ထကြွလို့နေသည်

” ဝုတ် – ဝုတ် ဝုတ် — ဝုတ် ” ရပ်ကွက်အတွင်း ခိုကပ်နေသော ခွေး၂ကောင်မှာ နှင်းသူဇာ အားထိုးဟောင်တော့သည်။ ” ဟဲ့ခွေး – ဟဲ့ခွေးးး သွားစမ်း ” အသံကြားလိုက်မှ ခွေးတစ်ကောင်မှာ သူမအနီးသို့ ပြေးလာပြီး အနံ့ကို မှတ်မိသွားသည့်အလား အမြီး တနံ့နံ့ဖြင့် ကြိုဆိုနေတော့သည်။ ကျန်တစ်ကောင်မှာ ထပ်မဟောင်တော့ပေ။ ဒီနေ့ စက်ချုပ်နေရင်း နောက်ကျောများတက်ကာ ကိုယ်လက်မအီမသာဖြစ်နေသဖြင့် ဆိုင်ရှင်အားပြောပြီးအိမ်ပြန်လာရာ ရပ်ကွက်တွင်းမှ ခွေး၂ကောင်ကြောင့် စိတ်အနှောက်ယှက်ဖြစ်ရသည်။ မောင်နှင့်လက်ထပ်ပြီး ဒီရပ်ကွက်လေး အတွင်းသို့ မောင့်သူငယ်ချင်း ကိုနိုင့် အကူညီဖြင့် အိမ်ငှား ငှားနေလိုက်သည်။ ထွန်းကို က အချိုရည်စက်ရုံတစ်ခုမှာ ယဉ်မောင်းအလုပ် လုပ်သည်။နှင်းသူဇာနှင့် လက်ထပ်ပြီး မိဘများနှင် အတူမနေချင်သဖြင့် လင်မယားနှစ်ယောက်သီးသန့်နေရန် အိမ်ငှားနေရှာသည်။ ရပ်ကွက်လေးမှာ ဆိတ်ငြိမ်၍ အေးအေးချမ်းချမ်းနှင့် နေလို့ကောင်းသည်။

လမ်းလျှောက်လာရင်း ငှားထားသည့်အိမ်လေးသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ဟော – မောင်ရော ပြန်ရောက်နေပါလား အိမ်ရှေ့တွင် အချိုရည်စက်ရုံမှ ကားတစ်စီးရပ်ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ အိမ်တံခါးအားဖွင့်၍ အိမ်ထဲသို့ဝင်လာရာ အသံက တိုးတိုးလေးကနေ တဖြည်းဖြည်းကျယ်လာသည်။ အသံကို သေသေချာချာနားထောင်ကြည့်တော့ ယောင်္ကျားနှစ်ဦး၏ ညည်းသံ။ ကြားလာရပြီ ကြားလာရပြီ တကယ့်ကို ပီပီပြင်ပြင် – ရင်ထဲ လှပ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရတယ်။ တံခါးချက်ကို အသာလေးဟ ချောင်းကြည့်မိလိုက်သည်။ အိုရ် – အိပ်ခန်းထဲ လင်မယားအိပ်တဲ့ကုတင်ပေါ်မှာ မောင်နဲ့ကိုနိုင်တို့ ခြေနှစ်ချောင်းအောက်ကို ချထိုင်နေလျက် မောင်က ဘယ်လက်ဖြင့် ကိုနိုင်အားသိုင်းဖက်ကာ နုတ်ခမ်းလေးအား မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်နေရင်း ညာလက်က ကိုနိုင်ဘောင်ဘီဇစ်ကြားမှာ ထောင်ထွက်နေသော လီးညိုကြီးအား ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်။ မောင်က ကိုနိုင့်ရင်ခွင်ထဲ သူ့ကိုယ်လုံးအားတိုးကပ်နေရင်း သူ့ပုဆိုးအား ချွတ်ချပစ်သည်။

ကိုနိုင်လဲ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဘောင်းဘီအားချွတ်လိုက်လေသည်။အမလေးးး လီးကြီးက ခုမှသေချာမြင်ရတာ အတုတ်ကြီးပဲ မောင့်ထက်လည်း ၂လက်မခန့်ရှည်လောက်သည်။ ကိုနိုင်က မတ်တပ်ရပ်ရင်း မောင့်လီးကိုစွပေးလိုက်ကာ သူ့လီးကိုလည်း ဂွင်းတိုက်နေသည်။အဆီမရှိတဲ့ ကိုနိုင့်ဘောဒီမှာ အရမ်းကြည့်ကောင်းနေသည်။လီးထိပ်က နီညိုရောင်ဒစ်ဖူးကြီးက ကော့တက်နေရာ ကြည့်ရင်းနဲ့ကို ကျမ စောက်ဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်လာကာ ထမိန်ပေါ်မှ အုပ်ကိုင်မိလိုက်သည်။ ” ထွန်းကို မင်းက မိန်းမရတော့ အမြဲတမ်းစားနေရပြီ ငါကတော့ ဖန်လို့ရမှ စားရတာကွ ” ” ကိုနိုင်ကလဲဗျာ ကျနော်နားလည်းပါတယ် မိန်းမကတလိုင်းပါဗျ ဒါက တလိုင်းလေး ဟင်းဟင်းး ” ” ကိုနိုင်က သူ့လီးထိပ်ဖြင့် မောင့်လီးထိပ်ကို ပွတ်ပေးနေရာ မောင်တစ်ယောက်မျက်လုံးလေး စင်းနေရှာသည်။မျက်နှာချင်းဆိုင်လီးနှစ်ချောင်းလုံးကို အုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်လိုက်ပြန်သည်။ မောင်က ကိုနိုင် နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုင်း၍ စုပ်ပေးနေသည်။

ထို့နောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူထောက်လိုက်ကာ ကိုနိုင်၏ လီးအတုတ်ကြီးအား အားရပါးရ စုပ်ပေးနေတော့သည်။ အို – မောင်က ဂေး တစ်ယောက်များလား မဖြစ်နိုင်ပါ သူ့မကို လိုးတိုင်း ကာမပန်းတိုင်ကို အရောက်ပို့ပေးတတ်သည်။ ကြာကြာလည်း စိမ်လိုးတတ်သည်။ ယခုဖြစ်နေတာတွေ ဘယ်လိုမှ မယုံကြည်နိုင် မိမိချစ်လို့ယူထားသောယောင်္ကျားက သူစိမ်းယောင်္ကျားလီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေရာ ရင်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာတခုနဲ့အတူ မတူညီတဲ့ကာမစိတ်များ ဝင်ရောက်လာပြန်သည်။ အသိပေးပြီး အော်လိုက်ရကောင်းမလား ပြန်ထွက်သွားရကောင်းမလားစဉ်းစားနေမိရင်း စောက်ရည်များစီးကျလို့လာသည်။ ဟူးးးး းးးးး မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကျေနပ်တာလား နာကျင်နေမိတာလား မဝေခွဲနိုင်တော့။ ” အီးးး းးးး အု ပြွတ်ပြွတ် ပလပ် အ ရှီးးးး းးး ပလွပ် ပလွပ် ” မောင်က လီးစုပ်ပေးရာ ကိုနိုင်မှာ ကောင်းလွန်းနေသဖြင့် လီးကိုပါးစပ်ထဲမှ အထုတ်မခံ အလိုက်သင့်လိုးနေတော့သည်။

လီးကြီးက မောင့်ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ အသဲယားစရာကြီးပါ ဒီလိုလီးကြီးနဲ့လိုးခံလိုက်ရရင်— ။ ” အာကွာ ကျမ ဘာတွေတွေးမိနေပါလိမ့် – ဟူးးးး ” မောင်က ကိုနိုင့်လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ လဥမဲမဲကြီးများကို ယက်လိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေပြန်သည်။ ” အားးးး းးးး ရှီးးးး းးးး အားးး အအ ကောင်းလိုက်တာ ထွန်းကိုရာ မင်းကလီးတအားကြိုက်တဲ့ကောင်ပဲ ကောင်းတာကွာ – အားးး ရှီးးးး းးးး အ ” ကိုနိုင်မှာ ညည်းငြူနေရသည်။လီးကြီးမှာ ကော့တက်လျက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ဇပ်ကနဲ့ဇပ်ကနဲ့ တုန်တုန်သွားသည်။ ကြည့်နေတဲ့ကျမတောင် စောက်ရည်များ တစက်စက် ယိုစိမ့်လာနေသည်။ ခဏအကြာတွင် မောင်က ကုတင်ပေါ်တက်ကာ လေးဖက်ထောက်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်ဝလေးအား ကိုနိုင်က လျှာဖြင့်ထောက်ကာ မွှေပေးလိုက်ရာ ” အားးးး အီးးးး အ ဟီးးးး အားးးပါးပါးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုနိင်ရာ ယက်ယက် အားးး ရှီးးးး ဟုတ်တယ် အအ ဟူးးး ” မောင်တစ်ယောက် ဖင်လေးအား အစွမ်းကုန်ကော့ကာ ညည်းတွားနေသည်။

မောင့်ဖင်ဝ လေးအား ကိုနိုင်က လျှာအပြားလိုက်ယက်ရင်း လျှာလေးစုချွန်ပြီး ထိုးထည့်ပေးလိုက်ရာ ” အားးး ရှီးးးး းးးး အားးးးး ကောင်းလိုက်တာကိုနိင်ရာ အအ အားးးး းးးး အီးးး ရှီးးးး းးးးး အားးးး ” သံစုံညည်းငြူးရင်း လေးဖက်ထောက်လျက် ပေါင်ကြားမှသူလီးအား လက်ဖြင့်ဖမ်းကိုင်ကာဂွင်းထုနေတော့သည်။ ” အ အီးးးး အင့် အင့် အားးးး ရှီးးးး းးးးး ” ထိုစဉ် ကိုနိုင်မှာ ဖင်ထဲထိုးသွင်းထားသော လျှာအားထုတ်လိုက်ကာ ဖင်ဝလေးအား ဝလုံးဝိုင်းပေးလိုက်ရာ ” အားးးးး အအ ရှီးးးး ပြီး ပြီးးးး ပြီးးးပြီ ထွက်ပြီ အားးးး ရှီးးးး အားးးး းးးးး းးးးး ” လရည်များ ကုတင်ပေါ်သို့ ဖွေးဥသွားလေတော့သည်။ နှင်းသူဇာမှာ ကြည့်နေရင်း အဖုတ်ဝက မခံနိုင်အောင် ယားတက်လာသဖြင့် ထမိန်အနားစအား ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲလှန်ကာ စောက်ပတ်လေးထဲ လက်ခလယ်သွင်း၍ ထိုးစွနေရင်း စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်းပန်းထွက်ကာ အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားလေသည်။

ထိုနောက် မောင့်ဖင်ထဲသို့ ကိုနိုင်က တံတွေးးးဆွတ်ထားသောလက်ခလယ် – လက်ညိုး နှစ်ချောင်းသွင်းကာ ဖင်ထဲမွှေပေးနေပြန်သည်။ မောင်ကတော့ ဖင်လေးကို ကော့ကော့ပေးရင်း ” အို့ အိုးးးး းးးး အားးးရှီးးးး းးးး အားးးး ” ညည်းငြူကာ ဖင်လိုးပေးရန် တောင်းဆိုနေတော့သည်။ ကိုနိင်က အသင့်ပါလာသော ဂျယ်ဘူးလေးအားထုတ်ကာ ဂျယ်အနည်းငယ်ကို လီးကြီးအားသုတ်လိမ်းရင်း ကော့ပျံနေသောထိပ်ဖူးပေါ် တံတွေးထွေးချကာ မောင့်ဖင်ဝလေးအား တေ့လိုက်လေသည်။မောင့်ဖင်လေး ဆက်ကနဲ့တုန်သွားသော်လည်း ပူပူနွေးနွေး လီးထပ်ကြီးက ဖင်ဝလာထောက်ထားသဖြင့် ကျေနပ်တဲ့အရိပ်ရောင်တွေက မောင့်မျက်နှာပေါ် အထင်းသား မြင်နေရပြန်သည်။ ထို့နောက် လီးကြီးကို တဖြည်းဖြည်း ထိုးသွင်းခံနေရာ မောင့်ဖင်လေးထဲ အဆုံးထိဝင်သွားတော့သည်။ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ကိုနိုင်လီးကြီးက မောင့်ဖင်လေးအား စောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မောင်တစ်ယောက် တအီးအီးနှင့် အော်နေရသည်။

ဖင်အတွင်းသားလေးများ၏ ညှစ်အားကြောင့် ကိုနိုင်မှာ အကြိုက်တွေ့နေပုံ – မောင်ကလည်း လီးအရသာ ထိထိမိမိလေးခံစားနေရပြီး လီးကြီးဖင်ထဲက ကျွတ်ထွက်မသွားအောင် အလိုက်သင့် ကော့ကော့ပေးနေသည်။ ” ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် ဖွပ် စွပ် — အားးး ရှီးးးး အအ အားးးးး ဘွတ်ဘွတ် ဒုတ်စွပ် အားးးး းးးးး ရှီးးးး အားးးး းးးးးး အအ ကောင်းလိုက်တာ ထွန်းကိုရာ အားးးး းးးးး ရှီးးးးးး အီးးးးး ဘွတ် ဘွတ် ” ကိုနိုင်မှာ မေးကြောများထောင်လာကာ ထွန်းကိုဖင်အားစုံကိုင်လိုးတော့သည်။ လီးကြီးက တရကြမ်းဝင်းသွားလိုက် အသားစိုင်များကပ်ပါလာပြီး ဒစ်ကြီးမှာ ပြန်ထွက်လာလိုက် – ကြည့်ရင်း နှင်းသူဇာမှာ ကာမစိတ်များ ထကြွနေသည်။ အခန်းထဲမှ ညည်းသံလိုးသံများကလည်း ဆူညံလာသည်။ တကယ်လိုးပြီဆိုတော့လည်းးး ထွန်းကို မခံနိုင်တော့ ” အားးးးး အမေ့ အမလေးးးး အအ ရှီးးးး အားးးး းးးး ” အော်ဟစ်ခံနေရသည်။ အားးး းးးး ရှီးးးး းးးးး အီးးးး းးးး ပြီးးး ပြီး အအ ပြီးတော့မယ် အားးးရှီးးးး အ ” ဖင်ထဲမှ လီးကြီးအားထုတ်၍ ထွန်းကို ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်ရာ ထွန်းကိုမှာ အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်လေသည်။

စုပ်နေရင်း လရည်များပန်းထွက်လာရာ ထွန်းကိုတစ်ယောက် တဂွတ်ဂွတ်နှင့် မျိုချနေတော့သည်။ ထို့နောက် ကိုနိုင်လီးကြီးအား ပြောင်စင်နေအောင်စုပ်ပေးပြီး နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်အနားယူကြလေသည်။ နှင်းသူဇာမှာ တံခါးအသာပြန်စိကာ အပြင်ပြန်ထွက်၍ ပြီး ခဏနေမှ ခုရောက်လာသည့်ပုံစံဖြင့် ” မောင် – မောင်ရေ မောင်ပြန်ရောက်ပြီလား နှင်း နေသိပ်မကောင်းလို့ စောစောပြန်ခဲ့လိုက်တာ ” ” အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းတွင် မောင်နှင့် ကိုနိုင်တို့ ခပ်တည်တည်ထိုင်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ” အေးးး နှင်းရေ ဒီနေ့ မောင်တို့ စက်ရုံက ည၁၀ဆို ခရီးဝေးထွက်ရမှာမို့ – ဒီမှာ ကိုနိုင်ကြီး စောင့်အိပ်ပေးလိမ့်မယ် ” ” အိုရ် အားနာစရာ မောင်ကလဲ ” ကိုနိုင်မှာ ” ဟာ ရပါတယ် မနှင်းရ ကူညီစရာရှိကူ ညီရမှာပေါ့ – ဘော်ဒါတွေလေ ” ပြောရင်း နှင်းသူဇာအား တကိုယ်လုံး သိမ်းကြုံးကြည့်နေသည်။ ” ကဲ – မောင်မသွားခင်လေး ဘီယာနဲနဲသောက်မလို့ အဲဒါ အမြည်းလုပ်ပေးဦးကွာ ” ဟာ – မောင်ရယ် ညဘက်ကြီးကားမောင်းရမှာ မသောက်ပါနဲ့ “။

မောင်က နဲနဲပဲ သောက်မှာပါကွ မပူပါနဲ့ ” ထို့နောက်စားကြသောက်ကြရင်း ည၉နာရီလောက်တွင် ” မောင် တော်ပြီးနော် ကားမောင်းရဦးမှာ ကိုနိုင်က ဆက်သောက်ရင် သောက်ပေါ့ ” ထွန်းကို သောက်နေသောခွက်နှင့် ကုန်သွားသော အမြည်းပန်းကန်များ သိမ်းကာ ဘေစင်သို့ သယ်သွားလေသည်။ ပန်းကန်ခွက်ရောက်များ ဆေးကြောနေစဉ် မိမိဖင်ကြားသို့ မာတာတာ အရာတခု ဖိထောက်လာရာ ခေါင်းလေးစောင်းအကြည့် ” အို – ကိုနိုင် ” ” ကိုနိင်မှာ နှင်းသူဇာ ဖင်ကြားထဲ လီးအားထမိန်ပေါ်မှ ထောက်ကာ ခါးလေးကိုသိုင်းဖက်ကာ လည်ပင်းလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ နှင်းသူဇာမှာ သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ဦးက လီးဖြင့်ထောက်ကာ လည်ပင်းလေးအား လျှာဖျားလေးနှင် ထိလိုက်ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေသဖြင့် ” အင့် အာကွာ ကျွတ် အဟင်းးဟင်းးး ” ညည်းသံတိုးတိုးထွက်ပေါ်လာရင်း ” ဟင့် ကိုနိုင် မသင့်တော်ဘူးလေ ဟိုမှာ မောင်လဲရှိနာ – ဟင့် ဟင့် အာကွာ ” ခါးကိုဖက်ထားတဲ့ လက်တွေကို ဆွဲချလိုက်ရင်း ရုံးထွက်လိုက်သည်။

ကိုနိုင်မှာ တပတ်လှည့်ထွက်သွားတဲ့ နှင်းသူဇာအား အသာလေးဆွဲကာ နို့အုံလေးများအား နယ်ပေးလိုက်ရင်း နုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်လိုက်ပြန်သည်။ ” ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိ့ အင့် အာကွာ ဟင်းးး ဟင့် ” နှင်းသူဇာမှာ အသက်ရှုမဝတဲ့လေသံနဲ့ ညည်းလိုက်ရင်း ဘေစင်မှ ခပ့်မြန်မြန်လေး ထွက်လာခဲ့သည်။ယောင်္ကျားဖြစ်သူနားအရောက် ဖုန်းဝင်လာသည်။ စက်ရုံမှ ဖုန်းဆက်၍ ကားထွက်လာရန် သတိပေးနေသည်။ ” ကဲ – နှင်းရေ မောင့် အဝတ်စားတွေ ထုတ်ပါဦး အသွားအပြန် ၃ရက်ပဲကြာမယ် – ကိုနိုင်ကြီး စောင့်အိပ်ပေးလိမ့်မယ် ” သူ့လည်း ထမင်းဒီမှာပဲ စားခိုင်လိုက်နော် ” ” အင်းပါ မောင်ရယ် စိတ်ချလက်ချ လမ်းကိုဂရုစိုက်မောင်း ” ” မောင့်သူငယ်ချင်းကို နှင်းကျေွးမှာပါ ” ဆိုတဲ့စကားကို စိတ်ထဲမှ ပြောမိလိုက်သည်။ အဝတ်စား၆စုံလောက်ထည့်ရင်း မောင့်ဆီပြန်လာခဲ့သည်။ ” ရော့ မောင် ” အဝတ်စားကျောပိုးအိတ်လေးကိုင်ရင်း ” နှင်း -မောင်သွားပြီနော် – ကိုနိုင်က အိမ်သာတက်နာ ထင်တယ် – မောင် နုတ်ဆက်သွားတယ်လို့ ပြောလိုက်ဦး ” ” အင်းပါ မောင်ရယ် – တာ့တာ ” ။

နှင်းသူဇာသည် ယောင်္ကျားဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ရှေ့တံခါးသော့ခတ်ကာ အိမ်အတွင်းသို့ ပြန်ဝင်လာသည်။ပတ်ဝန်းကျင်မှာ တိတ်ဆိတ်မဲမှောင်လာသည်။ ထမင်းစားခန်းအား မီးလုံးလေးသာထွန်း၍ အိမ်အတွင်းပိုင်းအား ဖန်ချောင်းများထွန်းထားလေသည်။ ထမင်းစားခန်းအဝင်ဝတံခါးတွင် ကိုနိုင်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် နှင်းသူဇာအား ကြည့်နေသည်။ နှင်းသူဇာမှာ စားသောက်ပြီးကျန်သော ပန်းကန်များသိမ်းဆည်းရန် ကိုနိုင်ဘေးမှ ကပ်၍ ထမင်းစားခန်းသို့ဝင်ရာ – နောက်ကျောဘက်မှာ ကိုနိုင်တစ်ယောက်ကပ်ပါလာသည်။ စားပွဲခုံဘေးတွင် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် တိုင်ပင်ထားသည့်အလား ကိုနိုင်က နှင်းသူဇာ အင်္ကျီလေးအားဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ညအိပ်ခါနီးမို့ ဘော်လီချွတ်ထားသောကြောင့် အရံသင့်ပင် နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲစို့နေရာ နို့အုံတစ်ခုလုံး ကိုနိုင်ပါးစပ်ထဲ ရောက်သွားသလို အကြောတွေတဖျဉ်းဖျဉ်း ထကာ ကြက်သီးမွှေးလေးများ ထောင်လာရသည်။

အားးးး းးးး ဟူးးးး အိုးးးး းးးး ဟင်းးး ကိုနိုင်ရယ် နှင်းသူဇာမှာ လင်ဖြစ်သူထက် ကြီးသောလီးကြီးဖြင့် အလိုးခံရန် စဉ်းစားနေရင်း ဖင်တွေပါ ဆုပ်နယ်ခံနေရသဖြင့် ရမ္မက်သံလေးများ ထွက်ပေါ်လျက်ရှိသည်။ မျက်လုံးလေးမိတ်ကာ ကိုနိုင်ပေါင်ကြားမှာ လီးအား ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေးမိနေသည်။ ” အားးးး းးးး ရှီးးးး းးးးးးးးး အအ အီးးးး ဟငြးးးး အငြးးးးး အို့ အို့ အားးးး ရှီးးးးး အာ အိုးးးးး ” ” ကောငြးလား မနှငြး ” ” ကောင်းတယ် ကိုနိုင် စို့စို့ အားးးး ဟူးးးးး ရှီးးးးးး းးးးး အအ – မနေတတ်တော့ဘူး တအားကောင်းတယ်ကွာ အိုးးးး းးးး ရှီးးးး းးး ” ကိုနိုင်မှာ နို့လေးနှလုံးအား ဘယ်ညာ စို့ပေးရင်း နို့နှစ်လုံးကြားမှ အောက်တည့်တည့်သို့ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးပြီးဆွဲချရာ ဆီးခုံးကျော်ပြီး စောက်စိလေးပေါ်အရောက် ဆက်ကနဲ ခပ်ဖွဖွကိုက်ပေးလိုက်ရာ ” အ အအ အီးးးးး ရှီးးးးး အားးးးး အင်ဟင်းးးးး အို့ ရှီးးးး းးးးး းးးးးးး ” တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်သွားတော့သည်။

စောက်ရည်များအား ကိုနိုင်က ပါးစပ်နှင့် တေ့စုပ်ကာ အရည်များကုန်စင်သွားမှ စောက်စိလေးအား ဖိစို့ပေးနေသည်။ ” အားးး အအ အမလေးးး ခဏနားပါဦး ကိုနိုင်ရယ် – အားးးး အအ ကိုနိုင် ရှီးးးး တအားမစုပ်ပါနဲ့ရှင် မခံနိုင်တော့လို့ပါ အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးး အ အားးးး ဟူးးး းးးး ” ပေါင်လေးများ တဆက်ဆက်တုန်ကာ ဖင်းလေးခါရမ်းနေသည်။ ကိုနိုင်က အဖုတ်လေးအားယက်နေရာမှ နှင်းသူဇာ၏တောင်းပန်နေမှု့ကြောင့် အစိလေးစုပ်နေရာမှ မတ်တပ်ပြန်ရပ်လိုက်ကာ ဘောင်းဘီအားချွတ်ချလိုက်သည်။လီးကြီမှာ ဖျောင်းကနဲ့ ရှေ့ကိုကော့တက်နေသည်။ နီညိုရောင်ဒစ်ဖူးကြီးနဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း နှင်းသူဇာမှာ ရမ္မက်စိတ်များ ပိုပြီးထကြွလာတော့သည်။ ကိုနိုင်မှ လီးကြီးအား လက်ဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ ဂွင်းထုပြလိုက်ပြန်သည်။ ” အိုရ် — အာကွာ ဟင့် ဟင့် ” နှင်းသူဇာမှာ ရှက်သလိုလို အသဲယားသလိုလို ခုနမှ စောက်ရည်တဗြန်းဗြန်းထွက်ထားသော အဖုတ်လေးက ယွစိယွစိ ဖြစ်လာသည်။

ထိုနောက် ကိုနိုင်မှာ လီးကိုင်ထားသောလက်ကို လွတ်၍ လီးကြီးအား ကော့လိုက်ယိမ်းလိုက် လုပ်ပြလိုက်သေးသည်။ အကြောတွေတင်းထောင်နေသော လီးကြီးအားကြည့်နေစဉ် နုတ်ခမ်းတွေစုပ် နို့တွေပြန်ချေပေးရာ နှင်းသူဇာတစ်ယောက် ကိုနိုင်လီးကြီးအား အလိုလိုကိုင်မိလျက်သားဖြစ်ကာ တကိုယ်လုံးတရှိန်းရှိန်းဖြစ်လာကာ ကာမစိတ်များ ငယ်ထိပ်ရောက်နေတော့သည်။ ကိုနိုင်က နမ်းရင်းတန်းလန်း နုတ်ခမ်းချင်းခွာကာ နှင်းသူဇာ ပုခုံးလေးအား အောက်သို့ဖိချ၍ ဒူးထောက်စေကာ လီးထိပ်အား ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်သည်။ ” အမလေးးး းးးး ဒါကြီးက ခဏနေ ငါ့စောက်ဖုတ်ကို လိုးမဲ့လီးကြီး – မောင့်ဖင်ကို မညာမတာ လိုးခဲ့တဲ့လီးကြီးးး – အင်းးး အင်းးး ဟင်းးး ” လီးကြီး၏ ညို့ယူ ဖမ်းစားခံနေရချိန် ” အု အိ ဖလွပ် —– ဝု ဝူးးးးး အွတ် အုဝု ” ကိုနိုင်မှာ နှင်းသူဇာ၏ ပါးစပ်လေး – ဟ – လာချိန် ဦးခေါင်းနောက်ကို ဖမ်းထိန်းကာ လီးအား အဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

လီးကြီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်နေရာ စူးကနဲ့ နင့်ကနဲ့ အောင့်တက်လာကာ တအွတ်အွတ် တအုအုနှင့် မျက်ရည်များလည်လာတော့သည်။ ကိုနိုင်ကလည်း လီးအားတွန်းဖိထားပြီး လွတ်မပေးပေ နှာခေါင်းနား လီးမွှေးများကကပ်လျက် ဒစ်ဖူးကြီးက အာခေါင်ပျော့အား ထောက်မိနေကာ ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့အရသာတစ်မျိုးကြောင့် နှင်းသူဇာမှာ အသက်အောင့်ထားလိုက်သည်။ပါးတွေဖေါင်း မျက်လုံးလေးပြူးကာ မျက်နှာလေးရဲတက်လာမှာ လီးအား အပြင်ပြန်ထုတ်ပေးသည်။ ” အားးးး အအ အိ့ အဟွတ်ဟွတ် ဖလွပ် ” လီးကြီးပြန်ထွက်သွားမှာ နှင်းသူဇာ အသက်ဝဝရှုရတော့သည်။ အသက်ပြင်းပြင်းရှုပြီး အားယူကာ လီးကြီးအား ဆွဲစုပ်မိပြန်သည်။ မိမိကိုယ်မိမိ နားမလည်နိုင်တော့ပေ လီးကြီးအားတက်မက်စွာ စုပ်ပေးနေမိသည်။ ” ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပြွတ် – အားးးး းးးး အို့ အို့ အားးး းးးးး ရှီးးး းးးး ကောင်းလိုက်တာ မနှင်းရယ် ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် စုပ် အို့ အားးး ရှီးးးးး းးးးးး ” ကိုနိုင်မှာ မိမိလီးအား အားရပါးရ စုပ်ပေးနေသော နှင်းသူဇာအား ငုံ့ကြည်ရင်း ညည်းတွားနေသည်။

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏မိန်းမပါးစပ်ထဲတွင် မိမိလီးကြီးမှာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် နွေးကနဲ့နွေးကနဲ့ ခံစားမှု့က ” အားးး းးးး အမေးးးး အအ ရှီးးးး းးးး အားးးး အိုးးးးး းးးး ” အရသာထူးနေတော့သည်။ နှင်းသူဇာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို အမြန်ထုတ်ကာ နှင်းသူဇာအား ထမင်းစား စားပွဲခုံပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းအားဖြဲကာ စောက်ဖုတ်လေးဆီသို လီးကြီး တရှိန်ထိုး ပစ်သွင်း လိုက်သည်။ ” အ အားး အအ ဖြည်းဖြည်း ကိုနိုင် ရှင့်လီးက မောင့်ထက်ရှည်ပြီး တုတ်လဲတုတ်တယ် – အားးး အမေ့ အမလေးးးး အီးးးး အိ ရှီးးးး းးးးး းး အအ ” ကိုနိင်မှာ ကာမစိတ်များ တောက်လောင်လျက် လီးကြီးဖြင့် တရကြမ်း ဆောင့်လိုးနေသည်။ ” အားးးး အမလေးးးး သေပါပြီရှင် အအ အားးး းးးးး ရှီးးးး ဖြည်းဖြည်းးး ဖြည်းဖြည်းးး လိုးပါရှင် အီးးး ဟီးးးး းးးး ” စလိုးထဲက တအားဖိလိုးနေသဖြင့် နှင်းသူဇာမှာ အော်ဟစ်နေရသည်။ လီးထိပ်ကြီးက သားအိမ်ခေါင်းအား လာလာဆောင့်မိသဖြင့် အောင့်သက်သက်နဲ့ နာသလိုလို ကောင်းသလိုလို ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေရှာသည်။

၁၅မိနစ်လောက် ကြာမှ လီးအရသာကို ခံစားမိလာသည်။ စောက်ခေါင်းတွင်း တိုးဝင်လာတဲ့ လီးအား စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် ပြန်ညှစ်ပေးနေမိသည်။ကိုနိုင်မှာ တဒိုင်းဒိုင်း စောင့်လိုးနေရာမှာ အဖုတ်ထဲမှလီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး စားပွဲခုံပေါ်ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေးအလိုးခံနေသော နှင်းသူဇာ ဖင်လေးအားဖြဲကာ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးယက်နေသည်။ နှင်းသူဇာမှာ လီးကြီးဆွဲထုတ်သွားသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက ပွစိပွစိ ဟာတာတာဖြစ်နေချိန် – ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့်ထိုးကလိခံရသဖြင့် ဖင်ထဲမှလည်း သိမ့်ကနဲ့သိမ့်ကနဲ့ ယားတက်လာသည်။ ” အိုရ် ကိုနိုင်ငါ့ကို ဖင်လိုးတော့မယ် ထင်ပါရဲ့ – အင်းဟင်းးး ” တွေးရင်း ကြက်သီးမွှေးများ ထလာခဲ့သည်။ ဖင်ထဲ – လက်ခလယ်ဖြင့်ထိုးမွှေပြီး စောက်စိလေးအား မနာတနာလေးကိုက်ခံရကာ တကိုယ်လုံး ကျင်တက်သွားပြီး စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်သွားသည်။ ” အားးး းးး ရှီးးးး အအ အီးးးးး ရှီးးးး းးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုနိုင်ရယ် အင်းးးးး အင့်အင့် ဟူးးးး းးးးးး ရှီးးးးး းးးး အအ အားးး ” လင်ဖြစ်သူထက် အယုအယ အလိုးအမှုတ်ကောင်းသော ကိုနိုင်အား နှင်းသူဇာ တစ်ယောက် တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်နေရတော့သည်။

မျက်းလုံးလေးစင်းနေရာမှ အသာဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုနိုင်မှာ လီးကြီးအား ဂျယ်များသုတ်လိမ်းကာ ထိပ်ဖူးကြီးအား ဖိပွတ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရလေသည်။ ၂ချီပြီးသွားပေမယ် လီးကြီးကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နေသောကိုနိုင်အားကြည့်ရင်း ဖင်ဝလေးက ပိုပို ယားလာပြန်သည်။ ” မနှင်း ခုံပေါ်ပဲ လေးဖက်ကုန်းပေးပါလား ဒူးညွတ်ထားပေးနော် ဖင်လဲလိုးခြင်လို့ပါ နော် မနှင်း ” ” ဒီပေါ်ဆို မြင့်နေမာ အဆင်မပြေဘူး ကိုနိုင်ရဲ့ လာပါ ကျမတို့ အိပ်ခန်းထဲသွားရအောင် – ဟိုလေ ဖင်တော့အလိုးမခံဖူးဘူး ဖြည်းဖြည်း လိုးပါနော် ” ” အင်းပါ မနှင်းရယ် မနာပါဘူး ဖင်ကြောတွေ ဖွင့်ထားပါ ကျနော်လိုးတဲ့ချိန် ” ပြောရင်း လီးကြီးအား ဂွင်ထုနေလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်မှ ကုတင်ဇောင်းတွင် နှင်းသူဇာမှ လေးဖက်ကုန်းပေးရာ ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ်လေးမှာ ပြူးထွက်နေပြီးစောက်ခေါင်းလေးအထက်တွင် ဖင်ဝညိုညိုလေးက စူပွစူပွဖြစ်နေသည်။ ကိုနိုင်မှာ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် ယက်လိုက်ပြန်သည်။

စူထွက်လာသော ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာကို စုချွန်ကာ ထိုးသွင်းပေးရာ နှင်းသူဇာတစ်ယောက် ဖင်လေးကို အစွမ်းကုန်ကော့ပေးရင်း လျှာထိပ်လေးအား ဖင်ထဲသို့ ဖမ်းယူနေသည်။ခဏအကြာမှ ဖင်ထဲကို ဒစ်မြုပ်ရုံလေး ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ” ဗျစ် ဗျစ်ဗျစ် – အင့် အအ အမလေးးး အ ” ဒစ်ဖူးကြီးဝင်လာသဖြင့် နှင်းသူဇာ အော်လိုက်ပေမယ့် ကိုနိုင်မှာ လီးတဝက်လောက်ထိ ဖိဖိသွင်းပစ်လိုက်သည်။ နှင်းသူဇာမှာ လီးကြီးဖင်ထဲ ဝင်လာသည်ကို အံကြိတ်ခံရင်း အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ ” အအ အားးး အမလေးးး သေပါပြီ သေပါပြီရှင် ဖြစ်ပါ့မလား ကိုနိုင်ရယ် အအ အီးးး းးး အားးးး ” ကိုနိုင်သည် လီးအားရပ်ထားရင်း နှင်းသူဇာ စောက်စိလေးအား လက်ကိုဝိုက်သွင်းကာ ချေချေပေးနေသည်။ ” အားးး ရှီးးးး အားးးး အီးးးး ဟူးးးး အအ “ဖင်ထဲ တစ်ဆို့ကြီးဖြစ်နေချိန် စောက်စိလေးအား ချေပေးနေသဖြင့် နဲနဲတော့ သက်သာမိသည်။

အစိလေးအားချေရင်း စောက်ရည်လေးများ ဆူပွတ်လာချိန် ” ဘွတ် ဘွတ်ဘွတ် – ဖြောင်းးးး ဖေါင်းးးးး ဘောင်းးးးးး ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ် ဖွတ်ဖွတ် အားးးး းးးးး ရှီးးးးး အားးးးး အအ အိုးးးးး းးးးး ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ် ” ဖင်ကြီးအား တဖန်းဖန်း ရိုက်ကာ အဆုံးထိ ဖိလိုးလိုက်တော့သည်။ နှင်းသူုဇာမှ အစပိုင်းတွင်သာ လီးဒဏ်မခံနိုင်သဖြင့် အော်ဟစ်နေပြီး နောက်ပိုင်းတွင် လီးကြီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းနှင့် ခံလို့ကောင်းနေတော့သည်။ ” အားးးး းးးး ရှီးးးးး အအ ရှီးးးး းးးး အားးးးး လိုးးးး လိုး လိုးးးပါ ကိုနိုင်ရယ် ကျမခံနိုင်ပါပြီ အားးးး ဟုတ်တယ် စောင့်စောင့် စောင့်လိုးပေး အင့်အင့် ကောင်းတယ် အားး းးးး ရှီးးးး အအ ကောင်းလိုက်တာရှင် ” ကိုနိုင်မှာလည်း လီးတစ်လျောက် အီစိမ့်နေအောင် ကောင်းနေရသည်။ ခပ်စီးစီး ဖင်ကြွက်သားလေးများရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် လီးတစ်ချောင်လုံးမှာ ထူးကဲတဲ့အရသာမျိုး ရှိနေသည်။ ခါးလေးအားစုံကိုင်ပြီး ဖင်ကြီးအား စောင့်စောင့်လိုးပေးရာ နှင်းသူုဇာတစ်ယောက် ကာမစိတ်တွေတက်လာရပြီး ဖင်ကြီးအား ကော့ကော့ပေးနေတော့သည်။

ကိုနိုင်ရော နှင်းသူဇာရော – တအားကောင်းနေပြီဖြစ်ရာ ” အားးးး အအ ရှီးးးး ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် အို့ အားးးးး ရှီးးးးး အားးးး းးးးးး ဗျစ်ဗျစ် ဒုတ်စွပ် အိုးးးးး းးးး အအ ရှီးးးး အင်ဟင်းးးးးး – ကုတင်ပေါ်တွင် ညည်းသံများ လီးအဝင်အထွက်သံများ ဆူညံနေတော့သည်။ ” အားးးးး ရှီးးး းးးးး အ ကောင်းတယ် ကိုနိုင်ရာ အင့်အင့် အာကွာ ကျွတ် ကိုနိုင်လိုးပေးတာ ခံလို့ကောင်းလိုက်တာရှင် – လိုးးးး လိုးးးပါ အားးးး အအ ကျမဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးပါ ရှင်ရယ် အားးးရှီးးး ဟူးးးး အီးးးး းးးး အာကွာ အ အ ” ကိုနိုင်၏ ဖင်လိုးကျွမ်းကျင်မှု့ကြောင့် နှင်းသူဇာမှာ စောက်ရည်လေးများ စိမ့်ကျလာပြန်သည်။ ” အားးး ရှီးးးး လိုးးးပါရှင် အီးးးး ကောင်းတယ် အားးးး အင့် စောင့်စောင့်လိုးပါ အင်းးးး အအ ဟုတ်တယ်ကိုနိုင် လိုးးး လိုး အမလေးးး အင့် အင့် ရှီးးးးး ဟူးးးး းးးး ” ကိုနိုင်မှာ တဖြည်းဖြည်း ကာမခံစားမှု့များ အထဋ်အထိပ် တက်လာကာ လရည်ထွက်ခါနီး လီးကြီးအား ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ပြောင်းသွင်းကာ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။

နှင်းသူဇာလည်း ဖင်ခံတဲ့အရသာကို ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲ ပူပူနွေးနွေး သုတ်ရည်များ ဝင်လာသဖြင့် လီးကြီးအားညှစ်ပေးနေရင်း စောက်ရည်များ ရွှဲရွှဲစိုအောင် ထွက်ကျလာတော့သည်။ နှင်းသူဇာမှာ ယောင်္ကျားဖြစ်သူထက် အပြုစုအယုယလည်းကောင်း လီးလည်းပိုကြီးသူ ကိုနိုင့်အား တညလုံး ပုံစံအမျိုးမျိုးနှင့် ကုန်းပေးတော့သည်။မနက်အိပ်ယာအထတွင် မိမိဘေးတွင် ပက်လက်ကလေးအိပ်နေသော ကိုနိုင်မှာ ဘောင်းဘီပြန်မဝတ်ရသေးသဖြင့် လီးကြီးမှာ အထက်လှန်ကာ ဗိုက်ပေါ်တင်နေသည်။ နှင်းသူဇာမှာ လီးအား မက်မက်မောမောကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးကြီးအား ပြွတ်ကနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်စုပ်၍ နမ်းလိုက်လေသည်။ထို့နောက် ကောဖီနှင့် ပါမုန့်မီးကင်ကာ ကိုနိုင်အတွက်ပါ ပြင်ဆင်ထားလိုက်သည်။ ခဏ အကြာတွင် ကိုနိုင်နိုးလာပြီး မျက်နှာသစ်ကာ ကောဖီဝိုင်းသို့ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကော်ဖီသောက်ရင်း ဟက်ကနဲ့ ပြုံးလိုက်သောကြောင့် နှင်းသူဇာမှ။

ာ အဟင်းးး ” ကိုနိုင် – ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ ” ” အော် – မနေ့ညက ဒီခုံလေးပေါ် မနှင်းကို စလိုးခဲ့တာလေ ခုမနက်ကျ ဒီခုံလေးမှာပဲ ကော်ဖီသောက်နေမိလို့ပါ ” ” အို — သွားးး အစောကြီးဘာတွေပြောနေတာလဲ ဟွန့် ” နှင်းသူဇာမှာ မျက်နာလေးရဲကနဲ့ ဖြစ်လာသည်။ ” ကဲ ကိုနိုင် – ကော်ဖီပါသောက်နော် ကျမ အလုပ်သွားဖို့ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် – ကိုနိုင်ရော ဒီနေ့ အလုပ်သွားမှာလားဟင် ” ” မသွားတော့ဘူး မနှင်း ဖုန်းဆက်ပြီး စက်ရုံကို ခွင့်ယူလိုက်မှာ မနှင်းကို လိုးရတာ မဝသေးလို့ ” ” မယ့်လေး ညနေ စောစောပြန်ခဲ့ပါမယ်ရှင် ဟုတ်ပီလား ” နှင်းသူဇာ အလုပ်သို့ထွက်သွားချိန်တွင် ကိုနိုင်မှာ နှင်းသူဇာ၏အောက်ခံဘောင်းဘီအဟောင်းများအား ရှာဖွေနေတော့သည်။အနံပြင်းဆုံးဘောင်းဘီရွေးကာ နှင်းသူဇာ၏ စောက်ဖုတ်လေးနှင့်အမြဲထိတွေ့နေသော ခွကြားလေးအား နမ်းရှိုက်ရင်း ဂွင်းထုပစ်လိုက်လေသည်။ နေ့လည်ရောက်သောအခါ နှင်းသူဇာချက်ပြုပ်ထားသော ဝက်သားနှပ်နှင့် ထမင်းအနည်းငယ်စားပြီး ရပ်ကွက်ထိပ်ရှိ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်သို့ အချိန်ဖြုံးနေလိုက်သည်။

ညနေ ၃နာရီခွဲလောက် နှင်းသူဇာတို့ အိမ်အားပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ၁နာရီခန့် ၄နာရီခွဲလောက်တွင် နှင်းသူဇာမှာ ထမင်းချိုင်လေးဆွဲကာ အိမ်ထဲဝင်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ နှင်းသူဇာ အနားသို့အရောက် ကိုနိုင်မှာ မျက်နာချင်းဆိုင် နုတ်ခမ်းချင်းစုပ်လိုက်သည်။ ထမင်းချိုင့်လေးအားခုံပေါ်တင်ရန် ထမင်းစားခန်းသို့ နမ်းနေရင်း တရွေ့ရွေ့လျှောက်သွားကြသည်။ ထမင်းစားခန်းခုံပေါ်ထမင်းချိုင့်လေးတင်ပြီးသည်နှင့် ကိုနိုင်မှာ ဒူထောက်ထိုင်ကာ ထမိန်လေးအား ဆွဲလှန်ကာ နှင်းသူဇာအား အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်မှ စောက်ပတ်လေးကို ယက်ပေးလိုက်သည်။ ” ဟင် ကိုနိုင် ရေချိုးပြီးမှ ယက်ပါ့လားရှင် ” အလုပ်က အပြန်မို့ သေးနံ့ စောက်ချီးနံ့များ ထွက်နေမည်ကို သိနေသဖြင့် အားနာပြီး တားလိုက်မိသည်။ သို့သော်ကိုနိုင်မှာ မိမိဘောင်းဘီခွကြားလေးအား နမ်းရှိုက်ရင်း ဘောင်းဘီခွလေးအား ဘေးသို့ဆွဲကာ ပေါ်လာသော စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးအား တပြက်ပြက်နှင် ယက်နေတော့သည်။

နှင်းသူဇာမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် ပေါင်လေးဖြဲကာ အဖုတ်လေးအားရှေ့သို့ ကော့ပေးထားလိုက်တော့သည်။ ” ပြွတ်ပြွတ် – ပြွတ် ပလပ်ပလပ် – ပြွတ် ” “အားးးး အသဲထဲထိ စိမ့်ဝင်သွားသလို ကောင်းလိုက်တာရှင် ရှီးးးးး းးးးး ကောင်းတယ်ကိုနိုင်ရာ အားးးး အအ အီးးးး းးးးး ” စောက်ပတ်လေးအား ယက်ရင်း ဖင်လေးနှစ်ခြမ်းပါ ဆုတ်နယ်ညှစ်ပေးနေရာ နှင်းသူဇာမှာ ကော့ပျံလာလေသည်။ ကိုနိုင်မှ ရုတ်တရက် မတ်တပ်ရပ်ကာ ပုဆိုးချွတ်ပြီး လီးထိပ်လေးဖြင့် အဖုတ်လေးအား တေ့လိုက်သည်။ ကိုနိုင်ပုဆိုးချွတ်စဉ် နှင်းသူဇာမှာ သူမ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးအား ဒူးဆစ်နားထိ ဆွဲချထားသည်။ လီးတေ့လိုက်တာနှင့် ဒစ်ဖူးကြီးရဲ့ အနွေးဓတ်က ခံချင်စိတ်များဖြစ်ပေါ်လာပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးများက ယားယံလာသည်။ ” အင်းးး းးး ဟင်း အာ အာကွာ — ကျွတ် ” လီးကြီး အဖုတ်လေးထဲ အမြန်ဝင်လာရန် နှင်းသူဇာ စိတ်စောနေတော့သည်။

သို့သော် ကိုနိုင်မှာ လီးထပ်ဖြင့် စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအား ပွတ်ဆွဲပြီး စောက်စိလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ထိုးထိုး ကလော်ပေးလိုက်ရာ ” အားးး းးးး ရှီးးးးး းးးး အီးးးး ကိုနိုင်ရယ် လိုးပါတော့ရှင် အို့ အိုးးးးးး းးးး ဟားးး ရှီးးးး းးး ရှီးးးး းးးး ” နှင်းသူဇာမှာ စောက်ခေါင်းတွင်းမှ မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားယံလာကာ ကိုနိုင့်လီးအား သူမ၏လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အဝ၌ တေ့ပေးလိုက်တော့သည်။ ” ဗျစ် ဗျစ် ဒုတ် ဗျစ်စွပ် ” ရုတ်တရက် ကိုနိုင်က လီးကိုတဝက်ခန့် စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။ ” အားးး းးးး အမေ့ အ အ ” နှင်းသူဇာတစ်ယောက် ဗျစ်ကနဲ့ တိုးဝင်လာသည့် လီးကြီးကြောင့် အဖုတ်ထဲ တစ်ဆို့ကြီးဖြစ်နေသော်လည်း လီးကြီးအဆုံးထိဝင်လာစေရန် မျော်လင့်နေသည်။ ကိုနိင်က လီးအားဒစ်ပေါ်ရုံမျှပြန်ထုတ်ကာ လီးတစ်ဆုံး စောင့်လိုက်ပြန်သည်။ ” အားးး အ ကိုနိုင်ရယ် ” နှင်းသူဇာမှာ အောင့်လည်းအောင့် ကောင်းလည်းကောင်နေသဖြင့် ကိုနိုင်နုတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်မိသည်။ ” ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် ဖွပ်ဖွပ် ဘွတ် ဗျစ် အ အားးး းးး ရှီးးးး းးး ရှီးးးး းးးးးးး ” ကိုနိုင်မှာ မျက်နာချင်းဆိုင် နှင်းသူဇာ ခါးလေးအားဆွဲက တဖုန်းဖုန်းဖြင့် မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေရာ။

နှင်းသူဇာမှာ ” ” အားးး အ အမေ့ ရှီးးး းးးး ကိုနိုင်ရယ် အားးး ရှီးးး ” ခေါင်းလေးမော့တက်သွားကာ ” အားးး းးး အမေ့ အားးး ရှီးးးး းးးး ” တဟင်းဟင်း ညည်းငြူနေတော့သည်။ ပထမ တချီမှာတွင် ကိုနိုင်က မတ်တပ်ရပ်လျက် နှင်းသူဇာအား စောက်ရည်တဗြန်းဗြန်းထွက်အောင် လိုးပေးလိုက်သည်။ ” အားး ရှီးး ပှီးပှီ ကိုနိုငြ အ အအ ထှကြ ထှကပြှီ — အီးးးး းးးးး းးးးး အားးး းးးး ရှီးးး းးးးးးး ဟူးးးး းးးးး ” နှစ်ယောက်လုံး ချေွးတွေရွှဲနှစ်နေကြသည်။ နှင်းသူဇာမှ ဖင်လေးအားနောက်ဆုတ်ကာ လီကြီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ မျက်နှာရှေ့ မိမိစောက်ရည်များနှင့် ပေပွနေသော လီးအား ပြောင်စင်နေအောင် ယက်လိုက်သည်။ လီးကို လက်တဖက်ဖြင့်ထိန်းပြီးအပေါ်ပင့်ကာ ဒစ်သိုင်းကြိုးလေးအား လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးစွပြီး ဒစ်ဖူးကြီးအား ဆွဲစုပ်ကာ သွားလေးဖြင့် ခပ်ဆက်ဆက်လေးကိုက်ကိုက်ပေးသည်။ ၁၀မိနစ်လောက်တွင် ကိုနိုင်လီးကြီးမှာ တဇပ်ဇပ်တုန်လာပြီး နှင်းသူဇာ ပါးစပ်ထဲသို လရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်။

နှင်းသူဇာမှာ ပါးစပ်ထဲဝင်လာသော လရည်ပူပူနွေးနွေးလေးအား တဂွပ်ဂွပ် မျိုချနေရင်း လီးထိပ်အပေါက်လေးအား လရည်များကုန်စင်သည်အထိ စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ ည ၈နာရီလောက်တွင် ရေချိုး ထမင်းစားကြ၍ ည၉နာရီလောက်ကစပြီး နှင်းသူဇာတို့ လင်မယားအိပ်ခန်းတွင် နားလိုက် လိုးလိုက်နှင် မီးကုန်ရမ်းကုန် ကြမ်းနေပြီး မနက် ၃နာရီကျော်ကျော်မှ မောပန်းကာ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ ” တီတီ – တူတူ — တီတီ – တူတူ ” မနက်အစောရီးဖုန်းဝင်လာတာကြည့်လိုက်တော့ မောင့်ဆီမှာ ဖြစ်နေသည်။ ” ဟဲလို နှင်းလေးးး အိပ်ရာနိုးပြီလား — ချစ်တုန်းလေး အသဲလေး အူမွှ ” ထွန်းကိုမှာ ဇနီးလေးအား ဖုန်းဖြင့်နိုးကာ သူပြန်လာနေပြီဖြစ်ကြောင်း ညနေပိုင်းလောက် အိမ်ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောနေလေသည်။ ” နိုးနေပါပြီ မောင်ရဲ့ ” ” ကိုနိုင်ကြီးရော အဆင်ပြေရဲ့လား နှင်း ” ” အ အအ ရှီးးးး – ဟုတ် အင်းအင်းးး အဆင်ပြေပါတယ်မောင်ရဲ့ “။

ဟင် နှင်းဘာဖြစ်လို့ တအအ နဲ့ဖြစ်နေတာလဲကွ ” အော် မောင်နဲ့စကားပြောရင်း ခြင်တွယ်သွားလို့ မောင်ရေ အဟင်းးး ဟင်းး ” အမှန်မှာ ဘေးတစောင်းလေးအိပ်နေရင်း ပေါင်တဖက်ကွေးကာ လင်ဖြစ်သူနှင့် ဖုန်းပြောနေစဉ် နောက်ကျောဖက်မှ ကိုနိုင်မှာ ဖင်ဝလေးအားလျှာဖြင့်ထိုးကလိရင်း တဆက်ထဲ ခေါင်းလေးစောင်းကာ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးလိုက်သောကြောင့် တအအ ဖြစ်နေရသည်။ နှင်းသူဇာမှာ ယောင်္ကျားနှင့် ဖုန်းပြောရင်း ဖင်ရော အဖုတ်လေးရော ယက်ခံရသဖြင့် စိတ်ထဲတမျိုးလေးဖြစ်ကာ ရမ္မက်စိတ်ကလေး နိုးထနေသည်။ ” ဒါပဲနော် နှင်းလေး – ကိုနိုင်ကြီးလည်း ဂရုစိုက်လိုက်ဦး ” ” ဟုတ်ကဲ့ပါ မောင်ရယ် နှင်း အစစ အရာရာ ဂရုစိုက်ပါတယ် ” ဖုန်းလေး ပိတ်လိုက်ကာ ” ကိုနိုင်ရယ် အစောကြီးရှိသေး လာစွနေပြန်ပြီ ဟွန့် ” ” ဒီနေ့ ညနေ မောင်ပြန်လာတော့မယ် — အဲချိန်ကျ ဆင်ခြင်နေရအောင်နော် ကိုနိုင် ” ” အင်းပါ မနှင်းရဲ့ ကျနော်နားလည်ပါတယ် ” ခုတော့ မနှင်းစောက်ရည်လေး သောက်ပါရစေဦး “။

ကိုနိုင်မှာ နှင်းသူဇာ အား မိမိမျက်နှာပေါ်ခွထားစေကာပြီး စောက်ပတ်လေးအား အောက်မှ ပင့်ပင့်ယက်တော့သည်။မိနစ် ၂၀လောက်တွင် နှင်းသူဇာက ကိုနိုင်ပါးစပ်လေးအား စောက်ခေါင်းပေါက်လေးနှင့် တေ့ကာ စောက်ရည်များပန်းထဲ့ပေးလိုက်ရာ ကိုနိုင်တစ်ယောက် ပါးစပ်ဖြင့်ခံကာ မျိုချပစ်လိုက်သည်။ ” အားးးး ဟူးးးး ရှီးးးး းးးးးး ကောင်းလား ကိုနိုင် နှင်း – အရည်လေးတွေ ” ” ကောင်းတာပေါ့ မနှင်းရယ် ကိုနိုင် အမြဲတမ်းသောက်ချင်နေတာပါ ” ခဏနေ နှစ်ယောက်သား ရေမိုးချိုးပြီး နှင်းသူဇာမှာ အလုပ်သွားရန် ထမင်းချိုင့်ထဲတွင် ထမင်းထဲ့နေပြီး ကိုနိုင်မှာ ထမင်းစားခန်း၌ ထိုင်လျက်ငေးနေသည်။ ထမင်းစားခန်းထဲတွင် – နှင်းသူဇာမှာ ကော်ဖီနှင့် မုန့်လေးများ ချပေးလိုက်သည်။ ကော်ဖီသောက်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်းစကားပြောနေရာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ထွန်းကိုမိန်းမအား မိမိ ခဏတိုင်းလိုးလိုက်မှုတ်လိုက် လုပ်နေသဖြင့် မျက်နာလေးမှာ ၂ရက်ထဲနဲ့ ချောင်ကျသွားသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။

နှင်းသူဇာမှာလည်း ပါးသိုင်းမွှေးစိမ်းစိမ်း နှုတ်ခမ်းမွှေးစစနှင့် ခန့်ငြားနေသူကိုနိုင်မျက်နှာအားငေးကြည့်ရင်း ဒီအရွယ်ထိ အိမ်ထောင်မပြုပဲနေသည်ကို စဉ်းစားမရကာ ပြုံးမိလိုက်သည်။ ” ဟင် မနှင်းက ကျနော့်ကြည့်ရင်းဘာလို့ပြုံးတာလဲ ” ” ခ်လ်းးး ဘာရယ်မဟုတ် ကိုနိုင်အိမ်ထောင်မပြုသေးတာကို တွေးမိလို့ပါ ” ” အော် ဒီလိုပါ မနှင်းရယ် ပြောမယ်ဆို ထွန်းကိုအကြောင်းလဲ ပါလာမယ် ” ” အင်းးးး ကိုနိုင် မောင်က ကိုနိုင်အပေါ် အတော်လေး ခင်ရှာတယ်နော် ပြောပြ ” အသက် ၂၀လောက်တွင် ကိုနိုင်တစ်ယောက် မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်ရပ်ဆိုးကြီးနဲ့ ရင်ဆိုင်လိုက်ရလေသည်။ ရည်းစားဖြစ်သူမှာ တခြားရပ်ကွက်မှ မိန်းမလျာ တစ်ယောက်နှင့် ခိုးရာလိုက်ပြေးသွားရာ အသဲကွဲ၍ နားကျည်းခံပြင်းချက်တွေနဲ့ ဘဝကို အရွဲ့တိုက်နေခဲ့သည်။ ကြာလာတော့ အိမ်မှ မိသားစုများနှင့်လည်း အဆင်မပြေဖြစ်လာသည်။ ထိုအချိန် ကိုနိုင်တို့ရပ်ကွက်ထဲသို့ ထွန်းကိုတို့ မိသားစုပြောင်းလာခဲ့သည်။

၁လလောက်အကြာတွင် ထွန်းကိုမှ စကားစပြောပြီးမိတ်ဖွဲရာ ခင်မင်ရင်းနှီးသွားကြသည်။ ဘော်ဒီက မပိန်မဝနှင့် မျက်နာက လူချောစာရင်းဝင်သူ ထွန်းကိုမှာ ရပ်ကွက်အသစ်တွင် ကိုနိုင်နှင့် တတွဲတွဲဖြစ်လာသည်။ ကိုနိုင်မှ တရက်တွင် ဘီယာအတူသောက်ရင်း သူ၏အကြောင်းကိုရင်ဖွင့်ရာ ထွန်းကိုမှာ သနားစိတ်ဝင်ပြီး ပို၍ ရင်းနှီးသွားမိသည်။ တနေ့တွင် ရပ်ကွက်ထဲမှ အအေးဆိုင်ထဲ ထွန်းကိုထိုင်နေသည်။ကိုနိုင်မှာ ဆိုင်ကယ်တစ်စီးဖြင့်ရောက်လာပြီး ဘီယာပုလင်းများ အမြည်းများဖြင့် မြို့ပြင်က အသိတစ်ယောက်ခြံတစ်ခြံတွင် အတူသောက်ရန် လာခေါ်သွားသည်။ခြံထဲမှ တိုက်ခန်းအပုလေးထဲ ဘီယာသောက်ရင်း ကိုနိုင်မှာ မူးလာသဖြင့် ” လီးပဲကွာ မိန်းမတွေ သစ္စာမရှိကြဘူးးး လီးပဲ လီးပဲ ” ပုဆိုးကို လှန်ကာ အော်ဟစ်ဆဲဆိုနေတော့သည်။ ပုဆိုးလှန်လိုက်ရာ လီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးက ခပ်ငိုက်ငိုက်ဖြင့် ငြိမ်နေသည်။ လီးကြီးကိုမြင်လိုက်သော ထွန်းကိုမှာ အမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာတရပ် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ကာမစိတ်ထကြွလာသည်။

ဟာ ကိုနိုင့် ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ ဒါတောင် အကို့ဆော်က ဘာလို့ထားသွားတာလဲ ” ” ငါက ချစ်သူကို တန်ဖိုးထားလို့ပါ ထွန်းကိုရာ ငါသူ့ကို နို့ကိုင် အဖုတ်လေးပဲယက်ပေးတာ မလိုးဘူးကွ ” ” ငါ့ဟာက မင်းပြောသလိုဆို ကြီးလား ထွန်းကို ငါတော့ ပုံမှန်ပဲထင်တာ ” ” ဟာ ကိုနိုင်ဟာက အကြီးကြီးဗျ ဒီမှာ လက်နဲ့တောင် မဆန့်ဘူး ” ထွန်းကိုမှာ ပြောရင်း ကိုနိုင့်လီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ” အမွှေးတွေကလည်း အပုံလိုက်ကြီး ကိုင်လို့ကောင်းတာဗျာ ” ” ထွန်းကိုမှာ စကားပြောနေရင်း လက်က အလိုအလျောက် လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ အကြောများအမြှောင်းလိုက်ထကာ ဒစ်ဖူးကြီးက ထွန်းကိုလက်ထဲတွင်ကားထွက်လာတော့သည်။ “ကိုနိုင် အကိုဟာမြင်ပြီး ကျနော်စုပ်ချင်တယ်ဗျာ ရတယ်မလား ” ကိုနိုင်မှာ အစောထဲက လီးကြီးအား ကျား အချင်းချင်းကိုင်ပေးနေသဖြင့် တရှိန်းရှိန်းတဖိန်းဖိန်းဖြစ်နေရာ မူးလည်းမူးနေသဖြင့် ” စုပ်ချင်လည်း စုပ်ကွာ ထွန်းကို ဒီကိစ္စငါတို့ ဘယ်သူမှ မပြောပဲထားနော် “။

ဟုတ်ပါ ကိုနိုင်ရ ကျနော်လည်း ဘယ်သူ့မှ မပြောရဲပါဘူး ” ထိုနေ့မှ စ၍ ကိုနိုင်မှာ ၁လ ၁ကြိမ်လောက် ထွန်းကိုအား စုပ်ခိုင်းပြီး ဖင်လိုးနေတော့သည်။ ကျနော် ထွန်းကို ဖင်လိုးတာတော့ မနှင်းမြင်ဖူးတယ်မလား ” ” ရှင် – ဟို ဟို – ဟိုလေ ” ” မညာပါနဲ့ မနှင်းရာ ဟိုနေ့ညနေက မနှင်းချောင်းကြည့်ရင်း တံခါးပေါက်မှာ စောက်ရည်တွေပန်းချခဲ့တာ ကျနော်သိတယ်ဗျ ” ” အော် — ကိုနိုင်က ဒါမို့ ကျမကို ညကြ အတင်းလိုးတာပေါ့ – ဟွန့် ” ” ခ်လ်းးး ခ်လ်းးး ဟားး ဟားးး းးးး ” နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူ ရယ်ရင်း ” ကဲ ကိုနိုင် ကျမ အလုပ်သွားတော့မယ်နော် – ကိုနိုင် အပြင်ထွက်ရင် အိမ်ရှေ့တံခါး သော့ခတ်ထားခဲ့ သော့ အပို တစ်ချောင်း ကျမဆီမှာရှိပါတယ်။ ” ဟုတ် ဟုတ် မနှင်း ” နှင်းသူဇာမှာ ထမင်းချိုင့်လေးဆွဲကာ ဖင်လေး လှုပ်စိလှုပ်စိဖြင့် ထွက်သွားလေတော့သည်။ ညနေတွင် ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ထွန်းကို ပြန်လာမည်ဖြစ်သဖြင့် – မိမိတို့ လိုးနေချိန် ကိုနိုင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုနေမလဲဟု စိတ်ထဲသိချင်နေမိသည်။

ညနေပိုင်း မောင်များပြန်ရောက်ပြီးလားတွေးရင်း ရင်လေးတဖိုဖိုဖြင့် အိမ်ပြန်လာခဲ့ရာ အိမ်ရှေ့ခန်းထဲတွင် ဖုန်းပွတ်နေသော ကိုနိုင့် သာတွေ့လိုက်ရသည်။ ” ဟော – မနှင်းတောင် အလုပ်ပြန်ပြီ ” ” မောင် မရောက်သေးဘူးထင်တယ် ကိုနိုင် ” ” ဟုတ် မနှင်း မြို့ထဲဝင်လာပြီတဲ့ စက်ရုံမှာ စာရင်းတွေရှင်းပြီးမှ လာမယ်တဲ့ ကျနော့်ဆီ ဖုန်းဆက်သေးတယ် ” ” ဟုတ် ဟုတ် ကိုနိုင်ရေ ကျမလည်း ဒီနေ့မှ ဖုန်းက အခန်းထဲ ထားခဲ့မိတာ ယူမသွားလိုက်မိဘူး ” ထမင်း ချိုင်လေးအား မီးဖို့ဂျောင်ဖက် သွားထားရင်း လှမ်းပြောလိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းပြန်ထွက်လာကာ ကိုနိုင်ဘေးတွင် ကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ ကိုနိုင်က အိမ်ရှေ့တံခါးသို့ တချက်ကြည့်ရင်း ခါးပုံစလေးဖြည်ကာ ပေါင်လယ်ထိ ပုဆိုးစကို လျောချကာ နှင်းသူဇာအား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးကြီး၏ ထက်က ဒစ်ဖူးမှာ ပြောင်တင်းနေကာ နှင်းသူဇာကို ဆွဲစောင်နေတော့သည်။ နှင်းသူဇာမှာ အိမ်ရှေ့တံခါးအားလှမ်းကြည့်ကာ မောင်ပြန်ရောက်လာရင်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ စုပ်လဲစုပ်ချင် မိသွားမှာလည်း စိုးရိမ်ကာ ဒွိဟ ဖြစ်နေရသည်။

ထိုစဉ် ကိုနိုင်က လီးကြီးအား ဖင်လေးကျုံ့ကာ လှုပ်ပြလိုက်သည်။ ” ဟူးးးး းးးး အာကွာ ဟွန်းးးး းးး ” နှင်းသူဇာ မနေနိုင်တော့ပါ ဒစ်ဖူးကြီးအား စငုံတော့သည်။ ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ကြီးရောက်တာနဲ့ လီးအနံ့ညှီညှီလေးက နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသည်။ လီးအနံ့ကြောင့် ရမ္မက်စိတ်နိုးထလာကာ လီးအရင်းမှ ဒစ်ဖူးကြီးနားလေးအထိ လျှာကို အပြားလိုက်ပင့်ယက်ကာ ဒစ်ဖူးကြီးကို လျှာနှင့် ဝိုက်၍ စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ” အိုးးးး းးးး ကောင်းလိုက်တာ မနှင်းရာ အားးးး းးးး အ အ ရှီးးးး းးးးး ” ကိုနိင်က ခေါင်းကိုငုံ့ကာ နှင်းသူဇာ ပါးစပ်ထဲမှ မိမိဒစ်ဖူးကြီး ဝင်ထွက်နေပုံကိုကြည့်ရင်း ညည်းတွားနေသည်။ ” အားးးး းးးးး ရှီးး စုပ်စုပ် အင့် ဟုတ်တယ် ဒစ်ကို ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးးး အင်းးး အားးး အအ – အာငွေ့လေးကနွေးနေတာပဲမနှင်းရယ် အားးး ရှီးးးး ” လီးထိပ်အားးး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်ကာ လဥလေးနှစ်လုံးအား လျှာထိပ်လေးနှင့် မထိတထိလေး ထိုးထိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။

အို့ အိုးးးး းးးး အင်းးး ဟင်းဟင်းးးးးး းးးးး ကိုနိုင်မှာ ခေါင်းလေးမော့ကာ ညည်းလိုက်မိချိန် ” တီတီ တီတီ – ကားဟွန်းသံကြောင့် ” ဟော မောင်ပြန်လာပြီ “နှင်းသူဇာမှာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို အမြန်ထုတ်ကာ အိမ်ရှေ့တံခါးဆီသို့ အပြေးလေးထွက်ခဲ့တော့သည်။ တံခါးဖွင့်လိုက်ရာ ထွန်းကိုက ဘီယာနှင့်အရက်ပုလင်းများဆွဲကာ အိမ်ထဲသို့ဝင်လာတော့သည်။ အိမ်ထဲအဝင် အပြေးလေးထွက်ကြိုသော ဇနီးချောလေးအား သိုင်းဖက်ကာနုတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ဇနီးဖြစ်သူ ပါးစပ်မှ လီးနံ့ပြင်းပြင်းလေး ရနေသဖြင့် နှုတ်ခမ်းဖူးလေးအားစုပ်ရင်း မျက်မှောင်ကျုံ့မိသည်။ ဧည့်ခန်းထဲအရောက် ကိုနိုင်အားတွေ့လိုက်ရမှ ထွန်းကို ရိပ်မိလိုက်သည်။ ” ထွန်းကို ပြန်ရောက်ပြီလားကွ ” ” ဟုတ် ကိုနိုင် – နောင်အပတ်ကျ ကိုနိုင်တို့အုပ်စု နယ်ဘက် ကျလိမ့်မယ် ” ” အေးကွာ သူတို့ခိုင်းတဲ့ဆီ သွားရုံပေါ့ ငါတို့က လခစားတွေလေကွာ ” ” ကဲ ကိုနိုင် ဒီည အမူးသောက်ဗျာ နက်ဖန်မှ အိမ်ပြန်တော့ ” ” နှင်း မောင်တို့ဖို့ အမြည်းလုပ်ကွာ နှင်းဖို့ ယိုဘူးတွေပါတယ် ကားထဲမှာ ပြီးမှထုတ်လိုက် ” ဇနီးချောလေးအား တဆက်ထဲ ပြောလိုက်တော့သည်။

စားရင်းသောက်ရင်း တဖြည်းဖြည်း အမှောင်ထုက ကြီးစိုးလာသလို မောင်ရော ကိုနိုင်ရော မူးရစ်ရီဝေလာကြသည်။ မောင့်ဘေးနားတွင် ကပ်ထိုင်ကာ အမြည်းတစ်ချို့အား ခွံပေးလိုက်သည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှ ကိုနိုင်ကတော့ ဘီယာကိုဖြည်းဖြည်းချင်းသောက်ကာ ခပ်ထွေထွေ စကားပြောလျက်ရှိသည်။ ဟင်းရည်မပူတပူလေးအားသောက်ရင်း မောင့်လက်တွေက ကျမ ညဝတ်အင်္ကျီနောက်ကျောဖက်မှ သွင်းကာ ဘရာစီယာ ဂျိတ်တွေကိုဖြုတ်နေတော့သည်။ ” အိုရ် – မောင်ကလည်းကွာ – ဟိုမှာ ကိုနိုင်ရှိနေတာကို ဟင့် ” အသံတိုးတိုးလေး ရွတ်လိုက်ရင်း မောင့်လက်တွေကို တားထားမိသည်။ ထွန်းကိုမှာ နှင်းသူဇာ လက်ကလေးအား ပြန်လည်ဖမ်းကိုင်ပြီး လည်တိုင်လေးအား နမ်းလိုက်ကာ နို့လေးများကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြန်သည်။ နှင်းသူဇာမှာ ကိုနိုင်ရှေ့တွင် ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ထွန်းကိုမှ နို့လေးနယ်ပေးနေသဖြင့် ရှက်သလိုလို ရွံ့သလိုလို့ ရှိန်းတိန်းတိန်းလေးဖြစ်နေတော့သည်။ လင်မသိအောင် ကိုနိုင်နှင့် လိုးခဲ့သော်လည်း ခုလို မိမိကုန်းပေးခဲ့သောသူရှေ့တွင် လင်ဖြစ်သူက ပေါ်တင်လုပ်ပြနေသဖြင့် အနေရခက်နေသည်။

လည်တိုင်မှ တဆင့် ထွန်းကိုလျှာကြီးမှာ မေးဖျားလေးပေါ်ရောက်လာကာ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးအား စုပ်ယူနေရာ – နှင်းသူဇာမှာ ထွန်းကိုအားပြန်လည်တုံပြန်ရင်း ကိုနိုင်ထံလှမ်းကြည့်မိသည်။ ကိုနိုင်က ပုဆိုးကို အသာလေးမှက သူ့လီးကြီးအားအုပ်ကိုင်ပြီး မိမိတို့လင်မယားအားကြည့်၍ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဂွင်းထုနေသည်။ထွန်းကိုက နှင်းသူဇာနို့လေးနှစ်လုံးကို အင်္ကျီအားလိပ်တင်ပြီးစို့နေပြန်သည်။ နှင်းသူဇာမှာ အရှက်တရားတို့ ကွယ်ပျောက်စပြုနေသည်။ ထွန်းကိုရဲ့ခေါင်းလေးအား လက်တဖက်ဖြင့် ဖွဖွကိုင်ရင်း လက်တဖက်က ထွန်းကိုပေါင်ကြားထဲမှလီးအားစွပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ထွန်းကိုမှာ နို့စို့နေရင်း မိန်းမဖြစ်သူ၏ ထမိန်ကိုခါးထိလှန်ကာ စောက်ဖုတ်လေးအား ပွတ်ပေးနေသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှ ကိုနိုင်မှာ နှင်းသူဇာ ပေါင်းကြားအား လှမ်းအကြည့် နှင်းသူဇာမှ ပေါင်လေးဖြဲပြီး အဖုတ်လေးအား ရှေ့ကို ကော့ပေးလိုက်သည်။ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ လီးအားကိုင်ရင်း မိမိစောက်ဖုတ်လေးအားဖြဲကာ ကိုနိုင်အားပြချင်နေမိသည်။

ကာမစိတ်များ ထိန်းမရဖြစ်နေကာ မနက်ထဲက မိမိသိချင်နေသည့် စိတ်ကို အကောင်ထည်ဖေါ်နေမိသည်။ကိုနိုင်မှာလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏မိန်းမအား ထလိုးချင်သောစိတ်ကို မနဲထိန်းနေရသည်။ ထွန်းကိုမှာ နှင်းသူဇာအား ရုတ်တရက် ” နှင်း – မောင် လိုးချင်ပြီကွာ ” ” ကိုနိုင်ရှေ့ မကောင်းပါဘူး မောင်ရယ် – လာ ထ အခန်းထဲ သွားလိုးရအောင် ” အိပ်ခန်းထဲတွင် နှင်းသူဇာက ပက်လက်လေးလှန်ထားပေးသည်။ ထွန်းကိုမှာ အပေါ်မှ ဖိဖိလိုးနေသည်။ ” ဘွတ် ဘွတ် — ဗျစ် —- စွပ် — ဘွတ် – အအ ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် အားးး အီးးးး လိုးလိုးးးးးး အ – ဟုတ်တယ် စောင့်လိုးပေး မောင် – အင်းးးး အင့် အင့် ” နှင်းသူဇာမှာ ထွန်းကိုအား ခံရင်း ကိုနိုင့်လီးကြီးအား မြင်ယောင်လာကာ ကာမစိတ်များ သောင်းကျန်းနေသည်။ ဧည့်ခန်းထဲ ကျန်နေခဲ့သော ကိုနိုင်မှာ မနေနိူင်တော့ကာ ထွန်းကိုတို့ အခန်းထဲထိ လိုက်လာတော့သည်။

အားးးး ရှီးးး းးးး အအားးးးး ကောင်းလိုက်တာနှင်းရာ ၂ရက်လောက် မလိုးရလို့လားမသိဘူး အားးးး အ – ဘွတ် ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ဗျစ် ” ” ကောင်းလား မောင် – လိုးလေ မောင်ကြိုက်သလောက်လိုးးး အားးး ရှီးးးး အိုးးး အို့ အင့် အာကွာ နှင်းလည်း ခံလို့တအားကောင်းတာပဲ မောင်ရယ် ” ကိုနိုင်မှာ ဘေးက ကြည့်နေရင်း နှင်းသူဇာ မျက်နှာအနီး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရာ တောင်မတ်နေသောလီးကြီးက နှင်းသူဇာ၏ ပါးစပ်နားတွင် တဇပ်ဇပ် တုန်နေတော့သည်။ နှင်းသူဇာက ထွန်းကိုအားစိုက်ကြည့်ကာ ကိုနိုင်လီးကြီးအား မျက်စလေးပစ်ကာပြလိုက်သည်။ ထွန်းကိုက ခေါင်းညိတ်ပြသဖြင် နှင်းသူဇာသည် ကိုနိုင်လီးထိပ်လေးအား ဘေးတိုက် ငုံစုပ်လိုက်သည်။ လင်ဖြစ်သူ အလိုးခံရင်း မိမိစွဲလန်းနေသော လီးကြီးအားစုပ်နေရသဖြင့် နှင်းသူဇာမှာ ကျေနပ်နေတော့သည်။ ကိုနိုင်မှာ မိမိလီးအားစုပ်ပေးနေသော နှင်းသူဇာ၏ နို့သီးခေါင်းလေးများ ချေပေးလိုက်ရာ နှင်းသူဇာမှာ ရင်ဘတ်လေးကော့တက်လာပြီး အဖုတ်ထဲဝင်လာသော ထွန်းကို လီးအား ညှစ်ပေးသလိုဖြစ်နေသည်။

အချက် ၉၀လောက် မနားတမ်းလိုးနေရာ ထွန်းကိုတစ်ယောက် မိမိဇနီးချောလေးက မိမိအားအလိုးခံရင်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကိုနိုင်လီးကြီးအားစုပ်ပေးနေသည့်မြင်ကွင်းက ရမ္မက်စိတ်ကို အထွဋ်အထိပ် ရောက်စေခဲ့သည်။ ” အားးးး အားး ရှီးးးး းးးး မောင်ပြီးပြီ ပြီးပြီ အားးး အအ အားးးးရှီးးးးး ဟူးးးး အားးး ကောင်းလိုက်တာနှင်းရယ် ” ထွန်းကိုမှာ လရည်များ ပန်းထုတ်ကာ နှင်းသူဇာပေါ်မှောက်ချပစ်လိုက်သည်။ ထိုနောက် လီးကို ဘေးတိုက်ကန်လန့်ဖြတ်စုပ်နေသော နှင်းသူဇာ၏ နှုတ်ခမ်းနားကပ်ကာ ကိုနိုင့်လီးအား ဝိုင်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။ ” ပြွတ် ပလပ်ပလပ် ပြွတ်ပြွတ် ” နှင်းသူဇာက ကိုနိုင် ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးစပ်မှ လျှာလေးဖြင့်ထိုးထုတ်ကာ နှုတ်းခမ်းလေးအားစု၍ အပေါ်တင်ပေးလိုက်ရာ ထွန်းကိုက နီညိုရောင် ဒစ်ဖူးကြီးအား အငမ်းမရ ငုံစုပ်ပေးတော့သည်။ ထွန်းကိုက ပြွတ်ကနဲ့စုပ်ပြီး ပြန်အထုတ် အောက်က နှင်းသူဇာမှ ဒစ်ဖူးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့်ဆွဲစုပ်က ပြန်တင်ပေးသည်။

အားးးး ရှီးးးး းးးးး ဟားးးး အီးးးး ဟာကှာ အို့ အားးးး းးးးး ရှီးးးး းးးး ကောငြးလိုကတြာကှာ ” ကိုနိင်တစ်ယေူက် မိမိဒစ်ဖူးကြီး လင်မယားနှစ်ယောက်က တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အငမ်းမရစုပ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း အော်ဟစ်ညည်းတွားနေရသည်။ ဒစ်ဖူးကြီးမှာ ထွန်းကိုပါးစပ်ထဲရောက်လိုက် နှင်းသူဇာပါးစပ်ထဲရောက်လိုက်နှင် ကျင်တက်လာကာ လရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်သည်။ လီးထိပ်အပေါက်မှ လရည်များထွက်သည်နှင့်တပြိုင်ထဲ နှင်းသူဇာမှာ ဒစ်ကြီးအားစုပ်ယူပြီး လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ်မျိုချရင်း သူမကိုယ်တိုင်းလည်း စောက်ရည်များတဗြန်းဗြန်းပန်းထုတ်ပစ်သည်။ ခုထိ အဖုတ်ထဲမှ မထုတ်ရသေးသော ထွန်းကို၏လီးမှာ နွေးကနဲ့နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။ ဇနီးဖြစ်သူက ကိုနိုင့်ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်မပေးသဖြင့် ထွန်းကိုမှာ နှင်းသူဇာပါးစပ်အပြင်ဘက်က လီးတံကို အရင်းထိ လျအပြားလိုက်ပွတ်ဆွဲပေးရာ ကိုနိုင်တစ်ယောက် ဒူးကွေးထိုင်လျက်ပင် ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေတော့သည်။

၃ယောက်သား ကုတင်ပေါ်တွင် နာရီဝက်လောက် အနားယူကြသည်။ အနားယူနေရင်း နှင်းသူဇာမှာ ကိုနိုင်လီးအား ပက်လက်လှန်ယက်လေး လက်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်။ ထွန်းကိုမှာ မိမိထက် ကိုနိုင်လီးကြီးအား တက်မက်နေသော ဇနီးလေးအား အပစ်မမြင်ရက်ပေ။ ဒီလိုတွေဖြစ်လာအောင် သူပဲဖန်တီးခဲ့တာကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထွန်းကိုမှာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ကိုယ်လက်သန့်စင်ရန် အခန်းပြင် ထွက်၍ ခဏအကြာ ပြန်ဝင်လာရာ နှင်းသူဇာက ကိုယ်လုံးလေးအား ရှေ့သို ပြားချပ်နေအောင်မှောက်ထားပြီး ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ကာ အစွမ်းကုန်ကော့ပေးနေသည်။ ကိုနိုင်က နောက်မှ နေရာယူရင်း လီးကိုစွနေကာ ဖင်သားများအား ပွတ်သတ်ပေးနေသည်။ ထွန်းကိုလည်း သူတို့ဘေးတွင် ဒူထောက်ထိုင်ကာ ကြည့်နေလိုက်သည်။ နှင်းသူဇာက တဟင်းဟင်းညည်းရင်း ” ကိုနိုင် နှင်းကို ဖင်ပေါက်လေး ယက်ပေးပါ့လားဟင် ” ကြာသံပါပါလေးနှင့် တောင်းဆိုလိုက်ပြန်သည်။

ကိုနိုင်က ဖင်သားလေးများအားဆုပ်နယ်လိုက်ရင်း ဖင်နှစ်ခြမ်းအား အနည်ငယ်ဆွဲဖြဲလိုက်ရာ နှင်းသူဇာ ဖင်ဝလေးက ကျုံ့ဝင်သွားသည်။ လျှာကိုချွန်ပြီး ထိုးလိုက်ယက်လိုက်နဲ့ မျိုးစုံအောင် ကလိပေးရာ ” အားးးး အားးး အမေ့ အားးးရှီးးး းးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုနိုင်ရယ် အဟင်းးး းးးး အအ အို့ အိုးးးးး ဟူးးးး းးးး ” အမလေးးးး ကောင်း ကောင်းးးး ကောင်းလိုက်တာရှင် ” တဖန် ဖင်သားကြီးများအား လျှာဖြင့် အပြားလိုက်ယက်ကာ နေရာအနှံ့သွားဖြင့် မထိတထိလေး ကိုက်ပေးရင်း ဖင်ပေါက်လေးအား တံတွေးထွေးချ၍ လက်ခလယ်နှင့် ထိုးမွှေလိုက်ပြန်သည်။ ” အိုးးးး အို့ ကိုနိုင်ရယ် အားးးးး းးးးး ရှီးးးး ” ခါးလေးကော့ပျံသွားရင်း ဖင်လေးတုန်တက်သွားသည်။ ထွန်းကိုမှာ မိန်းမဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်ထကြွနေပုံကိုကြည့်ရင်း ဖင်ခံချင်စိတ်များ ထကြွလို့နေသည်။ ထို့နောက် ကိုနိုင်မှာ ထွန်းကိုအား ဧည့်ခန်းမှ သူ၏ဘောင်းဘီဘေးအိတ်ထဲမှ ဂျယ်ဗူးးအား သွားယူခိုင်းလိုက်သည်။ထွန်းကိုမှာ ဂျယ်ဗူးအားယူပြီး ကိုနိုင်လီးကြီးအား ကျကျနန ဂျယ်များသုတ်လိမ်းပေးလိုက်သည်။

ထွန်းကိုမျက်လုံးမှာ ကိုနိုင်လီးတုတ်ကြီးအားပွတ်သပ်နေရင်း စုပ်ချင်သောစိတ်များ ပြည့်နက်နေသည်။ကိုနိုင်က လီးအားထွန်းကိုလက်မှ ဆွဲယူကာ ကော့လန်နေသော နှင်းသူဇာဖင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက်ထားကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းအားစိပြီး အမြှောင်းလိုက်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ ” အားးးး အအ အင့် အမလေးးး ဟင်းးးး ” နှင်းသူဇာမှာ အသံလေးထွက်ကာ ညည်းငြူရင်း စောက်ရည်များ ပေါင်ကြားမှ စီးကျလာတော့သည်။ ” အားးးး ရှီးးးး အ ကိုနိုင်ရယ် လိုးးးပါတော့ရှင် နှင်းမနေနိုင်တော့လို့ပါ အမလေးးး အအ အားးးး းးးး ” ” အင်းပါ နှင်းရဲ့ ဖင်လိုးပေးရမလား စောက်ပတ်လိုးရမလား ကြိုက်တာပြော ” ” ဟင့်အင် ဟင့်အင်းကွာ ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော လိုးပေးရမှာ နှစ်ပေါက်လုံးလိုးပေးပါ ကိုနိင်ရယ် — မောင့်ရှေ့မှာ ကိုနိုင်လိုးပေးတာ ခံချင်မိတာ နှင်းဆန္ဒတွေပါရှင် ” ကိုနိုင်မှာ နှင်းသူဇာစကားမဆုံးခင် လီးအား တချက်နှစ်ချက် စွကာ ဖင်ဝလေးထဲ တေ့ကာ တဆုံးစောင့်လိုးလိုက်သည်။

အအ ….. အီး – အမလေးးး ” ထွန်းကို လန့်အော်ခြင်းပါ မိန်းမဖြစ်သူဖင်ထဲအား ကိုနိုင်လီးတုတ်ကြီးမှာ တဗျစ်ဗျစ်နှင့် အဆုံးထိဝင်သွားသောကြောင့် လန့်အော်ခြင်းဖြစ်သည်။ထွန်းကို ကိုယ်တိုင်ပင် ကိုနိုင်စောင့်လိုးလျင် မခံနိုင်ပေ။ နှင်းသူဇာမအော်ပါ ကိုနိုင်အကြောင်း၂ရက်ထဲနဲ့ သိနေပြီဖြစ်သဖြင့် ဖင်ဝလီးတေ့လိုက်ကထဲက ဖင်အတွင်းကြွက်သားများအားလျော့ပေးလိုက်သောကြောင့် လီးအဆုံးထိဝင်တာတောင် တအားမနာတော့ပေ။ ကိုနိုင်မှာ ထွန်းကိုရှေ့တွင် နှင်းသူဇာ ပခုံးကား ချိုင်အောက်ကနေ ပင့်ဆွဲကာ တဖေါင်းဖေါင်းနှင့် ဖင်လိုးနေတော့သည်။ ” အားးးးးးး အမေ့ အားးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုနိုင် အားးးး အ အအ ရှီးးးး ဟုတ်တယ် စောင့်စောင့် နှင်းခံနိုင်ပါတယ် အားမနာပါနဲ့ လိုးလိုးးး လိုးးးး နာနာလေးလိုးပေးပါရှင် အားးး ရှီးး းးးးးးး ” နှင်းသူဇာ မှာ ဖင်ထဲလီးကြီးဝင်လာတိုင်း ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် အသားနုများကို ပွတ်ဆွဲပေးနေသဖြင့် အသဲခိုက်အောင်ကောင်းနေတော့သည်။

စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်များက ပေါင်ကြားတွင် စက်စက်ယိုကြနေတော့သည်။ ကိုနိုင်လည်း နှင်းသူဇာ ဖင်လေးက စီးစီးကျပ်ကျပ်လေး ညှစ်ညှစ်လာသဖြင့် အချက် ၅၀ခန့်မနားတမ်းလိုးရင် လရည်များ ဖင်ထဲသို့ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ” အားးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ နှင်းရယ် — အိုးးး းးး ” လီးကြီးအား ထုတ်ပြီး ဖင်ကြားပေါ်သို့မေးတင်ထားရာ ထွန်းကိုတစ်ယောက် ဘယ်အချိန်ထဲက စုပ်ချင်နေမှန်းမသိ ဇနီးဖြစ်သူဖင်ပေါ်တွင် မေးတင်နေသော လီးကြီးအား လရည်များ တစက်မှမကျန်အောင် တပြွတ်ပြွတ်နှင် စုပ်နေတော့သည်။ နှင်းသူဇာမှာ လင်ဖြစ်သူရှေ့တွင် စိတ်တိုင်းကျအလိုးခံရသဖြင့် ကျေနပ်အားရနေသည်။ ကာမ မီးလေးက မငြိမ်းသေးပေ ” မောင် ဒီရှေ့လာခဲ့ ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး နှင်းစောင်ပတ်လေး ယက်ပေးဦး ကိုနိုင်ခဏနားတုန်းလေး ယက်ပေးနော် မောင် ” ထွန်းကိုမှာ ၂ခါမပြောရပေ ဇနီးချောလေး ဆန္ဒမှန်သမျှ အကုန်လိုက်လျောပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသား။

လေးဘက်ကုန်းအနေထားမပျက်သေးသော နှင်းသူဇာ ပေါင်ကြားသို့ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် တိုးဝင်ကာ စောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေသော အဖုတ်လေးအား ပင့်ယက်ပေးလိုက်သည်။ နှင်းသူဇာမှာလည်း ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေထားကြောင့် မျက်နှာရှေ့ထောင်ရမ်းနေသော လင်တော်မောင်၏ လီးအား စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ နှင်းသူဇာပေါင်ကြားမှာ ခေါင်းတိုးထွက်ရာတွင် တချီလိုးပြီး၍ နားနေသော ကိုနိုင့်လဥမဲမဲကြီး ၂လုံးမှာ ထွန်းကို နဖူးပေါ်ဝဲနေသည်။ ထွန်းကိုမှာ အောက်ကနေ ပက်လက်ကလေး မိန်းမဖြစ်သူ၏ အဖုတ်လေးပင့်ယက်လိုက် နဖူးပေါ်ဝဲနေသော လဥကြီးများကိုဆွဲစုပ်လိုက်နှင့် ကာမစိတ်များတဖွားဖွားနှင့် ကျေနပ်နေသည်။ ကိုနိုင်မှာ ၁၅မိနစ်လောက်တွင် လီးကြီးမှာ ပြန်ထောင်လာသဖြင့် နှင်းသူဇာ အဖုတ်လေးထဲ သွင်းကာ ဖင်နှင့် လမွှေးများကပ်သည်အထိ ဖိထားရင်း ခါးအားဖြင့်မွှေပေးလိုက်သည်။ နှင်းသူဇာ စွဲလမ်းစေတာ အဲလို အယုအယလေးတွေပါ။

လီးကြီးက စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထိုးမွှေနေစဉ် အောက်က လင်ဖြစ်သူက စောက်စိလေးအား ဆွဲဆွဲစုပ်ပေးရာ မိနစ် ၂၀လောက်တွင် စောက်ရည်များသေးပန်းသလို တဗြန်းဗြန်းနှင့် အောက်က ထွန်းကိုမျက်နှာအား ပန်းချပစ်သည်။ ” အားးးး အားးးး အာ ရှီးးးး အိုးးးး ကောင်းလိုက်တာရှင် အားးး ရှီးးးး အားးးးး ” ကိုနိုင်လီးတစ်လျောက်နွေးကနဲ ဖြစ်လာကာ တဖန်းဖန်း ဆွဲလိုးပစ်သည်။ ” အ အီးးး —- အအ —– ဟူးးးး းးးးး အမလေးးး စောင့်စောင့် နာနာလေးသာစောင့် ကိုနိင် အားးးး အမေ့ အိုးးးး းးးး ” ကိုနိုင်မှာ လိုးနေရင် လီးအားပျော့လာလျင် အောက်က နှင်းသူဇာစောက်ဖုတ်အားယက်နေသော ထွန်းကိုပါးစပ်ထဲ ထဲ့ကာစုပ်ခိုင်းလိုက် အဖုတ်ပြန်လိုးလိုက် ဖင်ပြန်လိုးလိုက်နှင့် စည်းစိမ်အပြည့်ယူနေတော့သည်။ နှင်းသူဇာမှာလည်း ဖင်ရော အဖုတ်ရော တလှည့်စီအလိုးခံရင်း စောက်ရည်များ လင်ဖြစ်သူမျက်နှာပေါ်ပန်းထုတ်နေတော့သည်။ ထွန်းကိုမှာလည်း နှင်းသူဇာပြီးသွားတိုင်း သူလီးအားးး တအားကုန်းကုန်းစုပ်သဖြင့် လရည်များ တဖျောဖျော ထွက်ကျနေလေတော့သည် …..ပြီးပါပြီ။