မဝိုင်း၏နူတ်ခမ်းအစုံ

နေမင်း တယောက် မိမိ တို့ ရပ္ကြက္နားက တန်ဆောင်တိုင် ပြဲကို သတိရမိသော်လည်း ခရီး သိပ္မသြားဘူးသူ မို့ ရထားစီး ပြီး ရထားဂိတ် ဆုံးတော့ မော်တော် တဆင့်ထပ် စီးပြီးမှ သူတို့ သွားနေသော မြို့
လေးကို ရောက်သဖြင့်၊ သူ့အတွက် အားလုံးက အသစ် အဆန်းဖြစ်နေသည်၊ သွားနေမကျ တော့ လည်း နည်းနည်း ပင်ပန်းသလို ခံစားရသည်။ မင်္ဂလာဆောင်မှာက ၂ရက်လောက်လိုသေး သော်လည်း မြို့မှ
မိတ်ဆွေ မ်ား၊ သူ့အမျိုးသား ဘက်မှ ဆွေမျိုးများ တဖြဲဖြဲ ရောက်နေကြပြီ။

နေမင်းတို့ မောင်နှမ ကိုအိမ်တအိမ်မှာ နေရာချပေးသည်၊ နေမင်းတို့ ရောက်တာ စောလို့ နေမင်းတို့က အခန်းထဲ နေရာရသည်။ အိမ် အနောက်
ဖက် ကခြံထဲ ကရေတွင်းမှာ ရေချိုးကြရသည်။ ရေတွင်းမှ ရေခတ်မချိုးဘူးသည့် နေမင်းက တော့ပျော်နေသည်၊
ညနေဘက် သူတို့ သတို့သမီးအိမ် မွာ ညေနစာ သွားစားကြသည်၊ လူတွေက တအုန်းအုန်း ဖြစ်သည်။ စားကြ သောက်ကြ တပျော်တပါးကြီး ဖြစ်သည်။ ညနေစောင်း သွားတော့ သူတို့ အိပ်ရမည့်အိမ် သို့
လမ်းလျှောက် ပြန်လာကြသည်၊ သူတို့ နူစ်ယောက် အတွက် ခြင်ထောင် တလုံးသာ ပေးထားသည်။ နေမင်းမှာ မဝိုင်း နူင့် ခြင်ထောင် တလုံးထဲ အိပ်ရမည်ဖြစ် ၍ ရင်ခုံမိသော်လည်း ခရီး ပန်းလာသဖြင့် ဖ်ာ
ပေါ် ကျောချလိုက် တာနဲ့ တုန်းကနဲ အိပ်ပျော် သွားတော့သည်။ မဝိုင်းကတော့ အိပ်မပျော်ပေ သူက မွေ့ယာနဲ့ အိပ်နေကျ မို့ ယခု ဖျာပေါ်မှာ အိပ်ရတော့ ကိုယ်လည်း နည်းနည်း နာသလို ဖြစ်နေသည်။

နယ်မြို့လေး မို့ ညရောက်တာနဲ့ တိတ်ဆိပ်သွားလိုက်သည်မှာ ရန်ကုန်ညနူင့် မတူပေ၊ ရန္ကုန်ညဘက္က ကားသံ တချက်တချက်၊ ခွေးဟောင်သံ၊ စသည် ဘာမှန်းမသိသည့် အသံတွေကြားရသည်၊ ဒီမွာ
တိတ်ဆိပ်သည့် ပုံက အရမ်းကို တိတ်လွန်းသည်၊ ပရစ္လို အကောင်လေးတွေ သံသာကြားရသည်၊ လေတိုက်လို့ သစ်ပင် တရွဲရွဲ သံက ထူးထူးခြားခြား ကြားနေရတာ ကြောက်စရာကြီး ဖြစ်နေသည်၊ အခန်း
လယ် ထုတ်တန်း မှာချိတ်ထားတဲ့ ရေနံဆီ မီးအိမ္က အလင်းရောင် ဝါကျင့်ကျင့်က ခြင်ထောင်ထဲ မွာ လင်းလင်းကြီးမြင်ရ လို့တော်သေးသည်ဟု တွေးမိသည်။

မဝိုင်းရဲ့ မျက်စေ့တွေက အမွတ္တမဲ့ နေမင်းဘက်ကိုကြည့်လိုက် တော့
…ဟောတော့..ခြိ..
နေမင်း မွာ ပက်လက် အိပ်နေရင်း ပုဆိုးမွာ ပြေလျှောကျနေပြီး သူ့ငယ်ပါကြီးမှာ အလံထောင်ထားသလို မတ်မတ် ကြီးထောင်တက်နေ၏၊ ထိပ်ဖူးကြီးမှာ မှိုကြီးလို ဖြစ်နေပြီး အရင်းမှာ နည်းနည်း ရွူး သြားသလို
ရှိသည်။ မဝိုင်းမှာ ကိုယ်နဲ့ လက်တကမ်း က လိင်ချောင်းကြီးကို စိတ်၀င်တစား အငမ်းမရ ကြည့်နေဖြစ်သည်၊ အောက်ထပ်က မြတ်ကျော်နဲ့ တောင် ကြီးအုန်းမလား မသိဘူးဟု လည်း တွေးနေမိသည်။ မကောင်း
ပါဘူး လေ ကိုယ့်မောင်ဟာကိုယ် ပြန်ကြည့်နေတာ ဆိုပြီး တဖက်လှည့် ပြီး မျက်လုံးမှိတ် အိပ်လိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ ခနပါပဲ သူမ ပေါင်ကြားထဲ မွာ စိုတိုတို ဖြစ်နေ ပြီး ယားကျိကျိ လည်းဖြစ်နေ၏၊ လက်နဲ့ ဖိပွတ်ချင်
စိတ္ကို မနည်းထိန်းထားရသည်၊ အဲဒါနဲ့ တခါ ပြန်လှည့်ပြီး ကြည့်လိုက်မိပြန်သည်။

မျက်လုံးလေးမှေးပြီးနေမင်းရဲ့ ထောင်ထောင်ကြီးကို ကြည့်နေ
လိုက်တယ်။
နေမင်း သေးအရမ်းပေါက်ချင်လို့ အိပ်ယာက နိူးလာတယ်။ နိူးနိူးချင်းမှာ သူ့ပစ္စည်းကြီးထောင်နေတာရယ်၊ သူ့အိပ်ယာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာရယ်၊ သူဘေးမှာ မဝိုင်း အိပ်နေတယ် ဆိုတာရယ္ကို သတိထားမိတယ်။
အဲဒါကြောင့် မ်က္လုံးကို ချက်ခြင်း ပြန်မှေးပြီး မဝိုင်း အိပ်နေတာကို မျက်လုံးကစားလိုက်တယ်။ မဝိုင်းရဲ့ ခေါင်းလေးက ငုံ့ငုံ့လေး ဆိုတော့ နိူးနေလား မနိူးနေဘူးလား မသိနိူင်ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ မဝိုင်းရဲ့ အိပ်နေတဲ့
အေနအထားက ပက်လက်လေး လက္ဖဝါးက လည်းပွင့်လို့ သူလိင်တန်ကြီးနဲ့ တထွာလောက်ပဲ ကွာတော့တယ်၊ နေမင်းရဲ့ လိင်တန်ကြီးက သွေးကြောတွေက ပိုပြီးတင်းမာ လာသလိုပဲ၊ အဲဒါနဲ့ နေမင်းက လူး
လိမ့်သလိုနဲ့ မဝိုင်းနားမသိမသာ တိုးလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်ကို မဝိုင်းဘက် စောင်းလှည့်လိုက်တယ်။ သူ့ကိုယ်ကို နည်းနည်းလေး ကွေးထားရာက ဖင်ကို မသိမသာ ကော့ပေးလိုက်တော့ သူ့လိင်ချောင်းကြီး မဝိုင်းရဲ့
ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ လက်ဖဝါးပေါ်ရောက်လာခဲ့သည်။

မဝိုင်းတယောက် ရင်တွေ တထိတထိတ်ခုန်ခဲ့ရပါပြီ။ သူ့လက်ဖဝါးပေါ်မှာ သူခိုးကြည့်နေတဲ့ လိင်ချောင်းကြီးက တည့်တည့်မတ်မတ် ကို ရောက်လာခဲ့ပါပြီ၊ အခုနတုန်းက သူကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်တွေ တဖြားဖြား ပေါ်
လာခဲ့ရေပမဲ့ အပျိုကြီး ဆိုတော့ မလုပ်ရဲ ၊ဒါပေမဲ့ အဲလို နေမင်းက အိပ်နေရာက လိမ့်လိုက်တော့ သူ့ လက်ဖဝါးပေါ် အလိုလို ရောက်လာတော့မှ တော့၊ဟင်းးးး၊
မဝိုင်း လက္ဖဝါး ပေါ်မှာ နူးညံ့ပေမဲ့ မာတင်းနေသော လိင်ချောင်းကြီးက နွေးထွေးနေတာ ခံစားသိရှိနေရသည်၊ မဝိုင်းက ဒီကောင်လေး အအိပ်ကြမ်းလိုက်တာ၊ အခုနေ ငါမသိမသာ လေးဆုပ် ကြည့်လိုက်ရင် လည်း
သူဘယ္လိုမွသိမွာ မဟုတ်ဘူး၊ ငါ့ဘာသာ အိပ်ပျော်နေတာ သူ့ဟာကြီးက ငါ့လက်ပေါ်ရောက်လာတာပဲ၊ တွေးရင်းကလက်ချောင်း လေးတွေကို ကွေး လိုက်တာနဲ့ နေမင်းရဲ့ လိင်တန်ကြီး ကိုဆုပ်မိပြီးသားဖြစ်သွား
သည်။ မဝိုင်းမှာ ရင်တထိတ်ထိတ် နူင့်ခန မျှ ငြိမ်နေသော်လည်း နေမင်း ဆီမွ ဘာမှလှုပ်ရှား မွု မရှိသဖြင့် နည်းနည်းရဲလာသည်။ အသာလေး ဖြဖြ လေး ဆုပ်လိုက် တင်းတင်းလေး ကိုင်ကြည့်လိုက်လုပ်ကြည့်နေမိ
သည်။ ထိုအခိုက်မှာ မမျှော်လင့်ပဲ နေမင်း၏ လက္ဖဝါးက သူမ လက္ဖဝါးကို အုပ်ကိုင်တာ ခံလိုက်ရတော့ လန့်သွားသည်၊ သို့သော် နေမင်းမှာ နိူးနေပုံ မရ ပဲ သူ့ ပစ္စည်းကို သူ ယောင်ပြီး ကိုင်တဲ့ ပုံစံမျိုး ဖြစ်နေ
သဖြင့် အတင်းလည်း ရုန်းမထွက်တော့ပဲ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ခနေန တော့ နေမင်း၏ လိင်ချောင်းကြီး မွာ လှုပ်ရှားလာ သဖြင့် နေမင်း မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ရာ မ်က္လုံးပိတၳား ပြီးအိပ်ပျော် နေတာကို သာတွေ့
ရသဖြင့် နေမင်းယောင်နေတာပဲ ဖြစ်မည်၊ ဒီအတိုင်းနေလိုက် မွ တော်ကြာ ရုန်းလိုက်မှ သူနိူးသြား အုန်းမယ် ဆိုပြီး အသာငြိမ် နေလိုက်၏၊ အထိအတွေ့ကလည်း မဝိုင်း အတွက် ထူးဆန်းနေသည် မဟုတ်ပါလား၊
နေမင်းက မျက်စေ့သာမှိတ်ထားသော်လည်း သူ့လိင်တန်ကြီးကို မဝိုင်းဆုပ်ထားသည့် လက်ဖဝါးပေါ် သူ့ လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပြီး ဖင်ကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးရင်းဖြင့် ဂွင်းတိုက် မိနေတော့သည်။
သူစိတ်ထဲမှာတော့ မဝိုင်းသူလိင်တန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်ဆိုသည့်အသိက အရမ်းကို စိတ်တက်ကြွ စေသဖြင့် ခနလေးဖြင့် လိင်တန်ကြီးမှာ ယားယံလာကာ သုတ်ရည်များ တထုတ်ထုတ် ပန်းထုတ်လိုက်ရင်းပြီး
သြားရ တော့သည်။ မဝိုင်းမှာ ပထမ နေမင်း အိပ်ယာထဲ သေးပေါက်ချသည် မှန်ပြီး ရုတ်တရက် ရွံ့ရှာ သြား၏၊ နေမင်းကို နိူးလိုက်ရအောင်ကလည်း သူ့လက်က နေမင်း ပစ္စည်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားလို့ မလုပ်ရဲ၊ သို့သော်လည်း
ထွက်လာသော အရည်များမှာ သေးလိုလည်း မဟုတ် ပူနွေးနွေးပေမဲ့ ရေအများကြီးလည်း မပါ၊ မြတ်ကျော် ပြီးတဲ့ အခါ ထွက်တတ်သည့် ဖြူဖြူ အရည်တွေပဲ ဖြစ်မည်ဟုတွေးရင်း ငြိမ်နေလိုက်မိသည်။မသိမသာ
သူ့လက်ကို ရုန်းထွက်မလို့ ကြံသော်လည်း နေမင်းမှာ သူ့ အလိုလို နောက်ဆုတ်သွားသဖြင့် နည်နည်း စိတ်ပေါ့သွားရသည်၊ လက်ထဲ မွာ စေးကပ်ကပ်လို ဖြစ်နေသော်လည်း ရေဆေးဖို့ ညဘက် ထသြားရမွာ
လည်း ကြောက်သဖြင့် ထမိန်ပေါ်သာ လက်ဖြင့်သုပ်ပစ်လိုက်ရသည်၊ နေမင်းထထိုင်တာ မြင်ရတော့ ကမန်းကတမ်း မျက်စေ့ကို တင်းတင်း မှိတ်ရင်း ညှောင်းလို့ လှည့်သလိုနူင့် နေမင်းဘက်ကို ကျောပေး
တစောင်းလှည့် အိပ်နေလိုက်တော့သည်။
နေမင်းမှာ သုတ်ရည်တွေ တထုတ်ထုတ် ထွက်ပြီးသွားတော့ အသိစိတ်ချက်ခြင်းပြန်ဝင်လာကာ ထိတ်လန့် သွားသော် လည်း မဝိုင်း ဆီမွ ဘာသံမွ မကြားရ လို့ စိတ်နည်းနည်း အေးသွားရသည်၊ သို့ပေမဲ့ သေး
က အရမ်းပေါက်ချင်တော့ မထူးတော့ဘူး သေးတော့သွားပေါက်မှ ရမယ် ဆိုပြီး ငုတ်တုတ်ထထိုင်လိုက်သည်။ ထိုအခိုက်မှာ ပင် မဝိုင်းတဖက်သို့ စောင်းလှည့် အိပ်လိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်၊ မဝိုင်း၏ သေး
သွယ်သော ခါးလေးမှ စြံကား တက္လာ သော တင်လုံးကြီးများက နေမင်း၏ နောင်တ ကို လုပ်မနေပါနဲ့ ကွာဟုပြောနေသယောင်၊ ဟင်း ကနဲ့ သက်ပြင်းချလို့ နေမင်းတယောက် သေးပေါက်ရန်ခြင်ထောင် အပြင်
သို့ ထွက်ခဲ့ရပါတော့သည်။
နောက်နေ့ ကေတာ့ မင်္ဂလာဆောင်မည့် အကြိုနေ့ဖြစ်သဖြင့် မဏ္႑ပ် တွင်းပြင်ဆင် စားစရာပြင်ဆင် စသည် အလုပ်ရှုတ်နေကြသော်လည်း အလှူရှင်များက ဧည့်သည်များ မပျင်းအောင် ဘုရားဖူးပို့ပေးမည်
ဆိုကာ ရောက်နေ ကြသော အခြားမြို့မှ မိတ်ဆွေ သူငယ်ချင်းများ အတွက် ကားတစီး စီစဉ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့ ကြောင့် မဝိုင်းနူင့် နေမင်းတို့ လည်း ထိုကားလေး တွင် ကျပ်ကျပ် သပ်သပ် ဖြင့် လိုက်ပါခဲ့ကြ
လေသည်။ ညတုန်းက အဖြစ်အပျက်ကြောင့် တယောက်နူင့် တယောက် အထိ အတွေ့ကို ပိုပြီး သတိထားမိနေကြသူ နေမင်းနူင့် မဝိုင်းမှာ ကားကျပ်ကျပ် ပေါ်တွင် ပိုပြီးရမက်သွေးတွေ ကြွနေကြလေသည်၊
ညေနဖက်သူတို့ တဲရာနေရာသို့ ပြန်လာကြသည့် အချိန်မှာတော့ ကားပေါ်မှာ နေမင်း၏ လက်မောင်းက မဝိုင်း၏ နိူ့သီးခေါင်း ချွန်မြမြ ထိုးခြစ် နေတာကို ခံစားနေရပြီး နေမင်း အမွုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ပုံစံဖြင့် မဝိုင်း
ပေါင်ပေါ် လက်နူင့်ဆုပ်ကိုင် မိသည် ကိုလည်း မသိကျိုးကျင် လုပ်ထားကြသည်။
ညေနစာ စားပြီး အိပ်ယာဝင်ကာနီးမှာတော့ နေမင်းတယောက် ရင်ထဲက တဒိန်းဒိန်း ခုန်သံမွာ တွံတေးသိန်းတန်၏ လော်စပီကာမှ အော်နေသည့် သီချင်းသံကိုပင် ကျော်ထွက် သွားမတတ် ကျယ်လောင်နေသည်
ဟု သူ့ကိုယ်သူထင်နေမိတော့သည်။
နေမင်းနူင့် မဝိုင်း တို့ နူစ်ယောက်စလုံး မွာ မနေ့ည က အဖြစ်အပျက်ကို၊ သူတို့ဘာသာ သူတို့ စိတ်မလုံကြ၊ နေမင်းကလည်း မဝိုင်း မနေ့က အိပ်ပျော်နေသလား၊ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာလား၊ မေသျခာ
သလို၊ မဝိုင်းအနေနူင့်လည်း၊ နေမင်း အိပ်ပျော်ရင်းက ယောင်တာ လို့ပဲ တွေးနေ၏၊ ဒီကောင်လေး ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် နဲ့ ဒါတွေ နားလည်အုန်းမှာ မဟုတ်ပါဘူးလို့ တွေးမိ ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသာ နေမင်း၏ ပစ္စည်း
ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်မိတာ၊ နှောင်တရနေသည်၊ သူ့ ကိုယ်သူလည်း စိတ်မထိန်းနိူင်၊ မြတ်ကျော်တုန်းကလည်း နောက်နေ့ မချောင်းတော့ဘူး ဟု ဆုံးဖြတ် ခဲ့ပေမဲ့ အချိန်တန်တော့ အပေါက်ဝနားမျက်စေ့က ရောက်
သွားတတ်သည့် အကျင့်ကို သိနေ၍ဖြစ်သည်။
မဝိုင်းက အိပ်ယာထဲ ဝင်တာနဲ့ နေမင်းကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေလိုက်သည်၊ နေမင်းကတော့ မဝိုင်း၏ အနောက်ဖက်မှ ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကြည့်ရင်း မာနေပြီဖြစ်သော သူ့ ငယ်ပါကို အယား ဖြောက်သလို တချက်နူစ်
ချက်ပွတ်လိုက်သည်။ မဝိုင်း ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်လောက်မည့် အချိန် ကိုစောင့်နေလေသည်၊ မဝိုင်းက လည်း ဒီညမွ တုတ်တုတ် ကို မလှုပ် နေမင်းကို ကျောပေး ကာ တစောင်း အေနအထားမွာ ပဲ အကြာကြီးငြိမ်
နေ၏၊ နေမင်းမှာ ပုဆိုးကို အသာဖြေချပြီး သူ့ကောင်ကြီးကို လွတ်လပ်ရေး ပေးထားပြီးလေပြီ၊ မနေ့ကလို မဝိုင်း ပက်လက်များ လှန်ပြီး လက်ဖဝါးလေးများ အဆင်သင့် သူ့အကောင်ကြီးရှေ့နား ရောက်လာအုန်းမ
လားဟု စောင့်နေသော နေမင်း စိတ်မရှည်တော့၊ မဝိုင်းတော့ တကယ်အိပ်ပျော်လေပြီဟုတွေးရင်း မဝိုင်း ဘက္ကို စောင်းလှည့်လိုက်သည်၊ မဝိုင်း၏ တင်သားလုံး နူစ်ခုကြားကို သူ့ ထောင်မတ်နေသော ကောင်ကြီးကို
ထိကပ်လိုက်သည်။ မဝိုင်းကတော့ တုတ်တုတ်မှ မလှုပ်၊ နေမင်းက သူ့ကိုယ်ကို မဝိုင်း ကြောပြင်နူင့်ကပ်ထားတာသူ့ အထောင်ကြီးနူင့် မဝိုင်းဖင်ကြားကို ထမိန်ပေါ်က နေထောက်ထားလိုက်သည်။ ထမိန် အသားက
ပျော့သော်လည်း သူ့ ကောင်ကြီး ထိပ်ကနုသဖြင့် နည်းနည်းတော့နာ၏၊ နောက်ပြီး မနေ့က မဝိုင်း၏လက်ဖဝါး နုနု လေးပေါ်မှာ ပြီးခဲ့ရသဖြင့် အသားခြင်း ထိရသည့် အရသာကို ပဲ လိုချင် နေမိသည်။
နေမင်း စွန့်ကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက် မိသည်။ သူ့ကိုယ်ကို မဝိုင်း အေနာက္က ပြန်ခွာလိုက်ပြီး အက်စီးဒန့် လိုဖြင့် သူ့ ခြေမနူင့် ခြေချောင်းကို မဝိုင်း ထမိန်ဖျားတွင်ညှပ်ကာ အပေါ်သို့ မတင်လိုက်သည်၊ မဝိုင်းခြေသလုံး
ဖိနေ ၍နည်းနည်းစေးပေမဲ့ ခနလေးဖြင့် မဝိုင်း၏ပေါင်ရင်းထိ လွန်သြား၏၊
မဝိုင်းမှာ တချက် ရင်ထဲ ဟာကနဲ့ ဖြစ်သွားသော်လည်း သူ့ထမိန်ကို လက်ဖြင့် ဆြဲ ပြန်ချရကောင်းမကောင်း ဒြိဟ ဖြစ်နေ၏၊ နေမင်း ဘာလုပ်မှာလဲ ဆိုတာလည်း သိခြင်နေသလို သူလက်နူင့်ဖိချလိုက်ပါက သူနိူးနေမှန်း
နေမင်းသိသွားမှာလည်း စိုးနေသည်။
နေမင်းမှာ လည်း မဝိုင်းဘာလုပ်မလဲ၊ နိူးသြားမလား ရင်တထိတ်ထိတ်နူင့်စောင့်နေသည်၊ မဝိုင်း မလှုပ်မရှားနေတော့မှ သူ့လက်နူင့် မှီနေပြီဖြစ်သော ထမိန္စကို အသာအယာလေး ဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲလှန်လာလိုက်သည်။
ခြင်ထောင် အပြင်ဘက်က ရေနံဆီ မီးအိမ် အလင်းရောင် ဝါကျင့်ကျင့်အောက်မှာ အဖြူရောင်လို့ ထင်ရတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးက မဝိုင်းရဲ့ တင်ပါး ကို တခြမ်းအုပ်လျှက်ပေါ်လာတယ်။မဝိုင်းရဲ့ ထမိန်စကလည်း ဒီ
ထက္ပိုလွန္လို့ မရေတာ့ သူ့ တင်ပါးတခြမ်းက ဖိအိပၳားလို့ အတင်းဆွဲယူမှပင်ရတော့မည်၊ ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်ဆို နေမင်းလိုချင်သလောက်ရနေပြီမို့၊ ကျေနပ်နေပါပြီ၊ ပုဇွန်ထုတ်လေး ကွေးသလို အိပ်ပျော်နေသော မဝိုင်း
၏ အနောက်ဖက်မှ နေမင်းက ကွေးကွေးလေး အလိုက်သင့်ဝင်ပြီးသူ့မာကျောကျော လိင်ချောင်းကြီးကို မဝိုင်း ပေါင်နူစ်လုံးကြားကို ဦးတည်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်၊
မဝိုင်းမှာ ရင်တထိတ်ထိတ် ခုန်နေလေပြီ၊ ဒီတခါတော့ သူက အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေသော်လည်း နေမင်းက အိပေ္မပ်္ပာဲ တမင် လာလုပ် နေသည်မှာ ထင်ရှားနေ၍ဖြစ်သည်။ ပူပူနွေးနွေး မာမာကျောကျော နေမင်းရဲ့
အတန်ကြီးက သူ့ပေါင်နူစ်လုံးကြားထဲ ထိုးဝင်လာခဲ့တော့ မဝိုင်းခမျာ၊ အသံထွက်ပြီးငြီးမိမလိုပင်ဖြစ်သွားလေသည်။ ဖေါ်မပြနိူင်သော ခံစားမွု တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း တက်လာပြီး သူ့ အဖုတ်အုံ တဝိုက်မှာ လည်း သွေးကြော
မ်ား ဆူပြက်သလို ဖြစ်လာကာ တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် စောက်ခေါင်းတွင်းမှ အရည်များလည်း ပိုမို ထွက်ကျလာလေတော့သည်။ နေမင်း၏ ဒစ်ကြီးက မဝိုင်းပေါင်ခွဆုံကို အောက်မှ ခေါင်းထိုးဝင်ရောက်သွားခြင်းဖြစ်ရာ၊ မဝိုင်း အဖုတ်ရည်
များဖြင့် စိုစွတ်နေသော ပင်တီမှတဆင့် စောက်ရည်ကြည် မ်ားမွာ နေမင်းလိင်ချောင်း အပေါ်ပိုင်းကိုစိုစွတ် သွားစေတော့သည်။
နေမင်းမှာ နောက်ဆုတ်ရန် လမ်းမရှိတော့ပြီ၊ ကာမ ဘီလူးစီးသည် လို့ ဆိုရင် ဆိုတော့၊ အခု အချိန်မှာ နေမင်းခေါင်းထဲမှာ ဘာမှမရှိတော့၊ သူ့လိင်တန်ထိပ် ကထူးခြားတဲ့ အရသာကိုသာသိတော့ သည်။ မဝိုင်း အဖို့လည်း သူမ
၏ ဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ကြီးများကို အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပိတ်သားလေး ကြားကခံနေလျှက်က ပင် ထိုးပွတ် လာသော နေမင်း လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီး က မဝိုင်း တကိုယ္လုံး ကို ဓါတ္လိုက်သြား သလိုပင် တုန်
ကနဲ ဖြစ်သွားရ၏။ သူ့ကိုယ်သူ ပင်သတိမထားမိပဲ သူ၏နဂိုလ်ထဲက ကောက်နေသော ဖင်လေးကို နောက်ကော့ ပေးမိလေတော့ နေမင်း တုတ္တံ ကြီး အတွက် ပိုပြီး အဆင်ပြေတဲ့ အေနအထား ဖြစ်သွားရပေသည်။ နေမင်း၏
လိင်ချောင်းကြီးမှာလည်း သူ့ ထိပ္က ထွက်သည့် ရှေ့ပြေး အရည်ကြည် များနူင့် မဝိုင်း ပင်တီက စိမ့်ထွက်နေသည့် အရည်များက လိမ်းကျံ စိုစွတ်နေ ရာ၊ မဝိုင်း၏စေ့နေသော ပေါင်ခွဆုံကြားတွင် အ၀င်အထွက်ကောင်းအောင်
ချောဆီထည့်ပေး ထားသလို ဖြစ်နေရပေသည်။ ကာမ ဆန္ဒ အထွတ်အထိတ် ရောက်နေပြီဖြစ်သော နေမင်းမှာ မဝိုင်းနိူးနေလားမနိူးနေလား ပင် ဂရုမစိုက် နိူင်တော့၊ မဝိုင်း၏ ခါး ကျင်ကျင် လေးကို ကိုင်ကာ သူ့ လိင်တန်ကြီးကို
ပင့်ကော် ထိုးသွင်းနေတော့သည်။ နေမင်း လိင်တန်ကြီး မွာ မာကျောလွန်းလှသဖြင့် ပင်တီ ကြားထဲမှ ခံနေသော်လည်း မဝိုင်း၏ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများ ကို တလက်မ ခန့် ပိတ္စ အသားပါ ထိုးထည့် ပွတ်သွင်းနေသလိုဖြစ်ပြီး
ပြန်အဆွဲမှာလည်း ဒစ်ကြီးက မဝိုင်း၏ အဖုတ် နူတ်ခမ်းများကို ဆြတ်ဆြဲ သွားလေရာ အပျိုကြီး မဝိုင်းခမျာ မအော်ဟစ်မိအောင်၊ ခေါင်းအုံး အစွန်းကို ပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်ခဲထားရင်းက တကိုယ်လုံးတောင့်တင်း ပြီး ကာမ အရသာ အ
ထွတ် အထိတ္ကို ရောက်သွားရ ရှာလေသည်။ နေမင်း လည်း သိပေ္မဝးလွပါ စိုစွတ်နေသော ပင်တီ နူင့် အရမ်းကို ဖူးယောင်နေသော သူ၏ လိင်တန်ထိတ်ဖူးတို့ ပွတ်တိုက်မှုက ဘယ္လိုမွ မထိန်းထားနိူင်တော့ပဲ သုတ်ရည်များ
တထုတ်ထုတ် ပန်းထွက်ရင်း တချီပြီးသွားရရှာပါတော့သည်။
နေမင်းမှာ သုတ်ရည်တွေ တဖြုတ်ဖြုတ် ထုတ်လိုက်ပြီး အမောပြေ မှိန်းနေရမှ သတိလည်း ပြန်ဝင်ရော၊ သူဆုပ်ကိုင်ထားသည့် မဝိုင်း ၏ ခါးလေးပေါ်မှ လက်များကို ကမန်းကတန်းပြန်ရုတ် ပြီး
မဝိုင်း ထမိန်ကိုပင် ပြန်ဖုန်းထားလိုက်သည်။ မဝိုင်းနိူးနေသလား မနိူးနေဘူးလား ဆိုတာ သူ မေသျခာ၊ နိူးပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလည်း သူမနိူးရဲပါ၊ ဆိုတော့ သူ့ လိင်ချောင်းမှာ စိုနေ
တာတွေ သူ့လုံချည်နဲ့ သုတ်ပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေး နားနေလိုက်ရာ ခနလေးနူင့်အိပ်မောကျသွားတော့သည်။နေမင်း တယောက် မနက် အိပ်ယာထတော့ မဝိုင်း မ်ား တခုခု ပြောလေမလားလို့ ထိပ်လန့် နေပေသည်၊ မဝိုင်း ပေါင်ကြားမှာ သူထုတ် လိုက်သည့် လရည်တွေက လည်း နည်းနည်းနှောနှော မွ မဟုတ်၊
မဝိုင်း သတိမထားမိပဲ နေမှာ မဟုတ်ဘူး၊သူ့ ကိုပြဿနာရှာ လေ မလားဟုတထင့်ထင့်နူင့် ဖြစ်နေလေသည်။ ထိုနေ့ မှာလည်း မင်္ဂလာ ဧည့်ခံပွဲ နေ့မို့၊ လူတွေအားလုံး လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ပျော်ရွင် တက်ကြွ
နေကြသဖြင့်၊ နေမင်း တဖြေးဖြေး အသားကျလာသည်၊ ညတုန်းက ဟာက မဝိုင်းနိူးတဲ့ အချိန်မှာ ခြောက်ရင် ခြောက်သွားနေ လောက်ပြီပေါ့လို့ တွေး နေလိုက်တယ်။
နေမင်း မွာ ညနေစောင်းလောက်တော့ စိတ်ထဲ မွာ ပြန်ရဲလာပြီ၊ ဒီည နောက်ဆုံးညလည်းဖြစ်တော့ ခြင်ထောင်ထဲ စောစော ဝင်ဖို့သာ စိတ်အားထက်သန် နေတော့သည်။ နေမင်းစိတ် ထဲ မေတာ့ မေနညက
ထက် ပိုလုပ်ခြင်နေသည်၊ ရှင်းရှင်းပြောရရင်၊ မဝိုင်း အဖုတ်ထဲ သူဒစ္ကို အဆုံးထိသွင်း တက်ဆောင့်ချင်နေသည်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ္လိုမွ မဖြစ်နိူင်ဘူး ဆိုတာလည်း သိနေသည်။ တကယ္လို့ မဝိုင်း အိပ်ပျော်ချင်
ယောင် ဆောင်ပြီး သူ့ ကို ဘောင်းဘီပေါ်က ပေးညှောင့်ပေမဲ့ တကယ် အဖုတ်ထဲ ထည့်သည့် အခါ ဘာဖြစ်လာမလဲ၊ မဝိုင်းဆီက ဘယ်လိုတုန့်ပြန်မှုတွေလာမလဲ၊ သူ့ အနေနဲ့လည်း မဝိုင်းက နိူးပြီး သူနဲ့
စိတ္တူကိုယ္တူ လိုးကြမယ်လို့ လုံးဝကို မမျှော်လင့်ထားပါ၊ ဖြစ်လည်း မဖြစ် နိူင်ဘူး မဟုတ္လား၊ မနေ့က အဆင့်လောက် ဆိုရပါပြီ၊ ဒါမျိုးက အိမ်ပြန်သွားရင် အခွင့်အရေးရဖို့ မလွယ်တော့ဘူး ဆိုတော့ ၊
အဟင်း ဒီည နူတ်ဆက်ပွဲပေါ့လေ၊
မဝိုင်း စိတ်ထဲ မှာလည်း ဘယ်လောက် အထိ နေမင်း ကဲလာအုန်းမှာလဲ ၊ ဆိုတာ တွေးပူနေမိသလို၊ မေနညက ရလိုက်သည့် ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာ ကို၊ တွေးမိတိုင်း၊ သူ့ အဖုတ္က အရည်စို့စို့ လာလေ
သည်။ သူက နေမင်း တကယ္လို့ အဆင့်ကျော်လာလျှင် လန့်နိူးသလိုနူင့် တားဖို့ ကြံထားပြိးသား သူ့ကိုယ်သူသာ စိတ်မချတာ၊ တော်ကြာ အရသာ အလွန်ကောင်းလွန်းလို့ အသိစိတ်ပျောက်သွား ပြီး
နေမင်းလုပ်သမျှ ခံနေမိမည်ကိုလည်း စိုးနေ၏၊
ညနေစောင်းလာ တော့ သူကိုယ်တိုင်ပင် ခြင်ထောင်ထဲ စောစောဝင် ဖို့စိတ်အားထက်သန်နေတာသတိထားမိတော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဒေါသဖြစ်မိ လေတော့သည်။
ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာ ဒေါသဖြစ်မိတာ အိပ်တော့ လွတ်လွပ်လပ်လပ် ရှိသည့် ဂါဝန် ခြေမျက်စေ့ဖုံး ကို ဝတ္ကာ အိပ်ယာဝင်ခဲ့မိသည်၊ မသိစိတ္က နေမင်း လှန်ရ လွယ်အောင်လုပ်ပေးနေတာပဲ ဖြစ်မည်၊ ထမိန်ဆိုတော့
ကြပ်နေအုန်းမည် မဟုတ်ပါလား၊
ဒီညေတာ့ နေမင်းက အကြာကြီး မစောင့်တော့အပြင်ကလူတွေ တတ်ဆိပ်သွားတာနဲ့ မဝိုင်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း သူ့ကို ကျောပေးလို့ အိပ်နေသည်။ ဂါဝန်ကြီး ဖားဖား ဝတ်ထားသော်လည်း ခါးနေ
ရာလေးမှာ စည်းထားလို့ ဖင်လုံးကြိးစွံ့ကားနေတာကို မြင်ရသေးသည်၊ နေမင်း ဂါဝန်အစကို မပြီးလှန်တင်လိုက်တော့ ထမိန်ထက် အများကြီး လြယ္ကူတာကို တွေ့ ရသည်။အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အသားမွာ ပျော့
ပျော့လေးဖြစ်ပြီး ခြဆုံမွာ မနေ့ညက ဘောင်းဘီလို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ကပ် မေန ပိတ္စ မွာ ပြ နေသလို လျှော့ယိလျှော့ရဲ မို့ နေမင်း နည်းနည်း စိတ်ပျက်သွားသည်။ ဒီတခါတော့ နေမင်း က သူကိုယ္ကို အိပ်ယာ
ခြေရင်း ဖက်သို့ လျောဆင်းလိုက်ပြီး မဝိုင်း ၏ကောက်နေသော ဖင်နားမှာ မျက်နှာကပ်ပြီးကြည့်လိုက်သည်။ မဝိုင်း၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီမှာ ခြဆုံ၌သာပြေနတာ ပေါင်ရင်းနဲ့ ဖင်လုံးပေါ်မှာကျတော့ သားရေ မြော့
ကြိုးက တင်းကျပ်နေသည်၊ နေမင်း က ပေါင်ခွကြားနား သူနှာခေါင်း ကပ်ပြီးနမ်းကြည့် လိုက်တော့ ကိုယ္နံ့ သင်းပျံပျံလေး ၊မဝိုင်းထုံးစံ အတိုင်း ပေါင်အတွင်းဘက်တွေပါ သနပ်ခါး လိမ်းထားလို့ထင်သည်။ နောက်
နေမင်းက တင်ပလ္လင်ခွေ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ့လက်ခလည် ထိပ် လေးနဲ့ မဝိုင်း ခြဆုံ နေရာကို ဘောင်းဘီပေါ်က ပင်အသာအယာပွတ်ကြည့်လိုက်သည်။ နေမင်းလက်က မဝိုင်း အဖုတ်နူတ်ခမ်းကို ဘောင်း
ဘီအသားပျော့ပျော့ ပေါ်က ထိမိလိုက်တာနဲ့ မဝိုင်း ဆတ္ကနဲ ဖြစ်သွားတာကို ဘယ္လိုမွ ထိန်းမရလိုက်၊ သို့သော်လည်း နေမင်းက ဆက်ပြီးဖိကပ်ထားတော့ ငြိမ်သွား၏၊ နေမင်းက ဘောင်းဘီအသားပျော့ပျော့ပေါ်မှ
လက်ချောင်းထိပ်လေးဖြင့် မဝိုင်း အဖုတ် အကွဲကြောင်းနေရာကို လိုက်စမ်းနေပြီးပွတ်ပေးနေလိုက်ရာ နဂိုလ်ထဲက စို့နေသော အရည်ကြည့်တို့မှာ အပြင် သို့စိမ့်ကျလာပြီး ဘောင်းဘီခွကြားမှ တဆင့် နေမင်းလက်ဖျား
အထိတောင် စိုစွတ်လာခဲ့သည်၊ နေမင်း လက်ချောင်းထိပ်က အကွဲကြောင်း ကြားထဲ နည်းနည်းခြင်း တိုး၀င် ဆော့ကစား နေလိုက်ရာ ဘောင်းဘီ ပိတ်သားက ခွင့်ပြုသည့်အထိ တဖြည်းဖြည်း ခြင်း အဖုတ်ထဲ ရောက်
လာတော့သည်။ ဘောင်းဘီအသားက ပေါင်ခွဆုံကြားမှာ နည်းနည်းပွနေလို့လား မသိ၊ ဘောင်းဘီ ပိတ်စနူင့်နေမင်း၏လက်ခလယ်မှာ ဒုတိယလက်ဆစ် အထိကို မဝိုင်း ၏ စောက်ခေါင်းထဲ ၀င်ရောက်နေပေတော့သည်။
အပျိုကြီး မဝိုင်းမှာသာ သူ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ကျူးကျော် နေသော နေမင်း လက်ချောင်းကြောင့် အသံထွက် မအော်မိအောင် ခေါင်းအုန်း ထောင့်စွန်းကို ကိုက်ထားရပြန်လေပြီ။ နေမင်းမှာ သူ့လက်ခလည်ကို
မဝိုင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ၀င်သလောက်ကို အ၀င်အထွက်လုပ်ပေးနေရာ မဝိုင်း၏ပင်တီမှာ စိုရွဲ ပြီး မဝိုင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ၂လက်မခန့် ၀င်နေပေတော့သည်။ ခနေနေတာ့ လက်ညှောင်းသွားသောနေမင်းက သူ့လက်
ကိုဖယ်၍ ကြည့်လိုက်ရာ မဝိုင်း၏ ပင်တီမှာစိုစွတ်ပြီး အဖုတ်ထဲ ကပ်ကျန်နေခဲ့သဖြင့် အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ထင်ရှားစွာ မြင်နေရပေသည်။ စိတ်အရမ်းကြွနေ သော်လည်း မဝိုင်း၏ ပင်တီကို ဆြဲ မချွတ်ရဲသေးသော နေမင်း
မွာ မဝိုင်း အဖုတ်ထဲ ဘောင်းဘီပေါ်ကပင် ၀င်သလောက်လုပ်တော့မည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ နဂိုလ်ထဲက ပုဆိုးချွတ်ထားပြီးဖြစ်သဖြင့် လွတ်လပ်နေသော နေမင်း၏ လိင်တန်ကြီးကို သေခြာကိုင်ထိန်း၍ မဝိုင်း၏ ပင်တီ
ပေါ်မှပင် အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ ထိုးသွင်း ကြည့်လိုက်လေသည်၊ သို့ ရာတွင် ကိုယ်အနေအထားမှာ သိပ်မမှန်၍ တစောင်းအိပ်နေသော မဝိုင်း၏ အပေါ်မှ ပေါင်တန်ကို နဲနဲ ကားပြီးနေမင်းက မဝိုင်းပေါင်နူစ်လုံးကြား ဒူးတ
ဘက်ထောက် ၊မဝိုင်းပေါင်တဖက်ကိုခွ၍ နောက်ဒူးတဖက်ကို မဝိုင်းဖင်နားမှာထောက်လိုက်သည်၊ ထိုအခါမွ တန်းသွားသော သူ့လိင်တန် ကြီးကို မဝိုင်း၏ အဖုတ် အကွဲကြောင်းအ၀မှာ တေ့သွင်းလိုက်လေသည်၊ ဘောင်း
ဘီခံနေသဖြင့် နေမင်း၏ လိင်တန်ကြီးမှာ မဝိုင်း အဖုတ်ထဲ ဒစ်ကျော်ရုံလေးသာ သွင်း၍ ရလေသည်၊ သို့သော်လည်း မဝိုင်းအဖုတ်ထဲ သူ့လိင်ချောင်းရောက်နေ ပြီဆိုသော အသိက နေမင်းကို အရမ်း စိတ်တက်ကြွစေသဖြင့်
အခါနူစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးတာနဲ့ သုတ်ရည်များပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားရလေတော့သည်။ မဝိုင်းခမျာမှာလည်း နေမင်း ဒစ်ကြီး သူ့ အဖုတ်ထဲ ထည့်ခံရသဖြင့် အပျိုကြီးအနေဖြင့် လက်နူစ်ဆစ် ဆိုသည်မှာလည်း နည်း
သည်မဟုတ် ၊ အထူးပင် စိတ်လှုပ်ရှားပြီး နေမင်း တချီ အပြီးမှာ သူလည်း နူစ်ခါလောက် ဖိုလှိုက်ဖိုလှိုက် ဖြစ်သွားရ လေတော့သည်။ နောက်တော့ နေမင်းဒီထက် ပိုနယ်ကျွံလာမည်စိုး၍ သူ့ဂါ၀န်ကိုဖုံးလိုက်ပြီး ခြေထောက်
နူစ်ချောင်းကို ဖြောင့်ဖြောင့် ဆန်းတန်းလိုက်လေရာ၊ နေမင်းမှာ အထိပ်တလန့် နူင့်သူခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းပြန်ချ မျက်စေ့မှိတ်နေလိုက်မိတော့သည်။ နေမင်း မွာ အိမ်ရှေ့ခန်းက သူအိပ်နေကျနေရာကို သူ့ဦးလေး ကိုပေးလိုက်ရတော့ အခု မဝိုင်း အခန်းထဲက မဝိုင်းကုတင်ဘေးအောက်ကြမ်းပြင်မှာ အိပ်ရလေသည်။ မဝိုင်းနူင့် တခြင်ထောင် ထဲ အိပ်ခဲ့ဘူး
သည့် အတွေ့အကြုံကြောင့် အခု လို တခန်းထဲ မွာ အိပ်ရတော့ စိတ်တွေကတော့ မျိုးစုံ တွေးနေပြီး လီးက တချိန်လုံးမာနေ၏၊ မဝိုင်း တခါက သူအိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေတုန်း သူ့လီးကို ကိုင်ဘူးတာ
ကိုလည်း သိထားတော့ အခုလည်း တောင်းတနေမိသည်၊ သို့သော်လည်း မဝိုင်းက ကုတင်ပေါ်မှာ သူက ကုတင်အောက်မှာ ဆိုတော့ ဟိုတခါကလို၊ မဝိုင်း အိပ်ပျော်နေတုန်း ပင်တီပေါ်က လုပ္ဖို့ ဆိုတာက
လည်း မဖြစ်နိူင်၊ သူ့မှာ ခြင်ထောင်မရှိတော့ သူ့လီးကို မာနေအောင်ဆွပြီး အိပ်ပျော်သလို နူင့် ပုဆိုးလှန်ပြီး နေလိုက်လေသည်၊ တပတ်လောက်ကတော့ ဘာမွ မဖြစ်ပဲ သူသာ အိပ်ငိုက်ပြီး အိပ်ပျော်ပျော်
သွားလေသည်၊ နေမင်း စိတ်ထဲမှာ မဝိုင်း တယောက် ဟိုတခါတုန်းက တကယ်အိပ်ပျော် နေတာပဲ ဖြစ်မယ်၊ နိူးနေရင်တော့ လုပ်မှာ မဟုတ်ဟု စထင်စပြုလာလေတော့သည်။
ဒါပေမဲ့ တနေ့ နေမင်း အမှတ် မထင် ညသန်းကောင် တေရးနိူးလို့ မ်က္လုံးကို ဖြတ်ကနဲ ဖွင့်လိုက်တော့ အခန်းထဲက ညမီးလုံး ရောင်အောက်မှာ မဝိုင်း ရဲ့ ခြင်ထောင်လှုပ်သွားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။
သူ့ကိုယ်သူ ပြန်ငုံ့ကြည့်တော့လည်း၊ ပုဆိုးက ခါးပေါ် ကွင်းလုံးလန်တက် နေပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးက လည်း အလံတိုင်ကြီးလို မာကြော ထောင်မတ်နေသည်။ သူက ခနေတာ့ ငြိမ်နေလိုက်ပြီး မဝိုင်း ခြင်ထောင်
က မလှုပ်တော့တာတွေ့လို့ ထထိုင် ကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ့ဘေး ကုတင်ပေါ်မှ မဝိုင်းမှာ ခေါင်းပိုင်း က ခြင်ထောင်အပြင်ရောက်နေ၏၊ မဝိုင်း၏ ခေါင်းမှာ ကုတင်စောင်းနားမှာရောက်နေပြီး နေမင်း အိပ်နေသော
ကြမ်းပြင်နေရာကို ငုံ့ကြည့်နေသည်နူင့်တူသည်၊ မျက်စေ့ကို ပိတၳားတာတခုပဲ ကွာသည်။
မဝိုင်းနဲ့ တခန်းထဲ အတူတူ စအိပ်ရသည့် အချိန်က စလို့ လေးငါးရက် လောက်၊ အခွင့်အရေး တခုခု မ်ား ပေါ်မလားဟု နေ့တိုင်း ထကြွနေရသော တဏွာ စိတ္ကို နေမင်းတယောက် မတားဆီးနိူင်တော့ပြီ၊
ပုဆိုးကို သူ့ဖျာပေါ်မှာ ဒီအတိုင်း ကွင်းလုံးချွတ်ချထား ခဲ့ပြီး မတ်တတ်ရပ်ကာ မဝိုင်း အိပ်နေပုံကို ငုံ့ ကြည့်လိုက်မိသည်။ မဝိုင်းမှာ နူတ်ခမ်းလေး ဟတတဖြင့် အသက်ရူသံပြင်းပြင်း ဖြင့် အိပ်ပျော်နေသည်လား၊
ဟန်ဆောင်အိပ်ပျော်နေသည်လား နေမင်း မခွဲခြားတတ်တော့ပါ။ ဟိုတခါ တခြင်ထောင်ထဲ အိပ်တုန်းက သူမ ပင်တီခံ ပြီး သူ့ဒစ်ဖျားကို အဖုတ်တွင်း ဝင်အောင် လိုးခဲ့သည့်တိုင် မဝိုင်း မနိူးခဲ့ ဘူးဆိုတာ
အခုတော့ သူသံသယရှိနေပြီ၊ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အမဝိုင်း ဟန်ဆောင် ပန်ဆောင် အိပ်ပျော်တာပဲ ဖြစ်ဖြစ်။ တကယ်အိပ်ပျော်တာပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ သူလုပ်ချင်တာ လုပ်ရရင် ပြီးတာပဲ မဟုတ်လားဟုလည်း တွေးမိသည်။
ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အခုတော့ နေမင်း အရမ်းကို ထန်နေပြီ ။
မဝိုင်းအိပ်နေသော ကုတင် ခေါင်းရင်းနားမှာ နေမင်း လျှောက်သွားလိုက်တော့ မာတောင်နေသော နေမင်း၏ လိင်တန်ကြီးက မဝိုင်းမျက်နှာ နူင့် တတန်းထဲ ဖြစ်နေ၏၊ နေမင်းက ရှေ့ သို့ တဖြေးဖြေး တိုးသြားရာ
သူ့ ဒစ်ထိပ်ဖျားနူင့် မဝိုင်း၏နူးနူးညံ့ညံ့ နူတ်ခမ်း ဖ်ားတို့ ထိမိသြား၏၊ မဝိုင်း ၏ အသက်ရူသံ ရုတ်တရက် ရပ်သွားသလိုထင်လိုက်ရသည်။ နေမင်း ၏ ဖင်ညှောင့်ရိုး မှလည်း အအေးဓါတ် တခု စီးပြီး ဗိုက်ထဲ ရောက်
လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ဒီအခြေအနေရောက်မှ တော့ မထူးတော့ ဟု တွက်ထားသော နေမင်းမှာ သူ့လီးထိပ်ဖူးကို အသာအယာ မဝိုင်း နူတ်ခမ်းလွှာထဲ ထိုးသွင်းလိုက် သည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ မဝိုင်းအိပ်ရာမှ ယောင်ပြီးကိုက်ချလိုက်မှာ ကို
ကြောင်နေသေး၏၊ သို့သော် မဝိုင်း၏ စိနေသော သွားများဟသွားသည်ကို သူသိလိုက်ရသဖြင့် စိတ်အေးသွားပြီး ဆက်သွင်းလိုက်သည်။ သူလိင်တန်ကြီး သုံးပုံတပုံမွာ မဝိုင်း အာခေါင်ကို သွားထောက်နေပြီဖြစ်သဖြင့်
နေမင်းမှာ ဆက်ထိုးနေတာကို ရပ်လိုက်ရသည်၊ ထိုအခိုက်မျာပင် မဝိုင်း၏ လျှာက သူဒစ္ကို ရစ်ပတ် ဆွဲယူပြီး မဝိုင်း ပါးစောင်နူစ်ခုမှာလည်း သူ့လိင်တန်ကြီးကို ညှစ်ပြီး စုပ် လိုက်သည်ကို ခံစားလိုက်ရ၏်၊
…အီး ကျွတ်ကျွတ်
နေမင်းမှာ ကျွတ်စုပ်ပြီး ညီးညူလိုက်မိသည် အထိ အရသာတွေ့သွား၏၊အမဝိုင်းမျက်နှာကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်လုံးမှိတ်ရက်သားတွေ့ရ၏၊ ကဲ ဒီလောက်တောင် အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်လည်း ဆောင်ကွာ
ဟုတွေးရင်း နေမင်းက မဝိုင်း ပါးစပ္ကို စပြီးဖြေးဖြေးခြင်း လိုးတော့သည်။ ညာဘက္လက္က မဝိုင်း၏ ခေါင်းကို အနောက်ဘက် မရုန်းနိူင်အောင် အသာထိန်းထားပေးရင်း၊ နောက်တဘက်က မဝိုင်း၏ ဖောင်းမို့အိ
တင်းနေသော ရွှေရင် အစုံဖောင်းဖောင်း လေးကို အင်းကျီပေါ်က ပင်ဖျစ် ညှစ် ဆုပ်ခြေပေးနေတော့သည်။ နေမင်းက ပဲ တအားတင်းနေလို့လား၊ အမဝိုင်း၏ စုပ်အားကပဲ ကောင်းလို့လားမသိ နေမင်းတယောက် သိပ်
အကြာကြီး မထိန်းနိူင်တော့ပဲ လိင်တန်ထိတ်ကြီး ယားလာကာ သုတ်ရည်များ မဝိုင်း ပါးစပ်ထဲ သို့ တဖုတ်ဖုတ် ပန်းထည့်ပစ်လိုက်မိတော့လေသည်။ နေမင်းမှာ သူ့လိင်တန် ကြီးမှ တဖြွတ်ဖြွတ် ပန်းထုတ်ပစ်လိုက် သော သုတ်ရည်များကို မဝိုင်းက မျိုချပစ်လိုက်ရုံမက နောက်ဆုံးပျော့တော့တော့ ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သော လိင်တန်ကြီးကို ခလေးနိူ့စို့သလို
ဆက်စုပ်ပေးလိုက်သဖြင့် ဒူးမျာပင် ခွေကျ သွားအောင် အရသာ ထူးကဲ ခံစားလိုက်ရလေသည်။ အမဝိုင်း မျက်နှာ ငုံ့ကြည့်တော့လည်း မ်က္စိကို မှိတ်ထားတုန်း မို့၊ အင်း သူက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးပဲ
လုပ်ပေးချင်တယ် ထင်တယ်၊ ပေါ်တင်ကြီး တော့ ရွက္လို့ ထင်တယ် လို့ တွေးမိသွားသည်။ နေမင်းကိုယ်တိုင်လည်း အခုန ထန်နေတုန်းကသာ ဘာဖြစ်ဖြစ် လုပ်မယ်ဟု ဆုံးဖြတ် ကာ ထလုပ် သော်လည်း၊
အခု တချီပြီးသွားတော့ စိတ်ကျေနပ် သွားပြီး၊ အင်း သူကလည်း အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်တော့ ငါကလည်း မသိလိုက္ဖာသာ နေလိုက်တာပေါ့လေ ဟု တွေးရင်း ၊ သူအိပ်နေရာ ဖ်ာ ပေါ်ပြန်လှဲလျှောင်း
အိပ်လိုက်လေတော့သည်။
နေမင်း မွာ ပင်ပန်းပြီး တုံးကနဲ အိပ်ပျော်သွား လိုက္တာ ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းမသိ သူကို တယောက်ယောက်က လှုပ်နိူးနေတာသိရသဖြင့် လန့်ပြီးကမန်းကတမ်း ထထိုင်လိုက်မိသည်။ ထကြည့်
လိုက်တော့လည်း မိုးမလင်းသေး မှောင်မှောင် မဲမဲ ဖြစ်သည်၊ သို့သော် မိုးမွာ တဝုန်းဝုန်း ရွာချနေသည်၊
…မောင်လေး နေမင်း မိုးတအားသည်းနေတယ်၊ နင့်မှာ ဖျာတချပ်ထည်း အခင်းမရှိ မွေ့ယာမရှိနဲ့ နေထိုင်မကောင်းဖြစ် အုန်းမယ် ၊ လာလာ ကုတင်ပေါ်လာတက်အိပ်လိုက်…
အိပ်ချင်မူးတူးနူင့် နေမင်းတယောက် မဝိုင်း၏ ကုတင်ပေါ်တက် ခြင်ထောင်ထဲ ၀င်လိုက်သည်။ အဲဒီတော့ မွ မျက်လုံးလည်း ကျယ်သွားသည်၊ နောက် အခွင့် အေရး တခုလည်း ပေါ်ပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တော့၊
လီးကလည်း ချက်ခြင်းတောင်လာတော့သည်။ ညဦးကတင် မဝိုင်းပါးစပ်ထဲ တခါပြီးခဲ့တာရယ်၊ မဝိုင်း အိပေ္မပ်္ပာဲ အိပ်ပျော်ခြင်ယောင် ဆောင်နေတာကို သိထားတာရယ်ကြောင့် အခုကေတာ့ ရဲနေပြီ၊
သူ့ကို ကျောပေးအိပ်နေသော မဝိုင်းရဲ့ စောင်ထဲ ၀င်လိုက်ပြီး မဝိုင်းရဲ့ အေနာက်ဘကေ္ကန ပုဇွန်ထုတ်ကွေးလို ၀င်ကပ်အိပ်လိုက်သည်။
ထုံးစံအတိုင်း မဝိုင်းက အသက်မှန်မှန် ရွူကာ အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်နေပေတော့၊ နေမင်းကလည်း အားမနာတော့ပြီ၊ သူ၏ မာတောင်နေသော လိင်ချောင်းကြီးကို မဝိုင်းဖင်ကြားထောင်ကာ၊ လက္က
မဝိုင်းခါးပေါ်မှတဆင့် မဝိုင်း၏ နိူ့ကြီးများကို ဆုပ်နှယ် ပွတ်ချေ နေတော့သည်။ နိူ့ကိုင်ရတာ ၀သွားတော့၊ နေမင်းက အောက်ကို ကုံးကာမဝိုင်း ထမိန္စကို ယူ၍ ဖင်ကိုလှန်ပြီး ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်လိုက်သည်။
မဝိုင်းက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေသူမို့ ဘယ်တော့မှ နိူးမွာ မဟုတ် ဘူးဆိုတာ သိနေတော့ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းရဲရဲတင်းတင်းပင်လုပ်နေသည်။ မဝိုင်း ၏လုံးကျစ် ကားစွင့်နေသည့် ဖင်လုံးလေးတွေကို သူ့လက်
ဖဝါးတွေဖြင့် ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။ နောက်ပေါင်ခွဆုံကြားကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် ပက်လက်မကိုင် ၍ လက်ခလယ်ထိပ်ဖျားဖြင့် မဝိုင်း စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်း နူစ်ခုကို ထိုးမွေပွတ်သပ်ရင်း အကွဲကြောင်း
ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ရာ မဝိုင်းတယောက် ဖင်ကလေး နောက်ကော့လာပြီး သူ့လက်မှာလည်း အရည်တွေစိုစွတ်နေတာ တွေ့လိုက်ရ၏။
နေမင်းက မဝိုင်း၏ ပေါင်တလုံးကို မကာ မဝိုင်းပေါင်ကြားထဲ သူ့ပေါင်ကို ထိုးထည့်လိုက်သည်နူင့် အတူ သူ့ လိင်တန်ကြီး ကိုပါ၊ လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင် ပြီး အဖုတ်၀တွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ မြတ်ကျော်နူင့် လိုးနေကြ
မဝိုင်း၏ အဖုတ်ကြီးမှာ လီးနံ့ ရေတာ့ လည်း ဖင်ကို အနောက်ကော့ပေးပြီးလမ်းကြောင်း ဖြောင့်အောင်လုပ်ပေးလိုက်လေသည်၊ နေမင်းက လည်း အချိန်မဆိုင်းပါ၊ ဆတ်ကနဲ့ သူ့ဖင်ကို ကော့ပြီး မဝိုင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲ
သူ့လီးကြီးကို ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။
အကြိမ်ကြိမ် အလိုးခံဘူးသော်လည်း အပျို စောက်ခေါင်း ဖြစ်၍ စေးစေး ကျပ်ကျပ် ကလေးနူင့် နွေးနွေး အိအိ ကလေးဖြစ်ပေရာ နေမင်း အဖို့ အရသာရှိလွန်းလှသဖြင့် ဖြေးဖြေး ခြင်း ဇိမ္ခံကာ လိုးပေးနေမိတော့သည်။
မဝိုင်း အဖို့ကလည်း ငတ်မွတ်နေရသည့် အထဲ ညတိုင်း မြင်နေရသည့် နေမင်း ၏ လိင်တန်ကြီးက
သူ့အဖုတ်ကို အင်မတန်မှ စိုစွတ် တောင်းတ စေခဲ့လေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း နေမင်း သူ့ပါးစပ်မှာ လာတေ့ တော့ ငတ်ငတ် နူင့် အားရပါးရ စုပ်ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း နေမင်းမှာ တသက္လုံး ကိုယ့်မောင်
အရင်း၊ ကိုယ့်ကို လည်း ကြောက်ရသူမို့ ၊မိမိ ကိုယ်တိုင်က မျက်နှာပူတာက တကြောင်း၊ တော်ကြာ ကိုယ့်ကို မေလးမစား ဖြစ်သွားမည်ကိုလည်း ကြောက် ၍ လည်းကောင်း၊
အိပ်ချင်ယောင် အတင်းဆောင်ခဲ့သည်။
မိုးတွေ သည်းသည်း ရွာပြီး အေးလာတော့ နေမင်းခမျာ ကြမ်းပြင်က ဖျာပေါ်မျာ ပုဆိုးခြုံကွေးနေတာ တွေ့ရတော့ တကယ် သနား ဂရုဏာ ဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်အိပ်ဖို့ နိူးခေါ်မိသည်။ အခုတော့ သူမ စောက်ဖုတ်ကို
အနောက်မှ လိုးတာကို ခံနေရပြီ၊ ဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ နိူးလာ တယ်ဆိုပြီး ဆူပူ ဟန်ဆောင်ဟောက်လို့ လည်းရမှာမဟုတ်တော့ပေ။ နေမင်း ကုတင်ပေါ်ရောက်ပြီး သူမဖင်ကြားမှာ သူလိင်တန် နွေးနွေးကြီးနဲ့
ထောက်ပြီး သူမနိူ့တွေကို နှယ်နေကထဲက သူမ စောက်ဖုတ်မှာလည်း အရည်တွေ ရွဲနေပြီ၊ အခုတော့ နေမင်းတကောင် သူမ အေနာက္က ဇိမ္ခံ ပြီး ဆွဲလိုးနေတာ ခံနေရပြီ၊ သူမ ၏ စောက်ဖုတ်ကလည်း တအား
ယားနေပြီဆိုတော့ နေမင်း ဇိမ်ဆွဲပြီး လိုးနေတာကို မစောင့်နိူင်တော့၊ သို့ကြောင့် သူမဖင်ကို နောက်သို့ ကော့ကော့ ပေးကာ မြန်မြန်ဆောင့်ဖို့ အထာပေးလိုက်၏၊ နေမင်းကလည်း သိပါသည်၊ သူ့ ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို
အရှိန်မြင့်လာသည်။
စိဖတ် စိဖတ်..
အသံတွေတောင်ထွက်လာခဲ့ပြီး မဝိုင်းတယောက် တုန်ခါပြီး တချီပြီးသွား၏၊ နေမင်းကတော့ ညဦးပိုင်းလောက်က မွ မဝိုင်း ပါးစပ်ထဲ မွာ တချီ ပြီးထားလို့ တော်တော်နဲ့ မပြီးနိူင်၊ အခုမ် အရှိန်ရပြီး မဝိုင်း၏ ခါးလေးကို
ကိုင်ကာ တဖုန်းဖုန်း ပစ်ဆောင့်နေတော့ မဝိုင်း ခမ်ာ အလူးအလဲ ခံနေရလေတော့သည်၊ မဝိုင်းခမျာ စောင် အနားကို ပါးစပ်ထဲ လုံးထည့် ပြီး အသံမထွက်အောင် ကြိတ်မှိတ်ခံနေရင် မကြာမှီ အင်းအဲ ညီးညူသံ နူင့်
အတူ နေမင်း လီးကြီးမှ ပူပူနွေးနွေး သုတ်၇ည်များ မဝိုင်း စောက်ခေါင်းထဲ တပြစ်ပြစ် ပန်ထုတ်နေတာကို ခံစားသိလိုက်ရပါတော့သည်။
နေမင်း အိပ်ယာက နိူးတော့ မဝိုင်း ကုတင်ပေါ်မှာ မ၇ှိတော့ပြီ၊ ထုံးစံအတိုင်း မနက္စာ ပြင်ဆင်ပြီး ရုံးသို့ ထွက်သွားပြီ ဖြစ်သည်။
နေမင်းတယောက်သာ မနေထိမထိုင်သာ ဖြစ်နေရသည်။ သူအဖြစ်အပျက်ကို ရှယ်ချင်ပေ မဲ့ ဘယ်သူ ကိုမွ ပြောလို့ မရသည့် အကြောင်းအရာဖြစ်နေသည်။ သူကိုယ်တိုင်ကိုတိုင် မယုံကြည်သလို
ဖြစ်နေရသည်။ တသက္လုံး အမကြီး လို နေခဲ့ရသူကို ပါးစပ်ထဲ မွာ တခါ အနောက်မှ တခါ –ိုးခဲ့ရတာ၊ ပြောပြလို့ လည်း ဘယ်သူမွ ယုံမည်မဟုတ်၊ ထို့အပြင် မဝိုင်း၏သိက္ခာ ကလည်း ရှိသေး
သည်မဟုတ်လား၊
ထိုနေ့က နေမင်းတယောက် နေမထိထိုင်မသာ ရှိနေခဲ့ရသော်လည်း ပြန်ပြန်တွေး လိုက်တိုင်း လီးက ပြန်ပြန်တောင်လာခဲ့ရသည်။
မဝိုင်း ညနေဘက် ရုံးပြန် လာတော့ သူ ဘယ္လို မျက်နှာ ထားရမှန်းမသိ၊ မဝိုင်း မျက်နှာက ဘာမွ မျဖစ်သလို ဆိုတော့ တဖြေးဖြေး နူင့် ပြန်ရဲလာခဲ့ ရသည်။ သူလည်း ဘာမွ မဖြစ်သလိုပင် နဂိုလ်
အတိုင်းပဲ ပြောဆို စားသောက် နေထိုင်ရင်း ညမိုးချူပ်ခဲ့ရသည်။
ဒီညေတာ့ ဘာဖြစ်အုန်းမလဲ ဟု အေတြး နူင့် နေမင်းတယောက် ရင်တထိန်းထိန်းခုံရင်း လီးလည်း တချိန်လုံးတောင်နေခဲ့ရတော့သည်။
ညအိပ်ယာဝင်ချိန်မှာ ထုံးစံအတိုင်း မဝိုင်း ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဖ်ာကို ခင်း သူ့ခေါင်းအုန်း စောင် မ်ားကို ခ်ကာ အသာကျောဆန့်ရင်း မျက်စေ့ကို မှေးထားလိုက်သည်။ မဝိုင်းတယောက်
နောက်ဘေးဘက်မှာ သိမ်းဆည်းပြီး ခြေလက်မျက်နှာ ဆေးကြောပြီး ဝင်လာခဲ့ တော့ နေမင်း တယောက် ကြမ်းပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီး မျက်စေ့မှိတ်လို့ အိပ်နေတာ တွေ့တော့ မဝိုင်းက အသာခြေဖွ
လျှောက်ကာ ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး ပက်လက် လွဲ အိပ်လိုက်သည်။ တော်ပါသေးရဲ့ ဒီကောင်လေး သူများတွေ ရှေ့မှာ ဟန်မပျက် နေပေးလို့၊ အင်း အပျက်ပျက်နဲ့ နှခေါင်းသွေး တော့ ထွက်တော့မယ်၊
ဒီကိစ္စကို ဘယ္လို အဆုံးသတ်ပြစ်ရ မလဲ ဟု မဝိုင်းတယောက် ဦးနှောက်စားနေလေသည်။
ထိုစဉ်မှာပင် သူမကုတင် သိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် နေမင်း တက်လာသည်ဆိုတာကို သိလိုက်ရသည်။
သူမ နေမင်းကို ဘယ္လို ကိုင်တွယ်ရမလဲ တွေးနေတုန်း သူမထမိန်လှန်သွားပြီး သူမပေါင်ခွဆုံမှာ နေမင်း မျက်နှာ အပ္လိုက္တာ သိလိုက်ရသည်။ နေမင်း ရဲ့ စိုစိုစွတ်စွတ် လျှာကြီးက သူမ အဖုတ္ကို
စပြီး ရက်နေတဲ့ အခါမေတာ့ မဝိုင်းတယောက် သူမ ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလည်း ဆိုတာမေ့သွားရပြီ၊ နေမင်းရဲ့ လက်တွေကသူမ ပေါင်နူစ်လုံးကို ဒူးထောင် ပေါင်ကား သွားအောင် ရွှေ့ပေးတာကို
အလိုက်သင့်လေး လုပ်ပေးမိတော့တယ်။ နေမင်းရဲ့ လျှာကြီး သူမ အဖုတ်နူစ်ခမ်းလွှာကို ထိုးခွဲပြီး အတွင်းသားတွေကို တို့ထိပေးတဲ့ အပြင် သူမေစာက္စိဖုဖု လေးရှိရာကိုပါ လျှာထိတ်လေးနဲ့ ထိုး
ထိုးပေးတော့ မဝိုင်းခမျာ အသဲရော အူရောယားပြီး သူမဖင်ကြီးကို ကော့၊ နေမင်းရဲ့ ဆံပင်ကို ဆြဲလို့၊ နေမင်းရဲ့ မျက်နှာကို သူမအဖုတ္နား အတင်းဖိကပ်ရင်း မောမောပန်းပန်းနဲ့ တချီပြီးသွားရပါတော့တယ်။
နေမင်း လည်း သူလည်ဂုတ်အညှောင်းခံ လျှာအညှောင်းခံ ပြီး လုပ္လိုက္တာ မဝိုင်း တချီပြီးသွားတာ သိလိုက်ရလို့ စိတ်ကျေနပ်သွားကာ အမောဖြေရင်း မဝိုင်းဘေး မွာ ယှဉ်လျှက် ပက်လက်အိပ်လိုက်သည်၊
မဝိုင်းက သူမထမိန္ကို ပြန်ဖုံးချပြီး နေမင်းကို ကျောပေးကာ တစောင်းလေး အိပ်နေလိုက်လေသည်။
ခနေနေတာ့ နေမင်းက မဝိုင်း၏ နောက်ကျောဘက်မှ ဂျိုင်းအောက်လျှိုကာ မဝိုင်း၏ နိူ့ကြီးများကို အင်းကျီပေါ်မှ ပင် စတင် ဆုပ်နှယ်ပွတ်သပ်ပေးနေတော့သည်။ မဝိုင်းမှာ တချီပြီးသွားပြီမို့ စိတ်ထဲ မွာ နဂိုလ်
အေတြး ပြန်ဝင်နေပြီး နောင်တ ရနေပြီဖြစ်ရာ၊ နေမင်းကို တခုခု ပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး နေမင်း၏ လက္ကို ဖမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ပက်လက် အနေအထားပြန်ပြောင်းလိုက်၏။
..နေမင်း တော်တော့ ငါပြောစရာရှိတယ်..
..ဘာ..ဘာလို့လဲ အမဝိုင်းရယ်..
…ငါတို့ မလုပ်သင့် ဘူး တို့တွေက မောင်နှမတွေပဲ၊ မှားခဲ့တာတွေ ထားတော့ ဆက်မမှားဖို့ပဲ ထိန်းကြရမယ်..
..အင် အမဝိုင်းက လည်း..နောက်ပြီး ကျနော်တို့ နူစ်ယောက်စလုံး နူတ်လုံ၇င် ဘယ်သူမွ သိစရာ အကြောင်းမရှိပါဘူးဗျ..
..ဘယ်သူသိသိ မသိသိ ကိုယ့်လိပ်ပြာကိုယ် လုံဖို့ပဲ လိုတယ္ကြာ..
…အမဝိုင်းက လည်း ကျနော်တို့ လုပ်ကြတာ မကောင်းလို့လား၊ အခုလေးတင်ပဲ အမဝိုင်း တချီပြီးသွားတယ် မဟုတ္လား..
..ဟယ် သြား ဘာ..နားရှက်စရာတွေ၊ တော်ဆိုတော်ပြီ ဒါပဲ..
ဒီအဆင့် တွေ ကျော်သွားပြီးမှတော့ ရှက်စရာလိုသေးလို့လား အမဝိုင်းရယ်
နေမင်းက ပြောပြော ဆိုဆို သူ့ကိုယ်တပိုင်းကို မဝိုင်းပေါ် မိုးလိုက်ပြီး မဝိုင်း ပါးစပ္ကို နမ်းဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်၊ သို့သော် မဝိုင်းက မျက်နှာကို တဘက်လှည့်လိုက်လို့ လည်တိုင်ကိုသာ နမ်းမိသွားသည်။
နေမင်း စပြီးတင်းစပြုလာသည်။ အိမ်ရှေ့က အဖိုးကြီးတွေ အသံမကြားရအောင် ကြိတ်ပြီး ရုန်းနေသော် မဝိုင်းကို သူကိုယ်ကြီးနဲ့ တက်ဖိပြီး မဝိုင်း၏ ပေါင်နူစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်သည်။
ခြင်ထောင်လေးထဲ မွာ မဝိုင်း၏ကြိတ်ရုန်းလေးကြောင့် ထမိန်တွေလည်း လှန်ကုန်တော့ လုံခြည် ချွတ်ပြိးသား နေမင်း အတွက် အတော်ဖြစ်နေသည်၊ အဝတ်မဲ့ပေါင်လုံးခြင်း ထိပွတ်မှုက နေမင်း၏
လီးကြီးကို တင်းမာလာစေပြီးမဝိုင်း၏ ပေါင်တွင်းသားများကို ဒစ်ထိပ်နူင့် ဟိုထိုးဒီထိုးဖြစ်နေရ၏၊ မဝိုင်းခမျာလည်း ရုန်းသာရုန်းနေရသည်။ ပူနွေး နူးညံ့သော ဒစ်အဖျားက သူမပေါင်တွင်းသားများကို
ပွတ်သတ်မိလိုက်တိုင်း အသက်ရူမှားသွားရသည်၊ နောက်ဆုံးတော့ မဝိုင်း၏ လက်နူစ်ဘက်က နေမင်း၏ ရင်ဘတ်ကြီး ကိုတွန်းထားသည့်ကြား မွ နေမင်း၏ လီးကြီးက မဝိုင်း၏ အဖုတ်ဝ ကို စိကနဲ
တိုးဝင်လာခဲ့တော့သည်။
ဖွတ်…စိ..
အင့်..အေမ့..အား..နေမင်း..ဖယ်ဖယ်..ငါပြောနေတယ်နော်..နင်..နင်..
နေမင်းက ဘာမွ မကြားတော့ပြီ၊ သူ့အာရုံက သူ့လီးဖျားမှာသာရှိတော့သည်၊ သူ့လီးကြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်နူင့် တည့်တည့်မတ်မတ် မဝိုင်းစောက်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားပြီး တာနဲ့၊ မဝိုင်းတယောက်သူ့ရင်ဘတ်
ကို တဖုံးဖုံးထုနေသည့်ကြားက မှန်မှန်လေး ဆောင့်နေတော့သည်။ အချက်နူစ်ဆယ်လောက်မှာ မဝိုင်း၏ ထုနေသော လက်တွေက အားပျော့သွားကြပြီး၊ လည်ချောင်းက ညီးညူသံလေးနဲ့ အတူ
နေမင်း၏ ကျောပြင်ကိုသိုင်ဖက်လာပါတော့သည်၊။
ထိုအခါမှာတော့ မျက်လုံးလေး စင်းပြီး ခပ်ဟဟလေး ပွင့်နေသည့် မဝိုင်း၏နူတ်ခမ်းအစုံကို နေမင်းတယောက် အားရပါးရ ငုံစုပ္ကာ ကစ်ဆြဲ ပြစ်လိုက် မိတော့သည်၊
မဝိုင်း၏ တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ် အောက်မှာ သူလက္ဖဝါး နူစ်ဖက်ကို တဖက်တချက်ထိုးထည့်လျှက် ဆွဲဆွဲပြီး ဆောင့်လေတော့ရာ မဝိုင်းခမျှာ တအင့်အင့်နူင့်ပင် ဖြစ်နေရရှာ နေလေသည်၊ ထိုသို့ ဖြင့်
နူစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီဆွဲလိုက်ကြရာ မကြာခင်မှာပင် နူစ်ဦးသား ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်ရင်း ကာမစည်းဇိမ် အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားကြလေတော့သတည်း။