ကျမနာမည် ဝေမာစိုး အရမ်းရင်းနီးသူတွေကတော့ စိုးလေးလို့ခေါ်ကြတယ်လေ တက္ကသိုလ်ပထမနှစ်သချၤာတက်နေတာပါ ကျမတက္ကသိုလ်တက်တော့လဲ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူတူတက်တာ မိန်းကလေးဆောင်မှာ ကျမနဲ့သူငယ်ချင်းလေးယောက် ယောကျၤားလေးအဆောင်မှာ မူပိုင်နဲ့သူ့သူငယ်ချင်းတွေနေကြတယ် အဆောင်ချင်းကကပ်လို့လေ။မူပိုင်ဆိုတာ အခြားသူမဟုတ်ဖူး သူငယ်တန်းထဲကနေ ခုချိန်ထိကျောင်အတူတက်ခဲ့တဲ့ငယ်သူငယ်ချင်း ကစားလဲအတူစားလဲအတူတူ အကူညီလိုရင်အပြန်အလှန်ကူညီကြတာ ပြောမနာဆိုမနာသူငယ်ချင်းအရင်းကြီးပါ။ အမှန်ပြောရရင် အထက်တန်း

ဆယ်တန်းမပြီးပဲကျောင်းထ်ွက်ထားတော့ ကျွန်မဘာလုပ်ရမယ်မသိ။ အသက်က ၂၀ကျော်တဲ့အထိ အလုပ်လဲရေရေရာရာမရှိ။ အိမ်ကလဲ စီးပွားရေးအဆင်ပြေလှသည် မဟုတ်တော့ အလုပ်လျှောက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတယ်။ ဘွဲ့များများရတဲ့ သူတွေတောင် အလုပ်ရဖို့ခက်နေတဲ့ခေတ်ကြီးထဲ ကျွန်မလိုဆယ်တန်းမပြီးတဲ့သူအတွက် အပုံကြီးခက်တာအမှန်ပါပဲ။ ရှိစုမဲ့စု ပိုက်ဆံလေးနဲ့ ကျွန်မကွန်ပြူတာသင်တန်းတက်တယ်။ အလုပ်ရဖို့ ကြိုးစားတယ်။

အသားညိုညို မျက်နှာကသိပ်အလှကြီးမဟုတ်ပေမယ့် အသက် ၁၉ နှစ်လို့ မထင်ရလောက်အောင် သာမာန်ထက်ထွားကြိုင်းတဲ့ မိန်းမပျိုလေး။ အထူးသဖြင့်ကတော့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ပေါင်သား အထက်က အိစက်တင်းပြည့်ကာ ကောက်တက်နေတဲ့ တင်သားအလှက အထူးခြားဆုံးဆိုရမယ် ရင်သားကတော့ သာမာန် လောက်ပါပဲ။ လေးတန်းအထိပဲပညာသင်ခဲ့ရပြီး စက်ဘီးတစီးနဲ့

ကိုထွန်းလူတို့မြို့တက်တိုင်း မစန်းစန်းနှင့်ပြူးကျယ်တို့က ချိန်းချိန်းလိုးနေကျဖြစ်သည်။ အိမ်ချင်းကလည်း တောင်ဖက်မြောက်ဖက် ကပ်လျက်သားဆိုတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်နေကြသည်ကို မည်သူမျှမရိပ်မိကြ။ ပြီးတော့သူတို့နှစ်ယောက် အသက်ချင်းကလည်း အလွန်ကွာသည်။ ပြူးကျယ်အသက်က အခုမှ ၁၈ နှစ်ထဲဝင်စ။ မစန်းစန်းအသက်က ၃၆ နှစ်ရှိပြီမို့ ပြူးကျယ်ထက် ၁၈

ကျမကရွာမှာနေတယ် ပြောရရင်တောသူပေါ့။ ရွာမှာက ပျိုးနှုတ်ကောက်စိုက် လယ်အလုပ်ကလွဲပြီး တခြားမယ်မယ်ရရမရှိ။ မွေးချင်းမောင်နှမများတော့ စီးပွားရေးကအဆင်မပြေ။ ဒါနဲ့ပဲ အမေတို့က မြို့မှာရှိတဲ့အမေ့ညီမ ဝမ်းကွဲဆီကိုပို့လိုက်တယ်။ အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆိုပေမဲ့ ဆွေမျိုးနီးစပ်လောက်ပဲထင်ပါတယ်။ ကျမတော့တခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်။ ကျမနာမည်က အေးအေးနွယ်။ မိအေးလို့ပဲအလွယ်ခေါ်ကြတယ်။ အသက်က

Zawgyi font သူ႔နာမည္က ဝသုန္ပါ။ ဝသုန္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ညီမဝမ္းကြဲပါ။ ၂၀မ္းကြဲလို႔ေျပာရမယ္နဲ႔တူတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေမရဲ့ ဝမ္းကြဲအကိုရဲ့သမီးပါ။ အျဖစ္အပ်က္ကို လိုရင္ပဲေျပာပါေတာ့မယ္။အဲဒိေန႔က သၾကၤန္ အက်ေန႔ပါ။ ဝသုန္တို႔ အိမ္က လမ္းထဲမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္က လမ္းမေပၚပါ။ ဝသုန္ကို

ကျွန်မ အဖေနဲ့အမေက ရန်ကင်းဈေးထဲမှာ အထည်ဆိုင်ဖွင့်ထားသည့်အတွက် မိုးမလင်းမှီ ထသွားပြီး မိုးချုပ်မှအိမ်ကိုပြန်ရောက်ကြပါသည်။ တစ်နေ့ကြတော့ ညနေမှောင်စပျိုးနေတဲ့အချိန်မှာ အမေနဲ့အဖေတို့ အိမ်ပြန်အလာစောင့်မျှော်ရင်း အိမ်ဝင်ပေါက် ထွက်ပေါက်ဘေးမှာ ထောင့်ဖြတ်လေးထိုင်ပြီး မျှော်နေမိပါသည်။ ဒီအချိန်မှာဘဲ အပေါ်ထပ်တက်တဲ့ လှေခါးခြေရင်းဘက်ကနေ လူတစ်ယောက်ဟာ ကျွန်မရှေ့ကို

အသားဖြူဖြူကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နှင့် ချောမောလှပသူဖြစ်ပြီး အလုပ်ကလည်းကျောင်းဆရာမဆိုတော့ အိနြေ္ဒသိက္ခာ ကလည်းကြီးသည်။ ၀တျစားဆငျယငျပုံကလညျး မကလက်ပဲခောတ်နှင့်အမှီလိုက်သည်။ မျမတ္နိူး တစ်ယောက်စာဖတ်နေစဉ်မှာပင် သူမ၏အနီးသို.လူတစ်ယောက်ဗြုံးကနဲ ရောက်လာသဖြင့် အထိတ်တလန်.ဖြင့်မော့ကြည့်လိုက်သည်။ထိုသို.မော့အကြည့်မှာပင်ထိုသူကလျှင်မြန်စွာဖြင့် သူမ၏ပါးစပ်ကိုပိတ်ကာကုတင်ပေါ်သို.ပွေ.တင်လိုက်လေသည်။ မြတ်နိူး ကိုယ်လုံးလေးကုတင်ပေါ်သို.ရောက်သွားသောအခါ ထိုသူကလည်း ဒူးထောက်ကာတက်လိုက်သဖြင့် မြတ်နိူး ၏ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားသော လကေ္ကလ်ာ့ရဲရဲ

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ကို ကျောင်းစောင့်ငနီဆိုသူ နေ့တိုင်းလိုလို သူ့အခန်းထဲမှာ ဆွဲဆွဲစားနေကြောင်း ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် သူငယ်ချင်းတွေထံမှ တစ်ဆင့်စကား ကြားဖူးခဲ့တာကြာပြီ။ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်မှာ သူတို့ကျောင်းကို အရင်နှစ်ကမှပြောင်းရွှေ့လာသော အင်္ဂလိပ်စာပြဆရာမတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး ရုပ်ရည်ရူပကာချောမောလှပသလို သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်

အန်တီဒေါ်မြမေနှင့် ပတ်သတ်ပြီးထက်နောင်မကြေနပ်ဖြစ်စရာ အကြာင်းမှရှိပါ။သို ့သော် ထက်နောင်ဖခင်က အန်တီဒေါ်မြမေကိုလက်ထက်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင် ထက်နောက်အနေရခက်နေပါသည်။ထက်နောက် ဆယ်တန်းအောင်သောနှစ်တွင် သူငယ်ချင်းများနင့်အတူ အန်တီဒေါ်မြမေပိုင်သောယမုံနာဟိုတယ် တွင် သွားရောက် စားသောက်ခဲ့ကြပြီး အန်တီမေနဲ ့ ထက်နောင် ရင်နီးခဲ့ကျသည် ။အန်တီဒေါ်မြမေ ကို ထက်နောက်တို

၇တန်းအောင်ပြီး၈တန်းတတ်စလောက်ကပေါ့ အရွယ်လဲနည်းနည်းရောက်လာပြီလူပျိုဝင်လာပြီစိုတော့ကာမစိတ်တွေလဲတဖွားဖွားပေါ့ တစ်ဖွားဖွားစိုတာနဲ့တွေ့သမျှဖင်တွေကြည့်ပြီးအိမ်ရောက်ရင်မှန်းမှန်းထုရတာကလဲအရသာရှိသကိုး..၈တန်းကျောင်းစတတ်တော့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရတယ်ကျွန်တော်ကလဲလူအေးစိုတော့သိပ်အပေါင်းသင်းမရှိဘူး ကျွန်တော်ပေါင်းမိတဲ့ကောင်ကလဲလူအေးဘဲစိုပါတော့ နာမည်က”မြတ်မင်း”တဲ့အေးလိုက်တဲ့ပုံများရေခဲတုံးကြနေတာဘဲ အဲ ဒါပေမယ့်တနှာကာမတော့ကြီးရော ဒါကတော့ကျွန်တော်ရောဘဲလေ အတန်းထဲမှာမြန်မာစာသင်တဲ့ဆရာမအိမ်နဲ့မြတ်မင်းအိမ်ကကပ်လျက်ဘဲ အဲ့ဒီဆရာမနာမည်က”ဒေါ်ဥမ္မာကျော်”တဲ့ဗျ စာအရမ်းအသင်ပြကောင်းတယ်အမြဲတန်းမျက်နှာလေးကပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဘဲ အသက်ကတော့..၂၄လောက်ရှိပြီထင်တယ်ခုထိနုပြိုထွားကြိုင်းနေတုန်းဘဲ မြတ်မင်းစိူတဲ့အကောင်ကလဲဆရာမရေချိုးနေရင်ခိုးခိုးကြည့်ပြီးအိုးတွေတောင့်ကြောင်းနို့တွေကားကြောင်းကျွန်တော့်ကိုပြောပြောနေကြဗျ.ဟုတ်တယ်ဗျဆရာမကဖင်ကအကြီးကြီးဘဲတောင့်တင်းနေတာဘဲတစ်ခါတစ်လေစိုဘစ်ယာပါထင်းနေတာဘဲ.အရပ်တော့ပုတယ်ဗျ ပုပုထွားထွားလေးပေါ့.ကျောက်သင်ပုန်းကိုမမှီလို့ခြေထောက်ထောက်ပြီးစာရေးနေရင်ထဘီနဲ့အကျႌဟဟလေးထဲကအသားလေးတွေကဝင်းနေတာဘဲ.ဘော်လီအဖြူလေးတောင်မြင်နေရတယ်.တစ်နေ့ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းကျောင်းတတ်ခေါင်းလောင်းအသံမကြားမိဘဲကျောင်းဆီးခြံမှာဆရာမအကြောင်းဖလှယ်ပြောရင်းကာမဆာလောင်နေကြတယ်. အဲ့အချိန်ဆရာမရောက်လာတယ်.ဆရာမကအတန်းပိုင်စိုတော့ဘာနေနေအစွန်းထင်းမခံဘူးလေလိုက်ခေါ်တယ်ကျွန်တော်တို့ကို.ကျွန်တော်တို့ကလဲအားတိုင်းဆီးခြံဘဲသွားနေတော့ဆရာမကသိနေတာ. “ဟဲ့”မြတ်မင်းနဲ့ ကျော်ကျော်” ကျောင်းတတ်နေပြီလေ နင်တို့မသိဘူးလား”ကျွန်တော်တို့ဆရာမအသံကြားတော့လန့်ပြီးထလိုက်တာခုနကဆရာမအိုးအကြောင်းပြောရင်းလီးကို၂ယောက်သားစွနေတာ ခုထလိုက်တော့တောင်ပြီးတန်းနေတာဘဲဆရာမအဖုတ်ကို.ဆရာမမျက်မှောင်ကုတ်ပြီးမသိခြင်ယောင်ဆောင်ပြီး

ဒေါ်မေသူဇော်တယောက်ကားကိုအိမ်ရှေ့မှာရပ်ပြီးနောက် တံခါးကိုဖွင့်ပြီး ဆင်းလာသည်။ သူမပုံစံကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် အနည်းငယ်ပင်ပန်းနွမ်းနေနေတာကို သိသာသည်။ ဒေါ်မေသူူဇော်မှာ ငယ်ရွယ်စဉ်အခါက dancer တယောက်ဖြစ်ပြီး ယခု အသက် ၃၈ နှစ်အရွယ်တွင်မူ ကိုယ်ပိုင်အကသင်တန်းတခုကို ဖွင့်ပြီး ဝါသနာပါသောလူငယ်များကို သင်ကြားပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူမဖွင့်ထားသောအကသင်တန်း၏ စည်းကမ်းတင်း

ကျနော့်နာမည်က ဇင်မျိုး၊ အသက်က ၃၆ နှစ်ပါ။ ကျနော့်သမီးနာမည်က ချောအိအိခန့်၊ အသက်က ၁၄နှစ် ရှိပြီ။ သမီးလေးက အသားဖြူဖြူ၊ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လှပတဲ့ မိန်းမချောတယောက်ဖြစ်တယ်။ တဦးထဲသော သမီးလေးဖြစ်သည့်အတွက် အမေလိုရော အဖေလိုရော မောင်နှမလိုရော

တစ်နေ့သော နေသာ၍ တိမ်ပြာသော တနင်္ဂနွေ တစ်ရက်ဖြစ်ပါသည်။ တိမ်ပြာသော်လည်း ဝါတွင်းကာလဖြစ်သောကြောင့် မင်္ဂလာ ဆောင်မည့်သူများ မရှိပါ။ ထို့ကြောင့် တနင်္ဂနွေနေ့မှာ မင်္ဂလာဆောင်မယ် သီချင်းအပြင် နတ်ရေးငယ်ရွှေစာ ဖွင့်ရန် မလိုသေးချိန်ဖြစ်သည်။၎င်းတစ်ခုသော တနင်္ဂနွေနေ့က ကျနော်နဲ့ ဇော်လင်းမောင်

၂၀.၁၀.၂၀၂၁ (သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေန႔) ဖုန္းျမည္သံႏွင့္အတူ…. ျမတ္ျမတ္ ႏိုးလာသည္…. အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ေကာက္ကိုင္ကာ……. ဟယ္လို….. ဟယ္လို….. ျမတ္ျမတ္…. သမီး…. ဆယ္နာရီအေရာက္…. ႐ုံးကို လာခဲ့ေပးပါဦး….. အေရးေပၚ ၫႊန္းၾကားစာ ဝင္လာလို႔….. ဝိုင္းေလး ပါ ေခၚလာခဲ့ပါ…..

ဇင်မာဝင့် တယောက် စာအုပ်ထည့်ထားတဲ့ ကချင်လွယ်အိပ်ကို ရင်ခွင်ပိုက်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ကျွန်းလှေကား ကြီးအတိုင်း တက်လာသည်၊ ဒီနေ့ ကိုမောင့် အိမ်သို့ စာလာသင်ရမည်မှာ တခြားနေ့တွေနှင့် မတူ၊ ဟင်းလင်းပွင့် နေသည့် အိမ်ရှေ့ တံခါးကြီးသည်

ဒီနေ့ တနင်္ဂနွေနေ့ အလုပ်အားရက်မို့ သူငယ်ချင်းခင်မောင်ထူးဆီကို သွားဖို့ သတိရလိုက်ပါတယ်။ ခင်မောင်ထူးဆီ မရောက်ဖြစ်တာ (၂)လလောက်ပင်ရှိသွားပြီဖြစ်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်လည်း သူငယ်ချင်းတွေ မဆုံရတာကြာပြီက တစ် ကြောင်း၊ ကျွန်တော်နေထိုင်သည့် အလုပ်မှပေးထားသည့် အခန်းမှာလည်းနေ၍ မဖြစ်သည်က တစ်ကြောင်းတို့ကြောင့် အပြင်

မှတ်ရရကျွန်တော်ကိုးတန်းနှစ်ကပေါ့ဗျာသိကြတဲ့အတိုင်းကိုးတန်းကျောင်းသားဆိုတော့လူပျိုပေါက်ဟိုစိတ်ဒီစိတ်တွေကအပြည့်သူငယ်ချင်းတွေဆုံရင်အောစာအုပ်တွေလဲဖတ်ကြအခွေတွေလဲကြည့်ကြဆွေးနွေးကြနဲ့ပေါ့ဗျာ။အတန်းထဲမှာဘယ်ကောင်မလေးကတော့ဖင်ကအကိတ်ကြီးဘယ်ဆော်ကတော့နို့လေးမပေါ်ပေါ်ဖြစ်တယ်ကအစပါးစပ်အရသာခံပြီးပြောကြပြီးရင်အာသာဖြေကြနဲ့ပေါ့ကျွန်တော်တို့ပါးစပ်အရသာခံပြစ်မှားတဲ့အထဲမှာဆရာမတွေလည်းပါတယ်ဗျ(အထင်တော့မသေးနဲ့ဗျာလူပျိုပေါက်ဆိုတော့မဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့လီးကတောင်တဲ့အချိန်မှတ်လား)အဲ့အထဲမှာတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပထဝီသင်တဲ့ဆရာမဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကိုကျွန်တော်တို့ပိုစိတ်ဝင်စားမိတယ်ပြောဖြစ်ကြတယ်ကျွန်တော်တို့ဆိုတာထက်ကျွန်တော်ကပိုသည်းတာပေါ့ဗျာဟုတ်တယ်ဗျကိုးတန်းမှာဝိဇ္ဇာသိပ္ပံစခွဲတော့ကျွန်တော့လို့စာမကျတ်ခြင်တဲ့ကောင်တွေဝိဇ္ဇာတွဲယူကြတာပေါ့အဲ့မှာကံကောင်းပြီးဆရာမနဲ့တွေ့တာပဲ။ဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကအသက်က၃၇ ၃၈လောက်ရှိပြီတရုတ်သွေးပါတယ်ကလေးနှစ်ယောက်အမေသာပြောတယ်နို့လေးတွေကလုံးလုံးသေးသေးလေးရင်ဖုံးအကျီငေ်္လးဝတ်ထားတော့ပေါ်ကိုမပေါ်ဘူးဗျထူးခြားတာကဆရာမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေပဲထမိန်နောက်ကနေလုံးပြီးထွက်နေတာဖင်ကောက်တာလည်းမဟုတ်အောက်ရှောနေတာလည်းမဟုတ်ဘူးဗျ။င်အလုံးလိုက်ကိုကိတ်ပြီးထွက်နေတာလူကလည်းအရပ်နဲနဲပုတယ်ကျွန်တော့်ထက်၂လက်မလောက်ပုနေတာဟဲဟဲချစ်စရာလေးဗျအသက်ကြီးပေမယ်အသားလေးကဖြူနေတာရယ်အရပ်ပုနေတာရယ်ကြောင်ရုတ်တရပ်ကြည့်ရင်အသက်ကြီးမှန်းမသိသာဘူးဗျသေသေချာချာကြည့်မှမျက်လုံးနားက အရေးအကြောင်းလေးတွေမြင်ရတာလမ်းလျောက်လိုက်ရင်ဖင်ကြီးတွေကသူများတွေလို့နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်မဟုတ်ဘဲတုံ တုံ သွားတာဗျ။ ကျွန်တော်ကတော့အသားဖြူတာရယ်ဖင်ကြီးကိတ်တာရယ်နဲ့ကိုအရမ်းသဘောကျနေတာမကြာခနမှန်းပြီးဂွင်းထုရတာပေါ့ဗျသိတယ်မှတ်လားလူပျိုပေါက်ဆိုတော့သြကားကြည့်စိတ်မှန်းနဲ့ဂွင်းထုဒါပဲလုပ်ရဲသေးတာကိုးဗျသြကားကြည့်မင်းသမီးနေရာမှာဆရာမမင်းသားနေရာမှာကျွန်တော်စိတ်ကူးနဲ့လေးဘက်ထောက်ပြီးလိုးရတာအကြိမ်ကြိမ်ပဲပါပဲဗျာ။ဒီလိုနဲ့ကျွန်တော်တို့ဘာသာရပ် အလိုက်ကျူရှင်တွေယူတော့ဆရာမဒေါ်ဖြူဖြူမိုးပါတဲ့ကျူရှင်ယူဖြစ်တယ်တနေ့တနေ့ဖင်ကြီးကြည့်ရနည်းလားဆိုပြီးတော့ပေါ့ဆရာမကတခြား ဆရာမတွေနဲ့အတူမသင်ဘူးညနေပိုင်းတချိန်ယူပြီးသူ့အိမ်မှာခေါ်သင်တာကျွန်တော်လည်းကျူရှင်တက်လိုက်ဆရာမကိုစိတ်ကူးနဲ့မှန်းလိုးလိုက်နေလာလိုက်တာတရက်ကြတော့ဆရာမနေမကောင်းလို့လစာမဲ့ခွင့်၂လယူသွားတယ်တဲ့။ညနေပိုင်းကျူရှင်ကိုလည်းပိတ်လိုက်တယ်ကျွန်တော်ဆွေးတာပေါ့ဆရာမရဲ့ဖင်အကိတ်လုံးလုံးလေးကိုမမြင်ရတော့ဘူးလေအဲ့လို့နဲ့ဆွေးနေလိုက်တာတရက်ကျွန်တော်ကျောင်းအလာလမ်းမှာသူငယ်ချင်းမောင်မောင်နဲ့တွေပါလေရောမောင်မောင်ကဆရာမဒေါ်ဖြူဖြူမိုးတို့ရပ်ကွတ်မှာနေတာလေ“ဟျောင့်သူရဒီနေ့ဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကျောင်းပြန်တက်မယ်ကွ´´“ဟေ ဟုတ်လား´´ကျွန်တော်တော်တော်ပျော်သွားတယ်တဆက်တည်းမောင်မောင်ကဆက်ပြီး“ငါတို့ဆရာမခွင့်ယူသွားတာအသက်ကြီးမှဗိုက်ထပ်ကြီးလို့ကွကလေးမရတော့ဘူးထင်နေတာကိုယ်ဝန်ရှိလာတာမသိလိုက်ဘူး၂လလောက်ရှိမှသတိထားမိတာအဲ့မှာတင်အားနဲနေလို့ခွင့်ယူပြီးနားလိုက်တာကွအခုတော့အားလည့်ပြည့်ကျန်းမာရေးလည်းကောင်းလာလို့ကျောင်းပြန်တက်တာဟ´´ကျွန်တော်စိတ်ပူသွားတယ်ဗျဆရာမအားနဲလို့ခွင့်ယူတယ်ဆိုတော့ဖင်ကြီးများပိန်သွားမလားလို့အာ့နဲ့မောင်မောင်ကို“ဟျောင့်ဆရာမနေမကောင်းတော့ကိတ်ရောကိတ်သေးရဲ့လားဟ´´ဒေါင်းစားမင်းဒါပဲစဉ်းစားနေ၂လတောင်နားထားတာကွကိုယ်ဝန်ကလည်းရှိနေတော့အခုပိုဝပြီးပိုကိတ်လာတယ်ကျောင်းရောက်ရင်အမုန်းရှုစားပေတော့ဟေ့´´ “အာ့ဆိုရင်တော့ရှယ်ပဲကွဟဟ´´ကျွန်တော်လည်းမောင်မောင့်ကိုတောင်မစောင့်နိုင်တော့ဘူးကျောင်းကိုအမြန်ပြေးတာပေါ့ပြေးရင်းလမ်းမှာစဉ်းစားမိတာ“ငါ့ဆရာမအသားလေးဖြူပြီးဖင်ကြီးကကိတ်တော့သူယောက်ကျားအရမ်းစောင့်စောင့်လိုးနေလို့ဗိုက်ကြီးတာနေမှာပဲသူ့ယောက်ကျားကံကောင်းလိုက်တာ´´လို့တွေးလာမိတယ်အော်သူ့ယောက်ကျားဆိုလို့ဆရာမယောက်ကျားကကုန်သည်ဗျ။စပါးတွေပဲတွေနယ်ဆင်းဆင်းဝယ်တယ်ဆရာမတို့ကကလေးနှစ်ယောက်လုံးအဘိုးအဘွားတွေရှိပို့ထားတာဗျအိမ်မှာကျူရှလည်းသင်တာဆိုတော့လင်မယားနှစ်ယောက်အေးဆေးနေလို့ရအောင်ထင်တယ်ဗျဆရာမယောက်ကျားနယ်ကိုပစ္စည်းသွားဝယ်ရင်အဖော်ရအောင်တောကကောင်မလေးတယောက်ခေါ်ထားတာဗျ။အဲ့လိုနဲ့ကျောင်းရောက်တော့ပထဝိချိန်ကိုပဲမျော်နေမိတယ်ဗျာပထဝီချိန်ရောက်တော့ဆရာမအခန်းထဲကိုဝင်လာတယ်ဆရာမကြည့်ရတာကိုယ်ဝန်ရှိလို့တပည့်တွေရှေ့မှာနဲနဲတော့ရှက်နေတယ်မျက်နှာလေးကပြုံးစစနဲ့ကိုယ်ဝန်လေးလဆိုတော့ဗိုက်ဗုံးအကျီငေ်္တာ့မဝတ်သေးဘူးဗျရင်ဖုံးပဲဝတ်ထားသေးတယ်ဗိုက်လေးကလုံးပြီးထွက်နေတော့အနောက်အဖင်ကြီးကိုဆွဲထားသလိုပဲပြူးပြီးထွက်နေတာကျွန်တော်လည်းစိတ်ကိုတော်တော်ထိန်းနေရတယ်။ဆရာမကိုအတန်းရှေ့မှာတင်ဆွဲလိုးချင်နေတာဗိုက်လေးပူနေတာကလည်းတမျိုးကြည့်ကောင်းနေတယ်လေပထဝီချိန်ကတော့ဆရာမဘာတွေသင်မှန်းတောင်မသိတော့ပါဘူးဗျာထန်နေတဲ့စိတ်ကိုမနည်းကြီးထိန်းနေရတာနဲ့ပဲအဲ့ချိန်မှာပဲအချိန်ပြောင်းခေါင်းလောင်ထိုးသွားတယ်တဆက်တည်းဆရာမကကျွန်တော်တို့ဘက်ကိုလှည့်ပြီး“သူရတို့အဖွဲ့တွေညနေပုံမှန်အတိုင်းကျူရှင်လာတက်ကြနော်´´လို့ပြောပြီး ထွက်သွားတယ်ကျွန်တော်ပြန်ဖြေမိလားမဖြေမိလားတောင်မသိလိုက်ဘူးမောင်မောင်ကတော့“ဟုတ်ကဲပါဆရာမ´´အသံရှည်ကြီးနဲ့အော်လိုက်တာကြားမိတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ပဲပေါ့ဗျာကိုယ့်စိတ်ကိုယ်ထိန်းရင်းနေလာလိုက်တာဆရာမဗိုက်က၅လကျော်၆လထဲရောက်လာတယ်ကိုယ်ဝန်ရင့်လာတော့ဆရာမရဲ့နို့သေးသေးလေးတွေတောင်ထွားလာတယ်ဗျဗိုက်ဗုံးအကျီငေ်္လးဝတ်ထားတာတောင်နို့အလုံးလေးထွက်နေတာမြင်နေရတယ်။ကျွန်တော်လည်းလူပျိုပေါက်ဆိုတော့ဖြစ်သင့်မဖြစ်သင့်မစဉ်းစားမိဘူးဆရာမကိုလိုးရဖို့ဘဲကြံစည်နေမိတယ်တရက်တော့ကံကောင်းပြီလေအဲ့နေ့ကနှစ်ဝက်အောင်စာရင်းတွေထုတ်တော့ကျွန်တော့ပထဝီအမှတ်က၄၀ကျော်ရုံလေးကပ်အောင်တာဗျအမယ်အောင်တာတောင်ကံကောင်းပထဝီအချိန်တိုင်းဆရာမကိုစိတ်ကူးနဲ့လိုးနေတာကိုးဘာသင်မှန်းကိုမသိတာကျွန်တော်ပထဝီအမှတ်ကိုဆရာမတွေတော့“သူရမင်းဆရာမကိုအရှက်ခွဲတာလားငါ့ကျူရှင်တက်ပြီးအောင်မှတ်ပဲရတာတော်တော်လွန်တယ်အဲ့တော့ဒီနေ့ကျူရှင်ချိန်ပြီးရင်မင်းမပြန်ရဘူးအချိန်ပိုသင်ရမယ်မင်းအိမ်ကိုတခါတည်းပြောခဲ့ည၉နာရီလောက်မှပြန်ရောက်မယ်လို့ကြားလား´´“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာမ´´ဒီလိုနဲ့ညနေကျူရှင်ဆင်းချိန်ရောက်လာပါတော့တယ်ကျွန်တော်လည်းဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ဒီနေ့အခြေအနေပေးတာနဲ့ဆရာမကိုရအောင်လုပ်မယ်လို့အာ့ကြောင့်အိမ်ကိုလည်းဆရာမကဒဏ်ပေးတဲ့အနေနဲ့တညလုံးစာကျတ်ခိုင်းမှာစိတ်မပူနဲ့လို့ပြောခဲ့တယ်မောင်မောင်ကိုလည်းမသိမသာမေးထားရတယ်“ဟျောင့်မောင်မောင်ဆရာမကငါ့ကိုအပြတ်မောင်းတော့မယ်ကွကျူရှင်ပြီးတောင်ပြန်မလွတ်ဘူးတဲ့အာ့သူယောက်ကျားအိမ်မှာရှိလားအဲ့ဘဲကြီးရှိရင်တော့ငါ့စောစောပြန်ရမယ်ထင်တယ်ကွ´´ဟျောင့်သူရစိတ်ကူးယာဉ်မနေနဲ့သူ့ုယောက်ကျားဒီနေ့မနက်မှနယ်ကိုကုန်ဝယ်ထွက်သွားတာအိမ်ကကောင်မလေးလည်းသူ့အမေနေမကောင်းလို့ဆိုပြီးရွာကိုတခါတည်းလိုက်သွားတယ်နောက်တနေ့လောက်မှပြန်ရောက်မယ်ကြားတယ်မင်းတော့သေဖို့သာပြင်ထားဟား ဟား´´မောင်မောင်ရှိကအဲ့လိုကြားလိုက်တော့တော်တော်လေးပျော်သွားတယ်အကွတ်တော့ဝင်ပြီပေါ့ကြည့်ထားတဲ့အောကားထဲကနည်းတွေပြန်မြင်ယောင်ရင်းဗိုက်လုံးလုံးဖင်အကိတ်နဲ့ဆရာမရဲ့ကိုယ်လုံးတီးပုံကိုစိတ်ကူးထဲပုံဖော်ရင်အောက်ကလီးကအစွမ်းကုန်တောင်လာတော့တယ်ဟဲဟဲ ဇာတ်လမ်းစပြီ ကျူးရှင်းဆင်းတော့ကျွန်တော်မပြန်ရပဲကျန်နေတာပေါ့ဗျာ ဆရာမက“သူရလာခဲ့မင်းတယောက်တည်းဆိုတော့ကျူရှင်ခန်းမှာမသင်ဘူးဧည့်ခန်းထဲလာခဲ့´´“ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ´´ကျွန်တော်လည်းဆရာမနောက်လိုက်သွားရင်းဆရာမကိုသေသေချာချာကြည့်နေမိတယ်ဗိုက်ဖုံးအကျီင်္အပြာရောင်လေးဝတ်ထားတယ်ဂျိုင်းပေါက်ကကျယ်နေတော့အထဲကဘော်လီအရောင်ပါမြင်ရတယ်ဗျ။အမဲရောင်လေးဘော်လီအပေါ်မှာတော့ဗိုက်ကြီးမှပိုပြီးထွားလာတဲ့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနို့အပေါ်သားလေးတွေကမခို့တရို့လေးထွက်နေတယ်ထမိန်ကပန်းပွင့်ပုံအပျော့သားလေးဗျဖင်ကြီးတွေကတင်ပြီးလမ်းလျောက်လိုက်တိုင်းတုံ တုံ သွားတာစိတ်ကိုဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ဘူးဗျာ။ဧည့်ခန်းရောက်တော့ဆရာမက“သူရမင်းပထဝီစိတ်မဝင်စားဘူးလား´´စိတ်ဝင်စားပါတယ်ဆရာမဒါပေမဲ့ဟိုစိတ်ဒီစိတ်တွေများနေလို့ပါဟဲဟဲ´´“ဘာဟိုစိတ်ဒီစိတ်လည်းမင်းတို့အရွယ်လေးတွေအာ့သိပ်ခက်တယ်ဒီအရွယ်စာကိုစိတ်ဝင်တစားလုပ်ပါကွာ´´“ဆရာမကလည်းသားလည်းအရွယ်ရောက်နေပြီပဲဆရာမတို့တောင်အိမ်ထောင်ပြုသေးတာ´´ဆရာမဗိုက်လေးကိုကြည့်ပြီးပြောလိုက်တော့ဆရာမနဲနဲရှက်သွေးဖျာသွားတယ်။ပြီးတော့တပည့်တယောက်အဲ့လိုပြောမယ်လို့လည်းမထင်ထားဘူးထင်တယ်ဗျကျွန်တော်လည်းကိုယ့်အကြံနဲ့ကိုယ်လေစိတ်ထဲရှိတာလျောက်ပြောဖြစ်လိုက်တာအဲ့အချိန်လိုးစိတ်ကငယ်ထိပ်ရောက်နေတော့ကြောက်ရမှန်းလေးစားရမှန်းမတွေးတော့ဘူးပေါဗျာဆရာမကချက်ခြင်မျက်နှာတည်လိုက်ပြီး“မင်းဘာစကားပြောတာလည်းငါ့တို့အရွယ်နဲ့နင်တို့အရွယ်တခြားစီပဲငါပြောတာမင်းကိုပညာရှာမယ်အရွယ်မှာပညာရှာဖို့ပြောတာနာလည်လား´´“နားမလည်ဘူးဗျာကျွန်တော်ဆရာမကိုချစ်တာပဲသိတယ်´´ “

ချယ်ရီလူမှန်းသိခါစထဲကခြေမွှေးမီးမလောင်လက်မွှေးမီးမလောင်နေလာခဲ့ရတာ ကံတရားကောင်းတယ်ပဲပြောရမလား နှစ်ဖက်သောအဖိုးအဖွားတွေရဲ့တစ်ဦးထဲသောမြေး ဖေဖေမေမေရဲ့အသည်းကျော်တစ်ဦးထဲသောသမီးလေးပေါ့ဒီလိုနဲ့အချိန်တန်အရွယ်ရောက်လူလားမြောက်လာတဲ့အခါမှာ မိန်းခလေးတို့ရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့အဖုအဖောင်း အမို့အမောက်ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်နဲ့မြင်သူတကာသွားရေကျအောင်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကအချိုးအစားပြေပြစ်ပြီးလှပနေပါတယ် ချယ်ရီ လဲကျောင်းပြီးရော မိဘတွေကသမီးလေးနောင်ရေးအတွက် သူ့မိတ်ဆွေသားနဲ့အိမ်ထောင်ချပေးပါတယ်။ချယ်ရီလဲလင်ယောက်ျားရဲ့မြို့(ရန်ကုန်မြို့)ကြီးကို အဖေအမေတွေရှိ့တဲ့ဟိုးမြန်မာနိုင်ငံအစွန်အဖျားမြို့လေးကလိုက်လာရတာပေါ့ ဆွေမျိုးအသိကလဲမရှိ ယောက်ကျားကလဲ ခုမှတွေ့ဘူးတာ မိဘပေးစားလို့သာယူရတာ ချစ်တာမှမဟုတ်တာ မင်္ဂလာဦးညဆို လို့သူများတွေလိုကြင်ကြင်နာနာမရှိခဲ့ပါဘူး။အိပ်ယာပေါ်စရောက် ထဘီလှန်ပြီးဖုန်းဖုန်းဆိုနှစ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးအိပ်ပျော်သွားတာ ကိုယ့်မှာတော့ဟာတာတာကြီးဆက်လုပ်ပေးလို့လဲမပြောချင်

ကျွန်မကတော့ ခိုင်ခိုင်ဖြိုးပါ။ အသက်ကတော့ 23ဆိုပါတော့။ အမျိုးသားက သဘောင်္သားအရာရှိလေ။ သူကအရာရှိဆိုတော့ ဝင်ငွေကတော့ကောင်းပါတယ်။ သူက ခြောက်လမှတစ်ကြိမ်လောက်မှ မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်လာလေ့ရှိပါတယ်။ ပိုက်ဆံရှိတယ်လို့တော့ ပြောလို့ရပါတယ်။ ကိုယ်ပိုင် တိုက်နဲ့ခြံ။ ကိုယ်ပိုင်ကားက သုံးစီး။ ပြီးတော့ ကျွန်မလည်းတစ်ယောက်ထဲပြင်းတာနဲ့