မိန်းမသဘောပါပဲ

ကျွန်မကတော့ ခိုင်ခိုင်ဖြိုးပါ။ အသက်ကတော့ ၂၃ဆိုပါတော့။ အမျိုးသားက သဘောင်္သားအရာရှိလေ။ သူကအရာရှိဆိုတော့ ၀င်ငွေကတော့ကောင်းပါတယ်။ သူက ခြောက်လမှတစ်ကြိမ်လောက်မှ မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်လာလေ့ရှိပါတယ်။ ပိုက်ဆံရှိတယ်လို့တော့ ပြောလို့ရပါတယ်။ ကိုယ်ပိုင် တိုက်နဲ့ခြံ။ ကိုယ်ပိုင်ကားက သုံးစီး။ ပြီးတော့ ကျွန်မလည်းတစ်ယောက်ထဲပြင်းတာနဲ့ မြို့မဈေးမှာ ဖုန်းဆိုင်ဖွင့်ထားတာက အခုဆိုရင် လက်လီ၊ လက်ကားတော်တော်လေးကို အရောင်းအ၀ယ်ကောင်းနေပါပြီ။ ကျွန်မကတော့ အမျိုးသားပြန်လာတဲ့အခါမျိုးမှာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ သဘောင်္တက်နေတဲ့အခါမျိုးမှာပဲဖြစ်ဖြစ် ပုံမှန်မနက် ၉ နာရီလောက်ဆိုင်သွားတယ်။ ညနေ ၄ လောက်ပြန်လာတယ်။ အိမ်မှာတော့ ခြံစောင့်ဦးလေးတစ်ယောက် ခေါ်ထားတယ်။ အဲ့ဒါလည်း အမျိုးသားက တစ်ယောက်ထဲဆိုတော့ စိတ်မချလို့ နေပြည်တော်က လူပျက်တယ်ဆိုပြီးတော့ သူနဲ့အမျိုးမကင်းတဲ့ ဦးလေးတစ်ယောက်ကိုခေါ်ထားပေးတာပါ။ သူ့နာမည်က ဦးမောင်တဲ့။ အသက်က ၄၅ လောက်တော့ရှိပြီ။ အားလုံးစိတ်ချရပါတယ်။ ကျွန်မကိုလည်း လေးလေးစားစား ဆက်ဆံပြီး ခိုင်းတာလည်းအကုန်လုပ်ပေးပါတယ်။

ကျွန်မကိုတော့ မမလေးလို့ခေါ်ပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ နေရသိပ်မကောင်းတာနဲ့ ကျွန်မလည်းဆိုင်က၀န်ထမ်းတွေမှာစရာရှိတာ မှာပြီး အိမ်ပြန်လာလိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ကားဟွန်းတီးလိုက်တာနဲ့ ဦးမောင်က တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းမှာ ခဏအိပ်လိုက်တယ်။ ညနေ ၄ နာရီလောက်မှာ နိုးတာနဲ့ ထပြီး။ ရေမိုးချိုးမလို့ ပြင်ဆင်နေပါပြီ။ အခန်းထဲမှာ လမ်းလျှောက်ရင်း နောက်ဘေးဘက်ကိုကြည့်မိလိုက်တယ်။ “ဦးမောင်ရေချိုးနေတာပဲ” စိတ်ထဲကမှတ်ချက်ပြုလိုက်တယ်။ ဦးမောင်ကို ကြည့်ရတာ ၄၅ နှစ်ဆိုပေမယ့်လည်း အလုပ်ကြမ်းလုပ်နေလို့သားမသိဘူး။ ကြွက်သားတွေက ထွက်နေလိုက်တာ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း တောင့်တောင့်ကြီး။ ဦးမောင်က အညာသားမို့လားမသိဘူး အသားညိုညိုထောင်ထောင်မောင်းမောင်း။ “ဟင် ဦးမောင်ဘာလုပ်နေတာဘာလိမ့်” သူ့ကိုသေချာကြည့်မိတော့မှပဲ လက်တစ်ဘက်က ငါ့အတွင်းခံ ပန်းရောင်လေးပါလား။ ဟိုရက်က ရေချိုးခန်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခိုင်းတုန်းက ယူထားတာဖြစ်မယ်။

လက်တဘက်က သူ့လီးကို ကိုင်ပြီးဂွင်းထုနေပါလား။ ပါးစပ်းကလည်း ပွစိပွစိနဲ့ ပြောနေသေးတယ်။ ဘာတွေပြောတယ်တော့ မသိပါဘူး။ “အို” ကျွန်မလန့်တောင် လန့်မိတယ်။ ငါ့အတွင်းခံကို ကြည့်လိုက်၊ နမ်းလိုက်နဲ့ ဂွင်းထုနေတာပဲ။ သူ့လီးကြီးကလည်း ညိုညိုကြီး၊ ရှည်လည်းရှည်သေးတယ်။ ကြီးကလည်း ကြီးတယ်။ ပြီးတော့ ညာဘက်ကို နည်းနည်းကောက်နေသေးတယ်။ ရင်တွေဖိုလိုက်တာရှင်၊ အမျိုးသားက ပြန်သွားတာ သုံးလလောက်ရှိပြီ။ ပုံမှန်ဆိုရင် အမျိုးသား မရှိတဲ့အချိန်တွေမှာ ကျွန်မဆိုင်ထိုင်ရင်း၊ အိပ်မှာရှိရင်လည်း ချက်ပြုတ်၊ သူငယ်ချင်းတွေဆီလည် ဒီလိုအချိန်ကုန်လေ့ရှိပါတယ်။ အခုဦးမောင်ကို မြင်တော့ ကျွန်မ မနေတတ်တော့ဘူးဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မကြည့်နေစဉ်မှာပဲ သူ့လီးကအရည်တွေ ပန်ထွက်သွားတယ်။ ပန်းထွက်တဲ့ အရည်တွေကိုလည်း အတွင်းခံနဲ့ ခံထားလိုက်သေးတယ်။ သူ့ကိုကြည့်ပြီး ကျွန်မတောင် မနေတတ်၊ မထိုင်တတ်ဖြစ်ရပြီလေ။ ဒါနဲ့ကျွန်မလည်း ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ခိုင်ခိုင်မာမာချလိုက်တယ်။ ရေးမိုးချိုးတယ်။ ချက်ပြုတ်တယ်။ ညပိုင်း ၇ နာရီလောက်ရောက်တော့ ဦးမောင်ကို ထွက်ခေါ်လိုက်တယ်။

ပုံမှန်ဆို အိမ်ထဲ တစ်ခါမှ သူ့ကို မခေါ်ဘူးဖူးလေ။ “ဦးမောင်ရယ် ကျွန်မအကြောတွေ တက်နေလို့ နိပ်ပေးပါဦး” “အော် ဟုတ်ကဲ့ မမလေး။ နိပ်ပေးပါမယ် ခင်ဗျ” ကျွန်မလည်း ဧည့်ခန်းမှာပဲ ထိုင်နေပြီး ဦးမောင်က နောက်ကနိပ့်ပေးတယ်။ ဦးမောင်ချေွးနံ့ကလည်း နံ့လိုက်တာ။ ပုံမှန်ဆို ကျွန်မဒီလိုအနံ့မျိုး မခံနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့်လည်း ဒီနေ့တော့ အဲ့ဒီအနံ့ကိုက တစ်ခုခုကို ဆွဲဆောင်နေသလိုပါပဲ။ ကျွန်မက ထိုင်နေပြီး ဦးမောင်က နောက်ကနေ ဆက်ကြောဆွဲပေးနေပါတယ်။ “ဦးမောင်လက်က ပေါက်တယ်နော်” “ဟုတ်ကဲ့ မမလေး” “ဦးမောင် ညနေက ရေဘယ်အချိန်ချိုးလဲ” “လေးနာရီလောက်ကဗျ” “ဟင်း..ဟင်း ရေချိုးရင်း ဘာလုပ်သေးလဲ ဦးမောင်” “ဟို ဟို… ဘာမှမလုပ်ပါဘူး မမလေးရယ်” “ကဲပါ လိမ်မနေပါနဲ့ ခိုင်သိပါတယ်” “ဘာမှမလုပ်ပါဘူး မမလေးကလည်း” “ကျွန်မအတွင်းခံက ဘယ်ကရတာလဲ” ဦးမောင် နိပ်နေတဲ့လက်တွေ ရပ်သွားပါတယ်။ “ရေချိုးခန်းထဲကပါ မမလေး” “အခုသွားယူလိုက်ပါ ခိုင့်အတွင်းခံ” “ဟုတ် ..ဟုတ်ကဲ့ ယူပေးပါ့မယ်ခင်ဗျ။ စိတ်မဆိုးပါနဲ့ မမလေးရယ် နောက်မလုပ်တော့ပါဘူးနော်။ ဆရာ့ကိုလည်း ပြန်မတိုင်ပါနဲ့နော်” ဦးမောင်တစ်ယောက် ပြာပြာသလဲပြောပြီး အိမ်အပြင်အပြေးထွက်လို့ ခိုင့်အတွင်းခံပြန်ယူလာပါတော့တယ်။

ခိုင်လည်း သူ့လက်ထဲက ခိုင့်အတွင်းခံကို ယူပြီးကြည့်လိုက်တော့။ “ဟင်…ဦးမောင် အတွင်းခံက ဖြူဖြူတွေက ဘာတွေလဲ” “အဲ…အဲ့ဒါ ဟိုဟာ ဟိုဟာလေ” ဦးမောင်တစ်ယောက် မပြောရဲ မဆိုဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ခိုင်ပဲပြောလိုက်ပါတယ်။ ဦးမောင်ရဲ့ အရည်တွေမလားလို့ ။ အဲ့ဒီကျတော့ ခေါင်းကြီးငုံ့ပြီး တောင်းပန်းပါတယ် မမလေးရယ်လို့ပဲ ပြောနေတာလေ။ “ကဲပါ ဦးမောင်လိုချင်ရင် အပိုင်ယူထားလိုက်။ ဒါပေမယ့် ဒီအတွင်းခံက ကြာနေပြီဆိုတော့ မကောင်းလောက်တော့ဘူး အသစ်ယူမလား” ဆိုပြီး ပြန်ပေးတော့ မျက်နှာပြုံးပြီး ပျော်နေပုံပဲ။ “မမလေး တကယ်ပြောတာလား။ တကယ်လား။ တကယ်ဆိုရင်တော့ ယူချင်တာပေါ့” “တကယ်ပြောတာပါ။ ယူလေ” ဆိုပြီး ကျွန်မလည်း အောက်ပိုင်းကိုမေးငေါ့ပြလိုက်တယ်။ ဦးမောင်က ဆန်းဆန်းနဲ့ ရှေ့ရောက်လာတော့ ပေါင်ကားပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဂါ၀န်ကို ပေါင်ရင်းနားထိ မပေးလိုက်တယ်။ ဦးမောင်က ကျွန်မကိုကြည့်လိုက် ပေါင်ကိုကြည့်လိုက်နဲ့။ ပေါင်ကြားထဲကနေ အတွင်းခံကို စမ်းနေပါတယ်။ ကျွန်မလည်း စိတ်မရှည်တာနဲ့ ဂါ၀န်ကို မပြီးချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ “အို လှလိုက်တာ မမလေးရယ်။ အတွင်းခံလေးကလည်း လှတယ်။ အဖုတ်လေးကလည်း လှမှာပဲ” ဆိုပြီး အတွင်းခံပေါ်ကနေပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးကို ချွတ်မလို့ ပြင်နေတာနဲ့ ဖင်လေးကြွပေးလိုက်တယ်။

ဦးမောင်က အတွင်းခံချွတ်ပြီးတော့ အဖုတ်ကိုကြည့်ပြီး ဘယ်လောက်လှကြောင်း ပြောနေတာပေါ့။ “မမလေးရဲ့ အမွေးပေါက်ပုံကလည်း လှတယ်နော်၊ အလယ်မှာစုပြီးတော့ ဘေးကို ကားပြီးပေါက်တာ ဂျပန်မလေးတွကျနေတာပဲ။ မမလေး ခွင့်ပြုရင် ကိုင်ချင်တယ် မမလေးရယ် ခွင့်ပြုပါနော်” ခွင့်တောင်းတယ်သာ ပြောတာပါ။ စကားမဆုံးသေးဘူး လက်ကစောက်ဖုတ်ပေါ်ရောက်နေပြီလေ။ ပြီးတော့ အဖုတ်ကို ကိုင်ပြီး လက်လေးနဲ့ ထိုးထည့်ပေးတယ်။ ကျွန်မလည်း ဖင်လေးကြွသွားတာပေါ့။ ပြီးတော့ ပေါင်ကို ပိုကားပေးပြီး ခေါင်းကို နောက်ကို မှီလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ဦးမောင်ပေါ့။ ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကုန်းယက်တော့တာပဲ။ ယက်တာမှ တပြင်လုံးကို ယက်တာ။ “အို အို ဦးမောင်ရယ်။ ငရဲတွေကြီးတော့မှာပဲ” ကျွန်မလည်း ပါးစပ်ကသာ ပြောရတာ လက်ကတော့ ဦးမောင် ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဖွပေးနေမိတယ်။ ဦးမောင်ကလည်း ကျွန်မဘက်က သေချာပြီဆိုတာ သိတော့ အတင်း ယက်တော့တာပဲ။ စောက်ဖုတ် တပြင်လုံးကို ယက်တယ်။ အတွင်းသားတွေကို ယက်တယ်။ “အာ အာ အို အို ဦးမောင်ရယ် လုပ်တတ်လိုက်တာ” ဦးမောင်က စောက်ဖုတ်လေးကို ဖြဲပြီး စောက်စိကို သကြားလုံး စုတ်သလိုကို စုတ်နေတာပေါ့။ “အာ အာ ဟင့် ဦးမောင်ရယ် ယက်တတ်လိုက်တာနော်” ကျွန်မလည်း ငတ်နေတာကြာပြီဆိုတော့ အကောင်းကြီး ကောင်းနေရတာပေါ့။ ပြီးတော့ ဦးမောင်ကို ခေါင်းလေးကိုင်ပြီး တော်တော့နော်လို့ ပြောလိုက်တယ်။

ဦးမောင်ကတော့ မဝသေးဘူးလို့ ပြောတယ်။ “ကဲပါ တော်တော့နော် မဝသေးရင် နောက်မှဆက်ယက်နော်” ဆိုပြီး ဦးမောင်ကို ထခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဦးမောင်ပါးစပ်မှာ ပေနေတဲ့ ခိုင့်စောက်ရှည်တွေကို သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်ကတော့ သူ့ပုဆိုးကြားက လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ကိုင်ပေးနေမိတယ်။ “မမလေး အခုနလို ခေါင်းကိုနောက်မီပြီး ပေါင်ကားပေးနော်” ဆိုတော့ ကျွန်မလည်း လုပ်ပေးရပြီပေါ့။ သူက ပုဆိုးချွတ်လိုက်တော့ အို နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာပဲ။ ညိုညိုမဲမဲကြီးနဲ့ အမွေးတွေကလည်း သန်လိုက်တာလို့ စိတ်ထဲကမှတ်ချက်ပြုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဦးမောင်က ပေါင်ကြားမှာနေရာယူပြီး သူ့ဟာကြီးထည့်ဖို့ လုပ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကို ကိုင်ပြီး ခိုင့်အဖုတ်ထဲကို ထည့်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်းအဆုံးထိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အို ခိုင်လေ။ လောကကြီးကိုတောင် မေ့သွားတယ်ထင်ရတယ်။ ရင်ထဲမှာ ပြည့်ပြီး။ အရာရာပြည့်စုံသွားသလိုပါပဲ။ “မမလေး စောင့်မယ်နော်။

“အာ အား ကြီးလိုက်တာ ဦးမောင်ရယ်။ အို အို ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ” “မမလေး အဖုတ်လေးက ကြပ်နေလို့ပါ။ လိုးရတာ အရသာရှိလိုက်တာ မမလေးရယ်” ပြောရင်းနဲ့ နို့တွေ ကုန်းစို့တယ်။ အောက်ကတော့ ခါးအားနဲ့စောင့်ပေးတယ်။ “ဖက် ဖက် ဖွက် ဖွက် အာ အာ အာ” “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အာ အာ” “မမလေး နို့စို့ပြီး လိုးပေးတာ ကောင်းလား” “အင်း ဦးမောင် စို့စို့ အောက်ကလည်း စောင့်နော်” ခိုင်တို့နှစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြပါတယ်။ “ဖွတ် ဖွတ် ဖက် ဖက်” ဦးမောင်က စောင့်အားအရမ်းပြင်းတော့ ခိုင့်နို့တွေတောင် လိုင်းထထသွားပါတယ်။ ပြီးတော့ ဦးမောင်က နို့တွေကိုင်ပြီး စောင့်တယ်။ “အာ အာ ဖက် ဖက်” ခိုင်လည်း အကောင်းကြီးကောင်းနေတာပေါ့။ ဒါနဲ့ ဦးမောင် မေးလေးကိုဆွဲပြီး သူ့နခမ်းတွေကို စုတ်ပေးလိုက်တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ဖက် ဖက် ဖွတ် ဖွတ် အာ အား အလာလာ” “မမလေး ကောင်းလား” “အင်း လူကိုတောင်လိုးနေပြီ ဦးမောင်ရယ် မမလေးလို့ မခေါ်နဲ့တော့နော်” ခိုင်လည်းကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ပြုံးပြီး ဦးမောင်ရင်ဖက်လေးကို ပွတ်ရင်းပြောလိုက်ပါတယ်။

“ဒါဆို ကလေးလို့ခေါ်မယ်နော်။ ကလေးကြိုက်လား။ ကလေးကရော ဘယ်လိုခေါ်မှာလဲ ဦးမောင်ပဲလား” “ခ်ခ် ကိုကိုလို့ခေါ်ချင်တယ်” “ကလေးရယ် ကိုကိုတဲ့လားကွာ… ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ” ဖွတ် ဖွတ် အာ အာ “ကိုကို စောင့်ပေးတော့ကွာ ကလေးပြီးချင်နေပြီ” “အင်းအင်း ကိုကိုစောင့်ပေးမယ်နော်.။ ကြိုက်လား ကိုကိုလိုးတာ” “အာ အား ကြိုက်တာပေါ့ ကိုကိုရယ် လိုးနော်” ဖွတ် ဖွတ် အာ အာ အို အမလေးကိုကိုရယ် ဟင့် “အာ အာ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကွာ။ လိုးရတာ အရသာရှိလိုက်တာ” အမှန်ဆိုရင်တော့ ခိုင်က အမျိုးသားနဲ့လိုးရင်တော့ အဲ့လိုတွေမပြောတတ်ပါဘူး ပြီးတော့ အမျိုးသားကလည်း အဲ့လိုတွေ မပြောဘူး။ အခု ဦးမောင်နဲ့ကျတော့ အဲ့လိုပြောတာကို ကြားရတာကိုက စိတ်ပိုကြွသလိုပဲ။ ဦးမောင်က စောင့်ရတာ အားမလို့ ထင်တယ်။ ခိုင်ခြေထောက်တစ်ဘက်ကို မပြီးစောင့်လိုးနေတယ်။ ပြီးတော့ ခိုင့်ခြေထောက်ကိုလည်း ပါးစပ်နဲ့ လိုက်စုတ်နေတယ်။ ခိုင်လေး အသဲတွေ အူတွေပါ ယားလာတာပဲ။ “ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်။ အာ အာ အ အ ဟင့် ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ်။” “ပြီးလိုက်လေ ကလေး ပြီးလိုက်။ ကိုကိုလည်း ပြီးတော့မယ်။ အာ အာ ကောင်းလိုက်တာကွာ” ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ပြီးဆုံးခြင်းကို ကောင်းကောင်းကြီးရောက်ရှိသွားပါတော့တယ်။ ပြီးသွားတော့ ဦးမောင်က ခြေထောက်ကိုစုတ်ပေးရင်း ပြန်ချပေးတယ်။ ပြီးတော့ လီးတပ်ရပ်ပဲ ခိုင်ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်တယ်။ ခိုင်ကတော့ သူ့လီးကိုညစ်ပေးနေမိတာပေါ့။ ပြီးတော့ သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး။ သူ့နခမ်းတွေကို အငမ်းမရလိုက်စုတ်နေမိတယ်။ ခိုင့်နခမ်းတွေက နည်းနည်းထူတယ်ဆိုပေမယ့် လှတဲ့အထဲတော့ပါပါတယ်။ ကိုကိုနခမ်းတွေကတော့ မထူမပါးလေးပါပဲ။

ဒါပေမယ့် ညိုတော့ ညိုတယ်။ “ပြွတ် ပြွတ်” “ကလေး ကောင်းရဲ့လားကိုကိုလိုးတာ” “အင်း ကောင်းတာပေါ့ ကိုကိုရယ် လောကကြီးကိုတောင် မေ့သွားသလိုပဲ” လို့ အလှဆုံးပြုံးရင်း ပြောလိုက်တယ်။ ကိုကိုက သူ့လီးကိုအဖုတ်ထဲက ဖြည်းဖြည်းလေးဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခိုင်ပေါင်ရင်းမှာ ထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လာယက်တယ်။ “ကိုကို အခုမှပြီးထားတာလေ ရေတောင်မဆေးရသေးဘူး။ အရည်တွေနဲ့လေ” “ကိုကိုက အခုပါးစပ်နဲ့ဆေးပေးတာလေ။” ဆိုပြီး စဖုတ်တပြင်လုံးကို လိုက်ယက်ပေးတယ်။ အောက်ကနေ အပေါ်ကို ပင့်ပြီးယက်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်နဲ့ ပေါင်ကြားလေးတွေကို လိုက်ယက်ပေးတယ်။ အမွေးတွေကိုလည်း လက်ကလေးနဲ့ ဖွပေးတယ်။ စောက်မွေးတွေကတော့ သေချာပါတယ် ရှည်နေပြီ၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်းတွေပေါ့။ ပြီးခါစစောက်ဖုတ်ကို တပြင်လုံး လိုက်ယက်ပေးနေတာ တကယ့်ကို အရသာပါပဲရှင်။ တပြင်လုံးကို လိုက်ယက်နေတယ်။ ပေါင်ခြံတွေကိုလည်း ယက်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ဖြဲပြီး အတွင်းထဲကို လျာနဲ့ထိုးယက်ပေးတယ်။

အို ကောင်းလိုက်တာဆိုတာလေ။ ပြီးတော့ ကိုယ့်ကို မရွံမရှာ လုပ်ပေးနေတော့ ပီတိလည်း ဖြစ်မိတယ်။ “ပြောင်ပြီနော် ကလေး” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို” ကိုကိုကပြီးတော့ ပုဆိုးပြန်၀တ်တယ်။ ခိုင်လည်း အ၀တ်အစားတွေ ၀တ်တယ်။ ကိုကိုက ဘီယာ သောက်ချင်တယ်ပြောတာနဲ့ ခိုင်ပြင်းရင်သောက်ဖို့ ၀ယ်ထားတဲ့ ဘီယာတွေ ချပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခိုင်လည်း နည်းနည်းသောက်တယ်။ အမြည်းကတော့ ရှိတာနဲ့ မြည်းကြတယ်။ သောက်နေစဉ်မှာလည်း ကိုကိုက ခိုင့်နခမ်းတွေကို စုတ်လိုက် ခိုင့်နို့တွေကိုင်လိုက်၊ လည်တိုင်တွေ စုတ်လိုက်လုပ်နေတယ်။ ခိုင်ကတော့ ကိုကိုရင်ခွင်ထဲမှာ အပျော်ကြီး ပျော်နေတာပေါ့။ အားလုံးစားသောက်ပြီးကတော့ အိပ်ခန်းထဲ ကိုကိုက နောက်ဘေးတဲကို ပြန်တော့မယ်ပြောတယ်။ ခိုင်က မပြန်နဲ့ ခိုင်နဲ့ပဲ အိပ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကိုကို ပျော်သွားပုံပဲ။ “ဒါဆိုလည်း ကိုကိုတို့ အိပ်ခန်းထဲသွားရအောင်နော်” ပြောပြောဆိုဆို ခိုင့်ကို ပွေ့ပြီးခေါ်ပါတယ်။ ကိုကိုက သန်လိုက်တာ။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ အိပ်ခန်းထဲက ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာတွေ ထပ်ထုတ်ပြီးသောက်ကြတယ်။ ပြီးတော့ ကိုကိုကအ၀တ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ သူလည်း ချွတ်လိုက်တယ်။ ခိုင်ကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုကိုက အောက်မှာ မက်တပ်ရပ်ရင်းပေါ့။ ကိုကိုက သူ့လီးပေါ်ကို ခိုင့်လက်တင်ပေးတယ်။ အို ရင်ထဲမှာ မွန်းသွားသလိုပဲ။ နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။ လက်ထဲမှာ အပြည့်ပဲ။ ဘီယာကလည်း နှစ်ယောက်လုံးသောက်ထားတော့ မူးနေကြပြီလေ။ ကိုကိုက ခိုင့်စောက်ဖုတ်ကို ထပ်ယက်ပေးတယ်။ ယက်တာမှ အသေယက်တာ။ စောက်စိကိုလည်း ယက်တာမှ ဖိဖိယက်တာ လောကကြီးကိုတောင် မေ့သွားသလိုပဲ။

ပြွတ် ပြွတ် အ အာ “ကလေး ကိုကို့လီးစုတ်ချင်တယ်” လို့ပြောမှ အဖုတ်ယက်တာနားပြီး ကိုကိုက လီးကော့ပေးမယ်။ “စုတ်လေ ကလေး ကိုကို့လီးက ခိုင့်အတွက်ပဲ” အို အဲလိုတွေပြောတော့ ခိုင်လေ အားတွေကို ရှိသွားသလိုပါပဲ။ တကယ်ပဲ ဒီလီးကြီးကို စုတ်လိုက်ချင်မိတယ်။ လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲမှာ အပြည့်ထည့်ပြီး စုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဥတွေကိုလည်း လက်လေးနဲ့ ချေပေးလိုက်တယ်။ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် လီးကို အဆုံးထိရောက်အောင်စုတ်ကြည့်တယ်။ မရဘူး။ ကိုကို့လီးက ရှည်တယ်။ ဒါနဲ့ ပါးတွေကိုခွက်နေအောင် လေနဲ့ စုတ်တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အာ အား အား ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်” ပြီးတော့ ကိုကိုကပြောတယ်။ “ကလေး ကိုကိုကြမ်းချင်တယ်။ ကလေးလက်ခံမှာလား” ခိုင်လည်း ပါးစပ်ကမအားဘူးလေ လီးစုတ်နေရတာဆိုတော့ ခေါင်းပဲငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီတော့ ကိုကိုက ခိုင့်ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး သူ့လီးကို ပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်တယ်။ ခိုင်လည်း ပြွတ် ပြွတ် နဲ့နေအောင်ကို စုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ခိုင့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို စုကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးတယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အာ အား ကောင်းလိုက်တဲ့ ပါးစပ်ကွာ လိုးရတာ စီးနေတာပဲ” ကိုကိုကအဲ့လိုပြောတော့ ခိုင်လည်း ပျော်သွားပြီး ကိုကို့အကြိုက် ပါးစပ်ကို ဟပြီး အလိုးခံနေမိတယ်။ ပြီးတော့ ကိုကိုက ဘီယာလက်ကျန်ကို မော့ပြီးသောက်နေတယ်။ ခိုင်ကတော့ အောက်ကနေ ကိုကို့လီးကို အဆက်မပျက်စုတ်ပေးနေတယ်။ ကိုကိုလမွေးတွေကတော့ ခိုင့်နခေါင်းနားမှာ ပြည့်လို့။

“ပြွတ် ပြွတ် အ အ ကောင်းလိုက်တာကွာ စုတ် စုတ် အင်း ဟုတ်ပြီ စုတ်” ကိုယ့်အိမ်ကခြံစောင့်လီးကို ဒီလိုမြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့စုတ်ပေးရမယ်လို့ စိတ်တောင်မကူမိဘူး။ အခုတော့ တကယ့်ကို ရေခဲမုန့်ငတ်နေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက် ရေခဲမုန့်စားသလိုပဲ။ လီးစုတ်ရတဲ့ အရသာကိုလည်း ကြိုက်လာတယ်။ အိမ်က ယျေကျားနဲ့ဆို ဒီလိုအကြာကြီးမစုတ်ပေးဘူး။ စုတ်ပေးရင်လည်း ပြီးပြီးသွားလို့ မစုတ်ခိုင်ဘူး။ ပြီးတော့ ကိုကို့လီးကို စုတ်ရတာ ပိုအရသာရှိသလိုပဲ။ ပိုလည်း အားရတယ်။ ကိုကိုနဲ့မှပဲ အကြာကြီး မျိုးစုံအောင်စုတ်ပေးနေမိတယ်။ ပြွတ် ပြွတ် လီးတစ်ချောင်းလုံးလည်း ခိုင့်တံတွေးနဲ့ ပြောင်လတ်နေပြီလေ။ ခိုင်ကတော့ စုတ်လို့ကို မ၀နိုင်ဖြစ်နေရပြီ။ “ရပြီ ကလေး ထတော့နော်” ကိုကိုက ထခိုင်းပြီးတော့ ခိုင်းပါးစပ်တွေကို စုတ်တယ်။ နို့တွေကို ချေတယ်။ ဖင်တွေကိုလည်း ကိုင်ပြီး ချေပေးနေတယ်။ “ဟိုဘက်လှည့်ပြီး ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်လိုက်” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို” “ဖြန်း အား” ရုတ်တရက်ကိုကိုက ဖင်ကိုရိုက်ချလိုက်တာ လှန့်ပြီးအောင်မိတယ်။

“ဖြန်း အာ ဖြန်း အာ ဖြန်း ဖြန်း” ကိုကိုက ဖင်တွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်နေတယ်။ ခိုင်လည်း ဘယ်လိုဖြစ်လဲ မသိဘူး။ စိတ်တွေ ပိုကြွလာသလိုပဲ။ ပြီးတော့ ဖင်တွေကို ကော့ထုတ်ရင်း ဘယ်ညာရမ်းပေးနေမိတယ်။ ကိုကိုရိုက်လိုက်တာ ဖင်တွေ ခါခါသွားတာကိုလည်း သတိထားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုရိုက်တာဟာ အရသာဆိုတာ အခုပဲ သိရတော့တယ်။ “ဖြန်း အ ဖြန်း အ မင်းကလူတင်လှတာမဟုတ်ဘူး ဖင်လည်း လှတာပဲ ဖွေးနေတာပဲ။ ပြီးတော့ မင်းဖင်က ကြီးတယ်၊ ဖင်ကြောလည်းရှည်တယ်” လို့ပြောရင်း ဖင်ကြားကအကွဲအမြောင်းရှည်တာကို ကိုင်ပြနေပါတယ်။ ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်ထင်တယ်။ ခိုင်က ဖင်အကွဲကြောင်းရှည်တယ်။ အထက်အောက်အကွဲကြောင်းက တစ်ထွာလောက်တောင် ရှိတယ်ထင်တယ်။ ခိုင့်ဖင်တွေက ကားတယ်ဆိုတာထက် ထင်အထက်အောက်လည်း ရှည်တယ်လေ။ ကိုကိုက ရိုက်ပြီးတော့ နောက်က ဖင်ကြားကို ကပ်ရင်း ဖင်တွေကို လိုက်နမ်းနေပါတယ်။ “ပြွတ်ပြွတ် အို ကိုကိုရယ်” ဖင်တွေကို နမ်းနေရင်းနဲ့ လက်ကလည်း အဖုတ်ကိုနိုက်ပေးနေတယ်။ ပြီးတော့ ခါးခွက်ခိုင်းပြီး နောက်ကိုထွက်လာတဲ့ စောင်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတယ်။

အဖုတ်ရော ဖင်ရော တပြင်လုံးကို လိုက်ယက်ပေးနေတာ။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ငါ မင်းစောက်ဖုတ်ကို လိုးချင်နေတာကြာပြီ သိလား” “ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း အ အ အ လိုးပါ ကိုကိုရယ်။ လိုးနော်” “လိုးပေးရတော့မှာလား ငါ့လီးနဲ့” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို လိုးပေးတော့” “ဖြန်း ဖြန်း အ အာ နင်က တော်တော်စောက်ရည်ထွက်တာပဲ ကြည့်စမ်း” ကိုကိုကပြောရင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲနိုက်ထားတဲ့သူ့လက်ကို လှမ်းပြတယ်။ ဟုတ်ပါ့ သူ့လက်မှာ ခိုင့်အရည်တွေ ပြီးတော့ သူ့လက်တွေကို ခိုင့်ပါးစပ်နဲ့ စုတ်ခိုင်းတာနဲ့ လီးစုတ်သလို စုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကိုယ့်အရည်ကို ပြန်စုတ်ရတာလည်း အရသာပါပဲလား။ ကိုကိုနဲ့တွေ့မှပဲ တကယ့်အရသာတွေကို ပေးနေတော့တာပါပဲ။ ပြီးတော့ ကိုကိုကသူ့လီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲထည့်တယ်။ ဖွတ် ဖွတ် ဖက်ဖက် အာ အာ ပြည့်သိပ်သွားတာပါပဲရှင်။ ခိုင်ကတော့ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးထားတာပေါ့။ ဖင်တွေကို ကော့ထုတ်ပေးထားတယ်။ လက်ကိုအားပြုပြီး ဖင်ကိုနောက်ကို အသကုန်ပစ်ထားလိုက်တယ်။ ဖြန်း ဖြန်း အ အာ ကိုကိုကစောင့်လိုးရင်း ဖင်တွေကိုရိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆံပင်တွေဆွဲပြီး စောင့်လိုးတယ်။ လိုးအားကလည်း ပြင်းသလား မမေးနဲ့ ကုတင်တောင်ယိမ်းထိုးနေတယ်။ ကိုကိုက လိးကိုစောက်ဖုတ်ထဲမှာထည့်ပြီး ဖင်နဲ့ ကပ်ထားတဲ့အခါမျိုးမှာလမွေးတွေက ဖင်ကြားထဲရောက်နေတော့ အူတွေအသဲတွေ ယားနေတာပဲ။

“ဖွတ် ဖွတ် ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ် ဖြန်း ဖြန်း အ အ ဖင်တွေကလည်း အယ်နေတာပဲ။ ကြိုက်လား ငါလိုးတာ” “ကြိုက်တာပေါ့ ကိုကိုရယ်။ အရမ်းကြိုက်တာပဲ” “ငါ့လီးကို ကြိုက်လား” “ကြိုက်တယ် ကိုကို့လီးကို ကြိုက်တယ်။ လဥတွေလည်း ကြိုက်တယ်။ လိုးတာလည်းကြိုက်တယ်” “ဟုတ်လား ဒီစောက်ဖုတ်က ဘယ်သူလိုးဖို့လဲ” “ကိုကို လိုးဖို့ပေါ့ ကိုကိုရယ် အကြိုက်လိုးနော်” ဖွတ် ဖွတ် အာ အာ ကိုကိုကပြောလည်း ပြော။ စောင့်တာကလည်း စောင့်လိုး။ အ အ လက်တွေကလည်း ဆံပင်တွေဆွဲလိုက်၊ ဖင်တွေကို ရိုက်လိုက်နဲ့ အသကုန်ကို လိုးနေတော့တာပါပဲ။ ခိုင်လည်း အကောင်းကြီးကောင်းပြီး ကိုကို့လိုးချက်တွေအောက်မှာ ဖင်တွေလိုင်းထအောင် ခံနေမိတာပေါ့။ လိုးလိုက်၊ ယက်ပေးလိုက်၊ လီးစုတ်လိုက်နဲ့ တော်တော်လေးကို ပြည့်စုံလွန်းပါတယ်။ ပက်လက်လှန်လိုးတယ်။

ကိုကိုကအရမ်းလိုးနိုင်တာပဲ။ နို့တွေစို့ပေးတယ်။ ပြွတ် ပြွတ် ဖက် ဖက် ဟင့် ဟင့် “ကောင်းလား ငါလိုးတာ ကြိုက်လား” “ကြိုက်တာပေါ့ ကိုကိုရယ် အရမ်းကြိုက်တာပဲ” အရမ်းကောင်းလာတော့ ကိုကိုနခမ်းတွေကို ခေါင်းထောင်ပြီး လှမ်းစုတ်လိုက်တယ်။ ကိုကိုကတော့ လိုးနေရင်းနဲ့ ခေါင်းအောက်ကဆံပင်တွေကို ဆွဲပြီးစောင့်တယ်။ ပြီးတော့ ပါးစပ်တွေကိုလည်း ညစ်တယ်။ ကိုကို့လိုးချက်တွေအောက်မှာ ခိုင့်နို့တွေက လှိုင်းထလို့နေပြီပေါ့။ ဖြန်း ဖြန်း အာ အာ ကိုကိုက ခိုင့်နို့ ဖွေးဖွေးအယ်အယ်ကြီးနှစ်လုံးကို ဖြတ် ဖြတ်ရိုက်တယ်။ နာပေမယ့်လည်း တော်တော်ကိုအရသာရှိတာပါ။ ရိုက်ပြီးပြီးချင်း စပ်ဖြင်းဖြင်းနဲ့ အလိုးခံရတာ မိုက်တယ်။ “ဖြန်း ဖြန်း အ အာ ရိုက် ကိုကို ခိုင့်နို့တွေကို ရိုက်ပြီး လိုး အိုး အို ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်” ကိုကိုကလိုးရင် ရိုးရိုးမလိုးဘူး လီးကိုနဲ့နဲ့လိုးတာ အသေကောင်းတာပါပဲရှင် ။ လိုးအားကလည်း ပါသလားမမေးနဲ့။ လူကို လွင့်သွားမလားအောက်မေ့ရတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ကိုကိုအဲ့လို လိုးလေ ခိုင်အသံခိုက်ရလေပါပဲ။

“ဖွတ် ဖွတ် ဖက် ဖက် အာ အာ အ လိုးကိုကို အသေလိုးပေး” အို ခိုင်လေ လောကကြီးတောင် မကျေနပ်ဖြစ်သွားတယ်။ လီးထုတ်လိုက်တာပဲ ဟာသွားတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ကိုကိုက ကြာကြာအဖြစ်မခံပါဘူး။ ခိုင့်မျက်နှာပေါ်လာခွတယ်။ လီးကြီးက ခိုင့်အရည်တွေ ကိုကိုအရည်တွေနဲ့ ပြောင်လတ်နေတာပါပဲ။ ခိုင်လည်း ပါးစပ်ဟပေးလိုက်တယ်။ ကိုကိုက ပါးစပ်ကို လိုးတယ်။ ခိုင်ဆိုအသက်ရှုတောင် ကြပ်ကြပ်သွားတယ်။ ပါးစပ်ကို လိုးလိုက်တာ လဥတွေက ခိုင့်မေးကို လာလာရိုက်တယ်။ ခိုင်လေဒီလိုအရသာကို တစ်ခါမှမစဉ်းစားမိဘူး။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ တကယ်ပါပဲ။ ပါးစပ်ကို လိုးနေရင်းနဲ့ ကိုကိုက နို့တွေကို နယ်နေတယ်။ နယ်တာမှ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးကို နယ်နေတာ။ ကိုကို့လီးက အကြောတွေလည်း ထောင်နေလိုက်တာ…။ “ပြွတ် ပြွတ် အာ အာ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တဲ့ ငါလိုးမ ပါးစပ်” ကိုကိုပြောရင်းလိုးပါတယ်။ ပြီးတော့ ထစမ်းဆိုပြီး ဆံပင်တွေဆွဲပြီး ခေါ်တယ်။ ပြီးတော့ နံရံကို ခေါင်းနဲ့ကပ်ပြီး နောက်ကနေလိုးတယ်။ ခိုင်လည်း ဖင်တွေကို ကော့ပေးနေမိတယ်။

အို အို အာ အာ “ဖြန်း ဖြန်း အ အ ကိုကိုရယ် လိုးတတ်လိုက်တာနော်” ကိုကိုက လိုးနေရင်းနဲ့ ဖင်တွေကို ရိုက်တယ်။ ခိုင့်ကိုတော့ မျက်နှာနဲ့ နံရံကပ်နေအောင် တွန်းထားတယ်။ ခိုင်လည်း ကိုကိုကြမ်းကြမ်းလိုးတာကို အားရနေမိတယ်။ ကိုကိုလိုးအားကောင်းအောင်လည်း ဖင်ကို အသေကော့ပေးနေမိတယ်။ ကိုကို အသေလိုးလေ ခိုင်က အသေခံလေပဲ။ ကြိုက်သလောက်လိုးပါစေ ခိုင်က ယိုင်မသွားအောင် ကုန်းပေးနေမိတယ်။ “ကောင်းလား ငါလိုးမ ငါလိုးတာကြိုက်လား” “ကောင်းတယ် ကိုကိုရယ် ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပေးစမ်းပါ ဒီကိုကိုလိုးမ ကို။ ပြီးတော့ နေ့တိုင်းလိုးပေးနော် ကိုကို” “လိုးမှာ မပူနဲ့ ငါလိုးမ အခုမှငါ့လီးကောင်းမှန်းသိနေတယ်။ လီးပဲ ကောင်းလိုက်တာ စောက်ဖုတ်” ခိုင်လေ ကိုကိုကကြမ်းလေ အသဲခိုက်ရလေကိုဖြစ်နေတာပဲ။ ကိုကိုနဲ့ ဒီလိုလိုးရတာ အရသာ၇ှိမှန်းသိရင် အစောကြီးက ကုန်းပေးမိမှာပဲ။ သိပ်လိုးနိုင်တာပဲရှင်။ အရမ်းပါပဲ။ လီးကြီးကလည်း တကယ့်ကို အရသာပေးနိုင်ပါပေတယ်။

“ကိုကို ခိုင်ပြီးတော့မယ် ကိုကိုရယ်။ ကိုကို့လိုးချက်တွေအောက်မှာ ခိုင်မခံစားနိုင်တော့ဘူး” “ဟုတ်လားငါလိုးမ ပြီးလိုက်လေ ပြီးပြီး ကိုကိုလည်း ပြီးတော့မယ်။ “ပြီးပြီ ကိုကိုရေ ပြီးပြီ အာ အာ အ” ခိုင်ကပြီးသွားပြီး ကိုကိုကလည်း သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကိုကိုလည်းပြီးတော့မယ်တဲ့။ ပြီးရင်း ပါးစပ်ထဲပြီးချင်တယ်တဲ့။ အဲ့ဒါနဲ့ ခိုင်လည်း ကိုကိုရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း ပါးစပ်လေးဟပေးလိုက်တယ်။ ကိုကို့လီးကိုလည်း လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဂွင်းထု၊ ထိပ်ပိုင်းကိုတော့ ပါးစပ်နဲ့ စုတ်ပေးလိုက်တယ်။ “အာ အာ အာ ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ” ဆိုပြီးတော့ ကိုကိုက လီးကိုပါးစပ်နားလေးအရည်တွေ ထုတ်ပေးပါတယ်။ ခိုင်လည်း ပါးစပ်လေးဟပေးလိုက်တယ်။ ကိုကိုအရည်တွေကအများကြီးပဲ ထွက်တာ။ ပြီးတော့ သန်လည်း သန်တယ်။ အချို့ဟာတွေက ပါးစပ်ထဲမှာအပြည့် အချို့က မျက်နှာပေါ်မှာ အချို့က နို့တွေပေါ် ကျကုန်တယ်။ “အာ အာ ငါလိုးမ သောက်သောက် ငါ့လီးရည်တွေသောက်စမ်း” ခိုင်လည်း ကိုကိုပြောသလို သောက်ပေးလိုက်တယ်။ အကုန်ထွက်ပြီးတော့ လီးထိပ်ကအရည်တွေပါ စုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မပျော့မမာ ကိုကို့လီးကို စုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီလိုပြီးခါစ မပျော့မမာလီးကိုစုတ်ရတာလည်း အတော်လေး အရသာရှိတာပဲ။ ပါးစပ်ထဲမှာ တကယ့်ကိုအရသာပဲ။

“အာ အာ ကောင်းလိုက်တာ ကြိုက်လား ငါ့လရည်” “ကြိုက်တယ် ကိုကို။ ဒီပါးစပ်ကလည်း ကိုကို့အတွက်ပဲနော်။ ပါးစပ်ကို လိုး ပြီးတော့ လရည်တိုက်ပေး” “ကြိုက်ရင် နေ့တိုင်းတိုက်မယ် သိလား” “ခ်ခ် သောက်မှာပေါ့ ကိုကိုရယ် မနက်တခါ ညတခါတိုက်နော်” လို့ အောင်ကနေ ပါးပေါ်ကလီးရည်တွေကို လက်နဲ့သပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲထည့်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုကိုကပုခုန်းလေးထုပေးပြီး နခမ်းတွေ စုတ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ပြောတယ်။ အခုနက ပြောတာတွေက ကလေးကိုမချစ်လို့ ပြောတာမဟုတ်ဘူး.။ ချစ်လို့ပြောတာတဲ့။ အရမ်းကြည်နူးရတာပဲ။ ကိုကိုက ဆံပင်လေးတွေကို သပ်တင်ပေးရင်း ကိုကို ကလေးကို သိပ်ချစ်တာပဲတဲ့။ ပြီးတော့ လက်ကတော့ ဖင်တွေကို ကိုင်ပြီး ညစ်နေတယ်။ ပြီးတော့ ခိုင့်စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတယ်။ ပြီးတိုင်းရေမဆေးရဘူးတဲ့ ကိုကိုပါးစပ်နဲ့ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးမယ်တဲ့ ပျော်လိုက်တာရှင်။ အားလုံးပျောင်ပြီဆိုမှ ကိုကိုထတယ်။ ပြီးတော့ အမွေးတွေရှည်နေပြီတဲ့ နောက်ရက်ကျကိုကိုရှင်းပေးမယ်တဲ့လေ။“ကိုကို ဒီမှာအိပ်ရမှာလား ကလေး” “အင်း ဒီမှာပဲအိပ်လေ ကိုကိုရဲ့” “အင်းပါ မိန်းမသဘောပါပဲ” “ခ်ခ် ကိုကို့မိန်းမကို ကိုကိုချစ်လား” “ချစ်တာပေါ့ မိန်းမရယ် မိန်းမရော ကိုကို့ချစ်လား” “ချစ်တာပေါ့ ကိုကိုရယ် အရမ်းချစ်” လို့ပြောလိုက်ရင်း ကိုကို့ခါးဖက်ပြီး အိပ်ယာဆီကိုသွားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲမှာ အိပ်တယ်။ ကိုကိုက ဘာအ၀တ်အစားမှ ၀တ်မအိပ်ရဘူးဆိုလို့ ဘာမှမ၀တ်ရဘူး။ ကိုကိုက သူ့လီးကို လက်ထဲမှာ ထည့်ပေးတော့ ချစ်လို့ ထပြီး တစ်ချက် နှစ်ချက် စုတ်ပေးလိုက်သေးတယ်။ ပြီးပါပြီ။