Tag: ဖူးစာပေ

က်မ အသက္ ၂၀ ေရာက္ေတာ့ ေမာင္ေလးက ၁၈ ႏွစ္၊ အေဖက အသက္ ၄၀ စြန္းစြန္းပဲရွိေသးတယ္၊ က်မမွတ္မိသေလာက္ဆို အေမက က်မအသက္ ၁၄ ႏွစ္ေလာက္မွာ ေရာဂါတစ္ခုနဲ႔ ဆံုးသြားေတာ့ က်မတို႔ ေမာင္ႏွမေတြ …

မႏၲေလးရဲ႕ ဒီဇင္ဘာလကုန္ဆုံးဖို႔ ရက္ေတြ နီးကပ္လာေပမယ့္ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ေအးေနဆဲပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ အာကာႏိုင္ တစ္ေယာက္ မေအးႏိုင္ပါဘူး ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီး သီခ်င္းတေအးေအးနဲ႔ ေရထခ်ိဳးလိုက္ၿပီး အသန္႔ဆုံး ေယာပုဆိုးနဲ႔ စတစ္အျဖဴေရာင္ေလးကို လဲလည္လိုက္ကာ ခႏၶာကိုယ္ကို ေရေမႊးဆြတ္လိုက္တယ္။ …

ဇာတ်လမ်း – ကမ္ဘာကျော်ရတနာဝင်းထိန် အရိန္ဒမာပူရ အရှင်ကြီး… ယုတ်မာ ကြပြန်ပြီ..သမထီးအရပ် အရည်းကြီးဂိုဏ်း ကျောင်းဝင်းကြီးအတွင်း ကြားနေကျဖြစ်သော ကြေးစည်သံ တံပိုးခရာသံ များက နားထဲသို့သံရည်ပူများ လောင်းချဘိသို့ စူးစူးနစ်နစ် ဝင်ရောက် လာလေသည်။ သမထီးတပ်ဝန်းရဲ့မုခ်ဦးဆီက တဝေါဝေါ …

လူ့ ဘဝက မရိုးရှင်းပေမယ့် ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့အတွေ့ကြုံတိုင်းမှာ ပေးဆပ်မှု့ရှိကို ရှိနေပါတယ်။ပြည်စုံပြီ ထင်တဲ့ ဘဝရဲ့ အတိတ်တွေမှာ ဝမ်းနည်းမှု့တွေက လက်ပြ နူတ်ဆက်နေကြတုန်းပဲ။ဖြစ်သင့်တာထက် ဖြစ်ချင်တာတွေ လုပ်မိတဲ့ခါ အားရကျေနပ်ခြင်းနဲ့အတူ မဖိတ်ခေါ်ပဲ ရောက်လာတတ်တဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက် အရာတွေက နေရယူတတ်ကြတယ်။ …

မိုးစက် နှုတ်ခမ်းတွေ နဲ့ မဲဇာ နှုတ်ခမ်းတွေ တော်တော် နဲ့ ခွာလို့မရကြဘူး ..။ နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်နေကြတာ အကြာကြီး . .။ မဲဇာ ကလဲ မိုးစက် ကို ဖက်ထားတာ ကိုယ်တွေ …

သဲ ဝေးရတဲ့ရက်တေများနေပီနော် တကယ်ဆိုအနားမှာတူတူနေပီး ဆန္ဒတေဖြည့်စီးရင်း နွမ်းလျှရမယ်အချိန်တွေ နှမျောစရာသဲရယ်…” ဟုပ်ပါသည် ငလင်းနှင့် မမြတ်တို့ တစ်လမှ တစ်ခာတောင်တွေ့ဖို့အလွန် ခက်ခဲလွန်းသည် ငလင်းက ရုံးဝန်ထမ်း မမြတ်က ပုဂ္ဂလိဂ ဝန်ထမ်း တွေ့ဖို့ရက် မနည်းညှိုယူရသည် ယခုတော့ …

ဒေါ် တင့်တင့်တယောက် ခင်ပွန်းသည်တာဝန်ကျရာ တောင်ကြီးကို လိုက်မသွားမိတာ အမှားကြီးမှားသွားပလား စိတ်နဲ့ တညလုံးအိပ်မပျော်ခဲ့ဘူး။ အိမ်ထောင်သက် ၁၀နှစ်သက်တမ်းမှာ တခါမှအလိုးမပျက်ခဲ့တဲ့ အရာရှိဦးမောင်မောင်ဟာ မနေ့ကပဲ တောင်ကြီးကို ယာယီပြောင်းရွှေ့သွားရတယ်။ တကယ်တော့ ဦးမောင်မောင်ဟာ ဒေါ်တင့်တင့်ထက် ၁၀နှစ်အသက်ကြီးတယ်။ ဒေါ်တင့်တင့်ဆိုပေမယ့် …

ကျမ လိုမိန်းကလေးတယောက်မှာ အတူနေတဲ့ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရှိတယ်ဆို ယုံမလားဟင်… ထူးခြားတဲ့ကျမဘဝကဒီလိုစခဲ့ပါတယ်လူတိုင်းကိလေသာတဏှာနဲ့မကင်းပါဖူး.. ကျမလဲလူတယောက်ပဲမို့အပြစ်ရှိတယ်လို့မခံစားရပါဖူး.. ကျမ အသက် ၁၉နှစ်အရွယ်မှာ ကိုကိုနဲ့စတွေ့ခဲ့တယ် ကိုကိုက ကျမထက်၆နှစ်ကြီးတယ်လေ.. ဒီအရွယ်ထိ ပိပိပြားပြားနေလာခဲ့တဲ့ကျမ ကိုကိုရဲ့စူးရဲတဲ့အကြည့်တွေမခံနိုင်ပါဖူး.. တိုတိုပြောရရင်ချစ်သူတွေဖြစ်သွားကြတယ် နှစ်သစ် နေ့လေးမှာပေါ့..။ ကျမကအဖြေပေးတာနဲ့ကိုကိုက ကျမကိုမျက်နှာအနှံ့အနမ်းတွေပေးလိုက်တာ …

တစ်နေ. ကျမတိုအိမ်ကို ဖေဖေ သူငယ်ချင်းဆိုသူနဲ.သူ.မိသားစုရောက်လာပါတယ် အိမ်မှာတလလောက်တည်းမှာမို.စိတ်ညစ်သွားမိတယ်ဒါပေမယ့်လာမှတော့ဧည့်ခံရမှာပေါ့ အဲဒီလူကြီးနာမည်ကဦးမြင့်စိုးတဲ့ဌာနတစ်ခုကအရာရှိကြီးဘဲသူသမီးနဲ.မိန်းမလဲပါတယ် မိန်းမကကြူကြူတဲ့သမီးကတော့အသက် ၁၅နှစ်အရွယ်ဘဲရှိသေးတယ် နာမည်က ရိုစီ တဲ့လေ။ ကျမအားတဲ့ချိန်ဆို လည်စရာပတ်စရာရှောက်ပို.ရတယ် သူ.သမီးလေးက ကျမကိုအတော်ခင်ပါတယ် သူ.မိန်းမကတော့မာနခပ်ကြီးကြီး ကျမတို.နဲ.မရောဘူးဒါပေမယ့်ငနဲကြီးက အခွင့်ရေးရတိုင်း အချိုးစားလှပတဲ့ကျမဘော်ဒီကို တစိုက်စိုက်ငေးကြည့်နေတက်တယ်ကျမလဲစိတ်ထင်တာပါလို.ဘဲ …

ကျွန်တော် က မန္တလေးဇာတိဖြစ်ပြီး ၁၀တန်းအောင်တော့အမှတ်မှီသဖြင့် (တီတီစီ ) ကျာင်းသို့တက်ခဲ့သည်။ ကျောင်းဆင်းပြီး ခန္တီးမြို့သို့တာဝန်ကျသဖြင့် သဘောငေ်္ပါ်ရောက်နေသည်။ အခန်းယူထားသဖြင့် ဘေးဘက်ခုတင်မှာ မည်သူနှင့်ကျမည်ကို ရင်ခုန်မိသည်။ သားအမိလား ဘာလားတော့မသိ။အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်နှင့် အမကြီးတစ်ယောက်အခန်းထဲသို့ဝင်လာသည်။ အဒေါ်ကြီးပုံကနေကောင်းဟန်မရှိ ။အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်ရောက်သည်နှင့်လှဲတော့သည်။ …

မလွှဲသာလို့ သာ ရီလေးမှာ စက်ဘီးကို ဆွဲပြီး ထွက်လာရသည်။ ဒီကြည်ကြည်အေး ဆိုသော မိန်းမဆီကို သွားချင်တာမ ဟုတ်ပေ။ ဒီမိန်းမက ရပ်သိရွာသိ နှာဘူးမဖြစ်သည်။ အသက်က သုံးဆယ်လောက်။ လူကတော့ လှသည်။ မိန်းမချင်း မနာလို …

ကျွန်တော်တို့ရည်စားသက် သုံးလကျော် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် ခိုးပြေးတဲ့နေရာကတော့ ကျွန်တော်အဒေါ်အပျိုးကြီးဝယ်ထား တဲ့အိမ်ကိုခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် အဒေါ်ကတာဝန်နဲ့နယ်ကိုသွားနေရ တာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိ့ကြဘူး ကျွန်တော်ကတော့အဲ့အိမ်ကိုအရင်ထဲက တစ်လကိုတစ်ကြိမ် လောက်တော့သွားဖြစ်တယ်အဒေါ်က အိမ်ရှင်းဖို့ မီတာဆောင်ဖို့ အတွက် ဆိုပြီးအိမ်သော့အပိုပေးထားတယ် အဲ့တော့ကျွန်တော်တို့ ခိုးပြေးကြတော့ …

ဂျွတ်…” ” အ….” ” ဖြောင်း….” ” ဝုန်း…အမလေး….” ” ဟဲ့…ဟဲ့…လုပ်ပါဦး….ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ….အော်…ဒီကလေးနယ်….ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို….” အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ …

လူတိုင်းမှာ နှလုံးသားတခုစီ ရှိကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမဆီမှာ ရှိတဲ့ နှလုံးသားကိုတော့ ဖောက်ထုတ်ပစ်လိုက်ချင်သည်။ နှလုံးသားမရှိရင် အသက်ဆက်မရှင်နိုင်ဘူး ဆိုတာသိပေမဲ့ ကျမ ဆက်ပြီး မခံစားနိုင်တော့လို့ပါ။ ဒီလို ဆောင်းလေမြူးတဲ့ ညချမ်းအခါမျိုးဆို သာတောင် ဆိုးလှပါသည်။ ခုတင်တွေးရင် …

သူ့နံမည်က ဖြိုးကိုကို။ ဒါပေမယ့် အသိမိတ်ဆွေတွေရော၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကရော ဖြိုးလေးလို့ ခေါ်ကြတယ်။ အရပ်ရှည်ပေမယ့် ပိန်ပြီးသွယ်တယ်။ အသားဖြူတော့။ ပိုးဟပ်ဖြူလို့ ကျောင်းမှာတုန်းက နံမည်ပြောင်ခေါ်ကြတယ်။ အလုပ်လုပ်တာက ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသုံး ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ ကုမ္ပဏီ တစ်ခုမှာ ဂိုဒေါင်စာရင်းကိုင်တဲ့အလုပ်လုပ်တယ်။ …

သူရ လည်း ခရီးလမ်းတစ်လျောက် အချိန်တော်တော်ကြာအောင်တွေးလိုက်တာ နောက်ကနေ ပုခုံးကို လာပုတ်မှ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူရ သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။ ”လာလေကွာ…။ မင်းမလည်း အလွမ်းသယ်နေတာနဲ့ မပြီးတော့ဘူး။ ငါတို့က မင်းကိုစောင့်နေတာ။ ဒီမှာ မိန်းကလေးတွေနဲ့ ဘာမှလုပ်တတ်တာမဟုတ်ဘူး။” ”အေးပါကွာ။ …

ဦးကျော်ခေါင် သီတာဆွေခေါင်း ကို ထပ်ဖိချရန် ကြိုးစားပေမယ့် သီတာဆွေက သူ့အကြံကို သိနေသည့်အလား ပါးစပ်ထဲ မဝင်နိုင်သေးသော အရင်းပိုင်းကို လက်ဖြင့် အရင်လှမ်းဆုပ်လိုက်သည်။ ဦးကျော်ခေါင်၏ အကြံ မအောင်မြင်လိုက်။ သို့သော် သူက ထပ်တွန့်တက်ပြီး သီတာဆွေကို …

မသံဇီ ဆိုတဲ့ လူကောင် ထွားထွား သကောင့်သားကလည်း ပါဒနိင်ငံဧ။် အရှင် မဖြစ်မည့် မင်းသမီး စောနန်းအား ကယ်တင် ဖို့ စေလွတ်လိုက်သည့်လူပေါင်းသုံးဆယ်…ဝါ…ကြောင်ရိုင်းသုံးဆယ်ထဲမှ တစ်ကောင်ပင်ဖြစ် သည်။သူဧ။်လမ်းကြောင်းအတိုင်း သတ်မှတ်နယ်မြေကို သတ်မှတ်ချိန်အတိုင်း အရောက်ချီတက် ထိုး ဖေါက်ဝင်လာသူ …

ကိုပွကြီး ထံသို့လူပျိုပေါက် ချာတိတ် င အောင် နှင့် င စိုး တို့အလာစိပ်နေသည်။ ည တိုင်း ရောက်လာ၊ ကိုပွကြီး ရွှီးသမျှနားထောင် ၊ ၁၀ နာရီလောက်မှ ပြန်ကြ တော့ကွာ ဆိုမှ …

ကျမ နာမည် ချမ်းအေး မအေးချမ်းတဲ့ ဘဝကို ပြောပြချင်မိတယ်။ ကျမကို မွေးပြီးပြီးချင်း အမေက မီးတွင်းထဲ ဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ အဖေက နောက်အိမ်ထောင်ထူပြီး ကျမကို မွေးစားမိဘလက်ထဲ ထည့်ခဲ့ပြီး တမြို့တရွာကို ထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။ မွေးစားမိဘတွေက ကျောင်းထားပေးလို့ …