သူမနာမည္ကဇင္မာဝင္း။ အသက္ ၁၉ ႏွစ္ခန္.၊ ဆယ္တန္းေအာင္ ၿပီး တကၠသိုလ္ တက္ရန္ေစာင့္ေနသူျဖစ္သည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ေတာင့္ေတာင့္ တင္းတင္း ရွိသည္။မို.မို.ေမာက္ေမာက္ ရင္သားမ်ားႏွင့္ စြင့္ကားေသာတင္ ကလည္း ျမင္ရသူစြဲမက္ခ်င္စရာပင္။ ဇင္မာ မိဘ မ်ားကနယ္တြင္ရွိ ၍

လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်က ဦးသာလှမိန်းမ မအုံးရှင် သားအိမ်ကင်ဆာရောဂါ နှင့် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။မအုံးရှင် မကွယ်လွန်ခင်ကပင် ဦးသာလှတို့နှင့်တဆက်တည်း ရှိနေသော မြေကွက်ကိုဝယ်ယူ၍ ၂ ခန်း ၃ ခန်း မြေစိုက်အိမ်တစ်လုံးဆောက်ပေးကာ မရင်မေ ကိုနေထိုင်စေသည်။ခြံက ပေတစ်ရာပတ်လည်ကျယ်ဝန်းသဖြင့်

ချစ်စုသဲသဲ အရမ်း အံ့သြသာွ းသည် ။ ဟေမာငွေနှင်းတို့ ခေါ်သွားတဲ့ ဒီ ကလပ်က သူထင်ထားတာထက် ပိုသားနားနေလို့  ။ ပိုရှိုင်းနေလို့ ။ သားသားနားနား ဘဲလေးတွေလည်း တပုံကြီး လေ ..  ။ချစ်စုသဲသဲ

အပိုင်အပ်နှင်း သခင့်ရင်တွင်းသို့ ရေးသူ – အမည်မသိ ကျမတို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ဟာ ပင်လယ်ကမ်းခြေ တနေရာမှာ ရှိနေသာ မြို ့လေးတစ်မြို ့သို့ ရောက်ရှိခြဲ့ကပါတယ်။ ဒီလို ရောက်ရှိခ့ရဲ တဲ့ အကြောင်းရင်းကတော့ ကျမရ ဲ့ခင်ပနွ

ဂျစ်တူး ချစ်ဖူးသွားပြီ ရေးသူ  – မြင့်ထွေး (ရတနာပုံ) “အင့် .. အမေ့ .. ကျွတ် .. ကျွတ် .. ကောင်းကောင်း .. ကောင်းတယ်ကွယ် “ “နာ …

အခန်း(၁) ယနေ့ရုံးချိန်းမရှိသဖြင့် အမှုသစ်ရှာရဦးမည် ဖြစ်ရာ ရုံးမသွားဟုဆုံးဖြတ်ကာ သီရိတစ်ယောက် အပျင်းကြီးကာ ဆက်လက်အိပ်နေသည်။ သတိရသဖြင့် ဘေးကိုလှည့်ကြည့်တော့ ကိုအေးမင်းက မပြန်သေး။ သူမ နိုးသွားသည်ကို သိသောအခါ သူမညအိပ်ဝတ်စုံကို ပင့်သည်။ “တော်ပြီကွာ” “ပြန်ခါနီး တစ်ချီလောက်

ဒေါ်လေး မမြခိုင်ထူးသာ ရဲ့ လိင်ကိစ္စ လက်တွေ့ အတွေ့ အကြုံက စောသည်ပဲ ခေါ်ရမလား ထူးသာ ကိုးတန်း လောက်မှာ စသည်၊ ထူးသာက ၈တန်း လောက်မှာ စပြီး ဂွင်းတိုက် တတ်နေပြီ၊ သူတို့

ကျွန်တော့် ဘဝ ရဲ့ ပထမဦးဆုံး လူပျိုရည် ကို စုပ်ယူ သောက်သုံးခွင့်ရလိုက် တဲ့ ကံထူး တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် က ပညာတတ် အင်ဂျင်နီယာ မမ တစ်ယောက်ပေါ့ အသက် က  ၃၄

၁၉၃၈ ဇူလိုင် ၂၆ရက်နေ့တွင် ဖြစ်ပွားသော ကုလား-ဗမာ အဓိကရုဏ်းအပြီး အချိန်ကာလများမှ စတင်ကာ မြန်မာ ပြည်နိုင်ငံရေးအခြေအနေသည် တစတစနှင့်ပင် တည်ငြိမ်မှု ကင်းမဲ့လာခဲ့သည်။ ဂျပန်တို့သည်လည်း ပုလဲဆိပ်ကမ်းကို ဗုံးကြဲတိုက်ခိုက်ပြီး ကမ်ဘာစစ်ကြီးထဲသို့ ဝင်ရောက် လာခဲ့လေသည်။ ၁၉၄၁

ပုံ့ သည် ကျောင်းက ပြန်လာတာ နဲ့ သူ့ ကွန်ပြူတာ ဆီ ပြေး ကာ အီးမေးလ်ကို ဖွင့်ကြည့် သည် .. ။အိပုံ့ သည် ဘိန်းစွဲနေတဲ့ လူ လို ဖြစ်နေပြီ

ဒေါ်မြင့်မြင့်သွယ်က သံပန်းတံခါးကို လူပ်ကိုင်ရင်း အိမ်ထဲသို့လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ‘စုစုရေ…စုစု’ ‘ရှင်၊ လာပါပြီအန်တီသွယ်’ ပြောသံနှင့်အတူ အသက်၁၃နှစ်ခန့် မိန်းခလေးတဦးအိမ်ရှေ့သို့ ပြေးထွက်လာသည်။ ‘ဘာလုပ်နေလဲ စုစု’ ‘မီးပူတိုက်နေတာပါ အန်တီသွယ်’ မိန်းကလေးက ရိုသေစွာပြန်ဖြေရင်း တံခါးသော့ကိုဖွင့်ပေးလိုက်လေသည်။ ဒေါက်မြင့်မြင့်သွယ်က လက်ဆွဲအိတ်ကို

ကျွန်တော်အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်တုန်းကပါ။အဖေ့ဘက်ကတူမတယောက်ဒီမှာကျောင်းလာတက်ချင်တယ်ဆိုတာနဲ့အဖေကအိမ်မှာပဲလာနေခိုင်းပြီး ကျောင်းတက်စေလိုက်တယ်။အိမ်မှာကလဲလူဦးရေနည်းတော့အခန်းလွတ်တွေကအများ ကြီးလေ၊ ကျွန်တော်နဲ့ကဝမ်းကွဲမောင်နှမတွေဆိုပေမယ့်အနေစိမ်းတဲ့လူတွေချင်းအခုမှတွေ့ကြတာဆိုတော့စိမ်းနေကြတယ်။ စကားလဲသိပ်မပြောဖြစ်ကြဘူး၊ရောက်စမှာပေါ့လေ။ သူကျောင်းစတက်ရတဲ့နေ့ရောက်လာတော့သူ့ကိုကျွန်တော့်ဆိုင်ကယ်နဲ့ကျောင်းကြို၊ကျောင်းပို့လုပ်ပေးဖို့ အဖေကကျွန်တော့်ကိုခိုင်းတယ်။ အဲဒါနဲ့သူကျောင်းစတက်တဲ့နေ့ကစပြီးအကြို၊အပို့လုပ်ပေးနေရတော့တယောက်နဲ့တယေက်ကရင်းနှီးလာတယ်။ စကားအပြောဆိုလေးတွေကနေပြီးအစအနောက်လေးတွေရှိလာ တယ်။ အိမ်မှာကအဖေနဲ့အမေရယ်ကတခန်း၊ညီမလေးကတခန်း၊အိမ်အောက်ထပ်မှာနေကြတယ်။ကျွန်တော်ကတော့စစကတည်းကအိမ်ပေါ်ထပ်ကစိ်တ်ကြိုက်ရွေးထားတဲ့အခန်းလေးမှာ နေတာပေါ့။သူရောက်လာတော့အောက်ထပ်မှာအခန်းလဲမရှိတော့တာရယ်၊တယောက်တည်းလွတ်လွတ်လပ်လပ်နေလို့ရအောင်ဆိုပြီးရယ်အိမ်အပေါ်ထပ်မှာသူ့အတွက်တခန်းစီစဉ် ပေးတယ်ကျွန်တော့်အခန်းကိုသွားချင်ရင် သူ့အခန်းရှေ့ကဖြတ်ရတယ်။ တခါတလေတံခါးလေးဟနေတာမျိုးတွေ့တော့ တစေ့တစောင်းကြည့်မိတာမျိုးရှိတယ်ပေါ့။အခန်းထဲတော့ ့ကျွန်တော်မဝင်ပါဘူး။နောက်ပိုင်းရင်းနှီးလာတော့ကျွန်တော်အိမ်ပေါ်တက်လာချိန်မျိုး သူ့အခန်းဖွင့်ထားတာနဲ့တွေ့ရင် အခန်းထဲဝင်ပြီးစကားဝင်ပြောတာမျိုးရှိလာတယ်။ အေးဆေးပဲလေ။

မောင်မောင်ထန်ရေး သည်။ ကျ နော့်နံမယ်က တိုး ဇော်ပါ…။ကျ နော်က မွေး ချင်း မောင်နှမ မ ရှိတဲ ့တ ဦး တည်း သော သား တ ယောက်ဖြစ်ပါ တယ်..။

“….မမအေး…..မမအေး…..” ၁၈နှစ်၁၉နှစ်ခန့်ရှိအသားဖြူဖြူ…….လူရည်ချောလေးမောင်မောင်အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ အပြေးအလွှားတက်လာရင်း နှုတ်မှတကြော်ကြော်အော်ခေါ်လိုက်သည်။ “…ဟ ဲ့…သေနာလေး….ဘာဖြစ်လို့ဒီလောက်အော်ကြီး ဟစ်ကျယ်လုပ်နေရတာလ ဲ…. …..ငမောင်…..” အခန်းတစ်ခုထ ဲမှအသားညိုညိုအသက်၂၅ နှစ်ခန့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တင်း လှပသူလေးတစ်ယောက်ထဘီရင်လျားခါ လက်မှဘီးတစ်ချောင်းကိုကိုင်ပြီး ခေါင်းဖြီးရင်းထ ွက်လာသည်။ အေးအေးမော်သည်မောင်မောင်နှင့်မောင်နှမဝမ်းက ွဲတော်စပ်ပြီး တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။မောင်မောင်သည်တောမှနေ၍ မြို့ကျောင်းလာနေခြင်းဖြစ်သည်။

“ဘော် … ဘော်” “ဘူ … ဘူ” ကမ်းနားမှာ သငေ်္ဘာ ကပ်ပြန်ပြီ။ ဦးဦးးဒီသငေ်္ဘာနဲ့ ပြန်ပါလာမှာလား။ ညိုမီ စက်ဘီးလေးနဲ့ သွားသွားကြည့်ရတာ အမော။ လူတွေသာ ကုန်သွားတယ်။ ကိုက ပါမလားဘူး။ ညိုမီ

ကျတော်၁၀တန်းအောင်..ကောလိပ်တစ်ခုမှာကျောင်း လာတက်ရတယ်..နယ်ကဆိုတော့အဆောင်ငှါးနေရတာပေါ့.ငွေကြေးမတက်နိုင်တော့..ကျူရှင်မယူနိူင်ဘူးလေပထမနှစ်ကတော့….အဆင်ပြေချောမွေ့စွာအောင်မြင်တယ်..ဒုတိယနှစ်ကျတော့..မရတော့ဘူး..ကျောင်းမှာလည်း..စာတွေသေချာသင်သလို..စာမေးတာတွေလည်းလုပ်လာတယ်ကျတော်ကစာမရတာများတယ်…မေးတိုင်းမရတော့..တနေ့မှာ.အင်္ဂလိပ်စာပြတဲ့ဆရာမက..နှစ်ပြားမတန်အောင်ဆူပါလေရော.မျက်နှာတောင်မဖော်ရဲဘူး..ပြောလိုက်တာဗျာကျောင်းဆင်းတော့..ဆရာမကိုတွေ့တာနဲ့..”ဆရာမ..စကားနည်းနည်းပြောချင်လို့ပါ” “အေး..ပြောလေ””ကျတော်နယ်ကလာပြီးကျောင်းတက်တာပါကျတော်တို့ဘဝက..မပြည့်စုံပါဘူး..ကျူရှင်လည်းမတက်နိုင်ပါဘူး..ဆရာမ”မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောနေတော့…ဆရာမ ..ဂရုဏာသက်သွားတယ်နဲ့တူပါတယ်”အေးလေ..ဆရာမကလည်းနေ့လည်က..အခြားကိစ္စနဲ့ရောသွားတော့..ဒေါသပိုဖြစ်သွားတယ်ဆေးဆေး…””ဟုတ်..ဟုတ်..ဆရာမ””ပိတ်ရက်တွေမှာ..အိမ်လာခဲ့လေ..ဆရာမဘာသာအပြင်..အခြားဘာသာပါသင်ပေးမယ်…”ဟုတ်ကဲ့ပါ..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..ဆရာမ”ဆရာမလည်း..ဆိုင်ကယ်ပေါ်ခွ..ဆိုင်ကယ်ဦးထုပ်ဆောင်းပြီး..မောင်းထွက်သွားသွားပါတော့တယ်.. ဆရာမနာမည်က.ဒေါ်မေသူဇင်ပါ..အင်္ဂလိပ်စာသင်ပါတယ်..အသင်ပြလည်းကောင်းသူတယောက်ပါ..ဆရာမကတရုတ်လူမျိုးစပ်တဲ့သဘောရှိတယ်..အသားကဖြူတယ်တရုတ်မျက်နှာပေါက်..ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်ဝတ်ဆင်နေထိုင်တက်သူဖြစ်ပါတယ်…ကျောင်းပိတ်ရက်ရောက်တော့..ဆရာမအိမ်ထွက်လာခဲ့တယ်..အိမ်ရောက်တော့..ဆရာမ..အိမ်ရှေ့မှာ..ပန်းအိုးတွေ..ရွေ့နေတယ်လွယ်အိတ်ကို..ဒန်းပေါ်မှာတင်ပြီး..ဆရာမကိုဝိုင်းကူလုပ်ပေးနေတုန်း…”ဇင်ဇင်..သူကဘယ်သူတုန်း…””အိမ်မှာ..စာလာသင်တာ..ဆေးဆေးတဲ့..နောက်မှ..အမေ့ကိုပြောပြမယ်..’ဆေးဆေး..အဲဒါအမေလေ””ဟုတ်..အန်တီနေကောင်းလား..” “ကောင်းပါတယ်ကွယ်…သားလည်းစာကြိုးစားနော်”ဆိုပြီးအိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားတယ်…ဆရာမအမေကသဘောကောင်းမယ့်ပုံရှိတယ်..မျက်နှာကပြုံးလို့ဆရာမနဲ့ပန်းအိုးတွေ..အတူရွေ့တော့မှ….အနီးကပ်မြင်ဖူးတယ်…ဆရာမက..အရပ်တော့မ ရှည်ဘူး…အသားတော့တော်တော်ဖြူတယ်..အိမ်နေအဝတ်အစားနဲ့ဆိုတော့..သဘာဝအတိုင်း..လှပနေတယ်..ကိုယ်ခန္ဓာကလည်း..ပြည့်တယ်လို့ပြောရမယ်..အပိုအလိုမရှိဆူဖြိုးနေတယ်..အားလုံးပြီးသွားတော့..ခြေထောက်လက်ထောက်ဆေးရန်.. .နောက်ဖေးဦးဆောင်ခေါ်သွားတယ်..ဆရာမက..လှမ်းလျှောက်တိုင်းတုန်ခါနေတဲ့တင်ပါးကြီးကိုကြည့် လိုက်လာခဲ့တယ်..စာသင်တော့လည်းကြမ်းပြင်မှာပဲသင်တော့..ဟိုက်နေတဲ့လည်ပင်းမှနို့တွေတွေ့နေရတယ်မနေနိုင်တော့ဘူး..ဆရာမကိုခွင်တောင်ပြီးအိမ်သာထဲဝင်..ဆရာမမှန်းပြီး.ဂွင်းထုပလိုက်တယ်ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်းသွားတော့..ဆရာမအပြင်မိသားစုနဲ့ပါ..ခင်မင်ရင်းနှီးသွားတယ်…စာမေးပွဲဖြေဖို့..ကျောင်းပိတ်ရက်ပေးတော့တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်..ဆရာမအိမ်မှဆရာမမှလွဲ၍..တစ်အိမ်သားလုံး..ဘုရားဖူးထွက်ကြတယ်..ဆရာမက..ကျောင်းမှာဆို..သူနဲ့မသိသလိုပဲကျတော့ကိုဆက်ဆံတာ..မာတင်းနေတာပဲအဲလိုအချိန်တွေဆို..ဆရာမကို..မကျေနပ်ဖူး…အိမ်မှာကျတော့လည်း..ဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ်နဲ့..”တွေ့မယ်..ဆိုပြီးညိုးထားလိုက်တယ်… ဒီတပတ်တော့..ဆရာမအိမ်မှာ..ကျတော့နဲ့နှစ်ယောက်တည်းရှိမှာကို..တွေးပြီးရန်ခုန်နေတယ်…ဟုတ်တယ်လေ…ဆရာမကိုခိုးကြည့်ရင်.ယခင်က..အိမ်ကလူတွေသိမှာစိုးလို့..သေချာမကြည့်ရဲဘူး..ဒီတခါတော့ပတ်ဝန်းကျင်လွတ်ကြည့်ရတော့မယ်…ဟဲဟဲပိတ်ရက်ရောက်တော့..အိမ်ကနေ..အစောကြီးထွက်လာခဲ့တယ်..ဆရာမအိမ်ရောက်တော့..”ဆရာမ..ဆရာမ”အသံလည်းမကြားဘူး…အဲဒါနဲ့..အိမ်ထဲဝင်ကြည့်တော့လည်း..မတွေ့ဘူး..ဆရာမအခန်းကိုကြည့်တော့….အားပါးပါး…ဆရာမအိပ်နေတာဖင်ကိုပြောင်နေတာပဲ..အတွင်းခံလည်းဝတ်မထားဘူး…တစောင်းအိပ်နေတာများနောက်ကကြည့်ရတာ..ဂစ်တာတလက်..ဒေါင်လိုက်ချထားသလိုပဲ…..ကြည့်နေရင်းနဲ့ကျတော့ငပဲက..ထောင်တက်လာပြီ…..ဆရာမက..ပုလို့လားမသိဘူး..တင်တော်တော်ကြီးတယ်… နောက်ပြီးဖွေးဥနေတာပဲ..ပေါင်တန်ကအရင်းဘက်ကတုတ်ပြီး..အောက်ဘက်ကို..သွယ်ဆင်းသွားတယ်…ကျတော့လီးကလည်းမရတော့ဘူး…ပုဆိုးလှန်ပြီး..ဂွင်းထုနေတာ..သိပ်မကြာပါဘူး..ထုလို့ပြီးသွားတယ်..ကျတော်လည်း..လီးရည်တွေကို..ပုဆိုးနဲ့သုပ်အပြင်ပြန်ထွက်ပြီး…”ဆရာမ..ဆရာမ”မကြားကြားအောင်..ခေါ်လိုက်တော့..”လာလေဆေးဆေး..ဆရာမလည်းဆေးဆေးခေါ်မှ..နိုးတော့တယ်”ကျတော်လည်း..ခုမှရောက်တဲ့ပုံစံနဲ့…ဆရာမပုံကခုမှအိပ်ယာထတာဆိုတော့ဆံပင်ဘိုသီဖက်သီနဲ့…မျက်နှာလေးကတော့.အိပ်ရေးပျက်တာသာပြောတာ..ဖောင်းနေတာပဲဘော်လီလည်းဝတ်မထားဘူးနဲ့တူပါရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေ…ရုန်းထွက်နေသယောင်ဆရာမကိုသေချာစဆးုံကြည့်ပြီးမှ..”အားနာလိုက်တာ..ဆရာမရယ်.ကျတော့ကြောင့်..အိပ်ရေးပျက်ပြီ””ညကတော်တော်နဲ့အိပ်မပျော်ဘူး..” “ဧကန်န..ဆရာမညက..ချစ်သူနဲ့ဖုန်းပြောတာဖြစ်မယ်..ဟုတ်တယ်ဟုတ်..””ဆေးဆေးကတော့..စွတ်အထင်ကြီးနေတယ်..ချစ်သူလား..မူးရင်တောင်..ရှူစရာမရှိဘူး.””ကျတော့.ဆရာမဒီလောက်လှနေတာ..အကြွင့်းမဲ့တော့..မယုံပါဘူး..””ကိုယ်တော်..မယုံလည်းနေ..မျက်နှာသစ်လိုက်ဦးမယ်..ခဏစောင့်”ဆိုပြီးရေချိုးခန်းထွက်သွားပါတော့တယ်…ဆရာမက..ကျတော့ကို..စာသင်လိုက်..စက်ချုပ်လိုက်နဲ့..အလုပ်တွေများနေတယ်စာသင်ထွက်သွားတော့လဲ..လှုပ်လိုက်တဲ့ဖင်စက်ချုပ်ခုံမှာ..ကျောပေးထိုင်ပြန်တော့လည်းဖင်က..ခုံအပြည့်နေရာယူထားတယ်…ကျတော်ဆရာမကိုကြည့်ပြီး..အမျိုးမျိုးပြစ်မှားနေတယ်..”ဆေးဆေး..ခဏ””စက်ခုံက..နင်းရတာ..ဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး..အရမ်းလေးနေတယ်” “နတ်တွေကျပ်နေလို့နေမှာပေါ့..ဆီထိုးလား””မထိုးတာကြာပြီ”ကျတော်လည်းပုဆိုးကိုတိုတိုဝတ်..ဆရာမရှေ့မှာ..ထိုင်..ဆီထိုးပေးနေတယ်..ပြီးတော့..ဆရာမကိုကြည့်ပြီးတောင်နေတဲ့လီးကိုလည်း..အောက်စ..နည်းနည်းလွတ်ပြီးပြပေးနေတယ်..ဆရာမက..ဆီထိုးတာ.မကြည့်ပဲလီးကိုသာအာရုံစိုက်နေတယ်….အာရုံစိုက်လေ..ပိုပြီးပြပေးတော့…ဆရာမမနေနိုင်တော့ဘူးလားမသိ…အိမ်သာဘက်ခဏခဏထွက်သွားတယ်…မိုးနည်းနည်းချုပ်လာတော့..”ဆေးဆေး..အိမ်မှာအိပ်သွားပါလား””ဆရာမနဲ့ကျတော်နှစ်ယောက်တည်းတော်ကြာ..ဆရာမကို..ပြောကြဦးမယ်”ဆေးဆေးရယ်..ဆရာမအတွက်မစိုးရိမ်ပါနဲ့” “အိုကေလေ..အိပ်မယ်”ဆရာမနဲ့ကျတော်စကားပြောလိုက်စာသင်လိုက်နဲ့အချိန်ကုန်လို့ကုန်မှန်းတောင်မသိတော့ဘူး…ခဏနေတော့..အခန်းထဲသွားပြီး..ထမီရေရှားကြီးနဲ့ထွက်လာတယ်..”အိုက်တယ်ကွယ်..ရေချိုးဦးမယ်..””ဆရာမကလည်း..မိုးချုပ်မှ..အအေးပက်နေပါဦးမယ်..””ရပါတယ်..ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..”ဆရာမက..ပြောလည်းပြော..အလုပ်ကလည်းလုပ်နေသေးတယ်..ရေရှားနဲ့ဆိုတော့..ဖင်ကြီးတွေတုန်ခါနေတာပဲ..အနား ရောက်လို့ကြည့်လိုက်ရင်လည်း..ရင်သားကြီးတွေက..ဝင်းဝါမို့မောက်နေတာပဲကြည့်ရင်း..စိတ်ထဲမရိုးမရွဖြစ်နေပြီ..”ဆရာမ..ကျတော်လည်း..ဆရာမနဲ့အတူရေချိုးမယ်.. ‘”ချိုးလေ..”.ဆရာမလည်းရေချိုးခန်းထဲရောက်တာနဲ့ရေပန်းအောက်ဝင်ပြီး..ရေပန်းဖွင့်ချလိုက်တယ်ကျတော်ကဆရာမနောက်မှဆိုတော့ရေစိုထမီနဲ့လှနေတဲ့..ဆရာမဖင်ကိုမြင်ပြီးစိတ်ကထိမ်းမရတော့ဘူး..ဆရာမနောက်မှာကပ်လိုက်တယ်..လီးက..ဆရာမတင်ပါးကိုထောက်လိုက်တယ်..ပထမတော့တွန့်သွားသေးတယ်..ဘာမှမပြောတာနဲ့..ဆရာမကိုနောက်ကနေသိုင်းဖတ်လိုက်တယ်..”အို့..ဆေးဆေး””မနေနိုင်တော့ဘူး..ဆရာမရယ်..””ဆေးဆေး..ဆရာမကိုအထင်သေးတာလား” “မဟုတ်ရပါဘူး..ဆရာမရယ်”စကားလည်းပြော…ဂုတ်သားလေးကိုလည်းနမ်းနို့တွေလည်းကိုင်..ဖင်ပါးကြီးကိုလည်း..လီးနဲ့နေရာအနံ့ှလိုက်ထိုးပေးနေတယ်..ဘာမှမပြောတော့…ရေရှားထမီးကို..ချွတ်ချလိုက်လိုက်တယ်…ဖြူဖွေးနေတာပဲ..အသားက..တခါမှတောင်မတွေ့ဖူးဘူး..ဥနေတာပဲ..ဆရာမကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေစုပ်လိုက်တယ်…နို့တွေလည်းနယ်ပေးနေတယ်..ဆရာမပျော့နေပြီး..လက်ကတဖြည်းဖြည်းအောက်ကိုလျော….စောက်ဖုတ်ဆီ..သွားနေတယ်..စောက်ဖုတ်ကြီးက..အရည်တွေရွှဲနေပြီ…လက်ချောင်းတွေက..စောက်စေ့နေရာကို..ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ပေးလိုက်တယ်”အို..အို..ဟာ…ဟာ..ဟင်း..အင်း” “အမလေး..ဟင်း…ဟင်း..ကျွတ်..”ထိုင်ချလိုက်ပြီး..ဆရာမစောက်ပတ်ကိုနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကဖြဲလိုက်ပြီး…လျှာ်နဲ့.ယက်တင်ပေးလိုက်တယ်…ဆရာမ..ထွန့်ထွန့်လူးနေပြီ….နံရံမှာ..ဆရာမကိုကပ်စေပြီး…ပေါင်နှစ်ဖက်ကကိုင်ပြီးမတင်လိုက်တယ်..”ဆေးဆေးရယ်..ဘယ်လိုလုပ်မလို့လဲ..”ဘာမှပြန်မပြောပဲ…ပြဲအာသွားတဲ့..စောက်ဖုတ်ကို…အပြီအပြင်ယက်ပေး..စောက်ခေါင်းထဲလျှာထိုးထည့်ပေး..စောက်စိကို..သကြားလုံးစုပ်သလိုမျိုး..”ပြွတ်..ပြွတ်..ရှလွတ်..ရှလူး..ပြွတ်..””အိုး..အိုး..အား..အား..အား..””အမလေး..အင်း..အင်း..ဟင်း””ဆေးဆေး..မရတော့ဘူး…အား..အား””အို..ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲ..ဟင်း.””အမလေး..လေး.အား..အား…” “ထွက်ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ…အား…အား.”ဆရာမစောက်ရည်တွေ..ကျတော့မျက်နှာပေါ်ပန်းချလိုက်တယ်….ကျတော်လည်း…ထွက်ကျလာတဲ့စောက်ရည်နဲ့..ပေနေတဲ့စောက်ရောတွေပါ…ယက်ပေးလိုက်တယ်..”ဆေးဆေးရယ်..အားနာလိုက်တာ..ဆရာမ..ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး…””လိုးပေးရမလား..ဆရာမ””အင်း”ကျတော်လည်းပုဆိုးကိုနဲ့အကျီပါ ချၤွတ်လိုက်ပါသည်…ချွတ်နေတုန်းလီးက..ခါးယမ်းနေတော့….ဆရာမကြည့်ပြီးအသည်းတွေယားနေလားမသိ…ထိုင်ချလိုက်ပြီး..ကျတော့လီးကို…သူ့လက်ဖြူဖြူလေးနဲ့အသာအယာဆွဲယူကာ..ပါးစပ်ထဲ..ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်..ကျတော်လည်းဆရာမခေါင်းကိုကိုင်ပြီး..လီးကိုရှေ့တိုးပေးလိုက်တယ်..ဆရာမက..အကြုံမရှိပေမယ့်..စုပ်ပေးချင်တဲ့..စိတ်တွေဖုံးလွမ်းနေလို့လားမသိ…ပါးစပ်ထဲရောက်နေသောလီးကို..လျှာဖျားလေးနဲ့ထိုးကာ..ဒစ်တဝိုက်ကိုယက်ပေးနေတယ်”ဟ…အား..ကောင်းလိုက်တာ

ကျမ ၅တန်းလောက်တုန်းက ကျမတို့အိမ်မှာ ထမင်းချက်တဲ့အန်တီကြီးတစ်ယောက်ခေါ်ထားတယ်။ မနက်လာ ညပြန်ပေါ့။သူချက်တဲ့ ဟင်းတွေက တော်တော်စားကောင်းတယ်။ အဒေါ်ကြီးက ရခိုင်ဘက်ကနေ ကျမတို့မြို့ကိုပြောင်းလာတာ။သူ့မှာ သားတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ကိုဟိန်း တဲ့။ ကိုဟိန်းက ၈တန်း တက်နေတာလေ။ ကျမထက် ၃နှစ်လောက် ကြီးတယ်။ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်း

ကိုစိုးထူး က မျက်လုံး ခပ်မှေးမှေး ပြုကာ မယားပါသမီး တင်မေခက်ကို ကြည့်သည် ။ငါးသိန်းဆိုတာ အတော့်ကို များသည် ။သိုသော် ကိုစိုးထူး ကြံဖန်မည် ဆိုလျှင်တော့ ရနိုင်သည် ။ မမိ ိ လိုချင်တာတွေ

” ဟား….ပိန်းပန်းလေးကလှလိုက်တာနော် ” သော်က ပန်းအိုးလေးမြေဆွ..ပေါင်းသင် ပေးနေဆဲ..မတင်မြလာငုံ့ကြည့်ပြီးပြောသည်။ပိန်းပန်းကိုကြည့်ချင်လို့မဟုတ်..။ကိုသော်ကပန်းအိုးမြေဆွနေဆဲအောက်စ,လွတ်နေတာကိုမတင်မြအဝေးကပင်မြင်နေ ခဲ့သည်။ ခပ်လှမ်းလှမ်းဖြစ်နေတာမို့သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရ။ဒါကြောင့် အနီးကပ်လာပြီး အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာ သေသေချ ာချ ာလာကြည့်ခြင်းဖြစ်သည်။ကိုသော်က လီးကြီးကတွဲလောင်းစိုက်နေပြီးဒစ်ကြီးကပြဲနေကာမတောင်ပဲနဲ့ငိုက်စိုက်ကျနေတာတောင်မှခြောက်လက်မလောက်ရှိမည်။လီးအရင်းဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာလီးမွှေးနက်နက်လေးတွေကအစွယ်လေးတွေလိုရှည်ဆင်းနေပြီးဒစ်ကြီးကသန့်ရှင်းစွာပြူ းထွက်နေကာဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးနှင့်အချောင်းလိုက်ကြီးကပ်တင်နေသည်။အိမ်ကလူလီးတောင်နေတာထက်ကြီးနေသေး ။အားရစရာ…. ” အငုံလေးကလဲ..ပြူ