Author: Admin

အိမ်ခြေပေါင်း ၅၀၀ လောက်ရှိသည့် အပူပိုင်းဒေသ အညာရွာလေးတစ်ရွာ။တစ်ရွာလုံး တောင်သူနှင့်လက်လုပ်လက်စားတွေ များသည်။ မတ်လအလယ်ပိုင်းလောက်ဖြစ်၍ အညာနွေက သိသိသာသာ ပူပြင်းလာသည်။ သည်အချိန်ရာသီမျိုးရောက်ပြီဆိုလျှင် တချို့က တောသို့ထွက်၍ ရွှေကျင်ကြ။အရှေ့တောသို့ထွက်ထင်းခုတ်ကြရ၏။ မောင်ထူးတစ်ယောက် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးဖြစ်သဖြင့် လွတ်လပ်ခွင့်ရနေသည်။သူတို့က ယာမြေတွေဧကပေါင်းများစွာရှိသဖြင့် ကျေးလက် …

လည်ပင်း မှာ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတဲ့ ပန်းကုံးတွေ စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှာဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းနီကို တစ်ရှုးနဲ့ ပွတ်သုတ်ပစ်တယ်။ခုံပေါ်ထိုင်ချရင်း သောက်ရေဘူးဆီ လက်အလှမ်း… “ရှေး…နင့်ကို ဂျာကြီးလှမ်းခေါ်နေတယ်… ဘိုးတော်တွေဝိုင်းမှာ” “ငါအမောတောင် မပြေသေးဘူး” “အဲ့ဒါဆို ငါသွားလိုက်ရမလား” “သွားချင်သွားလေ…ငါမလာနိုင်ဘူးပြောလိုက်” …

တင်ဌေးနွယ် အိမ်ပြန် ရောက် တော့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်း ထဲတွင် ဧည့်သည် များ စည်စည် ကားကား ဖြစ်နေ သည်ကို သတိထား မိလိုက်သည် ။ ဖိနပ် ချွတ်တွင် ဖိနပ် လေး …

“ကို ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲဟင်?” ချစ်သူရဲ့ အမေးစကားကြောင့် တွေးလက်စ အတွေးတွေ အမျှင်ပျက်သွားခဲ့ရတယ်။ “ဟင် ? ဪ ၊ ဘာမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ဟိုတွေးဒီတွေးပေါ့။” ပါးစပ်ကသာ ဒီလိုဖြေလိုက်ရတာ။ စိတ်ထဲမှာတော့ ပြောင်းပြန်။ “ဟူး… ရင်မောလိုက်တာ” …

ဟဲ့ မိုးဇာ နင် က ပစ္စည်း တွေ မသိမ်း ပဲနဲ့ အပြင် ထွက်ဦး မလို့ လား သွားခါ နီးမှ ဟိုဟာ ကျန်ခဲ့ ဒီဟာ ကျန်ခဲ့ ဖြစ်ဦး မယ် …

နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့ ကိုလူသံကြားလားလို့” …

“အာ့ အမေ့ ကျွတ် ကျွတ် “ “နာတယ် မောင်ရယ် မောင့်ဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာ “ မောင်နှင့်တွေ့ဆုံချိန်တိုင်း သူမအမြဲတစေ ဒီလိုပဲ ပြောပြောနေရသည်။ မောင့်ဒုတ်က ကြီးလွန်းလှသည်။ သူမအနေနှင့် အရွယ်ရောက်ပြီးသား မိန်းမသားတစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် အပျိုပေါက်မကလေးတစ်ယောက် …

( စ / ဆုံး ) ဆရာ မွငျလား ဟိုရှေ့က အကြီ ငျ်အနီရောငျနဲ့ကောငျမလေး တပညျ့ဖွဈသူ မွငျ့ဇောျ ပွသရာသို့ ကွညျ့လိုကျမိတော့ အလနျးကွီးမဟုတျပမေဲ့ ဆှဲဆောငျမှုကတော့ ရှိပါတယျ ညိုစိမျ့စိမျ့အသားအရနေဲ့ ကွညျ့ပြောျ ရှုပြောျ …

♥ဦးတေဇသည် မနက်ကတည်းက ရုံးပိုင်းဆိုင်ရာ ဆုံးဖြတ်စရာများကို တောက်လျှောက်လုပ်ကာ အမြန်ဆုံး အပြီးသတ်လိုက်ပြီးနောက် bell ကို နှိပ်လိုက်သည်။ မကြာမီ သူ၏ ရုံးတံခါးပွင့်လာသည်။ ထို့အတူ သူ အမျှော်လင့်ကြီး မျှော်လင့်နေသော “ဆု” တစ်ယောက် ငြင်သာစွာ …

“ကိုရင်သာအေး… ဘယ်မှာလဲ… ကျုပ် သေချာ မမြင်ရဘူးတော့်…” “ငါ ဒီမှာပါဟ… အေးဘုံရယ်… နင့်မှာလည်း… လကလည်း သာတယ်… လက်ထဲမှာ ဓါတ်မီး ရှိသားနဲ့ သေချာ ထိုးကြည့်လေဟ…” “အေးပါတော်… လာပါပြီ… တော်က ဘယ်နေရာတွေ …

ခင်မာ” သိုက်မောင်းရဲ့ခေါ်သံကြောင့်ခင်မာမီးဖိုထဲကအပြေးထွက်လာခဲ့သည်။ဧည့်ခန်းထဲတွင်တော့ သိုက်မောင်းကဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်နေပြီးစစ်ကားတကားကိုကြည့်နေသည်။ “ရှင် ဘဘကြီး သမီးကိုဘာခိုင်းမလို့ပါလဲ” ခင်မာ သိုက်မောင်းဘေးတွင်လက်နှစ်ဖက်ကိုယှက်ပြီးမေးလိုက်သည်။ အသက်၆၀ရှိသော်လည်းတောင့်တင်းသောကိုယ်ကာယနှင့်အရွယ်တင်မှုကြောင့် ဦးသိုက်မောင်းကို ခင်မာစိတ်ထဲတမျိုးကြီးဖြစ်နေသည်။သူ့အနားကပ်ရသည်မှာ ရွာကအဘိုးအရွယ်တွေနားနေရသည်နှင့် တော့မတူတာအမှန်ပဲ။ အို မိမိက သူ့အိမ်မှာအလုပ်လာလုပ်သည်ပဲ ဘာညာဂျီးများနေလို့မှမရတာ၊ဘာတွေးနေပါလိမ့်။ ဦးသိုက်မောင်း၏အကြည့်စူးစူးကခင်မာ့ ကိုယ်လုံးပေါ်ရောက်လာသည်။ပြီးမှ တဖြည်းဖြည်းအပေါ်သို့ …

အဖုံးဖွင့်ထားသော လေးထောင့်သံပုံး၏ အဝတွင် သစ်သားတုတ် ကန့်လန့်ခံကာ ချိတ်ဖြင့် ချိတ်..တံပိုးဖြင့် ထမ်းလာခဲ့သော ရေအပြည့်ပါသည့် သံပုံးနှစ်ပုံးကို ရင်မောင်သည် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာထိန်းပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးကာ မြေပေါ်ကို ချလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ပုံးနှစ်ပုံးတွင် …

သူမမှာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် သွေးသားဆူဖြိုးတက်ကြွချိန်၌ လင်ဖြစ်သူ၏ စွန့်ခွာသွားမှုကြောင့် လောကစည်းစိမ်ကို ကောင်းစွာ မခံစားရရှာပေ။ သည့်အတွက်ကြောင့် အခြားယောက်ျားသားများနှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံခြင်းလည်းမရှိခဲ့။ အန္တရာယ်ကင်းသော၊ လုံခြုံသော စိတ်အာသာဖြေနည်းမျိုးနှင့်သာ ဖင်ကို လီးနဲ့အထောက်ခံ အတေ့ခံကာ စိတ်ဖြေရာရှာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ သူမ၏ စိတ်မှာ …

ဆရာမမြသီတာ…. ရုပ်ရည်လေးက တော်တော်လှသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းအချိုးကျ၍ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း ကြော့ရှင်းလှပသူဖြစ်ကာ အိုးလည်း တော်တော်တောင့်တာမို့ အနီးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ယောက်ျားသားတို့၏ အထူးတလည် စိတ်ဝင်စားခြင်းကိုခံရသည့် မိန်းမချောတစ်ဦးပင်ဖြစ်သည်။ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး လင်ရှိမယားတစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည်။ သူမယောက်ျားမှာ နိုင်ငံခြားပင်လယ်ကူး …

သော်တာအိမ်ထဲကနေထွက်လာပြီး သူမချစ်သူမိုးဟိန်းရှိရာကားလေးဆီသို့ ခပ်သွက်သွက်လေးလှမ်းလာနေသည်။ သော်တာ့အရပ်က သာမန်မိန်းကလေးတွေထက်မြင့်သည် နက်မှောင်နေသည့်ဆံနွယ်တွေကလည်း ခါးလယ်လောက်ထိရှည်ကျနေသည်။ ယခုလည်း သူမဆံပင်လေးတွေကိုစုပြီးခပ်မြင့်မြင့်စည်းနှောင်ထားသည်။ မိုးဟိန်း သူ့ချစ်သူသော်တာရဲ့ တင်းရင်းဆူဖြိုးပြီး အချိုးတကျဖြစ်နေတဲ့ သော်တာရဲ့ ရင်တွေတင်တွေကိုအရမ်းသဘောကျသည် သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ သော်တာ့လောက်လှတဲ့မိန်းကလေးမတွေ့ခဲ့ဖူးဟုပင်ထင်နေသည်။ သော်တာကားတံခါးလေးဖွင့်ပြီးဝင်ထိုင်လိုက်တော့ သင်းပျံ့နေတဲ့ရေမွှေးနံ့လေးက ဃဏာရုံကိုဝင်ရောက်ကျီစယ်သွားသည်။ …

အင်းပါ မောင်ရယ် ဖိုးဇော်နဲ့ကိစ္စ ပြောပြပါ့မယ် ဒါပေမယ့် သင်းသင်းအပေါ် စိတ်မကွက်ရဘူးနော် ” ” အော် မောင်မကျေနပ်ရင် အဲဒီကတည်းက ဖိုးဇော်ကို ပြသနာ ရှာမှာပေါ့ ” ” အင်းပါ မောင်ရယ် ” …

အူး ရှီး သေအောင် သတ်နေတာလား အောင် အဟင်း… အား… ကောင်းလိုက်တာ အောင်ရယ်…. ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ” တိတ်ဆိတ်သော ညနှင့် အခန်းငယ်လေးထဲတွင် ရမ္မက် သံတို့ဖြင့် လွှမ်းခြုံနေပေသည်။ ကိုအောင်တစ်ယောက် သူမိန်းမ အင်ကြင်းကို …

အင်းဆက်ဇာတ်လမ်းပါ ကျနော့် နာမယ် သက်လွင်ဦးပါ ကျနော်ပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းလေးက ဖြစ်ရပ်မှန်ကို အခြေခံထားတာပါ။ ကျနော် အဝေးသင်တက်နေတဲ့အချိန် အားအားယားယား သင်တန်းတွေချည်း ရှောက်တက်ဖြစ်ပါတယ်၊ သင်တန်းတွေတက်ရင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ပေါင်းစုံရ အတွေ့အကြုံတွေလည်း ပေါင်းစုံရတော့တာပါပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေ သင်ပေးရင်းနဲ့ အတတ်ကောင်းတစ်ခု …

(ရေး – လမင်းကြီး) နောက်ဆက်တွဲ (ခ) အခုမှပဲကျနော်တို့ သားအမိ/လင်မယား ၂ယောက်လုံးပြုံးနိုင်တော့တယ်။ ကျနော်…မေမေ-မယားလေး သဲဆုကိုပြုံးပြီးကြည့်လိုက်ပြီး မေမေ့ရဲ့လက်ခုံနုနုလေးကိုဖွဖွအုပ်ပြီးဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ သဲဆိုတဲ့မေမေကလည်းရှက်ပြုံးလေးနဲ့ပြန်ကြည့်လာတယ်၊ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးကို အကဲခတ်ကြည့်နေတဲ့ ဖွားဖွားက မဲ့ပြုံးလေးတစ်ချက်ပြုံးပြီး ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့၊ ပြီးတော့မှတစ်ကိုယ်ထဲပြောနေသလိုနဲ့…. “ကြုံ …

သူတော်ချင်းချင်း သတင်းလွေ့လွေ့ လို့ဆိုရမည်လား၊ အဟမ်းအဟမ်း။ ဒီလိုအရပ်ဒေသရောက်နေတော့လည်း ငယ်ပေါင်းဆိုတာမျိုးက မရှိတော့၊ ငယ်ပေါင်းတွေ၊ ငယ်ကျိုးငယ်နာသိတဲ့သူတွေ၊ အချင်းချင်း အထင်သေးမှာ သိက္ခာကျမှာ ကြောက်စရာမလို ပြောချင်ရာပြောလို့ ရတဲ့သူငယ်ချင်းဆိုတာ ရှာမှ ရှားတဲ့ နေရာမှာ ရှားရှားပါးပါး၊ ငယ်သူငယ်ချင်းလိုပေါင်းလို့ရသည့်တကောင်နှင့်ဆုံမိသည်။ …