အောစာပေ

မညိုမြိုင်က အသက်သုံးဆယ်ကျော်မှ ယောင်္ကျားယူတာ။ ငယ်တုန်းက အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်တုန်းကတော့ အိမ်နီးနားချင်း အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့ သုံးလေးငါးရက်လောက် လိုက်ပြေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ အိမ်က အချိန်မီ တိုးတိုးတိတ်တိတ် လိုက်ခွဲပြီး ရှမ်းပြည်ဖက်က အမျိုးတွေဆီပို့ ကျောင်းပြောင်းပြီး တက်ခိုင်းလိုက်တော့ အားလုံးက အပျိုလို့ပဲ …

ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မက္ထဲမွာ နတ္သမီးေလး တစ္ပါး ကၽြန္ေတာ္ငပဲကိုလာကိုင္ၿပီး စုပ္ေပးေနတယ္ ၿပီးေတာ့ ညွစ္လိုက္သလိုခံစားမိေတာ့ အိမ္မက္ကလန္႔ႏိုးလာတယ္ အျပင္မွာလဲ တစ္ေယာက္ေယာက္လာကိုင္ေန သလိုခံစားမိေတာ့ မ်က္လံုးဖြင့္ႀကည့္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ေအာ္ မွတ္မိၿပီ ငါသူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာ စာလာက်က္တာဘဲ ဒါဆို …

ဒီတစ္ေခါက္ၿခံထဲကိုလာတာဦးစိုင္းလုတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္လို႔ခမ္းအံ့ေအာေနသည္။ခါတိုင္းေတာင္ႀကီးကေနဟဲဟိုးေကာ္ဖီၿခံကိုလာတိုင္းေစာ္တစ္ေပြအၿမဲတန္းပါလာတတ္လို႔ခမ္းကခ်က္ျပဳတ္ေပးၿပီးတာနဲ႔အိမ္ျပန္ၿပီးေရွာင္ေနရသည္။ ဦးစိုင္းလုကခမ္းကိုဝက္လက္ေပါင္းစားခ်င္တယ္ဆိုလို႔မီးဖိုထဲမွာအလုပ္႐ြဳပ္ေနတုန္းဦးစိုင္းလုဝင္လာလို႔”ဟဲဟဲဒီတစ္ေခါက္အန္ကယ္လာတာထူးဆန္းေနပါလား”လို႔ေျပာလိုက္သည္။ဦးစိုင္းလုက”ဘာကိုထူးစမ္းတာလဲ”လို႔ျပန္ေမးလို႔ရွမ္းသံဝဲဝဲေလးနဲ႔”ေစာ္မပါေတာ့တာေလ” လို႔ေျပာအၿပီးမွာဦးစိုင္းလုက”ဒီမွာရွိေနတာဘဲ”လို႔ခမ္းကိုလက္ညႇိဳးထိုး ျပသည္။ခမ္းရင္ေတြတုန္ၿပီးမ်က္လုံးေတြျပာသြားသည္။ခမ္းကသူရဲ႕အလုပ္သမားျဖစ္သည့္အျပင္တစ္ခုလပ္ျဖစ္တာကိုသူသိရက္နဲ႔ခမ္းကိုသူကမယားလိုေနမယ္ေျပာတာျဖစ္လို႔အ့ံေအာၿပီးရင္တုန္သြားတာျဖစ္ေလသည္။”ဟာအန္ကယ္ကလည္းခမ္းကအလုပ္သမားပါ”လို႔ညႇိဳးငယ္စြာေျပာလိုက္သည္။ ဦးစိုင္းလုကတကယ့္ကိုခ်မ္းသာၿပီးအလုပ္သမားေတြကိုလည္းျပည့္စုံေအာင္ထားသူျဖစ္သည္။သူ႔ဖာသူမိန္းမေပြေပမဲ့လူတန္စားမခြဲျခားလို႔ခမ္းအပါအဝင္အလုပ္သမားအားလုံးကေလးစားၿပီးခ်စ္ၾကသည္။ဒီေကာ္ဖီၿခံကလည္းသူမလုပ္ရင္ျဖစ္ရဲ႕သားနဲ႔အလုပ္သမားေတြအလုပ္လက္မဲ့မျဖစ္ေအာင္သူလုပ္ေနတယ္ဆိုတာလည္းအားလုံးသိသည္။ သူ႔အက်ိဳးကိုေရွ႕မထားဘဲသူအပန္းေျဖရန္အတြက္သာရည္စူးၿပီးဘန္ဂလိုေလးတစ္လုံးေဆာက္ကာတပါတ္တစ္ညအိပ္ေလာက္လာအပန္းေျဖျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးစိုင္းလုကခမ္းကိုဖက္ထားၿပီး”ခမ္းကေခ်ာတယ္ေစတနာလည္းေကာင္းတယ္ဒါေၾကာင့္ေနာက္လာတိုင္းေစာ္ေခၚမလာဘဲခမ္းနဲ႔ေနမယ္”လို႔ေျပာၿပီးခမ္းႏြဳတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္သည္။ခမ္းအတြက္လုံးဝမထင္ထားတာမို႔ထပ္အ့ံေအာေနရျပန္ေတာ့သည္။”အန္ကယ္ရယ္ဟင္းခ်က္အုံးမယ္ေလ”ဆိုေတာ့ဦးစိုင္းလုအားမလိုအားမရျဖစ္သြားၿပီးလြြတ္လိုက္သည္။ ခမ္းကအိမ္ေထာင္ကြဲၿပီးကတည္းကဦးစိုင္းလုေကာ္ဖီၿခံမွာဝင္လုပ္ခဲ့တာႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ၿခံထဲမွာအလုပ္သမားေတြေနဘို႔တန္းလ်ားေဆာက္ေပးထားလို႔လည္းအေတာ္အဆင္ေျပသည္။လစာတစ္သိန္းဆိုေပမဲ့ ဆန္ဆီဆားကိုအခမဲ့ေထာက္ပ့ံလို႔စားဝတ္ေနေရးပူစရာမလို။ခမ္းလိုတစ္ဦးတည္းေနတဲ့ဘဝကသာသာယာယာျဖစ္သည္။ ခမ္းကတစ္ခုလပ္ဆိုေပမဲ့ကိုယ္လုံးကအေတာ္ေတာင့္သည္။အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ေနလို႔ျဖဴတဲ့အသားကေနေလာင္ထားေပမဲ့အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းသည္။ အသက္ကလည္းသုံးဆယ္ဝန္းက်င္မို႔ငယ္ဂုဏ္ကမေပ်ာက္ေသး။ဦးစိုင္းလုေတြးေနရင္းခမ္းကိုစားမယ္လို႔ေတြးမိသည္။ဒါေၾကာင့္ဒီ အပါတ္ေဂါက္ကြင္းကေစာ္ေတြကိုေခၚမလာဘဲတစ္ဦးတည္းလာခဲ့တာျဖစ္သည္။ ဟင္းခ်က္ေနတဲ့ခမ္းကိုေနာက္ကေနၾကည့္ရင္းဦးစိုင္းလုစိတ္ပိုႂကြၿပီးလီးကေတာင္လာသည္။ ခမ္းမက်က္ေသးဘူးလားကြာ လို႔ေမးေတာ့ “ဟယ္ကေလးက်ေနတာဘဲကြယ္”လို႔ခမ္းကေျပာသည္။ဦးစိုင္းလုက”ခမ္းနဲ႔ဆိုကေလးေလးလိုဘဲေပါ့”လို႔သူေဌးႀကီးေႂကြေနရွာၿပီ။ခမ္းကတခစ္ခစ္ရီၿပီး”ၿပီးမွခိိ်ဳခ်ိဳ တိုက္မယ္ေနာ္”လို႔လွည့္ေျပာသည္။ ခမ္းမီးဖိုထဲကေနထမင္းစားစားပြဲေပၚဟင္းေတြတင္ၿပီးအုပ္ေဆာင္နဲ႔အုပ္သည္။ၿပီး”အန္ကယ္ခမ္းေရျပန္ခ်ိဳးအုံမယ္”လို႔ေျပာသည္။ဦးစိုင္းလူက”ခ်ိဳးမေနပါနဲ႔ကြာ”ဆိုကေလးလိုထပ္ပူဆာျပန္သည္။ခမ္းက”ေခြၽး ေတြနဲ႔ကြာ႐ြံစရာႀကီး”လို႔ေျပာၿပီးဆင္းေျပးသြားသည္။ဦးစိုင္လုလည္းေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ခမ္းျပန္ေရာက္ၿပီးထမင္းဝိုင္းျပင္ေနတုန္းဦးစိုင္းလုကခမ္းကိုဖက္ၿပီးႏြဳတ္ခမ္းကိုနမ္းရင္းတစ္ကိုယ္လုံးပြတ္သပ္ေလသည္။ခမ္းက”ထမင္းစားပါအုံး”ေျပာေတာ့”ခ်စ္ခ်င္ၿပီခမ္းရယ္”ဆိုထမီကိုအတင္းဆြဲခြၽတ္သည္။”အိုကြာ”ဆိုဘဲေျပာရေသးသည္ဦးစိုင္းလုလက္ကေစာက္ပတ္ႀကီးထဲေမြြေနွာက္ေနေလၿပီ။ခမ္းေစာက္ဖုတ္ကအရည္ေတြစမ္းမိေတာ့ဦးစိုင္းလုကလည္းခမ္းစိတ္ပါေနတယ္ဆိုတာကိုသိသြားသည္။ခမ္းရဲ႕ေျခတဖက္ကိုဦးစိုင္းလုကဆြဲမၿပီးထိုင္ခုံေပၚတင္ကာ ဘာဂ်ာကိုင္ဘို႔လုပ္သည္။ခမ္းက”အန္ကယ္ခမ္းကသူမ်ားလိုးၿပီးသားေနာ္”လို႔ေျပာေပမဲ့မရ။ေစာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးလ်ာႀကီးကခမ္းေစာက္ဖုတ္ေပၚထိလာသည္။”႐ြြီးကိုႀကီးရယ္႐ြံစရာႀကီးကိုကြာ”ဆိုခမ္းေကာ့ေပးလိုက္သည္။ …

“ဘော် … ဘော်” “ဘူ … ဘူ” ကမ်းနားမှာ သငေ်္ဘာ ကပ်ပြန်ပြီ။ ဦးဦးးဒီသငေ်္ဘာနဲ့ ပြန်ပါလာမှာလား။ ညိုမီ စက်ဘီးလေးနဲ့ သွားသွားကြည့်ရတာ အမော။ လူတွေသာ ကုန်သွားတယ်။ ကိုက ပါမလားဘူး။ ညိုမီ …

ကျုပ် ကိုရင်၀တ်တော့ အဘတို ့ ၀တ်ခိုင်းလို ့သာ ၀တ်ရတာဗျ…။ စိတ်ပါလို ့ ဟုတ်ဘူး…။ ဒါပေမ့ဲ ၀တ်ပြီးတော့လည်းကိုရင်ဘ၀ကို သဘောတော့ အကျသား…။ မနက် ဘုရား၀တ်တက်…အာရုံဆွမ်းစား..ပြီးတာနဲ ့ ဆရာတော်နဲ ့အတူ ဆွမ်းခံ …

ကျော်ဌေးနှင့် သီတာတို့ လင်မယားမှာ အရင်ကလို တကျက်ကျက် စကားများရန်ဖြစ်ရုံပင်မကတော့။ သတ်ပုတ်ရိုက်နှက်သည်အထိ ဖြစ်လာသည်။ သားသမီးမရှိတော့ တယောက်နှင့် တယောက် သိပ်ပြီး သံယောဇဉ်ထားကြပုံမရပေ။ သူတို့လင်မယား အိမ်ထောင်ကျတာ သုံးနှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သည်။ တနှစ်လောက်ပဲ သောကကင်းကင်းဖြင့် နေခဲ့ရသည်။ တနှစ်ကျော်တော့ …

မမမိုး စိတ်လေနေပါသည်. ယောက်ျားကမလေးရှားမှာအလုပ်သွားလုပ်တာ၆လပဲရှိသေးသည်.. တနေ့တခါတောင်ဖုန်းမဆက်ဘူး.အလုပ်များလို့ဆိုပီး အကြောင်းပြနေသည်.. ဒီကြားထည်းကိုဗစ်ကပေါ်လာပြန် သည်..အိမ်မှာယောက်္ခမရယ်..ယောက်ျားရဲ့ညီရယ်.မမိုးရယ်သုံးယောက်ထည်းရှိသည်.. …..အသက်၅၀ယောက်ခမကစာအုပ်ဖတ်လိုက်အိပ်လိုက်နှင့်ဟုတ်နေသည်.. မတ်တော်မောင် ကလည်းဖုန်းပွတ်လိုက် အိပ်လိုက်နှင့်သာယာနေကြသည်.. ကိုဗစ်ရောဂါကြောင့်ဘယ်မှမထွက်ချင်ကြအိမ်တွင်းအောင်းကာလဖြစ်ပေသည်.. တိုက်ခန်းမှာနေကြသဖြင့်အခန်းသုံးခန်း မှာတယောက်တခန်းအောင်းရင်အချိန်ဖြုန်းနေရတာငြီးငွေ့စရာပေ… …….တနေ့တနေ့ဖေ့ဘွတ်နဲ့တင်အချိန်ကုန်လေသည်.. …”ဟဲ့.အောင်လေး..နင်အပြင်မသွားဘူးလား”. .အောင်လေးဆိုသည်မှာ ယောက်ျားရဲ့ညီဖြစ်သည်.. ..အဝေးသင်တက်နေပီးအလုပ်မရှိသေးပေ.. ..”မမိုးရယ် …

🏵️🏵️အခန်း ( ၁ )🏵️🏵️ “ပြန်တော့မှာလားကွ” “သွားတော့မယ် ကိုကြီးစိုးရာ အိမ်မှာက တီလေးတစ်ယောက်ထဲဗျ” “ဗညားရာ မင်းလည်း မိန်းမတောင် ရပါဦးမလားကွာ” “အဲ့ဒါတွေက နောက်မှပါဗျာ အရေးကြီးတာက ကျနော့်ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဆွေမျိုးဖြစ်တဲ့ ကျနော့်အဒေါ်ပါဗျာ” …

ဦးအောင်မောင်းဟာ ညီဖြစ်သူအစာဆိပ်ဖြစ်ပြီးမျက်စိ ရှေ့မှာသေဆုံးခဲ့တာကိုမြင်ခဲ့ရတဲ့အ တွက် သားဖြစ်သူကိုဆရာဝန်ဖြစ်ရ မယ်ဆိုတဲ့ရည်ရွယ်ချက်တွေနဲ့မလှိုင် မှာသားကိုကျောင်းအိပ်ကျောင်းစား ထားကာပညာသင်စေခဲ့လူ၊မိမိရွာကို တိုက်နယ်အဆင့်အထိဖြစ်အောင် ကြိုးစားပြီးဆေးရုံတစ်ရုံရဖို့ကြိုး စားနေတဲ့လူ၊ရွာသားတိုင်းကဦး အောင်မောင်းရဲ့စေတနာကိုနား လည်တော့လေးစားကြရတယ်။ မိမိ ငွေကိုအကုန်ခံပြီးအစိုးရဆီမှာဆေး ရုံရဖို့ကြိုးစားခဲ့တော့အစိုးရရဲ့စေ တနာနဲ့ဆယ့်ခြောက်ကုတင်ဆန့်ဆေးရုံလေးတစ်ရုံကိုတည်ဆောက်ပြီး ဖြစ်ပေမယ့်ဆရာဝန်ကတော့မရှိသေးပါဘူး၊ဆေးကျောင်းပြီးလာတဲ့ သားကိုရွာကိုပြန်လာခိုင်းပေမယ့် သားလေးခန့်ထက်ကျော်ကအမြဲနေမယ်မပြောတဲ့အခါ၊အလည်တစ် …

ေရးသူ Che စက္႐ုံကေနညဆိုင္းဆင္းၿပီးျပန္လာေတာ့ ညကိုးနာရီခန္႔ပင္ရွိေနေခ်ၿပီ။ ဒီေန႔ညမွ အရင္ကပို့ေပးေနက် ဖယ္ရီ ဒရိုင္ဘာေနမေကာင္းသျဖင့္ ကိုယ့္အစီအစဥ္ႏွင့္ကိုယ္ျပန္ရေလသည္။ ယခင္ကဆိုလၽွင္ေတာ့ အတူျပန္ေနက် တစ္ရပ္ကြက္ထဲေန သူငယ္ခ်င္းမေတြရွိေပမဲ့ ယခုေတာ့ အမ်ားစုက စက္႐ုံေျပာင္းသြားၾကသည္မို့ ျမသီတာတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနသည္။ ေရွ႕သုံးလမ္းေက်ာ္ေလာက္ဆို အိမ္နားေရာက္ခါနီးၿပီမို့ ျမသီတာ …

အဟမ်း… အဟမ်း … အိမ်ထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲရှိတုန်း ကေခိုင် နဲ့ ကျနော် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုမေ့လျော့ကာ လျှာချင်းစီးချင်းထိုးနေတဲ့ အချိန် ချွဲမကြပ်ပဲဆိုးနေမှန်းသိသာလွန်းတဲ့ အောင်ကျော် ရဲ့ ချောင်းဟန့်သံကြီး ထွက်လာတော့ ကေခိုင် ကသူ့နို့အုံပေါ်ရောက်နေတဲ့ကျနော့် လက်ကို အမြန်ဆွဲချလိုက်တယ်…ရှက်လဲရှက်သွားပုံပဲ …

“ဟေ့…..ရှယ်လီ….ဒါတို့အကို ဂျင်မီတဲ့…´´ ပင်စီ၏ စကားကြောင့် ရှယ်လီမှာ ဂျင်မီဆိုသောလူကို သေချာကြည့်ရင်း ပါးချိုင့်လေးပေါ်အောင် ပြုံးပြလိုက်မိသည်။“အိုင်က ဂျင်မီပါ….´´ သူလှမ်းပေးသောလက်ကို ရှယ်လီလှမ်း၍ဆွဲလှုပ်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ “ရှယ်လီကို အရင်ထဲက မြင်ဘူးနေတာ…..ဒီနေ့မှ ပင်စီကို မိတ်ဆက်ခိုင်းရတာ…´´ “အို…ရှင်´´ရှယ်လီ အ့ံသြမှုကြောင့် ဗမာဆန်ဆန်ထွက်သွားသောအသံလေးကို …

ခင်သိန်းဆိုတာ အသက်က (၂၅)သာ ရှိသေးသည့် လုံးကြီးပေါက်လှလေးဖြစ်ပြီး ချောသည် လှသည်ဟူသော စာရင်းဝင်သူတယောက်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမဲ့လည်း ယူထားသော ယောကျ်ားက ကုန်သည်.. တလလောက်မှ တခေါက်လောက်သာ အိမ်သို့ပြန်လာသည်။ တခါလာလျှင်တော့ တပတ်လောက်နေပြီး ပြန်သွားတတ်သည်။ ပြန်လာလျှင်လည်း ငွေကြေးတွေက …

တက္ကစီ တစ္စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ၀တ်စားထားသော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။ ကားဘက်မှန်ထဲ …

ထွန်းကျော် အိပ်ယာမှနိူးတော့ တစ်အိမ်လုံးတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျက်ရှိသည်။ သူသည် အိပ်ယာမှနိူးနိူးခြင်း ရေချိုးလိုက်လျင်ကောင်းမည်ဟုတွေးကာ အင်္ကျီကိုချွတ်၊ သဘက်တစ်ထည်ကို ပုခုံးပေါ် တင်၍အိပ်ခန်းထဲမှထွက်ခဲ့လေသည်။ ရေချိုးခန်းသို့သွားရန် မီးဖိုဆောင်ထဲမှဖြတ်အထွက်တွင် ထွန်းကျော် မီးဖိုဆောင်ထဲသို့ ဝေ့ကာကြည့်လိုက်သော်လည်း မည်သူ့ကိုမျှမတွေ့ရ။ အေးအေးဆေးဆေးပင် ရေချိုးခန်း သို့ဝင်ကာ ရေကိုတစ်ဝကြီးချိုးလိုက်သည်။ …

အဲဒိတုန်းက ကျနော်၉တန်းအောင်ခါစ နယ်သို့ ဦးလေးလင်မယားအလည်လာကြရင်းက ရန်ကုန်သို့လိုက်လည်ရန်မရမကခေါ်သဖြင့် လိုက်ခဲ့တယ် ဦးလေးတို့လင်မယားကသားသမီးမရှိတော့ကျနော့်ကို ပိုဂရုတစိုက်လုပ်ပေးတယ် ကျနော့်ဦးလေးဦးရဲထွန်း နှင့်ဒီအရွယ်အထိဆုံဖူးတာဆို၍ ၄ကြိမ်လောက်ဦးလေးမိန်းမ အန်တီစန်းစန်းနဲ့ကအခုတခါ ဦးလေးရုံးသွားပြီဆို အန်တီစန်းစန်းကအဖော်ပြုတယ် သို့သော်အစမို့မရင်းနှီးကျနော့်ပုံကကိုရိုးပုံရိုးအ စကားသိပ်ပြောလေ့မရှိ စိတ်ထဲမှာစကားလုံးတွေစီရင်းသာ အချိန်ကုန်လေ့ရှိတာမျိုးဒါပေသည့်ကျနော့်မှာအရည်အချင်း တစ်ခုမွေးရာပါပြောရမလားဘယ်သူကဘယ်လိုဘယ်လိုဆက်ဆံဘယ်လိုပြော ရတယ်ကအစသိတာ …

ငါ့တူေရလာဦး… ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ အိမ္ခန္းထဲမွာ အျပာစာအုပ္ဖတ္ၿပီး ဂြမ္းထုေနရာမွ ေရခ်ိဳးခန္းမွ ေဒၚေလးျဖစ္သူ သီသီစိုးရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္ စာအုပ္ကိုခ်ကာ ကပ်ာကယာထရပ္လိုက္ၿပီး ပုဆိုးကို ျပင္၀တ္လိုက္သည္။ တကယ့္ကို အရွိန္ေကာင္းၿပီးခါနီးအခ်ိန္မွ ေခၚခံလိုက္ရသျဖင့္ နဲနဲပင္ ကြၽဲၿမီးတိုသြားသလို ရင္တုန္ပန္းတုန္လည္း ျဖစ္သြားေသးသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းျပင္ဘက္ကေနေမးလိုက္သည္.. …

မေဧကရီ မှာ ယောင်္ကျား ရှိပေမဲ. သူ.ယောင်္ကျား ကိုဇော်ထွန်း က နယ်တွင် အလုပ်လုပ်နေတာမို. ၂ လတခါ လောက်သာ တွေ.ရပြီး သူ ကတော. ရန်ကုန် မှာပင် စတိုးဆိုင်ဖွင်.ကာဆိုင်မှာပင် အသက် ၁၅နှစ်ခန်. …

” အ … အမေ့ … ကိုမင်းနိုင် … ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါရှင် … အဟင့် ဟင့် ” ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် သူမတို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ကာ …

ဟာ! ရင်ထဲမှာ ထွက်လာတဲ့ အသံပါ။ အပြင်တော့ ထွက်မလာဘူး။ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်း အူတွေ သဲတွေ ဗြောင်းဆန် သွားတယ်။ မမသီတာရယ်လေ အပြေးအလွွား ရောက်လာပြီး ကျနော့်ရှေ့ တည့်တည့်မှာ ထဘီလှန် ပင်တီ အောက်ဆွဲချလို့ ဘယ်ချိန်ထဲက …