ဘို အလုပ်မလုပ်တာ တော်တော်လေး ကြာပြီ ။ သင်္ကြန်တွင်း ဘော်ဘော်တွေနဲ့ ချောင်းသာနဲ့ ငွေဆောင်ကမ်းခြေကို ပါသွားလို့ ။ သူ့ငယ်ဘော်ဒါတွေ ဖြစ်တဲ့ စတီဖင်နဲ့အောင်တိုးဟန်က အတင်းခေါ်တာနဲ့ ပါသွားတာ ။ ကမ်းခြေတွေမှာတော့ စော်တွေနဲ့ တရုန်းရုန်းပေါ့ …
Tag: ဖူးစာပေ
အမှတ်တရကောင်းကင်
အပိုင်း (၁) ————— ”သဲ ရောက်တော့မယ်” ကို က အသာလှုပ်နှိုးတော့မှ မိမိ ခါးလေး မတ်လိုက်သည်။ အပြင်ဘက် ကြည့်မိတော့ တရိပ် ရိပ်ပြေးနေသော သစ်ပင် တောင်ကုန်းများကို တွေ့နေရသည်။ ”အင်း” ရှုပ်ပွနေသော …
မိန်းမတစ်ယောက်၏ ဖွင့်ဟဝန်ခံချက်
န်းမ တစ်ယောက်၏ ဖွင့်ဟ ဝန်ခံချက်။ ။ …
ဆင်ကြီး ဂဋ္ဌုန်ချီ
ရွှေရ တို ့သားအဖ ကျောင်းဝန်းထဲ ဝင်မိသည် နှင့် ကိုရင်ကြီး ကို အရင်တွေ ့ရသည်။ “ဒီသားအဖ ဆရာတော်ဆီ လာတာလား” ကိုရင်ကြီး၏ အမေးကို ရွှေရ အဖေက “အေး၊ဟုတ်တယ်၊ငပေါ်ရေ၊ဆရာတော် ကြိမ်းနေသလား” “ဆွမ်းစားပြီးစ …
အချစ်စစ် မဟုတ်ခဲ့သောအချစ်တစ်ခု
သန့်စင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲတွင် အရမ်းလိုချင်တောင့်တနေသည်။မိန်းမနှင့် လဲခွဲနေရတာလေးလလောက်ရှိနေပြီး ဆန္ဒဖြေဖျောက်စရာ အပျော်တွေကလဲမရှိ။ဒါကြောင့်အွန်လိုင်းပေါ်တက်လိုက် အပြာစာအုပ်များဖတ်လိုက်နဲ့ တကိုယ်ရည်အာသာဖြေနေရသည်။ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုတော့မရှိပေ။တနေ့တော့ သူတာဝန်ကျရာ နေရာအနားရှိ မြို့ပေါ်သို့ အလုပ်ကိစ္စနှင့်သွားရာ မြို့ထဲတွင် သူ သင်တန်းတက်ခဲ့တုန်းကကောင်မလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်ခင်သန်းနုဆိုသည့်ကောင်မလေး။အသက်ကတော့ ၃ဝပတ်ဝန်းကျင် သူ့ထက်တစ်နှစ်ကျော်ကျော်ငယ်သည်။ကလေးတစ်ယောက်အမေ။သူ့အမျိုးသား နှင့်လဲရင်းနှီးသည်။သင်တန်းပြီးသွားတော့ လူချင်းမတွေ့ဖြစ်ကြပေမယ့်လိုင်းပေါ်တွင်အ …
ခယ္မ
ေနမင္း ေတာင္ႀကီးသို႔ျပန္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနသည္။ခ်စ္ရတဲ့ ဇနီးနဲ႔ သမီးကို ခြဲရျပန္ဦးမည္။သူေတာင္ႀကီးတြင္ ေျခာက္လေက်ာ္ေလာက္ၿပီတာဝန္က်ေနတာ။အစိုးရဌာနႀကီးတစ္ခုတြင္ အရာရွိတစ္ဦးျဖစ္ၿပီးေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နားတြင္ စီမံကိန္းတစ္ခု၌တာဝန္ခံအျဖစ္ေစလႊတ္ျခင္းခံရသည္။ဝန္ထမ္းတစ္ဦးမို႔ ျငင္းဆိုခြင့္မရွိပဲ က်ရာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရသည္။ဇနီးႏွင့္သမီးကို ထားခဲ့ရေပမယ့္ အိမ္ေထာင္က်သည့္အခ်ိန္မွစၿပီး သမီး သုံးႏွစ္ေက်ာ္လာသည္အထိ အၾကာႀကီးမခြဲဖူးေသာေၾကာင့္ ေရာက္စရက္မ်ားတြင္ သတိရလြမ္းမိသည္။သမီးကလဲ ခြဲစမရွိ ဇနီးကလဲ …
သစ်တောထဲက တဲအိမ်ကလေး
အချိန်ကား ညနေစောင်းနေဝင်ချိန် ။ တစ်နေ့တာလုံး အလင်းပေးခဲ့သော နေမင်းကြီးသည် တဖြည်းဖြည်း အားနည်းမှေးဖျော့လာ၍ ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေ၏ ။ ထိုအချိန်တွင် သစ်တောထဲ၌ ညည့်ငှက်တွန်သံမှ တစ်ပါး အခြားအသံမရှိ ။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေ၏ ။ တောခေါင်းကြီး၏ တဲရှေ့ကျောက်ဆောင်ပေါ်၌အကျ …
အဆုံးထိ ချစ်ပါမောင်
“ ရဲမင်း….တော်ပြီလေကွာ….” “ အာ…ဟာ….ဒါ ငါ ရေချိန် မကိုက်…..မကိုက်သေးဘူး…..မင်း…မင်း လဲ ထပ်ချကွာ …
အပျော်ချစ်ကလေး လက်ဆောင်ပေးမယ်
သည်နေ့ ဒေါ်ခင်မေထား ဘတ်စ်ကားစီးပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်..။ ဒေါ်ခင်မေထားမှာ ကိုယ်ပိုင်ကား ရှိပါတယ်..။ မော်ဒယ်မြင့်မြင့် အကောင်းစားကြီးတော့ မဟုတ်ဘူး..။ ဆန်နီပစ်ကပ် ကလေး…။ ဓါတ်ဆီချေွတာတဲ့ အနေနဲ့ တစ်ပတ်မှာ တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်ဆိုသလို ကိုယ်ပိုင်ကား မသုံးပဲ ဘတ်စ်ကားစီးတတ်တယ်…။ ဒေါ်ခင်မေထားဟာ …
အဆုံးတက်ပေမယ့် အပြုံးမပျက်ပါ
ခင်မေချစ်ကို တစ်ဆွေလုံးတစ်မျိုးလုံးက ဝိုင်းပယ်ထားသည်။ ပြောဆိုဆက်ဆံခြင်းမလုပ်ကြဟုဆိုလျှင် ခင်မေချစ် ဘယ်လောက်ဆိုးသလဲဆိုတာ သိသွားနိုင်သည်။ နောက် ခင်မေချစ် ဘာတွေမှားခဲ့သလဲဟုလည်း စဉ်းစားစရာဖြစ်လာရ သည်။ မှန်သည်။ ခင်မေချစ်က အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုလုံးက ခွင့်မလွှတ်နိုင်သော အမှားကို ကျူးလွန်မိခဲ့သည်။ ဦးခင်ဝင်းနှင့် ဒေါ်မေသစ်တို့မှာ …
မျောက်နှစ်ပါးသွား
တိုးအောင်နှင့် ဖိုးကျော်တို့ ရွာအရှေ့ထိပ် ညောင်ပင်ကြီးအောက်တွင် နွားကျောင်းရင်း မကြာခင်က ဖြစ်ပွားသွားသော ကာမအဓိကရုဏ်း အကြောင်းကို မြိန်ရေယှက်ရေ ပြောနေကြသည်။ သူတို့အသက်တွေက အခုမှ ၁၅ နှစ်ကျော်လို့ ၁၆ နှစ်ထဲဝင်ကာစ ရှိကြသေးသည်။ လူပျိုကလေးတွေ ဖြစ်ကြသည်နှင့်အညီ …
မိကဲေလး
မိေအးမိုး သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးသည္အထိ မိုးကမစဲ။အျပင္တြင္ တေဝါေဝါ ရြာလ်က္ရွိသည္။ဒီေန႔ ပ်ိဳးႏႈတ္သြားရမည့္ ဦးဖိုးလုံးတို႔ကြင္းက နဲနဲလွမ္းေတာ့ ေစာေစာထၿပီး ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာျဖစ္သည္။သြားရမွာေဝးေပမဲ့ အေဖာ္ေတြက တေလွႀကီး။ မိေအးမိုးတို႔လို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြသာမက အေမတို႔အရြယ္ အသက္ ၄၀ ဝန္းက်င္ ေတြထိ အရြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး …
မိန်းမတွေက ဒီလိုပဲ
ထွေးအိ ထိုင်နေတာက ချောင်းစပ်ရှိ တရုတ်စကားပင်ကြီး၏ ခြေရင်းရေစပ်ရှိ သစ်မြစ်ဆုံကြီးပေါ်တွင် ဖြစ်သည်..။ စိမ်းမြကြည်လင်နေသော ချောင်းရေပြင်ကို ထွေးအိ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက် ကြွေကျလာသော စကားပွင့်ကြောင့် ရေမျက်နှာပြင်လှုပ်ခါသွားပြီး ကြည်လင်သောရေ၌ ထင်ဟပ်နေသော ထွေးအိရဲ့ ရုပ်ပုံလွှာမှာ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍ …
ခြွေလှဲ့တော့…တံချူ
ချယ်ဆီး…မန်ယူ….. ပွဲမကန်ခင်လေး ရိုက်တင်လိုက်အုံးမယ်….ကျောင်းသူ၊ကျောင်းသားများပျော်ရွင်ကြပါစေ။ အောင်ကိုနိုင်နှင့်ဒေါ်ခင်ခင်သူတို့၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဒာကိုယ်နှစ်ခုသည် သိမ့်သိမ့်တုန်၍သွား၏။သူတို့ နှစ်ဦးသည် တယောက်ကိုတယောက် သိမ်းကြုံးကာ တင်းကြပ်စွာဖြင့် ဖက်ထားကြ၏။ ခဏမျှအကြာတွင်တော့ သူတို့၏ ကိုယ်နှစ်ခုသည် တဖြေးဖြေးငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။ အောင်ကိုနိုင်၏ဦးခေါင်းသည် မျက်လုံးနှစ်လုံးပိတ်၍ …
မမလွလွ ခပ္ရြရြ
ေရး – ခ်မ္ေျမ့သာဇံေမာင္ေမာင္ႏွံ ဖြံ့ထြားကားစြင့္ လုံးတစ္ေနေသာ တင္သားအစုံေပၚသို႔ သန္မာေသာ လက္ဖဝါးႏွစ္ခုက ဘယ္ညာေပါင္ထိပ္အေပၚနားဆီမွ က်ေရာက္၍လာသည္.။ ခင္ႏြဲ႕ရီ ေနာက္သို႔ ျပဳံးေယာင္သန္းေသာ မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ သမင္လည္ျပန္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္..။ “ဟင့္……ကို….“ သံရွည္ေလးႏွင့္ မူလိုက္စဥ္ တင္သားအစုံေပၚက …
သက္ထား အလိုက်
အကယ္ေရြ႕သာ သင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ၿပီး သင္အင္မတန္ မုန္းတီးရြံ့ရွာေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ႏွင့္ လူသူမနီး ကၽြန္းကေလးတစ္ကၽြန္း အေပၚမွာ အတူတကြ ေနထိုင္ရမည္ ဆိုပါက သင္မည္သို႔ ရင္ဆိုင္မည္နည္း…..။ အကယ္ေရြ႕သာ သင္သည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး သင္အင္မတန္မွ …
အကောင်းဆုံးတွေပေးမယ်
ရေးသားသူ……အမည်မသိ ” ဂျွတ်…” ” အ….” ” ဖြောင်း….” ” ဝုန်း…အမလေး….” ” ဟဲ့…ဟဲ့…လုပ်ပါဦး….ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ….အော်…ဒီကလေးနယ်….ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို….” အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ …
မာန်ဟုန်ပြင်းပြင်း
န်း အိန်း အိန်း” သေနတ်သံ သုံးချက်ဆက်တိုက် ကြားလိုက်ရပြီး ခဏအကြာ စိမ်းစိုနေသော တောတန်းလေးထဲက မာန်ဟုန် ထွက်လာတာ ဝင်ဒီ တွေ့လိုက်ရသည်။ မာန်ဟုန့်ပုခုံးထက်မှာ တလုံးပြူး ပန့်အက်ရှင် သေနတ်ကို ထမ်းလာသည်။ လက်တဘက်မှာက ရေဘဲလေးကောင်ကို …
ငါ့ဘေးမှာ မင်းရှိရင်
ပန်းရိုင်း ရေး သည် အမရာထွန်းချုပ် ကန်ထဲကို ခဲလုံးလေး တလုံး နဲ့ ပစ်ပေါက်လိုက်တော့ တည်ငြိမ်နေတဲ့ ကန်ရေပြင် သည် လှုပ်ရှားသွားသည် ..။ နက်မှောင် ရှည်လျား သန်စွမ်းတဲ့ ဆံပင် ..အချိုးကျလွန်းတဲ့ …
နမ်းခွင့်ရပေမဲ့…ပန်းပွင့်ဘဝကိုညှာတာတယ်..
န်ခဲ့သော…၄..နှစ်က….။ တောက်..မင်းတော်တော်မိုက်ရိုင်းတဲ့မိန်းမပဲ…။ငါတစ်သက်လုံးအထင်ကြီးခဲ့တာတွေ…လေးစားပေးခဲ့တာတွေ..ဘာမှမပက်သက်တော့ပေမဲ့၊တစ်ချိန်တုန်းက….၂နှစ်ခွဲတိတိ ချစ်ခဲ့ပြီး…၆လတိတိပေါင်းခဲ့ဖူးတာတွေနဲ့..ငါ…မင်းကို…..မင်းမို့ပြောထွက်ရက်တယ်ကွာ..အေးလေ…မင်းကဒီအချိန်မှာပြောအားရှိပြီပေါ့ကွာ…။ရပါတယ်… သန္တာ…ရပါတယ်…။မင်းသိအောင်တစ်ခုတော့ပြောလိုက်မယ်….မှတ်ထား….မှတ်သွားလိုက်…။ငါလမ်းဘေးကကောင်မဟုတ်ဘူးကွ…ကြောင်ကြာကြာရေမငုတ်ပါဘူး..။ နောင်တစ်ချိန်မင်းနဲ့ငါ…ပြန်ဆုံခဲ့ရင်..ခုမင်းမျက်နှာအပေါ်က…အပြုံး…အေးခုလိုပဲ..ပြုံးနိုင်ပါစေ..။မင်းနဲ့ငါ…ပြန်ဆုံချင်ပါသေးတယ်..သန္တာ..ပြန်ဆုံချင်ပါသေးတယ်..။ လက်ရှိ..၂၀၁၂…။ “ဟန်နီလား”…..”အင်း.ဟုတ်တယ်”..”ကိုခုပဲပြန်ရောက်တာ.လေ..။မဟုတ်ဘူး…ကိုမေးလ်လှမ်းပို့ထားလိုက်သေးတယ်လေ…မရဘူးလား..။မနေ့ညကမှ…ကိုသေသေချာချာကို..ပို့ပေးထားတာ…။အင်း…ကိုညနေလာကြိုမယ်လေ…အလုပ်ကို…ဟုတ်လား…။စိတ်မကောက်ပါနဲ့..ချစ်ရယ်…ညနေကျရင်.ဟန်နီကြိုက်တဲ့…ကြေးအိုးသွားသောက်မယ်လေ…နော်..။အင်း..အင်း..အာဘွား..နော်..အရမ်းချစ်တယ်သိလား”.။ “ဟွန့်…ကိုကဘယ်တော့မှ..ကြိုမပြောဘူး..အမြဲအဲလိုပဲ..၊ဘာလဲ..ဘယ်သူတွေလာကြိုခိုင်းလို့လဲ..” ချစ်သူလေးက..မျက်နှာလေး..စူပုပွပွ..လုပ်ရင်း…မျက်စောင်းလေးထိုးကာပြောလာသည်..။ ကျော်ခန့်…အသာယာပင်ပြုံးလိုက်မိသည်…။ “မဟုတ်ပါဘူး..ဟန်နီရယ်.မာမီတို့လာကြိုတာပါ။..ကိုတို့အလုပ်က..သိတဲ့အတိုင်းပဲ…ဘယ်တော့မှ..ကြိုပြောလို့မှ..မရတာ.” “ခုတောင်…မန်နေဂျာကို…ငါရောက်နေတာ..၂ လခွဲရှိနေပြီနော်…မင်း…ခု..ငါအောက်သွေးတွေအရမ်းတိုးနေပြီ…မင်းဘယ်လိုတာဝန်ယူမှာလဲ..ပြောလိုက်မှ..၊ဒီကောင်..မလွှတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့..လွှတ်လိုက်တာ..ဟန်နီရဲ့..” “ကိုနော်….သူဒါပဲ.တွေးနေ…” ဟန်နီစံ….အရမ်းချစ်စရာကောင်းသည့်ချစ်သူလေး၊….မျက်နှာလေး…ရဲကနဲဖြစ်သွားရင်း..သူ့လက်မောင်းကို..လက်သည်း..ချွန်လေးများဖြင့်..အသာဆွဲဆိတ်သည်..။ သူချစ်သူလေးကို..စချင်လာသဖြင့်… “ဟာ…ဒါဆို..ဟန်နီက…မတွေးဘူးပေါ့…၊..g talk မှာ..skype..မှာကျတော့..ကို့ကိုရော…ကို့ညီလေးကိုရော..လွမ်းလှပြီဆိုတာ..ဘယ်သူလဲ..ကဲပြော..” နဂိုကမှ..ပန်းဆီရောင်သမ်းနေသော..မျက်နှာလေးမှာ..ပိုပြီးစတော်ဘယ်ရီရောင်..ဆန်ဆန်.ရင့်သွားရင်း.. …