အောစာပေ

မိေအးမိုး သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးသည္အထိ မိုးကမစဲ။အျပင္တြင္ တေဝါေဝါ ရြာလ်က္ရွိသည္။ဒီေန႔ ပ်ိဳးႏႈတ္သြားရမည့္ ဦးဖိုးလုံးတို႔ကြင္းက နဲနဲလွမ္းေတာ့ ေစာေစာထၿပီး ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာျဖစ္သည္။သြားရမွာေဝးေပမဲ့ အေဖာ္ေတြက တေလွႀကီး။ မိေအးမိုးတို႔လို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြသာမက အေမတို႔အရြယ္ အသက္ ၄၀ ဝန္းက်င္ ေတြထိ အရြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး …

ဖြစ်ချင်တော့ fake acc ကခင်တာပေါ့ဗျာယ ကျွန်တော်က အထန်ဗျာ။ မိန်းမလဲရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူများမယားကိုလဲ လုပ်ချင်တယ်။ ကိုယ့်မိန်းမကျတော့ မကျွေးချင်ဘူး။ ကျွန်တော်မိန်းမက ချောတာကိုဗျာ။ ကျွန်တော်က feelတစ်မျိုးဗျာ။ သူငယ်ချင်း မိန်းမတွေကြည့်ပြီး ပြစ်မှားနေတာ။ တစ်ခါတစ်လေဆို …

မောင်နဲ့ကျမကဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားပေါ့….ငြင်းဆန်နေလို့လဲဘာမှထူးတော့မှာမဟုတ်ပါဘူးရှင်….ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဟာလည်းရမက်သွေးတွေနဲ့ပေါက်ထွက်လုမတတ်ဖြစ်နေရတာကတကြောင်းသူကလည်းစလာပြီမို့ကျမလည်းတွန့်ဆုတ်မနေတော့ဘဲသူ့လီးကြီးရဲ့ဒစ်ကိုငုံပြီးတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ပဲရစ်ဆပ်ပြာမွေးနံ့လေးသင်းနေတဲ့သူ့ဒစ်ကြီးကိုကျမသိပ်ပြီးချစ်သွားမိပါတယ်။တဖြေးဖြေးနဲ့မောင်ရဲ့လီးချောင်းကြီးကိုကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲရောက်နိုင်သမျှရောက်အောင်သွင်းလိုက်ပြီးတဲ့နောက်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကိုသူ့ရဲ့လီးချောင်းကြီးပေါ်မှာဖိကပ်လိုက်ပြီးလီးချောင်းကြီးကိုကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲသို့သွင်းချည်ထုတ်ချည်နဲ့လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ပြီးတော့ဒစ်ဖျားကိုလျှာနဲ့လှိမ့်ပြီးပွတ်လိုက်တေ့ပြီးစုပ်လိုက်နဲ့လုပ်ပေးတော့သူ့လီးကြီးဟာတအားတင်းမာလာပါတယ်။သူ့ဖင်ကြီးကလည်းကော့ကော့တက်သွားလေရဲ့….နောက်သူ့ဂွေးအုတွေဟာလည်းကြုံ့လိုက်ပွလိုက်နဲ့ဖြစ်နေတယ်လေ။အခုလိုကျမတောင်သေသေသပ်သပ်ကိုင်တွယ်နိုင်ရင်သူရောဘယ်လောက်ကောင်းအောင်မှုတ်နိုင်မယ်ဆိုတာခန့်မှန်းကြည့်ပေါ့ရှင်….။တခါထဲကျမစောက်ခေါင်းထဲကိုကျားလျှာကြီးနဲ့တိုက်နေသလိုအောက်မေ့ရအောင်ကိုသူ့လျှာကြီးကစောက်ခေါင်းထဲကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်နေပါတယ်။ကျမရဲ့ဖင်နဲ့ပေါင်ရင်းတဝိုက်ကအသားဆိုင်လေးတွေဟာတဆတ်ဆတ်တုန်နေပါတယ်။ပြီးတော့သူကကျမရဲ့ပေါင်ကြားနဲ့ဖင်ကြားတွေကိုပါလျှာနဲ့လိုက်ယက်နေလေရဲ့….သူလျှာဟာကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကိုအတော်နက်နက်တိုးဝင်ပြီးမွှေပေးနေတယ်လေ….။ခံစားဖူးရင်တော့သိမှာပါ….သိပ်အနေရခက်တာပဲ..…အရသာရှိလိုက်တာလည်းလွန်ရောပဲ….။”အိုး…အိုး….”ကျမစောက်ခေါင်းဟာရှုံ့ချီပွချီဖြစ်တဲ့နှုန်းကသိပ်ပြီးမြန်လာပါပြီ….”အ….အ….အား….”ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှသုတ်ရေတွေဟာဘွမ်းကနဲစောက်ခေါင်းထဲကနေပန်းထွက်သွားပါတယ်။အသက်ပါသွားသလားပင်ထင်ရလောက်အောင်ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ကျမဖြင့်တကိုယ်လုံးနုံးခွေကျသွားရတာပါပဲ….။ဒါပေမယ့်ကျမဟာမောင့်လီးကြီးကိုဆက်ပြီးတအားစုပ်ပေးနေမိပါတယ်။သူ့ဂွေးအုကြီးတွေကလည်းကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာရှင်….။ ”အ….အား….အီး…ဟီး….ဟီး….အား…အ….က…ကလျာ….ရယ်….” ကျမနာမည်ကိုတပြီးမောင်ဟာမချိမဆန့်ညီးတွားလိုက်ပါတယ်။ရုတ်တရက်ကျမသီးသွားမိပါတယ်။သူ့သုတ်ရည်တွေဟာကျမရဲ့ပါးစပ်နဲ့မဆန့်လို့နှာခေါင်းထဲကပြန်ထွက်လာတယ်လေ…။တမျိုးအရသာပါပဲပျစ်ချွဲပြီးညှီတဲ့အနံ့လေးနည်းနည်းရှိတယ်။လီးထဲမှာတစ်စက်မှမကျန်တဲ့အထိကျမဟာတစစ်စစ်နဲ့စုပ်ယူနေမိပါတယ်။”ဟား….အား….”နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီးအတော်ကြာအောင်နေမိပါတယ်။ခဏကြာတော့မှသူကထပြီးကျမနဲ့ဘေးချင်းယှဉ်ပြီးလှဲချလိုက်ပါတယ်။ဒီလိုလှဲချလိုက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲမောင်ကကျမဖက်ကိုစောင်းလိုက်ရာကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်လိုက်ပြီးကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုစုပ်နမ်းပါတယ်။ကျမလည်းသူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုအလိုက်သင့်ပြန်ပြီးစုပ်နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ကျမရဲ့လက်တစ်ဖက်ကသူ့ရဲ့ပြောင်သလင်းခါနေတဲ့ကျောပြင်ကြီးကိုပွတ်သပ်ပေးနေသလိုသူ့လက်တစ်ဖက်ကကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးပေါ်မှာပြေးလွှားလှုပ်ရှားနေပြီးကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကတော့ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးတီးလေးတစ်ခုလုံးကိုအနှံ့ပင်ပွတ်သပ်ချေမွနေပါတယ်။ကျမကလျာနဲ့ကျမရဲ့ချစ်သူကိုမျိုးဇင်တို့ဟာချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ကြတာ(၆)လလောက်ပဲရှိပါသေးတယ်။မလေးရှားမှာအလုပ်ရသွားပြီဖြစ်တဲ့ကိုမျိုးဇင်ဟာမနက်ဖြန်ဆိုလေယာဉ်ပေါ်တက်ရတော့မှာပါ။ဒါကြောင့်လည်းသူ့ကိုကျမကအစွမ်းကုန်လိုက်လျောနေခဲ့ရတာဖြစ်ပါတယ်ရှင်….။ကျမနဲ့မောင်ဟာနှုတ်ခမ်းချင်းမခွာစတမ်းစုပ်ကာတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်နေကြပြီးခဏအကြာမှာပဲကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကစောက်ရည်တွေဟာတကျော့ပြန်ပြီးစိမ့်ထွက်လာရပြီဖြစ်ပါတယ်။ကျမသူ့လီးကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့လည်းခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်နေပြီးအကြောကြီးတွေအပြိုင်းပြိုင်းထနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။အိပ်ယာပေါ်မှာဘေးတစောင်းလှဲကာမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီးနှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေတဲ့ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်နဲ့မောင်ရဲ့လီးထိပ်တို့ဟာတဲ့တဲ့ကြီးပဲထိုးထောက်မိနေပါတယ်။ဒါကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့်မောင့်ရဲ့အရပ်နဲ့ကျမရဲ့အရပ်ဟာတန်းတူဖြစ်တယ်ဆိုတာကိုသိနိုင်ပါတယ်။မောင့်အရပ်က(၅)ပေ(၇)လက်မကျော်လောက်ရှိပြီးကျမရဲ့အရပ်က(၅)ပေ(၇)လက်မအတိရှိပါတယ်။ကျမဟာကျမရဲ့အရပ်အမြင့်နဲ့လိုက်ဖက်ညီတဲ့၃၆၊၂၃၊၃၈ဆိုတဲ့ပါရမီကောင်းလှတဲ့သူတွေသာပိုင်ဆိုင်ရတဲ့အချိုးအစားကိုပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်ပါတယ်။ကျမအသက်ကခုမှ(၂၀)ထဲရောက်ရုံရှိပါသေးတယ်။ဒီအသက်အရွယ်နဲ့ဒီလိုကိုယ်လုံးမျိုးပိုင်ဆိုင်ထားရတာကလည်းကျမအဖေကအီတာလျံနဲ့မွန်ကပြားဖြစ်သလိုကျမရဲ့အမေကလည်းဆစ်နဲ့မွန်ကပြားတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။ဒီလိုကပြားသွေးတွေနှောနေတဲ့ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးဟာထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းနဲ့ရှိရုံမျှမဟုတ်သေးဘဲအသားအရည်ကလည်းဖြူဖွေးပြီးမျက်ခုံး၊နှာတံ၊မျက်တောင်တွေကဆစ်ဘက်ကိုနွယ်ပါတယ်။မျက်လုံးနဲ့ဆံပင်တွေကအီတာလျံဘက်နွယ်သွားပြီးတော့အသားအရည်ကျတော့မွန်ဘက်ကိုတခါနွယ်သွားရပါတယ်။ဒီတော့ကျမကိုတွေ့မြင်မိတဲ့ယောက်ျားတွေပျိုပျိုအိုအိုအရွယ်မျိုးစုံတွေဟာသူတို့ရဲ့မျက်လုံးတွေကိုကျမဆီကနေဗြုံးကနဲမခွာနိုင်ကြပါဘူးရှင်….။ ခုဘဲကြည့်မောင်ဆိုလည်းကျမကိုအတင်းကြီးဖြစ်နေပါတယ်။ကျမကိုလိုးချင်လွန်းတဲ့သူ့လီးဟာတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီလေ….။ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေဆီကနေမောင်ဟာသူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲဆွဲခွာပြီးထလိုက်ပါတယ်။ကျမကိုအာသာငမ်းငမ်းဖြစ်နေတဲ့သဘောပါပဲ….။ပြီးတာနဲ့မောင်ကကျမရဲ့ကိုယ်လုံးကိုကုတင်ပေါ်မှာကန့်လန့်ဖြတ်ဖြစ်အောင်ရွေ့ပြောင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့ကျမရဲ့ဖင်ကြီးကိုကုတင်စောင်းမှာကျကျနနတင်ပြီးတော့သူကကုတင်အောက်ကိုဆင်းလိုက်ပါတယ်။ပြီးတာနဲ့ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲကိုင်ကာမြှောက်လိုက်ပြီးသူ့ရဲ့ပုခုံးတဖက်တချက်မှာတင်လိုက်ပါတယ်။သူ့မျက်လုံးတွေကလည်းကျမရဲ့တကိုယ်လုံးကိုမျက်လုံးတွေကျွတ်ထွက်မတတ်စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။အဲဒီနောက်မောင်ကသူ့လက်တဖက်နဲ့လီးချောင်းမာမာကြီးကိုကိုင်ပြီးတော့ကျမရဲ့မာတင်းနေတဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားကိုတေ့ထောက်လိုက်ပြီးအကွဲကြောင်းတလျှောက်ဖိပြီးပွတ်ပေးနေပါတယ်။”ဟင့်….ဟင့်….မောင်….မောင်ရယ်….ရှီး….ဟင့်….ဟင့်….အ….အား….”ကျမကသိပ်ခံချင်နေပါတယ်လို့ပြောရင်ကျမကိုအရှက်မရှိတဲ့သူလို့မသတ်မှတ်စေချင်ပါဘူး။ကျမစောက်ခေါင်းထဲကမနေနိုင်အောင်ယားတက်လာပါတယ်။ဖင်ကြီးကိုတကော့ကော့နဲ့သူ့လီးကြီးကိုကြိုလင့်နေမိပါတယ်။ဒါကိုသိတဲ့ကိုမျိုးဇင်ကလည်းကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ဖြေးဖြေးချင်းပွတ်တိုက်ပေးနေတဲ့သူ့ရဲ့လီးကြီးထိပ်ဖူးကိုစောက်ပတ်ဝမှာအသာတေ့လိုက်ပြီးလိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။”ဗြစ်….ဗြစ်….အ….ဗြစ်….အင်း….ဟင်း…ဟင့်….မောင်…ဖြေး…ဖြေး….ဗြစ်….အား….ဗြစ်…ဒုတ်….အမလေး…..လေး….သေပါပြီ….မောင်ရဲ့….”မောင်ကကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲသို့လီးကိုမနားတမ်းချော့သွင်းရင်းကျမရဲ့အပျိုမှေးကိုထိုးခွဲပစ်လိုက်တယ်လေ…။ပြီးတော့လီးကိုဆက်မသွင်းသေးဘဲရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ညှောင့်ပြီးလိုးနေပါတယ်။ကျမနည်းနည်းကျင့်သားရလာတော့မှတအားဆောင့်ချလိုက်တော့တယ်။”ဗြစ်….ပြွတ်….ဒုတ်….အား….ကျွတ်…ကျွတ်….အ….”သူ့လီးထိပ်ကြီးကကျမရဲ့သားအိမ်ကိုပြေးဆောင့်လိုက်တော့ရင်ခေါင်းထဲမှာအောင့်သွားတာပါပဲ….။လီးဟာကျမစောက်ခေါင်းထဲမှာကြပ်သိပ်ပြီးရင်ထဲမှာပြည့်ပြည့်ဝဝကြီးခံစားလိုက်ရပါတယ်။ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလိုးနေတဲ့သူ့ရဲ့လီးကိုကျမကစောက်ခေါင်းနဲ့စုပ်ပြီးဆွဲထားမိပါတယ်။ဒါကြောင့်လီးသွင်းရင်စောက်ခေါင်းဟာနစ်ဝင်ပြီးလီးပြန်ထုတ်ရင်ကျမရဲ့ဝမ်းထဲကအသဲတွေအူတွေပါသွားပြီးထွက်ကျသွားသလိုခံစားရပါတယ်။သူကကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုသူ့ပုခုံးပေါ်မှာတင်ထားရက်ပဲသူ့လက်နှစ်ဖက်ကကျမရဲ့နို့အုံနှစ်လုံးကိုဆွဲပြီးဆောင့်လိုးနေပါတယ်။သိပ်ကောင်းတာပဲရှင်….ကျမဟာကုန်းပေါ်ကိုပစ်တင်ခံလိုက်ရတဲ့ငါးတစ်ကောင်လိုပဲကျမရဲ့ပါးစပ်ကဟစိဟစိနဲ့တဟင်းဟင်းငြီးမိနေပါတယ်။တဖြေးဖြေးနဲ့ကျမဟာခံရတာအားမရနိုင်တော့ပါဘူး။ကျမရဲ့ဖင်ကြီးကိုသာတွင်တွင်ကော့ပေးနေမိပါတယ်။ဒါကိုရိပ်မိတဲ့သူကသူ့ပုခုံးတဖက်တချက်မှာထမ်းထားတဲ့ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုကျမရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကိုလှန်ပြီးတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ဒူးတော့နည်းနည်းကွေးသွားပါတယ်။ကျမလည်းလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပြန်ဆွဲပြီးထိန်းပေးထားလိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာကုတင်စောင်းကနေကြွပြီးတော့တက်လာကာစောက်ဖုတ်ကြီးဟာလည်းဖွင့်ပေးလိုက်သလိုကော့တက်ပြီးပြဲအာသွားတဲ့အချိန်မှာပဲမောင့်ရဲ့လီးဟာရက်ရက်စက်စက်ပဲဆောင့်လိုးလာပါတော့တယ်။”ဒုတ်….အား….ဗြစ်….ပြွတ်….ဗြစ်….ဗြစ်….ဒုတ်….အင့်….အမေ့….အ….အား….ပြွတ်….ပြစ်….ဗြစ်…ဒုတ်…အီး..…ရှီး…ကျွတ်….ကျွတ်…ကောင်းလိုက်တာ….မောင်ရယ်….အား….”အခန်းထဲမှာအသက်ရှုသံငြီးသံလီးနဲ့စောက်ဖုတ်ရိုက်သံတွေဟာဆူညံနေပါတယ်။ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလည်းသူ့လီးကိုအတင်းဆွဲစုပ်နေတယ်။အားရလောက်အောင်မာကြောနေတာပဲရှင်….။နောက်ထပ်(၅)မိနစ်လောက်ကြာတဲ့အခါမှာတော့….”အား….အ….မောင်….မောင်….အား….””အား…ရှီး….ကလျာ…အား…အ….အား….”နှစ်ယောက်စလုံးတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းတင်းကြီးဖက်လိုက်ကြရင်းတွန့်လိမ်လှုပ်ရှားသွားရာမှငြိမ်ကျသွားကြပါတော့တယ်ရှင်….။ ကျမကကျောင်းမပြီးသေးပါဘူး….အခုကျောင်းပြန်ဖွင့်ရင်တော့နောက်ဆုံးနှစ်ကိုတက်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်နေလို့ထုံးစံအတိုင်းပဲကျမဟာသူငယ်ချင်းတွေဆီလျှောက်လည်နေတာပေါ့…။ကျမချစ်သူကိုမျိုးဇင်ကလည်းမလေးရှားထွက်သွားတာ(၃)လတောင်ကျော်သွားပါပြီ…။ဒီနေ့လည်းသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ပဲခူးကိုလိုက်လည်မလို့ရှိတာနဲ့ဒက်ဒီရုံးမသွားခင်မှာဘဲဒက်ဒီကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြီးမိုးချုပ်လောက်မှပြန်ရောက်မှာဖြစ်တဲ့အကြောင်းခွင့်တောင်းပြီးထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ဒါပေမယ့်သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုရောက်တော့သူတို့အဖိုးနဲ့အဖွားနေ့လည်လောက်မှာမန္တလေးကရောက်လာမှာဖြစ်လို့ဒီနေ့ပဲခူးမသွားဖြစ်သေးကြောင်းသိလိုက်ရပါတယ်။ဒါပေမယ့်ကျမကသူငယ်ချင်းအိမ်မှာပဲနေပြီးနံနက်စာပင်စားလိုက်ပါသေးတယ်။သူတို့မိသားစုလေဆိပ်ကိုသွားတော့မယ်ဆိုတော့မှကျမလည်းအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ခြံထဲအဝင်မှာပဲအိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်အောက်မှာဒက်ဒီရဲ့ကားရပ်ထားတာတွေ့လို့ဒီနေ့ဒက်ဒီအစောကြီးပြန်ရောက်နေတာတွေ့လိုက်ရလို့ကျမဟာဒီနေ့ဒက်ဒီနဲ့အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်ပြီဆိုပြီးပျော်သွားရပါတယ်။ဒက်ဒီကကုမ္ပဏီထောင်ထားပြီးအလုပ်သိပ်များတဲ့သူပါ။မနက်(၇)နာရီသာသာလောက်ကနေအိမ်ကထွက်သွားပြီးည(၉)နာရီ(၁၀)နာရီလောက်မှအိမ်ပြန်ရောက်တတ်တဲ့သူပါ။အခုနေ့လည်(၁၂)နာရီလောက်ပဲရှိသေးတယ်။ဒက်ဒီကအိမ်ကိုပြန်ရောက်နေပါပြီ။ကျမလည်းအိမ်ဘေးမှာပဲကားကိုရပ်လိုက်ပြီးအိမ်ထဲကိုဝင်ခဲ့ပါတယ်။ဒက်ဒီဟာခါတိုင်းသူထိုင်နေကျနေရာမှာမရှိပါဘူး။ကျမစိတ်ပူသွားမိတယ်။ဒက်ဒီနေများမကောင်းလို့လားလို့စိုးရိမ်စိတ်ကလည်းဝင်သွားမိပါသေးတယ်။”ခစ်…ခစ်….ကိုကြီးကလဲ…ဟင့်….”ဒီလိုစကားသံသဲ့သဲ့ကိုကြားလိုက်မိတယ်ဆိုရင်ပဲကျမခေါင်းတွေထူပူသွားမိပါတယ်။ဒက်ဒီမိန်းမပွေနေသလားဆိုတဲ့အတွေးကလည်းရောက်သွားရပါတယ်။ဒါကြောင့်စပ်စုလိုစိတ်နဲ့အိပ်ခန်းတံခါးနားရောက်အောင်သွားပြီးကပ်ပြီးနားထောင်လိုက်တယ်။”အိုး….အကိုကြီးကလဲ….သိပ်ကဲတာပဲ….ဒီမှာအင်္ကျီတွေကြေကုန်ပြီ….”ဟုတ်ပါပြီ….ဟုတ်ပါပြီတံခါးကိုသေချာပိတ်ထားလို့အသံသဲ့သဲ့သာကြားရပေမယ့်ဒက်ဒီတစ်ယောက်ကျမအလစ်မှာကမြင်းကြောထနေပြီ။သေချာပါပြီကျမကလည်းမနက်ကပဲခူးသွားဘို့မိုးချုပ်မှပြန်ရောက်မယ်ပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား။တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်သွားမယ်လုပ်ပြီးမှကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်ရတယ်။နင်နဲ့ဘာဆိုင်လဲလို့ပြောရင်ကျမဘာပြောရမလဲ….။ဒက်ဒီကိုယ်တိုင်ကကျမကိုဘာမျှထိန်းသိမ်းချုပ်ချယ်တာမဟုတ်ဘူး….ဟင်း….ဒက်ဒီသိပ်ဆိုးတယ်….။ဒက်ဒီ့ကိုအပိုင်ကိုင်ချင်တဲ့ကောင်မဘယ်သူလဲ…ကျမသိချင်လာတယ်။ဒါကြောင့်ဒက်ဒီ့အခန်းရှေ့ကိုကျမကခြေသံမကြားအောင်ဖွဖွလေးဖြတ်လျှောက်သွားပြီးကျမရဲ့အခန်းကိုအသာလေးဖွင့်ကာဝင်လိုက်ပါတယ်။အဲဒီနောက်ကျမရဲ့အခန်းတံခါးကိုအသေအချာပြန်ပိတ်ပြီးဒက်ဒီအခန်းနဲ့ကျမအခန်းကိုခြားပြီးကာထားတဲ့ကျွန်းပြားတွေနဲ့လုပ်ထားတဲ့နံရံဘေးကိုအသာတိုးကပ်လိုက်ပါတယ်။အဲဒီနံရံမှာကျွန်းပြားနှစ်ချပ်ဟာအရှည်လက်မဝက်နီးပါးနည်းနည်းလေးဟနေတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။အဲဒီနေရာလေးကိုကျမရဲ့မျက်နှာကပ်မယ်အလုပ်မှာပဲကျမဟာစိတ်ထဲမှာသိပ်မရဲဘူးဖြစ်သွားရပါတယ်။ဖအေမယားငယ်နေတာကိုသမီးကချောင်းလို့မကောင်းပါဘူး….။ဒါပေမယ့်ဒါဟာစုံစမ်းတာပဲ…ချောင်းတာမဟုတ်ဘူးလို့ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားပေးပြီးအပေါက်လေးဆီကိုကျမမျက်နှာအပ်လိုက်ပါတော့တယ်။”စောက်ကောင်မ….”ဟုတ်တယ်….ကျမအသံမထွက်အောင်ဘဲဆဲလိုက်မိပါတယ်။ကြည့်လေဟိုအခန်းထဲမှာကျမရဲ့ဒက်ဒီကိုမြူဆွယ်နေတဲ့ကောင်မကသီတာမိုးပေါ့….။ ကုတင်စောင်းမှာဖင်တစ်ခြမ်းကိုတင်ပြီးထိုင်နေတယ်။သူ့ဘေးမှာဒက်ဒီကသူ့ခါးကိုဖက်ပြီးထိုင်နေတယ်။ပြီးတော့ဒက်ဒီကသူ့မျက်နှာကိုနမ်းနေပြန်ပါတယ်။”အို…အကိုကြီးရယ်….မိတ်ကပ်တွေပျက်ကုန်ပါအုံးမယ်…ရှင်…””ပြွတ်…ပြွတ်….”ကျမသိပ်ဝမ်းနည်းမိတယ်…။ဒက်ဒီဟာဒီကောင်မရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီးအတင်းစေ့ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းကိုအငမ်းမရစုပ်နေလေရဲ့ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ….ဒက်ဒီရယ်….။ဒီလိုဆင်းရဲမွဲတေနေတဲ့တောကြုံအုံကြားကကောင်မကိုမှမယားငယ်ထားချင်ရသလား။သီတာမိုးကဒက်ဒီရဲ့အတွင်းရေးမှူးမလေးပါ။ကျမနဲ့သက်တူရွယ်တူဖြစ်ပြီးကျမလောက်နီးနီးလည်းလှပါတယ်။ကျမမျက်လုံးအကြောင်သားနဲ့ကြည့်မိနေတဲ့အချိန်မှာပဲဒက်ဒီကကောင်မလေးရဲ့ခါးသေးသေးကျဉ်ကျဉ်လေးကိုသိုင်းဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုတအားစုပ်နေလေရဲ့….ကောင်မကလည်းကြည့်ပိုင်းလုံးမပီပီအရှက်မရှိဘူးဒက်ဒီလည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ပြီးမျက်နှာကိုအတင်းမော့ပေးနေလေရဲ့…”ပြွတ်…””မောတယ်…ကိုကြီးရယ်…ကိုကြီးကိုချစ်လို့သာဒီလိုအခန်းထဲကိုမိန်းကလေးတန်မဲ့လိုက်ခဲ့ပြီမဟုတ်လား…သီတာဘယ်တုန်းကမှသူများအိမ်မလည်ဖူးခဲ့ဘူး….ကိုကြီးကိုချစ်လို့သာပေါ့….ပြီးတော့လေကိုကြီးကိုသနားတယ်….””သီတာလေးရယ်…သိပ်စကားတတ်တာပဲ….””အို….ကိုကြီးကလည်းသီတာကိုပလီနေတယ်များထင်နေလို့လား….””မဟုတ်ပါဘူးအချစ်ရဲ့…ကိုကြီးကလေသီတာကိုချစ်လွန်းလို့ပါ…ဖြစ်နိုင်ရင်ငုံတောင်ထားချင်တယ်….””ဒါပဲနော်…လိုချင်တာရပြီးရင်တော့တမျိုးမပြောနဲ့…””သီတာကိုအခုကိုကြီးဒီကိုခေါ်လာတာကကိုကြီးရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပြောဖို့နဲ့သီတာဆီကခွင့်တောင်းချင်လို့…””ဘာလဲ….ပြောလေ…””ကိုကြီးသီတာကိုလက်ထပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်….ဒီတော့သီတာကကိုကြီးရဲ့ကမ်းလှမ်းချက်ကိုလက်ခံပါ…”ကျမခေါင်းပေါ်ကိုတဲ့တဲ့ကြီးမိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ။ဒက်ဒီသိပ်ရက်စက်တယ်….ကျမကိုတောင်ဘာမှအသိမပေးဘူး။မသကာဆိုကျမကိုနည်းနည်းပါးပါးပြောပြထားသင့်တာပေါ့….။”ဖြစ်ပါ့မလားကိုကြီးရယ်…ကလျာကသီတာနဲ့မတိမ်းမယိမ်းလေးနော်….ဘေးလူအမြင်မတော်ဘူးကွယ်….ကလျာကလည်းသဘောတူမယ်မထင်ဘူး….ကိုကြီးရယ်….””အို….သမီးကဒီလောက်သဘောထားမသေးပါဘူးကွယ်…ကိုကြီးပြောရင်ရပါတယ်…ကိုကြီးသိချင်တာအချစ်ရဲ့အဖြေကိုပဲ…””သီတာကြောက်တယ်ကိုကြီးရယ်….ပတ်ဝန်းကျင်ကသီတာ့ကိုဘယ်လိုပြောမလဲ…””အို…ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်စားနေတာဘယ်သူ့ကိုဂရုစိုက်ရမှာလဲ…ပေါင်းရမှာကကိုကြီးနဲ့သီတာပါ…””ဟင်း…ကိုကြီးသဘောပါပဲလေ…နောက်မှသာသီတာဒူးနဲ့မျက်ရည်သုတ်မနေပါရစေနဲ့ကိုကြီးရယ်…”ဟွန်း….သိပ်ပြီးသနားဖို့ကောင်းတယ်…ပိုင်းလုံးမစကားသိပ်တတ်….ကျမငိုချင်စိတ်တောင်ပေါက်လာပါတယ်။လွန်ခဲ့တဲ့(၃)နှစ်လောက်ကကွယ်လွန်သွားတဲ့မာမီရဲ့နေရာမှာသူကဝင်လာချင်တယ်…ပြီးတော့ကျမချစ်တဲ့ဒက်ဒီကိုကျမရဲ့ရင်ခွင်ထဲကနေလုယူသွားချင်တယ်….ကျမကိုဘာရန်ငြိုးမှမရှိဘဲဘာလို့ဒီလိုများရက်စက်ရတာလဲ…သီတာစိုးရယ်…ဒီကောင်မအိမ်မှာလာပြီးအရာရာသြဇာလာပေးနေရင်ကျမဘယ်လိုနေရမှာလဲ….ဒက်ဒီရယ်…သမီးအတွက်နည်းနည်းလေးမှထည့်ပြီးမစဉ်းစားတော့ဘူးလား…သမီးကဖြင့်ဒက်ဒီအတွက်အစစအရာရာစဉ်းစားလိုက်ရတာ…ဒက်ဒီမှာသမီးတစ်ယောက်လုံးရှိသေးတယ်ဆိုတာသတိမှရသေးရဲ့လား…ကြည့်လေသူ့ကောင်မနဲ့ကြည်နူးနေလိုက်ကြတာ…ကျမမျက်လုံးအိမ်ထဲကမျက်ရည်တွေဒလဟောကျလာပါတယ်…အရွယ်ရောက်ပြီးမှဒါပထမဆုံးအကြိမ်ကျရခြင်းပါ…မျက်ရည်တွေဟာတားမနိုင်ဆီးမရတွေတွေကြီးကျနေပေမယ့်ရှေ့ကမြင်ကွင်းကတော့ဝေဝါးမသွားပါဘူးရှင်….။ကြည့်လေ….ဒက်ဒီရဲ့လက်တွေကသီတာစိုးရဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုတယုတယဖြုတ်ပေးနေတယ်။သီတာစိုးကလည်းမျက်လုံးတွေစုံမှိတ်လို့ကလေးတစ်ယောက်လိုငြိမ်နေလေရဲ့….ကြည်ပြာရင့်ရောင်အိပ်ယာခင်းပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့သီတာစိုးရဲ့အလှဟာပြိုင်စံရှားအလှပါလို့ပြောရင်ဘယ်သူမှငြင်းမယ်မထင်ဘူး။နို့နှစ်ရောင်အသားအရေဟာကြည်ပြာရင့်ရောင်အောက်ခံအိပ်ယာခင်းပေါ်မှာထင်းထင်းကြီးလှလို့နေပါတယ်။ကျမကြည့်နေရင်းနဲ့ပဲသီတာစိုးရဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေပြုတ်သွားပါတယ်။နည်းတဲ့နို့ကြီးတွေမဟုတ်ဘူး…ကြီးမားမို့မောက်ပြီးထောင်ထနေတယ်။ဒက်ဒီကသူ့ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီလေးကိုချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။”ကိုကြီးရယ်…”သူ့အသံဟာကျမကိုတောင်လွမ်းမောသွားစေရပါတယ်။ ချွဲသံလည်းမဟုတ်ဘူး…ရှက်သံလည်းမဟုတ်ဘူး။ဘာရယ်လို့ပြောရခက်တဲ့အသံပေါ့…တမျိုးလေးပဲ…။ဒက်ဒီကသူ့ဘရာစီယာကိုဖြုတ်နေတုန်းတိုးတိုးလေးငြီးလိုက်တာလေ…။ကြည့်ပါအုံး…ထိပ်မှာပတ္တမြားပွင့်လေးတွေတင်ထားတဲ့အတိုင်းပဲလှလိုက်တဲ့နို့ကြီးတွေဖွေးဥနေတာပဲ..။ကျမကြည့်နေတုန်းမှာပဲဒက်ဒီဟာသူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကားကားကြီးတွေကိုမှအားမနာဘဲသီတာစိုးရဲ့နို့တစ်ဖက်ကိုငုံလိုက်တယ်။”အင့်…ဟင်း….ယားတယ်ကိုကြီးရဲ့…”ကောင်မလေးခါးကြီးကော့တက်လာပြီးမချိမဆန့်လေးငြီးပြောလေးပြောလိုက်တယ်။ကျမရင်ထဲမှာလေ…မရိုးမရွကြီးကိုဖြစ်လာရပါတယ်။”အား…ဟား…ကိုကြီးရယ်…ဟင်း…ဟင်း….”ဒက်ဒီခေါင်းကိုလက်နဲ့ပွတ်ရင်းမရှုနိုင်မကယ်နိုင်အောင်ငြီးနေလေရဲ့…။မိခင်ကကလေးကိုနို့တိုက်သလိုပဲဒီဖက်တဖက်ပြီးတော့ဟိုဖက်တဖက်ကိုပြောင်းပေးတယ်။ကျမရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်လာတယ်။ကိုယ့်နို့ကိုယ်အသာပြန်ပြီးဆုတ်နယ်ကြည့်မိတယ်။အားမရတာနဲ့အင်္ကျီကိုကြယ်သီးဖြုတ်ပြီးဘရာစီယာကိုမတင်လိုက်တယ်။လက်သီးဆုတ်နီးနီးရှိတဲ့နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီးအသာညှစ်တယ်။အိုး…စီးပိုင်နေတာပါပဲ…။ထူးထူးခြားခြားကျမနို့တွေတင်းမာနေတာကိုသတိထားမိတယ်။နို့သီးတွေဟာလည်းသာမန်အချိန်မှာလိုအရေပြားနဲ့တသားတည်းကပ်မနေဘဲအပြင်ကိုသိသိသာသာကြီးထောင်ထပြီးနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။”အို…အို…ရှက်ပါတယ်ဆိုမှပဲ….အကိုကြီး….”ကျမသတိပြန်ဝင်လာပြီးကြည့်လိုက်တော့ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာအေးကနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့ထဘီကိုအသာဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီလေ…။ဖြူဖွေးလုံးကျစ်ပြီးဖြောင့်စင်းတဲ့ပေါင်တန်တွေဟာသူမဝတ်ထားတဲ့ပင်တီအနက်ထဲကနေထိုးထွက်နေလေရဲ့…။စောက်ဖုတ်နေရာဟာဖောင်းမို့နေလိုက်တာလေ…ကျမတောင်သီတာစိုးကိုကြည့်ပြီးတပ်မက်စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ဒက်ဒီဆိုတဲ့မုဆိုးဖိုယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်တော့ပြောမနေနဲ့တော့…။”ကြည့်…အရမ်းကိုကဲနေပါလား….သီတာကိုမသနားတော့ဘူးလား…ကိုကြီးရယ်….သီတာရှက်လို့သေတော့မယ်..…”ဘယ်လောက်ပဲရှက်နေနေသူ့ပင်တီဘောင်းဘီအနက်လေးဟာလိပ်ပြီးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကနေကျွတ်ထွက်သွားပြီလေ…ကျမမြင်ဖူးသမျှစောက်ဖုတ်တွေထဲမှာတော့သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာအဖောင်းဆုံးအမို့ဆုံးပါပဲ။ရှေ့ဖက်ကိုအတော်လေးရောက်အောင်ဖောင်းမို့နေတာအဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ပေါ့…။စောက်စေ့လေးဟာစောက်ပတ်ကြားကနေတိုးထွက်နေတာတွေ့ရတယ်။အမွှေးတွေဟာမဟူရာရောင်တောက်နေတယ်။ဒက်ဒီလက်တွေတုန်နေတယ်…။ကြည့်ရတာရယ်စရာကြီး။ဘာလဲကြောက်လို့လား။ဒက်ဒီကသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုတုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပြီးပွတ်သပ်နေတယ်။ဟိုကောင်မကလည်းပေါင်ကိုမသိမသာနဲ့ဟဟပေးနေတယ်။သိပ်ခံချင်နေပုံပဲ။ဒါပေမယ့်…ဒက်ဒီကသူ့ကိုမလိုးသေးဘူး။ကောင်မကိုကုတင်ပေါ်ကအိပ်ယာထူကြီးပေါ်ကိုတွန်းလှဲလိုက်တယ်။ဒီကုတင်ကြီးကမာမီရှိစဉ်ကတည်းကဒက်ဒီနဲ့အတူအိပ်တဲ့ကုတင်ကြီးနဲ့မွေ့ယာကြီးလေ။ပြီးတော့ဒက်ဒီကသူမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုတဖက်တချက်စီကိုဖြဲချလိုက်တယ်။ဒီတော့မှသီတာစိုးရဲ့စောက်ပတ်ကိုသေသေချာချာမြင်ရတယ်။ပန်းနုရောင်သန်းပြီးစောက်စေ့ကြီးကအရှည်ကြီးအထဲနှုတ်ခမ်းလေးတွေကတွန့်လိပ်နေတယ်။လျှို့ဝှက်စွာပွင့်နေတဲ့နှင်းဆီတစ်ပွင့်ပါပဲ…။ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုသူ့လက်မနှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲပြီးသေချာကြည့်နေတယ်။”အို…ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…ဒီမှာရှက်လို့သေတော့မယ်…”တုန်တုန်ရီရီလေးပြောသံကြောင့်သတိဝင်လာဟန်နဲ့ဒက်ဒီကသက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်တယ်။”ဟင်း…ဟင်း…လှလို့ပါကလေးရယ်…လှလွန်းလို့ပါ…””လှလည်းမကြည့်နဲ့…ရှက်တယ်…””အိုကွယ်…ချစ်တယ်ဆို…””မလိုချင်ဘူး…သီတာသိပ်ရှက်တယ်…””ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ…ကောင်းပါပြီတဲ့…”ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာလွှဲလိုက်သလား…ဝေးပါသေးတယ်။တစ်ခါထဲအို…ကျမတောင်ပြောရမှာရှက်မိတယ်။ဒက်ဒီလေ…သီတာစိုးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ်ပြီးတပြတ်ပြတ်ယက်ပေးနေလေရဲ့…။ဟိုကောင်မသီတာစိုးကဘာလုပ်သလဲသိလား…ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲပေးပြီးဖင်ကိုကော့ကော့ပေးနေလေရဲ့…။ သူ့လက်သည်းရှည်ကြီးတွေနဲ့အဖိုးတန်အိပ်ယာခင်းကိုအားမနာတမ်းကုတ်ခြစ်နေလေရဲ့…။”ဟင့်…ဟင့်…အိုး…ကိုကြီး…ရှီး….အား….ဟင့်…အဟင့်….အင့်…အိုး…ကွယ်…”ဒက်ဒီဟာစောက်ခေါင်းထဲကိုသူ့ခေါင်းကြီးနဲ့လိုးမတတ်သီတာမိုးစောက်ဖုတ်ကိုယက်ပေးနေပါတယ်။”အိုး…သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကြီးတွေကသိပ်…သိပ်…အိုး…ဟင်း..ဟင်း….နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့မကလိပါနဲ့ဆို….ဒီမှာမနေတတ်တော့ဘူး…အိုး…အင်း….ဟင်း….”ကြားရတဲ့အသံကနားမချမ်းသာစရာရမက်သံပေမယ့်ကျမဒူးတွေမခိုင်ချင်တော့ဘူး။ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းဆီကယားကျိကျိဝေဒနာကိုခံစားနေရတယ်။ဒါကြောင့်အဓိပ္ပာယ်မဲ့ပေါင်ခြင်းပွတ်နေမိတယ်။”အ…အ…အား…အား…ကိုကြီး…ကိုကြီး…အိ…အင်း…”အံကိုကြိတ်ပြီးအသံစူးစူးလေးနဲ့မချိမဆန့်အော်သံကြောင့်ကျမသူတို့ဆီကိုအာရုံပြန်ရောက်သွားရပါတယ်။သီတာစိုးတစ်ယောက်ဒက်ဒီ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးအတင်းပဲစောက်ဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ပေးထားတယ်။သူကိုယ်တိုင်လည်းတစ်မိနစ်ကျော်ကျော်လောက်ခါးကြီးကော့ပြီးဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။”ဘုန်း…”မွှေ့ယာထူကြီးပေါ်ကိုကောင်မရဲ့ဖင်ကြီးပစ်ကျသွားသံပါပဲ…။ဒက်ဒီမျက်နှာကလည်းသူ့ဖင်နဲ့အတူအောက်ကိုငိုက်ပါသွားတယ်။ဖြစ်မှဖြစ်ရလေဒက်ဒီရယ်…။ဒီလောက်တောင်တဏှာကြီးရသလား…။”ဟား…””အိုး…ကိုကြီးရယ်…ပေကျံနေတာပဲ…””ဒါဆိုသုတ်ပေးလေ…”ဟုတ်ပါတယ်ရှင်…ဒက်ဒီမျက်နှာဟာပေကျံပြီးပြောင်လက်နေပါတယ်။အထူးသဖြင့်ပါးစပ်တဝိုက်နဲ့မေးစေ့မှာပါ။ဒက်ဒီသုတ်ခိုင်းလိုက်တော့သီတာစိုးကဒက်ဒီမေးစေ့ကိုတယုတယကိုင်ပြီးလက်ကိုင်ပုဝါနဲ့သုတ်ပေးမလို့လုပ်တော့…”ဟင့်အင်း…ဒီလိုမသုတ်နဲ့…နှမျောစရာကြီး…””ဒါဖြင့်…””ဟဲဟဲ…ကိုယ့်မျက်နှာကိုနမ်းပြီးသုတ်ပေး…””ဟွန်း….သိပ်တတ်တယ်…”သီတာစိုးဟာဒက်ဒီကိုအပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ပြီဆိုတာကျမသိလိုက်ပါတယ်။သိပ်လည်းလှပြီးတော့အယုအယကလည်းကောင်းပါတယ်။ကြည့်လေ…ဒက်ဒီခိုင်းတာကိုမျက်စောင်းလေးတစ်ချက်သာချိတ်ပြီးသူ့ဘေးမှာဝင်လှဲနေတဲ့ဒက်ဒီမျက်နှာကိုလိုက်နမ်းနေတာအနှံ့ပဲ…။ပြီးတော့လျှာနဲ့လည်းလျှောက်ယမ်းနေသေးတယ်။ဒီကောင်မအပျိုမှဟုတ်ရဲ့လားမသိဘူး။ဒက်ဒီဟာသူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီးတဖန်ဘောင်းဘီကိုလည်းချွတ်လိုက်ပြန်တယ်။ကျမသတိပြန်ဝင်လာပြီးကြည့်လိုက်တော့ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာအေးကနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့ထဘီကိုအသာဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီလေ…။ဖြူဖွေးလုံးကျစ်ပြီးဖြောင့်စင်းတဲ့ပေါင်တန်တွေဟာသူမဝတ်ထားတဲ့ပင်တီအနက်ထဲကနေထိုးထွက်နေလေရဲ့…။စောက်ဖုတ်နေရာဟာဖောင်းမို့နေလိုက်တာလေ…ကျမတောင်သီတာစိုးကိုကြည့်ပြီးတပ်မက်စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ဒက်ဒီဆိုတဲ့မုဆိုးဖိုယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်တော့ပြောမနေနဲ့တော့…။”ကြည့်…အရမ်းကိုကဲနေပါလား….သီတာကိုမသနားတော့ဘူးလား…ကိုကြီးရယ်….သီတာရှက်လို့သေတော့မယ်..…”ဘယ်လောက်ပဲရှက်နေနေသူ့ပင်တီဘောင်းဘီအနက်လေးဟာလိပ်ပြီးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကနေကျွတ်ထွက်သွားပြီလေ…ကျမမြင်ဖူးသမျှစောက်ဖုတ်တွေထဲမှာတော့သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာအဖောင်းဆုံးအမို့ဆုံးပါပဲ။ရှေ့ဖက်ကိုအတော်လေးရောက်အောင်ဖောင်းမို့နေတာအဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ပေါ့…။စောက်စေ့လေးဟာစောက်ပတ်ကြားကနေတိုးထွက်နေတာတွေ့ရတယ်။အမွှေးတွေဟာမဟူရာရောင်တောက်နေတယ်။ဒက်ဒီလက်တွေတုန်နေတယ်…။ကြည့်ရတာရယ်စရာကြီး။ဘာလဲကြောက်လို့လား။ဒက်ဒီကသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုတုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပြီးပွတ်သပ်နေတယ်။ဟိုကောင်မကလည်းပေါင်ကိုမသိမသာနဲ့ဟဟပေးနေတယ်။သိပ်ခံချင်နေပုံပဲ။ဒါပေမယ့်…ဒက်ဒီကသူ့ကိုမလိုးသေးဘူး။ကောင်မကိုကုတင်ပေါ်ကအိပ်ယာထူကြီးပေါ်ကိုတွန်းလှဲလိုက်တယ်။ဒီကုတင်ကြီးကမာမီရှိစဉ်ကတည်းကဒက်ဒီနဲ့အတူအိပ်တဲ့ကုတင်ကြီးနဲ့မွေ့ယာကြီးလေ။ ပြီးတော့ဒက်ဒီကသူမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုတဖက်တချက်စီကိုဖြဲချလိုက်တယ်။ဒီတော့မှသီတာစိုးရဲ့စောက်ပတ်ကိုသေသေချာချာမြင်ရတယ်။ပန်းနုရောင်သန်းပြီးစောက်စေ့ကြီးကအရှည်ကြီးအထဲနှုတ်ခမ်းလေးတွေကတွန့်လိပ်နေတယ်။လျှို့ဝှက်စွာပွင့်နေတဲ့နှင်းဆီတစ်ပွင့်ပါပဲ…။ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုသူ့လက်မနှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲပြီးသေချာကြည့်နေတယ်။”အို…ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…ဒီမှာရှက်လို့သေတော့မယ်…”တုန်တုန်ရီရီလေးပြောသံကြောင့်သတိဝင်လာဟန်နဲ့ဒက်ဒီကသက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်တယ်။”ဟင်း…ဟင်း…လှလို့ပါကလေးရယ်…လှလွန်းလို့ပါ…””လှလည်းမကြည့်နဲ့…ရှက်တယ်…””အိုကွယ်…ချစ်တယ်ဆို…””မလိုချင်ဘူး…သီတာသိပ်ရှက်တယ်…””ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ…ကောင်းပါပြီတဲ့…”ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာလွှဲလိုက်သလား…ဝေးပါသေးတယ်။တစ်ခါထဲအို…ကျမတောင်ပြောရမှာရှက်မိတယ်။ဒက်ဒီလေ…သီတာစိုးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ်ပြီးတပြတ်ပြတ်ယက်ပေးနေလေရဲ့…။ဟိုကောင်မသီတာစိုးကဘာလုပ်သလဲသိလား…ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲပေးပြီးဖင်ကိုကော့ကော့ပေးနေလေရဲ့…။သူ့လက်သည်းရှည်ကြီးတွေနဲ့အဖိုးတန်အိပ်ယာခင်းကိုအားမနာတမ်းကုတ်ခြစ်နေလေရဲ့…။”ဟင့်…ဟင့်…အိုး…ကိုကြီး…ရှီး….အား….ဟင့်…အဟင့်….အင့်…အိုး…ကွယ်…”ဒက်ဒီဟာစောက်ခေါင်းထဲကိုသူ့ခေါင်းကြီးနဲ့လိုးမတတ်သီတာမိုးစောက်ဖုတ်ကိုယက်ပေးနေပါတယ်။”အိုး…သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကြီးတွေကသိပ်…သိပ်…အိုး…ဟင်း..ဟင်း….နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့မကလိပါနဲ့ဆို….ဒီမှာမနေတတ်တော့ဘူး…အိုး…အင်း….ဟင်း….”ကြားရတဲ့အသံကနားမချမ်းသာစရာရမက်သံပေမယ့်ကျမဒူးတွေမခိုင်ချင်တော့ဘူး။ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းဆီကယားကျိကျိဝေဒနာကိုခံစားနေရတယ်။ဒါကြောင့်အဓိပ္ပာယ်မဲ့ပေါင်ခြင်းပွတ်နေမိတယ်။”အ…အ…အား…အား…ကိုကြီး…ကိုကြီး…အိ…အင်း…”အံကိုကြိတ်ပြီးအသံစူးစူးလေးနဲ့မချိမဆန့်အော်သံကြောင့်ကျမသူတို့ဆီကိုအာရုံပြန်ရောက်သွားရပါတယ်။သီတာစိုးတစ်ယောက်ဒက်ဒီ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးအတင်းပဲစောက်ဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ပေးထားတယ်။သူကိုယ်တိုင်လည်းတစ်မိနစ်ကျော်ကျော်လောက်ခါးကြီးကော့ပြီးဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။”ဘုန်း…”မွှေ့ယာထူကြီးပေါ်ကိုကောင်မရဲ့ဖင်ကြီးပစ်ကျသွားသံပါပဲ…။ဒက်ဒီမျက်နှာကလည်းသူ့ဖင်နဲ့အတူအောက်ကိုငိုက်ပါသွားတယ်။ဖြစ်မှဖြစ်ရလေဒက်ဒီရယ်…။ဒီလောက်တောင်တဏှာကြီးရသလား…။”ဟား…””အိုး…ကိုကြီးရယ်…ပေကျံနေတာပဲ…””ဒါဆိုသုတ်ပေးလေ…”ဟုတ်ပါတယ်ရှင်…ဒက်ဒီမျက်နှာဟာပေကျံပြီးပြောင်လက်နေပါတယ်။အထူးသဖြင့်ပါးစပ်တဝိုက်နဲ့မေးစေ့မှာပါ။ဒက်ဒီသုတ်ခိုင်းလိုက်တော့သီတာစိုးကဒက်ဒီမေးစေ့ကိုတယုတယကိုင်ပြီးလက်ကိုင်ပုဝါနဲ့သုတ်ပေးမလို့လုပ်တော့…”ဟင့်အင်း…ဒီလိုမသုတ်နဲ့…နှမျောစရာကြီး…””ဒါဖြင့်…””ဟဲဟဲ…ကိုယ့်မျက်နှာကိုနမ်းပြီးသုတ်ပေး…””ဟွန်း….သိပ်တတ်တယ်…”သီတာစိုးဟာဒက်ဒီကိုအပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ပြီဆိုတာကျမသိလိုက်ပါတယ်။သိပ်လည်းလှပြီးတော့အယုအယကလည်းကောင်းပါတယ်။ကြည့်လေ…ဒက်ဒီခိုင်းတာကိုမျက်စောင်းလေးတစ်ချက်သာချိတ်ပြီးသူ့ဘေးမှာဝင်လှဲနေတဲ့ဒက်ဒီမျက်နှာကိုလိုက်နမ်းနေတာအနှံ့ပဲ…။ပြီးတော့လျှာနဲ့လည်းလျှောက်ယမ်းနေသေးတယ်။ဒီကောင်မအပျိုမှဟုတ်ရဲ့လားမသိဘူး။ဒက်ဒီဟာသူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီးတဖန်ဘောင်းဘီကိုလည်းချွတ်လိုက်ပြန်တယ်။”အိုး…”ဒက်ဒီလီးကြီးပေါ့…နည်းတဲ့လီးကြီးမဟုတ်ဘူး။”ကိုင်ကြည့်နော်…ကလေးရယ်….ရင်းနှီးသွားအောင်ပေါ့….””ကြည့်…သိပ်ဆိုးတာပဲ…”ဒက်ဒီအူသိပ်မြူးနေတယ်။မယားအသစ်စက်စက်လေးကသိပ်လိမ္မာနေတယ်လေ။ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့သီတာစိုးလက်ကိုယူပြီးသူ့လီးကြီးပေါ်ကိုအသာတင်ပေးလိုက်တယ်။ကြည့်ပါအုံး…နီရဲပြီးအကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြစ်နေတဲ့လီးကြီးနဲ့ဖယောင်းလိုနူးညံ့ဖြူဖွေးနေတဲ့လက်ချောင်းကစ်ကစ်လေးတွေဟာယှဉ်တွဲလို့…။ လီးအုံကြီးအထက်နားလီးအရင်းကနေဆုတ်ကိုင်လိုက်တော့အပေါ်မှာလက်သုံးလုံးစာလောက်လွတ်နေတယ်။ပြီးတော့လက်ချောင်းလေးတွေကတပတ်မဆုတ်မိဘူး။လီးလုံးပတ်ကကြီးတော့ကြားမှာလက်နှစ်လုံးလောက်လွတ်နေတယ်။”ချစ်စရာမကောင်းဘူးလား…””ဟင့်အင်း….ကြောက်တယ်…””ကစ်…ပေးလိုက်ပါလားသီတာလေးရယ်…ကလေးကဘယ်လောက်သဘောထားကောင်းတယ်ဆိုတာသိရတာပေါ့…”သီတာစိုးကဒက်ဒီ့ကိုကြာကြည့်လေးကြည့်ပြီးလီးပေါ်မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။သူ့ဆံပင်တွေကထွေးကနဲဒက်ဒီ့ပေါင်ရင်းပေါ်ကိုကျလာလို့ဘာမှမမြင်ရတော့ဘူး။”အ…အား….သီတာရယ်….ကောင်းလိုက်တာ….အား…အိုး…ရှီး…ကျွတ်…ကျွတ်…အား…ဟား….ရှီး…”အို…သိပ်အိန္ဒြေကြီးတဲ့ဒက်ဒီတစ်ယောက်ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…ကြည့်လေ…ခါးကြီးကကော့လိပ်ပြီးဖြစ်နေလိုက်တာ…သီတာစိုးခေါင်းကနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့…မတော်စိတ်ပေါက်ပြီးဒက်ဒီလီးကိုကိုက်ဖြတ်လိုက်ရင်ဒုက္ခ…။ဒက်ဒီကိုကြည့်အုံး…သူ့ဖက်ဖင်ပေးပြီးကြုံ့ကြုံ့လေးမိန်းမထိုင်ထိုင်နေတဲ့သီတာစိုးရဲ့နောက်ကိုပြူးပြူးလေးထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလက်ခလယ်ထိုးသွင်းပြီးထုတ်ချီသွင်းချီမွှေချီလုပ်နေတယ်။သီတာစိုးကလည်းဖင်လေးတကြွကြွနဲ့ပေါ့။စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေထွက်နေတယ်ထင်ပါရဲ့…။”အ…အ….အား…အား….သီတာရယ်…ရှီး…အိုး…သေပါပြီ….သီ..သီတာရယ်….”ပြန်မော့လာတဲ့သီတာစိုးရဲ့ပါးစပ်မှာဒက်ဒီ့အရည်တွေပေနေတယ်ဆိုတာတော့ပြောစရာလိုမယ်မထင်ပါဘူး…။ကောင်မကသူ့နှုတ်ခမ်းကိုသူ့လျှာနဲ့ပြန်ယက်နေတယ်။ဒါကိုဒက်ဒီကကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့အားမလိုအားမရငေးကြည့်နေလေရဲ့…။ဒက်ဒီ့လီးကြီးကတဖြည်းဖြည်းနဲ့ပြန်ပျော့သွားပါပြီ။နှစ်ယောက်သားငြိမ်ပြီးအတော်ကြာကြာဖက်ထားကြတယ်။မငြိမ်တာကတော့ကျမပါပဲ…။ကြည့်လေ…ဘယ်လိုကနေဘယ်လိုကျမလက်ကကျမစောက်ဖုတ်ကိုပွတ်မိနေတယ်မသိဘူး။နိုင်လွန်ပင်တီလေးအောက်ကနေစောက်ဖုတ်လေးကနူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့ကိုပေးနေတယ်။အားမရပါဘူး…ပူလောင်တဲ့မြင်ကွင်းတွေကိုတွေ့နေရတာကိုး…။ဒါကြောင့်ကျမဟာကျမဘာသာပင်သတိမထားမိဘဲလှန်တင်ထားမိတဲ့ထဘီကိုချွတ်ချလိုက်တယ်။ပြီးတော့ပင်တီကိုအသာချွတ်လိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်လေးဟာလန်းသွားသလိုပဲ…။စောက်ဖုတ်နဲ့လက်ဟာဘာမှအခုအခံမရှိဘဲတွေ့မိကြတယ်။ကြက်သီးဖြန်းကနဲထသွားမိတယ်။နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကိုလက်ညှိုးနဲ့လက်သူကြွယ်နှစ်ခုနဲ့ဖိပြီးအမွှာနှစ်ခြမ်းကိုဟလိုက်တယ်။ပြီးတော့လက်ခလယ်ကိုမြောင်းထဲဖိချလိုက်တယ်။တကိုယ်လုံးဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးတော့ချွေးတွေပျံလာတယ်။စောက်ဖုတ်ကိုအလျားလိုက်လက်ခလယ်နဲ့ဆွဲကြည့်မိတယ်။ဘယ်လိုပြောရမလဲ။လျှပ်စစ်နဲ့အတို့ခံရသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။ကျမမနေနိုင်တော့ဘူး။စောက်စေ့ကိုအသာလေးကလိပေးနေမိတယ်။”အင့်…ဟင်း…”အံသြစရာကောင်းလောက်အောင်လက်ချောင်းလေးတွေပေါ်ကိုပူနွေးစေးပြစ်တဲ့အရည်တွေပွက်ကနဲကျလာတယ်။မရဲတရဲနဲ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ခလယ်ကိုချော့သွင်းလိုက်မိတယ်။”ဖြစ်ပါ့မလားကိုကြီးရယ်….သီတာကြောက်တယ်….””မကြောက်ပါနဲ့အချစ်လေးရယ်…ကိုကြီးအဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်…ကလေးနာအောင်မလုပ်ပါဘူးနော်……””အင်းနော်….သိပ်ကြမ်းရင်ငိုမှာပဲ…””အေးပါ….အပေါ်ရောအောက်ရောငိုပေါ့….””ဘာပြောတယ်…”သီတာစိုးတကယ်ပဲစိတ်ဆိုးသွားပုံရတယ်။မျက်နှာရဲသွားတယ်လေ။”ကြည့်…ချစ်တယ်ဆိုပြီးသိပ်ဆိုးတယ်…အကိုကြီးကချစ်လို့စတာပါ…””အကိုကြီး….သီတာကသဘောလွယ်လို့သီတာ့ကိုကလေကချေလိုဆက်ဆံနေတာလား….””မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ…ရင်းရင်းနှီးနှီးဆက်ဆံတာပါ…””ဒါဘဲနော်….ပြီးမှဖျာလိုခင်းပြီးမနင်းနဲ့…””အဟား…”ရယ်ရင်းမောရင်းနဲ့ဒက်ဒီဟာပက်လက်လှန်ပြီးအိပ်နေတဲ့သီတာရဲ့ပေါင်ကြားကိုဝင်ထိုင်ပါတယ်။ပြီးတော့သီတာစိုးကိုတစောင်းအနေအထားလုပ်ပေးလိုက်ပြီးအောက်ဖက်ကခြေတစ်ဖက်ကိုအလျားလိုက်ဆန့်ထားပြီးနောက်တစ်ဖက်ကိုရင်ဘတ်နဲ့ထိတဲ့အထိကွေးပြီးမထားပါတယ်။”အို…အကိုကြီးဘယ်လိုတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ….ဟင်း…ကိုကြီးရယ်….သီတာအနေခက်လိုက်တာ…””အိုး….ကလေးကလည်းခဏလေး…ကြာရင်ဒီလိုအမြဲနေချင်တယ်လို့ဖြစ်သွားမယ်…””ကြည့်…စကားသိပ်တတ်တာပဲ…”ချစ်သူခေါ်မလားဘာလားတော့မသိဘူး…သူတို့နှစ်ယောက်ပလူးပလဲလုပ်နေတာကျမကြည့်ပြီးအထီးကျန်သလိုခံစားရပါတယ်။ကျမချစ်သူကကျမကိုတစ်ရက်ထဲအားရအောင်လိုးပြီးမလေးရှားမှာအလုပ်သွားလုပ်တာခုဆို(၃)လတောင်ကျော်သွားပါပြီ။ကျမကတော့ဆန့်တငံ့ငံ့နဲ့အထီးကျန်နေခဲ့ရတာပေါ့။ပေါင်တစ်ချောင်းဆန့်တစ်ချောင်းကွေးကာမပြီးဖြဲထားတဲ့သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာကော့နေတဲ့ဖင်ကြားအောက်ကနေပြူးထွက်နေတယ်။ဒက်ဒီကလက်တစ်ဖက်နဲ့သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးအဲ့ဒီဟတတဖြစ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ပြီးတော့ဆက်မသွင်းသေးဘဲအဝမှာတင်ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့လုပ်ပေးနေတယ်။သီတာစိုးဟာအားမလိုအားမရနဲ့ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပေးရင်း…”ဟင်း….ကိုကြီး….ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…”ငိုတော့မလိုမဲ့မဲ့လေးပြောလိုက်တဲ့အသံလေးဟာကျမအသွေးအသားတွေကိုဆူဝေစေပါတယ်။ကျမလက်ဖျားတွေဟာတုန်ရီပြီးအာခေါင်တွေဟာခြောက်လာရပါတယ်။ပြီးတော့လည်းဒူးကမခိုင်တော့ပါဘူး။ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကတစုံတရာကိုတောင်းတနေတယ်ဆိုတာကျမသိတယ်။ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ…အနားမှာရှိတဲ့ကုလားထိုင်ကိုဆွဲပြီးခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုဒူးကွေးပြီးခြေဖဝါးကကုလားထိုင်ပေါ်မှာထောင်ထားလိုက်ပါတယ်။အခုဆိုကျမနဲ့သီတာစိုးဟာလှဲနေတာနဲ့မတ်တပ်ရပ်နေတာပဲကွာတော့တယ်။”အ…အ…ကိုကြီး…”ကျမအာရုံပြန်ပြောင်းလိုက်ရတယ်။ဒက်ဒီဒစ်ကြီးဟာသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုမြုပ်ဝင်သွားပြီးသီတာစိုးခမျာမွေ့ယာခင်းကိုအတင်းဆုတ်ထားရတယ်။ ဒက်ဒီကတော့သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုကွေးပြီးသီတာစိုးရဲ့ပြောင်လက်နေတဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးကိုလက်ဝါးနဲ့အသာပွတ်ပေးနေတယ်။သူကတော့တစောင်းဖြစ်နေတဲ့သီတာစိုးရဲ့ဆန့်ထားတဲ့ပေါင်တစ်ချောင်းကိုခွပြီးထိုင်နေလေရဲ့…”အ…အား…ကိုကြီး….ကိုကြီး….”အို…ဒက်ဒီကရက်စက်လိုက်တာရှင်…ဟုတ်တယ်။ကျမသီတာစိုးကိုဘယ်လောက်မုန်းမုန်းမိန်းမချင်းတော့ကိုယ်ချင်းစာတယ်။ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ဒက်ဒီဟာကွေးထားတဲ့သီတာစိုးရဲ့ခြေထောက်ကိုရင်ဘတ်ထိအောင်ကွေးထားရာကနေဘေးတိုက်ဖြဲလိုက်ပြီးသူ့လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲကိုအဆုံးထိသွင်းလိုက်လို့ပါပဲ။သီတာစိုးရဲ့အော်သံဟာကျမရဲ့ရင်ထဲမှာပဲ့တင်ထပ်သွားပါတယ်။ ”ဗြစ်…ပြွတ်…ဗြစ်…ဒုတ်…ပြွတ်…စွပ်…စွပ်….အ…အား…အား….ပြွတ်…ပလွတ်…ဒုတ်…ဗြစ်…စွပ်…စွပ်….အင့်…အင်း…အင်း…ဟင်း…ဟင်း….”အို…မိန်းမဖြစ်ရတာမသက်သာလိုက်တာရှင်…။သီတာစိုးခမျာမချိမဆန့်ခံစားနေရတယ်။ဒက်ဒီကတော့အားရပါးရကြီးကိုလိုးလို့နေတော့တာပါပဲ။ သီတာစိုးရဲ့တကိုယ်လုံးဟာဗရမ်းဗတာရမ်းခါပြီးနေတယ်။နို့ကြီးတွေဆိုတာပြုတ်ထွက်တော့မလားပဲ။ဒက်ဒီလီးကြီးကသီတာစိုးစောက်ပတ်ထဲကိုအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ဝင်ဝင်သွားတာကြောက်စရာကြီးပါပဲ။မျက်စေ့နှစ်လုံးစုံမှိတ်ထားတဲ့သီတာစိုးရဲ့ပါးစပ်လေးဟာဟဟသွားပြီးလျှာကလေးကတစ်လစ်ကလေးဖြစ်ဖြစ်သွားရပါတယ်။သူတို့ကိုကြည့်ရင်းနဲ့ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ညှိုးနဲ့ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်နေမိတယ်။သိပ်ကောင်းတာပဲရှင်…။ခုတော့သီးခံပြီးဒီလိုပဲကျေနပ်ရတာပေါ့။ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာလက်ညှိုးကိုငုံမိအောင်ကိုကျဉ်းသွားပါတယ်။ပြီးတော့ပူနွေးလာပြီးမကြာခင်မှာပဲကျမရဲ့လက်ညှိုးကိုစောက်ခေါင်းကဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်။ ”ဟင့်…အ…အင်း…ဟင်း…ဟင်း….”ဘယ်လိုပဲကြိတ်မှိတ်နေပေမယ့်ကျမရဲ့ရင်ခေါင်းထဲကပြင်းထန်တဲ့သက်ပြင်းချသံတွေအသက်ရှူသံတွေထွက်နေရပါတယ်။” အိ…အ…အား…”ကျမဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲမသိဘူး….။ တကိုယ်လုံးအကြောတွေဆွဲပြီးစောက်ခေါင်းထဲကအရည်တွေဟာဝေါကနဲကျသွားပါတော့တယ်။ကြမ်းပြင်မှာအိုင်ထွန်းသွားမှာကတော့သေချာပါတယ်။ကျမသိပ်မောသွားပြီ…ခန္ဓာကိုယ်ထဲကရမက်တွေငြိမ်စပြုတော့ပတ်ဝန်းကျင်ကိုသတိရမိတယ်။”အိ…အိ….အား…ကိုကြီးရယ်…ကောင်းလိုက်တာ….အိ….အား…အင့်…အို…ဗြစ်…စွပ်…ဒုတ်…ဒုတ်…အဟား…..အမေ့…အား….အင်း….”ဒက်ဒီရောသီတာစိုးပါချွေးဒီးဒီးကျနေတယ်လေ။ဒက်ဒီလည်းအံကြီးကြိတ်ပြီးအားပါးတရဆောင့်လိုးနေလိုက်တာမျက်နှာကြီးနီလို့သီတာစိုးဆိုတဲ့မိန်းမကစောစောကလိုမဟုတ်တော့ဘူး….။ဖင်ကိုလိမ်ပြီးကော့ကော့ပေးတယ်…သူ့စောက်ဖုတ်ကိုပိုပြီးပေါ်လွင်အောင်လို့လေ…။လီးကြီးဝင်တိုင်းထွက်တိုင်းစောက်ဖုတ်ဟာကြုံ့ဝင်သွားလိုက်ပွပြီးထွက်လာလိုက်နဲ့ကျမဖြင့်ဖင်တောင်ကျိန်းမိတယ်။သူတော့ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး…။ ”အ…အား…အ…အား…” သီတာစိုးတစ်ယောက်တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကော့ပျံသွားပါတယ်။ခဏနေမှငြိမ်သွားလေရဲ့။ဒက်ဒီကတော့ဆက်လုပ်နေတုန်းပဲ။ဒီတစ်သက်မှပြီးပါတော့မလားမသိဘူး….အို…”အား…အား….”သီတာစိုးရဲ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုလက်မောင်းနဲ့ပိုက်ပြီးကျန်လက်တစ်ဖက်ကဖင်သားကြီးကိုအတင်းဆွဲပြီးလီးကြီးကိုခေါင်းကနေပေါက်ထွက်သွားမတတ်ဆောင့်သွင်းပြီးကျေနပ်သံကြီးနဲ့တအားအားအော်နေတယ်။သီတာစိုးလည်းကော့တက်သွားပြီးဒက်ဒီလီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်နဲ့ညှစ်ပေးပြီးစုပ်ယူပေးနေပုံပဲ။”ဟား…”ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကိုမှောက်ချလိုက်ပြီးဇိမ်ယူပြီးမှိန်းနေတော့တယ်။ခဏအကြာမှာပဲသီတာစိုးကလှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာပြီး…”အကိုကြီး…ထတော့လေ…သီတာကိုပြန်ပို့ပေးအုံးပေါ့….”ဒီလိုပြောလိုက်တော့မှဒက်ဒီကကြုံး၍ထလိုက်ပြီးသီတာစိုးစောက်ဖုတ်ထဲကသူ့လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ပျော့သွားတယ်ဆိုပေမယ့်ခွေကျမသွားသေးဘဲအရည်တွေတမြားမြားနဲ့ဒက်ဒီလီးကြီးကိုကျမဟာအသေအချာလိုက်ပြီးကြည့်မိနေပါတယ်။အဲ့ဒီနောက်သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးဟာဒက်ဒီရဲ့အိပ်ခန်းထဲမှာတဆက်တည်းရှိတဲ့ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်သွားကြပါတယ်။ကျမလည်းကျမအဝတ်အစားတွေကိုသေချာပြင်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ဝတ်ပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာပဲတဖက်ခန်းကအသံကြားလို့ချောင်းကြည့်လိုက်တော့သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးရေချိုးခန်းကပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီးအဝတ်အစားတွေဝတ်နေကြပါပြီ။ဒီအချိန်မှာပဲကျမဟာအခန်းထဲကအသာလေးပြန်ထွက်ခဲ့ပြီးအိမ်ရှေ့ကဆင်းကာအိမ်ဘေးမှာရပ်ထားတဲ့ကားထဲကိုဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့သုံးလေးမိနစ်လောက်အကြာကျမှကျမကားကိုအိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်အောက်ထိမောင်းသွင်းခဲ့ပါတယ်။ အခုမှရောက်တဲ့သဘောပေါ့…။ကျမကားရပ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲအိမ်ထဲကထွက်လာတဲ့ဒက်ဒီနဲ့သီတာစိုးတို့ကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ကျမကဘာမှမပြောဘဲနားလည်မှုရှိတဲ့သဘောနဲ့သူတို့ကိုပြုံးပြီးလက်ပြကာကားထဲကထွက်လာတဲ့အချိန်မှာပဲသူတို့နှစ်ယောက်ကဒက်ဒီကားထဲကိုရောက်သွားကြပါပြီ။ကျမကခပ်တည်တည်ပဲအိမ်ရှေ့တံခါးကနေအိမ်ပေါ်ကိုတက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲဒက်ဒီကားဟာငြိမ့်ကနဲထွက်သွားပါတယ်။ကျမလည်းအိမ်ရှေ့တံခါးကိုသေချာသော့ခတ်ပိတ်ပြီးဝင်လာခဲ့ရာမှဧည့်ခန်းထဲလည်းရောက်ရောခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချလိုက်မိပါတော့တယ်ရှင်….။ …

“ဟင့် သွား ဘာတွေလာမေးနေလဲ နားရှက်တယ်” ကျောင်းဆင်းတော့ ဆောင်းဦးတယောက် ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုံနေပြီ၊ ဘယ်လိုများဖြစ်လာမလဲပေါ့၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်ပြီးလွယ်အိပ်ထဲ ထည့်ထားပြီးပြီ၊ ပလေကပ်လုံချည်ပါးပါးလေးနဲ့ လီးထိပ်ပွတ်ပြီး သူ့လီးက မာခြင်လာသဖြင့် စိတ်ကို မနည်း လျှော့ထားရသည်၊ ထုံးစံအတိုင်း …

စိုးယုမော် အိပ်မက်မက်သလိုဖြစ်နေသည်။မချောနှင့်သူမနှစ်ယောက်သား မချောမိတ်ဆွေဒေါ်ဝင်းဝင်းမာဆိုသူရဲ့ အိမ်ခန်းတစ်ခုထဲမှာ သဲကြီးမဲကြီး အချစ်ရေယာဉ်ကြောထဲ မျောခဲ့ကြပုံကို မျက်စိထဲပြန်လည်မြင်ယောင်လို့လာသည်။ ကုတင်ပေါ်ကနေလူးလဲထပြီး နဘေးကမှန်တင်ခုံရှေ့လျှောက်လာခဲ့ကာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသည့် သူမရဲ့သဘာဝအလှကို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် မှန်ထဲကနေ ငေးပြီးကြည့်နေမိသည်။ ရင်သားလေးနှစ်မြွှာက လုံးထင်းနေလျက် ဝမ်းဗိုက်သားချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နှင့် တင်ပဆုံသားလုံးလုံးဝိုင်းဝိုင်းကြီးများက ရင်သပ်ရှုမောဖြစ်လောက်အောင် …

ရန်ကုန်မြို့ – မြောက်ဥက္ကလာ ရပ်ကွက်မှာနေထိုင်သော အကိုဖြစ်သူထံ သွန်းဆက်နဒီ ရောက်ရှိနေသည်။ အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဆံပင်မှာ ခါးလယ်လောက်ထိ ဆံကျစ်အမြဲကျစ်လေ့ရှိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အမိုက်စားနှင့် ပုရိသ အပေါင်း လည်ပြန်ငေးကြည့်ရသည့် အလှပိုင်ရှင်လေး – နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအပေါ်က …

“နွယ်….. ဒီနေ့ည အတွင်းခံတွေ မဝတ်ခဲ့နဲ့နော် မောင်ဒီတိုင်းလေးမြင်ခြင်လို့” “ဟာ…. မောင်ကလဲကွာ နွယ်ဒီတိုင်းကြီးမနေရဲပါဘူး” “လုပ်ပါကွာ မောင့်မိန်းမက ဘယ်လောက်လှလဲဆိုတာ လူတွေကြည့်ရအောင်” “မောင် အရမ်းမကဲနဲ့ကွာ ဟိုဘက်ဝိုင်းကလူတွေက နွယ့်ကိုကြည့်နေကြပြီး” “ကြည့်ပစေပေါ့ကွာ မောင့်မိန်းမကို လှလို့ကြည့်တာပဲဟာ” “သူတို့က …

အချိန်မှာ ည ၁၀ နာရီခန့် ရှိပြီဖြစ်၍ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်စ ပြုနေပေပြီ။ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် နေ့လည်က ကြည့်ခဲ့သော ဗွီဒီယိုအောကားကို ပြန်သတိရပြီး လီးတောင်နေလေသည်။ ယခုတလော အောကား တော်တော်များများ ကြည့်ဖြစ်နေသော သူ့အာရုံတွင် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တိုင်း …

စာရေးသူ / အလင်းစက် မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကမ္ဘာပျက်လုမတတ် ဒေါသတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်နေလို့အသားတွေတဆက်ဆက်တုန်လို့ ခံစားချက်တွေမျိုသိပ်ထားရင်း မကောင်းတဲ့လူတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ငါ့ဘဝအပျက်မခံနိုင်ဘူး အံကိုခပ်တင်းတင်းကြိတ်ရင်း အိမ်ထဲ ပြန်ထွက်လို့ ဒေါသတွေပြေဖျောက်ဖို့ ကျနော် ဘုရား အရိပ်အောက်ခိုလှုံပြီး ရသလောက် စိတ်ငြိမ်ကိုတည်ငြိမ်အောင် စုစည်းပြီး KK ဆီကိုဖုန်းခေါ်လိုက်တယ် …

က်မ အသက္ ၁၃ ႏွစ္။ က်မတုိ႔ရြာကုိ ရန္ကုန္မွရွိတဲ့ အေမ့အမ်ဳိးေတြ အလည္လာၾကတယ္။ က်မ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးဖူးေလ။ အမ်ဳိး ရွိတယ္ ဆုိလုိ႔သာ သိရတာ ျမင္လည္းမျမင္ဖူးၾကေပပဲကုိး။ အမ်ဳိးေတြ ၅ေယာက္ေလာက္လာလည္ၾကတာ အဲ့ထဲမွာ အေမ့ေမာင္ …

ပထမဆုံး အသက်က ၁၃_၁၄ နှစ်ပေါ့ .. တစ်နှစ်ကျတော့ ဇာတ်လမ်းစဖြစ်တဲ့အချိန်မှာလွန်ရောကျွံရော ၁၅ နှစ်ဘဲထားပါ။အဲဒီအချိန်တုန်းက ကိုယ့်ကိုယ်ကို ၁၅ နှစ်လို့တောင်သတိမထားမိပါဘူး။ ပြောရရင်ရတန်းကအထိကဆရာမကိုကြောက်ရ၊စာမေးပွဲကျရင်မိဘဆူခံထိမှာကြောက်ရနဲ့ယောကျၤားတို့တတ်အပ်တဲ့အတတ်ဆန်းပညာတွေကို လေ့လာသင်ကြားဖို့ အခွင့်အရေးမရခဲ့ပါဘူး။ အဲ ကျနော်က စာအုပ်တော့ကြိုက်တယ်ဗျ ..ကာတွန်းကိုမလွတ်တန်းဖတ်တယ်ဝတၳုတွေလည်းဖတ်တယ် .. …

ပန်းနုရောင်ပြေးနေသော ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေး ဖနောင့်လေးကို အသာအယာကြွ၍ သွယ်လျှသော သလုံးသားလေးကို ညင်သာစွာ မြှောက်ကြွကာ နောက်ထပ် လှေကားထစ်တစ်ခုကို လှမ်း၍ တက်လိုက်သည်။ ထမီစကတ် အောက်နားစတွင် ခွဲထားသော အကွဲစလေးက ဝဲကနဲ ကွဲဟသွားရာမှ ဖြူဖွေးသော ပန်းနုရောင် …

ရေးသားသူ – လေပြေအေးအေး တစ်ရက် မာလာ facebook မှာ ဟိုဟိုဒီဒီ လျှောက်ကြည့်နေတုန်း ဘွဲ့ယူတဲ့ဓာတ်ပုံတစ်ခုမှာ သူငယ်ချင်းနဲ့ တပည့်တွေ like comment တွေအများကြီးပေးထားတာ တွေ့တယ်။ တင်တဲ့သူကလည်း public privacy နဲ့ …

ကျမကရွာမှာနေတယ်…ပြောရရင်တောသူပေါ့။ရွာမှာက ပျိုးနှုတ် ကောက်စိုက် လယ်အလုပ်ကလွဲပြီး တခြားမယ်မယ်ရရမရှိ။မွေးချင်းမောင်နှမများတော့ စီးပွားရေးက အဆင်မပြေ။ဒါနဲ့ပဲ အမေတို့ကမြို့မှာရှိတဲ့ အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆီကိုပို့လိုက်တယ်။အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆိုပေမဲ့ ဆွေမျိုးနီးစပ်လောက်ပဲထင်ပါတယ်။ကျမတော့ တခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်။ကျမနာမည်က အေးအေးနွယ်။မိအေးလို့ပဲအလွယ်ခေါ်ကြတယ်။အသက်က ၁၉ နှစ်။တောမှာနေ တောမှာကြီးပေမဲ့လို့ ကျမကဖြူဖြူဖွေးဖွေး။အဖေကရှမ်းစပ်တော့ အသားအရည်လဲကောင်းတယ်။ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ ခုခေတ်ကာလသားအကြိုက် မင်းသမီးအိချောပိုလောက်ကတော့ …

ကျမကရွာမှာနေတယ် ပြောရရင်တောသူပေါ့။ ရွာမှာက ပျိုးနှုတ်ကောက်စိုက် လယ်အလုပ်ကလွဲပြီး တခြားမယ်မယ်ရရမရှိ။ မွေးချင်းမောင်နှမများတော့ စီးပွားရေးကအဆင်မပြေ။ ဒါနဲ့ပဲ အမေတို့က မြို့မှာရှိတဲ့အမေ့ညီမ ဝမ်းကွဲဆီကိုပို့လိုက်တယ်။ အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆိုပေမဲ့ ဆွေမျိုးနီးစပ်လောက်ပဲထင်ပါတယ်။ ကျမတော့တခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်။ ကျမနာမည်က အေးအေးနွယ်။ မိအေးလို့ပဲအလွယ်ခေါ်ကြတယ်။ အသက်က …

တစ်နေ့သောအခါ ရန်ကုန်မြို့နဲ့များစွာမဝေးလှသော ဆင်ခြေဖုန်းဒေသရှိ အိမ်ဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်၏ရှေ့တွင်တက္ကစီတစ်စင်း ဆိုက်ရောက်လာကာ ကားပေါ်မှ အသက် ၂၅ နှစ်အရွယ်လူငယ်တစ်ဦး အထုပ်အပိုးတွေနှင့် ဆင်းလာပါသည်။ ထိုလူငယ်လေးသည် ကားခကိုရှင်းပေးရင်း အထုပ်အပိုးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မနိုင်မနင်းဆွဲလာကာ အိမ်ရှေ့ အရောက်တွင်။“ မေမေရေ..မေမေ..သားပြန်လာပြီ ” …

သမီးဈေးသွားလိုက်ဦးမယ်နော် “” အေး အေး သမီး ဘယ်လောက်တောင်ကြာမှာလဲ “” ကြာမယ်ထင်တယ်အမေ ဆိုင်စောင့်ပေးရမယ်ထင်တယ် သွားပြီနော်အမေ့ “မိထားက ကိုယ့်အကြံနှင့်ကိုယ် ခပ်သွက်သွက် ထွက်လာခဲ့သည်။ အခုတလော အမေပုံမှန်မဟုတ်။ အဖေကလည်း ဒီတစ်ခေါက်ခရီးထွက်တာ ကြာနေသည်မဟုတ်လား။အမေ့အသက်က ၃၅ …

ကျွန်တော်နှင့်မထား”ကျနော် နှင့် မထား “ကျနော့်အိမ်က လုံးချင်း တိုက် အိမ်လေးပါ။ တော်တော်လေးလည်းကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူက သိပ်မရှိ ဘူးဗျ။ ကျနော့် အဖေ ရယ် ၊အမေ ရယ်၊ ကျနော် ရယ်၊နောက် ကျနော့်အမေ …

တကယ်တော့ လောကကြီးကအေးချမ်းပါတယ် ပူလောင်ခြင်းဆိုတာတွေ မကောင်းမှုဆိုတာတွေကို လူတွေကသာဖန်တီးဆေးခြယ်လိုရာပုံသွင်းပစ်ခြင်းကို လောကကြီးကသာ ခါးစီးခံနေရတာပါ နေရောင်ခြည်ရဲ့အလင်းကမျက်နှာကို ထိုးကျလာပေမဲ့ မလှုပ်မယှက်ထိုင်ရင်း သံလွင်မြစ်ပြင်ကိုငေးကြည့်ရင်း မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်လေးများဝေ့လာရင်း ကမ်းစပ်ကိုအပြေးလေးရိုက်ခတ်လာတဲ့ လှိုင်းခွက်ကလေးများကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးငြိမ်းချမ်း တစ်ယောက် ရင်ထဲမငြိမ်းချမ်းပဲ …

” ကိုကိုရေ .. မေမေတို့လာတယ် .. မြန်မြန်ထွက်ကြိုပါဦး ” ကျနော် ကမန်းကတမ်းပြေးထွက်ကြည့်တော့ အိမ်ရှေ့မှာ ကျနော့်မိဘနှစ်ပါး အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ရောက်နေတယ် ။ ” ဟာ အမေတို့ .. အကြောင်းမကြားဘာမကြားနဲ့ ဘာတွေများအရေးကြီးလာလို့လဲ ” …