ကြုံဘူးမှသိမယ်

အေးမြတ်သူတစ်ယောက် လင်နှင့်ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်ကျော် နှစ်နှစ်နီးနီးလောက်ရှိပြီ။ လင်ဖြစ်သူက မလေးရှားဖက်ကို အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း ပထမတော့ လစဉ်မှန်မှန်ငွေပို့ပေးနေရာက တစ်နှစ်ခွဲခန့်ကြာတော့ ငွေပို့တာမမှန်တော့ဘဲ သုံးလေးလလောက် ကြာမှ တစ်ခါလောက် ကြုံသလို မစို့မပို့ ငွေပို့ပေးရင်း သတင်းလည်း မသိုးမသန့်ကြားလာခဲ့ရသည်။ ရခိုင်မတစ်ယောက်နှင့် ဖြစ်နေသလိုလို အင်ဒိုမတစ်ယောက်နှင့်ပဲ ညားသလိုလိုသတင်းကြားရသည်။ နောက်ပိုင်း ခြောက်လလောက်အထိ သူငွေပို့တာမျိုးလည်း မရှိတော့ချေ။ သူ့ဖက်က မမှန်မကန်ဖြစ်လာရာက သူတစ်ခေါက်ပြန်ရောက်လာချိန်မှာ လင်မယားချင်း အကြီးအကျယ် စကားများကြရင်း အေးမြတ်သူလည်း သူ့ကိုကွာရှင်းခွင့်တောင်း၍ အိမ်ကနေ အပြတ်ပင် ဆင်းချလာခဲ့လိုက်သည်။သူမသဘောထားက ပြတ်သည်။ သစ္စာမရှိသောယောက်ျားကို တစ်သက်တာလုံး ကျွန်ခံပြီးမပေါင်းလိုတော့ဟုဆိုပြီး ဆွေမျိုးသားချင်းများက အမျိုးမျိုးနားချသော်လည်း ဘယ်လိုမှ တားမရတော့ချေ။

အေးမြတ်သူက ရုပ်ရည်လှသလောက် စိတ်လည်းတော်တော်ကြီးသည်ဟုဆိုရမည်။ သူမဇာတိမြို့မှာလည်း နေသည်ဟူ၍ မရှိတော့ဘဲ ခရီးမကြာခဏထွက်၍ ထင်သလိုသာနေထိုင်ရင်း တစ်ခုလပ်မဘဝ၏ အနာတရ စိတ်ဒဏ်ရာကို သူ့နည်းနှင့်သူ ကုစား၍သာ နေလေတော့သည်။ သူမမိဘတွေက မရှိရှာကြတော့ပေ။ သူမအပျိုဖော်ဝင်စအရွယ်မှာပင် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးပါးသွားခဲ့ကြပြီး အေးမြတ်သူမှာ မောင်နှမချည်းသက်သက် ခုနစ်ယောက် အစ်မ ငါးယောက်နှင့် မောင်တစ်ယောက်ရှိသည်။ သူမက ခြောက်ယောက်မြောက် နို့ညှာဖြစ်သည်။ အစ်မသုံးယောက်က အိမ်ထောင်ရက်သားကျကုန်ကြပြီး သူ့အိုးသူ့အိမ်နှင့်ဖြစ်ကြလျက် သူမအထက်က အစ်မအပျိုကြီး နှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်က ကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်က အမျိုးသမီးအလှပြင်ဆိုင်ဖွင့်၍ အေးအေးလူလူ နေထိုင်ကြသူများပဲ ဖြစ်သည်။ အားလုံးထဲမှာ သူမတစ်ယောက်သာ အိမ်ထောင်ရေးကံမကောင်းသလို ခြေဗွေပေါက်ကာ လမ်းတကာ လျှောက်လည်၍ ဆိုးချင်တိုင်းဆိုးနေသူမှာလည်း သူမတစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်။ ဘယ်မောင်ဘွား တစ်ယောက်မှလည်း သူမကို ပြောဆိုပဲ့ပြင်နိုင်စွမ်းမရှိချေ။ သူ့အလုပ်နှင့်သူ ရုန်းကန်နေရပြီး သူမအောက်က အငယ်ဆုံးမောင်လေးတစ်ယောက်သာ သူမနှင့် အပေါက်အလမ်းတည့်၍ ကျန်ဘယ်အိမ်သား တစ်ယောက်ကိုမှ အေးမြတ်သူမျက်နှာသာမပေးဘဲ ထင်ရာစိုင်း၍သာနေလေသည်။

သူမ၏မောင်ဖြစ်သူ အောင်ကျော်မှာ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ခုမှ ကိုးတန်းတက်နေဆဲရှိသေးသည်။ အေးမြတ်သူမှာ အသက် ၁၆ နှစ်သမီးလောက်မှာ လင်နောက်လိုက်ပြေးပြီး အိမ်ထောင်ကျခဲ့ခြင်းဖြစ်၍ သူမအသက်မှာ ယခုမှ ၁၈ နှစ်ကျော် ၁၉ နှစ်ထဲဝင်ရုံမျှသာ ရှိသေးသည်။ မော်လမြိုင်အဝေးပြေးဂိတ်မှ ထွက်လာသည့် ကားတစ်စီးပေါ်မှာ အေးမြတ်သူတစ်ယောက် အဖော်လူရွယ် တစ်ယောက်နှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား ခုံချင်းဘေးချင်းကပ်လျက် စီးနင်းလိုက်ပါလာသည်။ လူရွယ်မှာ အသက် အစိတ် ဝန်းကျင်ခန့်ဖြစ်ပြီး ခေတ်ဆန်ဆန်ဝတ်စားဆင်ယင်ထားသည်။ ကားစထွက်လာကတည်းက နှစ်ယောက်သားပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်လာခဲ့ကြပြီး ကောင်လေး၏ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏မီနီစကပ်ဝတ်ထားသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြားရှိ ပေါင်ခွဆုံကြားထဲကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်၍နှူးဆွပေးလာသည်။ မုတ္တမကိုကျော်၍ ပေါင်မြို့ရောက်လာချိန်မှာ အေးမြတ်သူ ဖီလင်အတက်ကြီးတက်နေချေပြီ။ အဲယားကွန်းဖွင့်ထားသောကားထဲမှာ ဂွမ်းစောင်တစ်ထည်ကို နှစ်ယောက်လုံအောင်ခြုံလိုက်ကြပြီး အေးမြတ်သူ ကိုယ်လုံးကလေးက ကောင်လေး၏ရင်ခွင်ထဲမှာ ဝင်ရောက်လှဲလျောင်းရင်း သူမ၏လက်ကလေးတစ်ဖက် ကလည်း ကောင်လေး၏ ပေါင်ကြားတွင်ရှိသည့် လိင်အင်္ဂါကို လက်လျှိုသွင်း၍ နှိုက်ကာဆွကာ လက်နှင့် တဖတ်ဖတ် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ကာဖြင့် လုပ်ပေးလာသည်။

ဘီးလင်းမှာ နံနက်စာဝင်စားတော့ နှစ်ယောက်အတူ လူအလစ်မှာအိမ်သာထဲဝင်ပြီး မရမက တစ်ကြောင်းရအောင်ဆွဲပြီးမှ နံနက်စာကိုခပ်သုတ်သုတ်စားလိုက်ကြသည်။အေးမြတ်သူ ဒီအဖြစ်ကိုပဲတွေးပြီး ရင်ကလေးတဖိုဖိုနှင့်ကြည်နူးပီတိကလေး ဖြစ်၍နေပေသည်။ ညနေ ၄နာရီခွဲလောက်မှာ ရန်ကုန်ရောက်တော့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာဝင်ရောက်ညအိပ်တည်းခိုလိုက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်သား အခန်းအလယ်ရှိ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ခရီးတစ်လျှောက်လုံး တင်းလာခဲ့သမျှကို ဖြေလျှော့ကြလေပြီ။ အေးမြတ်သူ ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေ အကုန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူ့ကောင်လေး၏ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်၍ ခါးကိုတင်းတင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း အတန်ကြာသည်အထိ စုပ်နမ်းနေကြပြီး … “ကိုဇေ ချစ်ကြစို့ကွာ သူသူမအောင့်နိုင်တော့ဘူး ” “ကိုယ်လည်း တင်းနေတာကြာပြီ သူသူ လုပ်ကြတာပေါ့ ” ကိုဇေဆိုတဲ့ချာတိတ်က သူ့ဘောင်းဘီခါးပတ်ကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး ဇစ်ကို အောက်ဆွဲချကာ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်သည်။

ဘောင်းဘီအောက်မှ သူ့လီးက မတ်မတ်တောင်၍နေချေပြီ။ လုံးပတ်တုတ်တုတ် အရှည်၆ လက်မခန့်ရှိပြီး ပြောင်ချောနေကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလျှက် အကြောတွေထောင်ထနေကြသည်။ အေးမြတ်သူ သူ့လီးကို ကုန်း၍ စုပ်ပေးနေသည်။ လီးဒစ်တဝိုက်ကိုလျှာဖြင့် ထိုးကာထိုးကာဆွပေးသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးငုံကာ စုပ်နမ်းပေးသည်။ သူကလည်း လက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံအိအိကလေးတွေကို ချေနယ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က သူမပေါင်ကြားထဲနှိုက်သွင်းကာဖြင့် သူမအင်္ဂါဇပ်ကို ဆွကစားပေးသည်။ အေးမြတ်သူစောက်ရည်ကလေးများ စီးကျလာရပြီဖြစ်သည်။ “ကိုဇေ ထည့်ပေးတော့ကွာ ” အေးမြတ်သူ အပြတ်တင်းနေသည်။ ကိုဇေလည်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားစေလိုက်ပြီး သူကပေါင်ကြားထဲမှာဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်၍ သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ကာ စတင်ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။

“ဇွပ် ဖွပ် ဘွပ် ” “အ အ အိ အ ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုဇေ ဆောင့် ဆောင့် ဟင်း ဟင်း ” အေးမြတ်သူ ခါးလေးကို အပြတ်ကော့ပေးသည်။ ကိုဇေက ဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်လိုးချလျှက်ရှိသည်။ သူ့လီးက အေးမြတ်သူ စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို အဆုံးထိစိုက်ဝင်ပြီး တဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်းအရှိန်ရသထက် ရကာ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းလာကြပါသည်။ ကိုဇေမှာခန္ဓာကိုယ် ပိန်ပိန်ပါးပါးသာဖြစ်ပေမယ့် လိုးဆောင့်အားတော့ တော်တော်ကလေ ကောင်းလှသည်။ အတွေ့အကြုံလည်းစုံခဲ့ပုံရပေသည်။ လင်နှင့်တစ်နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ပေါင်းပြီး လီးနှင့်မစိမ်းသူဖြစ်သော အေးမြတ်သူကို အကြိုက်တွေ့ရလောက်အောင်ပင် တဇပ်ဇပ်နှင့် ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက်လိုးဆောင့်ပေးနိုင်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲတွင်လည်း ချောဆီကဲ့သို့သော သဘာဝအလျှောက်ထွက်ပေါ်ကျဆင်းလာသည့် စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုနေပြီဖြစ်လေရာ လီးအဝင်အထွက်ကောင်းမွန်ချောမွေ့လာသည်နှင့်အမျှ ပွတ်တိုက်မှုကိုလည်း အပြည့်အဝပေးစွမ်းနိုင်ပြီး ကာမအရသာကို ကောင်းစွာရရှိခံစားးနေရလေသည်။

“ဇွပ် ဖတ်ဘတ် ဇွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဗွပ် စွိ စွပ် ဇွပ် ” “အိအင့် အင်း အိ အိ အင့် အ အ အို့ အင့် အင်း ဟင့် ဟင့် ဆောင့်ဆောင့် ကိုဇေ အား ကောင်းလိုက်တာ လိုး လိုး စမ်းပါ အင့် အင့် ” “ကောင်းလား သူသူ ကိုယ်လိုးတာ ကြိုက်လား ” “ကောင်းတယ် တအားကောင်းတယ် လိုး လိုး မြန်မြန် သူသူ ပြီး ပြီးတော့မှာ အ အ” သူမအသက်ရှူတောင်မမှန်တော့ဘဲ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးခိုင်းရင်း အချက် လေးငါးဆယ်မက ထပ်မံဆောင့်လိုး၍ ကိုဇေရောသူမပါ နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူပင် သုက်ရည်များထွက်ကာ ပြီးသွားကြပါသည်။ မောမောနှင့် ကုတင်ပေါ်မှာ ဖလက်ပြသွားကြသည်။ အတန်ကြာမျှနားပြီး ရေအတူချိုး ညနေစာအတူဆင်းစားကြကာ အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်၍ နှစ်ယောက်သား အချစ်ဇာတ်လမ်းပြန်စ နေကြပြန်ပါသည်။ အေးမြတ်သူ၏စောက်ဖုတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို ကိုဇေ နမ်းစုပ်၍ဘာဂျာကိုင်ပေးသည်။ အေးမြတ်သူ၏ စောက်ခုံမို့မို့ကလေးမှာ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ဖုထစ်ဖောင်းကြွလျှက်ရှိပြီး အမွေးအမြင်ခပ်ပါးပါးမျှသာ ဝိုင်းရံကာ ပေါက်ရောက်နေကြလျှက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကမူ အပျိုစင်စောက်ပတ်ကလေးလို တင်းတင်းစေ့လျှက်ရှိတာတွေ့ရပေသည်။

သူမမှာ တစ်စထက် တစ်စ ကိုဇေနှင့် အပေးအယူညီမျှလာပြီမို့ သူက သူမစောက်ပတ်ကို ယက်ဆွပေးနေချိန်မှာ သူမကလည်း ကိုဇေ့လီးကို ပြန်လည်စုပ်ပေး မှုတ်ပေးနေသည်။ သူမစောက်ပတ်အရည်ရွှဲလာသလို ကိုဇေလီးလည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် တင်းမာထောင်ထ၍လာရလေပြီ။ “လိုးကြစို့ သူသူ အချစ်ကလေး ” ဒီတစ်ခါ စပြောလာသူကတော့ ကိုဇေပဲ ဖြစ်သည်။ “လိုးလေ ကိုဇေ စိတ်ကြိုက်လိုး မနက်သွားစရာရှိတယ်ဆို ဒီတစ်ညလုံး လိုးနိုင်သလောက်လိုး သိလား ဟင်းဟင်း ” အေးမြတ်သူ သူ့လည်တိုင်ကို မှီခို၍ ခပ်နွဲ့နွဲ့ကလေးပြောလိုက်လေသည်။ “ပေါင်ကားပေး သူသူ ” ကိုဇေကပြောရင်း အေးမြတ်သူပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်စေလိုက်ကာ သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကို သူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ စတင်ဆောင့်သွင်းလိုက်ပါသည်။ “ရတယ် ဆောင့် ဒီတစ်ခါ ကြမ်းကြမ်းလိုးပေး ကိုဇေ ” အေးမြတ်သူဖင်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်မြောက်ကြွပေးလျှက်က ပြောလိုက်သည်။ကိုဇေ တဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့် အသံထွက်အောင်ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။ လီးကအရင်းထိ ဆောင့်ဆောင့်ဝင်သွားသဖြင့် အေးမြတ်သူစည်းစိမ်တွေ့နေရပြီး ကိုဇေ၏ ခါးကို တအားဆွဲဖက်ကာ အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေမိပေသည်။ လီးဝင်လီးထွက် မြန်သထက်မြန်လာသည်။ အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် စောက်ပတ်ပူထူသွားအောင် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရင်း ကိုဇေကသူမနို့အုံတင်းတင်းအိအိနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ညှစ်နယ်ကာ နို့သီးခေါင်းအခဲကလေးနှစ်ခုကို စို့စို့ပေးလိုက်ရာ အေးမြတ်သူ တော်တော်ကလေးအရသာတွေ့သွားရပြီး အောက်ကနေပိုမို၍ ကော့ထိုးညှောင့်ပေးလာတာကို တွေ့ရပေသည်။

“ကောင်းတယ် ကိုဇေ အဲ့လို နို့ စို့စို့ပြီး လိုးပေးတာ သူသူကြိုက်တယ် သူသူ့ကိုလည်း နမ်းစမ်းပါဦး ” “ကိုယ့်လီးကိုရော မကြိုက်ဘူးလား သူသူ” “ကြိုက်လို့ ခုလို အလိုး ခံနေတာပေါ့ လို့ သူသူက တခြားဘယ်သူ့ကိုမှ ခံချင်တိုင်းခံတာ မဟုတ်ဘူး ” “ကိုယ်သိပါတယ် သူသူရဲ့ ဒါကြောင့် ဒီလောက်ချစ်ရတာပေါ့ ” “သွား သူချစ်တာက ဒီ … လီး … လီးကြီးနဲ့ … ဟင့် ဟင့် ” သူသူ သူ့ကို ညာဖြီးပြောမှန်းကို ကိုဇေသိပါသည်။ တကယ်တော့ သူမအကြောင်းကို သူတို့မြို့ကလေးမှ လူတော်တော်များများ အထူးသဖြင့် သက်တူရွယ်တူ ချာတိတ် တော်တော်များများသိကြပါသည်။ အေးမြတ်သူက လင်ကွဲပြီးကတည်းက စိတ်လေပြီး သူမစိတ်ကြိုက်တွေ့သူ မည်သူ့ကိုမဆို ကုန်းမည့် မိန်းကလေးသာဖြစ်ကြောင်း သူတို့တစ်တွေ သဘောပေါက်နေကြပြီးဖြစ်သည်။ ကိုဇေက ရန်ကုန်မှာ အလုပ်လုပ်သည်။ ကားဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ဘော်ဒီဆေးမှုတ်အလုပ်ကို လုပ်ပြီး နယ်ရှိမိဘအိမ်သို့ ခေတ္တခဏပြန်လာရာမှ သူမနှင့်တွေ့ဆုံမိကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီတစ်ရက်နှစ်ရက်အတွင်း သူ့ခွင့်ရက်စေ့ပြီဖြစ်၍ အလုပ်ထဲကို ပြန်ဝင်ရမည်ဖြစ်သည်။ အေးမြတ်သူကတော့ ရန်ကုန်မှ အမျိုးအိမ် တစ်အိမ်မှာ ရက်တော်တော်ကြာကြာ နေထိုင်ဦးမည်ဟုဆိုသည်။ ဒီကြားထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက် မကြာခဏ ချိန်းတွေ့နိုင်ကြဦးမည်ဟု ကိုဇေတစ်ယောက် အပိုင်တွက်ဆထားပြီးလည်း ဖြစ်သည်။ ကိုဇေ လီးကိုအဆက်မပြတ်ထိုးသွင်းထိုးထုတ်လုပ်ရင်း လရည်ထွက်ချင်လာ၍ ခဏခိုးနားလိုက်ပြီး ဖင်ကိုင်လိုက် နို့စို့ လိုက်လုပ်နေပေသည်။ နောက် အတတ်တစ်မျိုးဆန်း၍ သူမဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားရှိ စအိုပေါက်ထဲသို့ လက်ကို ထိုးနှိုက်ထည့်သွင်းကာ ဖင်ပေါက်ထဲကိုဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

“အ အာ ကို …ကိုဇေ … ဟင် အ အ ဟင်း လိုး လိုးလေ သူသူ မနေနိုင်တော့ ဘူး အ ရှီး အိ အီးဟီး ” ဖင်ပေါက်ထဲ လက်နှိုက်လိုးခြင်းကထိရောက်ကြောင်းကို ဆရာ့ဆရာများ ပြောကြားဖူးတာကို သတိရမိသွားသည်။ အေးမြတ်သူကိုယ်တိုင်လည်း ဖင်မခံဖူးပေမယ့် တစ်မူထူးခြားသော အရသာကို ခံစားလိုက်ရသဖြင့် ပိုမိုအလိုးခံချင်စိတ်ပေါက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲမှာ ပိုရွလာသလို ဖြစ်လာမိသည်။ ကိုဇေလည်း အပြီးသတ်ချိန် ရောက်ပြီ ဆိုပြီး အသည်းအသန်ပင် လီးတစ်ချောင်းလုံး ပူထူသွားအောင် အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးချ လိုက်လေရာ သူ့လီးက ကျင်ကနဲကျင်ကနဲဖြစ်သွားရပြီး သုက်ရည်တွေ ဒလဟောကြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ ပန်းထွက်ဝင်ရောက်သွားရလေတော့သည်။ သူမ မပြီးခင် ရပ်လိုက်မှာစိုး၍ အေးမြတ်သူက … “မရပ်နဲ့ ကိုဇေ ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန်ဆောင့်ပေး အားအား ကောင်း ကောင်းတယ် လိုး လိုးလေ မြန်မြန် ဟင့်ဟင့် ” ဆိုပြီး သူ့ကိုတအားဖက်တွယ်ကာဖြင့် သူမခါးကလေးကိုအောက်မှနေ၍ အဆက်မပြတ်ကော့ထိုးကာ ညှောင့်လိုးပေးနေလေရာ ကိုဇေလည်း လီးကလရည်ထွက်တာတောင် အနားမယူနိုင်သေးဘဲ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် မီးပွင့်မတတ် လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း သူမ စောက်ခေါင်းထဲက ဖျစ်ကာညှစ်ကာနှင့် စောက်ရည်တွေ အလီလီပန်းထွက်လာတော့မှ တစ်စခန်းရပ်မိကြလေတော့၏။ နှစ်ယောက်သား ခဏအကြာ အနားယူကြပြီး နောက်တစ်ချီထပ်ဆွဲကြပြန်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ်ကျတော့ အေးမြတ်သူက ကိုဇေ၏ကိုယ်လုံးပေါ်ကနေ မြင်းထိုင်တက်ခွထိုင်ရင်း အပေါ်စီးက လိုးဆောင့် ပေးလိုက်လေသည်။ အေးမြတ်သူ၏ ရမ္မက်သည်းထန်မှုနှင့် ဆန္ဒပြင်းပြမှုတို့က ကိုဇေ့ကို အံ့အားအသင့်ကြီး သင့်စေခဲ့ပြီး သူ့အနေနှင့်သူမအပေါ် လက်ဖျားပင်ခါမိလေသည်။

ကိုဇေ နောက်တစ်ချီထပ်လိုးဖို့ အချိန်တော်တော်ကလေးယူလိုက်ရသည်။ ဟိုင်းဝေးခရီးကို အတူနှင်လာခဲ့ကြတာချင်းအတူတူ သူက အေးမြတ်သူထက်ပို၍ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေသလိုကြီးဖြစ်နေသည်။ ကိစ္စပြီးစီးသွားကြတော့ နှစ်ယောက်သား ခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်မောကျသွားခဲ့ကြလေသည်။ အေးမြတ်သူ တစ်ရေးနိုးလာသည်။ သူမနဘေးကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုဇေကနှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်မောကျနေပေသည်။ အပေါ့အပါးသွားချင်သလို ဖြစ်လာ၍ အိပ်ခန်းမှထွက်ကာ သန့်စင်ခန်းသွားလိုက်ပြီး ဆေးကြောသန့်စင်ကာပြန်လာတော့ ဧည့်ခန်းမှာ လူရိပ်လူခြည်တွေ့တာနှင့် အပြင်ကိုလှမ်းထွက်လာခဲ့မိသည်။ ဧည့်ခန်းမှာ လူသုံးလေးယောက်ရှိနေကြပြီး တီဗွီဇာတ်လမ်းတွဲတစ်ခုကို ထိုင်ကြည့်နေကြသည်။ တည်းခိုခန်းက ဧည့်ကြိုကောင်လေးနှစ်ယောက်ရယ် ဧည့်သည်ဖြစ်ဟန်တူသည့် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသားတစ်ယောက်ရယ် တို့ ဖြစ်ကြသည်။

အသားခပ်လတ်လတ် ကိုယ်လုံးခပ်တောင့်တောင့်နှင့် မျက်လုံးအကြည့်က ရဲတင်းစူးရှလှတာကို အကဲခတ်လိုက်မိသည်။ “လာ ညီမ ထိုင်လေ ” “အော် အင်း ဟုတ်ကဲ့ ” “အိပ်မပျော်ဘူး ထင်တယ် ” “တစ်ယောက်တည်းလား … ” ဟူ၍ သူကဆက်မေးသည်။ သူမက အဖော်ပါကြောင်း အိပ်ပျော်နေရာက တစ်ရေးနိုးမျက်လုံးတွေကြောင်နေ၍ ထလာခဲ့တာဖြစ်ကြောင်းများ ပြောဆို၍ သူနှင့် နှစ်ယောက်သား လေပေးဖြောင့်သွားကြသည်။ အတန်ကြာ ထိုင်နေကြရင်း စကား တစ်ခွန်းစ နှစ်ခွန်းစ မေးလိုက်ဖြေလိုက်နှင့် ချာတိတ်လေးနှစ်ယောက်က အိပ်ချိန်ရောက်ပြီဆိုပြီး ဧည့်ခန်းစားပွဲတွေကို နေရာချကာ ဧည့်ခန်းကြမ်းပြင်မှာပင် စောင်ခေါင်းမြီးခြုံ၍ အိပ်ဖို့ပြင်နေကြတာ တွေ့လိုက်ရတော့ … “မင်းတို့ ဒီမှာ အိပ်ကြဖို့ လား ” “ဟုတ်တယ် အစ်ကို အစ်ကို တို့ဆက်ကြည့်ချင်ကြည့်လေ ” “ရတယ် ငါတို့လည်း အိပ်တော့မှာ မင်းတို့အိပ်ချင် အိပ်ကြ ” ဆိုပြီး သူကထလိုက်တာမို့ အေးမြတ်သူလည်း သူ့နောက်ကနေ ထပြန်လာခဲ့ရသည်။ “အခန်း ဘယ်လောက်လဲ ” “အခန်း၂၈ မှာပါ ” “အိပ်တော့မလို့လား ကိုယ်က ဒီဖက် ၃၅ မှာ ” “…… …… ” “လာလည်ပါလား တစ်ခုခု ဧည့်ခံမှာပေါ့ ” အေးမြတ်သူကို တစ်ကိုယ်လုံးခြုံ၍ ကြည့်လိုက်သော သူ့အကြည့်တွေက မရိုးဘူးဆိုတာတော့ သိသာလွန်းနေသည်။ဒီအချိန်ဆို ကိုဇေလည်း ကုလားသေ ကုလားမော အသေကောင်လို အိပ်မောကျနေလောက်ပြီ။ မနက်နေအတော်မြင့်သည့် အချိန်အထိတောင် တော်ရုံနှင့်နိုးနိုင်မည့်ပုံ မပေါ်ပါချေ။ အေးမြတ်သူ သူ့ကိုခပ်စူးစူးကလေးစိုက်ကြည့်လိုက်ရာက သူမ အရဲစွန့်၍… “တကယ် ဧည့်ခံမှာလား သွားမယ်လေ ” “တကယ်ပေါ့ ညီမရဲ့ လာ … ” သူမလက်ကို မသိမသာဆွဲကိုင်ကာ ခေါ်လိုက်တာမို့ အေးမြတ်သူ ရုတ်တရက်ရုန်းမလိုလုပ်မိပြီးမှ စိတ်ကူးတစ်မျိုး ပေါက်ကာ မရုန်းတော့ဘဲ အသာငြိမ်၍ လိုက်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူ့အခန်းတံခါးကို ဖွင့်၍ ဝင်လိုက်သည်။

“ထိုင်လေညီမ နာမည်က ဘယ်လို ” “အော် သူသူပါ … အစ်ကိုကရော” “ကိုကိုနိုင်ပါ … ကိုနိုင် … လို့ပဲ ခေါ်ပါ ” “အစ်ကို တစ်ယာက်တည်း လား ” “အင်း တစ်ယောက် … ခုတော့ နှစ်ယောက်ပေါ့ … ဟင်း … ဟင်း ” “ဟင်း ဟင်း… ဟင်း … အစ်ကိုက ရယ်စရာပြောတတ်သားပဲ ” သူက အေးမြတ်သူအနားကိုကပ်လာသည်။ “သူသူ ဘီယာသောက်မလား … ဒါမှမဟုတ်အအေး… တစ်ခုခု ” “အို နေပါ … ရပါတယ် … ဘီယာတော့ မဖြစ်သေးဘူး အဖော်ပါလို့ အဟင်း…ဟင်း … အအေးကတော့ ဘာဖြစ်ဖြစ် ရပါတယ် ” “သူသူ့အဖော်က အိပ်ပြီလား ” “အင်း ဟုတ်တယ် … ခရီးပန်းလာလို့ … ကို နိုင် … အ ဟင်း ဟင်း ” အေးမြတ်သူ ကိုယ့်စကားကိုယ် မလုံမလဲနှင့် ရယ်နေလိုက်သည်။ သူက ဘာမှမဖြစ်သလိုနှင့် ဘီယာနှင့် အအေးဘူး သုံးလေးဘူးထုတ်ကာ အေးမြတ်သူ ကိုတစ်ဘူး ကမ်းပေးသည်။ အေးမြတ်သူအနားမှာ ကပ်၍ ထိုင်လိုက်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာချင်း ပူးပူးကပ်ကပ် ပေါင်ချင်းထိနေမိကြသည်။ အေးမြတ်သူ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေသည်။ သူမစိတ်လှုပ်ရှားနေတာ သူသိများသိနေလေမလား လို့ စိတ်ထဲက တွေးပူလိုက်မိသေးသည်။ အေးမြတ်သူ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဟန်ကိုယ့်ဖို့ ဆိုပြီး ကိုလာအအေးဘူး လက်ကိုင်ကွင်းကလေးကို အသာအယာ ဆွဲဖောက်ပြီး အအေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းစုပ်သောက်နေလိုက်သည်။ သူမထင်သည့်အတိုင်းပင် သူက စကားစလာသည်။ “သူသူ အချိန်ရ ရဲ့လား … ဟင် ” “အင်း ရ ပါတယ် ဘာ ဖြစ်လို့ ” “စကားပြော ချင်လို့ပေါ့ အဟင်း ဟင်း ” သူ့မျက်နှာက သူမအနားကို နီးနီးကပ်ကပ်ရောက်ရှိလာသည်။

သူမ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှင့် မသိမသာကိုင်စမ်း၍ … ။ အေးမြတ်သူ အသာကလေး ငြိမ်နေမိသည်။ “ပြော လေ ရ … ပါတယ် … ” သူမအသံက တိုးတိုးလေး …မဝံ့မရဲ လေသံမျိုး …။ “ဟိုလေ အကြာကြီးတော့ သူသူ မနေရဲပါဘူး တော်ကြာ သူနိုးသွားရင် … ” “ဒါဖြင့် ခဏလေး တစ်နာရီ … နှစ်နာရီ …လောက်ဖြစ်ဖြစ် … ” “အင် … အစ်ကို ကလဲ ” “ပြွတ် … ပြွတ် … ” “အ …… အာ …… အ အကို အွန်းးး …… ” အေးမြတ်သူ သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ ဘယ်နည်းဘယ်ပုံ ရောက်ရှိသွားမှန်းတောင် ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိမထားမိလိုက်ပါ။ သူမအသိဝင်လာချိန်မှာတော့ သူမနှုတ်ခမ်းလွှာဖူးဖူးကလေးဆီသို့ ရှည်လျားလှသော ငြင်းဆန်ဖို့ ရန် ခက်ခဲလွန်းသည့် သူ့အနမ်းများက ကျရောက်လျှက်ရှိလေပြီ။ နှစ်ယောက်သား ကြာမြင့်စွာပင် အနမ်းရေယာဉ်ကြောထဲ မျောပါနေမိကြသည်။သူမနို့အုံ လုံးလုံးအိအိ နှစ်မြွှာကို သူ့လက်များက ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက် ဆုပ်ကိုင်ချေနယ်ပေးလျှက်ရှိသည်။သူမ ဘယ်လိုမှပင် ရုန်းထွက်လို့မရ ရုန်းဖို့ အားအင်တွေ ကုန်ခမ်းပျောက်ဆုံးသွားသလို ဖြစ်နေသည်။

“သူသူ ” “အင် … ” “ကိုယ့်ကို အချိန် နည်းနည်းလောက်ပေးပါနော် ဒီည …ပေါ့ ” “ကို ရယ် … နောက်နေ့ ကျမှ ပိုမကောင်းဘူးလား ဟင် မနက်ဖြန်ဆို သူသူ တစ်ယောက်တည်း ရှိမှာပါ ” “ဟင့်အင်း ဒီည … အခု ည … ” “သွား … လူ ဆိုး …တော် တော်ဘီကွာ ဖယ်ပါ ဒီလက်ကြီးက …ဟင့် ဟင့် ” “ချစ် ချစ်တယ် ခလေး ရယ် အရမ်း ချစ် ” အေးမြတ်သူ သူ့ကုတင်ပေါ်ကို တစ်ကိုယ်လုံး ပြိုဆင်းသွားခဲ့ရသည်။ သူမကိုယ်ပေါ်က ညဝတ်အင်္ကျီပါးကလေးမှာလည်း ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်ဆီ လွင့်ဝဲကျလို့ … ။ ဖွေးနုတင်းအိနေသော သူမ၏အသားဆိုင်အိအိကလေးများက အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ သူ့နေရာနှင့်သူ အချိုးတကျ ဟီးလေးခိုနေကြလျှက် …သူမ၏သဘာဝအလှကို ကိုကိုနိုင်တစ်ယောက်မြင်လို့ ရှုလို့ မဝနိုင်အောင်ပဲ ရှိနေလေသည်။ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးက အေးမြတ်သူရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ထပ်မှောက်အိပ်ချလိုက်ရင်း အနမ်းမိုးတွေက သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းနေပေသည်။ သူ၏လက်ကြမ်းကြီးတွေက သူမကိုယ်ခန္ဓာရှိ အသားဆိုင်နုနုအိအိကလေးတွေကို မညှာမတာပင် ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်ကာ လက်သရမ်းချင်တိုင်း သရမ်းနေကြသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာတစ်ဖက်စီဆွဲဆွဲ၍ စို့ပေးသည်။ နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်၍ လျှာနှင့်တဖတ်ဖတ် တို့ထိယက်ဆွပေးသည်။ နောက် သူမခါးလေးဆီကို လျှောဆင်းသွားပြီး ဝမ်းဗိုက်သားပြင် ခပ်ရှပ်ရှပ်ကလေးကို တယုတယမွှေးကြူ၍ ချက်တိုင်တဝိုက်ကို ယားကျိကျိကလေးဖြစ်အောင် လျှာနှင့် ထိုးသွင်းကာ မြှူဆော့ ကစားပေးနေသည်။

ထိုမှတဆင့် သူမ၏ဆီးခုံဆီသို့ ရောက်ရှိလာပြီး ဆီးခုံတဝိုက်ကို နမ်းစုပ်ပေးသည်။ သူမ၏မွေးညှင်းနုနု ကလေးများကို လက်နှင့်သပ်တင်ကာ ဖောင်းဖောင်းကြွကြွဖြစ်နေသော စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်ကျယ်ကို ပြွတ်ကနဲစုပ်လိုက် လျှာနှင့်ယက်လိုက်လုပ်လာသည်။ စောက်စိထိပ်ဖူးကလေးကို စုပ်သည် နမ်းသည်။ လျှာဖြင့်ယက်ယက်ပေးနေသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို ထောင်လိုက် သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် အောက်ကနေအပေါ်ကို ယက်ကာသပ်ကာဖြင့် အခေါင်းကလေးထဲကိုပါ လျှာသွင်း၍ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ကာ ဆွပေးလိုက်ရာ အေးမြတ်သူ ဣနြေ္ဒပင်မဆည်နိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး ကော့ကာတွန့်ကာနှင့် သူမစောက်ခေါင်းကလေး ထဲက စောက်ရည်တွေက ပေါင်ခြံတဝိုက်သို့ပင် အဆက်မပြတ် ယိုစီးကျလာခဲ့ရလေသည်။ သူမ၏စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အရည်များဖြင့် နူးအိရွှဲစိုလာတော့မှ သူ့လှုပ်ရှားမှုကို တစ်စခန်းရပ်လိုက်ပြီး သူ့ခါးမှ ပုဆိုးကို ဖြေလျှော့၍ ချွတ်ချလိုက်ပေသည်။ “အို ” အေးမြတ်သူ မျက်စိရှေ့မှာမြင်လိုက်ရသော လီးကြီးကအားရစရာကြီးပါပေ။ မဲမဲသဲသဲနှင့် ကိုင်းခရမ်းသီးကြီးလို တွဲလောင်းကြီးကျနေပြီး တောင်မတ်နေချိန်မဟုတ်တာတောင်မှ လီးလုံးပတ်နှင့်အလျားက ကျောချမ်းလောက်စရာကြီးဖြစ်နေတာကိုတွေ့ရလေသည်။ ကိုဇေလီးထက် နှစ်ဆသုံးဆခန့်ပင် ပိုကြီးကာ ပိုရှည်လိမ့်မည်ဆိုတာ ဗေဒင်တောင်မေးဖို့ မလိုတော့ပါချေ။ အပြာဗွီဒီယိုကားတွေထဲက ကပ္ပလီလီး ရှည်လမျောကြီးတွေကို ပြေးမြင်လိုက်မိပေသည်။

သူက သူမအနားကို ကပ်လာပြီး လီးကိုအကိုင်ခိုင်းသည်။ အေးမြတ်သူ လက်ကလေးတစ်ဖက် သူ့လီးဆီကိုရောက်ရှိသွားကာ လီးကို ဆုပ်ကိုင်စမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ “ကြီးလိုက်တာ နော် အစ်ကို့ဟာကြီး ” “ကြိုက်လား သူသူ ” အေးမြတ်သူ ဘာမျှမပြောဘဲ ဆိတ်ဆိတ်နေရင်း သူ့ဟာကြီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲယူလိုက်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်သွင်း၍ နမ်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးက ပါးစပ်နှင့်မဆန့်အောင်ဖြစ်နေ၍ အတော်ကြီးကို ကြိုးစားပမ်းစား ထည့်စုပ်နေရပေသည်။ ရှည်လည်းအတော်ရှည်၍ ၈ လက်မလောက်အထိ ရှိလိမ့်မည်ဟုထင်မိသည်။ အေးမြတ်သူ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးကို မရမက စုပ်ငုံကာ လျှာနှင့်လဒစ်ထိပ်ကနေစပြီး လီးချောင်းတလျှောက်ကို အသွားအပြန်ယက်ကာယက်ကာ ပေးသည်။ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ တပြွတ်ပြွတ်စုပ် လိုက်တော့ လီးကြီးက မဟားဒယားကြီးထွား မတ်တောင်လို့လာလေသည်။ “အား ကောင်းတယ် စုပ်စုပ် သူသူ ” သူကျေနပ်အောင် ဆက်လက်စုပ်ငုံ ယက်ဆွပေးလိုက်ရင်းက အေးမြတ်သူ မနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်လာခဲ့ရ တာမို့ “ထည့်လိုက်တော့ အစ်ကိုရယ် လုပ်ချင်ရင် မြန်မြန်လုပ် ” “သူသူ ထနေပြီလား ” “အင်း ” “ဒါဖြင့် ပက်လက်အိပ်လိုက် သူသူ ” သူမ ပက်လက်အိပ်ကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့လီးထိပ်ကြီးက သူမအစေ့ကလေးကို ဖိလှိမ့်ထိတိုက်ကာဖြင့် စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးကို တစ်ထစ်ချင်း တစ်ရစ်ချင်း စိုက်နစ် ဆောင့်ဝင်လာခဲ့လေသည်။

“အာ့ အား ဖြေး …ဖြေး ဖြေး ကို နိုင် အ အ အိဟင့် အင့် ဟင့်ဟင့် ကြပ် ကြပ်တယ် ” “ဖြေးဖြေးပဲ လိုးမှာပါ သူသူရဲ့ ” “ကို့ လီး အရမ်းကြီးတယ် ရှည်လည်းရှည်တယ် မတွေ့ဖူးဘူးကွာ သူသူ့ကို ညှာပြီး လိုးပေးနော် ဟင့် ဟင့် ” “လီးကြီးတာ မိန်းမတွေအကြိုက်ပါ သူသူရဲ့ သူသူ မကြိုက်ဘူးလား ” “ဒါတော့ ဒါပေါ့ ကြိုက် ကြိုက်ပါ တယ် မ ခံ ဖူး ဘူး နာမယ်ထင်တယ်နော် အစ်ကို ရယ် ” အေးမြတ်သူ ချေွးတွေပျံလာခဲ့ရသည်။ သူ့လီးကြီး သူမစောက်ပတ်ထဲ အပြည့်အသိပ်တိုးဝင်နေတာကို ကြည့်ရင်း အေးမြတ်သူ “ကျွတ် ” ချင်ချင် ဖြစ်နေမိသည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက်ဖိဆောင့်လိုက် လီးကိုဒစ်နားရောက်တဲ့အထိ ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ဖြေးဖြေးချင်းထိုးထည့်လိုက်လုပ်၍ အထာနပ်ကာ ကျွမ်း နေသူပီပီ တစ်ဖက်က အလိုးခံနေသည့်မိန်းမသားဖြစ်သူ မနစ်နာစေအောင် ချော့လိုးကလေးလိုးပေးနေရာ ခံရတာထင်သလောက် မဆိုးလှဘဲ ညင်သာစီးပိုးစွာဖြင့် လီးချောင်း၏ပွတ်တိုက်ပေးမှုကို ခံရင်း အရသာ တဖြည်းဖြည်း တွေ့လာရပါသည်။

“ကောင်းလား နာသေးလား ညီမ ” “မ မနာဘူး အောင့် သက်သက် ဖြစ်နေတာ …တစ်ခုပဲ … အကို အရမ်းတတ်တာပဲကွာ … သူသူထင်တောင် မထင်မိဘူး … တခြားသူသာဆို သူသူ့စောက်ပတ်ကွဲပြီ ထင်တယ် အစ်ကို ရယ် ” “အကိုက ဒီလီးနဲ့ ပါကင်ဖွင့်ဆိုလည်း ဖွင့်ခဲ့တာပဲ … စောက်ပတ် မစုတ်မပြဲအောင်ဂရုစိုက်ပြီးလိုးရတာပေါ့ … သူသူ … အကို့နဲ့နေရတာ သဘောကျရင် နောက်နေ့လည်း ထပ်တွေ့ကြမယ်ကွာ …အစ်ကို တွေ့ချင်သေးလို့ပါ တကယ်ပြောတာနော် ” “သူသူလည်း မငြင်းဝံ့တော့ပါဘူး အစ်ကိုရယ် တွေ့ရပါစေ့မယ် သူသူ ကတိပေးပါတယ် ” “တအားလိုးချင်လာပြီ သူသူ နည်းနည်း အောင့်ထားလိုက်နော် အရမ်းကြီးတော့ မနာစေရပါဘူး ” သူကပြောပြီး လီးတဝက်လောက်ကိုသွင်း၍ ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေးလုပ်ပြီး ဆင့်ကာဆင့်ကာ ဖိဆောင့်ချလိုက်လေသည်။

“အား ကို ရယ် ကောင်းလိုက်တာ နော် အို အိုး လိုး လိုးစမ်းပါ အစ်ကို လိုး လိုး သူသူ ခံနိုင်တယ် စောက်ပတ်ကွဲသွားလည်း မကြောက်ပါဘူး ဆောင့်သာဆောင့် မြန်မြန် ” “စွပ် ဗွပ် ဖွပ် စွပ် ဖတ် ပွပ် ဘုတ် ဘွတ် ဖတ် စွိ စွပ် ဇွပ် ” စည်းချက်မှန်မှန်နှင့် လီးအဝင်အထွက်ပြုရာ လိုးဆောင့်ပွတ်တိုက်သံ စောက်ရည်သံများက အတိုင်းသားပင်ထွက်ပေါ်လို့ လာပေသည်။ အင့်ကနဲ အိကနဲ သူမနှုတ်မှ ဗလုံးဗထွေး ညည်းတွားရေရွှတ် လိုက်သံများကလည်း တစ်ချက်တစ်ချက်ပေါ်ထွက်လာရလျှက် အေးမြတ်သူ လီးအဝင်ကောင်းအောင်ဆိုပြီး သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကလေးများကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဟိုဖက်ဒီဖက် ဆွဲဖြဲပေးထားတာကိုပါ ကိုကိုနိုင်တွေ့မြင်လိုက်ရပါသည်။

သူ့လီးက တင်းသထက် တင်းလာနေသည်။ ပကတိ အပျိုစင်စစ်စစ်ရဲ့စောက်ပတ်ကို ပါကင်ဖွင့်နေရသည့် အလား ခံစားချက်ချင်း ထပ်တူကျနေတာမို့ ရမ္မက်ဇောကပိုကြွ ပိုထန်လာခဲ့ရပြီး လရည်များပင် ထွက်ချင်ချင်ဖြစ်ကာ လီးထိပ်မှာ အရည်စို့၍ လာခဲ့ရပေသည်။ သူ အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် ပစ်ဆောင့်ချလိုက်ပြီး အေးမြတ်သူကို ခံနိုင်စွမ်းရှိမရှိ အကဲခတ်ကြည့်လိုက်တော့ သူမမှာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အောင့်ခံနေတာကို တွေ့လိုက်ရပြီး မိန်းကလေးတွေရဲ့ကျဉ်းထဲကြပ်ထဲရောက်ချိန်တိုင်း ခံနိုင်ရည်စွမ်းအား ရုတ်တရက် မြင့်တက်လာတတ်ကြပုံကို သတိရမိသဖြင့် သူမနာကျင်မှာကို အမှုမထားတော့ဘဲ ကိုယ့်လိုဘပြည့်မြောက် အောင်သာ အာရုံစူးစိုက်၍ သဲကြီးမဲကြီးပင် သူမစောက်ဖုတ်ကလေးကို အဆက်မပြတ်ပင် ဖိလိုးပစ်လိုက်လေတော့သည်။ ပြီးပါပြီ