ဖီလ်​တက်​ခ့ဲသည်​့ အချိန်​ကာလ”

ကျနော့်အိမ်က လုံးချင်း တိုက် အိမ်လေးပါ။ တော်တော်လေးလည်းကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူက သိပ်မရှိ ဘူးဗျ။ ကျနော့် အဖေ ရယ် ၊အမေ ရယ်၊ ကျနော် ရယ်၊နောက် ကျနော့်အမေ ရဲ့ တပည့် မထား ရယ်၊ နောက် အိမ်ဖော် အဒေါ ်ကြီး ဒေါ ၤတင် ရယ်၊ (အမည်အားလုံးပြောင်းထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။)

စုစုပေါင်းမှ ၅ ယောက် ထဲပါ။ခြံစောင့်လင်မယားတော့ရှိတယ်။ကိုထွန်းခင် တို့လင်မယားလေ။ခြံထောင့်မှ သပ်သပ် အိမ်ဆောက်ပီးနေပါတယ်။နေ့ဘက် ဆို အဖေ ကလည်း သူ့ Company ကို သွား၊အမေ နဲ့ မထား နဲ့ လည်း ရွှေဆိုင် သွား၊ကျနော် လဲ ကျောင်းသွားပေါ့။
အိမ်မှာ အရမ်းပျင်းဖို့ကောင်းပါတယ်။ကျောင်းကပြန်ရင် တော့ အခန်းထဲအောင်းပီး ဂိမ်းဆော့၊တီဗွီကြည့်၊စာလုပ်၊ ဒီလိုပါပဲ ၊။တခါတေလေ အော ကားကြည့်ပေါ့။(တခါတလေ မဟုတ်ဘူး အမြဲ ပဲ…ဟီး….ဟီး……)ကြည့်ပီး ဖီလင်တက် လာရင်သိတယ်မလားထုံးစံအတိုင်းဟန်းပလေး (လက်နဲ့လုပ်ပေး)ပေါ့။ ကဲ့….။စလိုက်ကြရအောင်ဗျာ။ပထမ ဆုံးပြောရမှာက မထားရဲ့ အကြောင်း ပေါ့ဗျာ။

မထား ဆိုတာ ကျနော့် အမေ ရဲ့ တပည့် လေ။ငယ်ငယ်ထဲက မွေးစား ထားတယ်ပြောတာ ပဲ။ကျနော်မမွေးခင် ထဲကပေါ့။မထားရဲ့ အသက် က ကျနော့ ထက် ၁၀ နှစ်လောက် ကြီးတယ်။မထား ကို အမေ မွေးစားထားတာဆိုပေမဲ့ ကျနော် နဲ့ မောင်နှမ လိုတော့ မနေ ဘူး။
သူငယ်ချင်းလိုပါပဲ။ကျနော် ငယ်ငယ် တုန်းက ဆို မှတ် မိသေးတယ် ၊လူလစ်ရင် ကျနော့် လီး ကို လက်နဲ့လိုက် ဆွဲ လို့ ထွက်ပြေးရသေးတယ်။မိရင် ညှစ် တယ်။ေနောက်ပိုင်း ကျနော် လဲ ဘယ်ရမလဲ သူ့ နိ့့ ကို လက် နဲ့ ပြန် ဆွဲ တာပေါ့။ခု နည်းနည်း အရွယ်လေး ရောက်လာတော့မှသိပ်မစတော့တာ။သူကအပျိူ ကြီးလုပ်မယ်တဲ့ဗျာ။
ယောက်ကျားမယူဘူးတဲ့။ဘာစိတ်ကူး လဲတော့ မသိဘူး။မထားက အသားဖြူဖြူ ၊နဲနဲ၀ တယ်။အရပ်လဲမြင့်တယ်။တိုတိုပြောရင် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ပေါ့။သူ့ကိုအမေကတော်တော် ယုံ ပါတယ်။အမေ အရမ်းစိတ်ချ ရတဲ့ လူ ပေါ့ဗျာ။ ရုပ် က အချော ကြီးမ ဟုတ်ပေ မဲ့ မထားက ကြည့်ပျော် ရူ ့ ပျော် လောက် ပါတယ်။

စီးပွားရေး နဲ့ ပက်သက် ရင မထားတကယ်တော်ပါတယ်။လုပ်ငန်း နဲ့ ပက်သက် ပီး စီမံခန့် ခွဲ ့ တာ တွေ ဘာတွေ ဆို ရင် လုံး၀ အကွက် စေ့ ထောင့်စေ့နေတာပဲ။ဒါပေမဲ့ ကျနော်က တော့ မထား ကဒါဆိုကျနော် ဟိုဟာ ပဲ။အဲ့လို လုပ် လိုက်ရမှ ကျေ နပ်တာ။ အမေ ကသူ ့ကို အရမ်းယုံနေတော့ ကျနော့် မျက်စိ ထဲ မှာ ခပ်နောက် နောက် ဖြစ်နေတာပေါ့။
ကျောင် းပိတ် ရက် အတွင်း မှာပဲ။ဘယ်လ လဲတော့မမှတ် မိတော့ ဘူး။အမေ့ မိတ်ဆွေ တယောက် မင်္ဂလာဆောင် တဲ့ ဗျာ။မန်းလေး မှာတဲ့။အဲ့ ဒါ အမေ က ရန်ကုန် မှာ အလုပ် တွေ ရှိ တယ်ဆိုပီးမထားကို လွတ် တယ်။ မထားက သူတယောက် ထဲ ဆို မသွား ဘူးတဲ့၊ကျနော် ကိုဘာ ခေ ါ ၤသွားမယ်တဲ့။ကျနော်လဲ ထုံးစံတိုင်းငြင်းတာပေါ့။
မလိုက်ချင် ဘူး၊ဘာညာပေါ့။အမေ က ဘာအလုပ် ရှိ လို့ လဲ မေးရော ပေးစရာ အဖြေ ကမရှိဘူး။ကျောင်းကလဲ ပိတ်ရက် ဖြစ်နေတယ်လေ။နောက် ဆုံးအမေ က မိန်းကလေးတယောက်ထဲ ခရီးေ၀းလွတ် လို့မကောင်းဘူးသားရယ် လိုက် သွား ဆို ပီးပြောတော့ မှ နောက် ဆုံး လိုက် သွား လိုက်ရတယ်။
နောက် နေ့မနက် လေယဉ် နဲ့ ရန်ကုန်က နေ မန်းလေး ရောက်လာတာပေါ့။မန်းလေး ရောက်ရောက်ချင်း အဲ့ဒီ့ အမေ့ မိတ်ဆွေအိမ်ကိုရောက် တယ်။အဲ့ဒီ့ မှာ ကျနော့်ရင် ထဲကို တိုး၀င်လာတဲ့နတ်သမီးလေးနဲ့ တွေ ့တာပဲဗျာ။နောက် စုံစမ်းကြည့်တော့ ် အမေ့ မိတ်ဆွေ ရဲ့့ သမီးတဲ့ဗျာ။ခု မင်္ဂလာဆောင် တာ သူ ့ အကိုတဲ့။တော်တော် လှ တယ်ဗျာ။တကယ့်ကို လှတာ။မြင်မြင်ချင်းချစ်မိတာ ဒါမျိူး လားမသိဘူး။

မျက်လုံးထဲက လုံး၀မထွက်တော့ဘူး။အဲ့ဒီ့အိမ်မှာ ပဲ တည်းတာဆိုတော့ သူ့ကို နှစ်ယောက်ထဲ တွေ ့ရဖို့ ချောင်းနေတာပေါ့ဗျာ။ကံကောင်းစွာနဲ့ ည၈ နာရီလောက်မှာပဲ ၀ရန်် တာ မှာသူထွက်ရပ်နေတာတွေ ့ တော့ ကျနော် လဲ လမ်းလျောက် သလိုလို ဘာလိုလို နဲ့ သူအနားရောက် သွားတယ်။
နောက် သူ ့ကို စကားစ ပြောတာပေါ့။ညဘက်ဒီမှာ ပူတယ်နော် လို့။သူ က ကျွန်တော့ဘက် လှည့်ကြည့်ပီး အင်းတဲ့။နောက် ဘာ ညာ ကွိ ကွ တော်ကီ ပွားကြည့်တာ ပေါ့။သူနာမည်က လွင်မာ တဲ့။ပြင်ဦးလွင် မှာဘော ဒါ တက် နေတာတဲ့။ခုမှ ၁၀ တန်း တဲ့။ဒီနေ့ အကို့မင်္ဂလာဆောင် ရှိ လို့ မန်းလေးခဏ ပြန်လာတာ တဲ့။
မင်္ဂလာဆောင်ပီးရင် ပြင်ဦးလွင် ပြန် သွား ရမှာတဲ့။ကျနော်ကလဲ ကျနော့်စာအကြောင်းတွေ၊ ရန်ကုန်က အကြောင်း ဘာ၊ညာ ပေါ့။သူ စိတ်၀င် စားမယ် ထင် တဲ့ အကြောင်း တွေ ရွီး လိုက် တာ သူနဲ့ ကျနော်တော်တော်လေးခင်သွားပါတယ်။နောက်ကျနေ ပီတဲ့ သူ သွားအိပ်တော့မယ်တဲ့။

ကျနော်ကလဲ ရန်ကုန်ရောက်ရင်အိမ််လာလည် လေ လို ပြော တော့ သူက လာခဲ့မယ်တဲ့။အော်…. အိပ်ရ မဲ့အခန်းအကြောင်းပြောရဦးမယ်။အဲ့ဒီ့ အိမ်ရှင်က အားနာတဲ့ ပုံစံတဲ့ ကျနော် နဲ့မထား တို့ကို သမီး တို့မောင်နှ မ ၁ ခန်းထဲ အိပ် လို ့ရမလားတဲ့။ဧည့်သည်တွေ များနေ တော့ အခန်းစီစဉ် ပေးဖို့အဆင်မပြေ ပုံ ပါပဲ။ကျနော်က ဘာမှ မပြောရသေးခင် မထားက ရပါတယ် တဲ့…။
အဆင် ပြေသလို စီစဉ် ပါတဲ့။သောက်ပလုတ် တုတ် ။ဒီည သူနဲ့ တူတူအိပ် ရမယ်။ထမင်းစားသောက်ပီး အိမ်ရှင်တွေ နဲ့ စကားပြောပီး ကျနော် တို့အိပ်ရမဲ့ အခန်းထဲ ကို သွားကြပါတယ်။ဟာ……ကိုတင် ၁လုံး ပဲ ရှိတယ် ဂျ။မထားနဲ့ကျွန်တော် ၁ခါ မှ ဒီလိုမအိပ် ဘူး ဘူးလေ။နဲနဲတော့ရင်ခုန်တာပေါ့။မထားကို ကျနော် က မထား နေ့တိုင်းပင်ပန်းတယ်မလား။
ကျနော် တို့ဒီ ကို ရောက်တုန်းရောက် ခိုက် ပြင်ဦးလွင် သွားကြမလား၊ ဆိုတော့ မထားက အမေ ဆူ လိမ့်မယ်တဲ့။သူ့ မျက်နှာကို ကြည့်ရတာ သွားချင် တဲ့ ပုံ တော့ပေါ ၤတယ်။အမေ ဆူမှာကြောက်လို့ နဲ့ တူတယ် ။ကျနော် က အမေ ကိုဖုန်းဆက်ပီး ပြောမယ် လေ၊မထားလဲ ပြော ပေါ့။၂ ယောက် လုံးသွားချင် တယ် ဆို ရင် တော့ အမေ ခွင့်ပြုမှာပါ ဆို တော့ သူခဏ တွေ ေ၀ သွားပီး။ မသွားချင်ပါဘူး ဟာတဲ့၊ရန်ကုန်မှာ အလုပ်တွေရှိသေးတယ် တဲ့။ကျနော် လဲ တော် တော် ပြောပါ တယ်။မရ ဘူး။
ဇွတ်ငြင်းနေတယ်။ဘာကြောင့်လဲမသိ၊အပျိူ ကြီးတွေများ တခါတခါ တော်တော် ဇီဇာကြောင် တာပဲ။ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လိုမှ ပြောမရ တော့ နဲနဲ ဘူ သွားတဲ့ ပုံ နဲ့ကုတင် ပေါ ၤမှာ ၀င် အိပ် လိုက်ပါတယ်။မထား ကုတင် ပေါ ၤမှာထိုင်ပီး ကျနော် ကို သွားမယ် ဆိုရင် အမ စကားနားထောင်ရမယ် တဲ့။အံမယ်။ဒါမျိူးကတိ ဆိုရင် ၁၀ ခါ ပေးတာပေါ့။ပီးရင် ကိုယ်လုပ်ချင် သလို လုပ် တာပဲလေ။ဟိဟိ…..။နောက်တော့ မထား အိပ်တော့တဲ့။မီးပိတ်လိုက် တဲ့ ။

ကျနော်လဲ မီးပိတ် ပီး AC ကို Temperature အအေးဆုံးတင် လိုက်ပါတယ်။ကျနော် ကအအေးကြိုက်တဲ့လူလေ။မထားက ဘာလို ့အဲယားကွန်းကိုအဆုံးထိတင်တာလဲတဲ့။အရမ်းချမ်းတယ်တဲ့။ကျနော်ကလဲအမချမ်းရင် ကျနော်ဖက်ထားပေးမှာပေါ့လို့။ အပျိူ ကြီး ဘာမှပြန်မပြောတော့ဘူး၊ငြိမ်သွားတယ်။နောက် မအိပ်ခင် ဟိုစကားပြော ဒီစကားပြောနဲ့ ပေါ့။နောက် ၁၅ မိနစ်လောက်လဲ ကြာ တော့ ချမ်းလာပီ ကွာ။အဲယားကွန်း ကို နဲနဲ ပြန်လျှော့ တဲ့။
ကျနော်လဲ မထား နားကပ်ပီး မထားကိုဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။မထားလဲ ဘာမှပြန်မပြောပါဘူး။မထားကိုဖက်လိုက်မိတဲ့အချိန်ကစပီးကျွန်တော့ရင်ထဲမှာ အသိ တခု၀င် ရောက် လာပါတယ်။ငါ သူစိမ်း မိန်းကလေးတယောက် နဲ့ အိပ်ယာတခုထဲ ပေါ ၤ မှာတူတူ အိပ်နေ ရတာပဲ ဆိုပီးတော့ပေါ့။အဲ့လို အသိ ၀င် လာတာနဲ့ ကျနော့ လီးက မတ်ပီးတောင် လာတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ကျနော်လဲ ပြသနာ တက်မှာစိုးလို့ မထားကိုဖက်နေရာက နေ လက် ကိုပြန်ရုတ် လိုက်တော့ မထားက ဖက်ထားလေ တဲ့။ဒီမှာ ချမ်းတယ် တဲ့။
အောက်မှာလီးတောင်နေတာ သူမှ မသိပဲ။အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော် လဲမထားကို ဆက် ဖက် ထား လိုက်တယ်။မထားရဲ့ မျက်နှာလေး က ကျွန်တော်ဘက် ကိုလှည့်လာတာနဲ့ မထားရဲ့ ပါးလေး ကို ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တယ်။မထားက အံသြ သွားတဲ့ ပုံစံ နဲ့ ဘာလို့ နမ်းတာလဲ တဲ့။ရန်တွေ ့တဲ့ ပုံစံမျိူးပေါ့။ကျနော် ချစ် လို့ နမ်းတာ လို့။အပျိူကြီး မမ ရင် ခုန် ပီး ရှက်သွားလား မသိဘူး။
ဟို ဘက် ကို တခါထဲ ပြန်လှည့်သွားရော။ကျနော် နှလုံးက တော်တော် ကို တုန်နေ တာ ဗျာ။ဖွဲ ့နွဲ ့ ပီးပြောရင် ရင်ခုန်တာပေါ့။မထားက ဒီဘက် ပြန် လှည့်ပီး အိပ်တော့တဲ့။ကျနော်က အိပ်လို့မပျော် ဘူး အမ။အိပ်ယာပျောင်းအိပ်လို့ နဲ့ တူတယ်။ ကျနော် မထားကို သွေးတိုးစမ်းတဲ့အနေနဲ့ မထားကိုဖက်ထားတဲ့ လက် ကို အောက် နဲ နဲ လျှော့ချ ပီး မထားရဲ့ဗိုက် သား လေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးကြည့်ပါတယ်။

အရမ်းအရမ်းလဲ မလုပ်ရဲဘူးလေ။နောက် ပြသနာတက်မှာစိုးလို့။မထားက ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ အခြေအနေ နဲနဲ ကောင်းတယ်ထင်တယ်ထမိန် ကြားထဲကိုလက်လျှိူ၀င်ပီး မထားဗိုက် ကို ပွတ်ပေးကြည့်ပါတယ်။အဲ့……။တွေ့ ပီ….။ အပေါက်လေး….။ မထားရဲ့ ချက်လေးပါ။
မထားရဲ့ ချက် လေး ကို စမ်းကြည့် ရင် မထားတော့အိပ်ပျော်သွားပီထင် ပီး မထားလို့ အသံ ခပ် အုပ်အုပ် လေးနဲ့ ခေါ် ၤလိုက် တော့ မထားက ဘာလဲ တဲ့။ပြန်ထူးတော့ကျနော်လဲ လန့်သွား တာပေါ့။ဘာပြန်ပြောရမလဲ မသိ ဖြစ်သွားတယ်။နောက်မှ မထား ရဲ့ ချက် ကလေး ကို လက် နဲ့စမ်း ထားတာသတိရတော့ ကျနော်က အမ ချက်ပေါ ၤမှာ ကျနော် လက် မှတ် ထိုးပေးလိုက်မယ်၊ပိုက် ဆံ ထုတ်လို့ ရတာပေါ့။ မထားက ကြောင်ပီးဘာလဲ တဲ့။
ကျနော်က ချက် ပေါ ၤ မှာ လက် မှတ်ထိုးတော့ချက်လက်မှတ် ပေါ့့လို့ပြောပီး ကျနော် ပဲ အရင် ရီ လိုက် ပါတယ်။မထားလဲ လိုက်ရီ ပီး နင့်ယောက်ခမ ဘဏ် မှာပဲထုတ်လို့ ရမှာတဲ့။ကျနော် လဲ သူပြောတာကို အလိုက် သင့်လိုက် ရီပေးလိုက်ပါတယ်။ကျနော်စိတ်ထဲမှာသိလိုက်တာတော့တော်တော် အခြေအနေ ကောင်းနေပီ လို ့ ထင်မိပါတယ်။ကျနော့်လီးကလဲတော်တော့်ကိုတောင်နေတာလေ။ မထား နဲ့ ဘေးမှာအိပ်နေတာဆိုတော့မထားပေါင်ကိုသွားထောက်မိနေတာပေါ့။မထားလဲ သိ လားတော့ မသိဘူး။
ကျနော့်လက်က မထားရဲ့ ချက် အောက် ကိုနဲနဲဆက်ဆင်းကြည့်တော့ မထားက ကျနော့်လက် ကိုအမြန်မြန်ဖမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ပီးတော့ကျနော့ဘက်ကို့လှဲ့ လိုက် ပီးဘာလုပ်ဖို့လဲ တဲ့။ ကျနော် လဲ ဒီအခြေအနေရောက် မှမထူးတော့ဘူး ထပ် စွန်းစားကြည့်တာပေါ့ လို့ဆုံးဖြတ် ပီး မထားကို အမ ဟိုဟာကို ကိုင် ကြည့်ချင်လို့ လို့ပြောလိုက်တာပေါ့။
မထားက မကိုင်ရဘူး တဲ့ ၊အိပ်တော့တဲ့။ကျနော်က လဲ မထားနဲ့ ကျနော် နဲ့ ၂ယောက်ထဲပဲသိတာပဲ။ဘယ်သူမှသိတာမှ မဟုတ်တာ။ခဏလေးပဲကိုင်ကြည့်ချင်လို့ ဆိုတော့ မထား က မကိုင်ရဘူး တဲ့။ရှက်စရာကြီး တဲ့။ကျနော်က အော်…. မထား ကရှက်နေတာလား၊ဒါဆို မထားအိပ်ပျော် သွားတဲ့ အချိန် ကြမှ ခဏလေးကိုင် ကြည့်မယ်နော်လို့ ပြောတော့မထားက လူဆိုးလေး တဲ့၊ပြောလို့လဲ မရဘူး တဲ့။ငါဒီညမအိပ်တော့ဘူးတဲ့။
ကျနော်လဲ ပြန် ပီးတော့ မထားကိုပြောလိုက်တယ်။ကျနော် လဲမအိပ်ဘူးလို့။မထားအိပ်မဲ့ အချိန်ထိစောင့် မယ်လို့။အဲ့လိုပြော ပီးတော့ ၂ယောက်သားတိတ် ဆိတ် သွားပါတယ်။စကားလည်းဆက်မပြောဖြစ်တော့ဘုူ။၁၅ မိနစ်လောက်နေတော့မထားကို အကဲခတ်မိတာ အိပ်ချင်နေတဲ့ပုံပဲ။နောက် ၁၀ မိနစ်လောက်နေတာ့ မထား လို့ တိုးတိုးလေး ခေါ ၤလိုက်တယ်။မထားကပြန်မထူး ဘူး။
အိပ်ပီးထင်တယ် ဆို ပီး မထား ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုထမိန် ပေါ ၤကနေကိုင်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။မထား တချက် တွန့်သွားတယ်။ကျနော်ကလန့်သွားတာပေါ့။မထားနိူးသွားတာလားလို့။နိူးတော့မနိူးသေးဘူး။မထားရဲ့ အဖုတ် လေးကို ထမိန်းအပေါ ၤကနေ ပဲ ပွတ်ပေးနေတယ်။ကြားဖူးသလောက် အပျိူတွေ ဆောက်ဖုတ် မှာ အမှေွးတွေ ပေါက် ကြတယ်တဲ့။မထားကြတော့ အမှေွးမပေါက် တဲ့ ပုံပဲ။
ထမိန်ပေါ ၤက ကိုင်ကြည့်တော့အဖုတ်ကေချောနေတယ်။သေချာသိအောင် ့ထမိန် ကို တခါထဲ လှန် လိုက် ပီး မထားရဲ့ ဆောက်ဖုတ် လေးကို ကိုင်ကြည့်တော့မှ အမှေွးကတော့ မပေါက်ဖူးနဲ့ တူတယ်။ပြောင်နေတယ်။ချောနေတာ က မထားရဲ့ အဖုတ်ကြားထဲကနေ ချွဲကိျကျိ အရည်တွေထွက်နေလို့ ချောနေတာ။အော်…..။ကျနော် သိသွားပီ။မထား မအိပ်သေးဘူး။အိပ်ချက်ယောင်ဆောင်နေတာလေ။
မထား မအိပ်မှန်းသိတာနဲ့ မထား ရဲ့ ထမိန်းကို ကွင်းလုံးချွတ် လိုက်ပါတယ်။အောက်က ဆက်စပိုင်နာလေးကို လဲ မရရ အောင် ဆွဲ ပီးချွတ် လိုက်ပါတယ်။မထားလား။မနိူးတော့ဘူးလေ။အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့သူ မဟုတ်လား။ မထားရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ကြည့်ပီး အောကားတွေထဲက လို ဘာဂျာမုတ်ပစ်လိုက်ချင်တာ။
ဒါပေမဲ့ နဲနဲ ရှိန်နေသလိုဖြစ်နေတယ်။မထားရဲ့ အပေါ် ၤ ပိုင်း အိမ်းကျီ ရော ဘောလီ ပါ မရရအောင် ခက်ခက် ခဲခဲ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။မထား တယောက်တော့ လုံး၀ က မိမွေးအတိုင်းပကတိအနေအထားဖြစ်သွားပီလေ။ မထားရဲ့လုံး၀ိုင်းနေတဲ့နို ့သီး ခေါင်းလေးတွေကိုနိ့ဆာနေတဲ့ကလေးတယောက် လိုမျိူးကောင်းကောင်းကြီးစုတ်လိုက်။
နို ့ ့သီးခေါင်းလေးတွေကိုချေလိုက်နဲ့ ။ နို ့အုံတခု လုံးကို နယ်လိုက်လုပ်ပေးတော့မထားဆီးကနေညည်းသံသဲ့သဲ့ လေးကြားလိုက်ရတော့ ကျနော် စိတ်ထဲမှာပိုရဲတင်းလာသလိုမျိူးပဲ။အောက်ဆင်းပီး မထားရဲ့ အမွှေး မပေါက် တဲ့ ဆောက်ဖုတ် ပြောင်ပြောင် ကြီးမှာ တော့ အရည်တွေကြနေတာ ရေတံခွန်ကနေ ရေတွေစီးကြ နေတဲ့အတိုင်းပဲ။ကျနော်လဲ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့ ကွာ ဆိုပီး မထားရဲ့ အဖုတ် လေးကို ဘာဂျာမှုတ်ပေးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။
မထားရဲ့စောက်စိလေးကို အရင်စ စုတ်ဖို့ စောက်စိ လေးကို လိုက် ရှာတာဟိုးအထဲရောက်နေတယ်။မထားကနဲနဲ၀တော့ စောက်ဖုတ်အသားတွေကပြည့်နေတော့ စောက်စိ လေးကအထဲရောက်နေတာပေါ့။မထားရဲ့ စောက်စိ လေးကိုစစုတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့မထား ဖင်ပါကော့တက်သွားပါတယ်။
လျှာဖျားလေးနဲ့ စောက်စိလေးကို ပွတ် ကစားတော့ မထား လုံး၀ဟန်ဆောင်လို ့မရတော့ပါဘူး။မထားရဲ့ညည်းသံတွေကလဲ တစစ ကျယ်လာပါတယ်။ကျနော် မထား ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ၁၅မိနစ်လောက် အားရပါးရ ဘာဂျာပလေးလိုက်တာမထားကစကားပြောလာပါတယ်။ေမောင်လေးတဲ့ တော်ပီတဲ့ ၊ကျနော့်ကို တားလို့မရမှန်းသိတော့ သူက ဒီနေ့ တော်တော့လေကွာတဲ့။
သူများအိပ်ယာပေါ် ၤမှာအရည် တွေပေကုန်ပီ တဲ့။သူတို့သိသွားကြမယ်တဲ့။နောက်နေ့ပြင်ဦးလွင်သွားမှ ပဲဆက်လုပ်တဲ့။လိမ်မာတယ်နော် တဲ့။ကျနော် ကလဲ သူပြောတာ မှန် တာကြောင့် ပြင်ဦးလွင်ရောက်ရင် တကယ်နော် လို့ဆိုတော့ ၊မထားက ကတိတဲ့။မထားတော့ ကျနော်လျှာ နဲ့ အစွမ်းပြလိုက်တာ တော်တော် ကြွေသွားတယ် ထင်တယ်။
အဲ့ဒါ နဲ့ကျနော် လဲ မထားဘေးမှာပြန် လှဲအိပ်လိုက်တာပေါ့။ပီးတော့ မထား ကို ကျနော့် ဟာလေး ကိုင်ကြည့်ပါလား ဆိုတော့ မထားက ဟာ……မကိုင်ချင်ဘူးတဲ့။သူ့ လက်ကလေး တွေ ကို ယူပီးကျနော့်လီးပေါ ၤတင်ပေးလိုက်တော့သူက ကိုင်ကြည့်ပါတယ်။ပြီးတော့သံချောင်းကြီးကြနေတာပဲ တဲ့။
မာမာတောင့်တောင့် ကြီးတဲ့။အဲ့ဒါ ကျနော်က မထားရဲ့ စောက်ဖုတ် အပေါက်လေးကိုလက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်ပီး တော့ ဒီ အချောင်းကြီးနဲ့ ဒီအပေါက် လေးထဲကို ဆန့်ပါ့မလားဆို တော့ မထားက ပေါက်ကရတွေ တဲ့။သွားအိပ်တော့တဲ့။ဒီတခါတော့ မထားစကားကိုနာထောင်လိုက်ပါမယ်။အိပ်ပီဗျာ။ နောက်နေ့ မနက် ကျနော်အိပ်ယာက ထ တာ နဲနဲ နောက်ကျသွားတယ်။
၈ နာရီခွ ဲလောက်မှ နိူးတယ်။မထားကျနော့်ကို လာနိုးတယ်။အိပ်ပုတ် ၊ထတော့ တဲ့။ကျနော် ကလဲ နိူးနိူးချင်းမထားရဲ့လက် ကလေးကို ဖမ်းဆွဲပီး ကျနော့်ရင် ခွင် ထဲ ကို မထားရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး ဆွဲ ပွေ ့ ပြီး ချစ်လား လို့ မေးလိုက် တော့ မထား ကဘာမှ ပြန် မပြောဘူး။
ကျနော် လဲ မထား နှတ်ခမ်းလေး ကိုအားရပါးရ kiss ဆွဲလိုက် တယ်။မထားက သွားလဲမတိုက်ရသေးဘူး။အာပုတ်ကြီးနဲ့။ညစ်ပတ်တယ်တဲ့။အဲ့ဒါနဲ့ကျနော် က ရွံလို့လား ဆိုတော့၊မထားက မရွံပါဘူး တဲ့။ဘာဖြစ်လို့လဲ လို့ကျနော်ကမေးတော့ နားနားမှာ ကပ် ပီးတိုးတိုးလေးပြောတယ်၊ချစ်လို ့တဲ့။ မနက် ရေမိုးချိူး breakfast စားပီး အမေ့ဆီကိုဖုံးဆက်တယ်။
၂ယောက် လုံးပြင်ဦးလွင် သွာချင်တယ် ဆို တာနဲ့ သဘောကောင်းတဲ့ ချစ်ေမေမေ က ခွင့်ပြု ုတယ်လေ၊အကြာကြီးတော့မနေနဲ့တဲ့။၄ ရက် ၅ ရက် လောက်ပဲ နေတဲ့။ဒီနေ့ နေ့လည် ဧည့်ခံပွဲပီးတာနဲအဆင်သင့်ထွက်ဖို ့ပြင်ဆင်ထားကြတယ်။ကျနော် ရော မထားရော ညားခါစ လင်မယားတွေလိုပါပဲ တယောက်နဲ့ တယောက် အကြင်နာ တွေ ပြိ ုင် လို့ ပေါ့။လောက ကြီးက လဲနော် တော်တော် လှဲ ့စားတတ်တာပဲ။
မနေ ့ကပဲသူငယ်ချင်းလို၊မောင်နှမ လိုနေကြတာ။ဒီနေ့တော့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်လို့။မင်္ဂလာပွဲ သွားပီ လက်ဖွဲ ့ပေးတယ်။စားစရာသောက်စရာတွေ မြန်မြန်စားသောက် ပီး မန်းလေးကနေ ပြင်ဦးလွင်ကို ထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။ van ကားလေးနဲ့။ကားမောင်းတဲ့ဦးလေးကြီးက လဲ လေယဉ်မြန် မောင်းတဲ့သင်တန်းတေ ဘာတွေ တတ်ထားလားမသိဘူး။
တော်တော် မောင်းတာ ခဏလေး နဲ့ ပြင်ဦးလွင် ရောက် လာခဲ့ တယ်။ဟိုတယ်ကောင်းကောင်းတခုမှာ ၂ယောက်ခန်းတခန်းယူလိုက်ပီး အခန်းထဲ၀င်ခါနီးမှ မထားက ကျနော့ကို တိုးတိုးလေးပြောတယ်။ေကြောက်တယ်တဲ့။ဘယ်သူ့ကိုကြောက်တာလဲ၊မေးတော့ကျနော့်ကို တဲ့။ကျနော်က လဲ မမထားကလေ ကိုယ်လုံး ကိုမှ အားမနာ ဘူး၊ကျနော့်ထက် ၂ ဆ လောက် ၀တာ ကို ကျနော့်ကို ဘာကြောက်ေနေတာလဲ ဆိုပီး ဖြေသိမ့်ပေးလိုက်တယ်။
နောက် နှစ်ယောက်လုံးရေမိုးချိူး ပီး အနွေးထည်တွေ၊ဆွယ်တာတွေ သွား၀ယ်ကြတမထားနဲနဲစိတ်ပျော် သွားပုံရတယ်။ဟိုတယ် ပြန်ရောက်တော့ည၇ နာရီ ထိုးခါနီးပီ။ကျနော် တို့လဲ စောစော စီးစီးထမင်းသွားစားလိုက်ကြတယ်။မထားေပျော် အောင် သူစားချင်တဲ့ ဟာတွေ ဘဲမှာကျေွးတယ်လေ။တရောက်နဲ့ရောက်ခွ ံကျေွးြကြတာ အရမ်းပျော်ခဲ့ကြပါတယ်။
စားသောက်ပီးဟိုတယ် ပြန်ရောက် တော့ ည၈နာရီ ထိုးပီ။မထားက အ၀တ်အစားတွေလဲနေတယ်။ကျနော်တော့ဘာမှ လဲမနေတော့ဘူး။အရမ်းလဲအေးနေတာကို စောင်ချူံနေလိုက်တယ်။မထားက အ၀တ်အစားလဲပီးတော့ ကျနော့် ကို တယောက် ထဲ ကွေးနေတယ်ပေါ့။
ဟိုဘက်တိုး အမ လဲ အရမ်းချမ်းတယ်တဲ့။အဲ့ဒါနဲ့ဂွမ်းစောင်အထူကြီးထဲမှာ ၂ယောက် လုံးကွေးပီး 5 Series က လာတဲ့ ကိုးရီးယားကားကိုကြည့်နေတယ်။မထားက တော့ ်ကိုးရီးယားကားကြည့်နေတာပေါ့။ကျနော်ကတော့ မထားကို ဘယ်လိုစရမလဲချောင်းနေတာ။မထားကကျနော် ချောင်းနေတာ သိလို ့ပဲလား အေးလို တမင် အုပ်ထားတာလား တော့မသိဘူး။သူ ့စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ကလေးတွေ နဲ့ အုတ်ထားတယ်။
ခဏနေတော့ သူ့ လက်ဖယ်တာ နဲ့ အသာလေး သူ ့စောက်ဖုတ် လေးကို ကျွန်တော် အုတ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ကျနော့်ဆီ ဘေးစောင်းတချက်လှည့်ကြည့်တော့ ကျနော်လဲအရှက်ပြေရီ ပြပီးချမ်းတယ်လို ့ ပြောလိုက်တယ်။သူက TV ဆက်ကြည့်နေပါတယ်။ကျနော် ကတော့ သူ့ဆောက်ဖုတ်လေးကိုလက်ကလေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ရင်း မထား ကို နားထဲ မှာတိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။ချစ်ချင်တယ်လို့။မထားက ကျနော့်ကို ချစ်ပေါ့ တဲ့။ဘယ်သူက တားနေလို့ လဲတဲ့။စောင််ကို ခွာပီး။မထားရဲ့ ထမိန်းကို လှန် လိုက် တယ်။
မထားတော့ဒီည အလိုးခံရ မှာ သိလို့လားမသိ ဘူး။အောက်ကပင်တီ တောင် မ၀တ်ထားဘူး။ခုဏ လက်ကလေးနဲ့ကလိထားလို့ မထားစောက်ဖုတ်လေးမှာ အရည်လေးတွေ စို့ နေပီလေ။မနေ့ကမှောင်မှောင် မဲမဲ ထဲမှာ မထားရဲ့ ဆောက်ဖုတ်လေးကို မမြင်ရဘူး။ဒီနေ့ မီးချောင်းအလင်းရောင်ေအောက် မှာ ဆိုတော့မထားစောက်ဖုတ် လေးက ဖူးပီး ၀င်းမှဲ ့နေတဲ့အသီးတလုံးအတိုင်းပါပဲ။
အလင်ရောင် ထဲ မှာ ဆိုတော့ မထား ရှက်နေတယ် ။ကျနော် တော့ မ ထားစောက်ဖုတ်ကို မနေ့က လို မျိူး ဘာဂျာကောင်းကောင်းဆွဲ ပေးလိုက်တာ ၁၀ မပီး။တော်တော့ကွာ ၊တော်တော့။ကျနော် လဲ ပိုကောင်းအောင် လျှာဖျားလေးနဲ့ စောက်ဖုတ်နှတ်ခမ်းတွင်းသားထိ ဆွဲလျှက်ပေးလိုက်တာ ဆောက်ဖုတ် ထဲက နေ မီးတောင်ထိတ်ကချော်ရည် ပူတွေ ပန်ထွက်သလိုမျိူး မြင်မကောင်းအောင် ပန်းထွက် လာလိုက်တာ ကျနော့်မျက်နှာတွေ ဘာပေကုန် တယ်။
မျက်နှာတွေပါပေကုန်တော့ မထားကျွန်တော့ကို တော်တော် အားနာသွားတယ် နဲ့ တူတယ်။ကျနော်က တော့ အမြန် မြန် ရေချိူးခန်းပြေးပီး မျက် နှာ ကို သေချာဆေးလိုက်ရတယ်။ပီးတော့ မထားဆီ ပြန် လာတော့ ဆော်ရီ မောင်လေးရာ တဲ့၊ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို ့မရတော့ဘူး တဲ့။
တောင်းပန်ပါတယ်နော်တဲ့။ကျနော်က လဲ တကယ်တောင်းပန် ချင် ရင်ကျနော့်ကိုလဲခုဏက လို ပါစပ် နဲ့လုပ်ပေး ဆို တော့ သူက မလုပ် တတ်ဘူးတဲ့။အဲ့ဒါဆို မမ ပါစပ်ဟ ဆိုတာ နဲ့သူ့ပါစပ်ကိုဟထားပါတယ်။ကျနော်က ဘောင်းဘီချွတ်ပီး သူ့ပါစပ်ထဲ ကို လီးထိုးထဲ့တယ်။လုံး၀မငြင်းရှာပါဘူး။မမ ရေခဲချောင်းစုတ် သလိုစုတ်ပေးထားလေ။။ ကျနော်လဲ ကောင်းကောင်း မထားရဲ့ပါစပ် ကိုကောင်းကောင်းလိုးပေးလိုက်တာအရမ်းဖီးဖြစ်ပီး ရှေ့ပြေးအရည်ကြည် လေးတွေထွက်လာတဲ့ ထိပါပဲ။
မထားက ဘာတွေ လဲတဲ့ ငံကျိကျိ နဲ ့တဲ့။ကျနော်ကအချစ်ရည်တွေလို့။တော်ပီမထားမစုတ် နဲ့ တော့ လို့ ဆို ပီး မထားရဲ့ ပေါင် ၂ လုံးကြားမှာ၀င်ထိုင် ပီးမထားရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကိုကျနော့်လီး နဲ့ လျှောတိုက်ပီးပွတ်ပေးနေတော့မထားမျက်လုံးလေးကမှေးစင်းသွားတယ်။မထားရဲ့ပေါင်တုတ်တုတ်လေ တွေ ကို အားကုန်ဖြဲ ပီး မထားရဲ့ အဖုတ် လေးထဲကိုလီးဒစ် မုပ်ယုံလောက်သွင်းကြည့်တယ်။မမ နာလား ဆိုတော့ သူက့ နဲနဲ နာတယ်တဲ့။ နောက်လက်တဆစ်လောက် သွင်းတော့ ထပ်သွင်းလို ့မရတော့ဘူး။
တခုခုထောက်နေသလိုမျိူးပဲ၊ ကျနော် လဲ ဘာလုပ်ရမှန်းလဲမသိတာနဲ ့မထားကိုပဲမေးလိုက် တယ်။ မမထား ထပ်သွင်းလို ့ မရတော့ဘူးလားလို့။ မထားကအားနဲနဲထဲ့ ပီး ဆောင့်လိုက် တဲ့ မျက်လုံးမှိတ် ပီးမှိန်းနေရကနေပြန်ဖြေ တယ်။ ကျနော် လဲ ဆောက်ဖုတ်၀ကိုသေချာချိန်ပီးအားကုန်းတချက် ဆောင့်လိုက် တာ မထားခင်မျာ အံကို တင်းတင်းကြိတ် ပီး၊မျက်နှာကလေး တခါထဲ ရဲသွားတာပဲ။သူများတွေကြားမှာ စိုးလို ့ထင်တယ် အသံတချက်မှ မထွက်ဘူး။ကျနော်လီးတန် အဆုံးထိ ၀င် သွားတော့မှ နာလိုက်တာမောင်လေရယ်တဲ့. ကျနော် လဲဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် လေး ဆောင့်ပေးနေတယ်။
၅မိနစ်လောက်ထိ။မ ဘယ်လိုနေသေးလဲ လို့မေးတော့ ဘာမှ ပြန်မဖြေ တော့ ဘူး။လုံး၀ ဇိမ်တွေ ့သွားပီနဲ ့တူ တယ်။တဖြည်းဖြည်းဆောင့်လိုးနေရင် က နေ မြန် မြန် ဆောင့် တော့ မမထားကောင်းနေတဲ့ ပုံပါပဲ။သူ့စောက်ဖုတ်လေး ကို တချက် ငုတ်ကြည့်လိုက်တော့ ကျနော် လန့်သွားတယ်။သွေးတွေ အများကြီးပဲ။မမထား သွေးတွေ ထွက်နေတယ် သိလား ဆိုတော့၊သိတယ် တဲ့။အမ ရဲ့ အပျိူရည် ကို မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျနော့ ခေါင်းကို ွ အိပ်ချင်ယောင်မဆောင်တော့ပဲ မောင်လေးကိုပေးလိုက် ရ လို ့ ကျေနပ်တယ်တဲ့။
ခပ်မှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးနေရာကနေ မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေးလိုက်တာ မိနစ် ၂၀ လောက် ကြာတော့ သူ ရော ကျနော် ရော ပြိုင်တူပီးကြပါတယ်။၂ ယောက် လုံးပီးတော့ ကျနော် ကမေးလိုက်တယ် မမထား။ကျနော်ကိုချစ်လား ဆိုတော့ အရမ်းချစ်တယ်တဲ့။ဒါဆိုခဏလေးနော် ဆိုပီး ကျနော် တစ်ရူး ယူပီး မထား အဖုတ်မှာ ပေနေတဲ့ သွေးတွေ ရော သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက် တဲ့ အရည် ရော။ ကျနော့် လီးကထွက်တဲ့အရည်တွေရော ကြင်နာယုယ စွာ သုတ်ပေးလိုက် ပါတယ်။ မထား အဖုတ် က နီးရဲ ပီးရောင် ကိုင်နေသလိုလို ပါပဲ..။အဲ့ဒီ့ ညက ည၂ နာရီခွဲ ထိ လိုးကြပါတယ်။
၆ချီ လောက် ရှိမယ်။နောက်နေ့ တွေ ကြတော့ ထမင်းစားချိန်ကလွဲ ပီးတချိန်းလုံး ဆွဲ တာ။ပြင်ဦးလွင်ရောက် ပီးဘယ်မှမသွားဖြစ်ပါ။တည်းခိုခန်းမှာ တနေကုန်တညလုံးမမထားနှင့် ၂ယောက်ထဲ ကြားဖူးသမျှလိုးနည်းပေါင်းစုံကို စမ်းလိုက် အသစ် ထွင်လိုက် နဲ့။မမထားတော့ ကျနော် လုပ် သမျှအကုန် လုံးခံရှာပါတယ်။ပြင်ဦးလွင် မှာ ၅ရက် နေခဲ့ တယ်။
အဲ့ဒီ့၅ရက်မှာမမထားနဲ့ အကြိမ်၅၀ ကျော်လောက်လိုးခဲ့ပါတယ်။ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တော့ မထားကထုံးစံ အတိုင်း မိုးလင်းတာ နဲ့ ဆိုင်သွား မိုးချူပ်မှ ပြန်ရောက် တော့တွေ ့ချိန် နည်းသွား တယ်။ဒါပေမဲ့ ကျနော့်လျှာစွမ်းကိုကြွေ နေတဲ့မထားတော့ညဘက်လူတွေ အားလုံးအိပ် ပီ ဆိုရင်တော့ ကျနော့်အခန်းထဲ ရောက်ရောက် လာပီး အလိုးခံ တယ်လေ။နေ ့တိုင်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။၁ပတ်မှာ ၃ရက်လောက်ကတော့ ကျနော့် ဆီ ရောက်လာတတ်ပါတယ်။