ကျနော့ဘ၀ ရမက်ကြမ်း

ကျနော် လူပျိုဘော်ဝင်ကာစ အသက် ၁၃ နှစ် ကျော်ကျော်လောက်အချိန်မှာ သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ သင်ပြပေးမှုနဲ့ တကိုယ်ရေ လိင်စိတ် အာသာပြေမှုအတွက် လက်နဲ့ လုပ်တတ်လာတယ်။ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ လိင်စိတ်ပေါ်၊ ပြီးမြောက်သွားမှုအပေါ် တော်တော်လေးကို သာယာလာမိတယ်။ ကျောင်းအိမ်သာရဲ့ နံရံတွေမှာ ရေးထားတဲ့ ကဗျာတိုလေး (တစ်နေ့ ၃ ခါ ကွင်းထုပါ၊ ကျန်းမာသန့်ရှင်း ရောဂါကင်း၊ လရည်လည်းကျ ဖီးလ်လည်းရ) အတိုင်း တစ်နေ့ကို ၃ ကြိမ်လောက် လက်နဲ့ အာသာဖြေဖြစ်တယ်ပေါ့။ စိတ်ထဲမှန်းတာကတော့ ကိုယ်နဲ့ ရွယ်တူ သူငယ်ချင်းတွေထဲ အပျိုဘော် စောစောဝင်ပြီး နို့ကြီး၊ ဖင်ကြီး ဖြစ်နေတဲ့ သူတွေကိုပေါ့။ ပြီးတော့ အတန်းကြီးတဲ့ အစ်မကြီးတွေကို၊ နာမည်ကြီး မင်းသမီး မော်ဒယ်ဂဲလ်တွေကိုပါ။

ဆရာမတွေကလည်း အသက်ခပ်ကြီးကြီး ဆရာမတွေ ဆိုတော့ စိတ်ထဲ မပစ်မှားမိသလို၊ ကိုယ်အရမ်းချစ်တဲ့ ကောင်မလေးကိုလည်း စိတ်ထဲကတောင် မနစ်နာ စေချင်လို့ မမှန်းခဲ့ဘူးပေါ့။ စာဖတ်နေရင်းလည်း လက်က အလိုလို ညီလေးကို ကိုင်နေပြီး ထုနေမိတယ်။ ဂိမ်းဆော့နေရင်းလည်း အားတာနဲ့ ကိုင်တော့တာပဲ။ ဘာလုပ်လုပ် လက်နဲ့ ညီလေးနဲ့ မပြတ်ဘူးပေါ့။ ကြာတော့ လူလည်း ပိန်ခြောက်ခြောက်ဖြစ်လာတာပေါ့။ ဒါကိုလည်း မိဘတွေက သင်္ကာမကင်း မဖြစ်ပါဘူး။ အမျိုးကိုက ပိန်မျိုး ဖြစ်နေတာကိုး။ ဒီလိုနဲ့ ၁၀ တန်း ဖြေပြီးတော့ သင်တန်း တိုလေးတွေ လိုက်တက်ဖြစ်တာပေါ့။ အသက် ၁၆ နှစ် ဝန်းကျင်ပေါ့လေ။ သင်တန်း ပြီးတာနဲ့ အိမ်ပြန်ဖြစ်တာဆိုတော့ အိမ်မှာ အနေများတယ်ပဲ ဆိုရမယ်။ မိဘတွေက အလုပ် ကိုယ်စီနဲ့ ဆိုတော့ အိမ်မှာ အဖွားနဲ့ အိမ်ဖော် အစ်မကြီးပဲ ကျန်ခဲ့တာပေါ့။ ဟုတ်ပါတယ်။

လူပျိုရည် စ ပျက်တာ အဲ့ဒီ အစ်မကြီးနဲ့ပါ။ တစ်ရက်ပေါ့။ သင်တန်းပြီးတာနဲ့ အိမ်ပြန်လာတယ်။ အဖွားကတော့ နေ့ခင်း တရေးတမော အိပ်နေကျပေါ့လေ။ အိမ်ဖော် အစ်မကြီး ကတော့ မီးပူ တိုက်နေလေရဲ့။ အခန်းထဲ ဝင်ပြီး အောကား (အပြာကား၊ ၁၈ပလပ် ကား) ထိုင်ကြည့်တာပေါ့။ အခန်းတံခါးပိတ်၊ နားကြပ်ကို နားမှာ တပ်ပြီး ဂွေလှိမ့်တော့တာပေါ့။ တစ်ချီပြီးလို့ ကောင်းကောင်းလေး အနားယူနေချိန်မှာ သေးပေါက်ချင်တာနဲ့၊ အိမ်သာဆီ ပြေးရတာပေါ့။ အိမ်သာမှာ သေးပေါက်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ အိမ်သာနဲ့ ကပ်ရက် ရေချိုးခန်းကနေ ရေပန်းကျသံ အပြင် တိုးတိုးလေး ငြီးသံကိုပါ ကြားလိုက်ရတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ ရေချိုးခန်းတံခါးက သစ်သားတံခါးဖြစ်ပြီး နွေရာသီဆိုရင် သစ်သားတွေ ပွလာတာကြောင့် တော်ရုံနဲ့ ပိတ်မရဘူး။ အခုလည်း ရေချိုးခန်း တံခါးက ဟ နေတယ်။ ဟ နေတဲ့ နေရာကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့၊ အိမ်ဖော် အစ်မကြီးက သူ့ပိပိကို လက်နဲ့ ပွတ်ပြီး အာသာဖြေနေတာပေါ့။

အိမ်ဖော်အစ်မကြီး ဆိုပေမယ့် အသက်က ၂၆ ဝန်းကျင် ရှိပြီ။ သူ့ အသက် ၁၅ နှစ်လောက်ထဲက အိမ်မှာနေနေတာဆိုတော့ ကိုယ့်ကို ကလေးလေး လို့ပဲ သတ်မှတ်ထားတယ် ထင်တယ်။ ရုပ်ရည်က သာမာန် ဆိုပေမယ့် အိုးကတော့ ကောက်နေတယ်။ အခုတလော ကွင်းထုရင် သူမ အိုးကို မှန်းတတ်လာတယ်လေ။ နို့ကလည်း လက်တစ်ဆုတ်စာ မကဘူးထင်တယ်။ သူမ အာသာဖြေနေတာကို ကြည့်နေရင်းနဲ့ ခုဏကမှ ပြီးသွားတဲ့ ညီလေးက ခေါင်းပြန်ထောင်လာတယ်။ လိင်စိတ် ဖြစ်လာရင် လူတွေဟာ ဘာမှ တွေးတော မဆင်ခြင်နိုင်ကြတော့ဘူးဆိုတာ သိပ်မှန်တယ်။ အခုလည်း ဟ နေတဲ့ တံခါးကို အလျင်အမြန် ဆွဲဖွင့်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်တယ်။ ကိုယ့်ကို တအံ့တသြ ကြည့်နေတဲ့ အစ်မကြီးကို ဘာမပြော ညာမပြော နဲ့၊ နို့တွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။

အဝတ်တွေ မချွတ်တော့ပဲ ဝင်သွားတော့ အကုန် စိုရွှဲကုန်တာပေါ့။ ပြီးမှ အစ်မကြီးကို လျှော်ခိုင်းရမယ်။ သူမကလည်း အံ့သြသင့်နေမှုကနေ အကိုင်အတွယ်မှာ သာယာလာဟန် ရှိတယ်။ မျက်စိမှိတ်ပြီးတော့ ညီမလေးကို ပြန်ပွတ်နေတယ်။ ပွတ်နေရင်းနဲ့ ပြီးသွားတယ်နဲ့ တူတယ် တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်လာတယ်။ သူမ ပြီးတာကို ကြည့်ပြီး လိင်စိတ် အရမ်း ဖြစ်လာကာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးကို အသာ ဆွဲလှဲပြီး၊ ညီလေးကို အတင်း ထိုးထည့်တော့တာပေါ့။ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ပိပိထဲကို ရှောရှောရှူရှူ ဝင်သွားတယ်။ ပိပိ အစစ်နဲ့ ပထမဆုံး လုပ်ရလို့လား မသိဘူး။ ခဏလေး အတွင်းမှာ ပြီးသွားတယ်။ သူမ ပိပိ ထဲကို လရည်တွေ အများကြီး ပန်းထည့်လိုက်တာပေါ့။

အဲ့နောက်မှာတော့ အချိန် ရရင် ရသလို သူမဟာ ကိုယ့်မယား ဖြစ်လာတော့တယ်။ ၁ လ ကျော်ကျော်လောက် ကြာတော့ သူမဆီက ပြောသံ ကြားတာက သူမမှာ ကိုယ်ဝန် ရှိနေပြီတဲ့။ ဒါကို အမေ့ကို သူမက စပြီး ပြောတာပါ။ ဘာဆို ဘာမှ မသိတဲ့ ကိုယ့်ကို ပြောနေလည်း မထူးဆိုတာ သူမ ရိပ်မိဟန် တူပါတယ်။ ဒီတော့ အမေကပဲ ပြသနာကို ဖြေရှင်းပေးတာပေါ့။ ကိုယ်ဝန် ဖျက်ချခိုင်းပြီး လျော်ကြေးအနေနဲ့ ၁၀ သိန်း ပေးပြီး ရွာပြန်လွှတ်လိုက်တယ်။ ဆူလိုက်တာဆိုတာ အဖေက အဆိုးဆုံးပေါ့။ လက်သီးတွေနဲ့ ပစ်ထိုးတာ။ ကိုယ်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ တက်ကသိုလ်တွေ စ တက်ရတော့ ဘဝ က ပုံမှန် အခြေအနေ ပြန်ဖြစ်လာတယ်လို့ ထင်ပေမယ့် လိင်စိတ်က ပိုဆိုးလာတယ်။ သဘောကျ နှစ်သက်မိတဲ့ ကောင်မလေးကို ဖွင့်ပြောပြီး ရည်းစားထားလိုက်တာပေါ့။

တစ်လအတွင်းမှာကို အဆင့်တွေ ကျော်တက်ခုန်ပျံပြီး ဟိုတယ်ခေါ်ပြီး သူမရဲ့ ဝတ်မှုန်ကို စုပ်ယူတော့တာပေါ့။ အစပိုင်းကတော့ တစ်ပတ် ကို တစ်ရက် ဟိုတော်သွားကြတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တစ်ရက် တစ်ခေါက် ဖြစ်လာပြီး ရံဖန်ရံခါ၊ ဟိုတော်သွားပြီးတာတောင် ကျောင်းက လူလစ်တဲ့ နေရာမှာ သူမကို ကွင်းထုခိုင်းတတ်သလို၊ စုပ်ခိုင်းတတ်တယ်။ သူမ က မလုပ်ပေးရင် ရန်လိုတတ်တဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်လာပြီး ပြသနာ တတ်လာတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကောင်မလေးက မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်ကာ လမ်းခွဲလိုက်ကြတယ်။ ကိုယ့်ကို ပြောသွားတာက နှာဘူးကောင် တဲ့။ ကိုယ်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ ကောင်မလေးတွေ ထည်လဲတွဲပြီး သူတို့တွေရဲ့ ကာမ ကို ရယူတယ်။ ကိုယ့်အလိုကို မဖြည့်ဆည်းနိုင်တော့ နောက်ဆုံး လမ်းခွဲလိုက်တာချည်းပဲ။ သူ့သတင်းကလည်း တော်တော်လေး ပျံ့လာတယ်။

မိဘတွေ ကြားသိတဲ့ အဆင့်အထိ ဆိုပါတော့။ ဒါနဲ့ အဖေက ကျောင်းထုတ်ပြီး သူ့အလုပ်ထဲ သွင်းလိုက်တယ်။ အလုပ်ထဲလည်း အစပိုင်းတော့ ငြိမ်နေပေမယ့် မထူးပါဘူး။ လိင်စိတ်ကို မျိုသိပ်ထားလေး ပိုပြင်းထန်လေ ဖြစ်လာတယ်။ ဂနာမငြိမ်ဘူး။ စိတ်က အလိုလို တိုလာတယ်။ လိင်ဆက်ဆံလိုက်မှ အာသာပြေမယ့် သဘောမျိုး ဖြစ်လာတယ်။ လက်နဲ့ အာသာဖြေလည်း အလိုမကျတော့သလို ခဏခဏ လုပ်ချင်လာတယ်။ သူ့ အသက် ၂၀ အရွယ်လောက်မှာ အဖေက ရုံးခွဲရှိရာ မြို့လေး တစ်မြို့ကို သူ့ကို လွှတ်လိုက်တယ်။ မြင်းဇောင်းထဲက မြင်းလွတ်လာသလို အဲ့မြို့လေးထဲမှာ သူ လုပ်ချင်သလို လုပ်တော့တာပေါ့။ ညတိုင်း အနှိပ်ခန်း၊ ကာရာအိုကေ ဆိုင်သွားပြီး ကောင်မလေးတွေနဲ့ ပျော်ပါးတယ်။ အားမရလို့ အနှိပ်ခန်းက ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို အငှားမယား ပုံစံနဲ့ သူနေထိုင်ရာ အိမ်ထဲမှာ ခေါ်ထားလိုက်တယ်။ အလိုရှိတိုင်း ဆက်ဆံတာပေါ့။ သတင်းဆိုတာကလည်း လူသတင်း လူချင်း ဆောင်တာကိုး။ အဖေ့နား ကို အဲ့သတင်းက ပေါက်သွားတယ်။

အဖေက စိတ်အရမ်းဆိုးပြီး အလုပ်ကနေ ထုတ်ပြီး သားအဖြစ်ပါ စွန့်လွှတ်လိုက်တယ်။ ကိုယ်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ ဒီလိုနဲ့ ရန်ကုန် ပြန်ရောက်လာပြီး စားဝတ်နေရေးအတွက် အလုပ်ရှာတော့တာပေါ့။ တနေရာမှာ တွေ့လိုက်တာက အနှိပ်ခန်း (ယောကျာ်းလေးများ ကိုယ်တိုင် နှိပ်ပေးသည်) တဲ့။ အလုပ် ဝင်လျှောက်ကြည့်တော့ အန်တီ၊ မမကြီးတွေ တခါတလေ အခြောက်တွေ လာနှိပ်တတ်တယ်တဲ့။ အဆင်ပြေရင် ဝင်လုပ်ပေါ့။ တကယ်လို့ အဲ့လူတွေနဲ့ လိင်ဆက်ဆံလို့ ပိုက်ဆံရရင် ဆိုင်ကို ကေ်ာမရှင် ပြန်ပေးရမယ်ပေါ့။ မဆိုးဘူးလေ။ ကိုယ့်စိတ်အခြေအနေနဲ့ အံကိုက်ပဲ။ ဝင်လုပ်ဖြစ်တာပေါ့။ အဲ့တော့မှ ငါးပါးမှောက်ရော။ မျှော်မှန်းထားသလို အန်တီတွေ မမကြီးတွေက အရောက်နည်းတယ်။ ဟုတ်တာပေါ့။ ကျန်တစ်မျိုးက နေ့တိုင်းလာတယ်။

စားစရာ မရှိတော့လည်း အခြောက်တိုက် စားရတာပေါ့လေ။ သူတို့ အဆက်သွယ်ကနေ တဆင့် အိမ်ထောင်ပျက်၊ အိမ်ထောင်ကွဲ၊ ယောကျ်ားက အဝေးရောက်နေတယ် ဆိုတဲ့ အန်တီကြီးတွေ မမကြီးတွေနဲ့ ချိတ်မိတော့တယ်။ ကိုယ့်ညီလေးကလည်း အဲဗားထောင် ဆိုတော့ အဆင်ကို ပြေလို့။ အချိန်ရှိတိုင်း ထ လာတဲ့ လိင်စိတ်က ဘယ်လိုမှ ကုသလို့ မရဘူး။ စိတ်အာရုံလွှဲတယ် မရဘူး။ ဆရာဝန်နဲ့ တိုင်ပင်ကြည့်တော့ ဒါဟာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ရောဂါတစ်ခုလို့ ပြောတယ်။ ကုသနိုင်စွမ်း မရှိဘူးတဲ့။ ဒီအလုပ်ကပဲ သူနဲ့ ကိုက်မယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယူဆလိုက်မိတယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ကိုယ့်ဘက်ကပဲ အချိန် သတ်မှတ်လိုက်ရတယ်။ မနက်ပိုင်း လင်းလင်းရှင်းရှင်းဆို လူတွေ သိနိုင်တဲ့ အတွက်ကြောင့် ညပိုင်းပဲ အလုပ် လုပ်ဖြစ်တော့တယ်။ သူတို့တွေနဲ့ တစ်ညလုံး လုပ်ပြီး မနက် မိုးလင်းရင် အိမ်ပြန်ပေါ့။ ကိုယ်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ အိမ်ပြန်ချိန်တွေ လင်းလွန်းတယ်။…ပြီးပါပြီ