မျိုးကို ဘားအံကိုရောက်တာ တစ်လကျော်ပြီ။ လုပ်ငန်းတို့းချဲ့နိုင်ရန်ကုမ္ပဏီမှ သူ့ကို စေလွှတ် လိုက်သည်။လုပ်ငန်းလုပ်ရန်နှင့် ရုံးခန်းဖွင့် နိုင်ရန်အဆင်ပြေမပြေ သူ့ကို ကွင်းဆင်းရန် စေလွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။မြေနေရာက ရှိပြီးသားမို့ အဲ့နေရာတွင် ရုံးတစ်ခုဆောက်ပြီး လူနေနိုင်ရန် အဆောင်ဆောက်ဖို့အတွက် အဆင်ပြေသည်။လတ်တလောက ဘာမှမ ဆောက်ရသေးတာမို့ …
Tag: အောစာပေ
ခေးရဲ့ကိုကြီး
လေးပင်နေသောစိတ်နှင့်အတူ နောင်နောင်တစ်ယောက် ခုံတန်းလေးမှာ ထိုင်နေသည်။ မန္တလေးသို့ ပြန်ရမည့်အချိန်က စောနေသေးသည်။ ကားထွက်ချိန်က မတိုင်သေး။ တစ်နာရီခန့် လိုနေသေးသည်။ တောင်စဉ်ရေမရ တွေးနေသောအတွေးများထဲတွင် စောနန်းငယ် အကြောင်းက ထိပ်ဆုံးက ပါသည်။ သူမှားများ မှားသွားပြီလားလို့ စဉ်းစားနေသည်။ …
နှစ်ဦးနှစ်ဖတ်
သူရသည် ဆေးစွဲကာ ပျက်စီးနေသော လူငယ်လေး တစ်ယောက် ဖြစ်၏။ သူ့ အသက်အရွယ်နဲ့ မလိုက်ဖက်အောင်ပင် ဆိုးသွမ်းလွန်းသဖြင့် မိဘကလည်း လွတ်ထား၏။ သည်နေ့တွင် သူဆေးပြတ်နေသဖြင့် အိမ်တစ်အိမ်ကို ဝင်ခိုးရန် စဉ်းစားလိုက်၏။ စဉ်းစားပြီးနောက် မဆင်မခြင်ပင် ဝင်ခိုးလိုက်တော့သည်။ …
အာရုံနောက်တဲ့ပါကင်
ကျွန်တော်တို့ရည်စားသက် သုံးလကျော် ဆယ်တန်စာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် ခိုးပြေးတဲ့နေရာကတော့ ကျွန်တော်အဒေါ်အပျိုးကြီးဝယ်ထား တဲ့အိမ်ကိုခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် အဒေါ်ကတာဝန်နဲ့နယ်ကိုသွားနေရ တာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိ့ကြဘူး ကျွန်တော်ကတော့အဲ့အိမ်ကိုအရင်ထဲက တစ်လကိုတစ်ကြိမ် လောက်တော့သွားဖြစ်တယ်အဒေါ်က အိမ်ရှင်းဖို့ မီတာဆောင်ဖို့ အတွက် ဆိုပြီးအိမ်သော့အပိုပေးထားတယ် အဲ့တော့ကျွန်တော်တို့ ခိုးပြေးကြတော့ …
ဂိုက်ဆရာနဲ့သူမ
သမီးရေ……ချစ်ယွန်းမေ ….ချစ်ယွန်းမေဆိုသော ၁၅ နှစ်အရွယ်ကောင်မလေး ဖြူဖွေးနူးစွတ်ပီး အင်မတန်ချစ်ဖို့ကောင်မလေးတယောက် ရှင်’မေကြီး…. သမီးစာသင်ဖို့Guideငှါးထားတယ်. အာမေကြီးကလ’ဲ ခုမှကျောင်းဖွင့်ကာစကို “စာကြိုးစားရမှာပေါ့သမီးချစ်ယွန်းမေရယ်’ Guideဆရာလေးက အင်ဂျင်နီယာနဲ့ဘွဲ့ရထားတာသမီးရဲ့….. ဟင်ဆရာတဲ့’..ချစ်ယွန်းမေအံသြသွားသည်.. ဆရာမ’မဟုတ်ဖူးလားမေကြီးကလဲ.တော်ပီချစ်ယွန်းမေ အရစ်မကြောင်းနဲ့တော့ မနက်ဖန်ကစ စာသင်ရမယ်ဒါပဲ ….. မေကြီးသည်ပြောဆိုပီးနေရာမှထ …
ရစ်ပတ်နွယ်သောကြိုး
လက်ထဲမှာ ပူခနဲဖြစ်သွားသဖြင့် ခန့်မင်း တစ်ယောက် ငေးမောပြီး အတွေးနွံထဲနစ်နေရာမှ သတိ၀င်လာသည်။ သူ့လက်ထဲကစီးကရက်မီးက အစီခံကို ထိလာပြီးသူ့လက်ကို အပူဟပ် သွားသည့်တိုင်အောင် သူ့အသိစိတ်တွေက ဆုံးစမဲ့လွင့်မျှောနေခြင်းဖြစ်သည်။ ၀မ်းနည်းစိတ်တွေကြောင့် သူ့ရင်ထဲမှာပြည့်ကျပ်နေသည်။ ဖေဖေ၊မေမေရဲ့သားအရင်းမဟုတ်ဖူးဆိုသော အသိကသူ့ရင်ထဲမှာ လွမ်းမိုးနေသည်။ ဒါပေမဲ့ …
ရေမရောသောစစ်စစ်
ဟိတ်ကလေး ..ထတော့လေ…မင်းအလုပ်သွားရဦးမယ် မလား ညတုန်းကလည်း အစောကြီး အိပ်ပြီးတော့က ွာကိုကို ..အစောကြီးရှိသေးတယ်ကွာ… ငါသိတယ် မင်းငါ့ကိုဘာလို ့အစောကြီး လာနိုးနေတယ် ဆိုတာကိုနော်၊ ငါအိပ်မှဖြစ်မယ်ကွာ၊ အလုပ်ကညနေမှလေကွာတကယ့်ကောင်မဆိုးလေးဘဲကွာ၊ အဲ့တာဆိုလဲ ပြီးရောလေ၊ ကိုယ်ကတော့လုပ်စရာရှိတာလုပ်မှာဘဲနော် သေချာကြည့်လေ ကောင်မလေးက …
အထာပေးတဲ့ဆော်
အခန်းတံခါး ကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ချီုအီမွှေးပျံ့နေတဲ့ အနံ့တစ်ခုနှင့်အတူ အဖြူရောင်မွှေ့ရာ ကုတင်ပေါ်မှာ တဘက်အဖြူ နံငယ်ပိုင်းလေးသာ ပတ်ထားသည့် သူ … မ… လို့ခေါ်တဲ့ သက်ထား က သူ့ကိုလက်လေးကမ်းကာ ဆီးကြိုနေသည်။မောင်… ကြာတယ်ကွာမီးပွိုင့်တွေမိနေလို့ပါ… မ…ပရယ်တီကယ်လဲရှိလို့ကျောင်းဆင်းတာလဲ …
မမမနေနိုင်လွန်းလို့ပါ
နှာခေါင်းလေးလဲ တစ်မျိုးချစ်စရာလေးပဲ။ သူ့မျက်နှာမှာ အဆိုးဆုံးကတော့ ပါးစပ်ပါပဲ။ တော်တော်ပြဲတယ်ခင်ဗျ။ နှုတ်ခမ်းကလည်းထူနေတော့ ကျန်တောတွေမလှရင်တော့ သူဟာ သိပ်ရုပ်ဆိုးသွားလိမ့်မယ်ထင်တာပဲ…..အခုတော့ သိပ်ချစ်စရာလေးပေါ့ဗျာ။ မျက်နှာလေးထောင့်ကျကျလေးမို့ စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာမဲ့ပုံပဲ။ သဘောက ဘ၀ကိုရဲရဲရင်ဆိုင်မယ်ပေါ့ဗျာ။ အခုတော့…..ကျွန်တော်နဲ့ ပူးကပ်နေလို့ ရဲရဲရင်မဆိုင်ရဲပဲ…..ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်နေတယ်။ သူ့ရဲ့လုံးကျစ်တဲ့ ရင်သားတွေဟာ …
ငတ်မပြေတဲ့အရသာ
နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ်ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့ ကိုလူသံကြားလားလို့” “ကိုကလဲကွာ …
မောင့်အလိုကျ
ခပ်ချိူ ချို ဝိုင် တစ်ခွက်ကို တမြေ့မြေ့သောက်ရင်းး အတိတ်အကြောင်းးကိုစဉ်းစားမိတိုငး်း သေမတတ်နာကျင်ရတယ်။ စုမာယာ ခပ်တိုးးတိုးးခေါ်သံက နားထဲဗုံးခွဲလိုက်သလို ခံစားရတယ်။ ကြင်နာစွာချစ်မြတ်နိုးလာခဲ့တဲ့ ၃နှစ်အတွင်း အရမ်းချစ်ပြသလောက် လက်ထပ်ပြီးသွားသည့်နောက်ပိုင်း မာန်ရဲ့ပုံစံတွေပြောင်းလဲလာသည်။ အလုပ်ကပြန်လာသည့်အချိန်တိုင်း စုစုနားမှာပဲနေချင်တယ်ဆိုတဲ့သူက အခုတော့ ပုံမှန်အိမ်ပြန်ချိန်လွန်နေတာတောင် …
အမူပိုတဲ့အန်တီ
မှောင်မိုက်နေသောကောင်းကင်ပြင်ထက်မှာ ကြယ်ရောင်တချို့က စိန်ပွင့်လေးများကြဲပက်ထားသကဲ့သို့ တလက်လက်ဖြင့် လင်းတခါမှိန်တလှဲ့ ဖြင့် သူတို့တတ်နိုင်သော အလင်းကလေးဖြင့် ကမ္ဘာမြေထက်သို့ လင်းချပေးနေသည်။ ပူလောင်ပြင်းပြသော နွေလယ်ညရဲ့ မှောင်မိုက်မှု့အောက်မှာပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။ သုတ်ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းတစ်ချက်ကြောင့် အမှောင်အောက်မှာအိပ်ငိုက်နေသော သစ်ပင်တို့လူးလွန့်လှုပ်ရှားသွားကြသည်။ “ရှဲ….” ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော …
ဘောစိမမကြီး
ဒေါ်ပိုးပန်းချီလို့ခေါ်တဲ့ကျမအ ရွယ်တော်တဆိတ်ဟိုင်းလို့လေး ဆယ်ကျော်ထဲဝင်ခဲ့ပြီ။မုဆိုးမ တစ်ယောက်ဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်ရှိပေမယ့် အနေအစားကတော့အထက်တန်းလွှာထဲမှာပဲရှိပါတယ်။ယောက်ကျားရှာခဲ့တဲ့စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေအများကြီးကျန်ခဲ့ပေမယ့်တတ်သည့်ပညာမနေသာဆိုသလိုစိန်ကောင်းကျောက် ကောင်းကိုင်တဲ့ပညာတတ်တာမို့စိန်ပွဲစားဆိုတဲ့နာမဂုဏ်လေးရထား ပါသေးတယ်။ဒီတော့လဲအပေါင်းအသင်းတော့ဆန့်ပြီးသားလေ။သားသမီးရယ်လို့မရခဲ့တော့လဲတစ်ယောက်တည်းပေါ့။တစ်ခုတော့ရှိတယ်။အသက်လေးဆယ်ကျော်လာရင်နည်းနည်းဝလာတာကလွဲရင် ကျန်တာတွေကတော့လတ် ဆတ်သေးတာပေါ့လေ။အားတဲ့အ ချိန်ဂျင်ဆာ့ကစားထားတဲ့အ တွက်ယိုယွင်းမှု့့့သိပ်မရှိသေးတာ လည်းပါတယ်။ အပျင်းပြေလုပ်နေတဲ့ပွဲစားဘဝမှာ ကြုံလာသူမောင်လေးကြောင့်မမပိုးပန်းချီရဲ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာခဲ့ရ တယ်။သူ့နာမည်ကကျော်ကျော်။ ရုပ်ရည်သနားကမားလေးနှင့်မို့အ ချစ်တွေပိုခဲ့ရတယ်လေ။ အခုလဲ ကြည့်လေအနားမှာလာပြီးကပ် ချွဲနေပြီ။တဏှာလို့မမြင်တဲ့ …
အားမရနိုင်တဲ့သူမ
ည ၁၁ နာရီကျော်နေပြီ….. အိပ်ယာထဲမှာ ဘယ်ညာ လူးလိမ့်ရင်း အိပ်လို့မရနိုင် ဖြစ်နေသည်….. လက်တဖက်မှ ယောင်ယမ်းကာ ရင်နှစ်မွှာကို ပွတ်သပ်နေမိသည်… သက်ပြင်းမောများချကာ ကြိတ်မှိတ်၍ ခံစားနေရသည်….လျော့တိလျော့ရဲ ထမီအောက်မှ ဖားပေါင်စင်းတစ်ကောင် လှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ ပေါင်နဲ့ ပွတ်မိနေပြန်သည်…. …
ထကြွနေတတ်သည်
နှုတ်ဆော့မိမှတော့ မထူးတော့ပေ။ သူကလည်း စိန်ခေါ်ပြီလေ။ ဒီတော့ ဘွာခတ်နေလို့ ညံ့ရာကျသွားမှာပေါ့။ ဤသို့ပင် ‘တိုးအောင်’ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သွေးက စကားပြောလာသည်။ သွေးဆိုတာက လူပျိုသွေး။ တိုးအောင်အသက်က ၁၆ နှစ်ကျော်လာပြီ။ ဆန့်ကျင်ဘက်မိန်းမတွေရဲ့ အဓိကပစ်မှတ်တွေကို အငမ်းမရ …
အပျိုရှမ်းမလေး
“ ငါ.. နင်နဲ့အတူတူနေကြည့်ချင်တယ်ဟာ…” လို့ တည့်တည့်ပြောချလိုက်တော့ သူက ရှက်သွားပြီး ခေါင်းလေးငုမ့်ပြီးပြုံးနေတယ် ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းသည် ဝန်ခံခြင်းတဲ့…. ကျွန်တော်လည်း အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ မှတ်ပုံတင်ပါလား မေးတယ် သူကလည်း ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်၊ ပြီးတော့ သူက သူ့သူငယ်ချင်းဆီဖုန်းဆက်ပြီး ဒီညပြန်မရောက်တော့ဘူး …
ညီမလည်းစိတ်ပါသွားတယ်
မိုးကလေးက တစိမ့်စိမ့် အေးနေသည်။ ထိုတစိမ့်စိမ့်ရွာနေသော မိုးရေထဲတွင် အိုးကြိုက်မောင်တစ်ယောက် စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်ရင်း ဇိမ်ယူနေသည်။ လူကသာ စာအုပ်ဖတ်နေသော်လည်း ညီတော်မောင်က ငြိမ်ငြိမ်မနေ။ အစာတောင်းနေသည်။ အိုးကြိုက်မောင်လည်း မိုးကရွာနေသဖြင့် စိတ်ကညစ်နေရသည့်အထဲ ညီတော်မောင်က အစာတောင်းသလို ထောင်နေတော့ …
အချစ်ကတခြားဆီမှာပါ
လွန်ခဲ့သော၂၀၀၆ခုနှစ်ကတော့ကျမအသက် ၂၃နှစ်အရွယ်လောက်ကပေါ့ရှင်။ ကျမကျောင်းပြီးပြီ အလုပ်အတွက်သင်တန်းတွေပြေးတက်ရင်း ပေါ့ကြုံခဲ့ဆုံခဲ့တာလေးပြောပါရစေ။ဟီးဟီး ပြောချင်ဇောကများနေတော့နာမည်ပြောဖို့မေ့နေတယ်။ကျမကပန်းသဇင်တဲ့။ပင်မြင့်မှာပွင့်တဲ့ပန်းလေး လို့ဖေဖေကနာမည်လေးပေးခဲ့တာ။ ကျမဘဝတိုးတက်မြင့်မားဖို့ရည်ရွယ်ပြီးပေးထားတဲ့နာမည်လေးပေါ့။ဒါပေမယ့်ကျမကိုအရမ်းလှသလားလို့မေးရင်အရမ်းမလှပေမယ့်ချစ်စရာကောင်းပါတယ်။အသားဖြူတယ်။မျက်နှာအကျကောင်းတယ်။နှာခေါင်းစင်းတယ်။မျက်လုံးမျက်ခုံးကောင်းတယ်။အင်းကိုယ်လုံးလားလှတယ်လို့ပဲပြောရမှာပေါ့။ ဖွင့်ထွားတဲ့ရင်သားနှင့်စွင့်ကားတဲ့တင်ရှိတယ်။ ကိုယ်ရေးသွေးတာတော့ဟုတ်ပါဘူးရှင့် အင်းလိုရင်းပဲပြောပါ့မယ်။ဒီလိုပါ ကျမသင်တန်းတ၇စ်ခုတက်ရမယ်ဆိုတော့အလုပ်ကနေအပြေးအလွှားတက်တယ်။DMLမှာ ပေါ့။အလုပ်ထဲကလာရတော့နောက်ကျသွားတယ်။ သင်တန်းရောက်တော့ထိုင်စရာခုံလိုက်ရှာတယ်။နောက်ဆုံးမှာ ခုံတန်းမှာတစ်ယောက်တည်းထိုင်နေတဲ့သူအနားကျမသွားပြီး။ “ဟီး နောက်ကျသွားလို့အကိုထိုင်လို့ရလား” “ဟာ ရပါတယ်ဗျ၊ရပါတယ်ထိုင်ပါ” “ဟုတ်ကဲ့ကျေးဇူးရှင့်”ရည်ရည်မွန်မွန်ပြောနေပေမယ့်ကိုယ့်အာရုံကသင်တန်းနောက်ကျနေလို့သူ့ကိုဂရုမစိုက်မိဘူး။ထိုင်ပြီးမှ …
မထူးဇာတ္
နီနီီျမင့္ေရာက္ရွိေနေသာေနရာမွာ ေျမဧကအေတာ္ကေလးက်ယ္ဝန္းေသာ ၿခံက်ယ္ႀကီးတစ္ၿခံျဖစ္သည္။ ႏွစ္ထပ္တိုက္တစ္လုံးရွိၿပီး တိုက္ႏွင့္မလွမ္းမကမ္းမွာ ယခင္ကဆန္စက္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့ဟန္တူေသာ အေဆာက္အဦေဟာင္းတစ္ခု ရွိသည္။ တစ္စုံတစ္ရာ လွ်ိဳ႕ဝွက္လုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ ေကာင္းမြန္ေသာ ေနရာတစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။ ထြန္းျမင့္က သူမကို ဆန္စက္ေဟာင္းအတြင္းရွိ သီးသန႔္ျပဳျပင္ထားေသာ အခန္းတစ္ခုထဲကို ေခၚေဆာင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထြန္းျမင့္လူေတြက …