အောစာပေ

တစ်ခါတစ်လေကျတော့ လောကကြီးကမတရားပေ။ ဒီလိုအဖြစ်အပျက်မျိုးတွေကနေရာတကာတိုင်းမှာရှိတတ်တယ်။ ဒီလိုနေ့ရက်မျိုးမှာမှ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျွန်တော်အလုပ်နောက်ကျသည်။ကားတွေကလဲကျပ်လိုက်တာမပြောပါနဲ့တော့။ ထွက်လာတုန်းကအစောကြီးပင်။ ကုမ္ပဏီရုံးခန်းထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ ဟဲ့ မောင်မောင်ကျော်နင့်ကို မန်နေဂျာ မငယ်မေးနေတယ်။ နင်ကလဲနောက်ကျလိုက်တာ။ ဒီနေ့မှ နောက်ကျနေရတယ်လို့။ ကားတွေကျပ်နေလို့ပါအမရဲ့။ အေး ငါတို့ကတော့နားလည်ပါတယ်။ မငယ်ကတော့သိတဲ့အတိုင်းနင်တော့ပြောခံရအုံးမယ်။ စာရင်းကိုင်

” အ … ကျွတ် ကျွတ် ” ” ဟင် … ကိုရဲနိုင် … ရလား … အိမ်သာသွားချင်တာလား ” ” အင်း … မမိုး ”

မ… နောက်တစ်ခါ ဒီလိုမျိုး မဖြစ်စေရပါဘူးနော်… မောင်အာမခံပါတယ်… မောင်အဲ့ဒီနေ့က စိတ်တွေညစ်နေလို့ အသီးနဲနဲကြူးလိုက်မိလို့.. ဒီလိုဖြစ်သွားတာ.. နောက်တစ်ခါ မဖြစ်စေရပါဘူးနော်..မ ဆုလဲ့ေ၀တစ်ယောက် အင်းယားကန် ရေပြင်ကိုသာ ကြည့်နေသည်။ သူမ၏ဘေးမှ တတွတ်တွတ်ပြောနေသော မင်းခန့်အား မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကန်ရေပြင်ကို

ငါ့တူေရလာဦး… ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ အိမ္ခန္းထဲမွာ အျပာစာအုပ္ဖတ္ၿပီး ဂြမ္းထုေနရာမွ ေရခ်ိဳးခန္းမွ ေဒၚေလးျဖစ္သူ သီသီစိုးရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္ စာအုပ္ကိုခ်ကာ ကပ်ာကယာထရပ္လိုက္ၿပီး ပုဆိုးကို ျပင္၀တ္လိုက္သည္။ တကယ့္ကို အရွိန္ေကာင္းၿပီးခါနီးအခ်ိန္မွ ေခၚခံလိုက္ရသျဖင့္ နဲနဲပင္ ကြၽဲၿမီးတိုသြားသလို ရင္တုန္ပန္းတုန္လည္း ျဖစ္သြားေသးသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းျပင္ဘက္ကေနေမးလိုက္သည္..

အား အား အား…..ကားထဲမွာအိခ်ိဳနဲ႔ေက်ာ္ဦးအခ်စ္ပြဲဆင္ႏြဲေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ အိခ်ိဳေက်ာင္းမတက္ဘဲေက်ာ္ဦးနဲ႔ခ်ိန္းေတြ႕တာပါ။ အိခ်ိဳေက်ာ္ဦးအေပၚကတက္ေဆာင့္ပီးပီးသြားသည္ ‘ခ်ိဳပီးသြားပီလား’ ‘အင္း”ကိုယ္လဲပီးေတာ့မယ္ ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ေပးဦး’ ေက်ာ္ဦးအိခ်ိဳေခါင္းကိုကိုင္ပီးမညႇာမတာေဆာင့္ပီးအားရပါးရမ်က္ႏွာကိုလိုးကာအိခ်ိဳပါးစပ္ထဲပီးလိုက္သည္။ ‘ေက်ာ္ဦးနင္အရမ္းဆိုးတာပဲ’ ‘စိတ္မထိန္းႏိုင္လို႔ပါအိခ်ိဳရယ္ နင္ေန႔လည္ေက်ာင္းတက္မွာလား’ ‘အင္းဘာလို႔လဲ’ ‘ငါတို႔ဒီေန႔ေက်ာင္းမတက္ဘဲေဟာ္တယ္သြားရေအာင္’ ‘နင္ကလုပ္ႏိုင္ေသးလို႔လား’ ‘နင္ကငါ့ကိုအထင္ေသးတာလားလုပ္ႏိုင္တာေပါ့’ ‘သြားမယ္ေလငါလဲေက်ာင္းမတက္ခ်င္ဘူး’ ေက်ာ္ဦးဝယ္စရာရွိတာေတြဝယ္ကာေဟာ္တယ္ကိုသြားေတာ့သည္။ေဟာ္တယ္အခန္းထဲေရာက္ေသာ္ၾကာေဆးေသာက္ထား၍တန္းမလိုးေသးပဲေရခ်ိဳးပီးကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔အိအိခ်ိဳအဖုတ္ကိုယက္ေပးသည္အိခ်ိဳအဖုတ္ကအေမြးမ်ားေျပာင္ရွင္းေနေအာင္ရိတ္ထားေသာ္လဲ အဖုတ္ကမဲတူးေနသည္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကလန္ထြက္ေနတာပါ။အိခ်ိဳကေက်ာင္းမွာရည္းစားမ်ားတယ္လို႔နာမည္ႀကီးပီးလူတိုင္းနဲ႔လိုးတာလို႔သတင္းထြက္ေနတာပါ။ေက်ာ္ဦးကလဲသိသိနဲ႔စားခ်င္လို႔လိုက္ခဲ့တာျဖစ္သည္။အိခ်ိဳအရင္ရီးစားထြန္းထြန္းနဲ႔ေက်ာ္ဦးနဲ႔ကသူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ထြန္းထြန္းစားလို႔ဝလို႔ေနာက္ရည္းစားထားေတာ့အိအိခ်ိဳနဲ႔ျပတ္ပီးေက်ာ္ဦးကလိုက္တာပါ။အိအိခ်ိဳေက်ာ္ဦးနဲ႔ျဖစ္ေနေပမဲ့ထြန္းထြန္းနဲ႔ေက်ာ္ဦးကအခင္အမင္မပ်က္သလိုအိအိခ်ိဳနဲ႔လဲျပတ္သြားေပမဲ့အေခၚအေျပာရွိပါေသးတယ္။ထြန္းထြန္းစားလို႔ဝလို႔ေက်ာ္ဦးေျပာင္းစားတာပါ

အသက်က နှစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ် ” ဆိုတော့ အပျိကြီးပေါက်စပေါ့။ မိဘတွေက မရှိတော့ပါဘူး မြစ်အနောက်ဖက်က ကျောင်းကြီးစု ရွာသူတစ်ယောက်ပေါ့။ခုတော့ မြို့ပေါ်က ဒေါ်လေးစိန် တို့အိမ်မှာ နေနေတာ ငါးနှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ အသားညိုပေမယ့် တင်တွေရင်တွေ သူ့နေရာနဲ့သူ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့မို့

ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ကျွန်တော်သည် ဟိုတယ်တွင်လာတည်းနေသော ဧည့်သည်အစ်ကိုအရွယ်တစ်ယောက်နှင့် ပုံမှန်ကားလိုက်ဖြစ်နေသည်။ ဧည့်သည်ရဲ့နာမည်က ကိုထွန်းဖြစ်ပြီး တောင်ကြီးမြို့မှာနေသည်။ ကုန်ကားတွေထောင်ထားပြီး ကားကိစ္စအတွက်လာကာ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်လောက်တည်းခိုနေသည်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သည် ပျော်တတ်သူများဖြစ်၍ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့တွင် တော်တော်ခင်သွားကြသည်။ ထိုညနေတွင်ပင် သူကိုညစာထမင်းစားဖို့ စားသောက်ဆိုင်ကို လိုက်ပို့ပေးရပြီး ကိုထွန်းသည်

ဘဲ ချင်းလဲပြီးခံကြမယ် ညဥ့်လွှာရုံကိုခြုံထားသော ရန်ကုန်မြို.၏အမှောင်ထုကားနက်ရှိုင်းလှချေပြီ။ အချိန်မှာ ည(၁၀)နာရီကျော်နေပြီဖြစ်သဖြင့် လူသွားလူလာများလည်းလျော့ပါးသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဆရာမ မမြတ်နိူး တစ်ယောက် ကျောင်းသားကျောင်းသူများ၏ လေ့ကျင့်ခန်းစာအုပ်များကို စစ်ဆေးပြီးနောက် အိပ်ချင်စိတ်မရှိသေးသဖြင့် စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်ကာနေလေသည်။ မမြတ်နိူးသည်အသက်(၂၆) နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး အပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အသားဖြူဖြူကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နှင့်

ကျွန်တော် ့နာမည် မင်းနောင်ပါ ကျွန်တော်ကဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ ကျွန်တော့် ဘဝက အခုချိန်မှာ အကောင်းဆုံးအချိန်ကို ရောက်နေပြီလို့ပြောလို့ရတယ်ဗျ ဘာလို့ဆို အခုခင်ဗျားကြည့်လေ ကျွန်တော့်မှာ ဆရာဝန်ဆိုတဲ့ဂုဏ်လည်းရှိတယ်ကိုယ်ပိုင်တိုက်တွေ တိုက်ခန်းတွေနဲ့ကိုယ်ပိုင်ကားတွေရှိတယ် မိန်းမလည်းရှိတယ် နိုင်ငံခြားမှာ ပါရဂူ ဒီဂရီဘွဲ့တွေဆက်တက်ဖို့လည်းရှိတယ် …..ဆရာဝန်အပေါင်းအသင်းတွေ ၊

ဟာ! ရင်ထဲမှာ ထွက်လာတဲ့ အသံပါ။ အပြင်တော့ ထွက်မလာဘူး။ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်း အူတွေ သဲတွေ ဗြောင်းဆန် သွားတယ်။ မမသီတာရယ်လေ အပြေးအလွွား ရောက်လာပြီး ကျနော့်ရှေ့ တည့်တည့်မှာ ထဘီလှန် ပင်တီ အောက်ဆွဲချလို့ ဘယ်ချိန်ထဲက

“ဝင့်ဝါ..ဒီမှာ ဧည့်သည်တွေကို လာဧည့်ခံပါအုံး” “ဟုတ်ကဲ့ လာပါပီ ကိုကို” ဝင့်ဝါသည် အရမ်းလှပပီး မြင်သူတိုင်းငေးရအောင် ခန္ဓာကိုယ် ပြေပြစ်ပီး ပြောစရာမလိုအောင် ချောမောသူဖစ်သည် သို့ပေမယ့် လင်ရှိမယားဖြစ်၍ ပြစ်မှားချင်ပါသော်လည်း ကိုကို့ သူငယ်ချင်းများမှာ သူတို့သူငယ်ချင်းမိန်းမ ဖြစ်နေလို့

ဇင်ဝါက အမ်ဒီနဲ့ စကားပြောနေရင်း ကျနော့်လက်ကို ဆွဲယူပြီး ပေါင်ကြားကို ပို့လိုက်တယ်။ ကျနော့်စိတ်ကိုထိန်းပေမဲ့ နှာခေါင်းကတော့ မီးတောက်နေပြီထင်တယ်။ ကော်တွန်ပင်တီလေးကို စိမ့်ထွက်လာတဲ့ ဇင်ဝါ့ရဲ့အချစ်ရည်လေးတွေရဲ့ စွတ်စိုမှုကို ခံစားမိတယ်။ ပိုးသားလို နူးညံ့နေတဲ့ ဇင်ဝါ့ပေါင်သားတွေရဲ့ အထိအတွေ့က ကျနော့်တန်ဆာကို

အေး…လူတစ်ယောက်ဟာ ကာမရောဂါ စွဲကပ်လာရင် ဒီရောဂါကို ပျောက်ကင်းစေတဲ့ ဆေးမရှိဘူးလို့….ဆိုလိုတာပေါ့ကွာ…အဲ…ဒါပေမဲ့…. မိမိရဲ့ ဆင်ခြင်တုံတရားနဲ့ မေ့လျော့ပေါ့ဆမှု မရှိခြင်းကတော့ ကာမရောဂါကို ပျောက်ကင်း စေတဲ့ အလွန်အစွမ်းထက်တဲ့ ဆေးပါဘဲတဲ့…..” “…..သြော်.. ဟုတ်ကဲ့…အဘ သာလှ… ဒါနဲ့…လင်္ကာမှာ ဆေးမရှိဘူးလို့လဲ

မိဘတွေ နယ်ပြောင်းသွားတော့ တိုက်ခန်းမှာ လင်းလက်ရာ တယောက်သာကျန်ခဲ့တယ်။ အစိုးရဝန်ထမ်းမိဘတွေမို့ တနေရာမှာ ကြာကြာနေရလေ့မရှိပါဘူး။ အခုတိုက်ခန်းလေးမှာတော့ နည်းနည်းကြာတယ်ဆိုရမလား မသိ။ လင်းလက်ရာ ဆေးကျောင်းသက် ခြောက်နှစ်လုံး ဒီမှာနေခဲ့တယ်။ အခု အလုပ်သက်ဆရာဝန်ဆင်းတာ နှစ်လကြာမှ ဖခင် ရာထူးတိုးနဲ့

တကယ်တော့ လောကကြီးကအေးချမ်းပါတယ် ပူလောင်ခြင်းဆိုတာတွေ မကောင်းမှုဆိုတာတွေကို လူတွေကသာဖန်တီးဆေးခြယ်လိုရာပုံသွင်းပစ်ခြင်းကို လောကကြီးကသာ ခါးစီးခံနေရတာပါ နေရောင်ခြည်ရဲ့အလင်းကမျက်နှာကို ထိုးကျလာပေမဲ့ မလှုပ်မယှက်ထိုင်ရင်း သံလွင်မြစ်ပြင်ကိုငေးကြည့်ရင်း မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်လေးများဝေ့လာရင်း ကမ်းစပ်ကိုအပြေးလေးရိုက်ခတ်လာတဲ့ လှိုင်းခွက်ကလေးများကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးငြိမ်းချမ်း တစ်ယောက် ရင်ထဲမငြိမ်းချမ်းပဲ

ကျနော်အမေကကျနော်၆တန်းနှစ်မှာဆုံးသွားတယ်၊တစ်ဦးတည်းသောသား အဖေနဲ့ပဲ ပျင်းရိငြီးငွေ့စွာနဲ့ပဲ ဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရတာပေါ့၊ ကျနော် ၉ တန်းရောက်တော့ အဖေက ညဖက် အိမ်ပြန်လာရင် အရက်တွေသောက်ပြီး ပြန်လာတတ်လာပြီ။အဖေအရက်တွေ မူးနေရင်တော့ ဘာမှမပြောတတ်ပဲအိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး တန်းအိပ်တော့တာ၊ အဖေက သန်တုန်းမြန်တုန်းဆိုတော့ အသက်

စံပယ်ရှင်းသန့်ဆိုတဲ့သူမ… လှသည် ယဉ်သည်… အသက်၂၀ လှသွေးကြွယ်လေးတင်မက ဖွံ့ထွားသောရင် စွံ့ကားသောတင်တို့ကြောင့် ပုရိသတို့မျက်လုံးက သူမသွားရာကပ်ပါနေတာကို ခံရသလောက် မာနကြီးသူလေးလို့ နာမည်ကြီးသူလေးရယ်ပါ… အဲ့မာနရှင်လေးရဲ့ မာနတွေကိုရိုက်ချိုးပြီး သူမရဲ့အငုံစိတ်ထဲက ကာမစိတ်တွေကို ဖော်ယူပြီး သူမကိုအရှက်ကုန်စေရုံမက လိင်ကျွန်သဖွယ် ဖာသည်သဖွယ်

အတွေ့အကြုံရနေပြီဖြစ်တဲ့ အပျိုလေး မိချိုဟာ ယောကျာၤးတစ်ဦးနဲ့ အတူတူနေရတာကို စွဲမက်လို့နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေးသဘာ၀ စိတ်ဆန္ဒဆိုတာ ယောကျာၤးလေးများလိုအမြဲတမ်းတော့စိတ်မဖြစ်ဘူး။ယောကျာၤးတစ်ယောက်နဲ့ အတူနေဖို့ မိချို စိတ်အပါဆုံးအချိန်ဟာ ရာသီလာခါနီးတပတ်အတွင်းမှာပဲ ဖြစ်တယ်။ ရာသီလာဖို့ တစ်ပတ်လောက်နီးလာပြီဆိုရင်ဖြင့် စိတ်ကိုလှုံ့ဆော်တဲ့ အရာတခုခု လမ်းမှာသူများအတွဲ

အစများ၏ အစမှ စရမည်ဆိုလျင်တော့ မိုးဆွေ၏ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ အန်တီမိုးက စရမည်ထင်သည်။ အန်တီမိုးက တစ်ခုလပ်မလေး ဖြစ်သည်။ သမီးလေး တယောက်ရှိသည်။ သမီးလေးပင် ဆယ်တန်းအောင်၍ တက္ကသိုလ်အဝေးသင် တက်နေပြီဖြစ်ရာ အန်တီမိုးအသက်မှာလည်း လေးဆယ်ပင် စွန်းနေပြီ ဖြစ်သည်။