အောစာပေ

မလွှဲသာလို့သာ ရီလေးမှာ စက်ဘီးကို ဆွဲပြီး ထွက်လာရသည်။ ဒီကြည်ကြည်အေး ဆိုသော မိန်းမဆီကို သွားချင်တာမ ဟုတ်ပေ။ ဒီမိန်းမက ရပ်သိရွာသိ နှာဘူးမဖြစ်သည်။ အသက်က သုံးဆယ်လောက်။ လူကတော့ လှသည်။ မိန်းမချင်း မနာလို လောက်အောင်

“လာ.. မမ ရောက်ပြီ တက်ရအောင်..” “အင်.. ဘယ်ကို တက်ရမှာတုန်း..” “မွန်း ပြောတဲ့ဆိုင်က ဒီတိုက်လေ မမ.. မမြင့်ပါဘူး ပထမထပ်မှာ..” “အော်.. မမက ဆိုင် ဆိုတော့ မြေညီပဲ ထင်တာလေ.. ရပါတယ်

ကျတော်၁၀တန်းအောင်..ကောလိပ်တစ်ခုမှာကျောင်း လာတက်ရတယ်..နယ်ကဆိုတော့အဆောင်ငှါးနေရတာပေါ့.ငွေကြေးမတက်နိုင်တော့..ကျူရှင်မယူနိူင်ဘူးလေပထမနှစ်ကတော့….အဆင်ပြေချောမွေ့စွာအောင်မြင်တယ်..ဒုတိယနှစ်ကျတော့..မရတော့ဘူး..ကျောင်းမှာလည်း..စာတွေသေချာသင်သလို..စာမေးတာတွေလည်းလုပ်လာတယ်ကျတော်ကစာမရတာများတယ်…မေးတိုင်းမရတော့..တနေ့မှာ.အင်္ဂလိပ်စာပြတဲ့ဆရာမက..နှစ်ပြားမတန်အောင်ဆူပါလေရော.မျက်နှာတောင်မဖော်ရဲဘူး..ပြောလိုက်တာဗျာကျောင်းဆင်းတော့..ဆရာမကိုတွေ့တာနဲ့..”ဆရာမ..စကားနည်းနည်းပြောချင်လို့ပါ” “အေး..ပြောလေ””ကျတော်နယ်ကလာပြီးကျောင်းတက်တာပါကျတော်တို့ဘဝက..မပြည့်စုံပါဘူး..ကျူရှင်လည်းမတက်နိုင်ပါဘူး..ဆရာမ”မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောနေတော့…ဆရာမ ..ဂရုဏာသက်သွားတယ်နဲ့တူပါတယ်”အေးလေ..ဆရာမကလည်းနေ့လည်က..အခြားကိစ္စနဲ့ရောသွားတော့..ဒေါသပိုဖြစ်သွားတယ်ဆေးဆေး…””ဟုတ်..ဟုတ်..ဆရာမ””ပိတ်ရက်တွေမှာ..အိမ်လာခဲ့လေ..ဆရာမဘာသာအပြင်..အခြားဘာသာပါသင်ပေးမယ်…”ဟုတ်ကဲ့ပါ..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..ဆရာမ”ဆရာမလည်း..ဆိုင်ကယ်ပေါ်ခွ..ဆိုင်ကယ်ဦးထုပ်ဆောင်းပြီး..မောင်းထွက်သွားသွားပါတော့တယ်.. ဆရာမနာမည်က.ဒေါ်မေသူဇင်ပါ..အင်္ဂလိပ်စာသင်ပါတယ်..အသင်ပြလည်းကောင်းသူတယောက်ပါ..ဆရာမကတရုတ်လူမျိုးစပ်တဲ့သဘောရှိတယ်..အသားကဖြူတယ်တရုတ်မျက်နှာပေါက်..ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်ဝတ်ဆင်နေထိုင်တက်သူဖြစ်ပါတယ်…ကျောင်းပိတ်ရက်ရောက်တော့..ဆရာမအိမ်ထွက်လာခဲ့တယ်..အိမ်ရောက်တော့..ဆရာမ..အိမ်ရှေ့မှာ..ပန်းအိုးတွေ..ရွေ့နေတယ်လွယ်အိတ်ကို..ဒန်းပေါ်မှာတင်ပြီး..ဆရာမကိုဝိုင်းကူလုပ်ပေးနေတုန်း…”ဇင်ဇင်..သူကဘယ်သူတုန်း…””အိမ်မှာ..စာလာသင်တာ..ဆေးဆေးတဲ့..နောက်မှ..အမေ့ကိုပြောပြမယ်..’ဆေးဆေး..အဲဒါအမေလေ””ဟုတ်..အန်တီနေကောင်းလား..” “ကောင်းပါတယ်ကွယ်…သားလည်းစာကြိုးစားနော်”ဆိုပြီးအိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားတယ်…ဆရာမအမေကသဘောကောင်းမယ့်ပုံရှိတယ်..မျက်နှာကပြုံးလို့ဆရာမနဲ့ပန်းအိုးတွေ..အတူရွေ့တော့မှ….အနီးကပ်မြင်ဖူးတယ်…ဆရာမက..အရပ်တော့မ ရှည်ဘူး…အသားတော့တော်တော်ဖြူတယ်..အိမ်နေအဝတ်အစားနဲ့ဆိုတော့..သဘာဝအတိုင်း..လှပနေတယ်..ကိုယ်ခန္ဓာကလည်း..ပြည့်တယ်လို့ပြောရမယ်..အပိုအလိုမရှိဆူဖြိုးနေတယ်..အားလုံးပြီးသွားတော့..ခြေထောက်လက်ထောက်ဆေးရန်.. .နောက်ဖေးဦးဆောင်ခေါ်သွားတယ်..ဆရာမက..လှမ်းလျှောက်တိုင်းတုန်ခါနေတဲ့တင်ပါးကြီးကိုကြည့် လိုက်လာခဲ့တယ်..စာသင်တော့လည်းကြမ်းပြင်မှာပဲသင်တော့..ဟိုက်နေတဲ့လည်ပင်းမှနို့တွေတွေ့နေရတယ်မနေနိုင်တော့ဘူး..ဆရာမကိုခွင်တောင်ပြီးအိမ်သာထဲဝင်..ဆရာမမှန်းပြီး.ဂွင်းထုပလိုက်တယ်ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်းသွားတော့..ဆရာမအပြင်မိသားစုနဲ့ပါ..ခင်မင်ရင်းနှီးသွားတယ်…စာမေးပွဲဖြေဖို့..ကျောင်းပိတ်ရက်ပေးတော့တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်..ဆရာမအိမ်မှဆရာမမှလွဲ၍..တစ်အိမ်သားလုံး..ဘုရားဖူးထွက်ကြတယ်..ဆရာမက..ကျောင်းမှာဆို..သူနဲ့မသိသလိုပဲကျတော့ကိုဆက်ဆံတာ..မာတင်းနေတာပဲအဲလိုအချိန်တွေဆို..ဆရာမကို..မကျေနပ်ဖူး…အိမ်မှာကျတော့လည်း..ဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ်နဲ့..”တွေ့မယ်..ဆိုပြီးညိုးထားလိုက်တယ်… ဒီတပတ်တော့..ဆရာမအိမ်မှာ..ကျတော့နဲ့နှစ်ယောက်တည်းရှိမှာကို..တွေးပြီးရန်ခုန်နေတယ်…ဟုတ်တယ်လေ…ဆရာမကိုခိုးကြည့်ရင်.ယခင်က..အိမ်ကလူတွေသိမှာစိုးလို့..သေချာမကြည့်ရဲဘူး..ဒီတခါတော့ပတ်ဝန်းကျင်လွတ်ကြည့်ရတော့မယ်…ဟဲဟဲပိတ်ရက်ရောက်တော့..အိမ်ကနေ..အစောကြီးထွက်လာခဲ့တယ်..ဆရာမအိမ်ရောက်တော့..”ဆရာမ..ဆရာမ”အသံလည်းမကြားဘူး…အဲဒါနဲ့..အိမ်ထဲဝင်ကြည့်တော့လည်း..မတွေ့ဘူး..ဆရာမအခန်းကိုကြည့်တော့….အားပါးပါး…ဆရာမအိပ်နေတာဖင်ကိုပြောင်နေတာပဲ..အတွင်းခံလည်းဝတ်မထားဘူး…တစောင်းအိပ်နေတာများနောက်ကကြည့်ရတာ..ဂစ်တာတလက်..ဒေါင်လိုက်ချထားသလိုပဲ…..ကြည့်နေရင်းနဲ့ကျတော့ငပဲက..ထောင်တက်လာပြီ…..ဆရာမက..ပုလို့လားမသိဘူး..တင်တော်တော်ကြီးတယ်… နောက်ပြီးဖွေးဥနေတာပဲ..ပေါင်တန်ကအရင်းဘက်ကတုတ်ပြီး..အောက်ဘက်ကို..သွယ်ဆင်းသွားတယ်…ကျတော့လီးကလည်းမရတော့ဘူး…ပုဆိုးလှန်ပြီး..ဂွင်းထုနေတာ..သိပ်မကြာပါဘူး..ထုလို့ပြီးသွားတယ်..ကျတော်လည်း..လီးရည်တွေကို..ပုဆိုးနဲ့သုပ်အပြင်ပြန်ထွက်ပြီး…”ဆရာမ..ဆရာမ”မကြားကြားအောင်..ခေါ်လိုက်တော့..”လာလေဆေးဆေး..ဆရာမလည်းဆေးဆေးခေါ်မှ..နိုးတော့တယ်”ကျတော်လည်း..ခုမှရောက်တဲ့ပုံစံနဲ့…ဆရာမပုံကခုမှအိပ်ယာထတာဆိုတော့ဆံပင်ဘိုသီဖက်သီနဲ့…မျက်နှာလေးကတော့.အိပ်ရေးပျက်တာသာပြောတာ..ဖောင်းနေတာပဲဘော်လီလည်းဝတ်မထားဘူးနဲ့တူပါရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေ…ရုန်းထွက်နေသယောင်ဆရာမကိုသေချာစဆးုံကြည့်ပြီးမှ..”အားနာလိုက်တာ..ဆရာမရယ်.ကျတော့ကြောင့်..အိပ်ရေးပျက်ပြီ””ညကတော်တော်နဲ့အိပ်မပျော်ဘူး..” “ဧကန်န..ဆရာမညက..ချစ်သူနဲ့ဖုန်းပြောတာဖြစ်မယ်..ဟုတ်တယ်ဟုတ်..””ဆေးဆေးကတော့..စွတ်အထင်ကြီးနေတယ်..ချစ်သူလား..မူးရင်တောင်..ရှူစရာမရှိဘူး.””ကျတော့.ဆရာမဒီလောက်လှနေတာ..အကြွင့်းမဲ့တော့..မယုံပါဘူး..””ကိုယ်တော်..မယုံလည်းနေ..မျက်နှာသစ်လိုက်ဦးမယ်..ခဏစောင့်”ဆိုပြီးရေချိုးခန်းထွက်သွားပါတော့တယ်…ဆရာမက..ကျတော့ကို..စာသင်လိုက်..စက်ချုပ်လိုက်နဲ့..အလုပ်တွေများနေတယ်စာသင်ထွက်သွားတော့လဲ..လှုပ်လိုက်တဲ့ဖင်စက်ချုပ်ခုံမှာ..ကျောပေးထိုင်ပြန်တော့လည်းဖင်က..ခုံအပြည့်နေရာယူထားတယ်…ကျတော်ဆရာမကိုကြည့်ပြီး..အမျိုးမျိုးပြစ်မှားနေတယ်..”ဆေးဆေး..ခဏ””စက်ခုံက..နင်းရတာ..ဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး..အရမ်းလေးနေတယ်” “နတ်တွေကျပ်နေလို့နေမှာပေါ့..ဆီထိုးလား””မထိုးတာကြာပြီ”ကျတော်လည်းပုဆိုးကိုတိုတိုဝတ်..ဆရာမရှေ့မှာ..ထိုင်..ဆီထိုးပေးနေတယ်..ပြီးတော့..ဆရာမကိုကြည့်ပြီးတောင်နေတဲ့လီးကိုလည်း..အောက်စ..နည်းနည်းလွတ်ပြီးပြပေးနေတယ်..ဆရာမက..ဆီထိုးတာ.မကြည့်ပဲလီးကိုသာအာရုံစိုက်နေတယ်….အာရုံစိုက်လေ..ပိုပြီးပြပေးတော့…ဆရာမမနေနိုင်တော့ဘူးလားမသိ…အိမ်သာဘက်ခဏခဏထွက်သွားတယ်…မိုးနည်းနည်းချုပ်လာတော့..”ဆေးဆေး..အိမ်မှာအိပ်သွားပါလား””ဆရာမနဲ့ကျတော်နှစ်ယောက်တည်းတော်ကြာ..ဆရာမကို..ပြောကြဦးမယ်”ဆေးဆေးရယ်..ဆရာမအတွက်မစိုးရိမ်ပါနဲ့” “အိုကေလေ..အိပ်မယ်”ဆရာမနဲ့ကျတော်စကားပြောလိုက်စာသင်လိုက်နဲ့အချိန်ကုန်လို့ကုန်မှန်းတောင်မသိတော့ဘူး…ခဏနေတော့..အခန်းထဲသွားပြီး..ထမီရေရှားကြီးနဲ့ထွက်လာတယ်..”အိုက်တယ်ကွယ်..ရေချိုးဦးမယ်..””ဆရာမကလည်း..မိုးချုပ်မှ..အအေးပက်နေပါဦးမယ်..””ရပါတယ်..ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..”ဆရာမက..ပြောလည်းပြော..အလုပ်ကလည်းလုပ်နေသေးတယ်..ရေရှားနဲ့ဆိုတော့..ဖင်ကြီးတွေတုန်ခါနေတာပဲ..အနား ရောက်လို့ကြည့်လိုက်ရင်လည်း..ရင်သားကြီးတွေက..ဝင်းဝါမို့မောက်နေတာပဲကြည့်ရင်း..စိတ်ထဲမရိုးမရွဖြစ်နေပြီ..”ဆရာမ..ကျတော်လည်း..ဆရာမနဲ့အတူရေချိုးမယ်.. ‘”ချိုးလေ..”.ဆရာမလည်းရေချိုးခန်းထဲရောက်တာနဲ့ရေပန်းအောက်ဝင်ပြီး..ရေပန်းဖွင့်ချလိုက်တယ်ကျတော်ကဆရာမနောက်မှဆိုတော့ရေစိုထမီနဲ့လှနေတဲ့..ဆရာမဖင်ကိုမြင်ပြီးစိတ်ကထိမ်းမရတော့ဘူး..ဆရာမနောက်မှာကပ်လိုက်တယ်..လီးက..ဆရာမတင်ပါးကိုထောက်လိုက်တယ်..ပထမတော့တွန့်သွားသေးတယ်..ဘာမှမပြောတာနဲ့..ဆရာမကိုနောက်ကနေသိုင်းဖတ်လိုက်တယ်..”အို့..ဆေးဆေး””မနေနိုင်တော့ဘူး..ဆရာမရယ်..””ဆေးဆေး..ဆရာမကိုအထင်သေးတာလား” “မဟုတ်ရပါဘူး..ဆရာမရယ်”စကားလည်းပြော…ဂုတ်သားလေးကိုလည်းနမ်းနို့တွေလည်းကိုင်..ဖင်ပါးကြီးကိုလည်း..လီးနဲ့နေရာအနံ့ှလိုက်ထိုးပေးနေတယ်..ဘာမှမပြောတော့…ရေရှားထမီးကို..ချွတ်ချလိုက်လိုက်တယ်…ဖြူဖွေးနေတာပဲ..အသားက..တခါမှတောင်မတွေ့ဖူးဘူး..ဥနေတာပဲ..ဆရာမကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေစုပ်လိုက်တယ်…နို့တွေလည်းနယ်ပေးနေတယ်..ဆရာမပျော့နေပြီး..လက်ကတဖြည်းဖြည်းအောက်ကိုလျော….စောက်ဖုတ်ဆီ..သွားနေတယ်..စောက်ဖုတ်ကြီးက..အရည်တွေရွှဲနေပြီ…လက်ချောင်းတွေက..စောက်စေ့နေရာကို..ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ပေးလိုက်တယ်”အို..အို..ဟာ…ဟာ..ဟင်း..အင်း” “အမလေး..ဟင်း…ဟင်း..ကျွတ်..”ထိုင်ချလိုက်ပြီး..ဆရာမစောက်ပတ်ကိုနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကဖြဲလိုက်ပြီး…လျှာ်နဲ့.ယက်တင်ပေးလိုက်တယ်…ဆရာမ..ထွန့်ထွန့်လူးနေပြီ….နံရံမှာ..ဆရာမကိုကပ်စေပြီး…ပေါင်နှစ်ဖက်ကကိုင်ပြီးမတင်လိုက်တယ်..”ဆေးဆေးရယ်..ဘယ်လိုလုပ်မလို့လဲ..”ဘာမှပြန်မပြောပဲ…ပြဲအာသွားတဲ့..စောက်ဖုတ်ကို…အပြီအပြင်ယက်ပေး..စောက်ခေါင်းထဲလျှာထိုးထည့်ပေး..စောက်စိကို..သကြားလုံးစုပ်သလိုမျိုး..”ပြွတ်..ပြွတ်..ရှလွတ်..ရှလူး..ပြွတ်..””အိုး..အိုး..အား..အား..အား..””အမလေး..အင်း..အင်း..ဟင်း””ဆေးဆေး..မရတော့ဘူး…အား..အား””အို..ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲ..ဟင်း.””အမလေး..လေး.အား..အား…” “ထွက်ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ…အား…အား.”ဆရာမစောက်ရည်တွေ..ကျတော့မျက်နှာပေါ်ပန်းချလိုက်တယ်….ကျတော်လည်း…ထွက်ကျလာတဲ့စောက်ရည်နဲ့..ပေနေတဲ့စောက်ရောတွေပါ…ယက်ပေးလိုက်တယ်..”ဆေးဆေးရယ်..အားနာလိုက်တာ..ဆရာမ..ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး…””လိုးပေးရမလား..ဆရာမ””အင်း”ကျတော်လည်းပုဆိုးကိုနဲ့အကျီပါ ချၤွတ်လိုက်ပါသည်…ချွတ်နေတုန်းလီးက..ခါးယမ်းနေတော့….ဆရာမကြည့်ပြီးအသည်းတွေယားနေလားမသိ…ထိုင်ချလိုက်ပြီး..ကျတော့လီးကို…သူ့လက်ဖြူဖြူလေးနဲ့အသာအယာဆွဲယူကာ..ပါးစပ်ထဲ..ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်..ကျတော်လည်းဆရာမခေါင်းကိုကိုင်ပြီး..လီးကိုရှေ့တိုးပေးလိုက်တယ်..ဆရာမက..အကြုံမရှိပေမယ့်..စုပ်ပေးချင်တဲ့..စိတ်တွေဖုံးလွမ်းနေလို့လားမသိ…ပါးစပ်ထဲရောက်နေသောလီးကို..လျှာဖျားလေးနဲ့ထိုးကာ..ဒစ်တဝိုက်ကိုယက်ပေးနေတယ်”ဟ…အား..ကောင်းလိုက်တာ

ဒီ ဇာတ်လမ်းမှာ အဓိက ဇာတ်ကောင်က ရဲလွန်း ။ ရဲလွန်းသည် ဆင်းရဲတွင်း နက်တဲ့ အခြေခံ လူတန်းစား မိသားစုထဲမှာ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ ကောင်လေး တယောက် ။ အဖေက စက်ရုံတရုံက အလုပ်သမား ။

ကျွန်တော့်ထက် အသက်(၇)နှစ်လောက်ကြီးသော မမသန် ့နှင့် ပတ်သတ်မိပုံကိုပြန်တွေးမိနေပါသည်…..,ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမသန် ့ တို ့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန် ့ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမသန် ့တို

တင်ထွန်းအိပ်ရာမှ နိုးလာသည်။ နွေရာသီဖြစ်သဖြင့် ချေွးတွေရွှဲနေသည်။ မိမိဘေးတွင် အိပ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ လှမူကို ကြည့်လိုက်သည်။ လှမူသည် တင်ထွန်းကို ဖင်ပေးပြီး အိပ်နေသည်။ ဖင်လုံးကြီးတွေသည် ထွားလှသည်။ ထမီမှာ ပေါင်ရင်းနားအထိလန်တက်နေသည်။ လှမူ၏အသားသည် ဖြူဝင်းပြီး ချောမွတ်လှသည်။

ကျမလိုမိန်းကလေးတယောက်မှာ အတူနေတဲ့ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ရှိတယ်ဆို ယုံမလားဟင်… ထူးခြားတဲ့ကျမဘဝကဒီလိုစခဲ့ပါတယ်လူတိုင်းကိလေသာတဏှာနဲ့မကင်းပါဖူး.. ကျမလဲလူတယောက်ပဲမို့အပြစ်ရှိတယ်လို့မခံစားရပါဖူး.. ကျမ အသက် ၁၉နှစ်အရွယ်မှာ ကိုကိုနဲ့စတွေ့ခဲ့တယ် ကိုကိုက ကျမထက်၆နှစ်ကြီးတယ်လေ.. ဒီအရွယ်ထိ ပိပိပြားပြားနေလာခဲ့တဲ့ကျမ ကိုကိုရဲ့စူးရဲတဲ့အကြည့်တွေမခံနိုင်ပါဖူး.. တိုတိုပြောရရင်ချစ်သူတွေဖြစ်သွားကြတယ် နှစ်သစ် နေ့လေးမှာပေါ့..။ ကျမကအဖြေပေးတာနဲ့ကိုကိုက ကျမကိုမျက်နှာအနှံ့အနမ်းတွေပေးလိုက်တာ ကျမမှာ

ဗလဂျူနီယာ ရေးသည်။ “ပြွတ်ပြွတ်–ဒုတ်–အင့်–ပြွတ်–အား” ချောမောလှပသလောက် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသော အမျိုးကောင်းသမီးလေး မေနွယ်စိုးတယောက် အခုမှတွေ့ဖူးသောသူစိမ်းယောက်က်ျားတစ်ယောက်၏ရင်ခွင်အောက်မှာ တလူးလူးတလွန့်လွန့်ဖြင့် အလိုးခံနေရပေပြီ။သူမကိုတက်လိုးနေသူကတော့ အညှာအတာမရှိပဲ စိတ်ရှိလက်ရှိဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသည်။သူမကလည်း ကာမအရသာမှာစီးမြောလိုက်ပါနေမိသည်။အပျော်မယ်လည်းမဟုတ်lငွေကြေးလိုအပ်ချက်ကြောင့်လည်းမဟုတ်ပါပဲလျက် တစုံတရာသောငွေကြေးသတ်မှတ်ချက်ဖြင့် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို သူစိမ်းယောက်ျားတယောက်ထံပေးအပ်၍အသုံးတော်ခံနေရခြင်းဖြစ်လေသည်။ * တကယ်တော့ ဒီဆုံးဖြတ်ချက်ကိုသူမကိုယ်တိုင်ချခဲ့ခြင်းဖြစ်သော်လည်း နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံရသည့်အခါ

🏵️🏵️အခန်း ( ၁ )🏵️🏵️ “ပြန်တော့မှာလားကွ” “သွားတော့မယ် ကိုကြီးစိုးရာ အိမ်မှာက တီလေးတစ်ယောက်ထဲဗျ” “ဗညားရာ မင်းလည်း မိန်းမတောင် ရပါဦးမလားကွာ” “အဲ့ဒါတွေက နောက်မှပါဗျာ အရေးကြီးတာက ကျနော့်ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဆွေမျိုးဖြစ်တဲ့ ကျနော့်အဒေါ်ပါဗျာ”

ကိုပွကြီး ထံသို့လူပျိုပေါက် ချာတိတ် င အောင် နှင့် င စိုး တို့အလာစိပ်နေသည်။ ည တိုင်း ရောက်လာ၊ ကိုပွကြီး ရွှီးသမျှနားထောင် ၊ ၁၀ နာရီလောက်မှ ပြန်ကြ တော့ကွာ ဆိုမှ

တီတီလေးရတေီတီလေးလာပါအုံးမှနမြှနအြားအား. အား.အမလေး.သပေါပှီ.အားအား. မိုငမြိုငငြယသြံပါအောငြ အောလြိုကသြညြ။ တောတြောဂြွီကတွဲ့တူမလေး သီတာပှုံးက မိုငမြိုငြ၏ အဒေါဖြှဈသညြ။ သီတာပှုံးကို မိုငမြိုငဖြခငြ၏ ညီမက မှေးခဲ့တာဖှဈသညြ။ မိုငမြိုငြ၏ မိဘမြား တှငြ သားသမီးမထှနြးကား၍ သီတာပှုံးအား လေးနှဈသမီးအရှယကြပငြ ခေါယြူ၍ မှေးစားခဲ့သညြ။

အဲဒီနေ့ကကျမချောင်းကြည့်တာကိုကောင်လေးရိပ်မိသွားတယ်ထင်တယ်… သူကလဲရေချိုးခန်းတံခါးကိုမပိတ်တာအကြံနဲ့ထင်ပါရဲ့.. ဒါပေမဲ့ကျမကတော့ထောင်မတ်နေတဲ့သူ့ဟာကြီးကိုမြင်လိုက်ရပြီး.. သူ့မျက်နှာလဲမကြည့်ရဲတော့တာနဲ့အိမ်ကိုပြန်လိုက်တယ် အိမ်ရောက်တော့လဲ အဲဒီကောင်လေးဂွင်းထုနေတာကိုဘဲမြင်ယောင်နေပြီး. .ကျမအဖုတ်ထဲကအရည်တွေကလဲစိမ့်ထွက်နေတာနောက်ဆုံးမထိန်းနိုင်တော့တာနဲ့ မီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြီး… သူများတွေပြောသံကြားဘူးတဲ့အတိုင်း ခရမ်းသီးတစ်လုံးကိုရေဆေးပြီးအိပ်ခန်းထဲယူလာပြီး ကျမအဖုတ်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းပွတ်လိုက်အစိလေးကိုထိုးလိုက်လုပ်နေပါတော့တယ်.. .အိုအရမ်းကောင်းလိုက်တာပါလား..ကောင်လေးရဲ့ဟာကြီးနဲ့သာဆိုရင်လို့တွေးရင်း အဖုတ်ထဲကိုထိုးသွင်းလိုက်ဆွဲထုတ်လိုက်လုပ်နေမိပါတော့တယ်… အိုး…ကောင်းလွန်းလို့ကျမပါးစပ်က တစ်ဟင်းဟင်း…..နဲ့ညည်းညူနေမိပါတယ်… ခရမ်းသီးနဲ့လုပ်ကြည့်တာအရမ်းကိုကောင်းလွန်းလှပါတယ်ရှင်… ဟိုကောင်လေးရဲ့လိင်တံကြီးနဲ့သာ အဖုတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်ရရင်..ကျမစဉ်းစားရင်းအရမ်းကိုခံချင်စိတ်တွေဖြစ်နေပါပြီ…. .ပက်လက်လှန်ပြီးလုပ်ရတာအားမရတာနဲ့ကုတင်အောက်ကိုဆင်း. ကုတင်ပေါ်ကိုခြေထောက်တစ်ချောင်းကိုတင်လိုက်ပြီး

အန်တီဒေါ်မြမေနှင့် ပတ်သတ်ပြီးထက်နောင်မကြေနပ်ဖြစ်စရာ အကြာင်းမှရှိပါ။သို ့သော် ထက်နောင်ဖခင်က အန်တီဒေါ်မြမေကိုလက်ထက်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင် ထက်နောက်အနေရခက်နေပါသည်။ထက်နောက် ဆယ်တန်းအောင်သောနှစ်တွင် သူငယ်ချင်းများနင့်အတူ အန်တီဒေါ်မြမေပိုင်သောယမုံနာဟိုတယ် တွင် သွားရောက် စားသောက်ခဲ့ကြပြီး အန်တီမေနဲ ့ ထက်နောင် ရင်နီးခဲ့ကျသည် ။အန်တီဒေါ်မြမေ ကို ထက်နောက်တို

ဦးအောင်မောင်းဟာ ညီဖြစ်သူအစာဆိပ်ဖြစ်ပြီးမျက်စိ ရှေ့မှာသေဆုံးခဲ့တာကိုမြင်ခဲ့ရတဲ့အ တွက် သားဖြစ်သူကိုဆရာဝန်ဖြစ်ရ မယ်ဆိုတဲ့ရည်ရွယ်ချက်တွေနဲ့မလှိုင် မှာသားကိုကျောင်းအိပ်ကျောင်းစား ထားကာပညာသင်စေခဲ့လူ၊မိမိရွာကို တိုက်နယ်အဆင့်အထိဖြစ်အောင် ကြိုးစားပြီးဆေးရုံတစ်ရုံရဖို့ကြိုး စားနေတဲ့လူ၊ရွာသားတိုင်းကဦး အောင်မောင်းရဲ့စေတနာကိုနား လည်တော့လေးစားကြရတယ်။မိမိ ငွေကိုအကုန်ခံပြီးအစိုးရဆီမှာဆေး ရုံရဖို့ကြိုးစားခဲ့တော့အစိုးရရဲ့စေ တနာနဲ့ဆယ့်ခြောက်ကုတင်ဆန့်ဆေးရုံလေးတစ်ရုံကိုတည်ဆောက်ပြီး ဖြစ်ပေမယ့်ဆရာဝန်ကတော့မရှိသေးပါဘူး၊ဆေးကျောင်းပြီးလာတဲ့ သားကိုရွာကိုပြန်လာခိုင်းပေမယ့် သားလေးခန့်ထက်ကျော်ကအမြဲနေမယ်မပြောတဲ့အခါ၊အလည်တစ် ခေါက်တော့လာဖို့ခေါ်တာကြောင့်

ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမယွန်း တို ့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန် ့ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမယွန်းတို ့ မိသားစုနဲ ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပဲပေါ ့. အေးချမ်းတည်ငြိမ်သော

ဒေါ်ပိုးပန်းချီလို့ခေါ်တဲ့ကျမအ ရွယ်တော်တဆိတ်ဟိုင်းလို့လေး ဆယ်ကျော်ထဲဝင်ခဲ့ပြီ။မုဆိုးမ တစ်ယောက်ဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်ရှိပေမယ့် အနေအစားကတော့အထက်တန်းလွှာထဲမှာပဲရှိပါတယ်။ယောက်ကျားရှာခဲ့တဲ့စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေအများကြီးကျန်ခဲ့ပေမယ့်တတ်သည့်ပညာမနေသာဆိုသလိုစိန်ကောင်းကျောက် ကောင်းကိုင်တဲ့ပညာတတ်တာမို့စိန်ပွဲစားဆိုတဲ့နာမဂုဏ်လေးရထား ပါသေးတယ်။ဒီတော့လဲအပေါင်းအသင်းတော့ဆန့်ပြီးသားလေ။သားသမီးရယ်လို့မရခဲ့တော့လဲတစ်ယောက်တည်းပေါ့။တစ်ခုတော့ရှိတယ်။အသက်လေးဆယ်ကျော်လာရင်နည်းနည်းဝလာတာကလွဲရင် ကျန်တာတွေကတော့လတ် ဆတ်သေးတာပေါ့လေ။အားတဲ့အ ချိန်ဂျင်ဆာ့ကစားထားတဲ့အ တွက်ယိုယွင်းမှု့့့သိပ်မရှိသေးတာ လည်းပါတယ်။ အပျင်းပြေလုပ်နေတဲ့ပွဲစားဘဝမှာ ကြုံလာသူမောင်လေးကြောင့်မမပိုးပန်းချီရဲ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာခဲ့ရ တယ်။သူ့နာမည်ကကျော်ကျော်။ ရုပ်ရည်သနားကမားလေးနှင့်မို့အ ချစ်တွေပိုခဲ့ရတယ်လေ။ အခုလဲ ကြည့်လေအနားမှာလာပြီးကပ် ချွဲနေပြီ။တဏှာလို့မမြင်တဲ့

နောင်ရဲ တစ်ယောက် အမိမြေနဲ့ ဝေးနေတာ တော်တော်ကြာပြီ။ အိမ်ထောင်ကျပြီးသော်လည်း မိန်းမနဲ့ ကလေးကို အမိမြေမှာပဲ ထားစေကာ တိုင်းတပါးမှာ တစ်ယောက်ထဲ ဘဝကို ရုန်းကန်နေသည်။ ဒီရောက်တာ ကြာတော့လည်း အလုပ်ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေနှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးနေသည်။ ဒီထဲမှာမှ

ဆေးရုံကြီး အပြင်ဘက် မှန်ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကိုလှမ်းကြည့် မိတော့ ကျေးငှက်သံလေးတွေနဲ့ အစိမ်းရောင် သစ်ပင်ကြီးများကြောင့် ဘဝ အမောတွေကို ခဏတာ မေ့ပျောက် သွား စေတာပဲလေ။ မနက် ၈နာရီ ကျော်ကျော် လေးပဲ ရှိသေးတာပါ။ ညက

ကျွန်တော်ငယ်ငယ်က အမေကပဲဆယ်တန်းအထိ ပင်ပင်ပန်းပန်းရှာကျွေးခဲ့တာဗျ။ အမေကကုန်စိမ်းရောင်းတယ်လေ သူ့တစ်ဦးတည်းသောသားကျွန်တော့်ကို ဆရာဝန်အရမ်းဖြစ်စေချင်တဲ့အမေက အခုကျွန်တော် ဆရာဝန်ဖြစ်တော့ မရှိတော့ပါဘူး ဝမ်းနည်းမိသားဗျာ အဖေလားအဖေအကြောင်းကတော့ မပြောချင်လောက် အောင်ပါပဲဗျာ အဖေက ဖခင်တာဝန် အိမ်ထောင်မူ့တာ ဝန်မကျေခဲ့ဖူးလို့ပြောရမယ် ဘယ်တုန်းကမှကောင်းကျိုးမပေးခဲ့ဖူးဆိုပါတော့ ပြောရတာတော့ငရဲကြီးပါတယ်ဗျာ သူက

ဦးစိုးခိုင်နှင့် ဒေါ်မီမီစိုးတို့သည် စီးပွါးရေး လုပ်ငန်းတွင် အောင်မြင်ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ငယ်ရီးစားများ ဖြစ်ကြသော်လည်း စီးပွါးရေးကို အလေးထားကြသဖြင့် ဦးစိုးခိုင် အသက် 30 ၊ ဒေါ်မီမီစိုး 28 နှစ် အရွယ်မှ အိမ်ထောင်ပြုဖြစ်သည်။ ဦးစိုးခိုင်သည်