Tag: အပြာစာ

ကျွန်တော်ဆယ်တန်းအောင်တယ် ဗျ နယ်မှာပဲအောင်တာပါ..ဆ.ယ်တန်းအော င်တော့ ရန်ကုန် မှာ ကျောင်းတက်ခွင့်လေးရတယ် ….. မေဂျာက ကျောက်တွေအကြောင်းသင်တာပေါ့ဗျာ..ကျွန်နော်က ကျောက်တွေအကြောင်း အဲ့လောက်စိတ်မဝင်စားဘူးဗျာ…တကယ်တန်း မိန်းမတွေ အကြောင်းသင်ရတဲ့ ဘာသာတွေဘာတွေရှိရင် ကောင်းမယ်လို့ စဉ်းစားဖူးတယ်…ကျွန်နော်က ဆော်ဖြောင့်ဖြောင့်လေး မြင်လိုက်ရရင် ဘယ်လို …

ကျုပ်က အိမ်ခြံမြေအကျိုးဆောင်လုပ်ငန်း လုပ်ပါတယ်။ အိမ်ပွဲစား ပေါ့လေ။ ကိုယ့်ဝါသနာနဲ့ ကိုက်ညီတဲ့အလုပ် ဆိုတော့လည်း ဒီအလုပ်ကို လုပ်ရတာ ပျော်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တစ်ပတ်မှာ နာရီ ၄၀ လောက် တစ်အိမ်ပြီးတစ်အိမ် ဖိနပ်ပေါက်အောင်သွားပြီး အာပေါက်အောင် ပြောရ …

ကုမ္ပဏီကြီးဖွင့်လိုက်တာဟာ သန်းသန်းစိုးတို့လင်မယားအတွက်လားဟုပင်ထင်ရသည်။ သန်းသန်းစိုးနှင့် စိုးမောင်တို့ကား အစက ဒီနေရာလေးမှာတိုက်ခန်းကျဉ်းလေးမှာ လခပေးပြီးငှားနေကြသည်။ အစက ကြုံရာကျပန်းလုပ်စားနေသော သန်းသန်းစိုးတို့လင်မယားအတွက် ရေကန်အသင့်ကြာအသင့်ပင်.. ။စိုးမောင်က ကုမ္ပဏီမှာဒရိုင်ဘာ၀န်ထမ်းလုပ်သည်။သန်းသန်းစိုးက အစက ကုမ္ပဏီမှ ၀န်ထမ်းတွေကို မနက်ပိုင်း ထမင်းသုတ် ထမင်းပေါင်းများရောင်းချပေးသည်။ ကံကောင်းချင်တော့ …

လည်ပင်းမှာ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတဲ့ ပန်းကုံးတွေ စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှာဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းနီကို တစ်ရှုးနဲ့ ပွတ်သုတ်ပစ်တယ်။ခုံပေါ်ထိုင်ချရင်း သောက်ရေဘူးဆီ လက်အလှမ်း… “ရှေး…နင့်ကို ဂျာကြီးလှမ်းခေါ်နေတယ်… ဘိုးတော်တွေဝိုင်းမှာ” “ငါအမောတောင် မပြေသေးဘူး” “အဲ့ဒါဆို ငါသွားလိုက်ရမလား” “သွားချင်သွားလေ…ငါမလာနိုင်ဘူးပြောလိုက်” ကိုယ်လုံးနည်းနည်းသွယ်ပေမဲ့ …

ထွန်းမြိုင် ကျနော်နဲ့ လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်း ။ ကျနော် ဆည်မြောင်းမှာအလုပ်ဝင်တော့ ပစ္စည်းထိန်းဌာနမှာ အတူတူ ကျနော်တို့မြို့က မြန်မာနိုင်ငံရဲ့အလယ်ပိုင်း ခရိုင်မြို့လေးပါ။ အဲ့ချိန်က ကျနော်ရော ထွန်းမြိုင်ပါ အသက်၂၀ အရွယ်တွေဘဲ ရှိသေးတယ်။ ဆည်မြောင်းဌာနပစ္စည်းထိန်းတွေဆိုတော့ သိတဲ့ …

တိုက်ခန်း တံခါးဝကိုရောက်တော့ ဖွင့်လျှက်မို့ ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမ ဖိနပ်တစ်ရံ တွေ့တာနဲ့ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှလဲ မတွေ့ရ နောက် ကိုသိန်းအောင် အခန်းက အသံကြားနေရသည်။ အကျယ်ကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပုံမှန်ထက်တော့ပိုသည်။ သုံးထပ်သားအခန်းဖွဲ့မို့ …

ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့တွင် ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ကလျာတစ်ယောက် ပီတိတွေဖြာလျက်ရှိသည်။ ဒီနေ့ချစ်ရပါသောမောင်နဲ့တွေ့ဖို့ချိန်း ထားသဖြင့် အလှဆုံးသောအဝတ်အစားများကို ဝတ်ဆင်ထားယုံမက ကြွေရုပ်လေးကဲ့သို့အလှများပြင်ဆင်ထားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်ပြန်ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါင်လည်လောက်သာရှိသည့်လည်သာစကပ်လေးက တင်းရင်းနေသည့်တင်သားများကိုဖော်ပြနေပြီး လယ်ဟိုက်ဆွဲသားတီရှပ်လေးနှင့် ပင့်ဘရာစီယာလေးက နဂိုရှိပြီးသား နို့အုံဖြူဖြူလေးများကို ကြွရွစွာ လှပတင့်တယ်နေစေသည်။ ကားလေးကိုအသာမောင်းထွက်လိုက်ပြီး …

ကိုမိုးအသက်၂၀မှာအိမ်ထောင်ကျကာ သူအသက်၃၀မှာ မိန်းမဖြစ်သူနှလုံးရောဂါနဲ့ဆုံးသွားထည်းကတယောက်ထည်းနေလာခဲ့တာ ခုဆိုအသက် ၃၅နှစ်ရှိပီလေ သားသမီးရတနာလည်းမထွန်းကားခဲ့တော့ တယောက်ထည်းဘဝကိုဖြတ်သန်းလာခဲ့တယ်… တရက်က မူးပီးပြန်လာတော့ လမ်းမှာအချောက်မတယောက်တွေ့တာနဲ့ လိုးခဲ့သေးတယ် ဘယ်ရမလည်း မိန်းမကိုမလိုးရတော့ အချောက်ကိုလိုးလိုက်တာ အချောက်အဲ့နေ့က တော်တော်လေးအီစလန်ဝေသွားပုံရတယ် ဖြစ်ပုံကဒီလိုဗျ အလုပ်ကနေအပြန်အရက်လေးဝင်သောက်ပီး အိမ်ပြန်တော့လမ်းမှာအချောက်တယောက်က ဇတ်လမ်းစလာတယ် …

မြိုစွန်တနေရာ အဝေးပြေးလမ်းမကြီး အနောက်ဖက် ပျံကျဈေးလေးက ရောင်းသူဝယ်သူ အသံပေါင်စုံနဲ့ ဆူညံနေတာဗျို့။ ကျုပ်လည်း မိန်းမကို ဈေးခင်းပေးပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ နုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ” မချို ငါပြန်ပြီ နေ့လည်ကျမှ လာတော့မယ် “” အင်းပါ ကိုမောင်ခြိမ့် …

သမီးဈေးသွားလိုက်ဦးမယ်နော် “” အေး အေး သမီး ဘယ်လောက်တောင်ကြာမှာလဲ “” ကြာမယ်ထင်တယ်အမေ ဆိုင်စောင့်ပေးရမယ်ထင်တယ် သွားပြီနော်အမေ့ “မိထားက ကိုယ့်အကြံနှင့်ကိုယ် ခပ်သွက်သွက် ထွက်လာခဲ့သည်။ အခုတလော အမေပုံမှန်မဟုတ်။ အဖေကလည်း ဒီတစ်ခေါက်ခရီးထွက်တာ ကြာနေသည်မဟုတ်လား။အမေ့အသက်က ၃၅ …

တကယ်တော့ လောကကြီးကအေးချမ်းပါတယ် ပူလောင်ခြင်းဆိုတာတွေ မကောင်းမှုဆိုတာတွေကို လူတွေကသာဖန်တီးဆေးခြယ်လိုရာပုံသွင်းပစ်ခြင်းကို လောကကြီးကသာ ခါးစီးခံနေရတာပါ နေရောင်ခြည်ရဲ့အလင်းကမျက်နှာကို ထိုးကျလာပေမဲ့ မလှုပ်မယှက်ထိုင်ရင်း သံလွင်မြစ်ပြင်ကိုငေးကြည့်ရင်း မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်လေးများဝေ့လာရင်း ကမ်းစပ်ကိုအပြေးလေးရိုက်ခတ်လာတဲ့ လှိုင်းခွက်ကလေးများကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးငြိမ်းချမ်း တစ်ယောက် ရင်ထဲမငြိမ်းချမ်းပဲ …

ခက်တယ်ကွာ…မင်း..လုပ်တာ ငါတော့ သေတောင်သေ လိုက်ချင်တော့တာဘဲ …  အမ ရယ်..ဘယ်သူမှ သိတဲ့ ကိစ္စမှမဟုတ်တာ ..လာပါဗှာ..လိုးကြရအောင် … ( အို…လွှတ်..လွှတ် ..မင်း…မင်း..သိပ်ရဲတာဘဲ …) အာဝါး က တော်တော် သန်မာ သည် …

သထုံမြို့ရဲ့ဝါဆိုမိုးက အငြိုးနဲ့များရွာသွန်းနေသလား ထင်မှတ်လောက်တဲ့အထိ မရပ်မနားအဆက်မပြတ်သွန်းဖြိုးလို့နေပါတော့တယ်ဗျာ ညကဘော်ဒါတွေနဲ့အရက်ဝိုင်းဖွဲ့သောက်တာများသွား လို့ခေါင်းတွေကိုက်ပြီး လူကအိပ်ယာနှိုးကတည်းက မလန်းပဲဖြစ်နေပါတော့တယ် ဆိုင်ကယ်ကိုစက်နှိုးလိုက်တော့ အမေ့ရဲ့ စကားလုံးများနားထဲပျံလွင့်လာပါတော့တယ် မိုးလင်းတာနဲ့ ဒါကဘယ်လည်း အိမ်အလုပ်ကူလုပ်မယ် မစဉ်းစားဘူး ကလေးလည်း မဟုတ်တော့ဘူးနော် အလင်းစက် အခုထိပြောနေရတုန်းပဲ ညကလည်း …

ေ၀လကြီးသည် အိပုံ့တို့ သားအမိ ကို သူ့အိမ်မှာ ခေါ်ထားလိုက်ပြီးတဲ့နောက် ဟိုတုံးကလို လမ်းဘေး ထမင်းဆိုင်တွေမှာ ကြုံသလို စားနေရတဲ့ ဘ၀မျိုးကနေ ကင်းေ၀း လွတ်မြောက်သွားသည် ။ အိပုံ့တို့ သားအမိသည် ထမင်းဟင်းတွေ ချက်ပြီး သူ့ကို …

“ရော့ဒီမှာ ကားလက်မှတ်.. ဒါကမောင်လေး သုံးဖို့..”..(၁၀၀၀၀)တန် အရွက်၂၀.. “သေချာ အဆင်ပြေအောင်ရှင်းပြခဲ့နော် ပရောဂျက်ကို၊ စာချုပ်ပါတခါတည်းချုပ်ခဲ့ မမက နက်ဖြန်ခရီးထွက်စရာပေါ်လာလို့ …” “ဟုတ်ကဲ့ပါအမ” ___ပြေးရပီလေ အဆောင်ကို အဝတ်စားမထုတ်ရသေး ရေမချိုးရသေး သူမဝယ်ထားတဲ့ကားလက်မှတ်က နေပြည်တော်ညနေ၆နာရီကား အလုပ်ကိစ္စပြောတဲ့အချိန်က …

ဒီလိုဗ် ေက်ာ္စြာတေယာက္ ဘန္ေကာက္မွာ ယိုးဒယားမေလးတစ္ေပြနဲ႔ခ်ိတ္တိတ္တိတ္ျဖစ္ေတာ့ ေကာင္မေလးက (လိုင္းခ်က္) ပဲသုံးတာဆိုလို့ သူလဲလိုင္းလိုက္သုံးၿပီး ေနာက္ ေလၽွာက္အပ္ရင္း အသိမိတ္ေဆြေတြမ်ားလာၿပီး ေက်ာ္စြာတစ္ေယာက္ လည္လည္ဝယ္ဝယ္ရွိလာသည့္ေနာက္ပိုင္း ပထမေတာ့ အဲ့ယိုးဒယားမေလးနဲ႔ခ်ိတ္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုခ်ိတ္ ပြားရင္း ပြားရင္းေနာက္ တျဖည္းျဖည္း ခ်ိတ္မိသည့္အထဲ …

တနေ့ တက်စီ လေး ငှားပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာတယ်။ ကံများမကောင်းချင်တော့ ငှားလာတဲ့ ကားက လမ်းမှာ သူများကို သွားတိုက်မိတယ်။ တကယ်က ကျနော့ ကားဆရာကြီးက အမှန်ပါ။ လမ်းသွယ်ကနေ အတင်းထွက်လာတဲ့ ကားကို သွားတိုက်မိတာ။ …

မိုးလင်းကတည်းက အသဲအသန်ရွာသွန်းနေသော ကိုရွှေမိုးက ညနေရောက်မှာသာ လုံးလုံးတိတ်သွားတော့သည်၊ဇွဲကိုက ဆိုင်ရှေ့မှာပစ္စည်းလေးတွေ ပြန်ခင်းရင်းဈေးဝယ်သူအလာကိုသာ ထိုင်စောင့်နေမိတော့သည်၊မိန်းမက ဆိုင်အတွင်းက စက်ချုပ်ရင်း ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိတော့ ပြုံးမိပြန်သည်။ ကျွန်တော်နာမည်က ဇွဲကိုပါ ၊အမျိုးသမီး နာမည်က မိုးမြင့်သူပါ၊ကျွန်တော်က စက်ရုံတစ်ရုံမှာ စာရေးလုပ်တယ်၊သူကတော့ …

ယမင်းထွန်းတစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်နေသဖြင့် အနားယူချိန်ပင် မရှိပေ။ အဓိက အလုပ်ရှုပ်ရသည့် အကြောင်းမှာ ညီမ ဝမ်းကွဲ နွယ်နီ့အမျိုးသား၏ တူမဖြစ်သူ ခိုင်သုတ ရောက်နေခြင်းကြောင့်လည်း ဖြစ်သည်။ တက္ကသိုလ် မတက်ခင်  သင်တန်းများ တက်ရန်အတွက် နွယ်နီ အကူအညီတောင်းထားသဖြင့် …

(ဖြစ်ရပ်မှန်ကို အခြေခံပါသည်) သြော် ဘာလိုလိုနဲ့ ရွက်ဟောင်းကြွေလို ရွက်သစ်တောင်ဖူးနေပါပြီ နေညိုချိန်အိပ်တန်းတတ်လို့ဌက်လေးတွေတေးဆိုနေတာ ငါ့အတွက်အလွမ်းဆုတွေလား မတွေ့တာကြာလို့ နင့်ငါ့ကို သတိရရဲ့လားဟာ နင့်မရှိပဲ ငါ့ကျောင်းတတ်နေရတာ ငါ့မပျှော်ပါဘူး ခက်ခက် ရယ် နင့်နဲ့ နောက်ဆုံးတွေ့လိုက်ရတဲ့ ၉တန်း အောင်စာရင်းထွက်တဲ့နေ့ …