိမ်လိုက်အိပ်ရန် ပြောလိုက်တော့သည်။

” ကဲပါ … ဒေါ်လေးစိုးနဲ့ မောင်လိုက်အိပ်ပေးလိုက် … ဖူးက … မဇူးတို့ကို ဒီနေ့ … မောင် အိမ်ပြန်မအိပ်တဲ့ကြောင်း ဖုန်းဆက်လိုက်မယ် ” ” အင်းပါ … ဒါဆို … ဒေါ်လေးစိုး နဲ့ လိုက်အိပ်လိုက်ပါ့မယ် ” အမှန်တော့ ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဇနီးချောလေးအား အဝလိုးလိုက်ချင်သေးသည်။သို့သော် ထင်မှတ်မထားသော အဖြစ်ပျက်များကြောင့် ဇနီးသည်၏ အဒေါ်ဖြစ်သူအိမ်သို့ ရောက်ရှိသွားတော့၏။ဆေးခန်းမှ အထွက် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ကားတံခါးဖွင့်ရာ တံခါးက ကြပ်နေသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဒေါ်ခင်စိုး နောက်နားမှ တံခါးအား ဆွဲဖွင့်ပေးခဲ့ရသည်။တံခါးဖွင့်စဉ် ဒေါ်ခင်စိုး တင်သားစိုင်တဖက်က ကျော်နိုင်ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ကာ နှစ်ဦးသား တရှိန်းရှိန်း ခံစားလိုက်ရ၏။ လင်ဖြစ်သူမှာ စီးပွားရေးဘက် စိတ်မြုပ်ထားသဖြင့် ကာမဆန္ဒလေးများ လစ်လပ်နေချိန် တူမဖြစ်သူယောကျၤား၏ ပေါင်ကြားမှ ခပ်နွေးနွေးအရာကြီးက တင်သားတဖက်အား ထောက်မိသဖြင့် စိတ်ထဲ ဝေဒနာလေးတခု ခံစားရနေသည်။ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း မိန်းမဖြစ်သူအား အဝလိုးရန် အားခဲ့ထားပြီး မလိုးရသဖြင့် ကာမစိတ်များ ထကြွနေရာ မိန်းမဖြစ်သူအဒေါ်၏ ဖင်သားတခြမ်း လီးဖြင့်ထောက်မိချိန် ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်လာခဲ့တော့၏။ ဆေးခန်းမှာ ဒေါ်ခင်စိုးအိမ်သို့ ပြန်လာကြရာ မိနစ် ၂ဝအကြာတွင် သစ်ပင်ကြီးများအုံ့စိုင်းကာ တိတ်ဆိတ်သောရပ်ကွက်တခုသို့ရောက်ရှိလာသည်။ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တခုမို့ လူသွားလူလာ မရှိသလောက်ပင်ဖြစ်သည်။ ရပ်ကွက်အလယ်လမ်းမကြီးအတိုင်းမောင်းနှင်လာရင်း ဓတ်တိုင်တခု အကျော်တွင် လမ်းသွယ်တခုပေါ်လာခဲ့၏။လမ်းသွယ်လေး အတိုင်း ချိုးကွေ့မောင်းနှင်လာရာ ခဏအကြာ ဒေါ်ခင်စိုးနေထိုင်သော နှစ်ထပ်တိုက် အစိမ်းရောင်အိမ်ကြီးဆီသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ကားဟွန်းသံပေးလိုက်သည်နှင့် ခြံစောင့်တစ်ဦးထွက်လာကာ ခြံဝင်းတံခါး လာဖွင့်ပေးနေ၏။ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဒေါ်ခင်စိုးအား ဆင်းခိုင်းပြီး ကားဂိုဒေါင်ထဲ မောင်းဝင်ကာ ကားသိမ်းလိုက်သည်။

ဧည့်ခန်းထဲအရောက် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ထိုင်ခုံတစ်လုံးပေါ် ထိုင်ရင်း ကျော်နိုင်ဦးအား လှမ်းပြောနေ၏။ ” ကဲ … ထမင်းစားတော့မလား … ဘီယာသောက်ချင် … ရေခဲ့သေတ္တာထဲ … ယူသောက် … မောင်ကျော်ရော ” ” ဟုတ် … ဒေါ်လေးစိုး … ကျနော် ဘီယာ နဲနဲသောက်ဦးမယ် … ပြီးမှ ထမင်းစားတော့မယ် ” ကျော်နိုင်ဦးစကားဆုံးသည်နှင့် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ အိမ်ပေါ်တက်ကာ ညဝတ်အကျ ႌလှဲလည်ဝတ်ဆင်ရင်း ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ဒေါ်ခင်စိုးတစ်ယောက် ကျော်နိုင်ဦးဘေးနား ဝင်ထိုင်ရင်း စကားပြောလိုက် ငါးမုန့်ကြော်စားလိုက် ဘီယာအတူသောက်လိုက်နှင့် ကျော်နိုင်ဦးပေါင်ကြားသို့ မျက်လုံးက ခဏတိုင်းရောက်ရှိနေသည်။ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း ညဝတ်အကျ ႌအပါးလေး လဲဝတ်ထားသော ဒေါ်ခင်စိုး၏ အကျ ႌအောက်မှ အိတွဲသော နို့အုံကြီးအား ခိုးခိုးကြည့်နေမိ၏။ဘီယာ ၄လုံးကုန်သွားချိန် ဒေါ်ခင်စိုးတစ်ယောက် ရီဝေဝေ ဖြစ်လာကာ ကျော်နိုင်ဦးပုခုံးပုတ်လိုက် ပေါင်ပုတ်လိုက်နှင့် စကားများလာတော့သည်။ အိမ်တံခါးမကြီးပိတ်ထားကာ ဧည့်ခန်းတွင်း နှစ်ယောက်သား စားလိုက်သောက်လိုက်ဖြင့် ထကြွနေသော ရမ္မက်စိတ်လေးများအား ထိန်းချုပ်နေရ၏။ပြတင်းပေါက်မှ လေနုအေးအေးလေး ဝင်ရောက်လာချိန် ဧည့်ခန်းတွင်း ချမ်းစိမ့်စိမ့် ဖြစ်လာသော်လည်း ကာမအပူမီးလေးများကြောင့် နှစ်ဦးသား သတိမထားဖြစ်ပေ။ ဘေးနားကပ်ထိုင်ထားသော ဒေါ်ခင်စိုး တင်သားကြီးများ ကားထွက်နေကာ ကျော်နိုင်ဦးပေါင်တန်အား ထိကပ်နေပြန်သည်။အနီးကပ်မို့ ဒေါ်ခင်စိုး၏ ပေါင်တန်ကြီးများမှာ ညဝတ်ဂါဝန်အပါးလေးအောက် တင်းတင်းရင်းရင်း ပူးကပ်နေကာ အကြောစိမ်းထနေသော ညာဘက်လက်ဖွေးဖွေးလေးက ကျော်နိုင်ဦးပေါင်ကြားသို့ စကားပြောရင်း ရောက်ရောက်လာတတ်၏။

လက်ဖမိုးဖြင့် လီးအား မထိတထိလေး ပွတ်မိကာ ကျော်နိုင်ဦးလီးကြီးမှာ ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထွက်လာရသည်။ ” အမလေး … မူးပြီ မောင်ကျော်ရေ … ဒေါ်လေး မရတော့ဘူးကွ … မင်းပါသာ ထမင်းခူးစားပေတော့ ” ဒေါ်ခင်စိုးမှာ စကားပြောပြီးသည်နှင့် ထရပ်လိုက်ရာ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကျော်နိုင်ဦးအားကျောပေးရင်း ယိုင်ထွက်သွားတော့၏။ ” ဟာ … ရလား … ဒေါ်လေးစိုး … ကျနော် ဒေါ်လေးအိပ်ခန်းထဲ လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် ” ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဒေါ်ခင်စိုး ခါးအား ဖမ်းထိန်းရင်း ထရပ်ရာ ပုဆိုးအတွင်းမှာ ထောင်နေသော လီးက ဒေါ်ခင်စိုး ပေါင်တန်အား ထိထိမိမိ ထောက်မိသွားသည်။နောက်ကျောဘက်မှ ထိန်းကိုင်ထားသဖြင့် ဆံတိုးထိုးထားသော ဆံနွယ်များအောက် ဂုတ်သားလေးမှာ ဝင်းဝါနေကာ ကျယ်ပြန့်သော ပုခုံးနှစ်ဖက်အောက် ခန္ဓာကိုယ်မှာ ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်သားကြီးများက ညဝတ်ဂါဝန်အပါးလေးအောက်က ရုန်းကန်ထွက်လျက်ရှိ၏။ထိုင်ခုံမှ ရွေ့ကာ ဒေါ်ခင်စိုးအား ဘေးတိုက်တွဲ၍ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ရန် လှေကားဘက်လျှောက်လာခဲ့ရသည်။လှေကား ပထမအထစ်တွင် ခြေချော်သလိုဖြစ်ကာ ဒေါ်ခင်စိုးကိုယ်လုံးက ကျော်နိုင်ဦးဘက်ယိမ်းယိုင်ရင်း ဘယ်လက်က ဆွဲမိဆွဲရာ ဖမ်းဆွဲရာ ကျော်နိုင်ဦးပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအားဆုပ်ကိုင်မိတော့၏။ ” အ … ဒေါ်လေး … ကျွတ်ကျွတ် ” ဒေါ်ခင်စိုးမှာ မထင်မှတ်ပဲ လီးအားအားပြုဆွဲသလိုဖြစ်ရာ ကျော်နိုင်ဦးလီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် ပူကနဲ့ဖြစ်ကာ အနည်းငယ်နာကျင်သွားရသည်။ ” အာ … ဆောရီးနော် …… မောင်ကျော် ” ဒေါ်ခင်စိုးတစ်ယောက် လက်ထဲ မာထင်နေသော လီးကြီးအား ၂ချက်၃ချက် ဖွညှစ်ကာ လွတ်ပေးလိုက်တော့သည်။စိတ်ထဲလည်း ယောကျၤားဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ခိုင်သော လီးအား ကိုင်လိုက်ရသဖြင့် အားရကျေနပ်လျက်ရှိ၏။ သို့သော် မျက်လုံးများစင်းကာ ကျော်နိုင်ဦးအခြေနေအား အကဲခတ်လျက်ရှိသည်။အိပ်ခန်းတွင်းဝင်လာရာ သူမတို့လင်မယားအိပ်သော ကုတင်ကြီးပေါ်အရောက် ပက်လက်အနေထားဖြင့် လှဲချပေးသော ကျော်နိုင်ဦးပုခုံးနှစ်ဖက်အား ချိတ်ဆွဲထားလိုက်၏။ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း ဒေါ်ခင်စိုးအား ပွေ့ချရင်း ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ကပ်ပါသွားကာ ဒေါ်ခင်စိုး ရင်သားကြီးများပေါ်သို့ မျက်နာအပ်မိတော့သည်။

ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ကျော်နိုင်ဦးအား ဖက်သိုင်းထားရင်း ခေါင်းလေးဘယ်ညာချိုးကာ ညှောင်းညာကြောင်းပြောဆိုနေပြန်၏ ” ကျနော် … နှိပ်ပေးရမလား … ဒေါ်လေးစိုး ” ” အေးကွယ် … မင်းမလည်း … ကူပြီးစောင့်အိပ်ပေးရသေး … နှိပ်လည်းပေးရသေးဆိုတော့ ” ” ဟာ … ရပါတယ် … ဒေါ်လေးရာ … အမျိုးဆိုလို့ ဒီလူတွေပဲ ရှိတာပါ ” အမှန်တော့ ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း ဒေါ်ခင်စိုး၏ အနီးကပ် အလှတရားများအား မြင်တွေ့ကာ တက်လိုးချင်သည့်စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်နေရသည်။ဒေါ်ခင်စိုးမှာလည်း လီးနှင့်ဝေးနေသဖြင့် အလိုးခံချင်သော်လည်း တူမဖြစ်သူယောကျၤားအား လာပါလိုးပါဟု ပြောဖို့က မသင့်တော်ပေ။နှစ်ဦးသား လမ်းကြောင်းရှာရင်း နောက်ဆုံးကုတင်ပေါ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ရတော့၏။ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ လက်လေးနှစ်ဖက် ဘေးသို့ ဆန့်ချထားလိုက်ပြန်သည်။ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဒေါ်ခင်စိုးညာဘက် ဒူတုတ်ထိုင်ကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ကိုယ်တစ်စောင်း အနေထားဖြင့် စနှိပ်ပေးလိုက်၏။လက်နှစ်ဖက်က ပုခုံးနှစ်ဖက်အား နှိပ်ပေးနေသော်လည်း ကျော်နိုင်ဦးမျက်လုံးများက ဒေါ်ခင်စိုးညဝတ်အကျ ႌအောက်မှ နို့အုံကြီးဆီ ရောက်ရှိနေသည်။ အကျ ႌက ပါးသဖြင့် နို့သီးခေါင်းမဲမဲကြီးများ ထောင်ထွက်နေရာ ကျော်နိုင်ဦး တစ်ယောက် ကုန်းစို့ချင် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေ၏။ပုခုံးမှ တဆင့် လက်မောင်းအိုးတုတ်တုတ်ကြီးများအား အောက်ဖက်ထိနှိပ်ရွေ့လာရာ အကျ ႌအောက်နားစလေးက အပေါ်သို့ အနည်းငယ်လန်တက်ကာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးကြီး မြင်နေရပြန်သည်။ခါးအောက် ဂါဝန်အောက်မှ ဘေးတဖက်တချက် ကားထွက်နေသော တင်သားစိုင်ကြီးများ အောက် ပေါင်ဂွအလယ်မှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား ခပ်ရေးရေးမြင်လိုက်ရစဉ် ကျော်နိုင်ဦး ကာမစိတ်များ ထိန်းမရတော့ပေ။ ” ဒေါ်လေး ” ” ဟင် ” ” ပေါင်တွေရော … နှိပ်ပေးပါရစေနော် ” ဒေါ်ခင်စိုးဆီမှ အဖြေအားမစောင့်ပဲ ကျော်နိုင်ဦးလက်နှစ်ဖက်မှာ ပေါင်တန်ကြီးများအား ဂါဝန်အပေါ်မှ နှိပ်နယ်ပေးလိုက်၏။ဒေါ်ခင်စိုး ညာဘက်လက်မှာလည်း ချက်ချင်းကြွတက်လာကာ သူမညာဘက်ဘေး ဒူးတုတ်ထိုင်ရင်းနှိပ်ပေးနေသော ကျော်နိုင်ဦးပေါင်ကြားသို့ ရောက်ရှိလာတော့သည်။

ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း စိတ်ထဲအားရကျေနပ်နေကာ ဒူးနှစ်ဖက်အား ဟပေးလိုက်ရင်း ဒေါ်ခင်စိုး ဂါဝန်အောက်နားစအား ခပ်တည်တည်ဖြင့် အပေါ်သို့ဆွဲတင်ပြန်၏။ပေါင်ကြားအလယ်မှ ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်အား ရုတ်တရက် ကုန်းယက်ပစ်သည်။ ” အိုး … မောင်ကျော် ရယ် ” သူမပေါင်တန်များအား ဖြဲကာ ကျော်နိုင်ဦးပေါင်ကြားမှ စမ်းမိသော လီးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။ကျော်နိုင်ဦးမှာ ကန့်လန့်ဖျက်အနေထားနှင့် ဒေါ်ခင်စိုး စောက်ဖုတ်အား အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာဖျားနှင့် ထိုးစွပစ်သည်။ဒေါ်ခင်စိုးမှာ လှေကားအတက် မမျှော်လင့်ပဲ ကိုင်မိကတည်းက အလိုးခံချင်နေသဖြင့် ခုလိုသူမစောက်ဖုတ်အား ယက်ပေးနေရာ အတိုင်းထက်အလွန် ကာမစိတ်များ တောက်လောင် လာတော့၏။ ” မောင်ကျော် … ဒေါ်လေးဘေးနား … တစ်စောင်းလှဲလိုက်ပါ့လား … ဒေါ်လေးလည်း မင်းဟာကြီး စုပ်ချင်သေးတယ် ” ဒေါ်ခင်စိုး စကားအဆုံး ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစ်စောင်းလှဲချပစ်သည်။ ရှေ့တည့်တည့်မှ ဒေါ်ခင်စိုး စောက်ဖုတ်ကြီး ကြည့်နေစဉ် ဒေါ်ခင်စိုး ဘယ်ဘက်ပေါင်တန်ကြီး မြှောက်တက်လာပြီး သူ့ခေါင်းအား လာခွသဖြင့် ခေါင်းအား ပေါင်ကြားသို့ အမြန်တိုးဝင်လိုက်ရပြန်၏။ဒေါ်ခင်စိုး စောက်ပတ်နှင့် ကျော်နိုင်ဦးမျက်နှာ ကပ်သွားစဉ် ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသောလီးအား ဒေါ်ခင်စိုးတစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်ဘေးတစ်စောင်း အနေထားနှင့်ပင် ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။နှစ်ဦးသား အားရကျေနပ်သည်အထိ စုပ်ကျယက်ကျရင်း ခဏအကြာတွင် ပက်လက်အနေထားဖြင့် ပေါင်ဖြဲပေးသော ဒေါ်ခင်စိုးအား ကျော်နိုင်ဦးမှ အပေါ်က ခွလိုးပစ်သည်။ ဇနီးဖြစ်သူအား အားရအောင် မလိုးခဲ့ရသဖြင့် ဒေါ်ခင်စိုးအား အတိုးချ လိုးနေတော့၏။ဒေါ်ခင်စိုးမှာလည်း ပထမ အချက်၃ဝလောက်တွင်သာ ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်နေ၍ ယောကျၤားဖြစ်သူလီးထက် တုတ်ခိုင်ကြီးမားသော ကျော်နိုင်ဦးလီးအား နှစ်ချိုက်သွားခဲ့ရသည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ဒစ်ကြီးမှ အဝင်အထွက် ချိတ်ဆွဲပေးနေသဖြင့် လီးအရသာအား ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်ရရှိနေရ၏။ တညလုံး ကျော်နိုင်ဦး အလိုကျ ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် အလိုးခံရင်း မနက်၅နာရီမှ နှစ်ဦးသား အိပ်ပျော်သွားကြသည်။အိပ်ခန်းထဲ လရည်နံ့စောက်ရည်နံ့များ မွန်ထူနေကာ ဒေါ်ခင်စိုး စောင်ဖုတ်မှာ မနက်လင်းတော့ ယောင်ကိုင်းနေတော့၏။

ကျော်နိုင်ဦး ပြန်သွားချိန် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ စောက်ဖုတ်တအုံလုံး ကျိန်းနေသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှပဲ နူတ်ဆက်လိုက်ရသည်။  နောက်၃ရက်ခန့်အကြာ သားဖြစ်သူ မင်းနိုင် အဖျားပျောက်၍ ကျော်နိုင်ဦးတို့ လင်မယားဆေးရုံမှ ဆင်းလာခဲ့ကြသည်။ ” ဟော … သဲလေး … လာလာ … တီတီမီး ဆီကို ” အိမ်ထဲရောက်သည်နှင့် မင်းနိုင်အား အဒေါ်ဖြစ်သူ မီးမီးဟံသာမှ ဆီးခေါ်လိုက်၏။ ” မမီး … ဒီနေ့ ဆိုင်မသွားဘူးလား ” ” မသွားဘူး ဖူးလေး … ၂ရက်ပိတ်တယ် ဂိုဒေါင်ရှင်းမလို့တဲ့ … ငါတို့ စာရင်းကိုင်တွေ အနားပေးတယ် ” မီးမီးဟံသာမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားတွင် အလုပ်လုပ်နေသော်လည်း အိမ်တွင်အလကားမနေပဲ အလှကုန်ဆိုင်ကြီးတခုတွင် စာရင်းကိုင်အဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်နေ၏။ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် အမဖြစ်သူအားမေးရင်း ဆေးရုံမှ လျှော်စရာရှိသည့် အဝတ်များ ဧည့်ခန်း တောင်ဘက်ရှိ ရေချိုးခန်းတွင်း သယ်လာခဲ့သည်။ ” အော် … မဇူးရော ” ” ဇူးလေးက … ဘဏ်သွားတယ် … သူ့ယောကျၤားငွေလွဲတာ … သွားထုတ်နေတာ … အဲဒီ အဝတ်တွေ … ငါလျှော်ပေးမယ် ဖူးလေး ထားလိုက် ” မီးမီးဟံသာက ညီမဖြစ်သူအား လှမ်းပြောရင်း ရင်ခွင်ထဲပွေ့ထားသော တူဖြစ်သူ၏ပါးပြင်အား တချက်နမ်းလိုက်ပြန်၏။ ” ရပါတယ် မမီးရယ် … ဖူးလေး လျှော်ပါ့မယ် ” ” ထားလိုက်ပါဆို … သွားနားလိုက် … မောင်ကျော်ရော နားလိုက် ကလေးကို … ဒီည အမ ခေါ်သိပ်ထားလိုက်မယ် ” မီးမီးဟံသာ စကားကြောင့် ကျော်နိုင်ဦးရော ဖူးဖူးဟံသာပါ သူတို့လင်မယားခန်းထဲဝင်ကာ အနားယူလိုက်ကြသည်။နှစ်ဦးသား အိပ်ရေးပျက် ပင်ပန်းကြသဖြင့် ခဏအကြာတွင် အိပ်ပျော်သွားကြ၏။အိပ်ခန်းများမှာ အိမ်၏အောက်ထပ်တွင် ၃ခန်းစလုံး တွဲဆောက်ထားကာ ညီအမ ၃ဦးလုံး ငယ်ငယ်ကတည်းက တခန်းစီနေခဲ့သည်။ပေ၂ဝပတ်လည် အိပ်ခန်းတွေမို့ အိမ်ထောင်ကျသည်အထိ သူမတို့အိပ်ခန်းမှာပင် ဆက်လက်နေထိုင်ကြ၏။အမအကြီးဆုံးဖြစ်သူ မီးမီးဟံသာ၏ ခင်ပွန်းမှာ ၃လလောက်သာ အိမ်ကပ်၍ သငေ်္ဘာပြန်လိုက်သည်က များသည်။မီးမီးဟံသာမှာ အသက် ၃ဝခန့်ရှိပြီး ဖူးဖူးဟံသာထက် ကိုယ်လုံးတောင့်ကာ လင်ဖြစ်သူသငေ်္ဘာသား စိုးကျော်မှာ ပိန်ပိန်ဖြူဖြူနှင့် နဖူးအနည်းငယ်ပြောင်၏။

ဇူးဇူးဟံသာက ၂၈နှစ်ခန့်ရှိပြီး ဖူးဖူးဟံသာနှင့် အတွဲညီသလို ဘော်ဒီချင်း မတိမ်းမယိမ်းရှိသည်။ယောကျၤားဖြစ်သူမှာ စင်္ကာပူတွင် မြန်မာနိုင်ငံသို့ တင်သွင်းသော အိမ်ဆောက်ပစ္စည်း စက်ရုံ၌အလုပ်လုပ်ကိုင်နေလျက် ၄လ တကြိမ် မြန်မာပြည်သို့ ပြန်လာတတ်၏။လူမလာဖြစ်လျင် ဘဏ်မှ ငွေလွဲကာ မိန်းမဖြစ်သူအား အဆက်သွယ် ပြုလုပ်လေ့ရှိသည်။ညီအမ ၃ဦးလုံး စည်းလုံးချစ်ခင်ကာ တစ်ယောက်အခက်ခဲအား တစ်ယောက်ကူညီဖြေရှင်းပေးတတ်၏။  ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေရာ ဆီးပုံးတင်းလာသဖြင့် အိပ်ပျော်ရာမှ နိုးလာခဲ့သည်။ဘေးနား ခပ်ကွေးကွေး ကျောပေးအိပ်နေသော ဇနီးဖြစ်သူအား ကျော်ခွ၍ အိပ်ခန်းပြင်ဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်၏။ဧည့်ခန်းမှ ဖြတ်လျှောက်ကာ ရေချိုးခန်းနှင် ကပ်လျက် အိမ်သာထဲဝင်ကာ သေးပေါက်နေသည်။သေးပေါက်ပြီးသည်နှင့် ပြန်ထွက်ရာ ကပ်လျက်ရေချိုးခန်းမှ ရေသံများ ကြားနေရသဖြင့် သားဖြစ်သူ၏ ဆေးရုံမှ အဝတ်ဟောင်းများ မမီး လျှော်ဖွတ်နေသည် ထင်မှတ်လိုက်၏။ကူလျှော်ပေးရန် စဉ်းစားမိပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးအား ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ ” ဟဲ့ … အိုရ် …… မောင်ကျော် ” ” ဟာ … မမီး … ဆောရီးပါဗျာ ” မီးမီးဟံသာမှာ ကျော်နိုင်ဦးတို့ လင်မယား အိပ်သည်နှင့် တူဖြစ်သူ မင်းနိုင်အား သူမအိပ်ခန်းထဲ ချော့သိပ်ကာ ခြင်ထောင်ချပေးထားရင်း ထမိန်ရင်လျားနှင့်ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဖူးဖူးဟံသာ ဆေးရုံမှပါလာသော အဝတ်ဟောင်းများအား လျှော်ဖွတ်ပြီး ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ခြေရင်းပုံချကာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရေချိုးပစ်သည်။တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ရေပြန်လောင်းစဉ် ကျော်နိုင်ဦးမှ ရုတ်တရက် တံခါးဖွင့်လိုက်သဖြင့် သူမ၏ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးအား ပြသလိုဖြစ်သွားရ၏။ချက်ချင်း ကျော်နိုင်ဦးအား ကျောပေးကာ ခြေရင်း၌ ပုံလျက်ရှိသော ထမိန်အား ကုန်းယူစဉ် သူမပေါင််ကြားမှ စောက်ဖုတ်မှာပြုးထွက်လာသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိပြန်သည်။ ” အာ … ဘာလို့ကြည့်နေတာလဲ … မောင်ကျော် … သွားလေကွာ ” ” ဟုတ် … မမီး ” ကျော်နိုင်ဦးမှာ အိပ်ခန်းထဲပြန်ရောက်သည်အထိ မီးမီးဟံသာ၏ ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်အား မြင်ယောင်နေ၏။

ညနေပိုင်းတွင် ဇူးဇူးဟံသာပြန်ရောက်လာပြီး ညပိုင်း ထမင်းစားကာ ဧည့်ခန်းတွင်း ဖူးဖူးဟံသာကအလယ်ကထိုင်၍ မီးမီီးဟံသာနှင့်ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဘေးတဖက်တချက်ဆီထိုင်ကာ တီဗွီကြည့်နေကြသည်။မင်းနိုင်မှာ ဇူးဇူးဟံသာ အိပ်ခန်းထဲ အဒေါ်ဖြစ်သူနှင့် စကားပြောရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့၏။ခဏ အကြာတွင် ဖူးဖူးဟံသာကလည်း လင်ဖြစ်သူ ကျော်နိုင်ဦးအား အိပ်ချင်ကြောင်း ပြော၍ တဝါးဝါးနှင့် သန်းနေသည်။ ” ဖူးလေး … အိပ်ချင်အိပ်လေ … မောင်ကျော် ကြည့်ချင်ကြည့်ပါစေ ” ရုတ်တရက် မီးမီးဟံသာစကားကြောင့် ကျော်နိုင်ဦး ရင်ခုန်သွားရ၏။နေ့လည်က အဖြစ်ပျက်အား တွေးမိရင်း ဘေးတိုက်အနေထားဖြင့် မီးမီးဟံသာအား လှမ်းကြည့်မိသည်။သို့သော် မီးမီးဟံသာမှာ တီဗီကိုသာ ငေးကြည့်နေသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ မိန်းမဖြစ်သူအား အိပ်နှင့်ရန် လှမ်းပြောလိုက်၏။ဇနီးဖြစ်သူ ထသွားသည်နှင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ မီးမီးဟံသာဘက် ကိုယ်လုံးအား မသိမသာ တိုးကပ်ပစ်သည်။စကားပြောရင်း ညာဘက်လက်က မီးမီးဟံသာ၏ ပေါင်ပေါ်တင်ထားလိုက်၏။ သို့သော် ကျော်နိုင်ဦးလက်အား မသိမသာလေး တွန်းထုတ်ခံရသည်။ထပ်ခါထပ်ခါ ပြန်တင်ရာ ၅ကြိမ်မြောက်တွင် မီးမီးဟံသာတစ်ယောက် ဖယ်မထုတ်တော့ပဲ တီဗွီအား စူးစိုက်ကြည့်နေတော့၏။ ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း နေ့ခင်းဘက် မြင်လိုက်ရသော စောက်ပတ်အား ပြန်မြင်ယောင်လာကာ လက်ချောင်းလေးများအား ပေါင်ကြားထဲ အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားပေးနေသည်။မီးမီးဟံသာမှာလည်း ကျော်နိုင်ဦးအား တချက်မကြည့်ပဲ ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ပေါင်နှစ်ဖက်အား အနည်းငယ်ဖြဲပေးနေပြန်၏။ကျော်နိုင်ဦးလက်ချောင်းလေးက အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ထိုးစွကာ အစိလေးအား ဖိချေလိုက်သဖြင့် ခဏအတွင်း ထမိန်အား စောက်ရည်များကပ်လာတော့သည်။ထိုစဉ် နောင်ကျောဘက်မှ ခြေသံနှင့်အတူ စကားသံထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ သူ့နေရာဘက် ကိုယ်လုံးအား ပြန်ရွေ့လိုက်ရ၏။ ” မမီး တို့ မအိပ်ကြသေးဘူးပေါ့ … ဇူးလည်း မင်းနိုင်လေး … အိပ်ပျော်သွားလို့ ထွက်လာလိုက်တာ ” ဇူးဇူးဟံသာမှာ စကားပြောရင်း မီးမီးဟံသာနှင့် ကျော်နိုင်ဦးတို့ ကြားဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

မထိုင်ခင် ကျော်နိုင်ဦးပေါင်ကြားသို့ စိုက်ကြည့်နေရာ ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် မီးမီးဟံသာပေါင်ကြားအားနိုက်စဉ် လီးက ထောင်မတ်လာသဖြင့် ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးအား လက်ဖြင့် အုပ်ထားပစ်ရ၏။၁၁ခွဲကျော်ကျော်တွင် ၃ယောက်သား ကိုယ့်အိပ်ခန်းကိုယ်ဝင်ကာ အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြတော့သည်။  ၁ပတ်ခန့် အကြာတွင် ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် ကားဆွဲနေရာမှ နေ့ခင်းဘက်ပြန်လာပြီး အိပ်ခန်းတွင်း ဇနီးဖြစ်သူ ဖူးဖူးဟံသာအား ကော့ပျံနေအောင် စောက်ပတ်ယက်ပေးကာ စိတ်ကြိုက် လိုးတော့သည်။သားဖြစ်သူ မင်းနိုင်မှာ နေကောင်း၍ ကျောင်းပြန်လိုက်နေသဖြင့် အိမ်တွင် မီးမီးဟံသာ တစ်ယောက်သာ ကျန်ရှိနေ၏။ ဇူးဇူးဟံသာမှာ မနက်ထဲက အပြင်ထွက်သွားရာ အရိပ်အရောင် မမြင်ရပေ။မီးမီးဟံသာမှာလည်း သူမအိပ်ခန်းတွင်း နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေရာ ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် မခံရတာ ကြာပြီဖြစ်သော လင်ဖြစ်သူအား ပုံစံမျိုးစုံနှင့် အလိုးခံနေတော့သည်။တချီပြီးတိုင်း လင်ဖြစ်သူ လီးဆီမှ သုတ်ရည်များ စောက်ခေါင်းတွင်း ဝင်လာသဖြင့် ပူကနဲ့နွေးကနဲ့ ကာမအရသာအား ခံစားနေလိုက်၏။နားလိုက်လိုးလိုက်ဖြင့် ၃ချီမြောက်တွင် လရည်များစောက်ရည်များ ပေကက်နေသော ကျော်နိုင်ဦးလီးအား တင်းပြောင်လာအောင် စုပ်ကာ လေးဘက်ကုန်းပေးနေပြန်သည်။ ို ထိုစဉ် အိမ်အပေါ်ထပ် သေချာဖေါက်ထားသော ကြမ်းပြင်အပေါက်လေးမှ မီးမီးဟံသာတစ်ယောက် ချောင်းကြည့်နေသည်ကို ကျော်နိုင်ဦးတို့ မရိပ်မိခဲ့ပေ။မီးမီးဟံသာမှာ ညီမဖြစ်သူယောကျၤားပြန်လာစဉ် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေကာ ခဏအကြာမှ အိမ်ပေါ်တက်ကာ ချောင်းနေတော့သည်။ကုတင်ပေါ်လေးဖက်ကုန်းကာ ဖင်ထောင်ပေးထားသော ညီမဖြစ်သူ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ဒင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် ဝင်ထွက်နေသည်ကိုကြည့်ရင်း မီးမီးဟံသာမှာလည်း အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ ပေါ်ပေါက်နေတော့၏။ရှေ့ရက်များတွင်လည်း နိုင်ငံခြားမှ ယောကျၤားဖြစ်သူနှင့် ဗွီဒီယိုကောလ် ချက်ကာ အာသာဖြေနေရသည်။ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ကုန်းကြည့်နေရာ သူမဖင်ကြီးအား တစုံတခုက လာထိသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်လေး တုန်သွားပြန်၏။ ” ဟင် … ဇူးလေး ” ” ရှုး … မမီး ” ဇူးဇူးဟံသာမှာ အမဖြစ်သူ ဖင်သားကြီးအား နောက်မှပွတ်သပ်ပေးရင်း အိမ်အောက်ထပ်သို့ လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် ပြနေတော့သည်။

မီးမီးဟံသာကလည်း မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ညီမဖြစ်သူ အား နားလည်ကြောင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်၏။ဇူးဇူးဟံသာ၏ လက်ကလေးမှာ အမဖြစ်သူ ထမိန်အောက်နားစထဲသွင်းရင်း စောက်ဖုတ်အား စမ်းကြည့်လိုက်သည်။သူမထင်သည့်အတိုင်းပင် အမဖြစ်သူ စောက်ပတ်မှာ အရည်များရွှဲနစ်နေသည်ကို ခံစားသိရှိရ၏။ ” မမီး … အောက်ပြန်ဆင်းစို့ … ဇူးလေး ယက်ပေးမယ်နော် ” မီးမီးဟံသာမှာလည်း ညီမအငယ်ဖြစ်သူ ဖူးလေး၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ကျော်နိုင်ဦးလီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြမ်းပြင်ပေါက်မှကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်တအုံလုံး တဆစ်ဆစ်နှင့် ခံစားလာရသည်။ညီမ အလတ်ဖြစ်သူ ဇူးလေး စကားဆုံးသည်နှင့် ထရပ်ကာ အိမ်အောက်သို့ ခြေသံလုံအောင်နင်းကာ ဆင်းလာခဲ့၏။ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ထမိန်ချွတ်ကာ နောက်မှကပ်ပါလာသော ဇူးဇူးဟံသာအား ကုတင်ပေါ်ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ” ဇူးလေး … မမီးကို … အမြန်ကွာ ” မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်သော ညီမဖြစ်သူ ခေါင်းအား သူမပေါင်ကြားတည့်တည့် ဆွဲကပ်ရင်း စောက်ပတ်နှင့်မျက်နာအား တေ့ပေးလိုက်တော့၏။ဇူးဇူးဟံသာမှာလည်း အမဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်အား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးနေသည်။စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာဖျားနှင့် အထက်အောက်ထိုးစွကာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်စဉ် မီးမီးဟံသာ၏ ခါးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။ ” အား …… ဇူးလေးရယ် …… မမီး မထိန်းနိုင်တော့ဘူး … အ အ …… ထွက်ပြီကွာ ” ညီမဖြစ်သူ မျက်နာလေးအား စောက်ရည်များနှင့် ပန်းကာ မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ပတ်နှင့် တဇွိဇွိ ပွတ်နေတော့သည်။စောက်ရည်များ ကုန်မှ ကုတင်ပေါ် ညီးမဖြစ်သူဘေးနား ကိုယ်လုံးအား မှောက်ချလိုက်၏။ ဇူးဇူးဟံသာမှာ သူမဘေး မှောက်လျက်ဖြစ်နေသော အမဖြစ်သူ၏ ဖင်သားကြီးအား လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ချေရင်း ဘေးတစ်စောင်း လှဲပြီးခွလိုက်သည်။

” မမီး … အားရလား ဟင် ” ” အားတော့မရပါဘူး … ဇူးလေးရယ် … အာသာပြေတာပေါ့ကွယ် … ဒါနဲ့ ဇူးလေးက ဘယ်ချိန်က ရောက်နေတာလည်း ” ” ဇူးလေးပြန်လာတော့ … မမီး အိပ်ခန်းက ပွင့်နေတာလေ … အခန်းထဲကြည့်တော့ လူက မရှိဘူး … ဖူးလေးတို့ အိပ်ခန်းက ညည်းသံတိုးတိုးလေး ကြားတာနဲ့ … အိမ်ပေါ်အသာလေး တက်ခဲ့လိုက်တာပေါ့ ” အမှန်တော့ အိမ်အပေါ်ထပ် ကြမ်းပြင်အား သူမတို့နှစ်ဦးတိုင်ပင်ကာ အပေါက်ဖေါက်ထားခြင်းပင် ဖြစ်သည်။နှစ်ဦးလုံး လင်ဖြစ်သူများနှင့် ခွဲနေရသဖြင့် ညီမအငယ်ဆုံးလင်မယား လိုးချိန်း ချောင်းကာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ယက်ပေးခြင်း ပွတ်သပ်ပေးခြင်းဖြင့် ကာမဆန္ဒလေးများ ဖြေဖျောက်နေရ၏။ခဏအကြာတွင် ဇူးဇူးဟံသာအား ပက်လက်လှန်ကာ အမဖြစ်သူ မီးမီးဟံသာက အပေါ်မှခွပစ်လိုက်သည်။ ညီမဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်မှ မခြောက်တခြောက် ဖြစ်နေသော သူမစောက်ရည်များအား လျှာအပြားလိုက်ယက်ကာ စုပ်ယူမျိုချပစ်နေ၏။ ” မမီး … ဇူးလေး … တခုမေးမယ် … မှန်မှန် ဖြေနော် ” ” မေးလေ ” ” ဖူးလေး ယောကျၤား … မောင်ကျော်ကို အလိုးခံချင်လား ” ” ဟယ် … ဇူးလေးကလည်း … မမီးကလည်း အိမ်ထောင်သည်လေ … ပြီးတော့ … ဖူးလေး က ဘယ်ခွင့်ပြုမှာလည်း ” ” အဲဒါတွေ … နောက်မှ တွေးစမ်းပါ … ဇူးလေး ကိုယ်ချင်းစာလို့ ” ” အင်း … လူမသိရင်တော့ … ခံချင်တာပေါ့ … ဒါပေမယ့် မလွယ်ပါဘူးလေ ” ” အံမယ် … ဟိုးတခါ ညဘက်ကြီး … မမီးပေါင်ကြားထဲ မောင်ကျော်နိုက်နေတာ … ဇူးလေး မြင်ပါတယ်နော် ” ” အမ် … အဲ့ တစ်ခါပါပဲ … ဇူးလေးရယ် နောက်ပိုင်း … မသင့်တော်ဘူးထင်လို့ … မမီးဘက်က … ခပ်တည်တည် နေပစ်လိုက်တာပါ ” ” သူစိမ်းမှ မဟုတ်တာ မမီးကလည်း … မောင်ကျော်ကလည်း ……လျှောက်ဖွမယ့်သူ မဟုတ်ပါဘူး ” ” အော် … မမီးကိုသာ ပြောနေတာ … ဇူးလေးကရော … မောင်ကျော်ကို မခံချင်ဘူးလား ” ” ခ်ခ် … မမီး အရင်ခံလေ … နောက်ကျ ဇူးလေးလည်း ခံမှာပေါ့ ” ” ကောင်မစုတ်လေး … သူ့စောက်ပတ် ခံချင်တာနဲ့ … အမဖြစ်သူကို … အရင်ခံခိုင်းနေတာ ဟွန့် ” ” အ … အ …… နာတယ် မမီးရဲ့ … လွတ်ပါ ” မီးမီးဟံသာမှာ စကားဆုံးသည်နှင့် ညီမဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား ဘယ်လက်ဖြင့် နိုက်ဆွဲရာ ဇူးဇူးဟံသာ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေရင်း အော်နေတော့၏။

သို့သော် မီးမီးဟံသာမှာ သူမကိုယ်လုံးအား ဇူးဇူးဟံသာပေါ်ခွထားလျက်မှ အောက်သို့ လျှောချပစ်ရင်း ထမိန်အောက်နားစအား ဗိုက်ပေါ်ထိ လှန်တင်ကာ ညီမဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ဆီသို့ မျက်နှာအပ်ချလိုက်သည်။ သူမထက် အမွှေးမျှင်ထူထပ်သော ညီမဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အားဖြဲကာ အစိလေးအား သွားဖြင့် မနာတနာလေး ကိုက်ပေးနေ၏။ ဇူးဇူးဟံသာတစ်ယောက် ချက်ချင်း သွေးများဆူဝေလာကာ ပေါင်တန်များ ဖြဲပေးလိုက်တော့သည်။စောက်စိလေးအား ခပ်ဆက်ဆက်လေး ကိုက်ပေးရင်း လျှာထိပ်နှင့် အောက်သို ထိုးခွဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်နားအရောက် လျှာဖျားလေးအား စုချွန်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းပေးပြန်၏။ ညီအမနှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်အကြိုက် တစ်ယောက်သိကာ ယက်ပေးနေကြမို့ ဇူးဇူးဟံသာ နူတ်ခမ်းလေးမှ ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာရင်း ခဏအကြာတွင် ခါးလေးကော့တက်လာကာ ပေါင်တန်များ တုန်ခါပြီး စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။ ” အ အား… ဇူးလေး …… ပြီး ပြီ … မမီးရယ် ” မီးမီးဟံသာမှာ ညီမဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းထဲမှ ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည်များအား တေ့စုပ် မျိုချရင်း စောက်ပတ်တပြင်လုံး အားရကျေနပ်သည်အထိ ယက်ပေးနေ၏။ဇူးဇူးဟံသာမှာ တအီးအီးညည်းကာ ခဏအကြာမှ သူမစောက်ပတ်အား ယက်နေသော အမဖြစ်သူ မျက်နှာအား တွန်းထုတ်လိုက်သည်။ ” ရပြီ … မမီး … အပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ … ဇူးလေး နမ်းချင်လို့ ” ညီမဖြစ်သူ ဆန္ဒအတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ချင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပေးနေ၏။ ” မမီး … လာမယ့် ကျောင်းပိတ်ရက်ကျ ……ဖူးလေးနဲ့မင်းနိုင်ကို ဇူးလေး အပြင်ခေါ်ထုတ်သွားမယ် …အိမ်မှာ မမီးနဲ့မောင်ကျော်ပဲ ကျန်ခဲ့မှာ … လှုပ်ရှားရဲတယ်မလား ” ” ဖြစ်ပါ့မလား … ဇူးလေးရယ် … ဖူးလေး သိသွားရင် ညီအမချင်း … မုန်းသွားလိမ့်မယ် ” ” ဘာလို့မုန်းရမှာလည်း … ဇူးလေး တာဝန်ယူပါတယ် … မောင်ကျော် ဖွင့်မပြောရင် … ဖူးလေးလည်း မသိပါဘူး ” နောက်ရက်မှစ၍ မီးမီးဟံသာတစ်ယောက် မင်းနိုင် ကျောင်းပိတ်ရက် ရောက်ရန် စိတ်စောနေတော့သည်။ ” မင်းနိုင် … သဲလေး နက်ဖန် ကျောင်းပိတ်ပြီလား ” ” မပိတ်ပါဘူး … တီတီမီးရဲ့ … သဘက်ခါမှာ ပိတ်မှာ … ကျောင်းပိတ်ရက်ကျ တီတီဇူးက သားနဲ့မေမေ့ကို ဈေးဝယ်ထွက်ရင်း ကစားကွင်းတို့ ရုပ်ရှင်ရုံတို့ လိုက်ပို့မှာဗျ ” ” ခ်ခ် … ခ်ခ် ” ဧည့်ခန်းထဲ တူဝရီးသုံးယောက် မုန့်စားရင်း မီးမီးဟံသာမှ တူဖြစ်သူ မင်းနိုင်အား ကျောင်းပိတ်မပိတ် မေးနေစဉ် ဇူးဇူးဟံသာက ခ်ခ်ကနဲ့ ရယ်လိုက်တော့သည်။ ” ဟိတ် … ဘာရီ တာလည်း … ဇူးလေး ” မီးမီးဟံသာ တစ်ယောက် မလုံမလဲ ဖြစ်ကာ ညီမဖြစ်သူ ဇူးဇူးဟံသာအား လှမ်းမေးလိုက်၏။

” ဒါလေ … မမီးရဲ့ ” ဇူးဇူးဟံသာက အမဖြစ်သူအား ဘယ်လက်မှလက်ညိုးလက်မကွင်းပြကာ ညာဘက်လက်ညိုးအား ဆန့်၍ ကွင်းထဲ ထိုးပြနေသည်။ ” ဟဲ့ … ကလေးရှေ့ … ဇူးလေးရယ် ” ” အဲဒါဘာလည်း … တီတီဇူး ” မီးမီးဟံသာ ဟန့်လိုက်ချိန် မင်းနိုင်မှာ အဒေါ်ဖြစ်သူလုပ်ပြပုံအား မြင်သွား၍ လှမ်းမေးလိုက်၏။ ” ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးသားရဲ့ … မင်း တီတီမီးလည်း လက်ညိုးနဲ့ ကစားတတ်တာကို ပြတာပါ … ခ်ခ် ” ” တော်ပါတော့ … ဇူးလေးရယ် … ကလေးရှေ့ လျှောက်ပြောနေတာ … ဟော ကားသံကြားတယ် … မောင်ကျော်တို့ ပြန်လာပြီနေမှာ ” ” ဟုတ်ပါ့ … မမီးရေ … ဘာတွေ ရီနေကြတာလဲဗျ … ကျနော်တို့လည်း ပြောပါဦး ” ကျော်နိုင်ဦးနှင့် ဖူးဖူးဟံသာတို့ လင်မယားမှာ အပြင်မှ ပြန်လာစဉ် ဧည့်ခန်းထဲ ရယ်မော ပြောဆိုနေသော သားဖြစ်သူနှင့်အဒေါ်နှစ်ယောက်ကြောင့် ကျော်နိုင်ဦးမှ လှမ်းပြောလိုက်၏။ ” ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး … မောင်ကျော်ရယ် … မင်းနိုင်ကို ကျောင်းပိတ်ရက် ကစားကွင်း ပို့မယ်ပြောလို့ သဘောကျပြီး ရယ်နေကြတာပါ ” ” ဟိုသားအမိ ပြီးပြီလားဟေ့ ” ” ပြီးပြီ … မဇူးရေ … လာပြီလာပြီ ” ကျောင်းပိတ်ရက်ရောက်တော့ ဇူးဇူးဟံသာတစ်ယောက် သူမအစီစဉ်အား အကောင်ထည်ဖေါ်တော့သည်။